het nieuwe schrijf de frustratie van je af topic!

Ik denk ook niet dat Liz elk klein hondje bedoelt.

Maar ik herken het zeker wel hoor. Kleine keffers die bij het zien van een andere hond woest beginnen te blaffen en grommen, en aan de lijn staan te trekken om maar aan te kunnen vallen. 

Java is gelukkig totaal niet zo. Ik denk dat het aan de socialisatie ligt, of gebrek aan, bij zulke hondjes. Omdat de eigenaren vaak denken dat zo'n ukje geen opvoeding nodig heeft omdat die toch maar klein is.

 Sylvia en Moon & Cai..

Het is een taal/communicatie storing.

Ik heb het over "het probleem". Dat gaat dus over kleine hondjes die een probleem vormen, niet over kleine hondjes die dat niet zijn.

Daarna gebruik ik het woord 'vaak' wat dus wil zeggen; niet altijd.

Overigens bespeur ik dus bij de kleine hondjes eigenaren meer een discriminatie van ALLE grotere honden dan andersom. En daar komen dan reacties op.

En ja, ALS een grotere hond een kleintje ECHT aanvalt met de intentie te doden dan delft dat kleintje uiteraard het onderspit. Een andere grotere hond ook trouwens.

Het grappige is wanneer je exact hetzelfde hier op HP zegt over HR honden dan mag dat weer niet. Maar ALS een HR hond een niet- HR hond aanvalt is het ALTIJD de niet-HR hond die het onderspit delft door de manier waarop HR honden vechten. Daar heeft bijvoorbeeld een BC ook geen antwoord op.

 Inderdaad. Dat.

En het gebrek aan sociale (honden) vaardigheden bij dergelijke keffertjes wordt volgens mij ook veroorzaakt door die angst voor elke hond die een paar centimeter groter is. Onmiddellijk het hondje optillen, beschermen en troostend toespreken met niet zelden een boze reactie naar die 'grote, boze' hond en de eigenaar.

Dat doet mij in zulke gevallen best pijn. Mijn Momo is zo lief naar die kleintjes. Zelfs als ze als randdebielen tekeer gaan. Ze blijft netjes staan, laat zich besnuffelen en zelfs in haar manen bijten. En dan grist zo'n eigenaar het hondje bij haar weg en gaat tegen haar tekeer alsof zij het mormel half opgevroten heeft. En nee, ze wil met dat soort hondjes niet eens spelen. Ze is alleen verwonderd waarom het zo tekeer gaat.

Zo ben ik een keer helemaal verrot gescholden door zo'n vrouw omdat Momo haar hondje gebeten zou hebben want er kwam bloed uit het bekje. Ik had alles van dichtbij gezien en Momo heeft haar bek niet eens bij het hondje in de buurt gehad. Stond gewoon stil naar de waanzin te kijken.

Later hoorde ik van haar buurvrouw dat ze naar de dierenarts is gescheurd... bleek er een kiesje aan het wisselen te zijn die dus was blijven hangen in de vacht van Momo toen dat mormel daarin hing. De haren hingen nog tussen de kies en het tandvlees... Nooit excuses gehad natuurlijk en ze kijkt me nog steeds met de dodelijke blik aan als we elkaar met de honden tegenkomen en dan rukt ze dat hondje weg de andere kant op. Want Momo is 'eng' en 'groter'. Niet gek dat zo'n hondje zich dan zo blijft gedragen.

Liz,ik had toch mooi gevraagd of het goed kwam met dat kiesje.

Hier is ook zo n hondje een chihuahua die tegen iedereen en alles keft. 

Laats zaten ze op het terras waar ik werk. Er floepte zo uit bij me 'dit is de eerste keer dat ik hem niet hoor blaffen'. 

De vrouw begon te nerveus te lachen. Ja hij is blijkbaar voor de meeste honden bang en gaat daarom zo uit zijn dak. Ik heb hem ook nog nooit kunnen aaien omdat ik ze altijd met Maylo tegen kom. Maylo kijkt niet eens meer om naar hem. 

Maar ik zei dat ze eigenlijk gewoon eens met een groepje honden aan de lijn moest gaan wandelen. Hij moet zien dat er helemaal niks  ergs gebeurt. Vond ze wel een ideetje. 

 Juist niet, ik geef in mijn verhaal ook aan dat cai is wezen spelen met een dobermann ( een hr-hond dus) en dat dat goed is gegaan.

dus niet ALLE grote honden zoals ik al aangegeven heb.

ook grotere honden bezitten ook niet altijd die taalvaardigheden...

en daar ging het bij mij om...

ik kwam mijn frustratie uiten en jij maakt er een heel ander verhaal van.

het ging erom dat ik niet meer in het bos kon wandelen met mijn kleine hond omdat er agressieven of intolerante honden andere honden aanvallen...

en dat ik vaker meemaak dat mijn netjes opgevoede hondje belaagd wordt door grote honden die hem zonder reden en uitdaging van cai zijn kant hem omver kegelen...

en nu gaat het ineens over volgens jou keffende kleine hondjes die geen hondentaal kunnen...

daar ging het niet om... ik had het over cai, een hondje die dat wel begrijpt maar toch omver wordt gelopen.

en ik zie best wanneer een hond kwaad wil en wanneer niet, dus als ik zie dat het spelen is pak ik hem niet op, anders wel en dat is mij goed recht om hem te beschermen aangezien hij bij een grote hond weerloos is...

Dus ik zie niet waar jij 'discriminatie' bij grote honden bespeurd....

 Nee, het ligt aan het feit dat alles en iedereen juist aan zo'n hondje wil zitten omdat ze lief, klein en schattig zijn.

Als je dat als eigenaar niet goed begeleid, gaat zo'n hondje zelf aangeven dat hij het niet leuk vindt, door te blaffen, grommen etc.

Dat heeft wél effect, dus het gedrag zal versterkt worden.

Bij andere honden net zo. Kleine hondjes werken als een magneet op andere honden, met name op onzekere/instabiele honden, die denken "eindelijk eens een hondje die IK eens op z'n nummer kan zetten"

 Het lijkt me best vervelend als je zo zuur in het leven staat.

 Feitelijk is er niets mis met de sociale vaardigheden van zo'n hondje, ze zijn juist héél duidelijk in hun lichaamstaal: "ik wil jou niet in de buurt hebben, ga weg!"

En zo raar is dat gedrag niet, want vreemde honden willen vaak helemaal niet spelen, of überhaupt positieve interactie met elkaar hebben, daar heb je in de natuur je eigen roedel voor. 

En optillen werkt juist heel goed, ten eerste om schade aan je hondje te voorkomen (Ik zie er minstens één per week die is opgegeten door een grote) en ten tweede om aan je hondje te laten zien: ik grijp voor jou in, jij hoeft geen agressie in te zetten 

 Schrijft degene die dit hele klaagtopic vult met nare verwensingen aan het adres van mensen die haar pup willen aaien 

 Tot nu toe heb ik mijn keffert nooit op de arm genomen als hij weer bezig is.. 

Hij heeft ook nog nooit gebeten en ik ben er 99,9% zeker van dat hij dat ook nooit zal doen. 

Maar als meneer dus weer histerisch uit zijn dak loopt te gaan tegen een vreemd hondje terwijl de rest van de roedel gewoon met het vreemde hondje wil spelen, kan ik hem dus misschien toch beter even optillen? 

 Ja.

Wij hebben nooit echt kleine honden maar toch.

Deze is nu 40 cm en bij bijna iedere grote hond gaat hij uit zn plaat,uit angst.

Heeft nooit iets mee gemaakt,de grootte die doet het hem.

Honden net zo groot of kleiner gaat heel vaak goed.

Bij deze hond heb ik besloten om met een boog om anderen heen te lopen dat is vaak een oplossing.

 Ja 

Ik snap al die heisa niet hoor ....

ik ben nooit hysterisch voor grote honden , ik kef  nooit( of de deurbel moest gaan) , kleine drommels kunnen ook wél hondentaal kennen. En ook van mijn lijfje moeten ze ongevraagd afblijven of ik grom....net zoals vrouwke.

 We gaan het uitproberen 

 Hahaha ik ben benieuwd in welk topic (frustratie of trots) de uitkomst daarvan beland 

 Zou ik wel doen. Doe ik bij Finley ook als ik geen boog kan maken om de hond te ontwijken. 

Ik denk dat het bij veel kleine hondjes gewoon zelf-aangeleerd gedrag is, zonder negatieve ervaring of gebrek aan opvoeding. Mijn achterburen hebben 2 hondjes en die gingen altijd helemaal los tegen badje, zonder reden. Mijn directe buren hebben teckels die het met badje en met de achterburen kunnen vinden, en we hebben ze gewoon een keer samen losgelaten. Badje en de teckels spelen, de twee van de achterburen blaffen maar die werden gewoon genegeerd, badje kwam toch af en toe even voorzichtig bij ze snuffelen en toen ze eenmaal een kwartiertje hadden aangezien dat badje echt niet eng was kwamen ze ook leuk spelen. Probleem opgelost. Ze hadden gewoon die positieve ervaring nooit gehad met badje. Bij mijn hond is de insteek "ok tenzij ik een negatieve ervaring heb gehad", bij hen is het "niet ok tenzij ik een positieve ervaring heb gehad". Neemt niet weg dat het voor badje altijd heel verwarrend was (en is) dat hij werd afgeblaft terwijl hij niet eens in de buurt kwam (ze gaan out of their way om naar hem toe te komen en boos te zijn), laat staan dat hij iets fout deed. Dat is dan ook waar ík me aan erger, als honden van 10m afstand aan komen rennen om tegen badje te blaffen als we in de buurt lopen en dat ik dan met een overstuur hond weg moet lopen.

Ik liep net met Wolf naar het bos, liepen in de straat hierachter en er stond een voordeur open. Ik keek, niemand te bekennen, alleen een man achter in de steeg bezig. Dus ik kijk weer voor me en lopen langs het huis, plots flink gegrom en geblaf. Vliegt een jack russel naar buiten. Ik weerde hem meteen af met mn voet, zo'n 3-4 keer en toen gaf ie het op en rent weer naar het huis. Het moment dat hij binnen stapt zie ik een vrouw in de deuropening verschijnen, meteen mee naar binnen met dr hond, komt een oudere man naar buiten, zit me lachend aan te kijken. Aangezien er dus geen sorry komt zei ik 'wacht maar tot je groot bent wolf, dan kan je hem pakken'. Hoorde ik die man beledigd iets brommen tegen zichzelf en hij ging naar binnen. Wolf over zn toeren, grommen, blaffen en haren omhoog. Wou niet mee maar er achter aan. Zucht...

Ik moet toch zeggen dat de meest stabiele hond die ik ooit gezien heb een chihuahua is. Ik ging daar vroeger wel eens mee wandelen met de eigenaar van de kleine chihuahua en ik met mijn hond.

En elke keer verbaasde ik mij hoe andere honden met die kleine omgingen. Dus lopend in een losloopgebied veelal grote honden. En die kleine had geen intresse in andere honden. Zocht ze niet op. En dan kwam er weer een rottweiler of whatever op die kleine afgestormd. Dan ging die kleine zonder te kijken naar de andere hond er echt voor staan om zich te laten snuffelen en het verbaasde me dat ook elke hond na even te hebben gesnuffeld weer weg ging. Zonder gedoe zonder door te gaan zonder proberen te spelen. Gewoon snuffelen en weg waren ze weer. En dan ging die kleine weer zijn eigen gang. Terwijl mijn hond het echt niet prettig vind als er 1 op haar afgestormd komt. Dat zie ik aan haar houding. En het is ook niet zo dat de meeste honden meteen weg gaan. Die blijven juist plakken bij haar. Door haar houding.

Dus zo'n hond als die Chihuahua heb ik nog niet meegemaakt. Waarbij dus geen enkel hond iets bij probeerd.

Net even een hart verzakings moment. Ik loop met Shadow over een landweg waar de auto's 60 mogen rijden en waar alleen een berm aan ligt. Net voor de bocht zijn ze een nieuw huis aan het bouwen achter een oude vervallen boerderij. Nog voor de bocht hoor ik ineens een hond zwaar blaffen. Ik kon alleen niks zien van uit de weg omdat die boerderij er voor staat. Ik hoorde al wel iemand roepen naar de hond.

Ben ik de bocht om kan je wel achter de boerderij kijken maar wij waren gewoon vooruit aan het lopen hoop ik ineens iemand schreeuwen HIER BLIJVEN. Dus best wel verschikt kijk ik over mijn schouder naar achter. Zie ik vanuit de boerderij 100 meter achter me een hond aangestormd komen met een rotvaart. Dus ik schrok al behoorlijk want ik dacht dat het een blonde bouvier was. Hij vliegt zo de weg over naar ons dat ik hem niet kon blokken want dan was hij dwars door mijn knieën gerent.

Hij vliegt meteen op Shadow af die ook echt aan het afwachten was wat gaat er gebeuren. En de hond (het was een golden) blijft om Shadow heen springen. Ik was al een beetje opgelucht dat hij niet agresief was de hond. En hij bleef maar van lniks naar rechts om Shadow springen echt heel druk. En gelukkig reageerde Shadow er heel goed en rustig op. Liet de hond zijn gang gaan.

Maar goed die baas moet ook van 100 meter ver komen dus ik moet blijven staan. En er kwam ook een auto aan dus ben diep in de berm gaan staan want moet er niet aan denken als hij aangereden word. Ik kon de hond ook echt niet proberen te pakken want die bleef maar om Shadow heen springen. Toen dan eindelijk de baas kwam vertelde hij dat net hun hek was weg gehaald vandaar dat hij kon ontsnappen.

Het was gelukkig goed afgelopen maar ik was echt geschrokken. En trots op Shadow dat ze zo kalm bleef en de hond maar om haar heen liet dansen.

 Dit kan bijna wel in het trots topic! Wat goed van Shadow 

Ik irriteer me echt aan mensen die vanuit hun raam hysterisch lopen te doen en wijzen dat ik door moet lopen. Sorry hoor maar ik loop gewoon op een openbare weg en mijn hond snuffelt alleen maar meestal laat ik ook nog een zakje poep zien. (Ik kan me best inbeelden dat  ze bang zijn dat mijn hond daar gaat poepen) maar zelfs dan blijven ze hysterisch doen. Ik weet niet of jullie dat herkennen maar ik blijf dan extra lang tutten, oeps. 

 Heeel irritant dat.

Ik wenk altijd  of hou mn hand achter mn oor zo van "huuh?? Wat zeggie??" 

Ik blijf dan ook extra lang staan  heerlijk!

 Ik krijg altijd de neiging om het poepzakje in hun tuin te gooien als ze niet kijken. 

 Whahaha in slecht ben jij  

 Ik heb dit 2 keer gedaan, bij dezelfde persoon. Vrouw ZIET dat ik een poepzakje van de riem haal, ZIET dat ik het om mn hand vouw, en dan gaat ze hysterisch zitten kloppen op het raam, de eerste keer dat ze dat deed hield ik mn zakje in de lucht, en deed t weer om de riem en liep weg. Eigen stomme schuld. De 2e en 3e keer hen ik het in haar tuim gelegd terwijl ze keek. Sinds dien heeft ze niets meer gedaan, kijkt wel nogsteeds (het is btw een uitlaatstrook tegenover haar huis welke élke maand door een wagentje wordt schoongemaakt) maar ik ruim toch altijd alles op. Tenzij t heel laat en donker is, maar dat komt nauwelijks voor

 Onze Lady was ook zo, heel bijzonder.  Zo makkelijk eigenlijk... dat was een westie dus ook een klein opdondertje.  Naar mensen was ze niet altijd de makkelijkste ze kon echt een enorme b*tch zijn. Maar nooit geen gezeik gehad met haar met andere honden. Alsof ze compleet zen was of zo. Niemand maakte haar wat, maar ze was ook nooit gemeen of vals naar andere honden. Het was gewoon haar lichaamstaal of zo. Alsof ze uitstraalde naar andere honden dat niemand haar wat kon maken en iedere hond (zelfs grote) dat accepteerde of zo. Ze kon anderen wel eens terecht wijzen met een korte snauw en dan ging ze weer verder met haar eigen ding. 

Obi is een magneet voor honden die zekerder zijn dan hij.. Die doen vaak vervelend naar hem. Komen hem opzoeken en nerveus maken..  

 Helemaal eens! Mijn kleine hondje blaft meestal niet op andere honden zolang ze haar negeren. Het probleem is dat ze bang is van andere honden en dat echt wel goed laat zien aan haar lichaamstaal (staart tussen de poten en helemaal in elkaar krimpen wanneer een hond haar richting uitkomt) en toch zijn er zo veel honden (waarvan de eigenaren vinden dat ze sociaal zijn) die op haar afstormen en met haar beginnen spelen en te vertrappelen. Terwijl mijn hondje dus heel duidelijk aangeeft dat ze dit niet wilt.

Dat vind ik dus geen sociale honden want zij negeren volledig de lichaamstaal van mijn hond. Ik pak haar nu altijd op bij twijfelgevallen en ze is al een stukje minder bang geworden omdat ze weet dat ik haar steun bij andere honden en dat ze echt geen contact moet hebben met die hond als ze dat niet wilt. 

En dat is meteen ook mijn frustratie van de dag. Gisteren passeerden we op een redelijk druk bezocht fietspad. Daar stonden twee mensen te praten, met elk hun hond los. De twee honden waren aan het spelen op het fietspad. Er is daar aanlijnplicht en ik vind dat ook absoluut geen plaats om je honden los te laten. De honden liepen in de weg van fietsers die plots moesten uitwijken voor de spelende honden. Mijn hond loopt op dat stuk altijd vlak naast me omdat ik oplet voor de fietsers.

Ik en mijn vriend passeren daar met ons hondje tussen ons in, maar plots komt een van die spelende honden richting mijn hond gelopen. Ik ga dus voor die hond staan zodat hij niet bij mijn hondje kan waardoor de hond uitwijkt en bijna onder een fietser loopt. Geen ideale situatie dus en ondertussen was mijn hond ook bang geworden, dus pakt mijn vriend haar op om gemakkelijk en sneller te kunnen passeren. Dat hadden de mensen natuurlijk wel gezien, dus zij regeerden samen 'Ai Ai, niet oppakken, niet oppakken! Dat is niet goed!'. Waarop ik en mijn vriend gelijk reageren: 'Jawel!' en gewoon snel doorgelopen zijn.

Ik vond het wel grappig en positief hoe we daarin veranderd zijn. Toen we ons hondje net hadden, luisterden we nog naar advies van iedereen op straat en werden we daar onzeker van, terwijl we dat nu zo gemakkelijk kunnen negeren/er tegenin gaan. Maar ik vond het wel typisch dat mensen die op zo'n plaats hun hond laten loslopen dan nog commentaar hebben op het feit dat wij ons hondje optillen