egoistisch als je een pup aanschaft.....

Na 4 herplaatsers komt er ooit een pup hier.
Het word dan een Landseer pup.

Nu duurt dat nog wel even ( er komt steeds iets tussen waardoor we de aanschaf steeds moeten uitstellen ) , maar ooit komt ze er zeker!


Nu hadden we het daarover met iemand die om de haverklap een asiel hond aanschaft.

Echt super wat ze doet hoor!!

Maar nu vond mevrouw ons egoïstisch! Dat we een pup willen kopen terwijl de asielen overvol zitten.

Nu ergens begrijp ik haar wel , maar nu vind ik egoïstisch wel erg ver gaan.

Het hele puppy gebeuren hebben wij nooit mee gekregen.
Enkel 'her'opvoeden.

Begrijp me niet verkeerd! Ik heb absoluut geen spijt van welke hond we ook 'gered' hebben.!

Maar toch lijkt ons een puppy vanaf het begin ook eens een keer leuk.


Ook vind mevrouw het belachelijk ( háár woorden niet de mijne!) Dat er zoveel honden uit het buitenland geadopteerd worden terwijl er zoveel honden in de Nederlandse en Belgische asiels zitten.


Nu ben ik dat deels ook wel met haar eens , máár een buitenlands hondje heeft het vaak minder 'luxe' ( bij gebrek aan betere woorden ) als de Nederlandse en Belgische asielhondjes.

En vele krijgen ook zonder pardon een spuitje omdat het asiel in het buitenland te vol zit.


Nu vraag ik mij af hoe de mensen hier op hp erover denken.....

Dus brand los met jou mening.

De Nederlandse asiels zitten absoluut niet vol.... Sommige staan zelfs leeg... 

Daarnaast heb je al een roedeltje, dus kan er niet zomaar een herplaatser bij. De Nederlandse (en Vlaamse) honden laten hun rugzakje toch vaker meteen zien, waardoor ze moeilijker te plaatsen zijn dan een buitenlands hondje (die zijn rugzakje na een paar maanden ineens openritst). 

Ik heb ook een buitenlander, zoals je denk ik wel weet. Ik heb altijd gezegd dat ik er een herplaatser bij wilde als de tijd er rijp voor was. Maar mijn Odi zou een herplaatser nooit accepteren. 

Je redt een hond, prima. Jij hebt er zelfs 2 op het moment die je gered hebt. Soms gaat een volwassen herplaatser gewoon niet. 

En al zou het wel gaan, als jij de pup van je dromen wil, moet je er lekker voor gaan hoor! 

Ik zou bij Daisy zo wie zo geen herplaatser zetten op het moment.
Erg stabiel is ze nog niet te noemen.
Er is nog veel werk aan haar.

En met een kindje op komst.....
Dus voor nu zijn 2 honden en een poes ( ook een gedumpt poesje ) genoeg.


Ik vond het zelf best ver gaan ons egoïstisch te noemen , maar ik loop er wel al de hele dag mee....
Ik begrijp haar namelijk wel. ( deels dan )

Vandaar dat ik me toch afvroeg hoe jullie hierover denken.

Zonder pups ook geen asielhonden, duuuuuus...

Natuurlijk is dat niet egoïstisch, je hebt het recht jouw leven in te vullen hoe je dat zelf wilt en te kiezen voor wat jou gelukkig maakt.

Je moet alleen verantwoording nemen voor je keuzes (geen persoonlijke aanval, algemeen bedoeld) en of je nu kiest voor dieren of kinderen, je moet ze een liefdevolle thuis bieden en al het mogelijke doen om ze gelukkig te maken.

Het is een beetje de omgekeerde wereld als mensen zoals jij weldoordacht voor een pup kiezen, die niks tekort zal komen en nimmer in het asiel belandt, bestempeld worden als egoïstisch. Dan moeten mensen zoals jij, wij allemaal hier, verplicht altijd iemand anders rugzakje overnemen en dan kunnen de impuls hondenshoppers maar pups blijven kopen en dumpen? Dat zijn toch de enige egoïsten?

 Je hebt natuurlijk ook pups die gered moeten worden 

Maar geen aanval ofzo.  Ik snap best dat er mensen bewust voor een bepaald ras en ook voor een pup kiezen.  

Weer zo'n typisch persoontje die over een ander oordeelt vind ik..

Iedereen kan een reden hebben waarom hij wel of niet een hondje uit asiel neemt of een pup of een hond of pup uit het buitenland haalt.

Wij wilden een hond adopteren die al 2x hergeplaatst was. Hebben met diegene die die site runt (gedragstrainer) veel contact gehad, daarna net de eigenaar.. veel gebeld en geappt. We wisten van te voren dat ze aan bijna niemand wilden meegeven. Wij apart 5 uur in totaal reizen, dag voor vrij genomen. Allemaal positief. Hoor je naar een week dat ze ons wel zien zitten en zouden komen brengen. Helemaal op ingesteld. Bellen ze dag van te voren dat de hond naar vorige baasje gaat want die wilden hem graag terug.

Waarom ik dit vertel? Wij wilden een hond een 2e kans geven en zou niet makkelijk zijn. Wordt je zo behandeld, dit wilden wij niet nog een keer.

We hebben daarom toch een pup gehaald, maar elk ander hondje die zo op mijn pad was gekomen als die herplaatser en die bij ons zou passen, hadden we willen nemen.

Ik ben niet tegen honden uit het buitenland, die verdienen ook een kans, maar ik zal persoonlijk sneller een uit asiel van Nederland halen.

Misschien durft iemand asielhond niet aan, is er niet de juiste klik of niet het juiste hondje bij juiste persoon, misschien geen geld voor pup, maar wel voor hondje uit buitenland.. 

Lekker niks van aantrekken en door een pup op te voeden leer je ook veel van het gedrag van honden. 

Ik vind het ook totaal niet egoïstisch.

Zelf heb ik ook 2 herplaatsers in huis genomen, om vervolgens voor een pup te kiezen. Gezien ik de sport in wil en met een pup zelf de basis kan leggen, paste een pup in dat opzicht beter in m'n leven. Bovendien vond ik het leuk om echt álles mee te kunnen maken; van dracht tot aan de eerste weken/maanden van het hondenleven...

Om die reden zal mijn volgende hond waarschijnlijk ook vanaf de puppyleeftijd bij me zijn. Maar ik sluit ook zeker niet uit dat we nog eens een herplaatser in onze harten zullen sluiten!

Emma.
Zo had ik het idd nog niet bekeken.

 Zie het ook niet als aanval hoor! 

Bij Odi passen maar 2 rassen, en daar zijn weinig herplaatspups van te vinden ;) 

Odi is trouwens ook als "pup/puber" bij mij gekomen.

Sylvia.
Oh dat is balen als je je zinnen op een.hond hebt gezet en er word dan afgebeld.


Inge.
Ja dat was ook ons idee van een pup.
Alles vanaf de dracht meemaken.

 Ja helemaal omdat de vorige eigenaren de hond hadden weg gedaan, omdat ze er geen geld en tijd voor hadden en niet tegen het trekken en drukheid konden, en de 2e eigenaren hetzelfde.

Wij hebben ook niet nagedacht over een herplaatsbare pup (of asielpup), ook iets moois om te doen en heb je toch een pup! Wij hebben toen bedacht dat ipv de herplaatser toch graag een hond in huis wilden dus daar ook niet verder naar gekeken (en voorkeur ras, ik moet wel eerlijk blijven natuurlijk:p)

Ik heb altijd herplaatsers gehad om dat ik weer graag eenn teckel wou en er toen geen geschikte herplaats teckels waren kocht ik een pup ondertussen loopt er weereen herplaatser bij. een buitenlandse hond adopteren zie ik nu niet zitten  de volgende hond komt uit een asiel denk ik .  niets mis mee hoor met een buitenlandse hond mijnherplaatser is oorspronkelijk ook een buitenlander een pool.Hein.

Ik vind het eerder egoïstisch om een herplaatser in huis te nemen die je totaal niet kunt bieden wat hij of zij nodig heeft... Dat zie ik ook vaak genoeg gebeuren. Hond flink van het 'pad af' en wordt van de ene dag op de andere in een situatie gegooid waar die absoluut niet mee weet te dealen; veel/drukke kinderen, *hop* het losloopveld op en sociaal doen, direct uren alleen thuis want hij is al volwassen, zindelijkheid direct vanaf dag een een issue want het is geen pup meer en na twee weken door naar de volgende want de hond gedraagt zich niet gezellig. 

Ik heb van beide 1 - een (technisch gezien buitenlandse) asiel hond, en een zorgvuldig daarbij uitgezochte stamboom pup. Voornamelijk uit respect voor Gin een ras uitgezocht wat aan haar matchte. Daar had ik ook een herplaatser op goede hoop bij kunnen 'gooien', maar ik wilde een goede match. Ik vind dat niet zozeer egoïstisch, maar respect tonen voor het maatje dat je al hebt. Net als Tamara dus eigenlijk 

Bovendien zouden rashonden uitsterven als men alleen maar dieren uit het asiel zou mogen halen. Ook niet zo'n strak plan.

ik heb respect voor een ieders zijn of haar keuzes, dan verwacht ik dat ook als men een pup aanschaft.

ik heb nog nimmer een asielhond of Oostblokland hond aangeschaft, voel me er niet schuldig of egoistisch over, ik kies bewust een pup, en steek daar van te voren vele maanden, soms een anderhalf jaar in aan het zoeken van een en een verantwoorde fokker en een gezonde pup........ egoistisch vind ik mensen die onbesuisd een hond aanschaffen waar dan ook.

en als men een bewuste keuze maakt voor een hond in huis te nemen waar die ook vandaan komt, wat is er dan egoistisch aan ?

ik kies bewust voor de newfoundlander en wil deze hond juist omdat tie zo groot is vanaf pup in huis hebben en zelf opvoeden.

" ik heb respect voor een ieders zijn of haar keuzes, dan verwacht ik dat ook als men een pup aanschaft.

ik heb nog nimmer een asielhond of Oostblokland hond aangeschaft, voel me er niet schuldig of egoistisch over, ik kies bewust een pup, en steek daar van te voren vele maanden, soms een anderhalf jaar in aan het zoeken van een en een verantwoorde fokker en een gezonde pup........ egoistisch vind ik mensen die onbesuisd een hond aanschaffen waar dan ook.

en als men een bewuste keuze maakt voor een hond in huis te nemen waar die ook vandaan komt, wat is er dan egoistisch aan ? "

willemijn, baasje van bamse .

 Eens!!!

Een hond moet passen in jouw specifieke situatie.Zodat ie een goeie plek krijgt en niet in een asiel belandt.

Niet iedereen is capabel om een pup op te voeden, niet iedereen kan een herplaatser goed opvangen. 

Kortom, egoisme heeft hier niets mee te maken.

in zekere zin is het egoistisch, maar dat is het nemen van een asielhond ook.  Je doet het immers zelf, zonder inspraak of keuze van het dier uit.

Het zal me verder boeien want een ander van mijn keuzes vindt.

Ik wil pups zodat ik ze zelf alles kan bijbrengen en aanleren.  Ik heb geen zin om de 'rotzooi' van een ander op te lossen.

Er zullen vast en zeker leuke toffe hondjes zijn die wachten op een thuis, maar daar heb ik geen honden voor. 

Ik heb het allemaal... Mijn twee eerste honden vanaf het begin alles mee kunnen maken, dus als pupje bij mij thuis gekomen..

En nu heb ik het eigenlijk allemaal hier in de roedel..

1 die ik al vanaf de geboorte heb gevolgd en meegemaakt en dus als pupje hier gekomen...

1 die ik als herplaatser in huis heb genomen al was die ook nog jong (5 maandjes)

2 hondjes die ik als volwassenen heb geadopteerd vanuit Spanje

Ik vind uitspraken als "waarom uit buitenland als asielen hier in Nederland ook vol zitten"  of "waarom een pupje als asielen overal vol zitten"  niet mijn ding...

Iedereen moet vrij zijn om te doen wat hij of zij wil, mits het ten allen tijden doordacht en overwogen is.. Waar ik wel moeite mee heb zijn de mensen die toch nog steeds bij broodfokkers blijven aanschaffen of bij onverantwoordelijke huisfokkers (kruisingen bewust kruisen en er ook nog hoge bedragen voor vragen).. Een pupje is helemaal niks mis mee, maar dan zou ik dit het liefste wel zien bij goede verantwoordelijke fokkers of anders inderdaad een pupje uit het asiel of buitenland.. Zo krijgen de broodfokkers en slechte fokkers in ieder geval geen geld meer in handen..

Ik heb ook wel eens het verwijt gekregen waarom ik zoveel raskatten heb terwijl asielen vol zitten met katten... En dan denk ik bij mezelf waarom mogen mensen niet genieten van rasdieren, pups of kittens? Omdat er zoveel mensen zijn die het verkl*ten met hun dieren, bewust dieren blijven fokken, dumpen en mishandelen? Dus dan zouden de goede mensen moeten opdraaien voor de rotzooi die de slechte mensen achterlaten. Ik heb in dit geval bewust gekozen voor raskatten omdat ik hun karakter gewoon geweldig vind, bij een kruising is het moeilijk te zeggen wat voor karakter ze gaan krijgen/ontwikkelen of hoe ze er uit gaan zien. Dit neemt niet weg dat ik rasdieren belangrijker vind, elk dier is gelijk en inderdaad elk dier verdiend het aller beste leven, ook de niet ras dieren, dieren uit het asiel etc..

Toch denk ik dat niemand verantwoording verschuldigd is voor de keuze die ze maken of hebben gemaakt en dat je bijvoorbeeld geen dier hoeft te adopteren/redden om iets goeds oor de dieren te doen.. Zo heb ik mezelf jaren ingezet vrijwillig voor de dieren op diverse manieren en via vrijwilligerswerk en zo beteken je ook weer veel voor de diertjes die het heel moeilijk hebben.

Mochten er hier op een dag hondjes weg vallen dan weet ik wel dat er altijd 1 buitenlands hondje in mijn leven zal zijn en ik altijd 1 hondje zal blijven adopteren.. Maar daarnaast zal er zeker ook plek zijn voor een pupje van een ras en van een fokker.

Ik denk zelf dat wáár je ook voor kiest, de keuze altijd enigszins egoïstisch is. Je maakt die keuze namelijk omdat JIJ (als -toekomstig- baasje) dat wilt. Of het nou om een raspup, een rasloze buitenlander of zelfs een kind gaat. Geen van allen heeft er enige inspraak in of hij/zij wel bij jou zou willen wonen.

Je maakt die keuze bijna altijd omdat JIJ dat wilt, niemand die denkt 'nou, die hond zou ik écht niet nemen want...' en het vervolgens tóch doet omdat ie zo zielig in zijn asielhokje zit om maar wat te noemen.

Ergens zou ik ook wel een pup willen, wilde ik jaren geleden al. En heb ook al een ras op het oog, een Dalmaat.

Maar een herplaatser zou ook kunnen, echter ben ik daarbij bang dat een herplaatser ook weer zo zijn (moeilijke) issues zou hebben, dat de herplaatser Mellow haar angsten overneemt en dat Mellow de issues van de herplaatser overneemt. En dat ik dan uiteindelijk met 2 honden zit die hier niet durven te wandelen én die verlatingsangst hebben. Dus dan zou de keus eerder op een goed gesocialiseerde raspup vallen denk ik.

Daarnaast weet ik niet of ik Mellow een plezier doe met een hond erbij dus voorlopig is dat nog niet aan de orde.

 Ik werkte in het asiel toen Bambi gedumpt gevonden werd. Ze was toen nog geen haar oud. Ze werd geplaatst maar na een jaar kwam ze terug, verlatingsangst. Weer geplaatst en weer terug, verlatingsangst.

Ze was geen leuk hondje in het asiel. Ze vond haar leven kut daar een at niet, wou nooit wandelen en sprong alleen maar uren tegen de muur op. 

En toen dacht ik,  toen ze dus weer terug kwam, zo erg kan ze toch niet zijn? Dus ik had haar meegenomen, ik was toen minimaal haar 4de eigenaar en ze was 2, 5 jaar oud. Ze was helemaal niet mijn type hond, toen keek ik vooral naar grote honden. 

Dus ja ik ben zo'n g(e)k die een hond meenam die niemand wilde hebben,  zelfs ik was niet voor haar gevallen. 

Als deze mevrouw op die manier redeneert is alles wat een mens doet egoïstisch. Ze trekt het een beetje door tot in extremen vind ik. Dan zouden mensen zelf ook geen baby's meer moeten krijgen totdat alle kinderen geadopteerd zijn.

in principe is al het gedrag van een mens wat we laten zien om er zelf beter of gelukkiger van te worden dan egoïstisch. Dus als een pup kopen egoïstisch is dan is het hebben van een hobby en het kopen van nieuwe kleding terwijl je al genoeg hebt dat ook. Ook geen chocolade meer en andere luxe.

Er zijn in het leven nu eenmaal dingen die je voor jezelf doet, daar is niks mis mee.

Ik vind het echte wel egoïstisch om een hond ergens achter te laten of nooit meer op te halen uit het asiel of te verwaarlozen of wat dan ook. Maar of het dan mijn taak is om de problemen van deze in mijn ogen egoïstische mensen op te lossen door hun hond met zijn problemen in huis te nemen is iets anders. Niet iedereen kan dat ook.

Pup of asielhond uit binnen/buitenland maakt niet uit, als je maar verantwoord kiest en geen onverantwoorde fokkers en hondenhandel e.d. steunt.

Mijn eerste hond had ik als pup, na lange zoektocht omdat ik een duitse herder wilde met rechte rug. Ik wilde graag een hond om met haar leuke aktieve dingen gaan doen, wel wat egoistisch dus.

Toen zij overleed wilde ik eerst geen hond meer maar besloot na een tijd dat het een herplaatser moest worden. Ik schrok dat er zoveel honden wachten sommige tevergeefs op een goed plekje. En mijn besluit stond toen vast dat ik altijd voor een herplaatser zal gaan. Maar dat is ook vanuit mijn gevoel berekend, ook wel egoistisch dus.

Wat een vreemde redenatie zeg. Ieder maakt toch zijn/haar eigen keuzes.

Als jij een pup wil is dat jou pakkie aan en dan ben je niet egoistisch.

Herplaatser kiezen uit het buitenland heb ik zelf wel iets meer moeite mee terwijl ik ze zelf heb opgevangen maar dit is omdat deze hondjes al zo veel hebben meegemaakt en dan hier komen en is alles zo anders en eng en een grote omslag voor ze. Daarbij komt dat er vaak wel veel van onze hondjes die als deelgenoot in de familie werden opgenomen tot dat het leuke er af is en dan weer gedumpt worden in het asiel.

Nu weet ik wel dat de omstandigheden in buitenlandse asielen vreselijk zijn maar daar moet het land wat aan gaan doen en niet wij moeten voor hun alles opknappen. Daar moeten ze het geld wat binnenkomt door donaties en adoptie eens gaan spanderen aan voorlichting

ja het "moet" dus verantwoord blijven ook de stichting met wie je in zee gaat als je een buitenlandse hond aanschaft moet verantwoord bezig zijn, en niet alleen klakkeloos honden hierheen halen.

Over angstig, ik denk dat sommige nederlandse asielhonden die bijv uit de broodfok kwamen of bij mensen met nul komma nul verstand ook erg angstig zijn.  Ik denk dat je niet in zijn algemeenheid kan zeggen dat dit meer voor buitenlandse honden geldt dan voor nederlandse of belgische honden.

Dan mag je ook geen kinderen krijgen want de weeshuizen in Afrika zitten vol en komt de overbevolking er ook nog eens bij. We zijn met veel te veel. 

Het feit dat er asiel honden zijn ligt aan de broodfokkers ( uiteraard zijn er uitzonderingen ). Mensen denken niet meer na als ze een hond kopen want morgen kunnen ze al een hond gaan halen. 

Er komen zelden honden van een verantwoorde fokker in het asiel en alle pups die verantwoord gefokt zijn vinden een goede thuis. Dus ik ben niet tegen pups van verantwoorde fokkers. 

Ik vind het niet egoïstisch een pup te nemen.  Ik heb nog nooit een herplaatser gehad en zal er ook nooit één nemen (als je Nahla niet meetelt die als pup bij me is gekomen maar een thuis zocht omdat ze doof was).

De egoïsten zijn diegenen die een hond nemen (pup of volwassen) en hem daarna herplaatsen omdat het niet gaat zoals ze willen.

De egoïsten zijn diegenen die hun eigen belang voor dat van het dier stellen dat ze toch maar in huis genomen hebben en dat dier dan dumpen in een asiel of elders.

Ik heb hier op het forum ooit een commentaar van iemand gelezen, ik weet niet meer wie het was, maar dat commentaar was écht wat ik ervan vindt : als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat...

Is je hond niet de droomhond of heb je een probleem met je hond, zoek dan een oplossing of leer ermee leven.  Je hebt de verantwoordelijkheid genomen over een levend wezen en die is voor het leven.

Gelukkig zijn er nog wel mensen die herplaatsers nemen, maar als iedereen zijn hond gewoon bij zich hield voor het leven, zouden er maar weinig herplaatsers zijn...

 Sorry even off topic. Komt er een klein jaimieke? Gefeliciteerd !!