hoe kom je over je verdriet heen als je hond dood is

Veel sterkte by my is het by 5maand geleden het was 1 kleine lieve shitzu myn lieve queenie ze was plots ziek da zei hartfalen gaf ze nog 2j maar medicijnen hielp niet heb ze moeten doen inslapen in mei het doet nog evenveel pyn wens je veel sterkte toe het gemis blyft erg

wij hebben 26 november 2015 onze geliefde bob moeten laten inslapen alleen bij mij is het schuldgevoel zo ontzettend groot had ik maar door laten onderzoeken of eerder laten inslapen naar mijn gevoel heb ik de beslissing voor het inslapen te laat genomen naar mijn gevoel heeft hij geleden maar het ergste is dat ik door mijn depressieve buien hem ook wel eens niet lief heb behandeld terwijl hij toch zijn onvoorwaardelijke liefde bleef tonen aan mij ik kan mezelf nu wel wat aandoen zoveel spijt heb ik daar nu van ik hoop dat hij en God mij dit kunnen vergeven rust zacht mijn lieve schat. Je ontroostbare basje. 

John,door dit te schrijven,laat je zien,dat je toch heel veel van je hond hebt gehouden,anders zat je er nu niet mee.En het word je vast vergeven,heel veel sterkte gewenst met dit intense verdriet.

John zoals rianne zegt hy weet dat je hem dolgraag zag hy is by allemaal onze lieverds die over de regenboog brug zyn daar wachten ze op ons tot de tyd is gekomen ik heb nu een pup en toch ween ik soms nog om myn lieve queenie ik mis haar nog steeds en dat doen we allen die hun dier verloren hebben om het even hoe oud ze waren ik moet zo dikwijls over haar schrijven dat het my helpt hy houd nog altijd van jou en je moet je zeker niet schuldig voelen dat hebben wy ook allen het duurt een hele tijd voor het beter gaat ik wens je verder veel sterkte toe 

John zeker geen schuldgevoel hebben,het gemis moet slijten ik weet ook wat het is.Blijf je sterk houden Jou Bob is niet alleen hij zit bij duizenden andere hondjes een flauwe troost maar zo is het.Sterkte

lieve mensen hartstikke bedankt voor de lieve reacties het gaat denk ik bij mij een tijdje duren voordat ik het een plekje heb gegeven bob is en blijft m'n lieve sukkeltje we praten ook wat meer over de goede  tijd met hem en hoop hem als de tijd gekomen is hem weer te zien.     nogmaals lieve mensen  hartelijk dank.  Gr. John T.

John het is echt moeilijk we weten het ook ik geraak moeilijk over het inslapen van myn lieve queenie ze was myn kleinelieve schat na 6 maand heb ik nog zeer veel verdriet myn man heeft toen een pup gekocht omdat ik kapot was myn hart is voor een groot stuk gebroken en het betert nu wel toch moet ik nu en dan Wenen en over haar schrijven dat helpt my ook een beetje myn pup is zeer lief en ik kan ze niet meer missen toch blyft myn lieve queenie in myn gedacht en myn hart sterkte John en schrijf gerust als het je een beter gevoel geeft het gaat niet zo rap over 

Inderdaad john ,neem je tijd,bij mij is het na 16 maanden nog steeds niet helemaal over,het gaat natuurlijk wel beter,maar een stukje van mijn hart is toch kapot en het gemis blijft denk ik altijd.Sterkte.

 Wie is er nooit eens kwaad geweest op zijn of haar hond.

Mijn twee vorige cockers zijn allebei 15 jaar geworden. Na de eerste had ik geen andere honden, na de tweede had ik er nog drie die zorg en aandacht nodig hadden. Dat hielp bij mij wel om het verdriet te verzachten.

Dat is zo we voelen ons allemaal schuldig dat we ze moeten doen inslapen myn verdriet blyft ook maar het pup help nu toch wat te verzachten hoewel ik haar nooit vergeten zal en dat doet niemand op het forum hier nogmaals sterkte 

Lieve mensen nogmaals hartelijk bedankt voor de lieve reacties elke dag zing het liedje van Cordon kon ik nog maar bij je zijn en dan denk ik weer aan mijn lieve sukkeltje krijgt een mooie grote foto aan de wand en net zoals bij jullie blijft hij voor de rest van mijn leven in mijn gedachten die lieve schat. Vele groetjes van mij aan jullie. John T.

ik eb ook veel verdriet maar je moet de goede dingen onthouden 

Ik heb op 4 januari j.l. mijn allerliefste vriend, op 8.5 jarige leeftijd, laten inslapen. Het ging allemaal zo snel. Zo liep hij nog heerlijk (op previcox voor zijn artrose) en zo kon hij niet meer op zijn achterpoten staan. Had vasculitis en nierfalen. Ook ik denk wel van had ik hem niet kunnen redden. Heb keer op keer bij de dierenarts aangegeven dat hij zo raar plastte na zijn ernstige blaasontsteking.dat kwam door zijn lage rugpijn werd gezegd. Hij werd ook incontinent en ik vond dagelijks plasjes van hem. Zelfs nog naar een homeopaat daarvoor geweest. Denk dat er gewoon foto's of echo gemaakt had moeten worden. Al met al, ik ben mijn lieve grote lobbes kwijt. Mijn liefste vriend van de hele wereld. Vergeet hem nooit. Ben nog steeds vreselijk verdrietig.

Weet wat je doormaakt mijn kleine Yorki van 17 ,had vocht achter de longetjes half tot helemaal blind en af en toe beetje de draad kijt zeg maar.

Ook verschrikkelijk hoesten soms die stumpert,hebben haar maandag middag 25 januari laten inslapen ,grote vent ik maar gehuild en nu  steeds weer naar huis met steen in me maag!! VERSCHRIKKELIJK!!!

Erg , we kunnen nu wel troosten ...proberen te troosten met onze woorden. 

Maar zogauw we er dan weer eens zelf voor staan , worden we gewoon een wrak evengoed. 

We moeten erdoor  hoort bij het leven.

Jan , jij die zegt van jezelf   Dat je  een  grote sterke man met een kleine yorky bent......

Het siert je dat je geen machovent bent, dat je kan huilen om je overleden hondje hoe het klein ook was.

Sterkte allemaal. 

Wij hebben overal foto's hangen van Speedy en Tessa, ook boven hun grafje in de tuin. Door hun beeltenis overal te zien zijn ze nog een beetje bij ons. Bij de foto buiten hangen lantaarns zodat we de kaarsjes voor ze aan kunnen steken. Die lichtjes geven ook troost.

Herinneringen ophalen: nagenieten van al die heerlijke, gekke en leuke momenten die we met onze meiden hebben mogen meemaken. Een traan laten bij de minder fijne herinneringen, maar die er ook bij horen.

Baas kluif is ook een grote stoere man, hij wilde altijd een grote hond want dat was zo stoer. Nou, juist het zien van die grote man met die kleine hondjes: dat was pas stoer! Hij heeft wat bekijks gehad als hij langs kwam fietsen op de mountainbike met die twee gillende hondjes die vonden dat het sneller moest!

Het gemis en de leegte, die is niet op te vullen. Alleen de tijd kan het verzachten en helaas moeten we daar doorheen.

Heel veel sterkte!

Onze Blues, Berner Sennen, is thuis. We mochten hem 1 dag na de crematie al ophalen. Ik had een prachtige urn voor mijn lieverd uitgezocht. Heb toen een mooi hoekje voor hem gemaakt met urn, foto, roosjes, halsband en knuffeltje. Deze week komen er 3 giga schilderijen van hem binnen. Hang mijn vriend door het hele huis. Dat voelt goed. Zo is mijn kanjer toch dicht bij mij. Ik schrijf ook gedichten, voor mezelf. Het is vreselijk om je maatje te moeten missen. Mijn grote kerel, altijd blij en zo mijn schaduw. Waar ik was was hij. Hoop dat het verdriet een beetje weg ebt. Soms word ik midden in de nacht wakker en stromen de tranen over mijn wangen. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Rouwen is verdriet. Helaas hoort dat bij het verliezen van iemand waar je van houdt.

Sterkte allebei ,we weten hier allemaal hoeveel pijn dat het doet,om je beste vriendje te moeten missen.Ik heb ook overal fotos van mijn Bobby hangen en staan,ik praat ook altijd nog tegen hem,ik zal hem nooit vergeten.

Nog heel veel sterkte we weten hoe het voelt het gaat nooit helemaal over maar we kunnen ze niet laten lyd en ze zijn allemaal samen onze lieverds

Hoi ik ben truus ik heb een hondje gehad ze was mij alles is nu ander half jaar overleden ik mis haar zo ik heb ze wel gecremeerd maar ik denk elke dag er aan en maak mij ook zoo verdrietigg want ik mis mij maatje is dat raar dat ik elke dag aan haar denk kan ik daar over een komen vraag ik mij af

Is niet raar hoor Truus.

Mijn Vera is ook anderhalf jaar geleden overleden, ik mis haar ook nog steeds.

Maar ik heb er nog drie en dat scheelt wel, alle knuffels die ik Vera wil geven, krijgen Lexi, Mara en Pien dubbel

Ik weet wel dat het soms helpt als je een ander hondje een goed thuis geeft.

Nadine, haar naam staat hier boven, heeft dat ook gedaan.

Ze mist Queenie nog steeds, maar is nu ook heel gelukkig met Lilly.

Misschien zou het jou ook kunnen helpen.

Sterkte hoor!

Ik heb ook nog 2 honden maar blijft toch nog heel lastig om dat ik mij hondje 20 jaar heb gehad maar sommige mensen zeggen je moet je hondje vergeten maar dat kan ik niet ik huil iedere dag om mij hondje blacky en dat maakt mij boos en dan geef ik een kus bij de urn en word je als gek verklaard maar dan denk ik in mij eigen is mij hondje en niet die van hun bedankt voor u bericht net

Ik ben zo blij dat je nog 2 hondjes hebt.

Probeer van hen te genieten, als je ze knuffelt, geef ze een extra knuffel, voor Blacky. En niet schuldig voelen dan.

Natuurlijk moet je Blacky niet vergeten, laat ze maar praten.

Maar je moet wel verder.

Blacky heeft vast en zeker 20 jaar (!) een mooi leven bij jou gehad.

Daar is hij dankbaar voor.

Maar hij wil niet dat je blijft treuren.

Helaas worden onze honden niet zo oud als wij, was het maar waar, ik weet ook hoe het voelt, heel veel mensen hier.

Ik brand ook nog altijd mijn kaarsje voor Vera, onder andere.

Vergeten doen we nooit, dat hoeft ook niet.

Ze zijn voor altijd in ons hart.

Maar zij zijn nu ergens anders.

En wij, met de andere hondjes, nog hier.

En maken er het mooiste van.

En ooit, dat geloof ik, zien we elkaar weer

Bedankt voor u bericht zal zeker meer knuffels geven ik ben blij dat er nog mensen zijn die mij begrijpen

Oh, hier een heleboel hoor.

Ik probeer je alleen te zeggen: vergeten doen we ze nooit, maar we moeten verder.

Ik denk dat Nadine nog wel reageert hier, Nadine voelde zich net zo als jij, Truus.

Nu gaat het beter.

Weet je wat ik ook doe, Truus?

Als de andere meiden hier een kluifje krijgen, steek ik Vera's kaarsje aan.

Aan een kluifje heeft ze nu niks meer.

Maar mijn kaarsje brandt vaak voor haar.

Oke bedankt voor de tip zal ik ook proberen hartelijke dank voor u bericht

Hoe zou je je hondje kunnen vergeten, ze woont toch in je hart? Ik mis Lola die anderhalf jaar geleden overleden is, ook nog elke dag, maar nu kan ik dankbaar zijn voor de mooie tijd die we hadden. Het is een proces waar je doorheen moet. Vergeet niet om ook te genieten van je andere honden, de tijd gaat zo snel...veel te snel soms.

Dat is zo, ander topic, maarre ... ook van de andere hondjes genieten, die worden ook ouder. Wil je niets van missen.

Ik zal haar ook nooit vergeten maar dat zeggen andere mensen tegen mij dat ik haar moet vergeten maar zal nooit gebeuren dat ik haar niet vergeet ze blijft altijd mij blacky voor het leven

Dat bedoel ik te zeggen, Truus. Je hoeft Blacky nooit te vergeten.

Blacky is voor altijd in je hart.

Maar jij moet wel verder. En ook je andere hondjes verdienen dat.

Laat je maar lekker niks wijsmaken door mensen die zeggen dat je moet vergeten.

Ik vergeet mijn andere honden ook nooit meer, ook voor altijd in mijn hart.

Maar nu ben ik er voor mijn overige 3 hondjes.