Mijn nieuwe vriend is niet zo gelukkig met het feit dat ik een hond heb

Ik vind het zowiezo opvallend dat elke hond uit dit nest hetzelfde gedrag vertoond.

Wat weet je van de moeder, vader, nestomgeving en nestperiode? Er kan zeker een oorzaak in de vroege ontwikkeling of in de genen zitten. Met de juiste begeleiding is er ook dan zeer zeker nog een hoop te bereiken. Nogmaals; Ga serieus met jezelf aan de slag om te juiste begeleiding te bieden. Dan sla je twee vliegen in 1 klap; een happy hond en een happy relatie.

Iemand die met kalmerende signalen werkt zou een goede optie kunnenen zijn. Ik weet niet waar je woont, maar wellicht kunnen we meedenken.

Helemaal mee eens, dit mag je Toet niet langer aandoen

en ook met Janets uitspraak, voor mij ook geen ware liefde met iemand die niet van honden houdt mijn vriend en ik praten heel veel over onze hond, ze is gewoon een heel belangrijk deel van ons leven, moet er niet aan denken dat ik dat niet zou hebben.

Je hond laat zien dat ie niet happy is he. Dat weet je zelf ook.

Laat je focus op jullie twist even voor wat het is en zet al je energie in op je hond. Hij verdient het en jullie ook. Ik hb dit al eerder geschreven, maar je gaat hier totaal niet op in. Dat vind ik jammer.

Ik denk dat TS bedoeld dat vriend het niet langer trekt met het gedrag van die hond. DAn moet er een oplossing worden gezocht. Uit mijn ervaring probeer eens of een tweede hond helpt.

Maar alleen als je dit echt wil.
Zo niet zou ik naar Nelis gaan.

Je hebt een half jaar een relatie en je woont al samen zoals ik begrepen heb. Als niet-hondenliefhebber duurt het zo ie zo langer eer je een band hebt met een hond. Ik zou zeggen laat je liefje leuke dingen met de hond doen, laat je lief je hond ook een beetje trainen zodat hij kan zien wat de hond allemaal kan en in zijn mars heeft. Het lijkt mij niet eens de gedachte waard om de hond weg te doen.

Dit zou niet mijn advies zijn. Ik los liever eerst de bestaande problemen zelf op dan dat ik de oplossing zoek in een tweede hond en straks met nog meer 'probelemen' zit.

Nou, geef Toet maar een mij hoor

Niet lullig bedoelt maar die opmerking van een 2e hond slaat kant nog wal.
Kijk wat voor problemen je zelf hebt.
Nee eerst de ene hond goed op de rit hebben voordat je een 2e hond neemt.

Een tweede hond lost verlatingsangst niet op. Want telkens als TS met haar vriend weg gaat word de roedel opgesplitst en dat activeerd de verlatingsangst. Het is voor een hond onnatuurlijk om alleen te zijn. Een tweede hond, met name een puppy, kan dit gedrag dan overnemen en dan heb je twee honden met hetzelfde probleem. Want zelfs al is er een hond samen met een andere hond alleen thuis, dan is de roedel nog steeds opgedeeld en het zit in de aard van een hond om de roedel weer te herenigen. Dus een tweede hond lost niks op. Een goede gedragsdeskundige kan beter beoordelen wat er gedaan kan/moet worden om de hond en de eigenaren te helpen.

Geef een hond wat te doen als jij er niet bent: laat een kong achter, Verstop spelletjes die hij niet vaak mee mag spelen, laat een voerbal achter, doe de gordijnen dicht, en niet helemaal onbelangrijk LAAT HEM LEKKER MOE achter.
Yuna heeft nooit problemen met alleen zijn gehad, altijd een erg zeker van zichzelf hond, erg zelfstandig. Toen hebben we Ayla uit het asiel gehaald, die had flink wat verlatingsangst opgebouwd in het asiel, wij hebben de hierboven genoemden stappen elke keer gevolgd, en langzaam opgebouwd naar steeds meer tijd alleen. Zij kan nu prima alleen zijn!
Ook belangrijk: doe nooit de deur open, en kom nooit terug als hij aan het huilen of blaffen is, dan bevestig je het gedrag alleen maar meer.
Ik denk dat Ayla voorbeeld heeft genomen aan Yuna, dat je je nergens zorgen hoeft te maken als baasje weg gaat.

Hoi
Een ding even vooraf voor allen van jullie....Thankz voor het meedenken.

Ik heb Toet bij een eenmalige fokker vandaan, zag er allemaal keurig uit. Ze groeiden ook in huis op. Bij een terugkomdag hebben we het gedrag van alle honden besproken en opvallend was dat alle honden heel relaxed, happy en rustig zijn totdat je ook maar aanstalten maakt om ook maar een meter bij hem vandaan te gaan. Om Toet zijn energie kwijt te laten raken ga ik elke dag fietsen met hem, balletjes gooien en doe aandachts en gehoorzaamheids oefeningen met hem. Ik zie totaal geen stress of angstsignalen bij hem. hij is bijna 6 maar gedraagt zich als een pup. De blafband werkt wel degelijk in zijn voordeel. Hij weet dat hij gecorrigeerd kan worden als hij gek gaat doen en ik hoef niet bang te zijn dat hij een hypervent. aanval krijgt als ik er niet ben en geloof me liever de band als zo'n aanval,je wilt niet weten hoe hij er aan toe is als ik thuis kom en hij heeft zo'n aanval gehad. Desondanks laat ik hem niet graag lang alleen, dat heb ik bij geen enkele hond gedaan die ik heb gehad, hij gaat daarom ook mee naar mijn werk. Ik laat hem alleen thuis als het echt niet anders kan.

Ik vind het geen realistische opmerking van sommige om vriend maar de deur uit te doen. Lekker makkelijk en egoistisch om een vent maar de deur uit te zetten op het moment dat hij mijn hobby niet deelt. Oke hij wist van te voren dat ik een hond had. Maar ik vind het alleen maar eerlijk van hem door toe te geven dat het hebben van een hond hem tegen valt. Hij dwingt me niet om Toet weg te doen, maar verwacht wel dat ik tzt met een oplossing ga komen. Dat kan ik hem niet kwalijk nemen. Ik ben toen hij 2 was naar twee gedragstherapeuten geweest, maar deze hebben ondanks hun inzet niets uit kunnen richten.

Wat heb je er tot nu toe allemaal al aan gedaan dan om Toet te helpen? Wat hebben de gedragsdeskundigen je dan geadviseerd?

Ik geef alleen aan dat dat bij mij de verlatingsangst op heeft gelost. En die "problemen" die ik heb jaqcueline, die zijn nu al voor een groot deel opgelost door ze apart uit te laten. De situatie bij mij is enorm verbeterd, en morgen komt Nelis kijken om de puntjes op de I te zetten!

Ik heb ook een hond met serieuze verlatingsproblemen. Dus het hoe en wat is me niet onbekend. Wat ik niet goed begrijp, als jij al veel geinvesteerd hebt qua begeleiding hiervan hoe kan het dan dat je hond ook in huis nog steeds 'afdwingt' mee te gaan. Hij krabt zelfs aan de wc deur schreef je eerder, piept en jammert. Hier ligt wel de basis van het probleem.

Ik weet dat verlatingsproblemen soms eel erg moeilijk (soms zelf onmogelijk) op te lossen zijn, maar als je in de basis het claimgedrag in huis al niet hebt weten te doorbreken dat heb je denk ik niet de juiste GT's getroffen. Je begint heel klein en dit bouw je langzamerhand uit. Ik hoop dat je zelf ook gaat inzien dat hier de 'wortel' van het probleem al ligt.

Bovendien heb je je hond in het diepe gegooid door hem toch, ondanks dat je dit omvoldoende begeleidt hebt, alleen te laten. Dit is niet de manier waarop je hond vertrouwen opbouwt en op eigen pootjes leert staan. Dit (het toch alleen laten) en de schokband doen zijn wantrouwen en claimgedrag alleen maar verergeren. Dus uiteindelijk heb je zelf de situatie gecreeerd zoals die nu is met de hond als 'kind van de rekening'.

Nogmaals het advies om nu eens positief en vooral juist aan de slag te gaan. Hier zitten mensen door heel nederland die ongetwijfeld een goede en positief werkende GT kunnen aanbevelen.

Jij vraagt om raad, dit is mijn advies.

Ook heb ik eerder geschreven je een artikel te willen toesturen wat een ondersteuning voor je kan zijn.

Hoi...lijkt me wel wat. Ik ben echt bereid om van alles aan te pakken om het probleem op te lossen. Ik snap ook wel dat het moeilijk voor te stellen is wat een impact dit gedrag op je leven kan hebben voor sommigen. Maar ik vind het te zot voor woorden om een vriend de deur uit te zetten omdat de hond irritant gedrag vertoont...omgekeerde wereld lijkt mij. En een tweede hond erbij nemen??? komen zo niet die asiels vol?

Ik heb niet alles gelezen natuurlijk, maar wil even mijn mening geve wat betreft de vraag over de nieuwe vriend en haar hondje.

het is natuurlijk heel moeilijk, en nu is het ook belangrijk voor jou om na te denken wat jij zal willen.
je moet in je achterhoofd nog steeds een beetje houden met WAT ALS....

bv je gaat nu kiezen vvoor je vriend, en je doe bv je hondje voor hem weg, wat als je vriend of jij na enkele maanden zegt dit gaat niet lukken (want jij beseft dat je geen leven zonder hond kunt inbeelden of hij beseft dat jullie niet bij elkaar horen) wat altijd kan gebeuren natuurlijk ga jij spijt krijgen omdat jij je hondje hebt laten vallen voor iemand die niet in je leven hoorde.
en het is idd zo hij wist op voorhand dat jij een hondje hebt, dus had hij van te voren al kunnen weten dat jij het hondje niet zal wegdoenwant je ziet dat beestje heel graag.
tenzij hij dacht pff kzal haar wel zover krijgen.

dit is iets wat jij zelf moet gaan beslissen wat wil je?
maar stel je dan wel allerlei vragen over hoe of wat. kun je leven zonder hond? wat als je vriend je hondje totaal niet wil aanvaarden want hij is niet voor honden?

ik hoop dat je eruit geraakt in ieder geval.

als dit in mijn geval was kies ik voor mijn hond

Ik stuur je ff en pb.

We hebben bench training gedaan, mand training. gehoorzaamheidstraining want een van de therapeuten was er van overtuigd dat het daar door kwam. Maar Toet luisterd echt perfect...totdat je op staat om wat anders te gaan doen. Het enige wat we hiermee bereikten is dat hij zich nog meer op mij ging richten waardoor het gedrag alleen maar versterkte. Conclusie van beide was...leer er mee leven
Tja dat kan ik wel maar mag ik dat ook van mijn vriend verwachten?

Hoe belangrijk is je hond voor jou? en respecteerd je vriend dit?

Een relatie heeft alles te doen met respect voor elkaar, en ook rekening houden met de ander.

Je hond is een dier dat, voor zijn welzijn, volledig van jou afhankelijk is. Het nemen van een hond is een keuze van verantwoording nemen die jij in je leven gemaakt hebt.

Indien jij je hond overweegt weg te willen doen vanwege je vriend, heb je de verantwoording niet serieus genomen en zul je in de toekomst meerdere problemen vanwege je hond tegenkomen en is de hond onzeker van zijn toekomst bij jou. Mischien is dan idd de beste keuze nu al een nieuw permanent goed thuis te zoeken voor je hond.

Bedenk op dat zelfde moment echter dat indien jouw vriend, nu al, jou niet respecteerd zo als je bent, te weten hondenliefhebber, dat er in de toekomst meerdere dingen kunnen zijn welke hij niet zal respecteren. Vraag is; wil jij op deze basis een relatie hebben en evt. samenleven?

Ja en daar ga je dus de fout in,als je het gedrag van je hond irritant noemt.

Dat is hij niet,hij is onzeker,angstig en gestressd en jou reactie en keuzes helpen daar niet aan mee.

Goed dat je tot 2 keer toe een gedragstherapeut erbij hebt gehaald,maar dat waren blijkbaar niet de juiste personen om jou te vertellen wat je nu precies verkeerd doet(greetje slaat toch wel de spijker op zijn kop).

Onderneem nog 1 keer actie,zoals de GT die greetje noemt of wat ik zei Nelis Verhoeven

www.calmingsigns.nl,daar heb ik zelf ervaring mee en zal je precies weten te vertellen wat jij anders kan gaan doen,om je hond wel kalm door het leven te krijgen.

Fijn Bedankt

sorry ik zou mijn hondje ook niet wegdoen
hier was het nog anders, mn eerste hondje is er gekomen
met de woorden van mn man, "als je dat hondje meebrengt dan neem ik mn koffers"
wel dan nam ie maar zijn koffers, het hondje kwam er en die is nu tien en ondertss
is er nog n tweede van acht en rarara wie savonds met de hondjes in de sofa zit ...
en wie dus niet zijn koffers heeft gepakt
nu ondertss zijn we wel uit de crisisperiode en ben ik blij dat mn man er nog is ...
maar de hondjes wegdoen ? NEEEEEEEEE

Sorry ben ik niet met je eens. Irritant gedrag is irritant gedrag. Een kind wat irritant gedrag vertoond geef je ook geen aai over de bol. We dwalen ook een beetje af van de toppic... Als ik er van alles aan doe om mijn hond het gedrag af te leren, wat dus tot op heden niet is gelukt, maar waar ik me wel voor wil inzetten, hoe stel ik dan de mening van mijn partner bij?

Heb je ook een mailadres van die mensen?

Altijd lastig als 1 van de partners wel gek is op dieren en de ander niet. Ik wilde heel graag een hond, maar mijn man zag dat niet zitten. Omdat hij wel zag dat ik heel graag wilde is hij toch overstag gegaan. Samen hebben we goede afspraken gemaakt en de juiste hond gezocht. Nu is mijn man dol op Sam. Als je samen bent moet je soms je eigen dingen opzij zetten. Hoe belangrijk is Toet voor jou en hoe erg is het voor je vriend dat Toet er is.

Als ik het zo lees denk ik dat je vriend Toet niet vervelend vind, maar het gedrag van Toet. Gelukkig heb je al wat tips gekregen van een goed hondentrainer wat denk ik heel erg belangrijk is voor Toet. Als je alleen was geweest was dit ook nodig geweest voor Toet. Overleg samen wat je graag wil bereiken en wat je van elkaar verwacht. Niemand hoeft de deur uit, maar er moet wel wat gebeuren willen jullie met z'n allen gelukkig onder 1 dak wonen. En die blafband zou ik de deur uitdoen. Wordt niemand gelukkig van.

Dat is dan jammer voor je nieuwe lief !!!
De keuze is aan hem: of hij neemt jou en Toet erbij , of hij vertrekt !!!
Ik zou zeker niet gaan kiezen

Hoi Kim ben ik weer, ik denk dat je Nelis moet inschakelen volgens vele hier kan hij van alles bereiken met een moeilijke hond.
Kan iemand even de gegevens van Nelis hier neer zetten ik weet die namelijk niet.
Je zegt dat ze allemaal zo moeilijk zijn uit da nest misschien is er iets gebeurd slechte socialisatie bang angst er moet iets dieper zitten als dat je denkt.

geef de moed niet op en je vriend ook niet als hij van je houd geeft hij Toet ook een kans.

Je moet het net anders gaan zien,de hond doet niks verkeerd ,kan dan ook geen irritant gedrag vertonen.Jij doet iets verkeerd,daar komt het "irritante gedrag" uit voort.

Een hond is niet irritant(dat is hij ook niet)omdat hij zo graag wilt.

Ik snap dat jij het ook niet wilt,maar jij bent wel degene die iets moet veranderen aan zichzelf,zodat ook Toet een verandering kan doormaken.
Dan zie je vanzelf een verandering en dan is je vriend overtuigd zonder iets te zeggen.

Ik hoop dat je snapt wat ik zeg.

...Maar wat doe jij dan wel met de hond als hij "irritant gedrag"vertoont?Gezien je zegt dat je een irritant kind ook geen aai over de bol geeft...