Mijn nieuwe vriend is niet zo gelukkig met het feit dat ik een hond heb

Je hoort elkaar lief te hebben, ongeacht de onvolmaaktheden of gebreken. Mijn hond is heilig en hoe erg ze het ook vinden het is absoluut eerder man eruit dan de hond. Dus als ze voor mij kiezen kiezen ze automatisch voor Devil. Wel neem ik alle lasten op mij omtrent de hond, dat ze ook niet hoeven te klagen dat ze er niet voor willen zorgen.

pffff wat erg, is maar goed dat ze nog geen kind heeft, wat dan, ik vind het niet fijn dat je al een kind hebt??? die er dan ook er maar uit???
Zij heeft haar hond al veel eerder als die vriend pffff ik plakte een postzegel op zijn voorhoofd en retour afzender en nooit meer terug hoor.
Der zit een stekker los bij die gozer die denkt gewoon ff de baas te kunnen spelen, zo zie ik het

Ikzelf ben hier keihard in, van mijn dieren blijf je af, daar heb ik voor gekozen en die staan op nummer 1, vandaar ook mijn LAT relatie, hij vind het hok te vol, dus wonen we lekker apart..
Maar ik begrijp dat het moeilijk voor je is qua gevoel en emotie, je vind hem leuk en hij vind jouw hond niet leuk...

Begin een goed en rustig gesprek en vertel hem gewoon duidelijk dat hij dit van tevoren wist..
Nooit een dier wegdoen voor een relatie, je relatie kan tijdelijk zijn, maar de liefde van je dier of familie blijft voor altijd snap je...
Voor mijn doen zeg ik het heel taktisch..., want zelf ben ik hier heel erg zwart wit in, maar heb geleerd dat dat niet voor iedereen geldt..
succes!!!

Hoi
groot probleem in het leven van Toet....
Ik heb sinds een half jaar eindelijk de relatie met iemand waar ik helemaal happy mee ben....op een punt na. Mijn nieuwe lief is helemaal niet gecharmeerd van honden en helemaal niet van het Adhd-ertje wat ik heb. Het is een vreselijk lief beest maar doordat hij absoluut niet alleen kan zijn ook een handenbindertje.
Kan iemand mij raad geven? Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen. Aan de ene kant heb ik zoiets van "mijn lief wist van te voren dat ik een hond heb dus hij wist waar hij aan begon toen we samen gingen wonen" aan de andere kant kan ik me ook wel voorstellen hoe je je voelt als je geen hondenmens bent en je wordt er wel steeds mee geconfronteerd.

groet Kim "


Hoi allemaal....
Ik zet mijn toppic nog maar een keer neer, want ik moet zeggen, de reacties bevallen me niet allemaal. Ik ben geen onnozele hondenbezitter die van de ene in de andere situatie terecht ben gekomen. Ik ben 36 en dit is mijn 3e hond. Toet is geen normaal hondje....Toet is extreem. Ik ben stapel gek op hem en ben niet van plan om hem weg te doen, heb ik ook niet gezegt. Ik ben op zoek naar een oplossing en de oplossing is niet klakkeloos de vent er uit doen, want dat antwoord vind ik nergens op slaan, sorry. Ik wil een oplossing voor ons allemaal en ben bereid daar keihard aan te werken. Ik kan zelfs heel goed begrijpen dat mijn vriend er moeite mee heeft, want het is niet niks om met Toet te leven af en toe. Ik heb hem al van pup af aan dus ik ben het gewend, maar mijn vriend niet, waarom is dat zo vekeerd???? Hij heeft toch ook het recht om eerlijk te zeggen dat hij er moeite mee heeft of moet hij er om gaan liegen...leuke relatie gaat dat worden dan. Ik wil niet alle reactie over een kam scheren, want aan sommige tips heb ik echt wat gehad, maar die naive opmerkingen...sorry

Via via zijn we bij een mevrouw terecht gekomen wie gedrachtstherapeut is en ook nog aan hondenopvang doet. Heel kleinschalig en perfect voor toet. We gaan samen met toet aan het werk en als we voor het werk weg moeten, mag hij bij haar en gaat zij verder met toet aan de slag. Ik heb met mijn vriend nog duidelijkere afspraken gemaakt wat betreft omgang met toet en hij gaat nu ook steeds vaker uit zichzelf een stuk fietsen met Toeter. Ik kan er niet voor zorgen dat hij gelukkig met de hond wordt door zijn gevoelens te negeren.

Ach misschien moet het gevoel gewoon groeien.
Mijn vriend scheet in zijn broek voor honden, vond het ook niks.
Maar ik had er 5 toen. Nu 9 jaar verder kan hij niet meer zonder hahaha.
Het is echt niet dat hij(vriend) binnen een korte tijd alles leuk vind van Toet.
Maar geloof me het komt echt wel goed .
Dat bewijst wel door het fietsen met de hond...Heerlijk erop uit en kan hij een band opbouwen .
Maak je niet zo druk joh, komt goed

Kim en toet

Ik wil mijn wel gemeende excuses aanbieden
ik lees nu pas wat ik eigelijk geschreven had en dit kan gewoonweg niet door de beugel sorry hiervoor
ik zit fout en dan ben ik ook zo om me fout toe te geven.

Had gisteren een rot dag, en ik reageerde het af in je topic/jou vriend.
Wat geen excuse is om dan te zeggen dan mag het wel, nee het is niet goed wat ik gedaan heb
nogmaals sorry hiervoor.

Ik lees nu ook dat jullie er samen aan gaan werken ik vind het super voor jullie alledrie
ik hoop echt dat dit gaat lukken

Nou Patricia, mijn respect.
Excuses aan bieden toont hoe jij in het leven staat.
Nogmaals mijn respect.

Mijn vriend had in het begin ook een beetje moeite met het feit dat de socialisatie van mijn chihuahua niet helemaal super was. Ze was of te enthousiast of juist heel onderdanig en bang.

Op een gegeven moment zei hij iets waar ik zo om moest lachen. Hij zei: Ik vind bailey maar niets als hond, maar het is echt de leukste muis die ik ooit heb gehad! Dus sindsdien ziet hij mijn chihuahua als muis aan haha. Hij helpt wel mee met de socialisatie en is fanatieker dan ik met het oplossen van haar problemen, maar ik blijf het een geweldige opmerking vinden.

We hebben besloten samen ook nog een andere pup te nemen. Ik zocht het nestje uit en deed de puppytesten en hij mocht uiteindelijk kiezen. Zo had hij nog iets positiefs. We zijn nu dolgelukkig met die 2 en het gaat steeds beter omdat die kleine muis ook steeds zekerder wordt en soms tref ik ze zelfs aan op de grond spelend of op de bank slapend.

Mijn tip: zoek iets wat jullie met zijn 3en kunnen doen. Curus agility bijvoorbeeld? Of lekker wandelen. Zorg dat hij de positieve dingen ziet van je honden en dat ze bijvoorbeeld ook dingen samen kunnen doen. Druk hem op het hart dat dat hondje nou eenmaal een deel van jou is en je hem voor geen goud nog weg doet.

Ik denk dat zo'n gt erg goed is. Als hij ziet dat jij aan de problemen met de hond werkt en de hond hopelijk over een tijdje zich iets beter gedraagt, dan zal het wel loslopen. Het is ook best heftig een probleemhondje in huis, voor elke relatie.

Sterker nog....ik moet er stiekem wel om lachen.
Ben blij dat er nog zoiets als humor is toch?

kim en toet

Graag gedaan, nou ik vond je niet fel reageren hoor, je stond in je recht vond ik weer.
En dank je wel dat je me excuses hebt aanvaard een prettige dag nog verders

hoi ik weet niet in hoe verre homeopathie werkt maar is er niet iets voor je hondje dat hij wat minder extreem adhd is ???

Er zijn puur natuurlijke druppels, te verkrijgen via de site van www.natuurlijkinbalans.nl
josefien hagenaars.
Voor allerlei kwalen bij honden, waaronder ook middelen om honden rustig te houden op
natuurlijke basis.

hoi kim,

misschien heeft toet gewoon een dierenvriendje nodig om van zijn verlatingsangst af te geraken? geef toet een hondevriendje(of vriendineke). jij bent niet de enige die behoefte heeft aan een vriendje hoor! honden zijn roedeldieren. met 2 of 3 honden samen zijn ze veeeel gelukkiger! je kan misschien eens een hondevriendje lenen van een vriend of vriendin die effe op vakantie is en waar toet mee overeenkomt om te zien of dat zou lukken? en als dat lukt dan op naar het asiel met toet zodat toet zelf een vriendje kan uitzoeken! veel succes! ik hoop dat alles in orde komt voor jullie! als je vriend al zoveel doet voor toet dan is het toch omdat hij ergens diep vanbinnen toch ook graag dieren ziet!

groetjes

Hoi Kim en Toet,

Het is al weer lang geleden dat ik voor het laatst reageerde op je topic maar wilde toch even laten weten dat ik het top van je vindt dat jullie samen zijn gaan zoeken naar een goede oplossing. De mevrouw klinkt in ieder geval super dus ik hoop voor jullie allemaal dat ze jullie kan helpen het gedrag van Toet in betere banen te leiden en jullie als stel af en toe een dagje rust kan geven door Toet een dagje op te vangen.

Succes

Lisette
en een pootje van Diesel, Jazz en Twister

Hoi Kim en Toet,

Ik volg dit topic al vanaf het begin maar wil nu toch even reageren
Als het een kersvers vriendje was geweest, en hij moest er echt niks van hebben en zou jou voor de keuze stellen; eruit die vent!
Maar dat is niet zo, je hebt een relatie, woont samen, en hij geeft heel eerlijk aan dat hij er moeite mee heeft. Top toch?! Beter als zijn mond houden, er op een gegeven moment klaar mee zijn en de benen nemen!!

En het is sneu voor jou en voor Toet dat Toet er zo'n moeite voor heeft, en dus ook sneu voor je vriend.
Wat fijn dat hij nu ook uit zichzelf af en toe wat gaat doen met Toet, hij moet een band op gaan bouwen. En omdat het aan het begin allemaal 'moeilijk, moeilijk' was met Toet heeft hij misschien wel een beetje een weerstandsgevoel opgebouwd tegen de kleine schat. En nu moet dat muurtje weer afgebroken worden en gaat hij uiteindelijk waarschijnlijk heeeeel veeel van Toet houden, maar dat heeft even tijd nodig.

En dat jullie er zo hard mee bezig zijn is toch alleen maar fantastisch?
Ik hoop ook echt van harte dat het allemaal goed gaat komen voor jullie allemaal! Want uiteindelijk wil je toch vooral heel veel plezier en liefde van je viervoeter?!
En ook fijn dat je nu zo'n goed persoon hebt gevonden voor opvang EN om echt aan het probleem te werken!

Dus ik wens jullie heel veel succes en ik blijf jullie volgen hier

Groetjes
Jacqueline
Lik van Benji

Ik had drie grote honden toen ik mijn vriend leerde kennen, hij had totaal niks met honden maar heeft ze geaccepteerd omdat ze bij de package hoorde. Inmiddels zijn er twee overleden maar daar zijn wel weer nieuwe voor in de plaats gekomen. Voor hem had ik ook vriendjes maar die accepteerde mijn honden niet. Bij mij was het zo dat als mijn honden niet geaccepteerd werden er geen toekomst was voor mij en die jongen! Totaal geen spijt van!!

Inderdaad moet je vriend je maar nemen zoals je bent en die hond hoort bij je, daarvoor heb je de hond genomen mag ik aannemen. Je zoekt nu excuses bij je hond (hij/zij is irritant) om er van af te kunnen zodat je samen verder kunt gaan maar is dit nu echt wat JIJ wilt of omdat HIJ je hond niet mag?? Ik vind het wel een beetje kwalijk want de hond is totaal afhankelijk van zijn toekomst door jou. En die is nu dus niet zo zeker meer want je twijfelt erover om haar weg te doen. Je hebt zelf die verantwoording genomen toen je de hond ging halen en nu moet je die verantwoording dragen vind ik.

Je vriend daarentegen is niet afhankelijk van jou die kan zijn eigen boontjes wel doppen. Ik zou gewoon duidelijk zijn naar je vriend en hem vertellen dat als hij voor jou kiest dat hij ook voor je hond moet gaan en als hij dit niet kan of wil weet je toch wat je aan hem hebt!? Als je verder gaat met hem zonder deze hond zou je ook nooit meer een hond ( ook geen andere) kunnen houden dus. Is dit dan wat je het liefst zou willen??
Ik hoop voor je hondje dat je de juiste beslissing maakt want het zou zonde zijn als hij/zij straks van baas naar baas gaat en uiteindelijk ergens in een asiel terecht zou komen.

Oh... je laatste berichtje had ik nog niet gelezen sorry!
Ik las dat ook hij er wel aan wil werken met Toet. Dus hij stelt je niet klakkeloos voor de keus hij eruit of ik.
Dan neem ik dat terug maar blijf bij m'n mening dat hij er inderdaad ook alles aan zal moeten doen om het leven met Toet mogelijk te maken.Toet is er nu eenmaal dat kun je niet meer terug draaien. Ik kan natuurlijk niet bij jullie thuis kijken maar inderdaad een gedragstherapeut is een goed idee.
Ik hoop dat het gaat werken voor jullie.

Sommige dingen hebben tijd nodig en sommigen zijn nou eenmaal niet zo gek op honden.
Zoals mijn bijna 9 jarige zoon. Hij negeert onze hond vaak. Hij heeft niet zo veel met honden.
Vooral als ze springen en likken aan handen of zo,daar griezelt hij van. Gelukkig doet die van ons dat niet
Af en toe geeft hij de hond een aai, of hij gooit een speeltje weg. Verder kijkt hij er niet naar om.

De hond voelt het aan en negeert hem ook, soms loopt hij langs mijn zoon, kwispelt en loopt verder.
Ik vroeg mijn zoon, of hij liever met of zonder de hond was, en toen zei hij dat hij het met een hond gezelliger vond. Een jaar geleden dacht hij daar heel anders over.

Geef je vriend dus ff een kans, dan komt het vast goed.

In de druppels die ik bedoelde van www.natuurlijkinbalans.nl van josefien hagenaars,
zit o.a. bachbloesem.
Het zijn speciaal samengestelde druppels op natuurlijke basis.

dan zet je,je vriend toch buiten?????

hey kim,

hoe gaat het nu? Is de relatie tussen Toet en je vriend al een beetje verbeterd?
ik lees ook dat je vriend geen honden gewend is? Dat is ook best lastig en dat is niet raar.
mijn (nu ex) vriend was ook geen honden gewend. we woonden nog niet samen etc maar ik ben me hele leven een hond om me heen gewend en mijn leven was gewoon niet compleet zonder.
De reden dat we uit elkaar zijn was niet de hond trouwens!

hier mijn eigen ervaring:

ik snap je helemaal hoor, ik werd er zelfs verdrietig van hoe het in het begin ging tussen dusty en mijn ex. hij had het totaal niet door! dusty stond zijn staart van z'n kont te kwispelen als hij binnenkwam en hij nergeerde de hond gewoon straalhard ! eerste week was echt drama want kreeg alleen maar commentaren over hoe slecht hij wel sliep de eerste nachten want dusty liep rond en moest wennen! hoe vroeg dusty wel niet wakker was etc. ik ben 1x heel erg boos geworden en heb hem duidelijk gezegd waar het opstond. want heel simpel kom je aan me hond dan kom je aan mij! daarna heb ik geen commentaren meer gehoord. Wat hier goed hielp was dat hij Dusty voor mij uit liet als ik aan het werk was. dan waren hond en hij een uur op elkaar aangewezen. hij stribbelde wel tegen in het begin maar vond dat hij er ook energie in moest steken vooral als we een toekomst zouden opbouwen. ze waren elke middag echt een uurtje op elkaar aangewezen. en na een paar weken kwamen er alleen maar enthousiaste verhalen uit van hoe blij de hond was al hij kwam en hoe lekker ze hadden gewandeld. langzaam aan bouwde ook hun een vriendschap op. het gaat niet zo snel als bij iemand die honden gewend is maar het heeft tijd nodig zo simpel ligt het! En dan weet ik zeker dat ook tussen jou vriend en toet een vriendschap opbloeit!

wat ik me nog bedacht is als jullie besluiten om cursusen te volgen is het dan niet makkelijker als je vriend die met je hond gaat doen.. zodat hun een sterkere band gaan krijgen....

groetjes Marcella en Blitz

Ik herken dit wel mijn broer had ook vroeger ook zo'n hond die was noot moe een boxer.
Die kreeg valeriaan druppels misschien is dat een idee ik ken Toet niet maar na jou verhaal over dat fietsen lijkt hij mij wel een beetje overactief.