Dit is het eerste weekend in 14 jaar en 6 maanden dat ik zonder mijn grote vriend ben. Vandaag zou hij 14,5 zijn geworden. De tranen blijven komen en ik mis hem zo erg dat ik sinds afgelopen maandag niets meer heb kunnen eten. Dat is niet erg maar steeds meer komt het besef dat hij er niet mee is. Vanochtend stond ik weer brood met leverpastei te smeren daar was hij dol op. ik heb het buiten gelegd. zelfs een kaars gekocht van Noveen deze branden 3 dagen ik probeer alles om de pijn te verzachten maar het gemis is zo enorm. Daarom wens ik alle dierenvrienden heel veel liefde en plezier van hun dierenvriend en alle dierenvrienden die net als ik een vriend hebben verloren heel veel strekte. Van deze pracht kerel heb ik zoveel liefde, vriendschap, begrip, steun en zeker dolle pret gekregen. Daarvoor kan ik hem nooit genoeg bedanken. Lieve, lieve Gunno ik hoop dat jij over de brug van de regenboog bent en naar beneden kijkt zoals als je altijd deed als je boven aan de trap stond en naar beneden keek als we thuis kwamen, want je wist eigenlijk mag het niet. Je had dan zo'n leuke onschuldige snuit ik ben me van geen kwaad bewust. Ik mis je en ik hou van je jongen mocht ik het niet genoeg gezegd hebben, en zoals ik iedere dag tegen je zei als je ik weg moest "wachten tot het vrouwtje terug is" vraag ik je nu wacht op je vrouwtje bij de brug van de regenboog als het mijn tijd is zodat ik je weer in mijn armen kan sluiten. Gunno een hele dikke kus en een dikke knuffel
Wat een gemis hè... en wat een mooi beestje....het is zo moeilijk deze tijd door te moeten komen. Ik heb het ook zo zwaar gehad met het verlies van mijn raffi. Echt een hel waar ik doorheen moest. Het was ook mijn eerste hondje en hier was ik altijd al zo bang voor. En dan ineens is het zover.... echt verschrikkelijk. Dus weet echt precies wat je mee maakt. Het enige wat ik je kan meegeven... schrijf het van je af. En dat doe je... je zit hier goed om je verdriet te delen. Het heeft mij ook echt geholpen. Het gevoel dat je begrepen wordt. Dat is nu heel belangrijk. En daar kun je misschien een beetje troost uit halen. Gedeelde smart..... heel veel sterkte met het gemis van jou lieve Gunno.
Ik had trouwens alle oude verhalen terug zitten lezen van afscheid en memoriam. Dat deed me zo goed.... om te lezen dat ik niet alleen stond. Wel tranen met tuiten zitten huilen hoor. Maar dat was alleen maar goed.
Lieve Anneke, Dank je voor je steun en het doet inderdaad goed te voelen dat je er niet alleen voor staat.
Ik lees ook veel verhalen terug en dan ga inderdaad huilen maar toch heb ik het gevoel dat het eruit moet. Je krijgt je lieverd er niet mee terug maar het geeft je kracht omdat je weet hoeveel verdriet en gemis er is bij iedereen die deze hel doormaakt of heeft door gemaakt.Warme groet
Wat een pijn en gemis.
Ik krijg al tranen in mn ogen bij het lezen.
Maar als ik de liefde uit jouw verhaal lees twijfel ik er niet aan dat gunno dit zeker gevoeld heeft.
Heel veel sterkte!
Je verhaal stroomt over van de liefde voor je lieve Gunno. Heel veel sterkte met het enorme verlies. Heb je er misschien aan gedacht om een sierraad van een plukje haar te laten maken als aandenken en om hem altijd nog een beetje bij je te hebben? Ik weet niet of je dat hebt hoor, een plukje haar. Of één haar kan ook al, die kan dan in een kraal verwerkt worden bijvoorbeeld. Nogmaals veel sterkte en goed dat je hier je verhaal doet!
Ik heb ook een flinke pluk haar bewaard. Bij het inslapen moest ze een stukje haar weg scheren. Dat heb ik bewaard en toen ik ging trouwen heb ik dat de hele dag bij me bewaard. Het idee dat ze er toch bij was. Ik had zo graag gewild dat ze de ringen kwam brengen, dat mocht helaas niet zo zijn.... soms ruik ik er nog aan en dat ruikt dan zo vertrouwd. Ik hoop dat je idd ook zoiets tastbaars hebt.
Lieve Margot zoals je weet zit ik terug met tranen hoor ik mis myn lieve queenie óók nog het verdriet dát je hebt had ik óók ik kon niet eten ik gekraakte byna in de kliniek doordat ik zo ziek wás ik ken je gevoel helemaal heb het verleden jaar ook meegemaakt heb óók veel steun gehad hier op hp maar een dag komt dat je verder moet ik heb lilly die ook actief is dat maakt het iet makkelijk toch ween ik nog dikwijls ééns schryf altyd van je af een dag komt dat we ze terug zien en hun nóóit meer loslaten ik voel echt met je méé veel sterkte Margot
Lieve allemaal,
Fijn dat jullie met ons allemaal mee leven. Jammer genoeg heb ik niets van hem geen plukje haar maar wel zijn hondenkussen waar ik vannacht huilend op in slaap ben gevallen. Hij was een kort haar gelukkig heb ik nog losse haren genoeg op het kussen ben ook niet van plan dit een wasbeurt te geven. Steeds zeg kop op Gunno zou nimmer gewild hebben dat ik pijn had maar ik mis hem en de zorg voor hem. In de laatste weken heeft hij koffie en slagroom soesje gekregen die vond hij heerlijk, ik kan ze nu niet meer zien.
Warme groet Msrgo
Wat een mooie hond was Gunno, Heel veel sterkte.
Véél sterkte verder Margot
Heel veel sterkte!
Vandaag de eerste zondag zonder mijn Gunno het voelt nog steeds leeg. Gisteren proberen te eten maar dat is niet gelukt er ziek van geworden. We 2 hele leuk steentjes gekocht voor op zijn laatste rustplaats maar het blijft moeilijk daar te zijn voelt zo onwerkelijk. Wat verschrikkelijk wat iedereen toch meemaakt. Jammer genoeg ben ik niet de enige die verdriet heeft. Ik wens vandaag iedereen veel plezier maar ook veel sterkte vooral Daniëlle en Kaylin. In gedachten ben ik bij hun en zou willen dat iets zou kunnen betekenen voor hun. Warme groet Margo
Nóg heel veel sterkte Margot ja het is zeer moeilijk voorál in het begin zoals nu nu u en Daniëlle we vergeten ze nooit ze zitten heel diep in ons hart voor altyd hier op hp wete we allemaal hóe hét is en voelen we de pyn méé sterkte nóg
Sterkte margo... moelijk hè... de eerste zondag, de eerste week.... ik weet nog goed dat ik 4 weken verder was.... zolang was ik nog nooit zonder haar geweest. Heel raar en onwerkelijk is het toch. Het enige voor nu is door ademen en het doorstaan. En hopen dat de tijd snel voorbij gaat voor je. Ik leef met je mee hoor. Liefs en hou je taai. Denk aan de mooie momenten die neemt niemand je af.....en Gunno zit in je hart en gaat daar nooit uit. Dat is echt voor altijd...
méé eens Anneke
Dit vindt ik echt heel lief.
Jij ook nog heel veel sterkte met het verlies van je maatje.
Het is nu precies 1 week gelden dat ik mijn lieve vriend heb moeten laten gaan. op 11-07-2016 om 18.26 is hij ingeslapen. Niet zo vredig hij heeft 1 roesje en 3 injecties gehad waarvan 1 recht in zijn hartje. Het doet nog zo vreselijk pijn en het lukt soms ook niet stoppen met huilen. Wij hebben hem op 11-07-2016 om19.30 begraven in onze tuin hij was nog warm, zijn dekbedovertrek met een snelle auto erop want hij zat zo graag in de auto het liefst in de bus dan kon hij alles zien en wist hij als we terug gaan krijg ik een stukje mars. Daar genoot hij van. Verstandelijk weet ik dat het niet anders kon maar gevoelsmatig zit ik nog steeds niet op het punt dat ik er vrede mee heb, ik had nog zoveel voor hem willen doen nog zoveel met hemwillen doen. Ik wens voor iedereen die het nu moeilijk heeft of zorgen heeft om zijn of haar vriend heel veel kracht wijsheid en strekte en ik hoop dat we allemaal het een juiste plek in ons hart kunnen geven. Gunno nogmaals heel veel dank voor wat mij en iedereen hebt gegevens. Ik hou van je en ik mis je. Tot ooit lieve vriend. Warme groet Margo
Nóg heel veel sterkte verder Margot we weten hoe hét voelt het blyft moeilijk vooral zo in het begin toch het gemis blyf ik wens je heel veel sterkte toe
Ik draag ze altyd by my weet hoé je voelt veel sterkte verder dat wensen we je allen toe
Wat lief Nadine, dat is een goed idee alles waardoor ik me beter ga voelen is de moeite waard. Queenie was ook een lieverd hopelijk treffen ze elkaar voorbij de brug van de regenboog. Krijg weinig begrip in mijn omgeving de zakenwereld is hard en er is geen tijd voor onzin 1 dag verdriet is meer dan genoeg vinden velen je moet toch verder zegt men, Tja duuuuu dat weet ook wel maar dat neemt niet weg dat ik mijn makker erg mis. Het is inderdaad fijn hier op HP mensen te treffen die weten wat je doormaakt. Dat geeft toch weer even kracht. Daar ben ik oprecht dank voor dus Nadine dank je voor je steun Warme groet Margo
mooi dat je voor Gunno een topic hebt aangemaakt, ik had in het andere topic ook al gereageerd.
Wat een ontzettend groot gemis en alles nog zo kort en vers, rauw en pijnlijk.
Ik was een week van mijn werk thuisgebleven indertijd zo zwak en ziek voelde ik me en gelukkig had ik wel veel begrip van de omgeving maar vaak lees je dat er veel onbegrip is.
Hier begrijpt iedereen wat je meemaakt, dus schrijf zoveel van je af als je wil over je prachtige lieve Gunno, de dingen die je nog had willen doen met hem en je verdriet om hem.
Ja dat had ik gezien fijn dat je reageerde en dank je wel daarvoor dan voel je, je toch gehoord. Tjee ik denk als ik thuis zou kunnen blijven dat ik dat ook had gedaan . Ik voel me soms zo schuldig had ik moeten wachten, maar dan troost ik me 3 tramadol per dag maakte hem suf en soms zo afwezig. Maar vorige week maandag was wel te snel kom om 17.15 terug van kantoor en voor 18.30 was hij ingeslapen, hij heeft nog gegeten. Ik mis hem zo enorm dat er mijn maag van zeer doet., ik had nog zo graag een dagje met hem gehad. Hij ligt achter in de tuin maar dat is niet het zelfde. Vannacht droomde ik dat we gingen verhuizen en dat ik zijn botjes had meegenomen in mijn dromen heb ik hem uit gegraven. Ik heb zelfs vanochtend op internet gekeken hoelang het duurt voordat zijn lichaam vergaat. De gedachte dat ik hem achter moet laten kan ik nog niet aan. Ik hoop dat jij je al beter voelt.
Warme groet
Ja Margot tegen my zeiden er mensen het is maar 1 hond maar voor my betekende ze veel méér sommige kennen dát niet daarom op hp zyn er vele lieve mensen die hetzelfde mee maken en steunen als het nodig is ik heb maanden ziek geweest daarom wens ik je nog veel sterkte verder en je mag het altyd van je afschrijven veel moed
dat is inderdaad heel snel gegaan voor jou, maar je hebt gedaan wat voor Gunno het beste was en dat gaat voor.
Bij Lola ging het ook veel te snel ineens. Dit is haar afscheidstopic, alweer meer dan 2 jaar geleden...
http://www.hondenpage.com/hondenforum/188214/voor-lola,-.php
we hebben haar laten cremeren, ik heb ook een assieraad van van haar.
Mijn eerste eigen hond ligt begraven, mijn vriend wilde haar ook uitgraven toen we verhuisden, maar ik vond dat geen fijn idee, alsof je haar rust verstoord. We wonen nu in het huis ernaast dus vlakbij is ze nog, al heb ik het gevoel dat ze daar niet echt is, evenals bij Lola trouwens. Ik hoop dat ze ergens op een fijn plekje zijn zonder pijn en zorgen.
Ja dobry hopelijk zyn ze allemaal samen op een mooie plaats veel sterkte verder óók
wat een mooi en zo speciaal, en wat een verdriet heb jij wel om Lola ondervonden, heb het helemaal terug gelezen en schiet echt helemaal vol hoeveel liefde de tekst uitstraalt. Wat voel ik me gestrekt door jou verhaal . Ook jij hebt verdriet gehad en wie weet nog wel. Wat hebben Lola en je eerste hond geboft met zo'n vriendin. Je bent een lieverd en als jou Lola naar beneden kijkt zou zo trots zijn en aan ieder vertellen zie daar dat was mijn mensenvriend die was speciaal van mij. Dank je voor jou verhaal. Ik denk de laatste tijd veel aan de tekenfilm ook "honden gaan naar de hemel" fantastisch verhaal keek ik vroeger altijd met zijn zoon en dan huilde we samen. Als mijn verdriet wat ruimte krijgt zal ik hem weer een opzetten. Ik heb inderdaad achteraf wel wat spijt dat ik niets tastbaars heb maar ik ben bezig om in hardsteen te graveren valt niet mee maar ik heb een hele mooie steen.
Warme groet Margo
Dát is óók iets mooi hoor margot hy zal er bly méé zyn ze kyke denk ik op ons neer dat móet ik doen zoniet gaat het moeilyk over het verdriet heel véél sterkte aan allen
onze honden hebben zeker geboft, ik weet zeker dat Gunno het ook zo ziet,
maar eigenlijk zijn wij de echte bofferds, dat ze ons uitkozen om vriendschap en vertrouwen aan te geven
méé eens dobry
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?