Daphne,
Laat alles eerst maar bezinken, het is nu zo vers! Ik vind het wel heel goed van je dat je naar je werk gegaan bent, knap hoor! En zo te horen heb je super lieve collega's. Daar mag je best een beetje op steunen hoor. Denk ook maar niet dat we je hier op HP vergeten, want we blijven met je meeleven!!
Ondanks het verdriet wens ik je toch een klein beetje goede nachtrust toe.
Liefs van Fiona
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Laatste dag met mijn ventje " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Fijn dat je je ventje thuis heb Daphne,en dat je op je werk goed ben opgevangen, de steun van fam en vrienden heb je nodig.Ik weet niet of je in paragnosten geloof , er zijn ook paragnosten die contact met dieren hebben.
daphne
elke keer als ik het verhaal lees zit ik met tranen in mijn ogen
ik weet hoe je voelt,
ik heb je een pb gestuurd
Hoi Daphne,
Wil je even laten weten dat ik nog steeds veel bij je ben in gedachten.
Wat heb je lieve collega´s, heel fijn voor je.
Veel sterkte van het weekend, dat zal ook weer zwaar worden.
Ik stuur je een dikke knuffel,
Dewi
Dank jullie wel lieverds, dit biedt mij écht steun.
Weet het nu even niet meer; weer op mijn werk zijn doet me beter dan gedacht, heb daar heel veel steun en het biedt een klein beetje afleiding, af en toe lopen de tranen nog over mijn wangen, maar...ik sla me de dag wel door.
Maar dan...kom ik thuis en dan word ik gék, wanhopig van verdriet, weet dan niet waar ik het zoeken moet, kan niet geloven dat dit ook slijt ??? Het gemis doet gewoon pijn op mijn borst/ in mijn hart, weet niet hoe ik het anders moet omschrijven.
Ben zó blij met jullie steun en warme woorden, maar...gaat de pijn thuis/ het gemis/ het wanhopige gevoel écht slijten?
Liefs xx Daphne
Lieve Daphne,
Ik voel zo met je mee..het wanhopige allesoverheersende verdriet lijkt nu voor altijd aanwezig..Ook ik dacht dat het nooit meer over zou gaan...
Toch na verloop van tijd gaan de harde kantjes eraf en komt echt op een dag die glimlach door...echt waar..
Je zit nu middenin het rouwproces en dat is niet anders dan dat van een overleden geliefde...jouw maatje stond immers dichterbij jou dan wie dan ook en dat heeft tijd nodig...heel veel tijd...
Ik geloof dat ik de eerste week na het overlijden van onze Bob allen maar gehuild heb...de hele dag door..
Jij bent al zo goed bezig, door weer naar je werk te gaan, die afleiding is zo goed! En nu thuiskomen in die wanhopige leegte....is zo erg...ik wou dat ik iets voor je kon doen, maar ik kan alleen maar zeggen dat je heel erg dapper bent lieve Daphne...
Jouw lieverd is nu weer thuis waar hij hoort en leeft voor altijd in je hart verder...
Ik zal vanavond weer een kaarsje branden..heel veel sterkte meis!
liefs,
Mariska
Dank je wel Mariska....ga me écht proberen vast te houden aan jouw woorden dat op een dag de harde kantjes eraf zijn en ik weer kan glimlachen om hem ipv het hartverscheurende verdriet om het gemis...
Ik geloof je hoor, maar het is zo moeilijk te geloven nu....
Liefs,
Daphne
Ik weet dat je er absoluut niet in geloofd nu, dat hoeft ook niet, dat deed ik ook niet, maar weet dat er op een gegeven moment echt een dag gaat komen, dan kan je ineens voor het eerst weer glimlachen om je lieverd...ik schrok er gewoon van toen dat gebeurde, maar het wordt echt beter, dat beloof ik je! En je mannetje is in de buurt om over je te waken, dat weet ik zeker!
XX
De harde kantjes gaan er echt af hoor meisje,maar je zult altijd aan je lieve vriendje terugdenken.Dat doe ik nu na 12 jaar ook nog steeds maar wel met een glimlach.
binnenkort (na een aantal weken) weet je dat je het beste voor hem hebt gedaan en dat hij nu met ziggy aan het spelen is, dat moet je niet vergeten !
ik heb de eerste 3 weken alleen maar gehuild, maar op school hield ik mij sterk en als ik dan op de fiets zat sprongen de tranen in mijn ogen en wist ik gewoon niet meer wat ik moest doen met mijn leven zonder haar. Ik wilde niet meer leven, want ik kon me geen leven meer voorstellen zonder Ziggy.
En ik wee heel goed hoe jij je nu voelt, maar na anderhalve week kon ik weer naar een foto van haar kijken, maar dat keer niet met tranen maar met een glimlach, want zij was toch wel mijn dondersteen en van niemand anders. Zij was de hond waar ik 12 jaar voor gezeurd had en die ik altijd al gewild had. Maar zoveel liefde van iemand had ik nog nooit gekend als de liefde van haar. Zij liet me lachen als ik even verdrietig was en nu doet zij dat nog steeds alleen zit ze niet voor me. maar in mijn gedachte.
Onthoud dat die lieve Luna jouw vent was en die liefde kan niemand je meer afpakken. Ik zal binnenkort dat filmpje maken en ik hoop dat je er dan niet alleen met heel veel tranen , maar ook met een glimlach ernaar kan kijjken.
Er is geen ergere pijn dan verdriet, maar ook deze pijn verminderd na een tijdje, aan het begon kon ik het helelmaal niet geloven, maar na veel praten met jullie op HP en filmjea en foto's bewerken kwam ik opeens een filmpje tege van ziggy toen ze lekker aan eht puberen was, dat filmpje heb ik wel 100 keer bekeken.
Wat ook helpt is een liedje die aan hem doet denken uitzoeken of weet je er al een . Bij was er een liedje die sinds de dag van eht overlijden opeens op de radio kwam en dat heette "I need you now" heel gek maar las ik in een moeilijke situatie zat of ik zat het allemaal even niet meer zitten, kwam dit liedje weer op de radio. zelf nu nog.
Ik wil je zo graag helpen of troosten, maar meer dan woorden kan ik niet doen.
XX
Dank jullie wel.
@Sherilyn; heb je een mail gestuurd. Jeetje, wat heb ik bewondering voor jouw kracht (heb ik geloof ik wel eens eerder gezegd); zo jong als je bent ga je zo sterk met het verlies van Ziggy om en...nu zit ik me aan jouw woorden vast te houden. Meid, je bent een lieverd xxx
Hoi Daphne,
Hoe gaat het met je vandaag?
Heb je wat afleiding tijdens het weekend?
Wij wensen je nogmaals heel veel sterkte toe en branden een kaarsje voor je.....
Liefs, Elly en pootje van Noah
Zo, Daphne. Heb je ook een berichtje gestuurd, maar zet het hier ook even neer zodat iedereen het kan zien.
Dit filmpje heb ik gemaakt voor Luna.
Ik wist niet wanneer hij geboren is, dus dat staat er in het begin van de video niet op. Ik kan het altijd nog aanpassen.
http://www.youtube.com/watch?v=M2CrLcO-6C4
@Elly, ik 'ontvlucht'nu mijn huis, thuis komen/ thuis zijn is nu heel erg moeilijk.
Dit is ook mijn 1e weekend zonder hem en dat hakt erin...
@Caroline&Nada...ontzettend bedankt voor het maken van het filmpje. Vind het ontzettend lief van je en heb er met tranen in mijn ogen (maar ook met een glimlach !!!!) naar gekeken.....
Kan je dit filmpje opslaan / bewaren op je pc of...blijft dit gewoon altijd op YouTube staan? Dank je wel lieverd....echt geweldig van je xxx
Daphne, ik kan het je wel even doorsturen op je e-mailadres, al weet ik niet of dat gaat ? Ik kan wel eens proberen..
En het is echt heel graag gedaan ! Had het zelf ook moeilijk om ernaar te kijken
Lieve mensen, het canvas wat ik heb besteld is binnen en hangt ;
Mooi hé ?!
Blijf er naar kijken....
Hoi Daphne,
Ik heb net het verhaal gelezen van je maatje
Het is een enorm groot verdriet,ik wil je heel veel sterkte toewensen met dit groot verlies.
Prachtig !
Het past er geweldig goed, en zo blijft hij altijd dicht bij je .
Mensen; het filmpje is aangepast met nog enkele foto's op het einde, en zijn geboortedatum in het begin.
Heb het nu voor de 5e keer gekeken, zó mooi !!!!!!! Is me heel dierbaar dit.
Nogmaals; thanxxx lieverd !
Ooh, hoe prachtig en lief!
Dat heb je zo mooi gedaan Caroline !
Luna is een prachthond en ze ziet er nog schattiger uit op deze foto's dan voorheen lijkt me. Net alsof ze iets vrolijks in haar blik kreeg.
Daphne, ik wens je nog veel sterkte en je hier echt van kunt genieten.
Wat een mooi eerbetoon aan Luna!
Knuffels voor Carolineen Nala, jou en Luna.
xxx
Dankje Kylie.
Ik vond gewoon dat ik iets moest doen om haar te steunen
Jullie hebben allebei een dikke lik van Nala terug!
xxx
Heb weer naar het filmpje gekeken, vind het zó mooi, het lijkt of er nu een bepaalde 'gloed' over de foto's zit...
Ik krijg weer tranen in mijn ogen, maar kijk ook met een glimlach (!), echt...dan denk ik; zo was hij, mijn knappe vent !!!
Ben hier zó blij mee...
xxx
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Laatste dag met mijn ventje " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?