Mijn nieuwe vriend is niet zo gelukkig met het feit dat ik een hond heb

Hoi
groot probleem in het leven van Toet....
Ik heb sinds een half jaar eindelijk de relatie met iemand waar ik helemaal happy mee ben....op een punt na. Mijn nieuwe lief is helemaal niet gecharmeerd van honden en helemaal niet van het Adhd-ertje wat ik heb. Het is een vreselijk lief beest maar doordat hij absoluut niet alleen kan zijn ook een handenbindertje.
Kan iemand mij raad geven? Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen. Aan de ene kant heb ik zoiets van "mijn lief wist van te voren dat ik een hond heb dus hij wist waar hij aan begon toen we samen gingen wonen" aan de andere kant kan ik me ook wel voorstellen hoe je je voelt als je geen hondenmens bent en je wordt er wel steeds mee geconfronteerd.

groet Kim

Sorry hoor, maar wat zijn je overwegingen? Om Toet weg te doen voor die jongen? Wat nu als de relatie voorbij gaat. Dan heb je wed ik enorm veel spijt!

Ik zou zeggen AJU paraplu

Tja kan je hondje daar wat aan doen?

Maak keuzes hierin en laat dit duidelijk aan je vriend weten. Hij wist dit al vooraf hoor! Ik zou daar heel makkelijk in zijn.

Heb dat ook ooit eens gedaan, ik ga dan echt voor mijn hond.

Succes!

Wat je zegt, hij wist het van tevoren. Dan moet je achteraf niet gaan zeuren.

Denk ook eens aan de toekomst. Wil je na Toet weer een hond ? Hoe gaat je vriend daar op reageren ? Het zou heel jammer zijn om de relatie met je vriend te verbreken maar dat 100 keer liever dan de hond weg ?

Ik wens je veel sterkte.

of...
leer je hond alleen zijn, dan kun je gewoon SAMEN een keer een dagje weg....

denk dat je nieuwe lief toch wel al langer weet dat je een hond hebt?! wil hij jou dan zal hij in mijn ogen Toet erbij moeten nemen zou je anders Toet wegdoen dan? mag toch hopen van niet!

Een met Claudia,

Wat wil je nu? Ga je Toet weg doen voor die jongen? Jij hebt toch een paar maanden geleden gekozen voor een hond omdat JIJ er een wil .. ik vind dit heel oneerlijk tegeover Toet..

En wat nou als het over een paar maanden uit gaat? Als hij jou echt leuk vind accepteerd hij toet ook..

En dat hij niet alleen kan blijven heb je zelf veroorzaakt.. je zou met hem kunnen trainen zodat hij wel alleen kan blijven.. misschien vind je vriend het dan minder erg?

Groetjes loes

hm ja ik ben ook een harde tante wat dat betreft...
Mijn man ha laatst nog een nachtmerrie dat ik een olifant had gekocht, haha!!!
Het hoort bij mij, en als je van mij houdt dan krijg je dat erbij. Net als mijn andere dingetjes.
Ik vind dat je samen een leven moet zoeken dat bij je past.

Toen ik mijn man leerde kennen had ik twee poezen, geen hond, maar ik heb in die tijd ook wel mannen leren kennen die niet gecharmeerd waren van mijn huisdieren. Ik dus ook niet van hen. Ik zeg wel eens voor de grap dat ik mijn manook in de achtertuin heb gevonden, hijis blijven eten, en ja, dan gaan ze niet meer weg

Blijf hoe dan ook jezelf! Dat moet je in elke relatie doen, en ongeacht wat het conflict is. Blijf jezelf!

Ik ben ook van het principe
dat je nieuwe vriend het van te voren wist,
ik zou Toet zeker niet weg doen,
je weet nooit of je relatie blijft duren,
maar misschien dat je wel eens aan het trainen kan gaan met Toet,
zodat hij toch leert om af en toe eens alleen te blijven,
ook al zal dit veel tijd en geduld vragen ...
Grtz

Dat ie niet alleen kan zijn, dat is zeker te leren.

Sorry dat ik het zeg, maar vindt je vriend beetje slap, hij wist dat je een hond had en nu lijkt het erop dat hij je voor een keus stelt, je relatie of je hond? Als mijn partner dat zou doen, stond deze direct op straat... Maar dat is mijn persoonlijke mening, misschien een idee om er eens goed over te praten en hem te betrekken in de opvoeding / training van je hond? Kan maar zo zijn dat hij het dan opeens superleuk gaat vinden...

dat zou voor mij hele makkelijk zijn hij er uit toetje blijft

Ik ben het met de rest eens. Ik vind dat je, als je een hond koopt, een belofte doet aan zo'n beestje om zijn hele leven voor hem te zorgen. Je hond heeft niet voor jou gekozen, maar jij voor hem. Hij is afhankelijk van jou. Die keuze heb jij gemaakt en dus moet je dan ook je verantwoordelijkheid nemen.

Hier komt er in ieder geval geen vent in die mijn honden niet accepteert. Hij hoeft niet compleet fan van ze te zijn, hij hoeft er niet voor te zorgen, maar hij moet wel accepteren dat ik voor ze door het vuur ga.

Ik zou mijn hond(en) nooit weg doen voor een (nieuwe) vriend.
Absoluut niet! Een hond blijft zeker weten liefde geven!
Verder is aan jou de keuze...

Oh mijn God... Een olifant!

Ik vind het ook; hij wist dit vooraf. Ik had toen ik mijn vriend leerde kennen een kruising Franse Hangoor. (Verschrikkelijk lief beest trouwens, dat samenwoonde met een stel cavia's! ). Mijn vriend houd absoluut niet van konijnen, en zo'n dier loopt dan wel even de halve dag door de kamer/tuin en je moet op tijd terug zijn, want ja, een konijn wil ook aandacht... Tsja, pech voor hem. Ik ging het leven van het konijn er niet op aanpassen, of het dier de hele dag in een hokje zetten. Hij moest hem maar accepteren en tolereren. Comes with the package! Van mij mag hij dan ook best af en toe een beetje klagen hoor ("Konijnen zijn echt vies!" / "Je konijn stinkt!"). Met mate natuurlijk.

Je vriend is misschien geen hondenmens, maar hij heeft wel voor jou gekozen en daarmee ook voor de hond. Dat betekend niet dat hij er vriendjes mee hoeft te worden, maar hem accepteren zonder de hele dag door zijn ergernis kenbaar te maken - dat zeker wel. Mocht je vriend willen dat je je hond afstaat - maar dat maak ik niet op uit je verhaal - dan zou het voor mij een gedane zaak zijn met vriendlief, maar dat is aan jezelf en misschien in deze situatie ook helemaal niet relevant.

hier ook hij dr uit .....................maar mn honden NOOOOIIIIIIIIT
hij wist tog dat je een hond had...........

Wonen jullie al samen?? ZO niet ..hoeveel last kan hij dan van Toet hebben?

Ik snap best dat je het een moeilijke sitatie vind.

Mijn vriend is ook geen hondenmens. Hij heeft liever katten.
Nu is het zo dat we toch een hond hebben genomen omdat ik dat graag wilde.
Hij vind het eigenlijk teveel gedoe omdat je er altijd rekening mee moet houden met weggaan.

Nu Djago er eenmaal is zijn het de beste vrienden.
Hij moest er erg aan wennen maar het is toch goed gekomen. Had eigenlijk ook niet anders verwacht.
Hij is wel echt een dierenvriend.

Ik denk dat je er nu nog niet echt over na moet denken.
Maar gewoon tegen hem moet zeggen dat ie Toet een kans moet geven.
Laat ze aan elkaar wennen en leer je hond alleen te zijn.
Dat maakt het al een stuk makkelijker.
Probeer hem zover te krijgen dat ie ook leuke dingen met Toet gaat doen. Uitlaten of trucjes doen.

Hoop dat jullie er samen uitkomen!

Ja ze wonen al samen zegt ze. Ik weet 1 ding, als ik zou moeten kiezen tussen de vriend en mijn hond? Kies ik echt keihard mijn hond. Stel je voor, je doet hem weg. En als het dan uit gaat, zul je je hond des te harder nodig hebben om steun te krijgen.

Je vriend houd toch van jou? Toet hoort toch bij jou?

Maak gewoon regels.
Geef ten eerste aan dat je nu eenmaal al een hond hebt en dat die niet weggaat.
Maar je kan bv zorgen dat hij minder last heeft van de hond.
Mijn toenmalige vriend was ook gene hondenmens. Dat vertelde hij en ook dat hij mijn hobby niet deelde.
Dus toen wij gingen samen wonen hebben we regels opgesteld.
Hij zou komen samen wonen en de hond accepteren en ik zou er alles aan doen om hem er zo min mogelijk mee lastig te vallen.
Alle hondentaken waren voor mij.
Ik zou verantwoordelijk zijn voor alles. Kon ik hem een keer niet uitlaten, dan moest ik oppas zoeken en kon ik niet van mijn vriend uitgaan. etc.

Mijn toenmalige vriend draaide wel meer bij en wilde af en toe wel oppassen of hem eens eten geven of even laten plassen, maar hij gaf aan wanneer hij het wilde en ik mocht er niet om vragen.
Mexx was dol op hem en hij werd ook wel gek op de hond. Mexx was ook goed afgericht, dus hij had er ook nauwelijks last van.
Alleen wilde hij niet de lasten van een hond en de verantwoordelijkheid. En dat vond ik geen probleem, het was immers ook mijn hond.

Heel mooi gezegt mexx!

had dat regeltje gemist Simone.. precies.. als het nou uit gaat.. dan heb je eigenlijk ' voorniets' je hond weggedaan.. zou toch erg zijn..

Heeft hij daadwerkelijk gezegd dat hij wil dat je hem wegdoet?

Tja, wat zal ik zeggen.........toen ik mijn man leerde kennen rookte hij en ik niet. Ik heb ervoor gekozen om een relatie met hem te beginnen en heb nooit gezeurd over het feit dat hij rookt........dat wist ik immers voordat we een relatie kregen. Als ik daar niet mee zou kunnen leven dan had ik niets met hem moeten beginnen.

Toen we samen gingen wonen had ik drie honden en hij was geen honden gewent. Hij kon kiezen: of ik kom met alle honden of ik kom niet bij je wonen.......ik mocht komen met de honden en ook daar heeft hij nooit over gezeurd. Sterker nog, hij kan onze honden ook niet meer missen......

Dus ik zou zeggen, take it or leave it......

Ik zou Toet niet weg doen hiervoor hoor. In het begin ben je altijd happy, en hij wist het van te voren.
Als het uit gaat, ga je er zeker weten spijt van krijgen.

Ik had toen eens een vriendje, en ik kreeg eindelijk mijn wens in vervulling en dat was een eigen paard! Het toenmalige vriendje was het daar niet mee eens. Ja sorry bye bye zwaai zwaai dan hoor voor het vriendje.

Geef nooit de dingen op waar je van houdt. Ieder heeft zijn hobby, en je mag het best niet met elkaar eens zijn, maar dat betekent niet dat je het moet laten, en al helemaal niet voor een ander. Een ander kan net zo snel weg zijn als dat deze in je leven kwam. Doe je eigen ding meis en blijf dit doen, je bent een individu hoor!

Als hij je laat kiezen tussen hem en je hond, realiseer je dan dat jij als hondenmens je niet compleet zal voelen zonder hond.
Als je een hond opgeeft voor een mens krijg je daar ALTIJD spijt van. Neem dat maar aan van mij.
Advies: postzegel op je vriend zijn voorhoofd en opsturen naar Timboektoe.
Succes en sterkte.

Toen ik 6 jaar geleden mijn man ontmoete en we beide het gevoel hadden dit kan iets worden heb ik meteen voor mij zelf de beslissing genomen. Hij moet met Boomer overweg kunnen en Boomer moet hem accepteren anders is het Aju paraplu.
Wat bleek hij had precies het zelfde in gedachten.

Hij wist ook dat ik een hond had.
De eerste ontmoeting heb ik met zenuwen en zweet handen gezetten niet normaal meer.
Mijn man is op de bank gaan zitten en heeft Boomer genegeerd. Maar Boomer negeerde hem niet en sprong meteen boven op hem en begon hem over te likken waar hij maar kon. Viel daarna in slaap op zijn schoot en is niet meer bij hem weg geweest.
Gelukkig was Boomer van dag 1 af aan tot nu toe op hem verliefd en heeft hem meteen geadopteerd tot nieuw baasje.
Hij is blijer met mijn huidige man dan dat hij was met mijn ex man.

Dus als je vriend er een probleem mee heeft dan zou ik zeggen"je wist dat ik een hond heb dus bevalt het je niet dan is daar het gat van de deur. Mijn hond gaat niet weg"

Ik kan hier maar één ding op zeggen en dat is dat wanneer hij echt zoveel om jou geeft hij zal begrijpen dat Toet bij jou hoort.

Doet hij dat niet en vraagt hij een keuze te maken kun je er vanuit gaan dat hij niet genoeg om je geeft.

In mijn geval zou ik mijn vriend zo de deur wijzen, bij het eerste woord al. Mede om wat ik hierboven zeg..

Tja. iedereen moet offers brengen in zn leven. Je kan wel niet een hondenmens zijn, maar als hij echt van je houdt zal hij dat door zn vingers kunnen zien.
Bedoel, mijn vriend heeft ook een hobby die erg veel tijd vreet. in t begin hadden we elke week ruzie. NU hebben we ermee leren leven, kijk er nog vaak tegen op, maar verder gaat t goed. JE moet er mee leren leven.
Ik zou niet Toet weg doen ivm een vent. Daar heeft toet ook niet om gevraagd. En je vent wist waar hij aan begon

Ik ben het eens met wat Sammy zegt. Bovendien wist hij toch op voorhand dat jij een hond had...

Kan niet anders als met alle bovenstaande reacties mee gaan. Ik ben zelf single, maar een toekomstige vent zal mijn honden moeten accepteren, kan hij dat niet is dat heel jammer want dan accepteert hij mij niet zoals ik ben. De honden horen bij mij en krijg je er dus gratis bij.

Zou het zo zijn dat je geen hond had en een hond wilde en je vent niet ... dan moet je overleggen etc. Maar een vent die voor jou gaat als je al een hond hebt, die verwelkomt je hond net zo zeer als hij jou dat doet. Doet hij dat niet zit de liefde niet diep genoeg denk ik dan.

Wel kan je idd regels opstellen zoals Mexx zegt.

Maar als het op een keuze aan zou moeten komen dan kon hij bij mij vertrekken want dan is het niet de ware voor mij.