Hij doet niets hoor!

"  Je mag ook niet vergeten dat een 'aanstormende hond' al waarschijnlijk zo'n hoog adrenaline niveau heeft, dat 'ie al
A; mindert hoort van zijn omgeving en
B; minder voelt.
 
een lief vragen of 'ie wil stoppen....gaat 'em niet worden.
 
Afblokken.
 
en positief opvoeden; zorg dat je eigen hond zich veilig en gewaardeerd voelt (dat is ook de taak van die andere bazen met 'ongeleide projectielen), dat je als baas voor hem opkomt. Dan heb je de perfecte vriend voor het leven. "

Kiki, Wodan

mooi omschreven, sluit ik me helemaal bij aan

Maar schoppen om niks zie ik daar echter los van!

Vind het topic nu wel een beetje aparte/rare kant op gaan...

als er in andere topics ook maar iets over wat voor fysieke correctie dan ook wordt gesuggereerd dan wordt er direct een mod melding van gemaakt en komt er in dat betreffende topic direct een bericht in van een mod dat dit een forum is met positieve omgang en nu ineens vinden een aantal het doodnormaal dat je andere hond een schop verkoopt en wordt het nog aangeraden ook! En dit wordt nog normaal gevonden ook en wordt er niet gelijk een oproep voor een mod gedaan.

Vind dat een beetje hypocriet, eerlijk gezegd...

Het lijkt wel dat wanneer je zelf dan ineens last ondervind van een ander z'n hond het dan ineens wel kan om te gaan schoppen, maar normaal gesproken iedereen begint te steigeren bij een fysieke correctie. Apart 

We hebben een nagel gevonden om op te blijven tikken... (heb kloppen even veranderd in tikken anders kun we het daar over hebben).

Niet willen begrijpen wat mensen bedoelen is natuurlijk ook iets.

Yep, zo was ik laatst erg blij dat Gruul een keer een snauw kreeg, hij droop ook gelijk af. De baasjes corrigeerde hun hond met stem maar ik vond het niet erg. Hij spreekt de hondentaal goed genoeg om te begrijpen dat hij niet welkom was. Met sommige dingen zijn wij baasjes eindeloos bezig om de honden iets af te leren, terwijl honden dat onderling veel sneller voor elkaar krijgen. Dus soms vind ik het ook echt niet erg dat mijn hond een snauw krijg, mits hij het ook verdiend heeft natuurlijk haha. 

 Als jij door iemand wordt bedreigt met een mes, dan mag je van mij alles inzetten om je belager weg te krijgen.

Als mijn hond serieus bedreigd wordt, dan zet ik ook alles in om haar te beschermen. Als weg houden niet lukt, (dit lukt bijna altijd, alleen niet als een hond echt serieus uit is op een aanval, krijg je hem niet zo maar weg,) dan zal ik alles uit de kast halen die hond weg te krijgen. 

Wat er ook gebeurd, ik laat mijn hond niet verwonden, of opengebeten worden door een ander.

Als je googled, zul je schrikken hoeveel honden er worden doodgebeten door anderen.

Hier recentelijk een dwerg kees, in Katwijk, een labrador door 6 pitbulls, de eigenaar heeft er al weer 4. Een chi door 2 windhonden, een teckel door een buurhond....ik hou even op, wordt er te naar van

 Maak maar een modmelding s.v.op, misschien kunnen zij je uitleg geven over  het verschil tussen je zelf en je hond verdedigen of trainen met fysieke correcties. 

 Een keer een correctie prima, maar wat als je een hond hebt, die continu andere honden over zich heen krijgt, die dan maar zelf gaat uithalen. Door het uithalen, merkt hij dat hij succes behaald, zal dit gedrag steeds meer en vaker herhalen. Dit gedrag zal versterken, zal andere honden er niet leuker op gaan vinden. Keer op keer een slechte ervaring met honden. Zo kweek  je een hond intollerante hond.

Mijn gecastreerde teefje heeft een enorme aantrekkings kracht op reuen. Piepend, kwijlen en wat willen van haar, op haar duiken. Ze bekt ze heel goed af, alleen krijgt zo een pest hekel aan reuen en begint van te voren al uit te halen.

Ik hou die reuen af, jaag ze weg, uiteraard probeer ik om te lopen en op afstand te blijven. Door het afhouden voorkom ik voor haar een nare ervaring met reuen waardoor ze voor haar niet meer leuk worden.

Een hond die zelf op alles afduikt, er komt een keer een hond die hem grijpt, die dit niet accepteerd, zal wel vaker gaan gebeuren en de hond grijpt de ander terug. Merkt dat hij succes heeft met die agressie en ook hij zal het vaker inzetten.

Een keer een snauw ok, maar als dit vaak gebeurd, zal de hond andere er niet leuker op gaan vinden. 

Bovendien, je wilt toch niet dat een hond leert agressie in te zetten.

Ik vind het ook niet de taak van een hond om een ander te corrigeren, dat is een taak van de eigenaar. Ik bepaal wat ik wel en niet goed vind.

Honden leven met ons samen, omdat ze onze taal uitstekend beheersen. Wij kunnen honden (op een positieve manier) uitstekend vertellen wat wel en niet gewenst is.

Een andere hond bepaald voor mijn niet waar mijn grenzen liggen, wat ik wel en niet wenselijk vind.

Een volwassen Duitse dog op stal,ex fokteef, corrigeerde Luca als ze met een andere pup door de kantine rende. Poot erop en een snauw en waarom?? Ze vond dat ze te druk was??

De 2e keer haalde ik Luca weg, die baas vond het gedrag oké, ik niet.

Nu is Luca 2.5 en nog steeds als ze die teef ziet, gaat ze kruipend, plassend op haar af. 

Die ervaring voorkom ik liever.

"  Maak maar een modmelding s.v.op, misschien kunnen zij je uitleg geven over  het verschil tussen je zelf en je hond verdedigen of trainen met fysieke correcties.  "

Suzanne en Luca

Ik weet prima het verschil en heb het ook niet over wanneer je je hond echt moet verdedigen. Als er echt nood aan de man is zou ik ook echt wel m'n mannetje staan. 

Ging mij er om dat er een aantal mensen waren die zeiden dat zodra er een hond op hen afkomt en zij dat als vervelend ervaren een schop geven. Althans zo heb ik dat gelezen... Er waren er volgens mij nog een paar die vonden dat onnodig schoppen niet kon...

Iedereen hier vindt dat onnodig schoppen niet kan. Dus waar deze hele discussie over gaat is dat er ergens iets aangenomen wordt (interpretatie) terwijl je niet over voldoende gegevens beschikt om tot die conclusie te komen. 

"  Een keer een correctie prima, maar wat als je een hond hebt, die continu andere honden over zich heen krijgt, die dan maar zelf gaat uithalen. Door het uithalen, merkt hij dat hij succes behaald, zal dit gedrag steeds meer en vaker herhalen. Dit gedrag zal versterken, zal andere honden er niet leuker op gaan vinden. Keer op keer een slechte ervaring met honden. Zo kweek  je een hond intollerante hond.
 
Mijn gecastreerde teefje heeft een enorme aantrekkings kracht op reuen. Piepend, kwijlen en wat willen van haar, op haar duiken. Ze bekt ze heel goed af, alleen krijgt zo een pest hekel aan reuen en begint van te voren al uit te halen.
 
Ik hou die reuen af, jaag ze weg, uiteraard probeer ik om te lopen en op afstand te blijven. Door het afhouden voorkom ik voor haar een nare ervaring met reuen waardoor ze voor haar niet meer leuk worden.
 
Een hond die zelf op alles afduikt, er komt een keer een hond die hem grijpt, die dit niet accepteerd, zal wel vaker gaan gebeuren en de hond grijpt de ander terug. Merkt dat hij succes heeft met die agressie en ook hij zal het vaker inzetten.
 
Een keer een snauw ok, maar als dit vaak gebeurd, zal de hond andere er niet leuker op gaan vinden. 
 
Bovendien, je wilt toch niet dat een hond leert agressie in te zetten.
Ik vind het ook niet de taak van een hond om een ander te corrigeren, dat is een taak van de eigenaar. Ik bepaal wat ik wel en niet goed vind.
 
Honden leven met ons samen, omdat ze onze taal uitstekend beheersen. Wij kunnen honden (op een positieve manier) uitstekend vertellen wat wel en niet gewenst is.
 
Een andere hond bepaald voor mijn niet waar mijn grenzen liggen, wat ik wel en niet wenselijk vind.
 
Een volwassen Duitse dog op stal,ex fokteef, corrigeerde Luca als ze met een andere pup door de kantine rende. Poot erop en een snauw en waarom?? Ze vond dat ze te druk was??
De 2e keer haalde ik Luca weg, die baas vond het gedrag oké, ik niet.
Nu is Luca 2.5 en nog steeds als ze die teef ziet, gaat ze kruipend, plassend op haar af. 
 
Die ervaring voorkom ik liever. "

Suzanne en Luca

Hummie viel uit naar andere honden. Nu nog zelden, en als vaak begrijpelijk. Daarom zeg ik dat is mijn persoonlijke ervaring. Juist andersom wat jij aangeeft. En ja dat heeft stress gekost in het begin, maar als ik kijk waar we nu staan. Ik ben niet zo'n fan van sociale wandelingen wat jij aangeeft. Allemaal honden bij elkaar die waarschijnlijk moeite hebben met andere honden. En tuurlijk vertonen die stresssignalen, zou raar zijn van niet. Allemaal moeite ermee, plus ze zitten waarschijnlijk aan de riem waardoor ze niet voldoende de hondentaal kunnen vertonen. Daarom doe ik ontmoetingen ook altijd los. Zet 1 van die honden eens in een stabiele roedel, en ga daar eens een tijd mee lopen. Dat is wat ik gedaan heb. En wat heel goed heeft gewerkt. Stabiele honden, die duidelijk zijn onzekerheid voelde. Hem opnieuw de hondentaal terug hebben geleerd. Gedrag wat hij kon afkijken in bv ontmoeten van andere honden. Ik had andere honden uit de weg kunnen gaan, maar daar had hij niets van geleerd.

Ik vind wandelen in een roedel een grote meerwaarde.

Voor een groot deel ben ik het met je eens hoor. Honden opleggen om te spelen, nee dat is niet goed. Naar je hond kijken, en wat die aangeeft wel. Hier loopt op zondag een grote roedel honden, niet allemaal even stabiel, en sommige met een erg hoog energielevel. Liep ik nooit mee, Hummie gaf toch een keer heel duidelijk aan mee te willen. Uiteindelijk zag ik teveel honden reageren op zijn geur, en zijn we de andere kant op gelopen. Maar de kans kreeg hij zeker van mij.

Nog een man die hier loopt met 2 wolfshonden. Die vond hij behoorlijk eng. Komen we geregeld tegen, dus dat zou iedere keer stress betekenen. Paar keer met hem opgelopen. Hij vind ze niet meer eng, worden vriendelijk begroet, maar niet mee gespeeld en dat is helemaal prima.

Aan de riem andere honden ontmoeten was een no go voor Hummie. Toch van de week gaf hij heel duidelijk aan een bepaald hondje te willen begroeten. Vreemde hond, werd heel vriendelijk begroet. Even gesnuffeld en weer verder. Niet uitvallen niets, maar wel duidelijk dat hij erheen wilde. Laatst ook paar keer dat duidelijk was niet te willen begroeten. Helemaal prima, hoop juist dat hij dit steeds meer gaat doen. Want naar die signalen luister ik zeker weten.

Er is ooit een onderzoek gedaan door gedragsdeskundige. Hondintolerante honden bij elkaar. Erna lieten ze baasjes de beelden zien. En wat bleek? Ze reageerde prima allemaal. Voor een groot deel lag het probleem bij de baasjes.

Even voor de duidelijkheid: Ik bedoel hier niemand persoonlijk mee, bepaalde rassen, bepaalde honden qua fok, honden met bepaalde ervaringen/verledens geloof ik zeker van dat ze niet met andere honden kunnen.

Ik denk wel dat er een deel nog trainbaar is in bepaalde gevallen. En dat uiteindelijk veel minder stress geeft, dan het steeds tegenkomen van andere honden en bv het constante uitvallen.

Toch zie je dat bepaalde reacties door meerdere mensen zo opgevat worden.

Ik heb dan ook om uitleg gevraagd, in wat voor geval doe je het dan wel enz. Helaas krijg ik hier geen reactie op terug.

Dus het alleen maar houden op interpretaties van mensen vind ik niet juist. Als het uitgelegd wordt zou het een heel ander verhaal zijn.

Daarin sluit ik me aan bij Patricia. Zoals ik al eerder heb aangegeven als er gevaar dreigt vind ik schoppen terecht. Tuurlijk bescherm je je hond, dat doe ik ook. De correctie die de mens gebruikt moet wel in de lijn staan van het gedrag van de hond. Als ik iemand in elkaar sla omdat ik een duwtje krijg zal geen rechter zien als zelfverdediging. Dreigt er echt gevaar, is dat een heel ander verhaal.

Ik heb nergens gelezen dat die schop er zomaar komt?

Aan mij de verantwoordelijke taak om mijn hond niet zelf te laten 'zwemmen' in situaties waarmee hij mentaal en emotioneel niet kan dealen. Zo ook in de situaties waarin andere honden het op hem voorzien hebben, of dit nu kwaadwillend, clownesk, grenzeloos, verlekkerd, doordrammend is ... Zo zacht als kan, zo hard als nodig.

De eigenaar van de andere hond manouvreert mij, ongevraagd, in een positie er 'iets' mee te moeten, niets doen is namelijk geen optie. Het benenwerk komt er echt niet zomaar aan te pas, gelukkig, de juiste energie, houding en eventueel luid 'booh' doet een hoop om de ander op tijd de blokken en terug te bonjouren. Maar ik heb mezelf wel moeten ontwikkelen daarin. Die andere hond moet mij 'geloven' om hem weg te krijgen maar voor mijn eigen hond is dat minstens zo belangrijk.

De noodzaak van overgaan tot benenwerk hangt wat mij betreft af van de volharding van de andere hond. Ik maak daarbij geen verschil of die kwaadwillend of gewoon grenzeloos is. Voor mijn hond is beiden schadelijk, het ene fysiek en het andere mentaal/emotioneel.

Maar wat nu als jij aangeeft, verbaal, die duw niet prettig te vinden en die ander blijft vriendelijk lachend maar duwen, keer op keer, en jij herhaalt keer op keer dat deze persoon moet stoppen ... en toch blijft hij/zij daarmee doorgaan, ook als jij wegloopt je achtervolgt en, nog steeds olijk lachend, in je rug blijft porren? 

Ben weer even mee aan het lezen, en ik geef de meeste mensen wel in hun gedachtengang gelijk, en ok, het schoppen is niet goed, maar denk dat de meeste hondenbaasjes dit ook niet zullen doen tenzij ze zelf of hun hond bedreigd wordt, en er geen einde in zicht is, maar dan nog vind ik het de verantwoordelijkheid van het baasje van de té opdringerige/agressieve hond om in te grijpen, hoewel ik het ook wel snap dat als dit niet gebeurt, je het heft in eigen handen moet nemen om erger te voorkomen... 

"  
Maar wat nu als jij aangeeft, verbaal, die duw niet prettig te vinden en die ander blijft vriendelijk lachend maar duwen, keer op keer, en jij herhaalt keer op keer dat deze persoon moet stoppen ... en toch blijft hij/zij daarmee doorgaan, ook als jij wegloopt je achtervolgt en, nog steeds olijk lachend, in je rug blijft porren?  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Ik zou een duwtje teruggeven, zodat ik weg kan lopen. Is gelijk aan het gedrag.

Oke, dus nu gebruik je naast je stem ook al je fysiek (armen) in je actie/reactie. De meesten zullen, als ze al niet gestopt waren (op je grens aangeven), nu vast wel stoppen, het wordt immers erg vervelend ... maar wat met die ene met volharding en uithoudingsvermogen z'n balans hervindt en opnieuw achter je aankomt om lachend in je rug te porren?

Ik test je niet uit, maar probeer wel aan te geven dat alles altijd in verhouding is, ook al lijkt een harde pets ogenschijnlijk niet in verhouding tot een plagerige duw.

Typisch schoolpleinvoorbeeld "hij sloeg mij ... zomaar" of HP voorbeeld "hij beet uit het niets...." 

overigens vind ik een duwtje terug niet gelijk aan gedrag. Die ander respecteert jouw grenzen namelijk totaal niet, walst er grandioos respectloos overheen. Aan deze dingen zit naast een fysiek aspect ook een mentaal en emotioneel aspect. Dat samen maakt de balans op. 

Nou heb ik toch een vraagje voor de 'schoppers': wat verstaan ze precies onder 'een schop geven'?

Is dat de andere hond een oplawaai verkopen met het doel hem flink pijn te doen?
Of je benen gebruiken om een hond die nergens meer naar luistert fysiek op afstand te houden?

Het eerst is natuurlijk een absolute no-go.

Het tweede kan in bepaalde situaties, als normaal blokken niet meer helpt, een oplossing zijn om je eigen hond te beschermen en waar de andere hond in principe ook geen schade van ondervind. Niets doen en de situatie laten escaleren levert naar alle waarschijnlijkheid meer schade op.

Iets andere setting: zo stond ik eens op een parkeerplaats waar even verderop een paar vissers hun spullen aan het uitladen waren. Zo te zien allemaal hartstikke dure spullen. Komt er iemand aan met drie honden, gooit ze gewoon los op de parkeerplaats, twee daarvan rauzen meteen door die apparatuur van de vissers, een tilt zijn poot op en begint tegen hun tent aan de pissen, waarop de visser hem haastig met zijn voet wegduwt. Begint dat mens met die honden toch een potje te schelden.
Sorry, maar in dit geval geef ik de visser toch wel gelijk. Sowieso hoor je je honden niet tussen andermans spullen door te laten rennen en als ze dan ook nog de boel gaan beplassen gaat het helemaal te ver.
Dan is de betreffende hond wegduwen een normale reactie. Je zou het 'schop' kunnen noemen omdat de voet gebruikt wordt, maar dit is nog wat anders dan een stevige trap uitdelen.

 Wanneer een hond een andere hond aanvalt, is bij veel mensen hun eerste reactie de hond te schoppen in hoop dat hij los laat. Ik ben zelf van mening dat in paniek raken en gaan schoppen helemaal niet werkt. Een hond die een rode waas voor zijn ogen heeft, gaat echt de andere hond niet loslaten omdat hij een schop krijgt. Daarnaast breng je jezelf ook in gevaar, aangezien de hond zich dan ook tegen jou kan keren. De beste manier vind ik de aanvallende hond in zijn halsband en als het kan nekvel pakken. Dan laten ze sneller los en kunnen ze jou ook niet verwonden. Nekvel is beter dan de halsband, omdat ze hun kop nog kunnen draaien in de halsband. Probeer zo kalm mogelijk te blijven en niet te schreeuwen. Hoe zelfverzekerder jij bent, hoe groter de kans is dat de hond respect het voor jou. 

Wat je moet doen als een groep honden jou hond aanvalt, dan is bovenstaande een stuk moeilijker en zou ik ook niet goed weten wat ik zou moeten doen.

 De sociale wandeling is voor honden die andere honden niet fijn vinden en uithalen, bevriezen of wat dan ook.

De honden uit de cursus houden juist voldoende afstand, van elkaar, weten na de eerste les dat ze niets van elkaar te vrezen hebben, geeft onderling geen stres. De cursus is op locatie, niet op het eigen veld.

De oefening zit het niet in deze honden onderling, maar de vreemde honden die langs lopen. Daarbij zie je stres, niet alleen bij de honden uit de cursus.

Ja ze zitten aan de lijn, de meeste vinden los ook niet prettig contact met anderen. Eén hond rent heel hard weg als hij los een ander ziet, de ander bevriest, de ander vliegt er op af, met of zonder lijn.

Waarom het los  vaak beter gaat, de hond wordt niet beinvloed door de lijn. Als jij als baas nu eens zo reageert aan de lijn, als een hond aangeeft en ze geven heel duidelijk signalen af. 

Ver van te voren is dat al snuffelen, als je dan simpel opzij stapt, jou hond laat zien, dat hij niet naar de enge hond afhoeft, maar zelf ruimte kan nemen, geeft dat al een stuk rust.

Een hond kan prima zijn taal,spreken aan de lijn, de lijn verhindert hem weg te kunnen als hij wilt. De baas belet hem. 

Dus de baas heeft idd heel veel invloed op het gedrag van de hond. 

De sociale wandeling is ook puur voor de baas, de baas leert singalen herkennen en hier op inspelen. Ook signalen bijn andere honden.

Doordat de baas reageert op de signalen van de hond, voorkom je dat de hond uithaald, of bevriest. 

Ik zelf vind het onnodig je hond op alles af te laten gaan, dit brent gewoon spanning mee. Het snuffelen, is niet voor niets.

Bekende honden prima, honden waarvan je weet dat ze een klik hebben, prima. Verder, aan de lijn helemaal niet nodig los even min. 

Met de sociale wandeling, leer je hoe je zonder te laten snuffelen op een ontspannen manier langs andere honden kan lopen. 

Inderdaad, een hond die al vasthangt .... alleen kalmte kan je redden. Beslist niet uithalen of schoppen, duurt alleen maar langer voor de hond lost en kans op schade wordt zo veel groter.

 Bij de achterpoten pakken en proberen los te krijgen. Een jas over de kop gooien.

Door bij de halsband of nekvel te pakken, heb je ook kans gebeten te worden. 

Mijn man is destijds bij een belaging (door in eerste instantie 1 hond maar al snel gevolgd door de overige 4 van een HUS) gelijk over Ten heen gaan staan. Die dacht als hij gegrepen wordt dan maar liever ad achterkant of ik in mijn benen als hij bij zijn strot. En we zijn er toen dankzij het snel handelen van mijn man gelukkig met wat oorwondjes vanaf gekomen, al duurde het even eer ik door hadden dat het zijn oor maar was want het bloed zat natuurlijk id hals. In dat geval heeft mijn man ook een paar welgemeende schoppen tussen het blokkeren en wegsturen door uitgedeeld.

"  De sociale wandeling is voor honden die andere honden niet fijn vinden en uithalen, bevriezen of wat dan ook.
De honden uit de cursus houden juist voldoende afstand, van elkaar, weten na de eerste les dat ze niets van elkaar te vrezen hebben, geeft onderling geen stres. De cursus is op locatie, niet op het eigen veld.
 
De oefening zit het niet in deze honden onderling, maar de vreemde honden die langs lopen. Daarbij zie je stres, niet alleen bij de honden uit de cursus.
Ja ze zitten aan de lijn, de meeste vinden los ook niet prettig contact met anderen. Eén hond rent heel hard weg als hij los een ander ziet, de ander bevriest, de ander vliegt er op af, met of zonder lijn.
 
Waarom het los  vaak beter gaat, de hond wordt niet beinvloed door de lijn. Als jij als baas nu eens zo reageert aan de lijn, als een hond aangeeft en ze geven heel duidelijk signalen af. 
 
Ver van te voren is dat al snuffelen, als je dan simpel opzij stapt, jou hond laat zien, dat hij niet naar de enge hond afhoeft, maar zelf ruimte kan nemen, geeft dat al een stuk rust.
 
Een hond kan prima zijn taal,spreken aan de lijn, de lijn verhindert hem weg te kunnen als hij wilt. De baas belet hem. 
 
Dus de baas heeft idd heel veel invloed op het gedrag van de hond. 
 
De sociale wandeling is ook puur voor de baas, de baas leert singalen herkennen en hier op inspelen. Ook signalen bijn andere honden.
 
Doordat de baas reageert op de signalen van de hond, voorkom je dat de hond uithaald, of bevriest. 
 
Ik zelf vind het onnodig je hond op alles af te laten gaan, dit brent gewoon spanning mee. Het snuffelen, is niet voor niets.
Bekende honden prima, honden waarvan je weet dat ze een klik hebben, prima. Verder, aan de lijn helemaal niet nodig los even min. 
 
 
Met de sociale wandeling, leer je hoe je zonder te laten snuffelen op een ontspannen manier langs andere honden kan lopen. 
 
  "

Suzanne en Luca

Ik geloof best dat voor bepaalde honden zo'n sociale wandeling kan werken. Maar in sommige gevallen andere zaken werken. Is geen vast iets dat dat werkt. Soms ook beter om verder te kijken dan je eigen ervaringen.

Aan de riem kunnen honden niet voldoende de hondentaal laten zien. Grote bogen enz, de mate van benaderen.

Ik heb zelf met Hummie getraind met therapiehonden, bij een gedragsdeskundige. Toevallig laatst een vrouw gesproken die ook een hond had die aan de lijn uitviel. En zoals de basis is, grote bogen eromheen, geen druk, nooit contact aan de lijn. Maar toch riep het veel spanning op, en zo ken ik nog wel meer voorbeelden. Moet ik zeggen dat het bij Hummie wel naar de achtergrond aan het verdwijnen is. Uiteindelijk hebben de traningen bij gedragsdeskundige weinig opgeleverd. En ja, ik oefende thuis ook zo. Nooit erlangs, bogen enz. Het stuk in de roedel wel, daar heeft hij veel van geleerd.

Die vrouw durfde haar hond nooit los te laten bij andere. Zij heeft een jaar keihard getraind, een hele goede hondenschool die haar goed ondersteund heeft. Die hond gaat nu prima met andere, mits hij los is (op enkele uitzondering na) Heerlijk om baasje en hondje zo te zien, ze genoten weer van elkaar. Aan de riem is ook geen contact, bogen enzo maar dat blijft soms lastig en dat na een jaar keihard trainen. En los is het weg...

Ik geloof niet in 1 manier, of oplossing. Ik denk dat het beste is om te kijken naar de individu en daarop aan te passen. Wij mensen zijn ook niet hetzelfde, bepaalde therapie werkt bij de ene prima, en bij de ander niet.

Met dat stukje constant overal op laten afgaan ben ik het met je eens. Echter waar ik loop, zijn zogoed alle honden bekend. Honden die ik niet ken loop ik ander pad in (mits dit gaat) enkele paden heel smal en dan is er weinig keus. Aantal honden waarvan ik weet dat ze of een te hoog energielevel hebben, of reageren op het geurtje van Hummie die vermijd ik. Ga hem niet onnodig in die situaties brengen.

"  
Oke, dus nu gebruik je naast je stem ook al je fysiek (armen) in je actie/reactie. De meesten zullen, als ze al niet gestopt waren (op je grens aangeven), nu vast wel stoppen, het wordt immers erg vervelend ... maar wat met die ene met volharding en uithoudingsvermogen z'n balans hervindt en opnieuw achter je aankomt om lachend in je rug te porren?
 
Ik test je niet uit, maar probeer wel aan te geven dat alles altijd in verhouding is, ook al lijkt een harde pets ogenschijnlijk niet in verhouding tot een plagerige duw.
Typisch schoolpleinvoorbeeld "hij sloeg mij ... zomaar" of HP voorbeeld "hij beet uit het niets...."  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Ik zou er weinig aandacht aangeven, blokken "verdedigen" en weglopen. Agressie voorkom je niet met tegen agressie, wordt alleen maar erger. Ik zou bv de handen vasthouden, en vervolgens weer doorgaan. Waarschijnlijk ook voor mij een meer natuurlijke houding door mijn werk.

Ik snap wat je bedoelt hoor. En nogmaals een schop vind ik in sommige gevallen zeker kunnen. Maar absoluut niet te snel.

Ik bescherm mijn hond ook, maar kies hier wel de minst vervelende manier van ook voor de andere hond. Jou hond achter je benen, en andere hond vasthouden tot baasje hem over kan nemen is ook een optie, die ik vaker gebruik.

Laatst kwam een hond (bekende) achter Hummie aan, ivm geurtje. Die hond wilde fietsen. Ik stuurde deze hond weg, maar ging inderdaad door. De wolfshond heeft hem toen weggestuurd. Veel mensen zullen het hier niet mee eens zijn. Maar dit werkte echt veel beter. Wolfshond had niets kwaad in de zin, beschermde Hummie. Wilde alleen bereiken dat de andere hond wegging.

Ik vind de correctie van de wolfshond prima, hij ging niet te ver. Vind ik minder stressvol dan een schop van mij.

Tot een bepaalde hoogte vind ik zulke dingen kunnen ja. Als Hummie iemand te druk vind, of over zijn grens gaat mag hij corrigeren. Zolang hij dit binnen de perken doet. Zullen veel mensen het niet mee eens zijn. Ik zie echter dat dit oh zo veel beter werkt.

Hummie speelt veel met beste vriendinnetje. Soms is de een wat wilder, soms de ander. Als ik, of baasje erop reageert komt het minder goed aan dan dat de andere hond even aangeeft dat het te wild is. Grens wordt geaccepteerd en erna wat rustiger verder gespeeld.

Wanneer je je erg krampachtig met je eigen hond(en) opstelt.. dan is het niet verwonderlijk dat een 'vreemde' hond je nog veel meer in een kramp doet schieten,, of zelfs in paniek doet raken.



Ik geloof nog altijd dat een hond een goede reflexie van zijn baas weergeeft.

Een baasje dat snel in de aanval's modus schiet.. zal dit zeker op zijn hond projecteren.

Ik vind nog steeds dat noodweer en preventie hier uitermate over 1 kam gescheerd worden.. terwijl daar nog een wereld van verschil tussen zit.