Laatste dag met mijn ventje

hoi daphne

heel veel sterkte..meer kan ik niet zeggen..ik vind het heel erg voor je..

hier zijn geen woorden voor!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ik wens je heel, héél veel sterkte!

Heel veel sterkte...we denken allemaal aan je..

Daphne ik zou willen dat ik de pijn wat dragelijker kon maken,je hebt het beste gedaan,je kon niet anders dan hem laten gaan.

Het zal inderdaad heel heftig zijn nu je thuis kwam in een leeg huis,daar denk je dan(ik ook niet) niet aan,je bent natuurlijk zo bezig met het overlijden.

Rot hoor,ik hoop dat je er voor jezelf een beetje snel vrede mee kunt hebben,maar het moet slijten.

Dikke knuf,

Soraya&Mila

ik zou er alles aan doen om je te helpen, maar ik weet neit wat

als je die leegt tegenkomt is geen leuk gevoel en het liefst ga je dan gillend en huilend rennen door de straten, tenminste dat gevoel had ik

sterkte

Lieve Daphne,

Wat een ontzettend mooi afscheid hebben jullie samen gedeeld...
Iedereen heeft al heel mooie dingen voor je geschreven en dan rest mij ook alleen maar om jou verschrikkelijk veel sterkte te wensen met het verlies van je beste maatje en lieveling..

Groetjes Dani

Daphne,
Ik heb als gast je verhaal de laatste dagen gevolgd.
Respect voor jou hoor!
Die Luna had zich geen beter baasje kunnen wensen.
Heel, heel veel sterkte en hopelijk komt er snel weer een kleine glimlach als je aan de mooie en fijne momenten die je met haar hebt gehad denkt.

Verschrikkelijk! Heel veel sterkte :(

Sterkte Daphne.

Vriendelijke groeten,
Rudi

Lieve Daphne,

Ook vandaag blijf je in mijn gedachten! Heb je een beetje rust kunnen nemen? Verdriet kan zo allesoverheersend zijn. Jij hebt het beste voor je ventje gedaan.

Heel veel sterkte en ik denk aan je, mocht ik iets anders voor je kunnen betekenen dan maar een PB-tje!

Fiona

Heel veel sterkte je gaat je sterk moeten voelen,jouw lieveling zou niet willen dat je er onder door gaat.
Het zijn moelijke tijden waar je door moet,ik zou je willen helpen.
Ik leef met jou mee.

Lieve mensen,
Vannacht was verschrikkelijk...heb expres mijn dekbed niet verschoond (doe ik de komende tijd niet, hoe vies dit ook mag zijn!), de geur van mijn ventje zit hier nog helemaal in...

Vannochtend was nog erger....wakker worden in een leeg huis, kon wel schreeuwen 'knappe man (zo noemde ik hem altijd), waar ben je nou' ?!

Gisteravond belde het crematorium al, vandaag wordt mijn ventje gecremeerd en morgen mag ik hem al ophalen.

Ik mag het misschien niet zeggen, maar dit voelt hetzelfde als toen ik een dierbaar persoon in mijn leven verloor, dezelfde pijn en...dezelfde liefde voor hem !!!!!

Donderdag ga ik weer werken, maar...alles lijkt zinloos. Het is raar en gek dat de wereld doordraait....

Lieve Daphne,

ik vind het moeilijk de juiste woorden te vinden, maar wil je zeggen:
Op dit moment weet alleen jij wat goed voor jou is en daar hoef je je zeer zeker niet voor te verontschuldigen! Jij moet dit verlies verwerken zoals jij dat prettig vindt; Jij mag doen wat je wilt doen en zeggen wat je wilt zeggen. Het is al moeilijk genoeg, dus probeer het verwerken niet te doen zoals je denkt dat naar de buitenwereld goed is, doe het op jou manier.
Natuurlijk doet het ongelovelijk veel pijn en ik heb het (gelukkig) nog niet meegemaakt, maar ik kan best geloven dat het hetzelfde voelt als een dierbaar persoon verliezen!
Je maatje, je alles... Dát verliezen, dat is niet niks, dat doet vreselijk veel pijn! En daar mag je verdrietig om zijn en om rouwen zo lang, zo veel en op de manier zoals jij dat wilt.

Ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen met de crematie en ook de komende dagen!

Liefs Ellen

Ik wil jou heel veel sterkte wensen met het enorme verlies van jouw kanjer Luna. Ik heb veel naasten verloren, maar echt het verlies van mijn kanjer Buster heeft bij mij de meeste tranen gekost! Een hond is immers een deel van je gezin. Als je thuis bent, is hij fulltime in je buurt. Een hond hoort bij je en als het dan weg valt, heb je daar enorm veel verdriet van. Het kost tijd om dit verlies een plek te kunnen geven, maar echt er komt een tijd dat je weer kan lachen om die typische Luna-dingen. Zolang je Luna niet vergeet, blijft hij verder leven. Voor altijd in je hart. Fijn dat hij jou wel het teken gaf dat hij achter jouw keuze stond! Ik hoop dat je heel veel kracht kan putten uit alle mooie herinneringen. Nogmaals heel veel sterkte....Ik zal een kaarsje voor Luna branden.
Liefs Monique

Sterkte!
En je zoals je weet veel mensen staan voor je klaar.

De wereld staat voor jou stil, en je mag best wel zeggen wat je voelt. Sterkte

Natuurlijk VOELT het hetzelfde als toen je een dierbaar persoon verloor.
Luna was je heel dierbaar,dus het IS ook hetzelfde.
Nogmaals heel veel sterkte

nog veel sterkte gewenst bij het verlies van je trouwe vriend heb er geen woorden voor en heb tranen in mijn ogen leef met je mee pootje en likje mizka

lieve daphne.ik heb je verhaal gevold en zit hier met tranen in mijn ogen.luna heeft op een speciale manier afscheid van je genomen.ik wil je nogmaals heel veel sterkte toewensen met dit vreselijke verdriet,

grt noor en een knuffel van jazzy en poppy

Lieve Daphne,

Heb zo aan je gedacht! De allereerste nacht... 't is inderdaad echt afschuwelijk. Je weet van ellende niet meer waar je het zoeken moet.

Blijf jij maar lekker heel lang genieten van de geur in je dekbed... koester het...en niks is gek, onthou dat goed hoor.

Het is jouw rouwperiode, en jij moet doen waar je je goed bij voelt.

Je hebt een dierbare verloren, Luna maakte deel uit van jou leven en of het nu een hond of een mens is..de pijn is hetzelfde. Onze Joop maakte ook echt deel uit van het gezin en nu hij er niet meer is voelt het alsof er iets geamputeerd is.. we zijn niet meer compleet met z'n allen.

Denk aan de leuke tijden met Luna, maar denk ook aan de laatste periode en hoe je hem hebt begeleid naar het einde. Ook de laatste periode is belangrijk voor je herstel straks. Met andere woorden...rouwen mag.. neem er de tijd voor wijffie..

Vaak wordt er gezegd..ach... 't is maar een hond... (hoor dat nog wel eens...) en als ik dan zeg, neé, Joop was mijn alles...had er zelfs m'n huis voor verkocht dan kijken ze je aan alsof je van een andere planeet komt.

Luna was jou alles...en echt je kunt trots op jezelf zijn hoe je hem hebt geholpen. En hij is er je zo dankbaar voor geweest... Zijn teken van liefde en dankbaarheid is dat hij zijn koppie in je handen heeft gelegd. Da's pure liefde....

Sterkte!!!!!

En wat super dat er zoveel mensen met je meeleven. Heel fijn...

lieve Dafhne

ik ken ook dat gevoel van zinloos zijn ,het is nu zeven maanden en ik heb het nog steeds,in niets geen zin en als je s'morgens je ogen opent tot je dan weer gaat slapen,het is zo herkenbaar!

ik zeg altijd,bij mij hebben ze een arm of een been afgesneden ,ik ben een stuk van mijn lichaam kwijt nu sloebertje er niet meer is,zo voelt het,ik functioneer niet meer zoals vroeger
veel sterkte

ook hier tranen in de ogen moet er niet aan denken dat ook voor mij zo'n tijd aan gaat komen.

Fijn dat je nog lekker een weekend met m zo hebt kunnen doorbrengen en dat ie zo fijn ook sfscheid van jou heeft genomen.

Pff ik wil niet weten wat er in je omgaat..

(nou ja als je iets kwijt wil zijn we er hier allemaal voor hoor )

Wat verschrikkelijk


heel veel sterkte met dit grote verlies

Heeel veeel sterkte toegewenst!!!

Een dikke knuffel van Senna & mij..!

Taz en ik willen je in deze moeilijke tijd heel veel sterkte wensen.
Ik kan me helemaal voorstellen wat je bedoeld met dat het net zoals een dierbaar persoon verliezen is.
Een dikke knuffel van ons!

Lieve Daphne,

Vandaag op het werk heb ik er meer dan eens aan gedacht hoe moeilijk je eerste nacht en dag alleen geweest zullen zijn. Heel erg.

Hier helpen troostende woorden niet veel dat weet ik. Soms vergeet je een fractie van een seconde dat le lieverd niet meer op zijn gewone plaatsje ligt, soms denk je plots dat je hem even zag voorbijkomen.

Maar deze moeilijke dagen gaan voorbij. De belangrijkste dag was die laatste, waarop je hem nog geknuffeld hebt, dicht tegen hem aangelegen hebt, lieve woordjes gezegd en dicht tegen hem aan geslapen hebt. Je hebt je knappe man niet in de steek gelaten en voor hem telde zeker alleen het "nu".

Luna heeft niet zo'n heel lang leven gehad. 6 jaren.. maar dat zijn wel de beste in een hondenleven. Wolven in de vrije natuur worden gemiddeld slechts 4 à 5 jaar. Denk terug aan de fijne dingen die jullie deden, zoals lopen en zwemmen, spelen en knuffelen. Die neemt niemand jullie nog af.

Donderdag werken ? Stom, en heeeel zinloos... Maar wat een geluk dat er dingen zijn die je moet doen of je zou voor altijd in verdriet wegzinken en dan zou Luna als hij je zag denken : Is het dat nu wat ik haar gegeven heb ?

Nee he.

Groetjes en een dikke knuffel voor Luna als je straks in gedachten bij hem bent.

Klaver en Kylie

Wat afschuwelijk!!!!
Heeel veel sterkte

Heel veel sterkte en steun meisje met dit ondraaglijke verlies van je ventje.Wat een pijn en verdriet velen van ons weten er alles van.Nu is jouw ventje bij al onze hondjes in de hondehemel.Wat een mooi en sereen afscheid,toch een troost voor je lieve meid.Jouw ventje blijft voor altijd in je hart wonen.Een troostende knuffel en veel moed de komende tijd.

Lieverd, zó gek....voel me nog steeds ontroostbaar, alsof mijn wereld is ingestort, maar....wat ben ik blij met jullie steun, met jullie woorden, met het medeleven, sommige reacties lees ik met tranen in mijn ogen, andere reacties lees ik met een glimlach en weer andere reacties...zetten me aan het denken....

Morgen mag ik mijn ventje ophalen, dan is hij weer bij mij, waar hij hoort, hij krijgt een heel mooi plekje in huis met hierbij een kaarsje, zijn bot, een glaasje met een pluk haar erin van hem.

Zijn eet- en waterbak, zijn mand, zijn mat, zijn speelgoed, het ligt en staat hier allemaal nog zoals toen hij hier gister wegging en...dat laat ik voorlopig ook zo....

Lieve lieve mensen....bedankt xxx