Mijn nieuwe vriend is niet zo gelukkig met het feit dat ik een hond heb

Dit is best een grappige vraag op hp. Je verwacht vast niet dat er gereageerd wordt: 'wat jammer voor je hond, maar die kun je nu maar beter laten herplaatsen'.

Toen ik mijn man leerde kennen had ik 2 katten. Mijn man houdt erg van netjes en schoon, en duidelijk niet van kattenharen. Maar weer wel van mij! Aangezien ik katten had, hoorden die bij het pakket, zoals hij zei. Toen ik bij hem ingetrokken was, en jij katten schade veroorzaakten op zijn (ons) bankstel, vond ik dat best spannend. Maar hij had mij, en dus de katten geaccepteerd en dus de schade. Toen later 1 van de katten ziek werd en er hele hoge dierenarts kosten kwamen, was hij zelfs degene die vond dat dit geen reden tot euthenasie was.
Kortom (wat heb ik weer veel woorden nodig): Jij bent een leuke meid, je vriend houdt van je en een onderdeel van jou is je hond. Hij heeft ongetwijfeld ook minder leuke kanten, die jij accepteerd, omdat ze bij hem horen. Bij echte liefde wordt je het wel eens. En zo niet, dan zou het toch mis gaan. Is het niet om de hond, dan wel om wat anders.

Succes! Ik wens je een liefdevol leven.

Helemaal mee eens.

Hierboven ben ik... Vergeten in te loggen

Ik denk inderdaad dat je het beste om de tafel kan gaan zitten met je vriend, Toet is er en gaat niet weg (neem niet aan dat je dat wilt?). Hoe kan jij het hem zo prettig mogelijk maken, en andersom.

Hier komt geen man in huis als die geen honden accepteerd, dan is het geen ware liefde

Hmm hier zou het maar 1 reactie zijn, niet de hond eruit maar hij eruit.
Ik kan me ook niet indenken om met iemand samen te leven die niet zn dierenliefhebber is als ik....

Mijn vriend heeft nooit geuit dat Toet weg moet, maar ik verwacht dat die vraag wel een keer gaat komen. Toet is geen gemakkelijk hondje. Het is een welsh en dit ras staat er om bekend dat het in mindere mate alleen kan zijn. Juist hierom heb ik ruim 4 jaar met hem getraint maar het is er gewoonweg niet uit te krijgen.
Dit uit zich in continue volgen in huis, slopen en zelfs hyperventileren als je hem toch alleen thuis laat.'
Ik ben er inmiddels aan gewend want het beestje heb ik al 6 jaar, maar mijn vriend moet er erg aan wennen en vindt het steeds meer een issue worden.
De opmerking hond er uit,hij er uit vind ik toch wat kort door de bocht. Ben niet van plan om een van twee eruit te gooien. Temeer omdat mijn vriend zich wel degelijk inzet voor de hond. Hij gaat regelmatig met hem het bos in en pakt de fiets met hem. Het is niet zo dat hij het maar een klerebeest vindt en daar eissen aan gaat stellen.
Ook ben ik geen 16 meer en heb vind ik rekening te houden met mijn vriend en mijn hond en ik wil een oplossing vinden die voor ons allemaal goed uitpakt.
uiteraard ben ik bereid om nog meer trainingen te volgen...

Alvast bedankt voor de input
Kim

Hij is dus niet helemaal anti-hond. Dan zou ik zeggen: werk er samen aan, maak afspraken en zorg dat jullie met z'n drieën een fijn en liefdevol leven krijgen. Toet hoort al 6 jaar bij je, daar ga je toch geen ander huis voor zoeken. Jullie hebben waarschijnlijk al heel wat met elkaar meegemaakt, dat 'gooi' je toch zomaar niet weg. Ik hoop voor jullie dat jullie er samen uitkomen. Wens jullie heel veel geluk samen.

Geef hem wat tijd, als hij merkt wat voor leuk hondje toet is, dan verandert hij wel van gedachte (hoop ik). En het alleen thuis blijven valt altijd wel aan te leren. Hoe lang wonen jullie nu al samen?

Mijn vriend vond Sunny eerst ook 3 keer niks, maar nadat hij een dagje op Sunny had gepast is hij nu helemaal gek op hem. Hij zeurt nu de hele tijd waarom ik Sunny nooit meeneem haha. Hij vraagt me altijd wanneer Sunny weer bij hem kan komen logeren. Ik hoop dat je vriend ook bijdraait.

De dag dat hij daarover begint en het concrete vormen krijgt waarbij jij tranen met tuiten huilt en hem voorstellingen maakt van de dag dat je afscheid moet nemen en je hond uitzwaait voor de laatste keer zullen zijn ogen wel open gaan voor dit absurd idee.
Als hij zelf dingen onderneemt met je hond zal er toch wel iets van band zijn.
Nee, gewoon afspraken maken hierover en 's avonds naar je hond staren met het idee dat het de laatste avond samen is, wedden dat hij dan ook een bibberlip krijgt...

Nee precies, daarom
en dat maakt het juist zo moeilijk. A hoe krijg ik vriend zover dat hij wat meer concessies doet en B hoe krijg ik Toet zover dat wij minder concessies Hoeven te doen.....

Kijk, oke, dat is dan duidelijk. Je vriend is niet helemaal anti hond dus, en wil wel degelijk eraan werken. Die indruk kreeg ik niet in je eerste berichtje. Dan zou ik er veel over praten en er samen hard voor werken. En hem nog eens heel duidelijk maken, dat Toet nu eenmaal bij jou hoort(als jij dat tenminste ook zo vind). En dat hij dit al wist voordat hij met je ging samenwonen.

Je vriend wist van tevoren dat je een hond had en moet dus niet gaan lopen zeuren !

Als ik in jouw plaats was, dan zou ik eens een serieus gesprek met hem hebben en laten weten dat jij wel voor Toet hebt gekozen en dat hij jouw maatje is (dat neem ik toch maar aan). Het zou hetzelfde zijn moest je een kind hebben gehad en dat hij dan nu zegt, dit is toch niet wat ik er van had verwacht hoor.

Toet hoort bij jou, toen je vriend er nog niet was, was hij wel jouw beste maatje, dus dat moet zo blijven. Sorry hoor, maar als ik zo'n vriend moest hebben, die kon ofwel ophouden met lastig doen over mijn hond ofwel ophoepelen. Hij zou, alleen al uit liefde voor jou, beter moeten weten !

Toen je Toet in huis nam, nam je ook de verantwoordelijkheid om voor hem te zorgen en altijd van hem te houden, dat mag je zomaar niet veranderen omdat er nu iemand nieuw in je leven is. Ik heb het al zo dikwijls gehoord, nieuwe vriend wil hond niet, dus hond vliegt buiten. Even later is de relatie voorgoed voorbij en daar sta je dan. Vergeet a.u.b. niet wie vaak het trouwste is !

Toet verdient dat je het voor hem opneemt, hij hoort er gewoon bij ! Je vriend kan voor mijn part zeggen die of die stoel moet eruit ! Maar een hond is een levend wezen en die hoort erbij! Als hij dat niet kan begrijpen, zou ik me grote vragen stellen !

Ik ben het dus volledig eens met Gea, als hij echt van je houdt, dan neemt hij Toet erbij en zal hij ook van hem leren houden, zoniet....dan gaat het ooit mis ! Denk daar goed aan !

ik zou toet houden je vriend zal er mee moeten leven denk ik (weet dat het moeilijk is)

Geef hem wat tijd, als hij merkt wat voor leuk hondje toet is, dan verandert hij wel van gedachte (hoop ik). En het alleen thuis blijven valt altijd wel aan te leren. Hoe lang wonen jullie nu al samen?

We kennen elkaar al een paar jaar en wonen nu een half jaar samen. Vriend schreeuwd het hardst dat hij niet van honden houdt, maar Toet is wezeloos op hem en hij doet wel steeds leuke dingen met die hond....schiet mij maar lek. Ik weet het niet meer. Hoe ga ik dat doen met de vakantie? 4 weken in een pension? No way

ik snap je dilemma.
Maar als jij een "hondenmens"bent.... tja daar moet hij maar mee leren leven
Hij heeft vast ook dingentjes die jij niet zo leuk vind maar waar jij mee moet leren leven
Ik zeg altijd:
om gelukkig te kunnen zijn meot je voor 80% gelukkig zijn met de persoonlijkheid van de ander en met de andere 20% moet je kunnen leven...

als mijn vriend een problemen heeft met honden/dieren, dan zou het helaas over zijn. als aankomend dierenarts wil ik toch ook echt zelf huisdieren hebben.
hij had al een kat, en wilde ook wel een hond. ik wilde toen een tweede, en dat vond hij op zich ook wel ok. en ik heb ook al een toezegging voor een derde afgetroggeld duurt wel nog even voordat die er komt.

het alleen thuisblijven kan je trouwens wel trainen, dus dat lijkt me iets waar je aan moet gaan werken. want een hond die niet kan thuisblijven is wel heel erg onhandig.

voor de vakantie kan je ook een particulier logeeradresje zoeken als je hem niet in pension wil doen, en anders gewoon zorgen dat je ergens heen gaat waar hij mee kan.

moet hij niet over zeuren.
hij wist het.

hij zal toch rekening met je hond moeten houden.
echte liefde overwint alles toch

natuurlijk kan jij hem dan weer leren alleen zijn.

dat kan toch niet dat hij zooo aanhankelijk is.
je word toch geen gevangenen van je hond zodat je niet alleen buiten kan komen.
is hij als pupy te veel verwend ?
heb je hem als pup geleerd alleen te zijn of ging hij echt overal mee naartoe.

Het feit dat hij ook dingen doet met Toet duidt er volgens mij op dat het niet zo zeer om het principe hond gaat, maar meer om de 'problemen' die Toet heeft. Misschien kun je eens aan de slag met een goede gedragstherapeut om te kijken of je bepaalde 'problemen' er toch nog uit kan trainen of in ieder geval afzwakken.

Hij past zich dus eigenlijk best goed aan voor een niet-honden liefhebber.
Ik kan me wel indenken dat hij dit niet fijn vindt.
Hij gaat er vanuit dat je ene hond wel eens alleen kan laten en jullie samen met leuks kunnen doen.
Normale verwachtingen.

Ik denk dat jij wat concessies moet doen. Dus wat vaker oppas voor je hond regelen, hem eens naar een pension brengen voor een dagje etc.
Zodat je vriend zich minder gebonden aan huis hoeft te voelen.

Ik denk niet dat je Toet zover kan krijgen om concessies te doen..het is een hond
Omdat hij wat lastig alleen kan blijven kan je wel denken aan verschillende soorten opvang als jullie eens met z'n tweetjes weg willen...familie, vrienden, prof opvang????

Hier sluit ik mij ook bij aan

Tjah, Wist hij van tevoren al.
Hij heeft er zelf voor gekozen om samen te wonen terwijl hij wist dat je een hondje had.

Ik zal de hond er echt niet om weg doen......

Misschien moet hij meer energie stoppen in het adhd 'monstertje' om toch nog een band met hem te krijgen.

3 jaar geleden had ik een relatie met een jongen. En ik ging een hondje aanschaffen. Maar hij was een katten mens. Nou en? Het heeft me er niet van weerhouden om een hondje aan te schaffen. Ik kan niet zonder een trouwe viervoeter hoor....

En hij was een beetje jaloers en wou geen aandacht geven aan de pup. Maar de pup wel aan hem... En uiteindelijk heeft hij er toch energie ingestopt. En ze zijn beste maatjes geworden.

Het ligt allemaal aan de instelling en energie die je er in stopt.


Ik hou bijvoorbeeld niet van poezen. Maar mijn vriend heeft er wel 1. Ze deerde me niet.... Maar nu ik er ook meer energie in stop. En ze bijvoorbeeld haar medicijnen geef voor dr hart, en dr eten, schept dat toch een band.....


NIET WEGDOEN HOOR!

Helemaal mee eens,sorry waarom nu ,en niet eerder.
Ik hoop dat je niet moet kiezen,anders houd hij niet van je......

mijn hond weg doen NOOIT van me leven ,voor mij geen relatie die niet van honden houd.spreek uit ervaring

Kim, lastige situatie. Zo simpel als het in veel reacties voorgesteld wordt - kiezen tussen Toet of je vriend- is het niet. Hij eist niet dat je Toet wegdoet. Je geeft zelfs aan dat hij leuke dingen met hem doet, dus zelfs al zou hij niet zo snel een hond gekozen hebben, hij heeft er geen enorme hekel aan. En een hond is superbelangrijk,
maar een relatie ook.

Wat zijn de dingen waarbij zich het meest aan stoort?

Ik sluit me bij Hetty aan!

Kay hoort bij mij, de jongen had ook een vrouw met baby kunnen treffen...

Sorry, niet goed genoeg gelezen...
Je schreef al wat de problemen waren. Is je vriend ook bereid mee te denken over oplossingen?

als je vriend je hond niet graag heeft of niet mooi vind, zou ik zeggen ga dan eens rond zien welk ras wel bij hem past, ziet hij het helemaal niet zitten dan, zou ik persoonlijk zeggen tegen mijn vriend, ik hou de hond bij en als hij je niet aanstaat laat hem dan ook gerust of anders vertrek je maar. ik zou liever men vriend zien vertrekken dan men hond

vind ik persoonlijk he

Vriend de deur uit.

Hij wist toch ook dat jij een hond ahd toen hij verliefd werd op jou..?
Nee,hij moet niet ineens gaan roepen dat hij geen hondenmens is.

Misschien net te vlot gereageerd in mijn vorige reactie...

Als hij zich toch ook inzet voor de hond,dan zal het toch wel meevallen.
Probeer je hond voldoende rust te geven,heb je een bench?
Laat de hond bijvoorbeeld ook niet achter je aan lopen door het huis,stuur hem rustig terug naar zijn plek,zo leert hij dat hij jou niet hoeft achterna te lopen,als je dit aanpakt dan zal het denk ik ook wat beter gaan met het alleen thuis blijven.

Wat en hoe heb je precies getraind die 4 jaar?