Roemeens adoptiehondje komt!

Ja even je foto's uploaden hier en dan kann je als je op reageren drukt op het icoontje fotobibliotheek drukken, bovenaan, en dan een of meerdere foto's aanklikken om hier te delen.

Fijn dat ze er is en gezond lijkt te zijn. Goed dat je even morgen naar de da gaat.

Nu lekker in alle rust wennen aan elkaar. 

Allebei mijn herplaatsers vielen in het begin uit naar alles. Bij Lola is dat helemaal goed gekomen, bij Jenna ook wel, alleen niet met andere honden, daar houdt ze niet van.

Ik zou de rondjes nog heel kort en saai houden de eerste tijd en nog op afstand blijven van andere honden als ze zo reageert.

Eentje lukt!

Beetje extreme reactie. Ik had het hier ook over stichtingen (die vaak door buitenlanders gerund worden) en niet over de public shelters/dodingsstations. Deze zijn echt niet allemaal overvol (ja, deze zijn er ook en daar vind ik dan weer wat van...) en werken vaak ook met gastgezinnen in het land zelf en/of ze beschikken over veel grond/meerdere locaties.

Maar goed, zo te horen denk jij er alles van te weten en weet ik niks. Het hondje is goed aangekomen dus deze discussie lijkt me verre van relevant voor dit topic. 

Anne, zo te horen loop je tegen een aantal toch wel standaard problemen aan, daar hoef je je niet direct veel zorgen over te maken maar het scheelt een hoop als je het meteen goed aanpakt. Het klinkt allemaal als angst/onzekerheid. Ook het waakgedrag klinkt meer als onzekerheid dan als echt waken. Fijn dat Lou zich bij jullie in ieder geval veilig lijkt te voelen, dat scheelt een hoop. Probeer het rustig aan te doen, loop in het begin steeds het zelfde kleine stukje buiten en vermijd andere honden, steek even over en vraag mensen hun honden bij zich te houden. Zo leert Lou dat jullie haar beschermen van de dingen die ze spannend vindt en dat ze het dus niet zelf op hoeft te lossen (er is dus geen reden om uit te vallen). Ook mensen die willen aaien zou ik nog even afhouden. Het is trouwens een heel goed teken dat ze al buiten durft te plassen, daarvoor moeten ze ook een zekere maten van ontspanning ervaren. 

Voor het waakgedrag in huis kan je kijken of je haar af kan leiden met een speeltje of iets lekkers roep haar naar je toe en als ze komt meteen belonen. Vooral niet boos/streng zijn, dat werkt hierbij vaak averechts. 

O ja en zeker niet vergeten van elkaar te genieten!

Misschien ook een goed iets. Houd je hond in de gaten, onopvallend. En zodra ze naar je kijkt zeg je neutraal, met een vriendelijk stemmetje een woordje, iets hoi, of hallo, met de naam erbij en geef je een brokje, of gooi je een brokje naar haar toe.

Dus leermoment, contact, hond kijkt naar je, hoeft nog niet eens oog contact te zijn, is stem en brokje. Aandacht naar jou wordt beloond.

Rustig aan, hou haar nog weg bij vreemde mensen en dieren. Blijf dicht bij huis of in de tuin.

Als ze niet ziekt lijkt zou ik ook met de da nog even wachten.

Leuk en mooi meissie Doe het gewoon rustig aan de eerste maand, ze heeft een lange reis achter de boeg en zit in een heel complete nieuwe omgeving, ook nog eens een andere taal.

Als je haar uitlaat? Eerst gewoon een blokje kiezen en steeds dezelfde route lopen. Even ander honden contact vermijden. Laat haar maar eerst alle honden geurtjes ruiken. Als ze wat gekalmeerd is op die route? Kan je weer een blokje uitbreiden. Opgegeven moment wordt ze wat zekerder van zichzelf en kun je honden ontmoeting gaan doen. Alleen zijn ook pas later mee beginnen hoor, ze moet eerst aan de huis situatie wennen. Ze komt van een grote groep honden die ze kende in een buitenomgeving. Nu moet ze weer overnieuw beginnen met honden vriendjes maken en worden jullie haar vaste huisje.

Ze is leuk. Neem rustig de tijd om aan elkaar te wennen hierna komt al het andere wel, ze heeft nu heel wat nieuwe indrukken te verwerken geef haar hier rustig de tijd voor. Heel veel geluk samen.

Chara was apart. Voor een buitenlandse hond die e.e.a. op zeker heeft meegemaakt heeft ze of een heel sterk karakter en goede intuïtie, of ze is de eerste maanden domweg zeer goed gesocialiseerd. Ik weet het niet. Zij had nauwelijks angst issues, niet naar mensen toen en ook niet naar andere honden. 

Op basis van die observatie konden we dan ook domweg meer ondernemen, doen en ondervinden. Ze was wel ca. 1 jaar toen ze hier kwam, dus geen pupje meer.

Loslopen heb ik dan wel weer vrij lang de tijd voor genomen, pas sinds kort, ca. 2 maanden klikken we af en toe de lijn eraf en gaan spelen op plekken waar we overzicht hebben en in eerste instantie ook echt alleen als mijn vriend en ik samen liepen. En dat was niet omdat we bang waren omdat ze van iets zou schrikken, bij onze dame is het meer dat ze bij het ruiken van eten domweg alles en iedereen vergeet.

Fijn dat ze er is! Scheut herder denk ik zit er sowieso in, en misschien wel een jachthondje a la beagle o.i.d. 

Maar dat kun je nooit op zekerheid zeggen. Chara is zeer waarschijnlijk flinke scheut Duitse herder en verder twijfel ik over de andere mogelijke rassen.

Inmiddels is ze op haar plek bij ons thuis, zo comfortabel! Het wandelen is helaas een minder groot succes. We proberen kleine stapjes (10 meter max) op haar eigen tempo, maar dit heeft geresulteerd in dat ze denkt dat het parkje voor de deur haar 'voortuin' is. Ze wilt dan graag liggen/zitten en grommen naar iedereen die daarvan in de buurt komt. Eerst probeerden we positief conditioneren (koekjes ter afleiding en positieve associatie) maar dit was voor haar totaal niet interessant. Ze wilde juist in de aanval op de honden af. Angst leek hier niet echt meer een rol te spelen, ze liet geen angstige lichaamstaal zien. Ik ben de laatste paar keer daarom mijn stem iets gaan verheffen en haar kort aan de lijn gehouden (niet wat ik wilde, maar ik wilde ook geen agressie naar andere honden belonen en ze heeft geen interesse in koekjes/eten), dit met in ieder geval resultaat, ze snapt dat het niet mag en gromt nu alleen. Ik vind het lastig, want bij mij past geen harde aanpak, alleen het lijkt alsof ze leiding nodig heeft/door moet hebben dat het niet mag. Ik wil alleen ook niet dat ze een stap gaat overslaan, dus niet meer grommen maar ineens bijten. Tips..?

Haar weghouden is geen goede optie. Ze gaat daardoor juist in de aanval omdat ze weet dat wij haar dan weer naar huis brengen. Hetgeen ze juist wilt.

Het wandelen... als we haar buiten onze straat meenemen, loopt ze vrolijk, kwispelend mee... alsof ze zodra ze niet weet waar ons huis is (niet het gevoel heeft haar voortuin te moeten verdedigen) ze het uitlaten super leuk vindt. 

Maar zodra we rondje huis willen, is er geen land mee te bezeilen. De een zegt, meetrekken, zodat ze jouw leiding volgt, zeker gezien het niet altijd meer angst is, de ander zegt op haar eigen tempo..

ik ben het eens met op eigen tempo, alleen ze gaat nu gewoon comfortabel zitten en de boel 'verdedigen'. Ik wil niet dat ze denkt dat buiten haar erf is. Of raden jullie aan om voorlopig niet in de buurt van huis te wandelen, maar haar direct mee te nemen (optillen/auto) naar een rustige plek waar ze niet aan 'huis' denkt. Bij het laatste is ze wel blij, het is niet alsof ze bang is.. kwispelend, oren niet meer naar achter..

Verder is ze erg op mensen gesteld, dat is fijn om te zien.

Ik denk erover haar niet meer rondom het huis te laten wandelen, maar altijd mee te nemen.. nu is dit alleen niet perse praktisch. 

Hebben jullie adviezen of tips.. merk dat ik hierin echt niet ervaren ben. Angst ja, maar agressie of puppy-puber gedrag/ trekken aan de riem/tuig niet.

ik heb twee honden die lelijk kunnen doen vanuit angst waarvan eentje ook lelijk kan doen omdat ze gewoon niet gestoord wil worden in haar werk en de ander ook simpelweg waaks gedrag kan vertonen

het verschil is te zien in de lichaamstaal wanneer zij lelijk doen vanuit angst dan borstelen ze bij waaks gedrag en niet storen gedrag borstelen zij niet

bij angst ondersteun ik ze en leg ik mijn hand kalmerend op hun rug tegen de nek aan bij waaks gedrag corrigeer ik en laat ik weten daar niet van gediend te zijn bij niet storen spreek ik de eigenaar van de andere hond aan dat die zijn of haar hond bij zich moet houden omdat wij aan het werk zijn

overigens is er tegenwoordig nog een reden waarom de oudste hond lelijk kan doen en dat is wanneer jongste hond wordt lastig gevallen en dat niet leuk of zelfs eng vindt dan komt oudste hond even aan de lastigvaller vertellen dat die op moet rotten doorgaans is dat bij bekende honden waarvan ik weet dat zij oudste hond respecteren of het is aangelijnd met een vervelende losloper en dan spreek ik dus die eigenaar aan dat die zijn of haar hond bij zich moet houden voor er gaatjes in zitten noway dat ik oudste hond ga afleren om jongste hond te verdedigen

Voor de afleiding probeer eens gewoon stukjes gekookte kipfilet. Zo heb ik mijn hond ook getraind. Het duurde bij hem ook een tijdje voordat hij gewoon normaal kon passeren of contact kon hebben en hij is van NL bodem. Ik denk dat dit ook echt met het verhuizen te maken heeft en een nieuwe omgeving met andere honden. Ook komt ze uit een opvang en die honden kende ze. Vergelijk het een beetje met een kind wat ineens naar een andere school moet. Ze heeft iig na 4 dagen al een beetje een plekje gevonden binnen jullie huis dat is zeer positief. 

Betreft trainen? Kun je gewoon alvast in huis starten gezien ze daar zich al veilig voelt en het plekje waar je haar meeneemt waar het wel goed gaat. Gewoon pup training doen. Ik heb veel gehad aan deze filmpjes https://www.youtube.com/watch?v=aIdKdba_Wmo&list=PLA1B42220ED8F3F29 Als ze dan op gegeven moment zich veilig buiten voelt in hetzelfde rondje om de kerk? Kun je het gaan verleggen buiten maar zou zeker wel daar ook blijven lopen. En nogmaals? Rome is niet in 1 dag gebouwd Komt heus wel goed maar geef het ruim de tijd.

Het is lastig om vanachter een scherm te oordelen of dit vanuit angst komt. Ik zou vertrouwen op je eigen gevoel, je denkt erover na en bent kritisch naar jezelf. Onze hond was heel erg angstig en ik denk dat we veel goed hebben gedaan maar we hebben natuurlijk ook dingen ´verkeerd´ gedaan. Desondanks is het helemaal goed gekomen en is ze alleen wat terughoudend naar vreemde mensen (niet geaaid willen worden en weglopen). Niet te bang zijn om het verkeerd te doen. 

Ik ben ervan overtuigd dat er ten alle tijden vriendelijk omgegaan moet worden met honden maar ik ben niet van het alleen met beloning werken (wel bij het aanleren van nieuwe oefeningen). Onze hond was zeer angstig, ik wilde haar buiten de ruimte geven aan de riem, dit resulteerde in een hond die naar alle uiteinden van de riem probeerde te vluchten, geen succes dus. Vervolgens hebben we op rustige plekken geoefend met het naastlopen dit hebben we daarna consequent toegepast. Dit resulteerde niet direct in een ontspannen hond maar het vluchtgedrag werd langzaam minder en op sommige rustige plekken lieten we haar snuffelen aan een langere lijn. Juist een bepaalde mate van inkaderen kan een angstige hond ook erg helpen, vrijheid is niet altijd alles. 

De situatie die je omschrijft zou ik proberen te vermijden, ik begrijp dat jullie tien meter lopen naar een parkje voor het huis en daar gaan zitten/blijven hangen? Dit kon mijn hond eerder ook echt niet aan die bewaakte ook de bankjes waar ik op zat. Ik liep dan altijd met haar weg ze kent het commando deze kant en dan liep ze mee. Over het algemeen vinden honden het spannender om stil te staan dan wanneer ze bewegen. Kan je niet vanuit huis een klein rondje lopen en weer naar binnen. Misschien gaat het over een tijd beter en kan je wel in het parkje zitten maar daarmee overvraag je je hond nu nog te veel. Mocht het toch af en toe gebeuren dat ze uitvalt, zou ik het oplossen door iets van een commando aan te leren dat ze mee komt jouw kant op, dit één keer zeggen en vervolgens een kant oplopen waar je ruimte hebt, de hond dan verder even negeren gewoon in stevig tempo de situatie uitlopen. Hiermee neem je de leiding in de situatie en dit kan echt helpen bij angstige honden. Het is heel vervelend als je jouw hond dan mee moet sleuren maar soms is het even niet anders, koekjes werken niet en blijven hangen in dit gedrag zal het verergeren. Ze is nu nog klein dus als ze echt niet wilt lopen na dit commando zou je haar ook zonder er aandacht aan te besteden op kunnen tillen en weg kunnen lopen. Heel veel mensen zijn tegen het optillen van honden en je zal heel vaak gaan horen dat het slecht is en het alleen maar erger maakt. Wij hebben onze hond in het begin heel vaak moeten tillen en ze is er niet slechter van geworden vind ik. Soms is het naar mijn mening een effectieve manier om een hond uit een situatie te halen. 

Fijn dat ze het eigenlijk al best goed doet. 

Een hond begeleiden hoeft gelukkig ook niet met een harde aanpak.

Zelf zou ik haar zeker niet ergens laten zitten en de boel verdedigen. Dat gaat misschien van kwaad tot erger dan.

Ik zou als er een andere hond aankomt, gewoon nog even afstand houden, een boogje maken, de straat oversteken en haar op afstand even laten kijken mits de afstand groot genoeg is dat ze rustig blijft, en dan benoemen: "goed gezien Lou dat is een hond, die is ook aan het wandelen net als wij". En dan rustig verder lopen. Wil ze ergens gaan zitten om te gaan waken, zou ik proberen of je wat passen kan versnellen, een klein drafje, en dan een commandootje, als: kom kom kom oid op een vrolijke toon. 

Proberen op een beetje speelse/creatieve manier op te lossen.

Wat fijn dat ze er is. Maar ze is er nog maar een paar dagen, waarom moet ze naar buiten? Kennelijk is ze daar nog niet aan toe, dat geeft ze aan. Totaal overprikkeld en ws vast en zeker wel onzekerheid. Kan me niet voorstellen van niet. Elke keer dat je nu naar buiten gaat en zij gaat lopen grommen loop je 1-0 achter. Ze moet winst behalen als ze buiten loopt en op deze manier gebeurd dat niet en ben je heel iets anders aan het aanleren, wat straks resulteert in ook uitvallen naar bezoek. Ik denk ook niet dat ze "comfortabel" bezig is met eigen huis te verdedigen. Dit klinkt als een hond dat aan het overleven is en niet gehoord wordt.

Je kan haar beter eerst binnen laten wennen, dat is al een mega verandering op zich. Behoefte doen in de tuin (of niet). (Als het goed is heb je dat in veel artikelen kunnen lezen over adoptie buitenlandse honden en zeker op die fb pagina waar ik op wees en in artikelen van juiste gters). Eerst haar zelfvertrouwen opbouwen in huis, naar buiten kan altijd nog. En dan beginnen vanaf de drempel. Gaat dat goed, belonen en deur dicht. Daarna een metertje verder. Winst behalen is het sleutelwoord en heel veel geduld. 

Helemaal eens met Chantal.

Mijn Roemeen vertoonde destijds vergelijkbaar gedrag. Achteraf wilde ik veel (maar dan ook echt véél) te snel én herkende ik zijn lichaamstaal niet goed.

(En ik dacht nog wel zo goed ingelezen te hebben.  Verschil theorie en praktijk )

Het feit dat jouw hond echt agressief oogt betekent niet dat hij geen angst (meer) heeft. Voor hem geldt nog steeds de overlevings strategie: als het te spannend wordt is de aanval de beste verdediging! 

Door communicatie (grommen) de corrigeren, slaat hij die stap straks over en hapt eerder/direct. 

Eerst de basis van veiligheid en vertrouwen opbouwen en vanuit daar (baby)stapjes voorwaarts. En hoe veel tijd jullie nodig hebben... dat kan niemand voorspellen.

Mijn hond is flink bijgetrokken maar vertoont nog steeds uitvalgedrag. Het is mijn taak om hem niet in die situatie te brengen en dat lukt meestal redelijk goed en soms ook niet.

Leer elkaar kennen, verdiep je in de vaak subtiele lichaamstaal van je hond. Jullie gaan er echt wel komen.

Probeer niet te snel een invulling te geven aan het gedrag wat ze laat zien, het een stempel te geven als agressief bijvoorbeeld en niet angstig.

In huis was onze hond na een paar dagen dingen aan het claimen bijvoorbeeld. Ook de plek waar het baasje normaliter zit. Hij gaf aan dat ze op moest staan, en dat ging dus even niet. 

Ze reageerde zeer fel, tanden ontbloot en happen. Je zou kunnen denken dat het zeer actief agressief gedrag is dat ze binnen een paar dagen zich al een plek toe eigende bijvoorbeeld.

En zomaar een verkeerd signaal af kunnen geven als je op dat moment het conflict aan gaat. Verlies je alleen maar mee, zelf in je eigen vertrouwen, maar ook dat van de hond.

Vriend wilde haar eraf trekken met handen, want ook lokken met eten en vriendelijke woorden werkte niet. Maar we hebben een lijntje aan kunnen klikken, en haar op die manier op een rustige manier van de bank gehaald en een alternatieve plek geboden. Daarna haar genegeerd.

Onze dame toonde geen angst en had een bepaalde zekerheid over zich, maar feitelijk was ze doodmoe van alle indrukken en probeerde ze zich een houding te geven. Op een gegeven moment zagen we dat ook en toen ze echt gevoel kreeg dat ze de rust kon nemen omdat ze zich veilig voelde ging ze veel slapen.

Jouw hondje is nog ontzettend jong en net "geland" in een vreemd land en omgeving. Ze moet wennen en dingen leren en dat kun jij alleen doen.

Ik zou in beweging blijven en haar niet laten zitten als ze vanuit die zit dit gedrag vertoond. Proberen af te leiden, en aangezien je toch dicht bij huis bent inderdaad dan maar naar huis te lopen.

Dan weer eens via een andere route gaan lopen. En ik weet niet of je echt een voortuin hebt? Ik heb die wel, en daar zitten we ook vaak in de zomer. Dus ben ik met haar aan de lijn in de tuin gaan zitten op momenten, zodat ze leerde dat mensen die passeerden niet aangeblaft hoefden te worden, maar ook dat ze niet zomaar uit de tuin mocht springen. 

Zo ook aangeleerd met de herder pup uit Nederland trouwens. En ondanks dat waaks in karakter zit, is het heel goed aan te leren dat ze niet op alles en iedereen hoeven te reageren. Wij kunnen nu dus prima met losse honden buiten zitten zonder blafsalvo's of dat ze over het lage hek heen springen.

Maar bedenk gewoon dat je jonge hond zoveel indrukken te verwerken heeft, en je weet ook nooit echt zeker wat ze van pup af hebben meegemaakt. Vol asiel en knokken om een beetje eten naar binnen te krijgen bijvoorbeeld, of nooit auto's of fietsers gezien, andere honden aan de lijn etc..

Chara is wel vriendelijk, maar die stond in begin zelf echt verbaasd als honden heel lelijk naar haar/ons uitvielen, en dat zijn er helaas nogal veel in onze omgeving.. doe je niets aan, maar ik merkte wel dat zij dat heel erg raar vond.

En? Hoe gaat het inmiddels?

Heel verdrietig, maar we hebben een tijdje terug afscheid moeten nemen van Lou.

De stichting gaf al gauw aan dat Lou te getraumatiseerd was, te angstig en te agressief naar andere honden, om een 'stadsleven' zoals wij hebben, te kunnen leven. We hebben dagelijks contact gehouden met de stichting en na een aantal dagen was het besluit op basis van hun advies genomen. We hebben haar weggebracht naar een ander gezin in het Oosten van het land, met veel ruimte en twee andere honden, waar ze wel goed mee kan. Voor Lou beter, maar ook voor ons. We kregen afgelopen week een video van haar, blij spelend met de andere hondjes. Ze lijkt beter op haar plek op een erf/terrein waar ze waaks kan zijn en haar jachtinstinct in de rondte kan laten gaan.

We hadden de tijd en liefde om een angstige hond te helpen, maar de boosheid en agressie die Lou liet zien, was voor ons niet hendelbaar/wij zijn daar te onervaren voor.

We zijn nu al een tijdje opzoek naar een nieuw hondje, ditmaal niet via een stichting maar een puppy die we vanaf het begin kunnen laten wennen aan ons leven, en alles kunnen aanleren. Lou bleek al bijna 6-7 maanden, en haar primaire gedrag angst/boosheid naar vreemde honden leek al sterk ontwikkeld na zo'n lange tijd in een roedel te hebben geleefd.

Wij hebben te gemakkelijk gedacht over het adopteren van een 'puppy' uit roemende. Een puppy van 6-7 maanden is geen puppy meer die enthousiast en nieuwsgierig het leven wilt gaan ontdekken, eerder een puber met een beschadigde kindertijd.

Heel erg bedankt voor het meeleven, meedenken en alle tips en adviezen.

Goed besluit dus Anne, heel naar voor jullie, je had het anders voorgesteld. En nu heeft lou een fijn leven! Beter dan maanden doormodderen en een bijtincident riskeren.

Veel sterkte. 

Maar ook plezier met de zoektocht naar een pup. Ga naar  een goede Fokker, die de nodige gezondheidsonderzoeken , voor het ras aangeraden, laat doen

Hoi Anne, wat jammer voor jullie. Maar fijn dat de stichting een andere meer geschikte plek heeft gevonden en goed dat jij dan daar van op de hoogte mocht blijven.

Afstand doen van een hond die je met de beste bedoelingen in huis hebt gehaald gaat je ook niet in de koude kleren zitten.

Zelf zou ik het denk ik ook lastig hebben gevonden om een angstige hond die angstig zou blijven hier te hebben. Onze leefomgeving is ook druk, en had Chara daar niet aan kunnen wennen dan hadden we ook waarschijnlijk op zoek moeten gaan naar een ander adres.

Bij iedere herplaatser jong of oud zal je denk ik wel te maken krijgen met een basis die al gelegd is. Afhankelijk van hoe de hond ermee om gaat, en wat nog op basis van vertrouwen is om te buigen of aan/af te leren is moet je ook eerlijk naar jezelf blijven in hoeverre je dat kunt.

Ik hoop dat jullie een leuke pup gaan treffen, zal wel goed nadenken over wat je voor ogen hebt bij het ouder worden. Honden die makkelijk met andere honden gaan, of toch weer meer baasgerichte en waakse honden. Want bij die laatste is ook de kans wat groter dat je daar veel meer in moet begeleiden om ze leuk en sociaal te houden en niet altijd te zeggen dat die honden gezellig tussen andere honden kunnen spelen.

Hoi Anna? Misschien beter om rashond te zoeken voor jullie? Iets wat bij je past? Ik zou zeer zeker in jullie geval niet meer voor een herplaats of adoptiehond gaan, dit kost gewoon enorm veel tijd maar echt opzoek naar een pup die aan jullie wensen voldoet. In 3 weken is ook de klus niet geklaard met een ras pup maar je hebt dan wel het verschil dat die vaak wat minder angstig zijn vanwege een andere taal, de nieuwe plek, de reis ect. Of misschien een goudvis, die moet je wel voeren btw en de tank moet ook schoongemaakt worden.

Wow. Dit zag ik niet aankomen. Inderdaad beter voor het diertje als jullie haar niet de zorg kunnen geven wat ze verdient. Sta ik overigens wel een beetje versteld van je bewoordingen als "een tijdje terug", "al een tijdje op zoek". Ze is nog geen maand geleden gekomen, dus zolang kan dit allemaal niet zijn. Maar hey, ook dit is heel relatief. Succes met de zoektocht, misschien kan je overdenken om een stabiele volwassen hond te kopen. Elke pup is nl heel veel werk, een volwaasem hond, die is gevormd en je weet wat je in huis haalt. 

Een hond die vanaf de eerste dagen al veel agressie toont, waar ik een onbetrouwbaar gevoel bij had, en mijzelf niet veilig voelde, maakt dat je geen match of klik met de hond kunt voelen. Ik ging mij onbewust niet hechten en daarmee was het verlies minder zwaar dan verwacht. Ik ben blij dat ze op een passende plek is, en blij op een groot erf kan spelen ipv in het drukke stadspark.

Wij willen al 1.5 jaar een hond, maar wilden wachten tot we een geschikt huis hadden. Het is niet dat we het niet goed hadden overwogen, of onvoldoende tijd en geduld hadden. We zijn daarom vrijwel direct opzoek gegaan naar een nieuw hondje. We begrijpen heel goed dat een puppy veel werk is, maar een hond die je voor de aankomende 15 jaar kiest, is altijd 'veel werk' en dat moet je dus ook leuk vinden en niet als werk zien, hetgeen wij denk ik voldoende doen :)

Ja maar kom Anne.... er zijn genoeg mensen geweest die op je topic geantwoord hebben om het de tijd te geven. Tuurlijk is die pup bloed zenuwachtig, net een hele lang reis achter de rug, mensen praten ineens een totaal andere taal, is haar roedel kwijt ect. Om het echt heel erg rechtstreeks te zeggen? Zijn jullie echt niet geschikt voor een herplaatser, adoptiehond en naar mijn idee? Eigenlijk helemaal geen hond als je na 3 weken de handdoek al in de ring gooit. Ras pups kunnen namelijk je hele tent afbreken en daar kun je ook een onzeker hondje krijgen waar ook weer heel veel tijd in gaat zitten. Sorry maar van dit verhaaltje lusten de honden geen brood.

" Een hond die vanaf de eerste dagen al veel agressie toont, waar ik een onbetrouwbaar gevoel bij had, en mijzelf niet veilig voelde, maakt dat je geen match of klik met de hond kunt voelen. Ik ging mij onbewust niet hechten en daarmee was het verlies minder zwaar dan verwacht. Ik ben blij dat ze op een passende plek is, en blij op een groot erf kan spelen ipv in het drukke stadspark.
Wij willen al 1.5 jaar een hond, maar wilden wachten tot we een geschikt huis hadden. Het is niet dat we het niet goed hadden overwogen, of onvoldoende tijd en geduld hadden. We zijn daarom vrijwel direct opzoek gegaan naar een nieuw hondje. We begrijpen heel goed dat een puppy veel werk is, maar een hond die je voor de aankomende 15 jaar kiest, is altijd 'veel werk' en dat moet je dus ook leuk vinden en niet als werk zien, hetgeen wij denk ik voldoende doen
 
 
  "

anne

Gewoon geen herplaatser meer nemen, die komen ALTIJD met een rugzak.

Dat van die rugzak   ben ik niet met je eens, Kees.

Alle 3 mijn honden waren herplaatsers. De eerste  omdat hij teveel verhaarde  (...!) , de tweede om financiële reden, de derde vanwege relatieproblemen.

Ook in het asiel zitten  best vaak honden  die buiten hun schuld zijn afgestaan. Dus financiële, gezondheid of andere oorzaken. 

" Dat van die rugzak   ben ik niet met je eens, Kees.
Alle 3 mijn honden waren herplaatsers. De eerste  omdat hij teveel verhaarde  (...!) , de tweede om financiële reden, de derde vanwege relatieproblemen.
Ook in het asiel zitten  best vaak honden  die buiten hun schuld zijn afgestaan. Dus financiële, gezondheid of andere oorzaken.  "

jantien

Ja ik bedoel buitenlandse herplaatsers. 

Maar de meeste Nederlandse asielzoekers zitten er ook niet omdat ze zo aardig zijn.