HondenPage baasje jannie

Wat schreven de vrienden van jannie op het forum

Bee schreef in "Geleende tijd"
Ik heb haar 7 maart moeten laten gaan. Mijn hart mist alweer een stukje.... Dank jullie voor de steun.........
Bee schreef in "Geleende tijd"
Ik kan en wil er nog steeds niet aan, dat ik nu jou ook, veel te vroeg, moet laten gaan. 9 mnd. geleden ging óók al je 'grote' zus, en nu is het jouw beurt dus..... Met je hartkwaal was goed te leven, 'n tumor wordt jou nu fataal, Met jou zal onze drie-eenheid sterven, het einde van ons verhaal. Ik moet wel verder heb 2 'nieuwe' hondenkinderen, waar ik ook van hou, Maar het zal zwaar zijn, zonder mijn Yorkies, zonder je zusje en jou. Als ik nu naar je kijk, komen de tranen al snel, Hoelang hebben we nog, wil en kun jij nog wel?? Blijf alsjeblieft nog even bij me, kan het verlies van jou, zo snel na je zusje nog niet aan, maar als je pijn krijgt, zal ik ook jou moeten laten gaan. Voel me radeloos, machteloos, maar wil voor jou alleen 'n humaan einde, als het je tijd zal zijn.. Voor straks een goede reis lieverd, en dank je voor je onvoorwaardelijke trouw, van jou en je zusje......
Bee schreef in Waar kwam dat bloed vandaan??
Lieve allemaal, Bedankt voor jullie reacties, ik ben onlangs ook aanwezig geweest bij het inslapen van de hond van mijn vriend, en heb toen deze dierenarts gevraagd of zij het wilde uitleggen, en zij sprak ook over longbloedingen. Ik kan je niet zeggen hoe blij ik ben dat ik eindelijk antwoord op mijn vraag heb gekregen, had echt nachtmerries, dat zij nog niet overleden was, toen ik haar in de badkamer zette, en dat was bovenop het toch al zo grote verdriet, nét iets teveel van het goede. Heel erg bedankt allemaal!!!
Bee schreef in Librela injectie
Ik ben afgelopen vrijdag met mijn vriendin meegereden naar de Dierenarts. Zij heeft sinds januari de zorg voor de hond van onze overleden vriend. De hond heeft ook ernstige artrose, en heeft vrijdag de 1e injectie Librela gehad. Dus ben ook zeer benieuwd naar de werking! Volg dus ook!!
Bee schreef in Veel bewogen jaren....
Hernieuwde kennismaking, 10 jaar geleden was ik óók in diepe rouw. Op 25 mei 2011 verloor ik mijn tweede hondje in een half jaar tijd. Hij was, net als mijn eerste hondje, al hoog bejaard, maar het was zo onverwacht, aan het begin van de avond was hij nog speels en ondeugend, en enkele uren later was hij dood, en ik was nog niet bekomen van het verlies van zijn vader. Ik had nog drie hondjes en moest door. Exact een half jaar later stierf mijn derde (bejaarde) hondje, hij was wel wat aan het kwakkelen, maar ook zijn dood kwam vrij onverwacht. Kapot was ik, helemaal lamgeslagen van verdriet. Toen wij hem naar het crematorium brachten, was mijn teefje loops, en sloot het baasje, het reutje in de bench, maar vergat dat een bench met twee deurtjes ook twee sloten heeft, en dat beide dicht moeten, en niet maar één. Toen we thuis kwamen, en door twee hondjes werden begroet bij de voordeur, heb ik nog even, tegen beter weten in, gehoopt dat het met een sisser zou aflopen, maar al vrij snel werd duidelijk dat het teefje zwanger was. Ik was absoluut niet blij, zat gevangen in mijn verdriet en mijn hoofd stond helemaal niet naar puppies. Maar naar mate de zwangerschap vorderde, en haar buikje groeide, werd ik toch wel nieuwsgierig naar haar puppies, waar ik voor de geboorte al mee speelde, door mijn hand op haar buik te leggen, en lichte druk uit te oefenen, kropen de 'bobbeltjes', zoals ik ze noemde, naar de warmte van mijn hand, héérlijk was dat. Mijn meisje kreeg maar liefst zes dochters, en op dag 4 merkte ik dat 1 van de kleintjes afzijdig van het nest lag, toen ik haar oppakte was ze meer dood als levend, en de dierenarts werd ingeschakeld. Na wat glucose en het advies haar in de gaten te houden, en warm te houden, ging het tot de volgende ochtend wat beter. Toen zij weer verslechterde, weer de dierenarts gebeld, deze kwam en adviseerde haar het flesje te geven, ze kon niet aanhappen, maar ik zag aan zijn blik dat hij haar al had opgegeven, toen liet hij haar ook nog eens vanaf ca. een meter hoogte uit zijn handen vallen, en ze piepte amper. Hij moest daarna naar een bevallende koe, en zou zodra hij aan de praktijk was, even bellen, dan kon ik de flesvoeding afhalen. Dat duurde ook nog eens uren, maar ze hield vol. Ze werd mijn álles. Ik was zó druk met haar, elke twee uur een flesje, buikje masseren, ontlasten, en dan even slapen op mijn luchtbedje naast de werpkkist, dat mijn verdriet op de achtergrond kwam. Mijn wereld draaide zes weken lang, bijna uitsluitend om haar, en ook daarna behoefde zij extra aandacht, want zij 'spoorde' niet. Ik besloot haar en 2 van haar zusjes zelf te houden, maar dit gaf de nodige problemen, want de moeder had moeite met het delen van de aandacht en begon haar aan te vallen, waarop zij op haar beurt, haar zwakste zusje aanviel en na een tijdje durfde het zusje niet meer achter de kast vandaan te komen. Een heel legertje gedragstherapeuten en zelfs een zgn. hondenfluisteraar kwamen er aan te pas, en kwamen tot de conclusie dat de moeder beter herplaatst kon worden, en zo moest ik wéér afscheid nemen van een hondje. Achteraf de beste beslissing van mijn leven, ze werd herplaatst door tussenkomst van Moon's Yorkshire Terriër stichting, en ze is nog jaren dolgelukkig geweest bij haar nieuwe bazinnetje,en ik kreeg er een hele familie bij, want wij werden dikke vriendinnen,haar hele familie is nu ook mijn familie. Eind goed al goed, zou je denken, helaas, want na enkele jaren begon mijn flessenkind wéér het zwakste, liefste, zusje, aan te vallen, en het derde zusje wierp zich bij zo'n vechtpartij op de dichtst bijzijnde en vocht ook een robbertje mee. Tot het op een avond zo uit de hand liep, dat ik mijn flessenkind spoorslags naar mijn zusje heb gebracht, om hier weer wat rust te scheppen, en te bedenken wat ik nu moest doen. Ik kwam er maar niet uit, maar wist dat het zo niet verder kon, ik kon en wilde dit niet voor die kleine lieverd, maar om mijn flessenkind te herplaatsen, was ook geen optie, want zij zou omdat ze 'niet spoorde' waarschijnlijk van hand tot hand gaan, en ik zou de rest van haar leven slapeloze nachten hebben om haar. Het toeval wil dat mijn vriendin dat weekend bij mij was, en ineens wist ik het, zij had destijds ook de moeder opgevangen, en was ook de énige aan wie ik mijn kleintje zou toevertrouwen, dus zei ik haar dat zij mijn lievelingetje maar mee moest nemen. Wekenlang heb ik mezelf in slaap gehuild, maar toen ik na een paar maanden een weekendje ging logeren, zag ik dat het wederom een hele goede beslissing was geweest, mijn kleintje had zich eindelijk kunnen ontplooien, ze was nu een klein, verwend, eigenwijs dametje en haar zo te zien, verzachtte de pijn van het gemis. En toen zag ik een oproep dat een ShiTzu ventje herplaatst moest worden, ik reageerde en nog geen week later woonde hij bij ons. Of het zo heeft moeten wezen, hij was de grote vriend van mijn flessenkind, en ging ook prima met het zusje en alle honden in de familie, de zon scheen weer. 25 mei 2021, precies 10 jaar later, is mijn flessenkind gecremeerd, zij was al een week ziek, zonder dat we wisten wat zij precies mankeerde, en toen haar bloedwaarden torenhoog bleken te zijn, en zij duidelijk zieker werd, besloot ik haar te laten gaan. Mijn hart is gebroken, het leed niet te overzien, ik huil de hele dag, mis haar zó verschrikkelijk, zou het liefst het bijltje er bij neer gooien, maar ik heb nog twee hondjes en moet door. Maar besluit op dat moment, ik ga mezelf hier niet weer aan blootstellen, dit verdriet is te groot, voor mij geen honden meer, dat ik het sowieso nog twee keer zal moeten doormaken, maakt mij al bijna misselijk van angst. Maar mijn hondjes zijn ook in rouw, het zusje heeft haar, ondanks dat ze afscheid hebben kunnen nemen, nog weken lopen zoeken. En het ventje is vreemd rustig, té rustig. Als ik naar die twee kijk breekt mijn hart steeds weer, kon ik ze hier maar uittrekken, en dan zie ik een foto van een Roemeens hondje, met grote treurige ogen, en ik besluit te reageren..... Ze woont nu enkele weken bij ons, het ventje is weer dolblij, speelt de hele dag met haar, het zusje is 'stiekem' blij met haar komst, en zij begint nu ook naar mij toe, los te komen. Ze is nu niet meer zo angstig, en nadat ze eerder deze week na een hevige donderslag van onweer, van angst bij mij op schoot sprong, durft ze sinds gisteravond ook bij mij op de bank te klauteren om even aangehaald te worden, we komen er wel. Ze is helaas niet helemaal zindelijk, dus ben ik best wel druk met haar, maar zo komt mijn verdriet iets op de achtergrond. Mijn hondjes zijn weer gelukkig, en ik prijs me gelukkig met zo'n lief hondje erbij, de zon breekt door de wolken..........
Bee schreef in Waar kwam dat bloed vandaan??
Mijn hondje heeft geen diagnose of behandeling meer nodig, helaas, maar ik heb toch nog wel een vraag?! Te weten; Mijn hondje is ruim een week ziek geweest, en nadat haar bloedonderzoek terugkwam met torenhoge waardes van lever, nieren en alvleesklier, en ik al de hele dag het gevoel had dat zij aan het sterven was, en de dierenarts echt geen uitweg meer zag, heb ik haar laten inslapen. De dierenarts kwam aan huis, en ze heeft bij mij op schoot haar prikjes gekregen. Ik heb haar nog even op schoot gehouden, en heb haar daarna op haar bankje gelegd, zodat de andere 2 hondjes afscheid konden nemen. Omdat het in de woonkamer, met oa warmte lampen voor egelverblijven, 's nachts te warm zou zijn voor haar, heb ik haar met bankje en al naar boven gedragen en haar in de koele badkamer gezet. De volgende ochtend wilden de hondjes meteen de badkamer in, en ik opende de deur, maar toen zag ik dat er een hele plas bloed onder haar koppie lag, dus heb ik de hondjes teruggeroepen, en haar zodanig 'ingepakt' dat de andere hondjes niet met haar bloed (of ander lichaam vocht) in aanraking konden komen, voor ik ze er weer bij heb gelaten. Het viel mij op tijdens het inpakken, dat ze niet zo intens koud aanvoelde, en er ook nauwelijks enige sprake was van rigor mortis. Waar kwam dat bloed vandaan? Ze lag met haar koppie hoger als de rest van haar lijfje, en is met bankje en al in de badkamer gezet, nadat ze de hele avond beneden in de woonkamer had gestaan, toen ik haar boven bracht lag er nog geen bloed. Ik vraag me dit voortdurend af sinds haar overlijden, kan iemand hier uitleg over geven??
Bee schreef in Wat is een goed en veilig product tegen teken en vlooien? bravecto?
En niet voor niks zijn er nare verhalen over Bravecto. Mijn hond (9 jaar) is na de 2e behandeling hiermee, overleden. Nieren, lever en alvleesklier, álles torenhoge bloedwaardes. Ik was zó overmand door verdriet, dat ik niet aan autopsie gedacht heb, heb daarvan enorm veel spijt, had ze graag aan de schandpaal genageld. Lees de bijsluiter maar eens goed, (ze hebben deze recent aan moeten passen), dit goedje wil je echt niet aan je hond geven.
Bee schreef in Mijn lieverd, ik mis je zo.....
Vanaf dag 4 werd ik jouw 'levenslijn', jij was de mijne vanaf dag 1. Ik had net afscheid genomen van mijn derde hondje, en jullie komst trok mij er door heen. Elke twee uur een flesje maken, had mijn bed naast de werpkist staan, Want na het flesje, en je buikje wrijven, had ik al snel geen puf meer naar boven te gaan. Je werd snel groter, oogjes open en zittend op je kleine kont, Wachtte je mijn komst af met je flesje, in no time werd jij de grootste, en blakend gezond. Negen jaar was jij aan mijn zijde, ik was close met jou, als met geeneen, Mijn allessie, mijn levensvreugde, maar ook mijn wanhoop en woede, jij was alles in één. Toen werd je weer ziek, tot de laatste dag, heb ik gedacht dat je dit overleven zou, Maar je bent ingeslapen op mijn schoot, mijn levensvreugde verdween met jou, Ben kapot, stuk, dag mijn allessie, mijn lieverd, ik hóóp tot gauw..........
Bee schreef in Verergerde lichamelijke klachten na overlijden maatje
Tweede pinksterdag heb ik één van mijn drie hondjes moeten laten inslapen, zij was pas 9. Ik heb haar zusje, (ook een York), en een ShiTzu van 2, en beide zijn ernstig van slag. Nadat mijn meis bij mij op schoot was ingeslapen, heb ik haar op haar bankje gelegd, en onmiddelijk ging haar zusje om haar heen liggen, (alsof ze haar wilde opwarmen), en heeft de Shi haar uitgebreid 'besnuffeld', 's nachts heb ik haar met haar bankje op de koele douche gezet, in de kamer was het te warm. De volgende dag wilden beide hondjes steeds naar boven, en bleven voor de douche zitten, maar omdat er allemaal bloed uit haar bekje was gelopen, heb ik een grote handdoek om haar heen geslagen, en mochten ze nog even snuffelen voordat ik haar naar het crematorium bracht, ik durfde het niet meer aan om ze zonder toezicht bij haar te laten. De Shi is opvallend rustig en aanhalig, en het zusje ook, de Shi mist zijn vriendinnetje omdat ze bijna de hele dag samen speelden, en als Opoe soms geen zin had, trok hij haar gewoon aan haar staart van de bank, en hoewel zij de dominante in huis was, vond ze van hem álles goed! Ze hebben nog een paar dagen steeds naar boven gewild, en zaten dan voor de douche, als ik de deur opende zochten ze de hele douche af. En als we weg geweest waren, huppelden ze het pad op, alsof ze verwachtten dat ze er nu wel zou zijn, en als dat dus niet zo bleek te zijn, zag ik ze letterlijk in elkaar zakken, deze hondjes rouwen net zo hard met mij mee, en beginnen nu, na tweeënhalve week, eindelijk, weer een beetje 'normaal' te doen. Hun te zien rouwen brak mijn hart steeds weer, en nu ik zie dat ze weer proberen de draad weer op te pikken, probeer ik dapper mee te doen.....
Bee schreef in Schuldgevoel na inslapen maatje
Hoi Priscilla, Het schuldgevoel hoort, (helaas), bij het rouwen, helaas, omdat je al genoeg pijn en verdriet hebt, dan kun je echt wel zónder dat schuldgevoel. Ik weet precies wat en hoe je je voelt, want ik heb 2e pinksterdag, mijn allessie, mijn flessenkindje, slechts 9 jaar jong, moeten laten inslapen. Heb haar urn eerder op mogen halen, omdat ik zó onrustig was met haar dáár, ik wilde haar thuis hebben. Probeer me uit alle macht tegenover de andere 2 hondjes 'groot' te houden, maar dat lukt (nog) maar zelden, en dan loop ik maar de kamer uit, om boven in een kussen te brullen. Haar bankje heb ik weggezet, kan het niet verdragen het te zien, ik had 3 wasmachines vol was met haar braaksel, en had zelfs moeite die was te doen. Het is o zó moeilijk, maar op den duur zal het beter worden, en tot die tijd brul ik in gedachten met je mee, heel veel sterkte!!!
Bee schreef in Help, onze honden (teefjes) vechten vaak en hevig
Ik zou zéker hulp inroepen. Bij mij ging het ook van kwaad tot erger, heb uiteindelijk 1 van mijn meiden moeten herplaatsen, want hoeveel plezier heb je van het houden van honden, als je steeds op je hoede moet zijn, of ze zelfs in aparte ruimtes moet houden...
Irene Emma. schreef in Mr. Frank Visser doet uitspraak
De uitspraak dat de hond weg moet is volkomen terecht. Dat beest verveelde zich heel erg.  En o wat was zij blij met al die mensen,  wist van gekkigheid niet hoe  zei zich moest gedragen.  De hond was anderhalf jaar, kan me niet voorstellen dat zij daar, haar verdere leven moet doorbrengen. Ze gaan hem helpen de hond te plaatsen en dat is heel fijn. Ik had zo veel medelijden met de hond.   
Irene Emma. schreef in Hond net iets te zwaar, maar altijd honger.
Trek eens een blik of pot sperziebonen open en was ze, voor te zout. Je kan ze ook zelf klaarmaken, dan zonder zout. Meng het met het voer wat hij krijgt. Je mag zo veel geven als je wil ,omdat er eigenlijk niets in zit.  Alleen vult het de maag goed. Ik moest minder voer geven en aanvullen met de bonen om af te vallen. Dat hoeft jou hond niet dus gewoon de portie, en aanvullen met boontjes.
Irene Emma. schreef in Nieuwe pup bij oudere hond
Het verschil bij ons was 10 weken en 10 jaar. De pup was onvermoeibaar dus moest ook ik ze vaak scheiden. Veel bijten, maar niet doorbijten. Heel herkenbaar.  Geduld....straks kunnen ze niet zonder elkaar....  
Irene Emma. schreef in Op zoek naar Golden Retriever pup
" Merci al voor de antwoorden! Heeft iemand ook zicht op wat je gemiddeld betaald voor een golden retriever pup?  Of hangt dit sterk af van fokker tot fokker? " Sam Ik denk het dubbele van wat wij betaald hebben. Bij een geregistreerde fokker die aangesloten is bi een rasvereniging, zo`n tussen 1500,00  en de 1750,00. Bij een huisfokker kan je goedkoper terecht, maar of dat zo verstandig is....ik zou het niet doen....
Irene Emma. schreef in Op zoek naar Golden Retriever pup
Heeft België  geen Rasvereniging van de Golden Retriever. Zij weten waar je betrouwbaar een pup kunt aanschaffen en daar verwijzen ze je naar toe. Je krijgt van hun de adressen waar je kan gaan kijken. In NL kregen wij 3 adressen en de eerste voelde zo goed, dat we daar in totaal 3 pups hebben gehaald over de jaren heen. Ook wij hebben 1 hond jong moeten laten inslapen. Dat een rashond  geen kanker kan krijgen dat is een garantie die niemand kan geven. Een Golden site kan er mooi uitzien, maar je weet nooit of het betrouwbaar is. Ja is de prijs laag, dan weet je het eigenlijk al. Succes 
Irene Emma. schreef in Stoomreiniger praktisch?
"   We hebben het nu toch over de Philips PowerPro Aqua Systeem FC6404/01 ? Die is minder veelzijdig.   Ik kan in de specificaties niet vinden dat daar een 2e accu wordt bijgeleverd.   Wat Glassex betreft ook makkelijk om rvs schoon te maken, " Loesje Zo`n 40 jaar geleden kochten wij een Metabo accu boor en schroef machine, daar zaten al 2 accu's` bij. Decoupeer zaag. Trimmer voor de tuin. Soms moet je iets invullen en een copy van je bon opsturen, dan de tweede gratis. altijd 2 accu`s gehad.
Irene Emma. schreef in Stoomreiniger praktisch?
" Ja precies daarom één genomen met verschillende opzetstukken. En de oven heeft het nodig want met producten en schrobben gaat niet alles eraf. Glassex, dat product voor de ruiten bedoel je? Gebruik je die op je vloer dan? " Pennygirl Glassex voor de ramen ja. Kan je  voor alles gebruiken. Ook voor hout.
Irene Emma. schreef in Stoomreiniger praktisch?
" Het apparaat is snoerloos, dus met accu; waarmee je ca. 1 uur kunt werken. Ik vraag me af hoe lang de levensduur van de accu is. Dat is bijv. bij een fiets met elektrische ondersteuning een zwak punt. Nieuwe accu's zijn duur. " Loesje Er wordt een 2de accu bij geleverd, om en om op de lader . Ideaal. Mijn accu van mijn fiets is 9 jaar oud,je moet hem in de winter er wel afhalen en af en toe op laden. 
Irene Emma. schreef in Honden naam labradoodle
Pepper.  
Irene Emma. schreef in Stoomreiniger praktisch?
Niet alleen voor vloeren, ook de badkamer en de keuken, denk aan een oven, gootsteen toilet ,magnetron keukenkastjes. Kleding stomen en trappen, ramen tuinmeubels reinigen....ga zo maar door. Ik doe er alles mee ondanks dat ik geen honden meer heb.   Heb je hardnekkige plekken op plavuizen, neem een schrobber en druk daar 2 schuursponsjes en Glassex op je vloer spuiten en licht schrobben. Glassex werkt geweldig. 
Irene Emma. schreef in Naam voor pupje
De naam van mijn hond moest met een G beginnen. De fokster heeft  er Grinsky van gemaakt. De tweede naam mochten wij bedenken en dat is Djoery geworden, die naam is als tweede bij geschreven. Dat werd dus de roepnaam. Kan dat bij jou ook niet. Je kan je hond noemen hoe je wil. Als de eerste naam maar met een S begint.
Irene Emma. schreef in Seizoenentopic, verhalen van onze vriendjes/vriendinnetjes in het seizoen ...de winter.
Dit was een vergissing.....  
Irene Emma. schreef in Snuffelen ipv volgen geslaagd.
Of het de gouden tip is weet ik niet, kan je alleen vertellen hoe ik het deed, met name met onze reu. Dat een hond mag snuffelen, ok, maar dat moet niet te lang duren. Ik zei dan naast en flink de pas er in. Ik ben de baas en bepaal dat we lekker gaan doorlopen. Kwam ik andere honden tegen zei ik steeds, doorlopen en braaf. Tot vervelends toe, maar uiteindelijk luisterde hij wel. Nu is de hond nog jong, wees consequent, eigenlijk het belangrijkste. Jij bepaald....Dit moet je dagelijks bij het uitlaten oefenen,dan zal het op cursus ook beter moeten gaan.   
Irene Emma. schreef in Overlijden andere hond
" dat had ik ook met mijn honden. de oudste overleed met 11 jaar,de jongste was 2. ze was helemaal van slag,vloog buiten alle honden aan. ik heb het 2 maanden aangekeken en toen weer een hond erbij genomen. ging gelijk goed. hetzelfde komt er nu weer aan. de jongste van toen is nu 12 en de jongste 3,dus als het zover is? " kellie Mag ik je de tip geven de hond bij het overlijden te betrekken. Wij hebben de dode hond in de huiskamer laten staan tot hij op gehaald wordt. Raisa  kon ruiken en snuffelen, dat heeft zij heel veel gedaan. Ze is mee geweest naar het crematorium, heeft nog gekeken toen Djoery opgebaart lag. Wij hadden het gevoel dat zij het begreep. Toen we de as gingen ophalen is ze weer mee geweest. Aan haar niets gemerkt. Wat er in het koppie rond ging weten we natuurlijk niet. Haar manier van leven is het zelfde gebleven. Daar hebben we ook alles aan gedaan...
Irene Emma. schreef in Vraag aan hondeneigenaren: voeding & overgewicht
Onze hond is enorm aangekomen door sterilisatie. Dan ga je naar de dierenarts en die zegt geef veel sperziebonen en een stuk minder voer verder niets. Simpel toch, koste ons geen geld. Konden elk moment binnen lopen en even op de weegschaal te gaan. Zo is zij op haar normale gewicht gekomen en gebleven. Dan heb ik het over heel wat kilo's die er te veel aan zaten. Waarom en centrum, als je als baas niet gemotiveerd bent lukt het ook niet bij een speciaal centrum, wat misschien een hoop geld gaat kosten. 
Irene Emma. schreef in Advies gevraagd operatie
Mochten er geen uitzaaiingen zijn..laat het los en vertrouw op de arts. Het enige wat heel belangrijk is dat de hond nuchter is. Succes. 
Irene Emma. schreef in SEIZOENENtopic , hoog zomer, verhalen over onze vriendjes/ vriendinnetjes, buiten en binnen.
"                                   Zo kan het ook...... " Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin Hulde.    
Irene Emma. schreef in Puppy 8 maanden en hondenschool
Mijn honden speelde het liefst met lappen, een oude theedoek of zo iets. Konden ze lekker aan trekken. Kan ook kleiner. Bak vol met speelgoed waar geen oog voor was.
Irene Emma. schreef in Seizoenen topic, wat doen onze vriendjes in deze tijd van het jaar....Mei