Margo en Gunno

Heel veel sterkte verder Margot in ons hart zullen ze altijd blijven.

Margo, heel veel sterkte met het gemis van Gunno.

Ik weet wat je voelt de pijn door het gemis is intens. Ik moest Mowgli van bijna twaalf jaar een half jaar geleden laten gaan. Ik heb volop genoten van Mowgli en weet dat zij ook volop heeft genoten van haar leven bij mij. Wetend dat Mowgli een fijn hondenleven heeft gehad, ze was erg geliefd. En wetend dat ze erg ziek was en ondanks de zware pijnstilling toch pijn had maakt dat ik vrede heb met haar heen gaan. Die betekende immers voor haar, einde van de pijn en ze kreeg de rust die ze verdiende. Alleen het haar missen is nog steeds heel erg pijnlijk.

 Dank je  ANNEKE, zeker hij was speciaal en dat is hij nog steeds.

 dank je zeker dat blijft hij zeker en hopelijk ooit met een lach en warmte en zonder pijn en verdriet.

 dank je wel ik heb ook genoten van mijn vriend maar het verstand en gevoel zijn niet een we weten dat het beter is zonder pijn voor onze vrienden maar het gevoel mist ze en soms kun je niet mee omgaan. Jij ook heel veel sterkte met het verdriet van Mowgli

 Dank je wel Ingrid dat is waar daarom blijven we ze missen

 Dank je lieve Nadine gelukkig zijn jou Queenie en Gunno samen met alle andere dierbare vriendjes. Ik hoop echt dat we ooit weer een samen zijn. Dikke knuffels en warme groet

Ik kan helaas niet bij je zijn
maar denk aan jouw en voel de pijn
Pijn die een leven lang zal duren
Het had ook anders kunnen zijn ....
Margot veel sterkte

 Goedemiddag beste Jan,

Wat mooi dat is inderdaad waar het blijft pijn doen zelfs naar 1 jaar.

Maar daar weet je zelf alles van, Denver is ook niet weg te denken en te voelen uit je hart. Dank je wel Jan voor je lieve woorden.

Dikke knuffel en warme groet Margo

Heel veel sterkte,ik weet zo goed hoe jij je voelt,het gemis is er en gaat denk nooit meer weg,bij mij 30 juli aanstaande al 3 jaar,maar toch is mijn hart nooit helemaal geheeld

 Dank je Rianne ik denk het ook niet als je zo'n speciaal maatje hebt gehad gaat het nooit meer over. Ik weet wat je bedoeld mijn hart is ook niet geheeld Gunno heeft de helft meegenomen naar de regenboorbrug de dagen zijn niet meer zoals ze waren met hem. Jij ook veel strekte Rianne en ik hoop dat je 30 juli met warmte omringd bent. Dikke knuffel en warme groet Margo

Ik wil je heel veel sterkte toewensen Margo en een dikke knuffel geven, want het valt gewoon echt niet mee!!

Hier begrijpen we elkaar en weten we hoe het is om je hond te moeten verliezen. Hiervoor heb ik nooit eerder een hond gehad en ik heb altijd wel geweten dat het pijn moest doen om afscheid te nemen, maar dat je de pijn zo in je ziel kunt voelen dat wist ik niet.

Het is een breekbaar verdriet als we aan onze meiden denken, bij ons is het bijna 2 jaar geleden maar het verdriet slijt nog bepaald niet. Ook al is Hailey nu bij ons en denken de mensen om ons heen dat we er nu wel overheen zijn, ze moesten eens weten. Baas kluif en ik schieten nog vaak vol als we onze meiden gedenken en over ze praten. Gelukkig delen we alle herinneringen aan ons magische duo en kunnen we elkaar tot steun zijn. We kunnen ook enorm in de lach schieten als we denken aan al die bizarre en gekke dingen die de meiden hebben ondernomen.

Als je hond oud heeft mogen worden en je ziet de aftakeling tot het niet meer gaat, dan ben je blij dat het lijden voorbij is en dat ze verlost zijn van hun oude tere lijfjes. Maar feitelijk kun je niet zonder elkaar en blijft het gemis naar alles wat je samen deelde, alles wat je hond voor jou gedaan heeft en wat je uit liefde terug mocht doen. Je mist ook de plek in je gezin die je hond in mocht nemen. 

Welke hond er daarna ook komt, die plek is voor altijd bezet en kan niet opnieuw worden ingenomen.

Lieve Kaatje dank je wel, ja het is echt zielenpijn en blijft pijn doen.

Je weet wel dat het ooit gaat komen en dat het pijn doet, maar ik had nooit verwacht dat het gemis zo groot zou zijn het is net of je zonder een bepaald lichaamsdeel verder moet. je wordt er iedere dag mee geconfronteerd dat je iets mist maar dan in je hart.

Je zegt het Kaatje het zal echte liefde geweest zijn en zijn plek was net naast me na mijn zoon is was hij het belangrijkste voor me.

Dat te moeten missen valt niet mee en is het fijn om met alle HP vrienden te delen iedereen begrijpt elkaar hier als het gaat om verlies en gemis.

Jij ook veel sterkte met het gemis van je meisjes,

Dikke knuffel en warme groet Margo

lieve, lieve Gunno,

Vandaag om 18.30 uur 2 jaar geleden heb je me moeten verlaten om naar de hondenhemel te gaan en ik mis je nog iedere minuut. Het is zo anders zonder jou het voelt als of ik iedere dag als ik weg ga iets vergeet mee te nemen, en dan kom ik er achter dat ik jou mis. Na 2 jaar mis ik je nog steeds en er is zoveel gebeurd wat ik je zou willen vertellen dat doe ik wel maar dat is ohhh zo anders dan jou kopje op mijn schoot en je trouwe lieve ogen die naar me kijken. Soms moet ik me zelf zo troosten en moed inspreken dat ik je ooit weer terug zal zien. Maar soms helpt het helemaal niet en komen de tranen vanzelf. Kon ik de tijd maar terug draaien dat je pup van 8 weken achter mijn jas zet je had het zo koud weetje nog wel. Vanaf dat moment heb jij me warmte en liefde gegeven en dat is nooit veranderd je was er altijd voor me. Ik wilde je laten weten dat ik je nooit vergeet en je iedere dag in mijn gedachten bent en hoop ik dat jij heel gelukkig bent en me niet al te veel mist. Maak er weer een mooi jaar van lieverd en weet dat ik aan je denk met al mijn liefde en ik hoop dat je ooit op wacht daar bij de regenboogbrug. Dikke kus en knuffels en warme groet Margo

heel veel sterkte margo

Hallo Margo,

het is voor het eerst dat ik dit topic zie en uiteraard wil ik je heel veel sterkte wensen.

De foto van Gunno kwam bij mij echt keihard binnen, onze Karel hebben wij op 21 januari 2011 helaas af moeten geven.

Het verdriet en het gemis wat jij beschrijft heb ik nu na 7,5 jaar nog steeds en het is niet minder geworden, het is beter te verbergen. Karel was zo speciaal vooral voor mijn man die helaas vorig jaar ook is overleden dus dubbel verdriet.

Ik leef heel erg met je mee en wens je alle sterkte 

(De foto van Karel staat bij mijn profiel, ik wilde hem hier neerzetten maar toch maar niet gedaan)

Lieve margot ik weet nog heel goed over je Lieve gunno hij was ook je hondekindje zoals by veel mensen hier we hebbe elkaar ook veel troost gegeve mijn Lieve queenie is nu bij hem en zal een pootje ophem leggen je weet we hen allen terug zien dikke sterkte knuffel jo ook sterkte by mij al 3 j missen is voor altijd maar voor altijd  diep in ons hart 

alweer twee jaar geleden

en wat wordt hij nog steeds gemist

@Jo, jouw Karel was ook een prachtige hond

Alweer twee jaar zonder jouw Gunno, heel veel sterkte met dit gemis.

We blijven ze allemaal missen eh marga hoe lang of hoe oud ze zijn er zou een bezoek dag moeten zijn maar ja we wensen hun terug te mogen knuffelen ook jou lieve mowgli 

@Jo, jouw Karel was ook een prachtige hond

Dank je wel Dobry, hij en natuurlijk ook de andere hondjes worden nog steeds heel erg gemist

Heel veel sterkte ik heb 2 juli ook me kereltje verloren en heb in 2 strijd gezeten ik mis hem zo vreselijk en ik ook ik kan niet eten slapen alleen maar me kereltje in me hoofd elke dag als ik thuis kombrand ik een kaarsje bij zijn mand en foto zijn urn ligt er nog in zijn mand begrijp dus pijn en gemis leegte om je heen geen trouwe kerel die naar je toe loop als je thuis komt geen wandelingen meer 

Wens jouw heel veel sterkte met dit grote verlies

Alweer 2 jaar,ja het was bij ons rond de zelfde tijd.Het missen zal altijd blijven alleen het er mee omgaan gaat beter als de tijd verder gaat.
Veel sterkte Groetjes Jan

Wat een mooi gebaar, de ballon. Zo lief. En tegelijkertijd ook zo verdrietig.

Eigenlijk maakt het helemaal niet uit hoeveel jaren er tussen nu en het afscheid zitten: het gevoel van verlies blijft hetzelfde. Het slijt misschien wat, maar het gemis wordt niet minder.

Bij ons is het bijna 3 jaar geleden en we missen onze meiden dagelijks. Het verdriet kan nog altijd als een pijnlijke laag over ons neervallen en dan is het gemis zo hevig dat mijn adem ervan stokt.

Als een hond zoveel voor je betekend heeft, kun je hem eigenlijk niet missen. Geen dag. En toch moeten we door zonder onze zo geliefde vriendjes en zoeken we wat steun en troost hier bij elkaar.

Dikke knuffel en heel veel sterkte.