Mijn hond heeft mijn dochtertje gebeten in gezicht 
Maar begrijp ik nu goed dat die mevrouw verteld dat ze zelf maar boven een emmer plast omdat ze dan de kamer niet uit hoeft en de hond manlief met rust laat? "
Hij bijt die vrouw ook als die hem bestraffend toespreekt omdat hij zich misdraagt.. En plast ook tegen haar benen.
Ja. Ze plast idd in de huiskamer om de hond niet boos te maken op haar man. Dit gaat natuurlijk wel heel erg ver maar je wil de hondenbaasjes die zich helemaal aanpassen omdat hun hond 'niet dit' en 'niet dat' of juist 'wel' wil de kost echt niet geven.
Het gaat nu wel erg off topic. Maar om een klein beetje on topic te blijven heb ik wel het idee dat honden die met erg veel wegkomen en waar minder consequent mee wordt omgegaan steeds meer en meer zelf dingen invullen, en een lagere bijtdrempel krijgen.
Als ik na mijn werk thuis kom en ik zie dat mijn dochtertje (toen 5 jaar) met een pen deuken heeft geslagen over het hele oppervlak van de tafel dan ben ik boos, roep haar bij me en ter verantwoording. Ze voelt zich schuldig en koppelt mijn boosheid aan haar daad. Ik leg haar uit wat de gevolgen zijn van haar daad (het werk, tijd en geld die het kost om dit te herstellen) en ik geef haar straf. Ze leert dat ze spullen niet mag vernielen.
Als ik na mijn werk thuis kom en ik zie dat mijn hond mijn kussens heeft gesloopt dan ben ik boos. Mijn hond krimpt in elkaar, houdt haar oren plat en haar kop laag. Ze kijkt weg.
Zou ik haar vermenselijken dan:
Mijn hond voelt zich schuldig en koppelt mijn boosheid aan haar daad. Ik leg het haar uit (LOL) en geef haar straf.
Maar ze is een hond:
Haar houding betekent niet dat ze zich schuldig voelt maar dat ze in verwarring is. De baas is boos. Dat is niet goed en dus gaat ze zich onderdanig tonen: Ze houdt zich laag (krimpt in elkaar), houdt haar oren plat en haar hoofd laag. Ze kijkt weg. Ze kan de koppeling van haar daad met mijn boosheid niet maken. Ik adem in, adem uit, tel tot 10 en begroet mijn hond enthousiast. Over die kussens hebben we het niet meer.
De gevolgen in dit voorbeeld als ik haar wel zou vermenselijken is dat ze angstig gaat worden. De baas is onvoorspelbaar. Dit kan zelfs tot angst-agressie leiden op den duur. "
Ik vind het in beide gevallen niet terecht straf te geven en nee, je dochter zal de straf gewoon aan de mama koppelen en niet aan de daad.
Ze is lekker aan het knutselen, kennelijk zonder toezicht??
Kinderen en honden, zijn impulsief, ze vergeten regelmatig regeltjes, door afleiding.
(Vandaar een kind of een hond. die voor een auto langs de straat op rent zonder te kijken, als zijn bal de straat op vliegt.)
De tafel wordt uitgeprobeerd, dat doen kinderen en honden, uitproberen hoe de wereld om ze heen werkt. Geen idee, dat het stout of fout is.
Mama komt thuis en wordt boos, kind krijgt straf, kind heeft geen idee, het was gewoon lekker bezig en kon volledig haar gang gaan.
Kind voelt zich idd schuldig en vervelend, straf krijgen en een boze mama is erg.
Kind en hond, leert zo, dat mama soms boos is.
Je kan dus beter dingen stiekum doen en al zeker niet tegen mama vertellen.
De straf zal ook niet voorkomen, dat je kind of hond niet meer iets stouts, of fouts zal doen.
Ik vind het niet menselijk, je 5 jarige en je hond voor iets dergelijks te straffen.
Ik vind het wel menselijk, te voorkomen, dat je 5 jarige alleen thuis aan het knutselen is.
Als je 5 jarige iets niets wenselijk doet, zonder boos te worden en straf te geven, uitleggen, dat het niet de bedoeling is, de tafel kapot te maken.
Dat kan je mensen met woorden duidelijk maken.
Was destijds op tv en het is écht bij mij blijven hangen, ik zocht op die naam et voilá filmpje weer gevonden.
Dit is natuurlijk wel een extreem voorbeeld van hoe te veel vermenselijking en te weinig regels voor een hond kan uitlopen tot heel naar gedrag wat bijna niet meer omkeerbaar is.
Maar ik ken ook voorbeelden waarbij het teveel vertroetelen van een hond en weinig regels opleggen best wel nadelig kan uitwerken op het moment dat er wél dingen van de hond gevraagd worden of als dwingelandij naar andere mensen en honden toe niet geaccepteerd wordt.
Het gaat meestal wel prima als je dat soort honden geen strobreed in de weg legt, maar doe je dat wel dan ontstaat er een conflict. En ook daarbij zie je dat de ene hond zich wat makkelijker weer schikt dan een ander, maar zelf heb ik wel gemerkt dat veel van dit soort honden het toch wel fijner vinden als er duidelijk een verschil is tussen mens en hond. Moet ook wel bekennen dat het dan direct ook veel fijnere honden zijn in de omgang dan als ze maar deden waar ze zelf zin in hadden en aandacht af konden dwingen wanneer zij dat maar wilden.
"
Te weinig regels hebben en te veel vertroetelen, heeft niets met antropomorfisme te maken.
Een kind, zonder regels, die te veel vertroeteld wordt, zal ook grens overschrijdent, zeer irritant gedrag gaan vertonen, Precies, zoals honden doen!
Schreeuwen in de supermarkt, als het iets niet krijgt.
Dit heet gewoon niet opvoeden.
Opvoeden van kinderen en honden is regels hebben, duidelijk en consequent zijn.
Je kan daarbij een keuze maken, tussen fysiek corrigeren, of positief opvoeden, waarbij uiteraard ook gecorrigeerd wordt, alleen nooit fysiek.
Trekken aan de lijn en stilstaan is corrigeren, grenzen stellen.
Een hond is een hond, en een mens is een mens. Een hond heeft geen duim en zal nooit soep met een lepen kunnen eten. Wij hebben 2 benen en kunnen niet zo rennen als een hond.
Mensen en honden, leren op precies dezelfde manier, onze emoties komen overeens, hoewel wij mensen wat uitgebreidere emoties hebben.
Zeker kunnen we honden vermenselijken, kwa emoties en gedrag.
Je weet oas wat iets zelf is, als je het zelf ervaren hebt. Je kan een verdrietig oersoon steunen, want je weet hoe het voelt.
Zo kunnen wij honden met ons mens, heel goed vergelijken, omdat we overeenkomstige emoties en gedragingen hebben.
Zo kan je ze begrijpen en gericht ondersteunen en helpen.
Bijtdrempel is erfelijk bepaald
Ze is lekker aan het knutselen, kennelijk zonder toezicht??
Kinderen en honden, zijn impulsief, ze vergeten regelmatig regeltjes, door afleiding.
(Vandaar een kind of een hond. die voor een auto langs de straat op rent zonder te kijken, als zijn bal de straat op vliegt.)
De tafel wordt uitgeprobeerd, dat doen kinderen en honden, uitproberen hoe de wereld om ze heen werkt. Geen idee, dat het stout of fout is.
Mama komt thuis en wordt boos, kind krijgt straf, kind heeft geen idee, het was gewoon lekker bezig en kon volledig haar gang gaan.
Kind voelt zich idd schuldig en vervelend, straf krijgen en een boze mama is erg.
Kind en hond, leert zo, dat mama soms boos is.
Je kan dus beter dingen stiekum doen en al zeker niet tegen mama vertellen.
De straf zal ook niet voorkomen, dat je kind of hond niet meer iets stouts, of fouts zal doen.
Ik vind het niet menselijk, je 5 jarige en je hond voor iets dergelijks te straffen.
Ik vind het wel menselijk, te voorkomen, dat je 5 jarige alleen thuis aan het knutselen is.
Als je 5 jarige iets niets wenselijk doet, zonder boos te worden en straf te geven, uitleggen, dat het niet de bedoeling is, de tafel kapot te maken.
Dat kan je mensen met woorden duidelijk maken. "
Ik kan gelukkig al zeggen dat ik heel stabiele, goed opgevoede jong volwassen kinderen heb. Geen trauma's, geen problemen. Werkgevers lopen met ze weg. 5 jarigen hebben al een prima besef van goed en kwaad en een prima geheugen voor kattenkwaad.
Om je commentaar kan ik dus alleen maar hartelijk lachen.
Sorry... maar ik krijg steeds meer vraagtekens bij je.
Weet je ook eens hoe t voelt :")
En, hoe zit het dan volgens jou met de bijtdrempel?
Om je commentaar kan ik dus alleen maar hartelijk lachen. "
Wie heeft het over een trauma?
Had je ooit je kind uitgelegd, dat ze de tafel niet mocht beschadigen? Zo nee, wist ze niet dat het niet mocht.
Ze kunnen de regels prima weten, maar wat er gebeurd in zo een kinderkoppie is dat door hun impulsiviteit, ze regels ineens helemaal vergeten.
Dat was mijn voorbeeld, van plotseling de straat over steken, hoewel ze weten, dat ze eerst uitmoeten kijken.
Boos worden, straffen, ik vind het niet nodig, zeker niet bij kleine kinderen, of honden.
Ik zie het als teken van machteloosheid.
Je kind of hond alleen laten, terwijl ze dat niet aankunnen. Die gaat vervolgens slopen en dan je kind of hond straffen, voor hun daden.
Ik zou me kapot schamen als ouder.
Is dit correct Suzanne? - van waar haal je dit?
zou me effectief niets verbazen? klinkt eigenlijk zeer logisch ...
(maar dan nog eens - kraamt uwen goed opgeleide en ... GT wel echt onzin uit)
Straffen begint waar de opvoeding stopt.
Dat vind ik n mooie!
Vind ik van niet...een straf hoort bij opvoeden, 1 keer waarchuwen bij een tweede keer straf, bij kinderen dan.
Lol, ik moet ineens terugdenken aan mooi praktijkvoorbeeld.
Ik pastte op twee tweebeners van 3 en 5. Kinders hadden alleen een pappa en die wilde ook wel eens uitslapen 
Het span had besloten dat ze wel wilden verven. Afijn, die van 3 klimt in pappa's bed en fluistert; 'pappa, mogen we verven?' ... 'ja hoor bromt papa slaperig, maar wel kranten eronder leggen'.
Toen hij uitgeslapen beneden kwam hadden de muren alle kleuren van de regenboog ... en jawel, keurig overal kranten op de vloer langs de wanden en geen spatje verf op tapijt 
geniaal
Tot zover mijn inhoudelijke bijdrage aan dit onderwerp 
zou me effectief niets verbazen? klinkt eigenlijk zeer logisch ...
(maar dan nog eens - kraamt uwen goed opgeleide en ... GT wel echt onzin uit) "
Ik zal wel even kijken naar een linkje.
De golden, heeft een hele hoge bijtdrempel. Een terrier en herder een lage.
Dat is zo in de aanleg aanwezig.
Jachthonden, hebben behalve hoge bijtdrempel ook een zachte beet, zodat ze wild wat ze aporteren, heel houden.
Terriers, bijten snel, als ze onder de grond op kleine dieren jagen, moeten ze wel.
De bijtrem, die leren ze na de geboorte aan. Dat begint als ze tandjes krijgen en al drinkend aan de tepel uitproberen wat er gebeurd als ze bijten, auw! Dat bouwen ze verder uit, spelenderwijs, op hun nest genootjes.
Ik pastte op twee tweebeners van 3 en 5. Kinders hadden alleen een pappa en die wilde ook wel eens uitslapen
Het span had besloten dat ze wel wilden verven. Afijn, die van 3 klimt in pappa's bed en fluistert; 'pappa, mogen we verven?' ... 'ja hoor bromt papa slaperig, maar wel kranten eronder leggen'.
Toen hij uitgeslapen beneden kwam hadden de muren alle kleuren van de regenboog ... en jawel, keurig overal kranten op de vloer langs de wanden en geen spatje verf op tapijt geniaal
Tot zover mijn inhoudelijke bijdrage aan dit onderwerp "
Geweldig!
Daarom hou ik zo van honden en kinderen.
Amber (Gast)
Sorry, als ik dit lees denk ik heb je wel iets opgezocht over de rhodesian ridgeback voor dat je die hond ging kopen.Ik denk dat je het niet echt hebt gedaan want er staat overal! Dat het geen beginnershond is daarmee willen ze zeggen. Dat je verstand moet hebben van de communicatie van honden.Natuurlijk is het erg een hond mag nooit maar ook nooit bijten! Maar als ik lees dat hij rustig in zijn mand ligt en hij word daar lastiggevallen en als hij wat rustig in huis rondloopt .Word hij daar ook lastiggevallen hij is enorm bang ! En je mag nog blij zijn dat hij het al meerdere keren heeft aangegeven , want er zijn honden die het niet aangeven en direct zullen uitvallen. Je moet daarom je dochtertje meerdere keren duidelijk maken dat als hij in zijn mand ligt dat je er niet aan mag komen. Bv ook je dochtertje geeft een een stuk van haar koek dat is bij ons natuurlijk lief in onze ogen.Maar bij een hond is dat iets heel anders. dat is bij meerdere dingen zo bv: bij ons als we iemand diep in de ogen aankijken wordt dat gezien als vertouwen geven maar bij een hond wilt dat zeggen dat je hem uitdaagt . Maar toch veel sterkte met de beslissing van een herplaatsing!! en trouwens ik zie dit als opbouwende kritiek hoor !!!
Dat ligt er nog al aan wat je onder straffen verstaat. Een kind op een stoutstoeltje zetten, of geen toetje geven als het niet eet is ook straffen en toch pedagogisch verantwoord.
Daar zijn de meningen wel over verdeeld.
Als je sec. kijkt naar de emoties van een kind en hoe een kind (vaak onterechte) straf ervaart, dan beschadig je je kind daar mee.
"Straffen" lijkt heel onschuldig, maar een kind maakt nog connecties in de hersenen, krijg je veel straf dan maak je andere connecties dan wanneer je een rechtvaardige opvoeding hebt genoten.
dat je een keer gecorrigeerd wordt, betekent nog niet dat je niet rechtvaardig wordt opgevoed natuurlijk
al die verwende prinsjes en prinsesjes van tegenwoordig, waarbij de ouders alleen maar oog hebben voor de wensen en eisen van hun kinderen, levert kinderen op die denken dat alles in het leven om hen draait. met op termijn gefrustreerde volwassenen, die moeite hebben met autoriteit en vaker depressief zijn
positief opvoeden is prima, zolang je het opvoeden niet vergeet
al die verwende prinsjes en prinsesjes van tegenwoordig, waarbij de ouders alleen maar oog hebben voor de wensen en eisen van hun kinderen, levert kinderen op die denken dat alles in het leven om hen draait. met op termijn gefrustreerde volwassenen, die moeite hebben met autoriteit en vaker depressief zijn
positief opvoeden is prima, zolang je het opvoeden niet vergeet "
Ik had het niet beter kunnen zeggen.
Het woordje nee kunnen en willen veel kinderen niet horen.
Als je sec. kijkt naar de emoties van een kind en hoe een kind (vaak onterechte) straf ervaart, dan beschadig je je kind daar mee."Straffen" lijkt heel onschuldig, maar een kind maakt nog connecties in de hersenen, krijg je veel straf dan maak je andere connecties dan wanneer je een rechtvaardige opvoeding hebt genoten. "
Maar onnodig veel straf of onterecht straf heeft niks te maken met een rechtvaardige opvoeding.
In een rechtvaardige opvoeding dien je ook te leren dat er grenzen zijn, dat bepaald gedrag niet geaccepteerd wordt e.d. Dit bereik je niet door alleen maar positief te belonen en negatief gedrag te negeren. Overigens moeten straffen wel aan bepaalde voorwaarden voldoen, o.a. consequentie en direct plaatsvinden na het gedrag.
Ja daar ben ik dus ik benieuwd naar!
Had je ooit je kind uitgelegd, dat ze de tafel niet mocht beschadigen? Zo nee, wist ze niet dat het niet mocht.
Ze kunnen de regels prima weten, maar wat er gebeurd in zo een kinderkoppie is dat door hun impulsiviteit, ze regels ineens helemaal vergeten.
Dat was mijn voorbeeld, van plotseling de straat over steken, hoewel ze weten, dat ze eerst uitmoeten kijken.
Boos worden, straffen, ik vind het niet nodig, zeker niet bij kleine kinderen, of honden.
Ik zie het als teken van machteloosheid.
Je kind of hond alleen laten, terwijl ze dat niet aankunnen. Die gaat vervolgens slopen en dan je kind of hond straffen, voor hun daden.
Ik zou me kapot schamen als ouder.
"
Of bezorgdheid?
Dat moet je me even uitleggen "
Genoeg ouders die een kind zouden "straffen" als die plots een drukke weg over gaat zitten steken. Niet omdat je perse boos bent maar uit pure schrik en dat je wilt dat je kind dat nóóit meer doet... Uit bezorgdheid dus...
Genoeg ouders die een kind zouden "straffen" als die plots een drukke weg over gaat zitten steken. Niet omdat je perse boos bent maar uit pure schrik en dat je wilt dat je kind dat nóóit meer doet... Uit bezorgdheid dus... "
Oh zo, een schrik reactie dus. Ik snap hem.
Onnodig waarschijnlijk om te vermelden, dat straffen op zo een moment niet nodig is.
Dat is het gevaar bij honden en kinderen, hun impulsiviteit.
Soms vergeten ze alle regels en afspraken. Kost je een hele hoop grijze haren erbij.
Dit topic gaat over het hondenras Rhodesian Ridgeback
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?