De hond loopt weg van het kind
en geeft duidelijk aan dat hij het kind eng vind, mooier kan je niet hebben!
We hebben het hier niet over een
losgeslagen aggressieve hond, die aanvalt. Het is een hond, in het nauw gedreven, die om zijn eigen vege lijf te redden, heeft
uitgehaald.
Overduidelijk, dat de hond nooit geleerd heeft, aan het meisje te
wennen!
Hij werd met zijn neus op de feiten gedrukt, werd gecorrigeerd, toe hij aangaf dat hij haar eng
vond.
Allemaal fouten, waarmee je aan de slag zult moeten gaan.
Je kan deze hond leren, dat
kleine mensjes niet iets is om bang voor te zijn. Honden zijn heel,erg slim, ze kunnen leren!
Ik weet niet hoor, loopt jou hond de hele dag door je hele huis? Of je kinderen?
Kleine kinderen slapen veel, dan is het huis voor de hond. Honden slapen ook vreselijk veel, dan is
het huis voor het dochtertje.
Ik zelf, loop veel buiten met Luca, daar mag ze rennen, springen
vliegen. Thuis is rust en slapen, veel slapen.
Hoeveel honden, hele dagen in een
bench zitten, alleen thuis, want er moet gewerkt worden. Ook 's nachts, want er mag niet gesloopt worden.
Wat is er dan mis met een veilige ruimte afgescheiden met een hekje
voor je hond. Lekkere kluif, speeltjes, contact met de rest van de familie. Als de kids beneden lopen, hond in zijn eigen ruimte.
Dat vinden ze nog fijn ook, hun eigen veilige plekje, waar ze zeker weten rust te hebben.
Mijn puber kids, zitten het liefst de hele dag opgesloten in hun
kamer.
Hun veilige plekje waar ze rust hebben
"Sterker nog, dat heeft menig hond nodig, een ruimte die ze mogen claimen, om zich beter te kunnen herstellen.
Ik lees elders dat hiermee 'gevaarlijke adviezen' worden gegeven. Wat een bullshit. TS is aan de gang met GT. Als die dit advies in aanlering niet zou geven, zou ik kiezen voor een GT die dat wel adviseert. Die aanlering naar het accepteren van kinderen gaat niet zonder een duidelijk afgegrensde plaats voor de hond waar een kind gewoonweg niets te zoeken heeft.
Zitten je kids niet op school, speelzaal, creche, of wel eens op hun kamer? Kleine kids doen ook slaapjes tussen door. 'savonds, bedtijd.
Genoeg momenten dat niet alles door je huis loopt.
Stel dat je moet scheiden, kan je mooi van die momenten gebruik maken, om je hond vrij te laten door het huis.
De momenten dat kleintjes loslopen, even hond in zijn eigen ruimte.
Zo hoef je niet altijd op te letten, om het veilig te houden.
Ik ook geen bench. Had bewust pas een hond, toen mijn kids wat ouder waren en ik ze veilig alleen met de hond kon laten. 11 en 14 jaar. Dat terzijde
Gaat hier om een kind van 1.5 jaar die gaat vast niet naar school.
Als het naar de opvang gaat is dat over het algemeen omdat ouders moeten werken anders is het een duur geintje.
Peuterspeelzaal is op die leeftijd ook niet aan de orde.
Wat slaapt zo'n kindje nog overdag, 2 uurtjes smiddags hooguit 3.
Dan steeds de hond opsluiten??
Een lopertje achter een hekje???
Baby erbij??
Het is niet net als bij jou met oudere kinderen hier is het verhaal andersom.
Eerst hond toen kinderen.
Hoop echt dat TS de juiste beslissing neemt en dat het in beide gevallen goed uitpakt.
en dat vind ik eigenlijk ook geen oplossing waar de hond blij van wordt... Dan moet je constant als het gezin beneden is je hond apart zetten :( Ik ben echt zeker niet voor herplaatsen van honden, maar als ik realistisch naar deze situatie kijk zou ik er wel voor kiezen. zeker voor de hond zelf dat die in een gezin kan leven waar geen kinderen zijn en hij lekker bij zijn baasjes kan zijn en niet de hele tijd apart gezet moet worden. En ook voor de veiligheid van de kinderen echt in het gezicht happen vind ik niet niks( niet de hond zijn schuld in mijn ogen maar het is wel gebeurd).
Opsluiten doe je in een bench. Daar zitten een hele hoop honden in, gedurende de nachten en de uren dat de baas werkt. Helemaal alleen, zonder aanspraak. Weet dat er zijn, die 8/9 uur in de bench, of op de gang zitten overdag, helemaal alleen.
Of in buitenkennels gehouden worden in hun eentje.
Dat is pas zielig.
Een hond een eigen ruimte geven, is niet opsluiten, maar beperken in de ruimte. Hij kan je zien, je hebt contact met hem.
Je kan overigens ook een hek maken om de ruimte voor het kind, een speelhoekje.
Een kind van 1.5 gaat om 19 u naar bed, vanaf dan heeft de hond het hele huis, tot in de ochtend.
Overdag 3 uur vrij, als het meisje slaapt, plus de uren dat hij naar buiten gaat. Neem aan rond de 2/3 uur per dag.
Hond slaapt rond de 14/15 uur per dag, dus zoveel zal de hond niet appart zitten.
Kluif erbij en lekker slapen
Aangezien er nog niet met de hond aan de slag is gegaan om te wennen aan, socialiseren met het meisje, is er ook nog een kans, dat het hek maar tijdelijk is, of als moeder even de kamer uit moet.
Ook dat is nog een mogelijkeheid.
Daar kom je dus nooit achter, als de hond gelijk herplaatst wordt.
maar een hekje hoeft nog niet perse voor rust te zorgen voor de hond, hij ziet de kinderen nog en blijft waarschijnlijk nog op zijn hoede. Hetzelfde met hond slaapt 14/15uur per dag dat zou ook in een andere ruimte moeten gebeuren want als de kinderen in het huis lopen slaapt de hond vast niet zo diep omdat die op zijn hoede blijft. Als de stress zich dan blijft ophopen kan je wachten op weer een incident...
Een hekje alleen lost het probleem ook niet op, je zal met de emotie van de hond aan de slag moeten, zodat hij went/socialiseert met de kinderen.
Vandaar een goed opgeleidde gt inschakelen, vind ik.
Alleen iemand die daar terplekke kan observeren, kan een gericht advies geven.
Hekje is een korttermijn oplossing, symptoom bestrijding, voor nu voor de veiligheid.
De fout die vele baasjes maken is dat zij vergeten dat iedereen in huis de hond moet kennen, moet weten waar je rekening mee moet houden. Een kind weet dit niet, dus is het aan jou om hen hiervan bewust te maken. Ik begrijp dat je daar in het begin niet aan denkt... Ik ben alleen momenteel een beetje bang dat je dochter bang gaat blijven voor de hond en ik denk dat je hond dit zal aanvoelen als een bedreiging. En ook ben ik bang dat als je hond "denkt" dat je dochter hem/haar probeerde aan te vallen, dat je hond voortaan op scherp gaat staan bij dat kind...
Ik weet niet of je iemand kent met een rugby helm ofzo (met handschoenen), maar als je met zekerheid wil testen of je hond haar niet als "vijandig" aanziet, is dat wel de meest veilige manier om het te testen zonder dat je dochter risico loopt. En voor haar is dit ook de beste manier om haar te overtuigen dat haar angst onnodig is en dat zij de beet zelf had uitgelokt. Leer haar begrijpen hoe een hond denkt (de signalen herkennen) en kijk uiteraard naar het gedrag van je dochter want ja, ook bij je kinderen kunnen gedragsproblemen opduiken als zij moeten samenleven van een hond waarvan ze bang is, en hopelijk is dit onnodig en zal ze dat gauw inzien...
Wellicht ben ik een TE voorzichtige ouder maar dat is wellicht omdat ik een kind ben verloren en dan neem je geen risico. Het kan namelijk zijn dat de hond bang word van die helm... maar als het om mijn kinderen gaat zou ik te bang zijn om het zonder te proberen.. maar ja.. jij kent je hond beter dan ik. Sterkte toegewenst in jouw situatie!
Precies dit suzanne!
Ik denk echt dat jouw bril te roze is!
Soms werkt iets niet, er zijn nou eenmaal honden die (kleine) kinderen op zijn zachts gezegd niet leuk vinden.. Dat kan, wat moet je dan?
Een beslissing nemen waar je zelf achter staat! Is dat altijd werken met apart zetten, hekjes etc? Prima!
Het zou alleen MIJN keuze niet zijn! Ik vind persoonlijk dat de veiligheid van mijn kinderen altijd boven aan staat!
Mijn kids zijn overigens 6&7 jaar en ja die gaan dus naar school!
Maar wanneer zij thuis zijn, kan ik me met een gerust hart even omdraaien of even naar de wc!
Ik weet dat zowel de honden als de kids zich veilig voelen bij elkaar!
Dat is wat voor mij telt!
Geen rozen bril hoor, in tegendeel.
Hoe weet je dat het niet zou werken, er is nog niet met de hond aan de slag gegaan.
Hoe weet je dat hij kleine kinderen niet leuk vind? Misschien is de pijn van de nekhernia wel de aanlijding geweest.
Redirecte agressie, kan zomaar.
Pas als een goede gt de hond, eigenaar en situatie gezien heeft, gekeken hoe de hond is, wat hem beweegt, wat de oorzaak van deze incidenten waren, pas dan kan de eigenaar een goede beslissing maken of de hond herplaats zal moeten worden, of dat de eigenaar zich in staat acht, met de hond aan de slag te gaan.
Niemand van hier kan zeggen of de hond herplaats zal moeten worden of niet, je hebt geen idee, je kent de hond en situatie niet eens.
De hekjes is een tijdelijke oplossing. Tijdelijk, zolang de situatie nog niet veilig is.
Wat ik al eerder schreef, talloze honden dagelijks lange uren in een bench en een hekje met eigen ruimte voor de hond kan dan niet?
De bench is er meestal eerder dan een pup.
Wie weet is deze hond heel goed trainbaar, valt hem heel goed te leren, dat kleine mensjes niet eng zijn en dat je weg kan lopen ipv uit te halen.
Wie weet is zijn nek, pijn de oorzaak
Wie weet leert de eigenaresse haar hond zo goed te lezen, dat ze kan zorgen, dat de spanning niet op loopt bij de hond.
Wie weet, is een goede pijnstiller de oplossing.
Niemand hier weet dat, dus je kan nog niet zeggen, dat hij herplaats moet worden.
Ik vind dat elke hond een eerlijke kans verdient. Herplaatsen vind ik bovendien verreweg van ideaal voor een hond, die niet optimaal is.
Tja, wie weet ........
En wat als alle wie-weten niet werken?
En er in dit over korte tijd heel drukke huishouden met een peuter en een baby er wel een situatie ontstaat waarbij de hond opnieuw geen andere mogelijkheid ziet dan uit te halen? Je kan niet 100% veiligheid bieden in een klein huis met een druk gezin, zonder twijfel blijft er ooit ergens "dat hekje" open staan, of die deur, of die bench.
Dan is het "mislukt" en mag er herplaatst worden?
Opnieuw een kindje beschadigd (niemand hier heeft het trouwens over dit kindje, wat zelf ook een trauma kan hebben, en een TS die heel dapper is, maar zonder twijfel haar hond met argwaan bekijkt en gespannen zal zijn, wat het ook al niet veel beter zal maken)
En dan gaat het hier ook nog om een grote hond, en de RB's die ik ken, hebben echt behoefte aan beweging en ruimte, grote lange passen en hard hollen, en wat doe je dat dier aan hem zo te beperken?
Wat feit is: is dat als deze hond opnieuw een fout maakt, dat gevolgen heeft voor het betrokken kind (wat ook visite kan zijn), de eigenaren en voor de hond zelf, want dan is er geen herplaatsen meer aan ben ik bang.
Herplaatsen Suzanne, IS een eerlijke kans, een nieuwe start op een plaats waar de trigger tot het verkeerde gedrag niet standaard aanwezig is. Heel vaak zijn binnen rassen wel liefhebbers te vinden met ruimte en verstand om zo'n mooie hond over te nemen. Ik heb mijn 3e herplaatser, en met wat geduld en rust passen ze zich razendsnel aan, zeker als ze merken dat er rust is en veiligheid.
Hier kan ik enkel honderd procent achterstaan.
Dat dus
Het wordt hier als een soort straf gezien terwijl ik het juist ook in het belang van de hond vind.
Hij heeft duidelijk aangegeven dat hij zich niet op zijn gemak voelt.
Maanden van spanning die opbouwt, dat gaat er naar mijn idee niet in een maand weer uit.
En zeker niet in een omgeving waar die trigger nog aanwezig is.
Dit maakt de hond niet slecht, alleen geen geschikte omgeving.
En idd we kennen de hond niet, dus oordelen alleen op basis van de gegeven info.
En ik zal het ook misschien te veel vanuit mijn eigen hond bekijken, maar durf echt 100%te zeggen dat zij hier veel gelukkiger is dan in haar oude situatie.
Amen!
Verder ben ik het ook met Yara eens, ook ik heb 2 herplaatsters..
Ook ik durf te zeggen dat beide honden hier gelukkiger zijn dan in hun oude situatie..
Soms is dat gewoon een betere keuze dan een hond te willen vormen naar iets wat hij niet is..
Mijn beide honden honden zou ik diep ongelukkig maken om van achter een hekje toe te moeten kijken..
Ik heb niet het hele topic gelezen dus weet niet wat er al gezegd is. Als je dochtertje nu bang is van de hond dan was dit zeker niet de laatste keer dat de hond bijt. Hou er rekening mee dat met een 2de kindje het 3 keer zo druk wordt in huis. Vertrouw je zelf je hond nog genoeg? en je vriend, hoe denkt hij er over? Vertrouwt hij de hond nog wel?
Nee ik zie dat toch heel anders ik vind het geen oplossing voor korte termijn want je doet niks aan het verlagen van stress bij de hond. Het is veiliger daar ben ik het met je eens maar prikkels heeft de hond nog volop. Kan je wel auto beng zijn maar voor sommige honden is dat de plek om helemaal tot rust te komen. Hier hebben we sommige dagen zes oppaskindjes en ja als ik zie dat mijn hond moe of gestrest raakt gaat ze even lekker met een botje in de bench en meestal ligt ze dan zo twee uur knockt out te slapen. Heerlijk vind ze dat even geen prikkels maar even in haar holletje. Zo bouwen sommige honden stress af even geen prikkels en daarna kunnen ze er weer tegenaan en zijn ze ook minder snel geprikkeld door de kinderen.
Ik snap overigens niet het taboe op herplaatsen. In mijn ogen als je als baasje echt van je hond houdt moet je kijken wat het beste voor je hond is en ja soms is een hond beter af in een ander gezin. Ik vind dat juist liefde hebben voor je dier, niet denken aan je eigen verdriet of dat je het een afgang vindt om je hond te herplaatsen maar puur denken aan wat het beste is voor je hond. Daar is niks mis mee!
Dochtertje is niet bang van de hond.
Ze vind hem nog steeds leuk en wijst naar hem blij en zegt woef. Eigelijk direct de volgende dag al.
Gelukkig! Ik hoop dat het allemaal goedkomt met de hond zodat je hem bij je kan houden!
Ook ik hoop dat het goed komt.
Een heel verhaal ga ik nu heel kort maken. Onze schoonzoon had een hond en onze dochter ging samenwonen. Een kruising. Hond ging blaffen en grommende ging vaak uit zijn plaat. Niet voor grote mensen,maar voor kinderen en dingen en honden. Toch kwam er een dochter die nu 3 is en er komt in januari een baby bij. De hond is helemaal bij getrokken. Onze andere 2 kleinkinderen kunnen nu veel met hem doen eigen dochter ook. Waar iedereen ongerust voor was was is niet aan de orde. Ook deze hond gaf signalen af en daar werd goed naar gekeken. De hond is veel verdraagzamer geworden. Hoe hij was bij die jongen en hoe de hond nu is in dat gezin. 100 % anders. Ik weet je kunt geen hond met elkaar vergelijken situaties ook niet. Maar het kan.. Als er iets spannend in dat gezin staat te gebeuren gaat de hond een dagje naar zijn moeder. De hond is dat gewend. Al met al is het een lief dier geworden.
Natuurlijk doe je wel wat aan de stres, je zegt zelf wat er met je hond gebeurd, even in de bench, kluifje erbij.
Een eigen plek, waar niemand bij kan komen. Een veilige eigen ruimte, daar gaat het om.
Een bench, vind ik te klein, een ruimte met een hekje geeft een hond meer bewegings vrijheid. Daar kan je een bench in plaatsen, deurtje open.
Herplaatsen, zeker weten doen, als de eigenaar dat wilt!
Waar jullie allemaal overheen lezen, dat de eigenaresse dit absoluut niet wilt.
Een hond is een onderdeel van je gezin. Ze is stapel dol op haar hond.
Bovendien, gelijk je hond, hup de deur uit na een bijtincident is niet eerlijk voor je hond. De weg van de minste weerstand.
Als het echt zo simpel was, een probleem hond te herplaatsen, waarom zitten de asiels dan vol met probleem honden?
Ik vind dat je alles uit de kast moet halen, om te zorgen dat het wel gaat lukken.
Honden zijn vreselijk loyaal aan hun eigenaar en meesters in zich aanpassen aan allerlei lastige situaties.
Honden raken hun leven lang niet uitgeleerd bovendien.
Ik denk, dat als je met deze hond, met een goede gt aan de slag gaat, waaro zou het dan geel kans van slagen hebben.
Ik hou van mijn kids en dieren en als er iets niet lekker loopt, dan probeer een oplossing te vinden.
Herplaatsten, is pas de laatste stap.
Fijn om te horen!
Hou moed, ik weet zeker dat het goed kan komen!
He-le-maal mee eens, heel goed beschreven vanuit de hond zelf!
Da's fijn!
Ik vind een hond achter een hekje zetten als er geen toezicht is met de kids niet zo erg.
Het huis is een rustplek..en als de hond achter dat hekje gewoon een fijn plekje heeft en rust evt een kluif of iets aan vermaak is er niks aan de hand.
Kinderen zijn nu eenmaal onberekenbaar soms
De voorwaarde is natuurlijk dat de hond ook genoeg tijd krijgt om echt de benen te strekken (en dan bedoel ik niet alleen blokje aan de lijn naast de kinderwagen)
Je kan ook af en toe een uitlaatservice inschakelen hiervoor of je hond een middagje naar een opvang met speelweide brengen.
Oppas is goed idee...maar of de situatie bij de ouders nu zo'n ideaal plan is vraag ik me af.
De kans dat de hond daar veel spanning heeft ivm rivaal daar en geirriteerd terug komt is aanwezig..
Dus dat zullen jullie heel goed moeten begeleiden.
Ik vind persoonlijk dat oppas een veilige fijne plek moet zijn...zonder gedoe (heb zelf 40 uur oppas voor mijn honden tijdens werk)
Een vast oppas adres ,kan zeker ook voor de hond aangenaam zijn en de baasjes wat rust geven in hun schema.
Denk na over alle mogelijkheden waar een wil is is een weg
Hopelijk met hulp van dit topic en een gt komen jullie eruit
met wat simpele aanpassingen moet ,er toch een prettige/veilige situatie te creeren zijn en een goed leven voor mens en dier
Baasje ,hond noch kind klinken geen van allen alsof ze van de goden los zijn.
Je moet gewoon kijken wat is realistisch
en wat heb ik extra nodig om dit succesvol te laten zijn
Laat je kind helpen een puzzel vullen voor de hond terwijl hond achter het hekje toekijkt
en dan ga jij de puzzel neerzetten..en kijk je samen met kind van achter het hekje hoe je hond plezier heeft
Voor hond en kind zijn dat belangrijke lessen
geef ze taken samen met jou...dat helpt kids zich bewuster worden van dat een dier ook behoeftes heeft en dat ze kunnen helpen te zorgen dat het dier tevreden is...en wat mag en wat niet
want ondertussen babbelen jullie erover
Mijn nichtje van 2 was al ambassadeur van de angstige waldo.
Je mag niet rennen of schreeuwen bij waldo..want waldo is een beetje bang
iedereen moest dat horen
Ze mocht wel zijn waterbak neerzetten en vullen met de gieter bv of samen met mij snoepje geven
Da's heeel belangrijk
en daarna is het voor het kind ook makkelijker de hond weer te negeren
voor de hond een wijze les dat kind hem ook ruimte geeft en voor hem zorgt...en je creeert positieve ervaringen op maat voor kind en hond
veilige gewoontes..
dat schept vertrouwen en een band en zowel de hond als kind doen ervaringen op met elkaar.
Een hond is net zo min een gezinslid als een kind, dus ik vind het een goed plan dat je die gedragstherapeut langs laat komen. Als ik het verder zo lees denk ik dat je vanaf dat ze kon kruipen al had moeten inzien dat de mand ZIJN plek is, bij ons thuis als er kinderen langskomen leren we ze altijd dat ze niet naar ze toe moeten gaan als ze in de mand liggen. (Onze hond heeft een kind ook eens in dr wang gebeten, maar zonder doorbijten) nu snap ik dat dat niet gaat met zo'n jong kind, maar probeer haar bij de hond weg te houden. De hond ziet haar als minderwaardig, ze is nog een 'pup' en puppen staan helemaal onderaan. Leer hem dus dat ze hoger dan hem staat. Heel veel succes en ik hoop dat je reacties krijgt waar je wat aan hebt, en dat die gedragsdeskundige helpt!
Het gaat niet om boven elkaar staan..da's echt achterhaald hoor
Het gaat over hoe met elkaar om te gaan op veilige manier
met gezonde regels en gewoontes en wat handige maatregelen
en daardoor positieve ervaring in te krijgen op maat voor kind en hond..
Dat klopt niet hoor. Er is wel een rangorde tussen honden onderling binnen een groep, maar het speelt helemaal geen rol.
Honden maakt het totaal niet uit, wie waar staat inde rang.
De jongeren leren van de oudere honden, die kennen de regels al, maar verder, niet interessant.
Wat wel een rol speelt is bezit en daar kan zelf een ruzie door komen.
Het bezit, zijn mand, zijn veilige plek, daar wil hij geen anderen in de buurt.
Goh, wat een verhaal. Hopelijk gaat het voed met de kleine meid.
Persoonlijk zou ik even gaan brainstormen en de feiten op een rijtje zetten.
Hond heeft gebeten naar mijn kind en ik ben zwanger van tweede.
Wat' indien ik hier alle adviezen ter harte neem en mijn uiterste best doe om therapie voor de hond en voor ons gezin neem.
Ondanks alle pogingen en vanuit het instinct vanuit de hond, gebeurt het opnieuw en zijn de gevolgen ernstiger dan voorbeen?
Gaat mijn kind (hopelijk gebeurt het niet) dan met een gehavend gezicht door het leven.
Mijn meni g heeft niets te maken met wat juist en/of mis gegaan is.
Het is gewoon even brainstormen, veel succes met het nemen van je beslissingen .
Kun je de hond niet even bij vrienden onderbrengen,toekomstgericht, zodat je van je zwangerschap kan genieten?
Hopelijk neem
Hopelijk neem je de juiste beslissing. Veel sterkte
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?