Overlijden andere hond

Ik had 2 honden. Ricky, een terriër en Penny, een mopshond. Ricky is helaas 26 oktober overleden (hij was 18) en we missen hem enorm. Penny heeft er veel verdriet van, we zien dat, en proberen haar te helpen. Wat ik niet snap, en oo

gecondoleerd en sterkte met het verlies

maar wat bedoel je precies met 'wat ik niet snap, en oo' ?

Wauw wat een leeftijd, 18 jaar, en wat een gemis.....Penny is de hond die nu alleen is, ja dat hakt er in, ook honden hebben verdriet en moet je de tijd geven, je kan met Penny op andere tijdstippen gaan wandelen en andere routes gaan nemen, ga ook wat ondernemen met Penny, ik geef je een voorbeeld, ga eens gezellig naar macdonald, drink daar wat en geef Penny wat lekkers...en geniet samen van het samen zijn, probeer zelf ook vrolijk te zijn, en niet in huilen uit te barsten waar Penny bij is, heel moeilijk maar Penny moet verder, samen met jou, heel veel sterkte...

Dank voor je reactie. Ik heb dit allemaal al geprobeerd. Ik vind het alleen zo erg dat ze nu overal bang voor is. 

Sterkte met het gemis. Probeer inderdaad leuke dingen te gaan doen, zoek iets waar ze minder reden heeft om bang te zijn. Het zal moeten slijten, bij de ene hond gaat dat sneller dan de ander. Leeftijd speelt ook mee. Hoe oud is Penny?

Helaas zal het verdriet ook bij Penny moeten "slijten ", maar het is zo zielig om te zien, ik weet het. Waren ze al een hele tijd samen Ricky en Penny?

Het is nog heel kort dat Penny zonder Ricky verder moet, dat heeft tijd nodig, dat kan echt een hele poos duren dat is niet in twee weken over......je kan eens iets proberen dat de angst van Penny minder wordt..zoals  calma, of een adapter verstuiver in huis, bepraat dat eens met je dierenarts...

Penny is 5 en een half. Ze is dus met hem opgegroeid. Ik heb ook expres zijn manden laten staan. Daar gaat ze soms in liggen, of op zijn speciale plekje op de bank. Ik hoop dat dat helpt. 

Heel veel sterkte hoe oud ze ook zijn een deel uit de familie is weg maar voor altijd in je hart ook voor penny zal het raar doen zijn maatje er niet meer is veel sterkte verder 

dat had ik ook met mijn honden.

de oudste overleed met 11 jaar,de jongste was 2.

ze was helemaal van slag,vloog buiten alle honden aan.

ik heb het 2 maanden aangekeken en toen weer een hond erbij genomen.

ging gelijk goed.

hetzelfde komt er nu weer aan.

de jongste van toen is nu 12 en de jongste 3,dus als het zover is?

Onze hond Lotje is maanden van slag geweest na het overlijden van haar moeder. Ze waren altijd samen geweest. Lotje was 9 jaar op dat moment. 

Ik heb van alles geprobeerd om haar uit die sombere toestand te halen (leuke dingen doen, veel wandelen en spelen met haar, zoveel mogelijk op zoek naar andere honden met wie ze kon spelen, nieuwe speeltjes noem maar op) maar dat hielp niet echt. Uiteindelijk ben ik naar een holistische dierenarts gegaan en dat heeft wel geholpen.

Misschien dat ze ook reageerde op ons verdriet. Catootje is plotseling overleden en wij waren kapot van haar overlijden. Dat zal ook wel een rol gespeeld hebben, denk ik. Ik vond het echter hartverscheurend om Lotje zo te zien en was erg blij toen het weer beter met haar ging.

Jullie ook nog veel sterkte gewenst met het verlies van Ricky. 

Mag ik je de tip geven de hond bij het overlijden te betrekken. Wij hebben de dode hond in de huiskamer laten staan tot hij op gehaald wordt.

Raisa  kon ruiken en snuffelen, dat heeft zij heel veel gedaan. Ze is mee geweest naar het crematorium, heeft nog gekeken toen Djoery opgebaart lag. Wij hadden het gevoel dat zij het begreep. Toen we de as gingen ophalen is ze weer mee geweest. Aan haar niets gemerkt. Wat er in het koppie rond ging weten we natuurlijk niet. Haar manier van leven is het zelfde gebleven. Daar hebben we ook alles aan gedaan...

Ik hoop dat niemand die dit leest het ziet als kritiek.......     ik heb Bams , ze was 9 jaar oud, en heb ik een pup erbij genomen ....vanaf het begin heb ik iedere dag aparte dingen met ze gedaan, apart meegenomen, iedere dag wat leuks apart, ook samen natuurlijk, wandelen samen maar iedere dag een aparte wandeling met beiden......Ogin sinds deze week naar een opvang gedaan, een dag in de week, spelen met anderen honden ver bij Bams vandaan.........waarom ? Slapen snachts niet bij elkaar, apart...waarom ? Ik heb dit bewust gedaan dat als Bams er straks niet meer is dat Ogin verder kan, tuurlijk zal ze gemist worden door Ogin, maar aangezien ik aparte dingen iedere dag met haar onderneemt kan ik en zij straks toch verder....zonder al te veel verdriet, Ogin is inmiddels drie jaar oud nu...en Bams wordt 1 mei 13 jaar....hoop dat vele die dit lezen niet zien als kritiek, maar ik lees zo vaak, ze zijn nimmer zonder elkaar geweest, altijd samen....en dan is het gemis van een heel groot en zal het heel lang duren voor er verder gegaan kan worden....

dat weet ik nu ook.

de hond die ik erbij had genomen had epilepsie heel erg.

die heb ik thuis laten inslapen,ze rook er even aan en was er klaar mee.

ik neem ze ook apart mee,ook omdat de oudste niet meer zover kan lopen.

met de jongste fiets ik dan.