Mijn hond heeft mijn dochtertje gebeten in gezicht

Ik ben van mening dat je in dit geval je kind had moeten tegen houden om achter hem aan te gaan lopen. Als je ziet dat je hond dat niet leuk vindt en zelfs al aan het grommen was!

Hoe heb je je dochter geïntroduceerd de eerste keer in de kamer? Mocht hij aan haar snuffelen? Of hield je haar hoog in de lucht? 

Zo, dat is een heftig verhaal. Heel triest ook dat je hond je kindje niet wil accepteren. Ik kan je geen advies geven, zo'n keuze is heel persoonlijk.. Wij hebben kleinkinderen. Gelukkig is onze jonge hond gek op hen, maar ik heb dan nog de mogelijkheid de hond in de bench te doen, mocht dat nodig zijn... Jij hebt die mogelijkheid niet, omdat je kindje er altijd is... Moeilijk hoor...

Ik wens je heel veel sterkte met je besluit en hoop dat er een goed oplossing gegeven kan worden door de gedragstherapeut.

Beterschap met je dochtertje.. Hopelijk zal er geen blijvende schade te zien zijn en zal ze geen dierentrauma overhouden aan dit incident... Ik wens je veel wijsheid toe

Jeetje, dat is heftig zeg...
Advies kan en ga ik je niet geven, want dat is heel persoonlijk. Wil je wel veel succes en sterkte nemen met de beslissing die je neemt, want beide zal niet makkelijk zijn/worden.
En uiteraard beterschap voor je dochter.

Allereerst beterschap voor je kind, zoiets wil je als ouder nooit meemaken.

Echter heb ik het gevoel dat dit voorkomen had kunnen worden als ik je verhaal zo lees, maargoed het is makkelijk oordelen vanachter een computer scherm. Het is heel goed dat jullie een gedragstherapeut erbij hebben, zorg ervoor, en dat is mijn mening, dat het een gedragstherapeut is die met een positieve aanpak en de lichaamstaal van de hond werkt. 

"Sinds ons dochtertje is geboren ( nu is zij 18 maanden) en wij voor de eerste keer de woonkamer binnen liepen met haar dook hij opeens onder de tafel. Hij vond haar meteen al heel gek. Hij was ook niet echt nieuwsgierig naar haar. Hij moest verder niks van haar hebben. " Het is duidelijk dat hij zich niet prettig voelt met kleine kinderen. Dit is hartstikke prima en kan goed gerespecteerd worden wanneer kind en hond hun eigen plek hebben en elkaar met rust laten.

"Wij wonen in een best smal rijtjeshuis .
Toen ze begon te kruipen kroop ze ook wel eens langs zijn mand ik zat er altijd naast maar toen heeft hij haar al een keer een snauw gegeven in haar gezicht. Ik heel erg geschrokken en hem flink op ze kop gegeven dat hij dat echt niet nog doen." Grommen en snauwen is een vorm van communicatie. Hij lag braaf en rustig in zijn mand, en zij komt in zijn persoonlijke zone. Zoals je hierboven schreef vind hij kinderen onprettig, en dit laat hij zien door een duidelijk snauw.(waarschijnlijk al veel eerder in kalmerende signalen) Bij het afstraffen, straf je zijn uiting van gevoel en zijn manier van communiceren. Je legt hem als het ware het zwijgen op. Nu is het kind nog eng, en wanneer hij jullie wil vertellen het kind uit zijn persoonlijke zone te halen krijgt hij daarvoor op z'n flikker. 

"Daarna ging hij haar ontwijken als ze in de buurt was maar hij werd daar ook zenuwachtig door. En soms ging hij dan grommen naar haar. Maar hij had nooit meer een snauw gegeven. Ze mocht hem ook niet aaien of aan hem zitten van hem."  Opnieuw de communicatie. 

"Terwijl ze het lief bedoelde en soms ook haar koekje met hem wou delen. " Wat mensen als lief bedoeld opvatten is in de ogen van een hond, en helemaal een met angst, heel anders..

"Tot afgelopen zaterdag avond. Ze ging een beetje achter hem aanlopen. Dat vond hij niet leuk dus ging die bij ons zitten bij de bank en begon die al een beetje te grommen. " Dit is heel erg duidelijke communicatie. Erg knap dat hij bij jullie komt zitten voor steun. Dit geeft aan dat jullie onderlinge band, voor ik zover kan beoordelen, prima is. Het beste was om hier naar te luisteren en hem rustig naar zijn plek te begeleiden en haar bij hem vandaan te houden.

"wou hem volgens mij weer aaien en toen viel hij opeens uit vol gemeen in haar gezicht.. " Na zoveel en zoveel duidelijke communicatie (waarschijnlijk veel meer dan alleen het grommen maar is dat niet gezien) richting jullie neemt hij het heft maar in eigen handen. 


"Denken jullie dat hij geen kans maakt om veilig is ons gezin te leven en voor de veiligheid van de kinderen herplaatsen? Wat zouden jullie doen? Houden herplaatsen? " Ik zou hem zeker niet herplaatsen, de band klinkt zo prima tussen jullie en de hond. Hij moet alleen wat meer wennen aan het kind, en ook jullie moeten daar handiger in worden. Leer zijn signalen sneller lezen en voorkom daardoor situaties. Hartstikke goed dat jullie met een gedragstherapeut mee aan de slag gaan. Het is ontzettend vervelend dat dit gebeurt. Maar jullie hond is absoluut niet vals of dergelijke. Hij communiceert dat hij zich niet prettig voelt bij jullie dochter.

Succes en nogmaals beterschap!

vreselijk voor alle partijen, ik hoop dat het helemaal goed komt met je dochtertje

Toen ze begon te kruipen kroop ze ook wel eens langs zijn mand ik zat er altijd naast maar toen heeft hij haar al een keer een snauw gegeven in haar gezicht. Ik heel erg geschrokken en hem flink op ze kop gegeven dat hij dat echt niet nog doen.

een mand moet voor een hond een veilige plek zijn, hij had al eerder aangegeven je dochtertje eng te vinden, wie weet had hij nog veel meer signalen afgegeven voordat het tot de snauw kwam. Jij had dat moeten voorkomen dat het kindje te dichtbij de plek van de hond kwam. Toen hij snauwde en zijn frustratie uitte werd jij boos op hem en gaf hem op zijn kop, je had hem beter kunnen kalmeren. De hond geruststellen en zorgen dat hij niet gestoord wordt in zijn mand (door bijv. een soort veiligheidshekje omheen te maken dat de kleine nooit te dichtbij kan komen) en een goed management had het laatste incident voorkomen kunnen worden. Grommen betekend dat hij zich niet prettig voelt en afstand wil, maar daar gaat natuurlijk e.a. aan vooraf.

Wat je nu moet doen kan ik niet voor je beslissen, maar ikzelf zou er eerst een deskundige bijhalen en dan pas beslissen. Wel een goede met diploma die bekend is met de laatste ontwikkelingen op het gebied van hondengedrag.

Tot die tijd, flink afstand bewaren zulke situaties mijden, en de hond proberen weer een veilig gevoel te geven hij lijkt een enorm hoog stresslevel te hebben, wat natuurlijk gevaarlijk is. Ik zou zelf die twee op flinke afstand houden, de hond apart houden met eten, niet naar hem toelopen, stem en houding vriendelijk, goed letten op zijn lichaamstaal etc. Alsof je hem net hebt en het vertrouwen weer opgebouwd moet worden.

Lees je in over hondentaal en communicatie en waarom hond en kind niet automatisch goed gaat, ze spreken elkaars taal namelijk niet. Dus moeten wij hen beschermen.

Je zegt zelf al dat je hond zenuwachtig wordt van deze situatie. Maar ook voor jullie is het een stress situatie. Je kind en hond moet je constant in de gaten houden want er kan zomaar iets gebeuren. En zelfs als je er bij bent kan je wel eens iets over het hoofd zien, zoals helaas al is gebeurd. 

Er komt nog een tweede aan ook, dus nog minder ruimte voor je hond om de kinderen zenuwachtig te ontlopen...

Maar om nou je hond hele dagen af te zonderen van het gezin is ook niet echt leuk voor een hond en daarbij zal het dan zeker niet beter gaan tussen de kinderen en hond.

Eigenlijk lijden jullie allemaal onder deze situatie. Je kindje kan niet lekker rond lopen, jullie moeten alles angstvallig in goede banen leiden. En de hond probeert de hele dag zenuwachtig je kind te ontlopen en ligt er waarschijnlijk de hele dag alert op?

Hoe lastig ook, maar in zo'n situatie zou ik mijn hondje een beter leven gunnen. Een baasje,  of twee, die lekker met de hond aan de slag kunnen en de hond de rust en beweging kunnen geven wat de hond verdient. Hoe moeilijk ik het ook zou vinden...

Maar ja dat is mijn gevoel en idee. Jullie moeten vooral zelf deze beslissing maken...

Ik hoop dat alles goed komt met jullie dochtertje. 

Toen ze net geboren was kwamen wij midden in de nacht thuis. Ze lag in de maxi cosi. Nog voordat we wat konden doen kroop hij onder de tafel. Ik wou het niet forceren dus ik ben daarna meteen naar boven gegaan. Toen we voor de eerste keer naar beneden met haar gingen gingen we volgens mij gewoon op de bank zitten en wachten tot hij zelf interesse zou tonen om aan haar te gaan snuffelen.

Ik weet dat we haar moeten tegen houden en we doen dat ook altijd maar ze lijkt het nog niet echt te snappen. Als we haar beet pakken en ergens anders neer zetten gaat ze toch weer weg.

Maar buiten dat hoort een hond toch niet zo te reageren naar een een kind als ze hem wil aaien? Mijn dochter wil juist contact met hem maken maar ook op een rustige manier wilt hij niks van haar weten. Terwijl als hij blij is en wij komen ochtends naar beneden geeft hij haar wel soms een lik als zij in haar eetstoel zit.

Is de wonde genaaid moeten worden?

Ik specialiseer mij in gedrag van honden en eigenlijk zou ik graag een foto van de wonde willen zien.

Is het mogelijk om daar een foto via PB op te sturen? Uiteraard als je hier met akkoord bent.

Ik zou Elianes aanbod aannemen

Aaien is eigenlijk niet iets wat voor honden natuurlijk is, van iemand die ze vertrouwen accepteren ze het, sommige honden vinden het zelfs heel fijn op de duur dat contact met iemand die ze vertrouwen. Maar je dochtertje vindt hij eng, dat is wat anders dan.

 Ik ga met Ciska mee ..

Denk dat je je moet afvragen of dit een ontspannen situatie gaat worden voor alle partijen

Ben ik de enigste die erge medelijden heeft met de hond?

Zo onbegrepen. En zo duidelijk.

Maar ja zoals ik het zo begrijp hoor een hond zich niet zo te gedragen.

Nou ik kan alleen maar medelijden hebben met hem. Of mensen me dan nog aardig vinden boeit niet.

Maar de hond kon niet duidelijker zijn dan dat hij was. 

" Ben ik de enigste die erge medelijden heeft met de hond?
Zo onbegrepen. En zo duidelijk.
Maar ja zoals ik het zo begrijp hoor een hond zich niet zo te gedragen.
Nou ik kan alleen maar medelijden hebben met hem. Of mensen me dan nog aardig vinden boeit niet.
Maar de hond kon niet duidelijker zijn dan dat hij was.  "

team border lolly

 Ja eens, zoveel onbegrepen communicatie.

" Ben ik de enigste die erge medelijden heeft met de hond?
Zo onbegrepen. En zo duidelijk.
Maar ja zoals ik het zo begrijp hoor een hond zich niet zo te gedragen.
Nou ik kan alleen maar medelijden hebben met hem. Of mensen me dan nog aardig vinden boeit niet.
Maar de hond kon niet duidelijker zijn dan dat hij was.  "

team border lolly

Er wordt natuurlijk niet voor niets door verschillenden een  goede gt geadviseerd. De eigenaren van deze hond zullen ongetwijfeld veel signalen missen, maar hebben ook veel liefde voor de hond. En willen ook het beste voor de hond anders vragen ze zich niet af wat te doen in deze situatie. 

Ik heb medelijden met alle partijen, dus ook voor de hond.

Ik hoop dat het goed komt met je dochtertje ook met de hond kan je geen raad geven alleen jammer dat het gebeurt is

Persoonlijk had ik al direct een GT erbij geroepen op het moment dat bleek dat de hond het kind niet accepteerde, dus gelijk aan het begin al en niet na 18 maanden. Maar goed, dat is natuurlijk mosterd na de maaltijd 

Verder is de keuze natuurlijk heel persoonlijk, ik zelf zou bijvoorbeeld de hond direct hebben herplaatst als die mijn kind beet, om de simpele reden dat de veiligheid van mijn kind nooit op het spel zou mogen staan. Ik zou zelf in zo'n geval een ander gouden mandje zoeken voor mijn hond, hoeveel pijn dat ook doet. 

Ik begrijp mijn hond wel. Maar had hij echt zo gemeen moeten bijten? Had hij niet gewoon weg kunnen lopen?

Ik heb ook heel erg spijt achteraf van de situatie dat ik niet meer heb gedaan. Maar ik dacht op dat moment mijn vriend zit erbij die let vast wel goed op. Ik heb spijt dat ik niet zelf heb ingegrepen op dat moment.


Maar buiten dat hij zoveel signalen geeft hoort hij dan wel in een gezin met kinderen thuis? Want ik kan niet elke dag politieagentje spelen..

Mijn dochter is ook 18 maanden nu, ik vertrouw haar niet bij de honden, ze snap niet wanneer ze de honden met rust moet laten. Nou waren mij honden met de geboorte heel anders, die wilden er allemaal bij, als ik haar ging verschonen mochten ze omste beurt mee.

Er wordt dagelijks geaaid, kleine bij mij op schoot en dan mag ze aaien, brood geeft ze weg en dan doen de honden zachter bij haar dan bij mij, maar ben hier echt veel bezig mee geweest. Overdag als ik met mij huishouden bezig bent zijn de honden buiten, we hebben daarvoor een kennel gemaakt dat ze ook droog kunnen liggen maar lopen meestal gewoon in de tuin, zodra ik klaar ben mogen ze naar binnen, voor de kleintjes heb ik een bench de grote niet, ik heb een traphek tussen de kamer en de gang gemaakt, zodat als ik toch wat moet doen de honden apart kunnen en de kleine er niet bij kan.

De honden kunnen dus  vrij rond lopen als ik niks te doen heb en alles goed in de gaten kan houden. Ik denk als je het veilig wilt doen dat je het zo aan moet gaan pakken, de hond zal met een gedrags therapeut misschien leren je kind te accepteren, maar hou de kleine erbij vandaan.

 Wat verschrikkelijk zeg . Wat moeten jullie geschrokken zijn .

Hopelijk gaat het goed met de kleine meid .

Ik kan alleen uit mezelf praten , maar persoonlijk zou ik nooit meer rust hebben . Zeker nu je er nog een baby bij krijgt kan je niet altijd waakzaam zijn . 

Ik hoop oprecht dat de GT jullie verder kan helpen .

Want begrijp dat afscheidt moeten nemen van het beestje ook heel veel pijn zal doen.

In ieder geval heel veel sterkte !

De grootste fout is dat je je kind hebt beschermd tegen de hond ipv andersom  Als moeder zijnde zal je me niet begrijpen ,de hondenkenners zullen mij snappen .

Hierboven staan al goeie tips ,zoek verder professionele hulp en deze hond hoeft zeker nog niet herplaats te worden .

Sterkte met je dochter

 toch moet dat wel als beiden over de vloer zijn, maar dat is met elke hond zo, elke hond waarbij over zijn grens gegaan wordt is potentieel gevaarlijk, voor de hond zelf is dit ook een heel nare situatie

 Eens.. En hierdoor denk ik aan herplaatsen ik denk dat dat op ten duur voor de hond beter is. 

Een gezin dat zijn taal wel spreekt.

Denk je serieus dat een hond erover nadenkt om je dochtertje al dan niet te bijten en dan zo 'gemeen' in jouw ogen?

Sorry, maar ik heb medelijden met de hond. Hij ligt in zijn mand: daar wordt ie lastig gevallen. Hij loopt in huis: daar wordt ie lastig gevallen. Hij heeft meerdere keren gegromd en gesnauwd, uit jouw verhaal. Maar hij wordt niet begrepen.

Hij geeft signalen om JOU te waarschuwen. Honden geven geen waarschuwingen voor de lol, die zijn serieus. Jouw kind loopt wellicht weg nadat je haar aan de kant hebt gezet oid, maar jouw hond is eigenlijk heel beleefd geweest door eerst te grommen en waarschijnlijk nog meer signalen gegeven die jij wellicht niet hebt gezien.

Ik hoop dat de GT je kan helpen, maar ik vind het in dit geval niet de fout van de hond.

 Als ik deze zinnen hoor heb je niet bijster veel verstand van honden en waarom in godsnaam dan zo'n ras

Je hoeft echt niet alle signalen te herkennen (zal ik ook niet kunnen ),maar met gezond verstand kom je ook al ver !

Bij jullie mis ik beide !!! en dan is iedere hond een potentieel gevaar bij kleine kinderen

Nee, het is een hond met zijn communicatie.

Wij mensen hebben die te sturen........dat ligt niet in de macht van een hond !!

Dus jij begrijpt je hond......sorry.....ik denk van niet

 Bij kleine wonden is dat inderdaad het geval, die laten ze gewoon open. Van zodra de wond groter is naaien ze wel.

Een schampschot door verwittiging. Als je hond echt zou bijten zou je dochter er anders aan toe zijn. Gelukkig, het zou veel erger kunnen zijn. Dat duidt wel dat het geen echte agressie is.

In België zijn er jaarlijks ongeveer een 100.000 bijtincidenten die nood hebben aan medische verzorging. 

Meer dan de helft van de "slachtoffers" zijn kinderen.

Ik begrijp dat dit een grote schok is. En uit wat je vertelt voel ik ook dat je van jouw hond houdt.

En hoe men woont? Het niet veel plaats hebben werkt ook niet echt mee natuurlijk. Maar kinderen en honden..... het is niet altijd een goede combinatie. 

Maar zelf al heb je veel plaats. Honden en kinderen hou je steeds in het oog. En is dikwijls 10 paar ogen hebben en nog 2 te kort.

Eens ze ouder zijn en ze niet meer druk doende rondlopen is de hond veel gelukkiger.

Onderstaande link geeft aan hoe simpele zaken al heel wat stress bij honden kunnen veroorzaken. En op het eerste zicht ziet niemand iets aan de hond (tenzij je de signalen kent).

In het kader van onderzoek naar stress bij honden.

http://www.dogpulse.org/?page_id=70

Ik hoop dat je een degelijke GT over de vloer krijgt.

Het is van zeer groot belang te kunnen zien wat er juist aan de hand is. En dat is vanaf het scherm niet mogelijk.

Hoe kijk je zelf nu tegen je hond aan ? (in termen als vertrouwen /angst  ) want  niet alleen van je kennis maar ook van je houding zal veel afhangen .Je kunt wel dingen leren maar als je ze verkeerd uitvoert(verkeerde houding bv ) zal het niet werken