Laatste dag met mijn ventje

Lieverd, moet zijn: lieverds

Lieve Daphne,

Ik heb vandaag de hele dag aan je moeten denken...jouw pijn is zo voelbaar, tastbaar bijna..
Wat fijn dat Luna morgen weer 'thuiskomt', en wat krijgt hij een mooi plekje...
Ik zal vanavond nog een kaarsje voor jou en Luna branden al weet ik bijna zeker dat Luna op een heel mooi fijn plekje is nu...
Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe..

liefs,
Mariska

Vind het zo erg wat je allemaal typt. Je kan gewoon lezen hoeveel pijn je hebt
Toen 1 van mijn diertjes gestorven is, heb ik de kooi 2 weken lang laten staan, ik hoopte op de 1 of andere manier dat hij er plots weer in zou zitten, op mij wachtend.. En toen dat na 2weken niet gebeurde, kwam het besef; Hij komt niet meer terug

Lieve Daphne,

Meisje................heeel veel sterkte. Weet precies wat je voelt.

Je doet het goed!!!!

Ik denk aan je................

karin.

ohhhhhhhh sorry Daphne ik las de datum verkeerd.

lieve Daphne
ik lees het net pas en om eerlijk te zijn kom ik niet zo vaak hier lezen bij het afscheidsforum word er altijd erg verdrietig van....
lees net wat er is gebeurd en snap je grote verdriet en de pijn die je voelt
ik wil je ontzettend veel sterkte toewensen

liefs Marion

Beste Daphne ik kan me jouw verdriet voorstellen,heb het in mei ook meegemaakt.
We blijven ze missen,ik voelde me wel beter toen zijn urn terug thuis was.Ik hoop dat je ook dat gevoel zult hebben.Ik wens je het beste verder.

ik wens je heel heel veel sterkte dit is zo een groot verdriet
sterkte sterkte woorden schieten te kort

Lieve Daphne,

Wat veel lieve woorden he, het raakt me enorm wat je meemaakt.

De woorden die op mij heel veel indruk maken zijn de woorden van Kylie!

Heel veel verdriet, maar je gaat weer werken en je hebt tijdens de werktijden een doel! Heel belangrijk.
Enne niet te vergeten..... Luna kijkt mee over je schouder hoor!! Ik denk aan je.

Sterkte en probeer een beetje te rusten.

Fiona

Ook ik lees het nu pas......

Ik vind het mooi zoals je over Luna schrijft en over je eigen verdriet. Daardoor kunnen wij gewoon voelen hoeveel je van Luna hebt gehouden en nog steeds doet. Ik heb onlangs helaas zelf ervaren hoeveel pijn het doet als je je beste maatje moet laten gaan. Maar juist het laten gaan is het beste en mooiste wat je voor Luna hebt kunnen doen. En dat heeft ze je laten blijken.
Maar het is met geen pen te beschrijven wat je nu voelt. Ik wens je heel veel sterkte....

Gecondeleerd!!

heb ff alles doorgelezen en heb zelfs mee moeten huilen (ben daar heel gevoelig voor)

maar vond dat ik wat achter moest laten!

Heel beel sterke !! (L)

beel = veel

Gisteravond naar de lucht gekeken en mijn ventje gedag gezegd en ook gezegd dat ik hoop dat hij het héél mooi heeft (ik hoop zó dat de hondenhemel bestaat !!!!).

Vandaag ga ik Luna ophalen, eerst een mooie urn uitzoeken en dan komt hij terug...THUIS..waar hij hoort, ik hoop dat dit mij een wat geruster gevoel geeft, denk het wel.

Maar oh oh oh wat kan ik het van de daken schreeuwen, toch móet ik mezelf voorhouden dat ik dit uit LIEFDE voor hem heb gedaan en uit liefde voor HEM moet ik doorgaan, al weet ik nu niet hóe...
xxx Daphne

in deze moeilijke tijd, heel veel sterkte.
jou hond voor altijd in jou hart

Je gaat het wel redden ik dacht 7 weken geleden ook dat ik er nooit boven op zou komen toen QUINN plotseling overleed maar ik moest door.Ik kan er nu mee omgaan al mis ik hem ontzettend vooral op bepaalde tijden van de dag .Ik zie hem steeds vaker in mijn dromen samen met mijn overleden ouders ik had al jaren niet over ze gedroomd dus ik begin er steeds meer van overtuigd te zijn dat er meer is tussen hemel en aarde en dat er inderdaad een hemel is waar alles goed is en dat er over onze lieverds gewaakt word en ons in de gaten houden ik hoop dat LUNA jou vaak in je dromen komt opzoeken en je daar troost uit kunt putten hij komt zijn LIEFDE overbrengen als je aan hem denkt denkt hij aan jou maar zonder pijn.
heel veel sterkte ook op je werk
liefs maureen

Maureen,

Dat is zo. Al 7 weken zijn voorbij en je mist Quinn nog even erg, maar hij heeft nu een plaatsje in je leven en in je dromen gekregen.

Straks krijgt Luna een plaatsje in het huis van Daphne en in haar hart blijft hij voor altijd.

Groetjes

Daphne ik hoop dat als je Luna straks opgehaald hebt je weer een beetje rust krijgt.

Ohhh wat ben ik blij met jullie woorden en steun !!!!!!

Echt echt echt waar....

Heel veel sterkte, iedereen die eerder een hond verloren heeft weet hoe het voelt! Als ik jouw verhaal lees heb je echt alles voor hem gedaan en hem een afscheid gegeven wat iedere hond verdient en ook zou moeten krijgen. Het gemis zal er helaas niet minder om zijn.

Bij het verlies van onze eerste hond (Engelse Bulldog, 6 jaar geworden) heeft het ook heel lang geduurd voordat ik zonder te huilen een filmpje kon kijken waar hij ook op stond. Inmiddels is het 4 jaar geleden en missen we hem nog steeds maar kunnen we ipv verdrietig vooral heel liefdevol en met een glimlach terugdenken aan de tijd met hem. Sinds een half jaar hebben wij weer een hond aan ons gezin toegevoegd, van onze kinderen moet ze minstens 15 jaar worden. Ik hoop het maar . . .

Daphne,

het is logisch dat je de eerste dagen niet weten of het nog wel nut heeft om verder te gaan zonder je maatje.

ik weet niet of jij die fase ook had, maar ik kon het aan het begin gewoon niet geloven. Ik hoopte elk moment van de dag dat als ik omkeek dat ze dan weer in haar mand zou liggen, maar die droom werd maar geen werkelijkheid , maar het was een nachtmerrie.

Na 4 weken, ja echt, 4 weken , realiseerde ik me pas dat ze echt niet meer terug zou komen. Ze zal altijd bij me blijven, maar ik kan haar niet zien.

Ik hoop dat je over een paar dagen naar zijn filmpjes en foto's kan kijken met een grote glimlach. En dat je dan denkt, dat was mijn vent !!

Het kost tijd om het te verwerken, maar dat is ook logisch.

Als ik iets voor je kan doen, moet je het echt zeggen, want ik kan er echt niet tegen dat jij zo verdrietig bent. En ik weet maar al te goed hoe het voelt om je vriendje voor het leven plotseling te verliezen.

kusjes Sherilyn en een lebber van de ontdeugende Jazzy

Daphne,
Met tranen in m'n ogen het verhaal van het afscheid gelezen...
Wat een moeilijk moment moet dat zijn geweest! Zeker dat hij je wou laten weten dat het goed was en je wou bedanken voor alle goede zorgen en liefde die jij hem hebt gegeven!

Vandaag mag jij je ventje ophalen.
Ik weet zeker dat hij een mooi plaatsje bij je zal krijgen.
Niet alleen in je hart, maar ook in je huis!
Heel veel sterkte!

Ik moet elke dag aan je denken. Ik had medelijde met je. Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke weken. Toen die nacht dat ik je berichtje had gelezen moest ik op bed een traantje laten vallen.

groetjes Sjanine

ik heb weleens na het inslapen van een hond gedacht dat het heel donker en slecht weer was en zei dat ook door de telefoon tegen mn moeder die elders in nederland op vakantie was, en zij zegt terug "maar tis toch stralend weer" (was hartje zomer en ruim 25gr)

maar ik zag het gewoon niet, alles was donker de 1e dagen, maar...... echt waar, die hele hele scherpe pijn zal slijten, gelukkig wel, anders zou geen mens door kunnen leven na een groot verlies, en dat kan gelukkig heel vaak wel, met tijd, soms veel tijd, maar met de tijd.

verstandig is wel om je gewone dingen weer te gaan doen, zoek afleiding, mensen om je heen, praat over je verlies en hoe boos je bent dat dit nu juist Luna en jou moest gebeuren.

wat ook helpt (tenminste dat deed het mij na het afscheid van mijn vorige schnauzer waar ik een heel bijzondere band mee had) een afscheidsbrief schrijven, tranen met tuiten heb ik gehuild, want ik wilde hem terug, maar die brief maakte het van binnen rustiger, omdat ik hem kon uitleggen waarom we gedaan hadden wat we naar ons beste weten, gedaan hadden.

ik heb de brief nog, en als ik hem lees komen de oude emoties boven, mis de honden die niet meer in ons leven zijn, maar geniet ook wel weer enorm van Gorby.

en de spulletjes in huis: je gevoel zal zeggen wanneer het tijd is dat (met tranen) op te ruimen.

fijn dat de urn straks thuis is, ik heb die van de laatste schnauz ook nog staan, eerder hebben we as verstrooid zelf aan zee, de honden echt hun vrijheid terug gegeven (gevoelsmatig) maar Kilian...... die is hier, en noch mn man, noch ik denken er over om de as uit te strooien, Kil hoort bij ons.

raar he, hoe verschillend je kan reageren op afscheid van verschillende dieren (en mensen trouwens)

sterkte, ow wat ook helpt (tenminste mij) is een hele mooie foto zoeken, vergroten, mooie paspartout er om heen, mooie lijst, gewoon bezig te zijn met Luna.

hou je haaks en een grote lieve poot van Gorby

Ik heb geen woorden eigenlijk heel veel sterkte..

Wij wensen je heel veel sterkte met het verlies....

Groetjes Cia

ik hoop dat het wat meeviel om je ventje op te halen vandaag...
woorden schieten tekort...

je moet ons niet bedanken, ik denk dat iedereen graag een stukje van je verdriet zou overnemen als we dat konden...

lieve dafhne

het zal je wel een goed gevoel geven je ventje weer thuis te hebben,hier staat zijn urn ook met een kaarsje en een foto samen met mijn ander hondje en telkens als ik thuiskom en wegga heef ik het een kusje net zoals ik deed toen sloebertje nog leefde,het klink misschien wel belachelijk maar mij geeft het een beter gevoel!
ook zijn mandje en spulletjes staan hier nog in de living in de keuken en in de slaapkamer zijn speeltjes alles,hij zou hier zo kunnen terug kunnen binnenwandelen alsof hij nooit is weggeweest,maar ja het is nu niet meer zo,dan neem ik een van zijn speeltjes en knuffel het,het ruikt nog zo zalig naar hem
ik begrijp heel goed als je zegt dat je het deken nooit meer zal wassen!
wat mij een enorm goed gevoel geeft is een halsketting met zijn naam erop en een beetje as erin , ik heb dan het gevoel dat hij dicht bij me is en voor het slapen krijgt de urn en het kettinkje een dikke kus,dit gaat nooit van mijn hals
maar de pijn en het gemis is verschrikkelijk ,ik weet het,daarom veel sterkte en je deed het uit liefde hé,je hebt jezelf niet te verwijten

Heel veel sterkte toegewenst

Heel veel sterkte Daphne, wat verschrikkelijk nieuws :(
Je hebt het inderdaad uit liefde voor hem gedaan, maar toch doet het verdomd veel pijn :s

Lieve Daphne,

Ik weet uit ervaring hoeveel pijn het doet om je maatje te laten inslapen.
En die onmacht, die pijn, het is verschrikkelijk...

En alhoewel je weet dat je de juiste keuze hebt gemaakt, de pijn wordt er niet minder door.

Ik heb zelf ook een heel mooi plekje gemaakt voor onze vorige hond Kim. Ik hoop dat je een beetje rust kunt vinden bij het plekje voor Luna. Probeer te denken aan de mooie dingen die je met Luna hebt gedaan, misschien kun je daar kracht uit putten.

Daphne, heel veel sterkte.....