Een collega van mij heeft net zijn puberende jr herplaatst ivm kruipende baby en jaloerse hond..Het was geen doen de hond is herplaatst naar een adres met veel aandacht
en zonder kinderen.
Daarvoor liep de hond voor veiligheid vaak gemuilkorfd
Er was geen incident geweest maar wel duidelijke tekenen van jaloersie van de hond_
Zijn reactie was...
ik heb een kind gekregen maar ik ben er ook 1 verloren..maar ik had voor beide partijen geen beter beslissing kunnen nemen.
De hond zit goed..maar het doet ongelofelijk pijn...
Een mooi voorbeeld Roos. Intens van je hond houden en er aan gehecht zijn, heeft niets te maken met een 'steekje los' of niet met beide benen op de grond kunnen staan.
Zo lang je maar relationeel kunt blijven, dat vind ik dan weer wel heel belangrijk. Het verhaal van jouw collega sluit daar helemaal bij aan!
Dat zijn beslissingen waarbij je volgens mij een ware oorlog binnen jezelf moet voeren tussen verstand en gevoel.
Zo zei iemand eens tegen me: luister naar je gevoel, zo lang je maar niet je verstand verliest!
En dieren met mensen vergelijken vind ik daarom tevens ook niet gezond en kan zelfs gevaarlijke situaties opleveren.
@ Roos, pijnlijke maar verstandige beslissing van die mens.
Goed van je collega!
Maar ook wel erg zielig voor hem.
Maarja soms zijn keuzes erg moeilijk om te maken , maar moet je ze toch doen. Ookal gaat het om je trouwe 4 voeter
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?