ik was 18 toen mijn vriend Kira kocht en 19 toen ik Lila kocht, met geen van beide zijn we op cursus geweest... wij zijn echt wel serieus wat onze honden betreft en als we niet geïnteresseerd waren in het ras hadden we zeker geen 3de genomen.
ben ik helemaal met je eens! ik ging enkel in op de discussie over kwetsbare kleine hondjes
Dat kleine honden angstig reageren op grote honden ligt vaak aan grote honden zelf. Je moet je eens inbeelden hoe het voelt om zo klein te zijn en dat er dan een groot beest op je afloopt. Ik denk dat er evenveel lastige grote honden zijn dan lastige kleine honden. Ik verschiet er van dat Max nog geen angstagressie ontwikkeld heeft hoe grote honden soms met hem omgaan en dat de baas gewoon staat te kijken en dat ik moet ingrijpen. Max corrigeert de hond wel als hij overlopen wordt maar vele honden reageren daar niet op... Ik begrijp dus heus dat sommige kleine honden blaffen algoed doet Max het zelden.
in de realiteit kom ik toch echt een pak meer kleine honden tegen die uitvallen en blaffen dan grote.
ik heb niks tegen kleine hondjes (ik heb zelf kleine honden gehad) maar het is gewoon zo.
En ik heb andere ervaringen ..
Max die ik hoekjes wordt gedreven door twee blaffende honden, Max die overlopen wordt door labradors , Max die paar maal aangevallen is geweest door grote honden terwijl hij de honden nog niet eens aankeek....
Dus ik merk evenveel lastige kleine honden op als lastige grote honden alleen is de problematiek anders ..
Op beesjes en baasjes waren er ook weer wat kleine hondjes die uitpakte naar Max ( voornamelijk zelfs keesjes) maar er waren ook weer grote honden bij.
Maar ik begrijp wel waarom kleine honden SOMS zo lastig doen. En dat kan soms veroorzaakt worden door slechte ervaringen met grote honden. De kleine hond blaft dan om zijn voordeel eruit te halen en dus om te laten weten he ik ben sterkter dan ik lijk.
Ik ben het niet helemaal met je eens.
Wat ik hier maar al te vaak meemaak (gister nog!):
Ik loop met Mikey aangelijnd en er komt een (oudere) vrouw met een klein keesachtig hondje ons tegemoet, ook aan de lijn. Het hondje begint te blaffen en grommen en er zit nog ruim 3 meter tussen, in de lengte. Als we passeren zit er zeker 2,5 tot 3 meter tussen - ruime stoep met aan weerkanten gras.
Ik laat Mikey aan de buitenkant lopen, hou haar kort, zeg gedag en loop gewoon zo goed mogelijk door. (Mikey kijkt wel maar meer ook niet).
Terwijl ik dus langsloop en het hondje blaft en gromt, schreeuwt en trekt het vrouwtje dat de hond op moet houden en normaal moet doen...
Soms begin ik wel eens een gesprek over waarom ze zo met hun hond omgaan, maar het vervelende is dat als ik blijf staan Mikey wel aandacht krijgt voor het hondje en dat de situatie daar niet altijd beter van wordt.
Een enkele keer heb ik hier een fijn gesprek mee gehad, maar dat ligt echt aan de situatie, mijn bui, bui van de andere baas, reactie van de honden.. enz.. Dus in dit geval (hondje viel echt uit alsof zijn leven ervan afhing :( ) koos ik om maar gewoon vlot door te lopen, voor iedereen het snels de rust weer terug.
Ik denk dus dat het meer aan de baas ligt, hoe deze het hondje begeleid en steund, dan aan de (grote) hond..
Daarom blaft jouw hond niet of zelden ;)
Want zelfs al wordt hij onbeschoft behandeld weet hij dat jij hem steunt en beschermt.. Hij hoeft niet van zich af te blaffen, want jij ben er voor hem.
Dat maakt in mijn ogen het verschil.
Gr. Alexandra
Aanvulling:
Ja, een kleine hond zal vast voor het eerst kunnen gaan blaffen, door een slechte ervaring met een grote hond.
Maar het is de baas die maakt of dit 'probleemgedrag' gaat worden of dat het gewoon een eenmalig incident is waar met een beetje begeleiding helemaal niets aan de hand is, alleen even een vervelend momentje.
Gr. Alexandra
Je gaat nog steeds uit van een pup die opgevoed is door het baasje, maar helaas telt dit niet voor alle kleine hondjes. Een opgelopen blaffen door wat dan ook bij een herplaatser is niet altijd te corrigeren. Als baasje kan je er alleen maar rekening mee houden, door hem of haar uit een situatie te halen, of een situatie te voorkomen...Daarom blijf ik zeggen het moet van twee kanten komen, voor groot en klein. Mijn ervaring is echt, dat de kleintjes meer aangerekend wordt dan de grote. Shiva door een bal, is veel irritanter dan Luca die in het begin uit vrolijk zijn begint te rennen en te blaffen...er zit wel degelijk verschil in. Tobias die ik uit de bek van een hond moet bevrijden die niet los wil laten, en dit alleen maar om een bal, verder niets, heeft sinds die tijd een hekel aan het soort hond{en} die hem dit geflikt heeft, en moet ik blijven op letten omdat hij die hond gaat jagen terwijl het een soort genoot is en niet de dader...maar gelukkig naar verloop van tijd door training, is dit minder, maar ik moet blijven opletten.
Waar ging dit topic ook al weer over???
Kleine blaffende hondjes? of verplichte cursussen?
Oh..en mijn honden spelen alleen maar met een bal of tak bij het water, om te zwemmen. Vinden het prima als een andere hond de bal eerder gaat halen of sneller is, dan doen ze niet eens de moeite...en dat kost me heel veel ballen...
Je hoeft het doen en laten van jouw hondjes toch niet zo te verdedigen Hanna?
Die zijn zeker gewoon kwetsbaar.
Er zijn mensen met een klein hondje of een pup en vragen of je ze mag oppakken in een vervelende situatie. Sommigen zeggen nooit oppakken, met het gevolg een gewond of zelfs doodgebeten hondje!
Die kleintjes zijn idd kwetsbaar en je kan ze oppakken, ben je gek als je het niet doet.
Groot gelijk, iedere hond kan bijten, maar zouden ze niet beter de baasjes eens aanpakken ipv de honden? Heb zelf een Mechelaar, ze heeft nog nooit iemand gebeten, maar ik moet steeds wakker blijven.
Ja oke, daar heb je gelijk in. En natuurlijk moet het van 2 kanten komen. Ik zie alleen in mijn omgeving mensen zo verkeerd reageren op hun kleine hond. :( Ipv steun en begeleiding is het: boos, geirriteerd en straffend dat het beestje "normaal" moet doen..
Als een grote hond blaft en onzeker is, lijkt het haast vanzelfsprekend dat mensen 'hulp' zoeken en echt aan het probleem gaan werken.
Bij kleine hondjes wordt het zo anders benaderd en eerder gezien als slecht gedrag dat gecorrigeerd moet worden in de zin van afstraffen.
Gr. Alexandra
Scheelt weer een vraag...ben nl. graag heel duidelijk....
Een hond die thuis blaft naar een voorbijganger, wordt beloont, de voorbijganger gaat weg. Een hond die op straat blaft naar een ander, net zo, zelf belonend gedrag.
Als een hond op straat blaft naar een ander, heb ik er niet veel problemen mee. Ik zorg dat mijn hond er niet op reageert en hou afstand.
Ik weet niet of ik het als probleem gedrag zie. Misschien blaft die hond uit opwinding, angst, onzekerheid, blijheid. Blaffen hoort er gewoon bij honden.
Als ik door mijn kleine blaffende honden verplicht naar een cursus moet...of geld dit alleen voor grote honden?
Verplicht naar een cursus betekend toch voor alle honden?
Maar ik zie het verband niet tussen blaffende honden en een cursus?
Dit topic gaat een beetje op een neer, dus vergeef me dat ik het draadje een beetje kwijtraak
Wat mij betreft liever verplicht voor de onverantwoordelijk baas. Een baas die zijn hond los op alles af laat denderen, die ondanks dat je aangelijnde hond angstig is, of blaft toch perse zijn hond naar je hond toe laat gaan. Kortom de baas die er voor zorgt dat andere honden een vervelende ervaring krijgt.
Frank noemde het al, eigenlijk is een cursus voor de baas!
ik heb zo een fijne trainer, die verteld zo veel over wat en waarom je hond iets doet. Zo veel van geleerd, erg fijn.
Ik denk dat vooral de baasjes op cursus moeten (vooral bij hun eerste hond).
Een soort bewustmaak cursus over de (be)leefwereld van een hond. Zo leert een baas hoe het er in de honden wereld aan toe gaat, en dat wel degelijk elke hond kan bijten (want acht nee dat doet de mijne niet) niet alleen de "grote gevraalijke honden" maar ook de "lieve kleine schoothondjes". Hierbij lijkt mij vooral de signalering een grote rol spelen. Er zullen vast wel honden zijn die uit het niets bijten, maar de meeste honden geven van te voren toch duidelijk signalen af.
Natuurlijk is de opvoeding/cursus voor de hond zelf ook niet onbelangrijk want als hij niet naar je luisterd kun je nog zoveel weten, dan weet/doet de hond het nog niet.
Heb jij in Lisse getraind Suzanne?
Ja sorry ;)
Ik heb nog steeds geen duidelijke mening over een verplichte cursus.. Soms typ ik iets.. maar denk dan weer.. nee.. maar een poging:
Aan de ene kant ben ik voor een cursus. Maar dan meer voor de baas en hond- prive. En dan ook voor IEDERE baas, niet alleen bazen van staffies en dergelijke.
Ik vind dat puppies onderling niet veel van elkaar leren. Het gaat in mijn ogen juist om de band tussen baas en pup. En daar heb je, vind ik, geen 'groep' voor nodig. Ik vind zelfs dat een groep puppie-eigenaren elkaar onzeker maakt. De ene pup is nu eenmaal heel anders dan de ander. De een leert sneller, de ander is hyper, een ander ligt gewoon heel braaf te wachten en iedereen wil graag zijn pup vergelijken met anderen en daarbij stiekem nog eigenlijk de 'beste' zijn. (Iedereen kan zeggen van niet, maar het is gewoon menselijk!) Als hier geen juiste aandacht aan wordt gegeven door de instructeur kan het mensen heel onzeker maken. Juist ook omdat een kleine groep met verschillende rassen geen gemiddelde weergave is en te weinig vergelijkingsmateriaal met de 'echte' wereld.
In groep met 1 of 2 rassen, kan ik me beter vinden. Maar het blijft lastig.
Ervaring met andere honden leer je niet op cursus, maar gewoon in de praktijk. Een goede theorie/prive les draagt bij dat mensen gedrag kunnen lezen en kunnen inspelen op hun hond, zodat ze dus zelf in de praktijk hun hond kunnen begeleiden en kunnen socialiceren met verschillende honden.
Ik vind dat iedereen de kennis van zijn eigen hond, ras, zou moeten hebben op gebied van: Wat zijn de algemene karaktertrekken, het oorspronkelijke fokdoel, waar staat het ras om bekend en hoe hier het beste mee omgegaan kan worden.. enz. (En dit laatste punt is al gevoelig, want dat is ook weer persoonlijk)
Dit niet alleen voor bazen van staffs - even ter voorbeeld - maar ook voor bazen van een kruizing maltezer/shi tsu. Gewoon voor iedereen met een hond. :D
En niet alleen voor puppies natuurlijk. Ook mensen die een herplaatser uit het asiel nemen, een hond overnemen van een ander enz..
Maar een verplichte cursus voor alléén "moeilijke" rassen vind ik niet kunnen.
Gr. Alexandra
Misschien, is het een goede optie, dat bij een incident, verplicht een cursus te moeten volgen, dat kan al een stap zijn.
Vind het educatiever dan meteen allerlei verplichtingen, van muilkorf, aanlijn enz..verbod.
Het is misschien een eerste stap voor baasjes, in de goede richting.
Misschien ook iets voor Fokkers, Stichtingen, Dierenasiels?
Een heel goed punt Hanna!
Kan ik me wel in vinden!
MIsschien zou er een soort toets moeten komen. Dat mensen aan de hand van die toets beoordeeld worden op kennis en ervaring? Bij een voldoende krijgen ze daar een soort van certificaatje of aantekening van en gebeurd er verder niets.
Bij het lager scoren bepaald de toets dan dat er verder 'onderzoek' nodig is, in de vorm van een persoonlijke ontmoeting.
Bij de persoonlijke ontmoeting (met een instructeur of gt bijvoorbeeld) zal dan beoordeeld worden of het nodig is dat baasje en hond "les" nodig hebben en het oordeel van deze instructeur is dan bindend.
Gr. Alexandra
Ik zie nog eerder het RAD terugkeren.
Al deze ideeën, ik zou ze wel zien zitten,,, maar haalbaar? te controleren?
(wie gaat dat betalen?)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?