hoe kom je over je verdriet heen als je hond dood is

Heel veel sterkte,wat doet het pijn,het verliezen van je liefste vriend

Wens je heel veel sterkte !!

Je gebruikt dezelfde woorden als ik gebruik.

Mijn schaduw is weg........dat is zo'n leeg, verdrietig gevoel.

Het is en zal een heel moeilijke tijd worden en ik wens je kracht om dit ooit een plekje te kunnen geven.

Ik heb mijn hond Iza na bijna 13 jaar moeten  laten In slapen veel verdriet een groot gemis, op 7 maart dit jaar op 8 maart werd ik 65 jaar. Ik heb veel nagedacht of ik nog een hond wilde was een nee. Maar na weken zonder Iza ( hond)  Zo verdriet en leegte en voor mij ook belangrijk met pensioen beweging nodig regelmaat zorg. Toch na 2mnd weer aan een pup begonnen pffffff zwaar onderschat zo n pup labradoodle  heel lief maar zoveel energie , maar goed  wordt steeds beter toch? 

Ik mis Iza nog steeds maar heb nu heel veel afleiding  en zorg voor mij werkt dit goed.

Hallo,

Ik wens je veel sterkte bij het verlies van je allerliefste maatje,neem de tijd om te rouwen dat heb je echt nodig.

Ik weet hoe je je voelt,had ook een unieke band met mijn mannetje en hem in april jl moeten laten inslapen.Heb veel gehad aan dit forum en mensen snappen je en geven je steun.Ik schrijf niet zoveel meer had het druk met werken wat mij erdoorheen hielp.

Ze zijn nu met z`n allen op de regenboogbrug,en hebben de rust gekregen die ze zo verdienen,worden daar goed opgevangen en wachten op je.

Wij denken aan je in deze tijd.

Vrouwtje R.I.P.Vincent Vienna en Diego. 

Heel veel sterkte Peter!

Ik weet wat het is om je maatje te verliezen, het gemis en de leegte die je hond achterlaat is vreselijk.

Heel veel sterkte weet hóe het voelt

Gisteren heb ik onze hond Pernod een spuitje moeten laten geven.  Het gezond verstand zegt dat ik de juiste keuze heb gemaakt.  Mijn hart is verscheurd...   Momenteel zie ik niet dat ik hier ooit over zal geraken maar wederom zegt mijn gezond verstand dat 'de tijd alle wonden zal helen'.  Hij krijgt, na de crematie, een plaatsje in huis en als ik er klaar voor ben, maak ik een foto-album met zijn mooiste foto's.  Bedankt Pernod voor die 12 prachtige jaren.  Het ga je goed !

Verdrietig, Gert....Pernod zal altijd een plekje bij je houden, je leven gaat door al zou je dat even stil willen zetten, dat gaat niet.....de tijd zal alle pijn helen, verdriet en heimwee blijven, maar bij ieder overleden dier waar je zo van gehouden hebt wordt er een herinnering geboren.......straks vergeet je het laatste verdrietige moment van overlijden en ga je mooie herinneringen krijgen die je al die jaren met zoveel plezier hebt beleeft....heel veel sterkte, een pijn die denk je nimmer overgaat, maar geef het de tijd, en je zal zien dat de mooie herinneringen bewaard blijven.

Het was 1 april toen ik Indy in liet slapen.. minstens om het weekend bezoeken we zijn graf..elke avond kus ik zijn nagel aan mn kettinkje.. tijd is het enige wat helpt im het een plaatsje te geven.. ik ben gewoon niet meer helemaal dezelfde persoon als met mijn hond naast me.. sterkte en ontloop het niet... alleen jij hebt deze hond van dichtbij mogen kennen, wees daar trots op en dankbaar voor.

Het was 1 april toen ik Indy in liet slapen.. minstens om het weekend bezoeken we zijn graf..elke avond kus ik zijn nagel aan mn kettinkje.. tijd is het enige wat helpt im het een plaatsje te geven.. ik ben gewoon niet meer helemaal dezelfde persoon als met mijn hond naast me.. sterkte en ontloop het niet... alleen jij hebt deze hond van dichtbij mogen kennen, wees daar trots op en dankbaar voor.

Het was 1 april toen ik Indy in liet slapen.. minstens om het weekend bezoeken we zijn graf..elke avond kus ik zijn nagel aan mn kettinkje.. tijd is het enige wat helpt im het een plaatsje te geven.. ik ben gewoon niet meer helemaal dezelfde persoon als met mijn hond naast me.. sterkte en ontloop het niet... alleen jij hebt deze hond van dichtbij mogen kennen, wees daar trots op en dankbaar voor.

Help moderator er ging iets goed fout via mn telefoon.. excuus!

Geen probleem, Vincent, dat gebeurd hier wel vaker, en ligt aan het systeem.

Overigens nog veel sterkte, wat je schrijft is heel herkenbaar, ook na meer dan 2 jaar...

Bedankt, Willemijn.  Ik vind heel veel troost in de woorden en daden van vrienden, kennissen en familie.  Zelfs van mensen die ik niet persoonlijk ken op het 'internet'....   Ik ga ervan uit dat het verdriet plaats zal maken voor mooie herinneringen die ik met een glimlach zal koesteren.

Jij ook veel sterkte, Gert. Waar je nu doorheen gaat, valt niet te onderschatten.

Heel veel sterkte,ik begrijp hoe jij je voelt,de pijn en het intense verdriet.Niks is meer hetzelfde,alles wat gewoon was,is weg.Bij mij is het al 2 jaar en 5 maanden geleden,dat mijn allesje,mijn vriendje Bobby overleed,maar ik mis hem nog elke dag.Gelukkig is de ergste pijn verdwenen,maar dat heeft heeeeel lang geduurd,neem de tijd om het verdriet te verwerken.

Vincent(R.I.P.)Vienna Diego,

Ik wens je veel sterkte en kracht toe om dit zware verlies te verwerken.Laat je verdriet toe en praat er veel over,mensen die dit intense verdriet ook hebben meegemaakt weten hoe je je voelt  en daar kun je ook je verhaal bij kwijt.Ik heb 7 april dit jaar mijn boomerhondje Vincent ook moeten laten inslapen,ik voelde het alsof de wereld stil stond en je hart word weggerukt.Neem de tijd om dit verlies te verwerken.

Heel veel sterkte allemaal!

Nog héél veel sterkte 

Bedankt iedereen voor de troostende woorden en de blijken van medeleven.  We zijn intussen een tweetal dagen verder.  Het huis toont leeg.  Overal zie en hoor ik hem.  Toen ik gisteren even met de auto weg moest, zag ik de haren op de zetel.... Ik heb me gewoon even aan de kant moeten zetten.  Morgen wordt hij gecremeerd en dinsdag komt hij 'terug'.   Hij zal een voornaam plaatsje krijgen in huis.  Vandaag grote kuis gedaan.  Voeding weggedaan, mandje opgeborgen, leibanden in een doos, medicijnen in een doos voor de apotheker, dekentjes gewassen, ...  Het lijkt wel of ik alle lijflijke herinneringen even weg wil.  Toch kan ik zonder problemen wegmijmeren bij de massa's foto's en filmpjes.  En dan weer in een oncontroleerbare 'bleit' schieten bij enkele haartjes op de zetel.  Gek toch wat dit met een mens doet ....

somigge mensen laten alles maanden liggen, en sommigen willen alles weg, iedereen doet het op zijn eigen manier, dat is niet gek hoor, niks is gek..

Wij hebben 5 maanden geleden onze toller Jill 11.5 jaar in laten slapen ik heb 2 weken gehuild daarna ging het iets beter en barste ik niet geregeld in huilen uit..
Tot we gister haar moeder van bijna 15 jaar hebben in laten slapen en kwam alles 3 dubbel terug ik ben weer net zo verdrietig en mis mijn hondjes verschrikkelijk.
Mijn maatjes met onvoorwaardelijke liefde en trouw.
Ik heb mij vorige keer kunnen sterken met de woorden:het verdriet is de prijs die we moeten betalen voor de liefde die we al die tijd hebben mogen ontvangen.
Dus veel liefde een grote prijs.
Maar voor nu ben ik intens verdrietig
2 honden verliezen in korte tijd is zwaar en nu maar hopen dat mijn andere hond ze niet te veel gaat missen

Héél véél sterkte weet hoe het is 

Heel veel sterkte,ik weet hoe jij je voelt,de pijn en het verdriet

Ria VincentR.I.P.Vienna Diego,

Ten eerste erg veel sterkte met dit grote verlies,het is dubbel en zo kort achter elkaar,ik snap je en velen van ons die hun trouwe,en oh zo liefhebbende viervoeter hebben moeten verliezen.Neem de tijd om te rouwen en zoek steun en troost bij de mensen die jou snappen.Het is net alsof je een kind verliest,ik had er ook drie en heb mijn oudste hond van 10 jaar in april moeten laten inslapen,ik kan je zeggen dat het voelde alsof mijn hart uiteen werd gescheurd!gejankt als een klein kind.

Hier moet je doorheen en neem de tijd daarvoor,doe de dingen waar jij je goed bij voelt.Op den duur word het verdriet minder,en heb je je herinneringen nog.Wat bij mij werkte is schrijven,je laten gaan,en erover praten.Ik mis hem ook nog elke dag,maar wilde hem niet meer zien lijden,dat stond bij mij voorop.

Ik heb een gedenkplekje voor hem waar ik mij goed bij voel,en steek vaak een kaarsje bij zijn foto aan,daar voel ik mij goed bij. 

mijn lieve Candy is gisteren overleden. Ik heb het gevoel alsof ik er nooit overheen ga komen. Ik jank als een klein kind en de tranen stoppen maar niet. Ben er kapot van. Mijn lieve schat had een ontsteking in haar baarmoeder en ook nog eens een tumor welke dus niet onderzocht kon worden voordat de ontsteking weg was. Zondag avond was ze wat rustig. Maandag alleen maar drinken en lusteloos en dinsdag 11:30 naar de dierenarts omdat ze bijna levenloos was en die zei vrijwel direct dat ons lieve schat niet meer te redden was. En nu komt het ergste. Ik was zooooo ongelooflijk egoïstisch ik wilde haar niet laten inslapen. Ik kreeg het niet over me hart om haar zo op te geven. Ik smeekte hem huilend om haar asjeblieft te helpen en dat ik haar niet kwijt wilde. Hij gaf haar uiteindelijk antibiotica tegen de pijn en een liter infuus. Hij zei dat ze op t moment weinig voelde. Ook gaf hij antibiotica en nog wat tegen de ontsteking mee. Hij zei wel dat de kans klein was maar ik had hoop. Mijn Candy zou het overleven. Ik wilde er alles aan doen. Uiteindelijk is ze om 15:14 gestorven nadat ze iedereen hun stem had gehoord. Maar wat zo vreselijk is, is dat ze bij haar laatste twee keer ademen ontzettend kronkelde en bij haar laatste adem kwam ze met al haar kracht overeind en gaf me bijna een kus en blies haar laatste adem uit. Ik vergeef het mezelf nooit als ze geleden heeft omdat ik te egoiststisch was door haar toch nog proberen te redden ipv in te laten slapen. Ik mis haar zoooo erg!! Het is allemaal zo snel gegaan ik weet gewoon niet hoe ik dit alles moet plaatsen. Mijn hele lichaam doet pijn van verdriet en ik kan niet eten, slapen niets. Ik huil alleen maar. Ik kan gewoon niet zonder haar. Ze zou 22 januari 8 geworden zijn. Zo jong nog onze lieve schat. Ik hou van je Candy en ik wil dat je weet dat ik je nooit pijn had willen doen mocht je pijn hebben gehad. Het spijt mij zoo lieverd maar ik wilde je gewoon niet laten gaan, ik wilde je zooo graag nog even bij ons houden. Ik wil ook nog zeggen dat we kenzo extra veel aandacht zullen geven en extra veel knuffels en kusjes. Ik wil je niet loslaten lieve schat want ik kan niet zonder je maar ik moet je een plekje geven. Hoe ik dat moet doen moet ik nog bekijken maar ik zal je altijd in mijn hart koesteren. Je was onze Allesje en we zijn zo ontzettend dankbaar voor je oneindige liefde en dat wij de eer hadden jouw baasje te mogen zijn. Op een dag zien we je weer mijn kleine schat. IK HOU VAN JE!!

Ik wil er aan toevoegen dat Candy onze eerste hond is dus ik weet niet wat mij stond te wachten en ik weet niet hoe ik met dit alles moet omgaan. Ik lees alleen maar verhalen van mensen die hun hond hebben laten inslapen en nu voel ik mij zo ontzettend schuldig dat het verdriet nog groter is. Ik zou haar nooit pijn doen. Lieve Candy waarom heb je ons verlaten? Ik mis je

Niet doen hoor, je schuldig voelen, je hondje zou dit niet willen, echt niet.

neem nu de tijd om je verlies te verwerken, en vergeten zul je haar nooit, maar zij jou ook niet.

Zoek een mooie foto uit, maak een altaartje of een speciaal plekje waar je de foto kan ophangen, het is niet gek als je nog tegen haar praat, ik geloof dat ze je hoort.

Maar weet dat  honden nooit hun baasje verdrietig willen zien, straks komen de mooie herinneringen weer.

Faro die ik nu heb is ook mijn eerste hond, ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt, en er zijn genoeg mensen hier die hetzelfde hebben meegemaakt.

neem je tijd, huil als je moet huilen, lach als je moet lachen, glimlach als je een mooie herinnering van haar heb, koester de leuke momenten, ze zal altijd in je hart blijven.

heel veel sterkte met je grote verlies, en gooi je schuldgevoel nu maar weg, je gevoel en verstand zijn wel eens in gevecht met elkaar,

soms wint je gevoel, soms je verstand, je was bij haar, dat is het belangrijkste...

Ik wens je heel veel sterkte toe hier mag je van je afschrijven we hebben het allemaal meegemaakt het is zo erg we missen ze voor altyd maar z,e heeft geen pyn of zo meer je. moet je niet schuldig voelen maar dat doen we toch ik wens je veel sterkte verderleef met je mee