Margo en Gunno

 Dank je wel Nadine, zonder jou en iedereen die me hier steunt op HP kom ik mijn dagen niet door, het helpt me om het langzaam een plek te kunnen geven denk ik want ik kijk er naar uit om op HP te kunnen kijken lezen en reacties te ontvangen en te verzenden.

Dikke knuffel en Warme groet Margo

Ik herken dat wel Margo, dat het fijn is om hier te komen en de berichten te lezen. Ook al kun je elkaar niet zien en ontmoeten, toch geeft het heel veel steun en daar kun je op door.

Dus Gunno was niet alleen een bikkel, hij was ook een held dat hij jou beschermde. Hij moet wel een hele speciale hond zijn geweest!!

 ik begrijp je wel, ik zou me ook zo voelen hoor en voel me zelf ook schuldig, als ik aan Lola denk, het gevoel van had ik sommige dingen maar anders gedaan dan was het misschien anders gelopen en had ik haar meer recht gedaan.

Je ziet waarschijnlijk ook de dingen scherper, maar je moet ook een stap verder gaan door jezelf daarvoor erkenning te geven en  te vergeven wat je in het verleden niet wist, of niet aan dacht, dat probeer ik ook, we hadden de beste intenties en daar gaat het om. We leren steeds bij, we realizeren dat we fouten maakten en nog maken, maar we moeten onszelf dat ook proberen te vergeven zodat we dat waar het om gaat niet uit het oog verliezen. En waar het om gaat is proberen het goede te doen, vanuit ons beste kunnen. En dat heb jij gedaan, en nog veel meer dan dat.

 Margo, ook bij komt dat schuldgevoel steeds in mijn hoofd, maar mijn lieve Ronnie hield het zo goed verborgen hoe hij er aan toe was! En toen hij het liet zien hoe ziek hij was waren we te laat! Dat doet heel veel pijn. Maar toch, op een bepaald moment wilde ik hem niet meer zien lijden en naar adem zien happen. Ik heb toen gezegd: Dit kan ik mijn liefste hond niet aandoen, ik moest hem loslaten! Maar het gemis en die leegte blijft. Nu bijna 4 weken geleden dat hij moest gaan. Maar we moeten verder en eens zal het verdriet hopelijk minder worden, ook bij jou Margot. Alleen gaat dat niet van de een op andere dag, het heeft tijd nodig. Voor de een sneller als voor een ander! Maar ik weet zeker dat ook Gunno zijn hele leven geliefd is geweest door jou en heel dankbaar zal zijn geweest om bij jou te mogen zijn. Vergeet dat niet! Liefs Wilma

Nog veel sterkte aan jullie ik heb ook nog steeds verdriet voor myn lieve queenie maar we moeten verder ze zouden willen dat we het goed hebben ze zyn verlost van pen maar we voelen ons altyd schuldig al hebben we gedaan wat we konden heel veel sterkte verder ook jy wilma en Margot knuffel van ons

 Goedemorgen Wilma, Ik weet het maar misschien zoek ik een excuus ik weet het niet. Het is net of ik niet stil heb gestaan bij het leven en dat de dood van Gunno nu pas weet wat ik mis. Men zegt vaak je weet pas wat je mist als het er niet meer is. Maar ik heb hem gedragen naar zijn favoriete plekjes in de tuin hem hem alleen maar lekkers gegeven. Die dingen heb ik wel gedaan maar ik ben niet op onderzoek uit gegaan of er meer aan te doen was zoals Roos bij Waldo en dat doet pijn het voelt als falen. Wilma ik weet niet wat en hoe het komt maar het verdriet is zo intens en het gemis is zo groot. Vandaag is het 8 weken gelden en het voelt als gisteren de pijn wordt niet minder en het gemis alleen groter. Het lijkt of Gunno de enige is die in mijn hart zat en dat is niet zo maar het voelt wel zo. Ieder stap die ik zet denk ik aan hem en doet mijn hart letterlijk pijn. IK weet dat jij het net zo voelt jij mist jou Robbie ook zo zoals ik mijn Gunno. Jij heel veel sterkte dikke knuffel en Warme groet Margo

 Dank je wel lieve Nadine waar zouden wij allemaal zijn zonder de steun van jou en van de anderen op HP.
 Het gemis is zo groot daar weet jij alles van. Dikke knuffel en Warme groet Margo

 Goedemorgen lieve Kaatje.

Ja Kaatje hij was zo speciaal en ook zonder zijn heldendaad was hij super. De klik was er gelijk toen ik hem als pup in mijn armen nam dat vergeet ik nooit meer hoe rustig hij bij mij werd en hoe angstig en wild hij bij anderen was. Het is zo jammer dat je dit niet kunt kopen dat moet gewoon ontstaan en groeien. Maar dat waren jou kanjers ook. Dank je wel Kaatje dikke knuffel en warme groet Margo

 Denk dat de meeste dat achteraf hebben,is er wel genoeg gedaan.Denk dat er toen met wat je wist er niet meer gedaan kon worden

Lieve Margo, ik ken dat zo goed dat schuldgevoel, sinds mijn lieve Punto gestorven is doe ik ook niets anders dan mezelf verwijten had ik toch maar naar de dierenarts terug gegaan of had ik die sterlisatie toch maar niet gedaan. Maar helaas kunnen we de klok niet terugdraaien. 

Maar je hebt voor bestwil gehandeld voor je lieve Gunno en hij heeft een prachtig leven bij jou gehad. Probeer je op te trekken aan de mooie dingen die jullie samen beleefd hebben.

Nog heel veel sterkte, ik weet wat je doormaakt, doe ook niets anders dan huilen en maar we moeten allen samen de kracht vinden onze pijn wat te verzachten.  Knuffel Nancy

 Ochh lieve Nancy ik heb zo te doen met jou jou lieverd was nog zo jong je hebt geen kans gekregen haar te zien opgroeien. Dat is onbegrijpelijk en niet te bevatten. Als ik kon meid zou ik de pijn en het verdriet bij je weg nemen maar helaas kan ik niet meer voor je doen dan er voor je te zijn en te steunen.

Ik heb gisteren aan mijn Gunno gevraagd of hij jou kleine Punto wil beschermen en haar op wil vangen bij de regenboogbrug. Soms als ik heel verdrietig ben geloof ik er niet in maar dan is het net of ik een seintje krijg dat hij in de buurt is. Dus wie weet. Heel veel sterkte met het verwerken van je zware verlies. Weet dat wij er voor je zijn. Dikke knuffel en Warme groet Margo

Lieve Margo, dank je voor je lieve woorden en dank je dat je Gunno gevraagd hebt mijn kleine Punto te beschermen, het stelt mij toch ergens gerust dat er voor haar gezorgd wordt. Vandaag is het juist een week geleden dat ze is heengegaan en dat valt zo zwaar. Ik zou haar zo graag nog eens in mijn armen nemen en zeggen hoe graag ik haar zie. Nogmaals bedankt voor je lieve woorden en wens je ook nog heel veel sterkte, dikke knuffel Nancy

 lieve Nancy, dat is het minste wat ik kan doen ik weet wat je doormaakt en hoe erg het verdriet en gemis is. IK weet het na 8 weken en 2 dagen mis ik mijn Gunno nog iedere seconde van de dag. Maar ik denk dat jou Punto heel goed weet dat jij haar mist en aan haar denkt en van haar houdt. Ik weet het ook wel dat mijn Gunno van me houd en misschien naar me kijkt. Maar soms wordt ik opstandig van verdriet en vindt ik de wereld zo on eerlijk anderen verwaarlozen hun hond laten hem of haar weken alleen en krijgen hier dan nog niet eens een boete of straf voor, ik wordt dan zo boos en verdrietig dat wij alles over hebben voor onze lieverds.

Dat heb jij ook gedaan dat moet je niet vergeten je had het beste voor met Punto om haar in de toekomst ellende te besparen. Vergeet niet ze weet dat jij van haar houdt en dat je haar mist.

IK weet niet hoe ik je kan troosten meid maar weet dat wij hier op HP er allemaal voor je zijn en schrijf het van je af laat ons weet wat er in je omgaat en wat voor een lieverd Punto was al lijkt het dat het soms niet helpt dan weet je dat je niet alleen staat in je verdriet, Heel veel sterkte, een dikke knuffel en een warme groet Margo

Heel veel sterkte voor jullie ze zyn allen samen de oudere hondjes passen op de kleine weet hóe het voelt ze zyn zo lief het missen is erg veel sterkte verder

Konden we allemaal maar even een kijkje gaan nemen bij onze lieverds, wat zou dat fijn zijn en ons steun geven.

Helaas kan het niet, daarom doen we dat in gedachten.

Heel veel sterkte en dikke knuf!

Ja we zouden dat allen wel willen toch moeten we elkaar steunen en denken aan de mooi herinnering ze zyn allen samen heel veel sterke knuffels van ons

Ja,dat zou mijn grootste wens zijn,op bezoek bij onze overleden vriendjes,maar zoals je zegt kan dat niet.Ze zitten daarom,voor altijd heel diep in ons hart

Lieve lieve Gunno, wat mis ik je toch lieverd, mijn liefste trouwste vriend, de dagen gaan voorbij en mijn hart doet letterlijk pijn van verdriet. Het klopt niet juist meer sinds je er niet meer bent. De zon heeft zo lekker geschenen de laatste weken maar voor mij is het donker zonder jou, meer dan 10 weken ben je daar bij de regenboogbrug en ik kan het niet op brengen om de DA te bedanken voor haar goede zorgen. Ik kijk naar je foto's en dan is net of je zo binnenstapt, maar ik weet dat het niet kan en daardoor wordt ik nog verdrietiger. Ik vind geen rust en heb op het moment niet voldoende aan slechts een herinnering, ik wil je voelen. strelen en met je praten. Je weet wat ik bedoel tegen jou kon alles vertellen en het enige wat je deed is me begripvol aankijken want honden praten niet die doen. Ik mis je steun je liefde maar vooral je aanwezigheid. Lieve schat kon ik je maar op halen of je even bij de DA bent geweest en je straks weer bij bent. Voor altijd in mijn hart. Wacht op me trouwe vriend zoals je dat altijd deed. Warme groet jou vrouwtje

Lieve Margot blyf van je afschrijven dat deed ik ook soms nog want het verlies is zeer groot de ene mens is de andere niet dit te begrijpen maar op hp hier weten we hoe erg het is onze lieverds zyn allen samen we blyven ze missen voor altyd sterkte verder Margot knuffel van ons

Dank je lieve Nadine, maar er zijn van die dagen dat niets helpt dan even alleen zijn met je vriend dit is zo'n dag maat het enige wat het lood zwaar maakt is dat mijn vriend er niet is. Dat is niet goed te maken. Jij weet hoe dat voelt en ik weet dat ik niet enige ben met verdriet maar nu mis ik mijn Gunno en heb ontzettend verdriet dat hij er niet is. Warme groet Margo

Ja lieve Margot dat begrijpen we helemaal hoor we hebben nog veel momenten zo het is zeer erg ook ikzelf heb dat nog elke dag mis ik haar en nog ween ik veel ik leef met je méé knuffel Margot

Sterkte margot, wat een strijd is het toch hè.... ik weet precies hoe dit voelt. Was je maar een jaar verder. Hopen dat het verdriet dan minder is en je het een plekje kan geven. Alles is ook aan mij voorbij gegaan toen. Terwijl er zo veel leuke dingen gepland stonden. Niets deed me wat. Ik wilde alleen mijn hondje terug.... ik hoop echt dat je jezelf hier doorheen slaat. En als je het moeilijk hebt.... zijn wij er voor je. Liefs en alle kracht van de wereld.

Lieve Margot het verdriet blyft by my is het zo lilly helpt wel hoor toch kan ik queenie nooit vergeten ze was ook men kindje ik wens je alle sterkte toe knuffel van ons

 Goedemiddag Anneke. Ja een strijd die letterlijk pijn doet, ik weet niet of het minder wordt lijkt of her erger wordt. de dagen dat ik kon denken het is beter zo zijn voorbij het gemis is groter ik voel me bijna zielig terwijl ik nooit zielig gevonden wil worden en wat het me het meeste zorgen baart ik wil niets van anderen horen alleen hier op HP voel ik me gesteund. Ik wil alleen zijn met mij verdriet en wil geen anderen fysiek toelaten. Privé neem ik de telefoon niet op beantwoord ik geen mails  alleen werk doe ik, ik wil alleen zijn. Jij begrijpt ook wat ik mis en ik hoop dat je gelijk krijgt dat straks alles anders is. Dank je voor je begrip en steun Warme groet Margo

Had precies hetzelfde margot... ik wilde niet met mensen praten, alleen degene die net zoveel verdriet hadden, zoals mijn ouders. Die waren er helemaal kapot van, ze pasten altijd op haar. Ik wilde niet gezellig doen, ik wilde alleen zijn met mijn verdriet. Liet ook even niemand toe.... dus heel herkenbaar hoor.

Ik weet wat je voel Margot,

Ik wil ook zo graag dat mijn Ronnie zo maar weer binnenkomt en dat ik weer hem weer in m'n armen kan sluiten. En ook ik weet dat hij nooit meer terugkomt en dat valt niet te verkroppen, daar word ik dan zo verdrietig van. Ik praat gewoon tegen hem als ik alleen ben en dan hoop ik dat hij me hoort. Ook als ik langs zijn grafje loop en ik ga even weg dan zeg ik hem gedag, ook als ik weer thuiskom. En s'avonds steek ik twee kaarsjes bij hem aan, dan heb ik het gevoel dat ik nog een beetje voor hem zorg Margot! Zo proberen ik mijn verdriet een beetje te verzachten. En inderdaad, ik kan met een paar mensen over mijn verdriet praten, maar de rest begrijpen het toch niet. Als ik werk dan zet ik me op de automatische piloot( werk twee dagen), want mensen willen geen verdriet zien. Margot ik hoop dat het eens voor ons wat dragelijker gaat worden, lieve groet Wilma!!