Ik zeg vaak tegen mensen dat mijn hond allergisch is. Dan halen ze het namelijk nooit in hun hoofd om hem te voeren.
Het mooiste is als ik mensen op heterdaad betrap en dan (zogenaamd) geschrokken roep "Oh niet hem voeren!!! Hij heeft allergieën!!"
Dan zie je die mensen ook schrikken en sorry zeggen. Hopelijk leren ze ervan.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "het nieuwe schrijf de frustratie van je af topic!" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Misschien moet ik dat dan ook maar gaan doen. Ik riep tot nu toe gewoon dat het niet mag, maar ik dit geval was ik te ver weg en had ik verwacht dat die vrouw het na 5 keer uitleggen wel begreep
Irritant he, wat kunnen mensen toch eigenwijs zijn
Ze bedoelen het natuurlijk goed maar pfff.. daar gaat je opvoeding.
Mijn hondje heeft trouwens een hele reeks aan 'afwijkingen'.
Hij is allergisch voor eten, hij bijt, is besmettelijk ziek, heeft vlooien, is bang voor kinderen, heeft zwakke poten, houdt niet van aaien, enz enz.
En dat allemaal gelogen, enkel om vreemde mensen en honden bij hem vandaan te houden.
Ik verzin geregeld passende afwijkingen. Dat werkt toch vaak het beste.
Dat ze de HBO-propedeuse route steeds meer aan het dichttimmeren zijn. Want ik hoop dat ik over 3 jaar me kan aanmelden bij een universiteit met een HBO-propedeuse + VWO deelcertificaten.
Gisteren een mega irritatie.
Elsa en ik gingen naar de schapen. Voordat we in de auto stappen lopen we altijd eerst een poep en plas rondje. Dan door de tuin naar de auto.
Omdat ik nog steeds niet zo goed loop en het met Momo echt niet meer te doen is om wild te spelen heb ik tijdelijk een probleem met het aanbieden van voldoende beweging dus liet ik haar op weg naar de auto los in onze tuin, hopende dat ze zelf wat zou gaan rennen.
We lopen zo'n 15 meter van de ingang van de tuin af en opeens stormt er een joekel van een hond onze tuin in en klapt bovenop Elsa. Elsa piept (wat ze niet snel doet) en probeert weg te komen van die hond. Uiteindelijk vlucht ze met die hond achter haar aan de straat op!!!! ik haar roepen natuurlijk, top of my lungs. Gelukkig komt ze terug, staart strak tegen haar buikje, hond nog steeds achter haar aanjagend. Ik grijp Elsa vast en plaats mezelf tussen haar en die hond maar die weet van geen wijken en probeert steeds bij Elsa te komen die zich achter mij blijft verschuilen. Ik kijk, naar hulp zoekend, in de richting waar de hond vandaan kwam. Geen baasje in zicht. Nog steeds niet. Ik schreeuw naar de hond dat hij weg moet gaan. Mijn tas glijdt van mijn schouder en bengelt op de grond. Elsa wil achter me blijven, de hond ontwijken, de tas ontwijken en komt zo nog een keer met een pootje onder mijn voet terecht. Ik zwaai met de riem van Elsa naar de hond terwijl ik schreeuw. Geen effect. Hij blijft pushen, happen naar Elsa, proberen langs me op te springen. Weer kijk ik snel of het baasje al in de buurt is maar nee.. Uit pure nood geef ik de hond een goed gemikte schop met de wreef van mijn voet tegen de borst. Hij deinst terug. Ik blijf wegsturende gebaren maken met mijn vrije hand terwijl ik Elsa aan haar halsband vast houd achter me; bang dat ze weer de straat op vlucht en onder een auto komt. Eindelijk zie ik een man in de ingang van onze tuin verschijnen. Raar want ik ken de hond en zijn bazinnetje. Een super mooie reu is het, wel een joekel en over enthousiast en ook zijn bazinnetje is echt aardig. We hadden het plan ze eens samen los te laten in de tuin maar dan wel met beide baasjes er bovenop natuurlijk om in te grijpen als het niet goed ging.
De man sjokt kalmpjes de tuin in en roept zachtjes de hond die totaal niet reageert. Terwijl ik sta je jongleren met de twee honden sjokt hij gemoedelijk onze kant op. Wij staan op dat moment zeker 50 meter van de ingang van de tuin. Bij ons gekomen pakt hij de hond en lijnt hem aan. "Hij doet niets hoor..." Ik zeg: "Ja, dat weet ik, ik ken hem en zijn baasje maar dit ging echt niet goed en ze vlogen net samen de straat op." "Zijn baasje?" reageert hij verbaasd. "Ja, *** van daar" zeg ik en wijs in de richting van haar huis. "Ow" zei hij en loopt weg.
Ik sta te trillen op mijn benen en stap met Elsa in de auto. Daar zie ik pas dat ze een oppervlakkig wondje boven haar oog heeft. Eind van de middag neem ik contact met het bazinnetje op en vertel haar het verhaal. Ik vraag haar die man te vragen de hond niet meer los te laten in het bosje als hij hem niet onder appel heeft staan. "Tja, ik was er niet bij dus ik weet niet wat er gebeurd is" is haar koude reactie. "En mijn hond doet echt niets." Dat terwijl ik een foto van het wondje had meegestuurd.
Ik ben boos. Ik ben boos op mensen die hun hond loslaten en uit hun zicht laten verdwijnen. Ik ben boos op die vent omdat hij geen enkele haast maakte om de hond uit mijn tuin te krijgen. Boos omdat er geen excuus vanaf kon bij hem en haar. Boos op de VvE omdat ze de tuin niet af willen sluiten richting dat bosje; er lopen om de haverklap vreemde honden met en zonder baasje in onze tuin. Ik ben bezorgd hoe dat straks moet als Elsa loops is. Kan ik niet eens mijn voordeur uit zonder het risico te lopen dat er een reu op springt. Zo ook wat geërgerd om al die reuen eigenaren die hun reu niet willen castreren, maar ook niet bij zich houden omdat een ongewenste dekking niet hun probleem is.
Ben het niet vaak eens met je Liz maar ik zou ook woest zijn.
Op die manier wordt je hondje ook nog eens behoorlijk verpest door een ander zijn hond.
Ik kom overbuurman met teckel die altijd tekeer gaat als we langslopen(Vigo reageert nooit) tegen op smal pad,ga demonstratief naar achter staan met de vermelding,
Vigo moet rustig doen hij heeft hernia,klikt hij de loopriem los en laat hij de teckel bij Vigo,(Vigo was gelukkig voorbeeldig,ik was niet bang dat hij zou bijten maar eerder dat hij te druk zou doen of dat dit hondje lelijk zou doen dan zijn de rapen gaar)
Liz echt vreselijk hoe laks mensen kunnen zijn. Zo had ik vroeger toen Shadow nog een pup was een man in de buurt wonen die altijd zijn labrador op Shadow liet afstormen die dan van 50 meter aanrent kwam. En Shadow zat altijd aan de lijn en wilde ook altijd weg vluchten in paniek maar ze kin geen kant op. En die man lachte altijd maar om zijn hond. Kon daar ook altijd zo woest om worden. Daar door heeft Shadow een hele tijd geblaft naar grote honden en heeft een tijd geduurd voordat ik dat er weer voor 98 procent heb uitgekregen.
Ik lijn Shadow altijd aan bij het zien van andere honden maar toen Shadow volwassen was en ik zag hem met zijn hond weer los lopen heb ik Shadow niet vast gemaakt. Ze heeft die hond nooit gemogen en toen hij weer op haar afgestormt kwam heeft ze die weg gejaagd retour naar het baasje. Een keer of 3 laten doen en daarna kwam die hond nooit meer op ons af gedenderd. Niet mijn manier maar zo'n eigenaar heeft stront in zijn oren en zo'n houding van mijn hond doet niks.
Wat ik nog wel het ergste vind is dat dit dus gebeurd is in mijn tuin. Privéterrein waar andere honden niets te zoeken hebben al staat er geen hek bij de ingang.
Nou, ik weet het niet hoor Liz...
Ik lees toch altijd soortgelijke verhalen van jou...
"Monsters" van honden waardoor het altijd maar weer mis gaat,
( serieus...ik lees nooit iets leuks of grappigs..)
en jou kleine lieve Elsa, die dan beschermd word door jou, compleet met een heel scala geschreeuw en gefoeter van jou jegens dat bakbeest wat zich dan niet gedraagt naar jouw zin....
en ik het weet niet.., ik was er ook niet bij..,
maar ik lees toch erg veel soortgelijke situaties van jou..
Het ligt altijd en eeuwig aan die ander, dat is gewoon wat me opvalt..
los daarvan..ik denk dat je toch een beetje op moet passen met die beschermdrang..door steeds op deze manier in te grijpen krijg je naar mijn mening geen stabiele zelfzekere hond,
maar een bang en onzeker dier, dat totaal geen idee heeft hoe ze zich moet gedragen met andere honden..
en ook jouw paniek/boosheid speelt daar een grotere rol in dan je zou denken..
Ik heb van de drie trouwens ook twee ongecastreerde jongens hoor..
zij hebben nog nooit een poging gedaan bij het loopse vrouwelijk schoon..ondanks dat ze er zeer van gecharmeerd zijn..
maar die teefjes waarbij ze het ooit heel even in hun bol hebben gehad, hebben wél geleerd om duidelijk te laten merken dat ze niet van die poppenkast gediend zijn..gaven een flinke snauw..
dan druipen die mannen echt wel af, en proberen het niet eens meer...
Oké, prima. Vertel eens.. Hoe zou jij in die situatie gereageerd hebben? Er klapt een hond bovenop jouw pup van 5 maanden oud. Die hond is minimaal 3 maal zo zwaar als jouw pup en twee keer zo groot. Jouw pup loopt op dat moment los (het is in jouw tuin tenslotte) en na gebeten te zijn tot bloedens toe slaat ze op de vlucht de straat op. Er is geen baasje in de buurt te bekennen.
Vertel. Dan kan ik van jou leren.
Iedereen handelt op zo een moment in een opwelling. En iedereen zal dat anders doen. Uiteraard super vervelend en snap heel goed dat je jouw hond wilt beschermen. Doe vooral waar je jezelf goed bij voelt!
Heb zelf toen mijn hond nog zo jong en kwetsbaar was de andere hond bij de halsband gepakt en gewacht op de eigenaar met vriendelijk de vraag om aan te lijnen. Ken op zulke momenten ook totaal geen angst en hoe gek dat klinkt de veiligheid van mijn hond gaat op zo een moment voor mijn eigen veiligheid. Denk vaak achteraf niet slim, maarja dat is mijn reactie nu eenmaal op zo een moment.
Nu snauwt mijn hond wel van zich af maar moet ik opletten dat het niet escaleert als die andere hond dat ziet als uitnodiging tot meer. Dan ga ik er snel tussen staan of loop tussen de koppen/honden door om afstand te creeeren. Ik weet, ook niet slim. Maar angst ken ik op zulke momenten gewoon niet.
gebeten...tot bloedens toe..?
dat staat nergens, of ben ik nou zo kippig?
Dat wondje boven haar oog..je hebt niet gezien dat de hond haar daar gebeten heeft, is ook een vreemde plek om te bijten..kan ook ergens anders van komen ( bv omdat jij haar vastgreep en angstvallig achter je hield en met de andere hond bezig was..dat zou kunnen toch?)
Oh..ik heb ook wel eens iets soortgelijks meegemaakt hoor, dat waren 5 honden in losloopgebied die mijn toen nog jonge hond in de flank liepen met de hele crew...die kleine van mij lag ineens ondersteboven..
Ik heb de honden weggestuurd, met een ferm "wegwezen en heel snel" , rustig mijn hond aangelijnd en ben doorgelopen...
Verder geen poespas gemaakt, niet teveel aandacht gegeven..
Ik bleef rustig, daarmee was het voor hem ook okee..
De hond droeg geen halsband en ik kreeg geen grip op zijn vacht; trok zich met gemak los. Sterk bakbeest.
Nu moet het niet mooier worden. Hond klapt op mijn pup, pup begin te piepen maar ik zou dat wondje veroorzaakt hebben?
Een ferm "weg wezen en snel" had dus nul komma nul effect en reken maar dat ik met mijn stem uit kan halen!
Ben benieuwd hoe rustig jij blijft als je pup in paniek een straat met verkeer op rent. Het lijkt me dat je vooral op de kast zit door mijn opmerking over loslopende ongecastreerde reuen waar geen baas bij in zicht is. Wie de schoen past trekke hem aan.
Laat ik nu voor niks of voor niemand op de kast gaan zitten Liz...
en misschien is dát nu juist het hele trucje wel..
Succes met de opvoeding van je hondjes
Apart dat je dan juist dat stukje tekst vet gemaakt hebt. Hahahaha!
Liz oo het te voorkomen in de toekomst. Jou tuin zeg je.
Een poort erin kan dat niet?
Natuurlijk heb ik ook zo mijn irritaties maar als je het jezelf makkelijker kan maken moet je dat doen.
Dit zeg ik eigenlijk altijd tegen mezelf tegen een ander.
Wat niet kan kan niet wat wel kan,doen.
In zo'n tuin als de jouwe kun je je hond dus niet los hebben. Gewoon aangelijnd naar buiten, dan heb je t probleem van naar de straat rennen niet.
Echt serieuze aanvaring met honden een zeldzaamheid maar als dit gebeurde was het heftig.
vorig jaar nog een agressieve boxer die op Vigo klapte,nou even bij de halsband pakken,vocaal of welke manier dan ook niks hielp....ook naar het baasje werd niet geluisterd.
Vigo vocht van zich af,een trimmer riep,laat hem los,laat hem los!
Een engelse stafford loslaten in zo een geval gaat hij tot het gaatje en wie is de verliezer,als niet anders had gekunnen.
Toen kwam er een 2e hond meedoen om Vigo aan te vallen.
Ik ben die trimmer dankbaar,hij heeft ingregrepen,de boxer gegrepen ondertussen schopte ik volop tegen de andere hond aan,niet met mijn wreef maar gewoon hard.
Gelukkig is dit een zeldzaamheid maar zo gemakkelijk zoals hier wordt beweerd is het niet als het echt fout gaat.
Ik kon niks omdat ik Vigo moest vasthouden,ik ben de rust zelve ben voor geen enkele hond bang.
Maar had die trimmer niet ingegrepen dat had ik geen keuze gehad en Vigo moeten lossen.
Heel veel aanvaringen zijn akkefietjes maar dit was het niet.
Het scheelde wel dat de bazin honderduizend keer haar excuses heeft aangeboden en mij bedankt heeft dat ik Vigo niet gelost heb.
Ze kende mij en Vigo.
Het is de tuin van onze VvE. Gezamenlijk dus. Ik en een andere hondeneigenaar hebben het de vorige vergadering ook al geopperd omdat te veel mensen maar niet willen begrijpen dat onze tuin geen openbare ruimte is maar privéterrein. De vergadering stemde tegen omdat ze de kosten voor een goed hek te hoog inschatten. Er moet dan namelijk wel een dubbel hek in zodat het gebruikt kan worden voor fietsers/voetgangers en voor onderhoudsmateriaal zoals een hoogwerker.
Normaal doet ze dat niet. Dit was een vluchtactie in blinde paniek omdat ze aangevallen werd door een andere hond. Zou van het zotte zijn als ik daarom mijn hond nooit meer los in mijn eigen tuin zou mogen hebben.
Dank je. Jij had dan nog een hond die zich kon verdedigen al zou dat achteraf heel veel oneerlijke trammelant hebben gegeven.. Ik hield Elsa vast omdat ik als de dood was dat ze weer de straat op zou rennen en dan wel onder een auto zou komen of gelijk echt vast in de kaken van die hond zou komen.
Zulke 'baasjes' verdienen het eigenlijk dat jij daar had gestaan met Vigo ipv ik met Elsa. Zolang hun hond toch ongeschonden eruit komt omdat hij zoveel groter, zwaarder, sterker en ouder is, leren ze het nooit. Eén keer een Vigo en ze laten het wel uit hun hoofd om hem onze tuin in te laten vliegen.
Inderdaad ik heb het voordeel dat Vigo een sterke hond is.
Een paar jaar terug werd Tosca aangevlogen tijdens het fietsen langs de kreek een pittige tante die kan wel van zich af bijten aangelijnd.
Die hond koos eieren voor zijn geld,verder niks aan de hand.
Er stond een eigenaar met een klein hondje en die zei tegen mij : Wat ben ik blij dat jouw hond werd aangevlogen de mijne had dit niet overleefd.
Dat moet inderdaad een heel vervelende situatie geweest zijn. Ik vind dat je in geen enkel geval kan goedpraten dat een andere, loslopende hond een privétuin in loopt en dat dan het baasje nog eens zo ver achter loopt dat hij eerst nergens te zien is.
Mijn frustratie: Ik was gisteren met mijn kat naar de dierenarts en er was iemand met een golden retriever in de wachtkamer die zijn hond maar liet loslopen. Toen de hond richting mijn (extreem bange en gestresste) kat liep, probeerde ik hem tegen te houden en de eigenaar greep niet in. Ik vroeg of hij zijn hond wilde weghouden bij mijn kat want dat zij bang was waarop het baasje antwoordde dat zijn hond niets deed Uiteindelijk heeft hij hem wel bij zich geroepen.
Daarna kwamen er mensen aan met een labrador die wel aan de leiband was, maar waarbij ze ook weinig moeite deden om hem goed bij zich te houden. Ze hielden hem gelukkig wel weg bij mijn kat op vraag van mij, maar hij stormde dan wel naar een duidelijk oud en erg ziek maltezertje. Zo moeilijk is het toch niet om de leiband gewoon kort te houden...
Ja, de frustratie van de wachtruimte bij de dierenarts.
Ik denk dat heel veel mensen dat herkennen. Of je nu met een hond, kat of pup komt. Hier hebben ze wel een aparte hoek voor katten maar geen enkel beleid om honden te scheiden. Ik heb al eens gezegd dat het fijn zou zijn als er ook een hoek zou zijn met de tekst op de muur: "Deze honden niet (laten) benaderen".
Sowieso snap ik niet waarom je honden naar elkaar laat toegaan naar een dierenarts...
Je zit echt niet voor je lol bij de da en je dier mankeert meestal wat... dat laat je elkaar toch gewoon net rust
Lizzy heeft ook een keer een labrador gegrepen bij de da omdat die op haar heupen sprong...
Ik zei toen tegen Lizzy dat ze dat goed gedaan had en dat ze braaf was. En daarna kreeg ze een heel lekker snoepje van mij
Die ervaring moet erg vervelend zijn geweest, ik erger mij ook vaak aan honden die ineens op Link af stormen Vooral in een woonwijk!
Ik wil nog wel even een opmerking geven op bovenstaande.. Ik vind de zin gewoon erg krom. Mensen met een reu moeten hun hond laten castreren om ongewenste dekking tegen te gaan? Waarom dan (ook) niet andersom? Een teef laten steriliseren? Misschien voel ik mij aangesproken hoor, Link is sowieso nog te jong maar twijfel nog altijd of ik het überhaupt ga laten doen.
Nou echt hoor..
Ik ga mijn reuen niet castreren omdat andermans teef 2x per jaar loops wordt
Castratie bij reuen is voor de reu op verschillende gezondheids vlakken nog verre van idiaal ook.
Sterillisatie van n teef wegen de voordelen wel meer op tegen de nadelen.
Mijn honden gaan alleen los in losloopgebied. Een plek waar een loopse teef dus echt niet thuishoort. T gaat maar om 6 tot 8 weken per jaar, dat overleeft de teef eigenaar wel.
Nu ben ik sowieso voor sterilisatie van de teef.
Maar ik denk dat het tegenwoordig al zo normaal is dat de teef maar gesteriliseerd is of hoort te zijn dat mensen met een reu er vaak niet zo op letten als hun reu een teef probeert te dekken. Ja had je dr maar moeten steriliseren..
Nou vind ik dat een reu niet gecastreerd hoeft te worden tenzij er een goede reden is. Als je dus een hond niet bij wilt houden als die een teef gaat dekken omdat het niet je probleem is vind ik ook dat die beter gecastreerd kan worden.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "het nieuwe schrijf de frustratie van je af topic!" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?