Agressie in pitbull-achtigen en jouw mening hierover

de grap is eigenlijk nog, moeilijk zijn ze niet eens echt...

het is zo simpel...bij de meeste weet je namelijk precies wat je eraan hebt, wat hun triggers zijn, en wat je vooral niet op moet zoeken. 

zooo makkelijk, en bijna dit alles kun je veilig en verantwoord houden, door heeeeel selectief te zijn in hun contact met honden. houd je beestje bij, en het meeste is al ogelost. 

los van dat, zijn ze helemaal niet moeilijk eigenlijk...niet lastig om op te voeden, hebben de volle aandacht bij je, doen graag wat voor je, iedereen die over de vloer komt is hartstikke veilig en welkom zelfs, naar mijn idee de betrouwbaarste en loyaalste die er zijn...eigenlijk in dat opzicht DE gezinshond bij uitstek 

Durf zelf te beweren dat de echte adba pitbull fokkers die fokken voor sport doel dat leden van op dit forum nog nooit zulke pitbulls op straat hebben gezien.

ik ben maar 2 keer hier in de buurt, inderdaad, een echt adba pitje tegengekomen. en dat is toch ook al weer even terug inmiddels...

 Heel wat rassen hebben dit toch?

Bijna alle berghonden hebben deze eigenschap, want dat is net hun werk: zelfstandig de kudde bewaken en verdedigen. Moesten ze deze agressie niet hebben, had de hond ook geen reden van bestaan, toch?

En in dat opzicht ga ik mee met Mick: het is net mooi als de oorsprong van een ras behouden blijft, ik hou daar zelf ook heel erg van. En ik kan het ook echt jammer vinden dat die uitgesproken kanten eruit worden gefokt om een mainstream huishond te creëren, nee, dat vind ik maar niks.

Dat bepaalde rassen je om hun uitgesproken aard niet liggen, ja da's een ander verhaal, maar dat maakt die aard op zich nog niet 'slecht'. 

Kijk eens rond op straat hoeveel agressieve chi's er zijn zowel naar mensen als naar andere honden en dan spreek je over agressie en niet over tolerantie,stoppen die fok ervan zou ik zeggen.

Ik denk dat daar mensen in betrokken moeten worden die verantwoord met deze rassen omgaan.

Mensen met jarenlange ervaring met deze honden. De goede uitsellecteren. Ik denk dat die het beste kunnen mee oordelen welke fokkers goed zijn en oprecht met passie met het ras bezig zijn, om deze gezond en intact te houden zonder bepaalde dingen als agressie extra uit te buiten.

Tja die sociale fokker staat aan de wieg van de Mag test en fokt al meer dan 20 jaar sorry hoor zulke mensen heb ik liever niet aan het roer staan.

Trouwens er zijn vele goede die niks tolereren van een andere hond heb liever daar een pup van dan van bij een softie die achteruit springt als je een voet op de grond zet en waar de fokker van beweerd hier doen ze niks en die ook zo benaderd.

Moet dit topic serieus worden genomen?

 Ik snap heel goed waarom je zegt wat je zegt en ik zou het zelf ook heel graag zien (behalve dan het stukje agressie) maar ik denk oprecht dat het een utopie is.

Als ze bij de erkende rassen zoals de Cavalier nog steeds tolereren dat die mogen gefokt worden met ernstige ziektes in milde vorm (waardoor er nog steeds heel veel honden iedere dag gruwelijk lijden) dan denk ik dat controle op pupkopers helemaal ver weg ligt. De Engelse Bulldog zou niet meer bestaan bemoeide mensen zich er niet mee, toch mag dat gewoon nog allemaal.

Er is nergens goede controle op. Niet op ernstig lijden zoals ziektes of broodfok dus laat staan dat pupkopers verplicht goed geselecteerd moeten worden. Dat gebeurt wel, door goede fokkers maar daarvan zijn er niet zoveel. Bij welk ras, onder welke organisatie dan ook. 

..... Het gaat erom dat de baasjes hun verantwoordelijkheid nemen. Hun hond door en door kennen. En geen misbruik maken van de agressie die in hun hond zit. En dan bedoel ik het opjutten van hun hond terwijl ze iemand anders met hond benaderen. 

Het bewust los laten lopen van hun hond terwijl ze weten dat ie niet met andere honden kan ofwel bewust conflicten opzoeken.

Over t al gemeen zijn het prima honden als er verantwoord mee om word gegaan.

Ik snap dus niet dat de hobden steefs de klos zijn ze moeten de foute baasjes eens gaan aanpakken. En als er iets fout gaat ipv direct te wijzen naar het ras te kijken naar wat gaat er aan vooraf wat is de rol van het baasje.

En dat geldt niet alleen voor deze honden maar in alle gevallen. Alle honden alle rassen.

t Word tijd dat die oogkleppen eens af gaan.

Iedereen ziet dat als een stafford achtige iets verkeerd doet t gelijk de media haalt maar als een jack russel, chihuahua of Berner of keeshond iets soortgelijks doen.. Dan hoor je er vrijwel niets van.

"  Heel wat rassen hebben dit toch?
Bijna alle berghonden hebben deze eigenschap, want dat is net hun werk: zelfstandig de kudde bewaken en verdedigen. Moesten ze deze agressie niet hebben, had de hond ook geen reden van bestaan, toch?
 
En in dat opzicht ga ik mee met Mick: het is net mooi als de oorsprong van een ras behouden blijft, ik hou daar zelf ook heel erg van. En ik kan het ook echt jammer vinden dat die uitgesproken kanten eruit worden gefokt om een mainstream huishond te creëren, nee, dat vind ik maar niks.
Dat bepaalde rassen je om hun uitgesproken aard niet liggen, ja da's een ander verhaal, maar dat maakt die aard op zich nog niet 'slecht'. 
  "

Alaska's Finest!

  100 plusjes voor jou, als ik je ze kon geven.

"  Ik snap heel goed waarom je zegt wat je zegt en ik zou het zelf ook heel graag zien (behalve dan het stukje agressie) maar ik denk oprecht dat het een utopie is.
 
Als ze bij de erkende rassen zoals de Cavalier nog steeds tolereren dat die mogen gefokt worden met ernstige ziektes in milde vorm (waardoor er nog steeds heel veel honden iedere dag gruwelijk lijden) dan denk ik dat controle op pupkopers helemaal ver weg ligt. De Engelse Bulldog zou niet meer bestaan bemoeide mensen zich er niet mee, toch mag dat gewoon nog allemaal.
 
Er is nergens goede controle op. Niet op ernstig lijden zoals ziektes of broodfok dus laat staan dat pupkopers verplicht goed geselecteerd moeten worden. Dat gebeurt wel, door goede fokkers maar daarvan zijn er niet zoveel. Bij welk ras, onder welke organisatie dan ook.  "

S&F.

 Daarom zeg ik ook dat in de gehele hondenwereld eerst dingen moeten veranderen voor zoiets mogelijk zou zijn.

Er moet gestopt worden met rassen te verknallen. 

Er moet veel veranderen in het fokbeleid.

Elke vorm van fok dat niet in het belang van het betreffende ras is moet keihard aangepakt worden.

En baasjes moeten hun verantwoordelijkheid dragen. En dat geld voor alle baasjes ook voor baasjes van kleine rassen.

 Sorry, maar ik vind redelijk naïef...

Ik vind een bepaald iets goed in een stafford en ander kan daar een totaal ander idee over hebben. Zie bv het voorbeeld van Jimmy, een clubfokker die het ras aan het verknoeien is en bij hoog en laag vasthoud aan zijn gedachten en niet meer eerlijk en oprecht naar zijn eigen honden kan kijken. Dat ik niet in de buurt van zijn honden durf te komen zegt de mensen die weten hoe ik denk over deze rassen genoeg.....

Wat bedoel je agressie uitbuiten?

Men zal als men nieuwe regels willen gaan maken, zullen ze als eerste bij rasvereningen aankloppen, je weet wel diegene die uiterlijk belangrijker vinden als karakter. Zolang men show resultaten belangrijker vind als functie, dan zal het nooit een verbetering gaan geven.

Laten we 1 ding niet vergeten, het gaat om geld! RvB = geldmachine, er is na al die jaren nog steeds niets gedaan aan gezondheid en functie als eis. Ja een paar lullige testjes die je zou moeten doen, maar als je die niet doet (ataxia bv bij de AST) krijg je alsnog je FCI papiertje.

Het enige wat ik al zie gebeuren is dat je de brookfokkers hun zakken nog meer gaat spekken en de fokkers die werkelijk een hart voor hun dieren hebben en het best mogelijk selecteren het leven onmogelijk gaat maken.

Iets wat bij t ras hoort hoeft er niet uitgefokt te worden.

Maar hoeft ook niet sterker gefokt te worden zeg maar.

Behoud van een ras intact en gezond 

En een beleid waar alleen geschikte mensen in aanmerking komen voor een specifiek ras. 

Evengoed voor stafford achtigen als andere rassen. 

"  Dat van die chi's alleszins wel "

Jimmy (Zinno)

Ah...nu moet ik toch even ingrijpen hoor...

Bij chi's is het een heel ander verhaal.., daar heeft dit niets met raseigenschappen te maken...

Dit soort geklier van chi's is gewoon te danken aan een hele foute manier van opvoeden.., niets rasstypisch aan..die zijn gewoon niet opgevoed..

Dat is i.m.o heel iets anders dan de oorsprong van het ras willen behouden waar we het nu over hebben 

Mick en S&F, bedankt voor jullie reactie op de vorige pagina (waar jullie een vergelijking leggen met de windhond). Het verklaart zeker het een en ander. Ook aan de anderen, bedankt voor de uitleg! Het is altijd erg verbredend om erachter te komen hoe mensen met een ander standpunt denken, en ook waarom ze er zo over denken. Ik kan het nu ook wel enigszins voorstellen waarom jullie er zo over denken. 

Maar nu vraag ik mij af, wat is dan precies het gebruiksdoel waar je het over had voor de pitbull? Dat een windhond voor de jacht wordt gefokt dat mag duidelijk zijn, maar welke bijdrage heeft die soort "agressie" voor de pitbull-achtigen? 

En is de agressie niet té extreem in het ras dan, zeker in vergelijking met de jachthonden in dit geval? Want ik las in het topic van Bolle die ik volg (van dogmaster hier) dat sommigen plijten dat je die pitbulls niet bij elkaar alleen thuis moet laten (zelfs als ze dus onder 1 dak wonen). Hier heb ik nooit van gehoord bij andere hondenrassen. 

En ik las ook iets over de werkdrift, dat de agressie daar bij hoort om de hond goed in de sport te gebruiken. Wellicht ga ik nu onzin uitkramen hoor want ik ben niet bekend in dat wereldje, maar hier op de hondenschool zit een stafford die een super werkvermogen heeft maar ook super met honden overweg kan. Als het speelkwartier is dan doet hij net zo vrolijk mee. Kan je dan niet dit soort honden door zetten in de fok? Want de wil om te werken ontbreekt niet naar mijn idee en het lijkt me toch dat het goed mogelijk moet zijn om een werkwillige hond te fokken die gewoon goed met zijn soortgenoten kan opschieten?

Zelf vind ik het persoonlijk overigens wel spijtig dat er dus niet naar wordt gestreefd om deze rassen van de agressie af te fokken! Ik had dat graag gezien. De liefhebbers hier zijn het er natuurlijk niet mee eens, dat weet ik nu, omdat dat het gene is wat voor jullie een pitbull een pitbull maakt, of een stafford een stafford. Ik zelf zou het wel gaaf vinden als er een lijn is van deze honden die softer is, die socialer is, maar dat is natuurlijk mijn mening (en die zal hier vast niet gewaardeerd worden, maar ik zeg het lekker toch )

 ik bedoel mensen die hun hond bewust extra opfokken als ze een andere hond benaderen. Bewust loslaten in de buurt van andere honden terwijl ze weten dat hun hond niet met andere honden kan.

Betreft naief... Ik zeg niet dat het ras moet verandere he... Heb je wel alles gelezen. 

Nee hoor, hoeft niet  Lekker doen wat je zelf wil

Ik denk dat het vooral ligt aan je eigen definitie van agressie.

Ik bedoel, Mechelse herders worden routine matig gebruikt door politie en leger, en niet alleen om te speuren, maar ook mensen te pakken. Technisch gezien is dat een vorm van agressie. Getraind, ja, maar het moet er wel in zitten.


Andere honden, zoals onafhankelijke wakers zullen blaffen naar indringers. En soms laten ze ze wel binnen en blokken ze daarna zodat iemand niet naar buiten kan.


Bij sommige rassen gaat reu-reu en teef-teef ook niet zo goed. Jack Russels hebben hier ook relatief vaak last van. En ja, ook andere rassen.


Hét verschil tussen de gemiddelde hond en pitbul-achtigen en dergelijke lijkt mij uit persoonlijke ervaring en hier lezen de -drive-. Een gemiddelde hond zal een knokpartijtje hebben en dan is het klaar. En kunnen een paar wondjes vallen, hoektanden maken bij ieder willekeurig middelgroot ras gewoon grote gaten. Maar de rassen die jij noemt zijn behoorlijk vasthoudend en fanatiek. En dat is het gevaar voor (voornamelijk) honden van hetzelfde geslacht. En ook bijv. die man die zijn arm verloren is: de hond bleef maar trekken.


Op zich is drive natuurlijk niet slecht. Border collies zijn ook behoorlijk intensief qua karakter, alleen dan op een ander vlak. Jachthonden idem.


Zolang de bazen zich verantwoord gedragen en hun hond niet lukraak los laten lopen, hoeft het geen probleem te zijn. Net als bijv. een whippet op sommige plekken/omstandigheden wel los kan, en soms niet.

Ik zie nu overigens wel in waarom de agressie niet meteen als een fout wordt gezien bij dit soort rassen, ondanks dat ik nog steeds niet helemaal eens ben met die manier, snap ik het nu wel vanaf die kant. Bedankt daarvoor 

Ik ken niets van het ras, maar ik las onlangs hoe het eigenlijk komt dat juist deze honden worden gebruikt in de illegale hondengevecht wereld enz…ik las …

“maar het ras wordt misbruikt. Pitbulls zijn zo extreem loyaal. Zelfs als je ze iedere dag mishandelt, doen ze nog alles voor hun baasje.”

Dit lijkt me effectief een logischere uitleg…dan de misschien “foute” visie hierop

 Mag ik even hard lachen xD 

 Om van mijn kant het een en ander te verduidelijken moet ik eerst wel zeggen dat een Pitbull achtige niet hetzelfde is als een echte Pitt. Pitbull achtige honden is een term dat is gecreëerd voor een oude (inmiddels verworpen) wetgeving. Mijn ras wordt dus wel een Pitbull achtige genoemd maar moet totaal niet verward worden met een Pitbull want daar lijken ze in de verste verte niet op qua karakter. 

Mijn ras (Amerikaanse Bulldog) is oorspronkelijk een werkhond die vee ving, eventueel als trekkracht werd ingezet en huis en haard bewaakte. Kortom een waakhond met jachtinstinct, een combinatie. Die agressie was dus op meerdere fronten nodig. Vandaag de dag worden ze nog steeds gebruikt voor de zwijnenjacht in oa Amerika  (daar is dat nogal een probleem) en bewaken de orginele lijnen nog steeds huis en haard. 

Bij mijn ras hebben ze meerdere varianten van dezelfde soort hond. Ook die waar amper meer agressie in zit. Ik spreek ook wel eens fokkers die vinden dat het er niet in hoort. Kijk naar hun honden en er is niets meer van over. Ze vallen letterlijk zowat uit elkaar (merendeel moet worden ingeslapen op zeer jonge leeftijd). Plus de honden hebben een zeer onbetrouwbaar karakter in mijn ogen want je weet nooit bij welke het er nog wel in zit en bij welke niet. 

Mijn type van dit ras daar krijg je zowat de garantie bij. Je weet precies wat je krijgt. Een hond die nog steeds geschikt is zowel mentaal als fysiek voor z'n oorspronkelijke doel. Ze heeft geen sociaal contact met andere honden nee, maar dat wilt ze ook niet. (Anders had ze wel wat leuker gedaan). Voor mij is dat geen probleem, ik kan evengoed zo ontzettend veel met haar doen omdat ze zo veelzijdig is... Want dat is de andere kant. 

 Dat komt zo'n beetje neer op de afweging:

- Kies ik voor een bepaald ras om zijn uitgesproken aard die me heel erg ligt en wil ik de hond vervolgens bieden wat ie nodig heeft.

of

- Moeten honden makkelijk en handig zijn in onze maatschappij (tolerant, meegaand, sociaal,…) en kiezen we dan op uiterlijk (want qua karakter zijn ze dan toch allemaal gelijkaardig)

Ik vind: Wil je zelf graag een sociaal en soft ras: prima, er is keuze genoeg! Maar dat is toch geen reden om een bepaald ras te gaan ombouwen in wat anders? Ik vind dat een beetje een rare gedachtegang...

Voor wel doel zijn de pitbullachtige honden ooit gefokt ?

Hondengevechten en af en toe met een koppel een beer  verscheuren?

Jachthonden werkte voor de mensen om af en toe nog een stukje vlees op hun bord te krijgen.

Berghonden beschermde de schapen en de hoeder.

Beetje allemaal zwart wit hoor, eigenlijk hebben alle hond van oorsprong, ooit een doel gehad..een goed doel.

Heb me er niet in verdiept, maar dit kwam zo boven drijven, het vergelijken met de onzekere gezelfschapshondjes met onzekere baasje, is iets HEEL anders.

Ik ben wel klaar met dit topic. Er moet gekeken worden naar de verantwoordelijkheid van de baasjes. De rol van de baasjes. En niet alleen bij staford achtigen.

De rol van de fokkers.

 Helaas zijn chihuahua's een modeverschijnsel geworden mede dankzij enkele grote sterren. Heel veel pubers kopen dan zo'n chi in een winkel!?! met een heleboel kleertjes erbij! En natuurlijk ook een tas. Die beestjes lopen dan enkel thuis in huis en in de tuin voor een plasje.

Geen wonder dat het agressieve beestjes worden?!

Ik ken er gelukkig enkele die heel erg goed opgevoed zijn en die zich ook gedragen en gezien worden als hond ipv als 'gadget' of 'aankleedpop'.

Ik denk dat 'agressie' hier niet echt in de fok zit ... Maar wel in de foute opvoeding.

Heb er trouwens zelf geen hoor, maar die beestjes hebben hun baasjes ook niet zelf gekozen hè...