Mijn hond weer gebeten, gedrag thuis veranderd

"  
De hiërarchie heeft meer te maken met leeftijd en ervaring. Bij wolven leven een paar generaties samen, de oudere leren de jongere van alles, de meer ervaren hebben meer gezag.  Net als een gezin, de ouders hebben de meeste kennis en het meeste gezag "

Suzanne en Luca

Maar ik ben niet de moeder van mijn honden en ik ben zeker niet meer ervaren dan zij in hondengedrag. 

Daarnaast zijn honden geen wolven, dat wordt vaak gezegd in de context van "de dominantie theorie klopt niet"  maar het is net zo waar in "wolven leven veel vrediger in een gezin". Overigens hebben bij de wolven in Yellowstone ook ooit de jonge teefjes de alpha wolf afgemaakt. Ze gedroeg zich te bitcherig. 

Zoveel mensen zoveel theorieën en om de tig jaar  blijkt het toch weer niet te kloppen (spreek in het algemeen )

Ik kijk niet naar theorieën ,ik kijk naar mijn honden en handel daarna

En wat voor de ene hond werkt hoeft niet voor de andere te werken en soms is het even zoeken wat het beste bij je hond past .

Dit vind ik het fijne van een forum dat er verschillende mensen op zitten met verschillende ideeen om zo het juiste te kiezen wat bij jou hond past

Ik zat hier nog even over te denken en wil er toch nog even op inhaken. 

Je zegt "ik heb de signalen wel gezien zoals het gaan wegkijken, oren in de nek, lippen likken.  Maar hoe interpreteer je die dan als je denkt dat je een hiërarchie probleem hebt? 

Want wat je hond laat zien zijn stress signalen (en ik noem ze bewust geen kalmerende signalen, ik vind dat namelijk een misleidende term). Een hond die zijn bezit bewaakt en zich zeker voelt van zichzelf zal heel anders reageren. Die kijkt, beweegt naar voren, oren naar voren, verstart en valt uit (even kort door de bocht he). Terwijl jpu hond feitelijk zegt "wat ga je doen ik vind het eng/niet fijn. Nou hoeft dat niet perse te betekenen dat hij bang is, of pijn heeft, het kan ook een onzekere hond zijn die eigenlijk wel iets wil verdedigen maar het niet durft en dus conflicterende signalen afgeeft. Pat McConnell omschrijft ze als "alpha wannabe's". Dit zijn eigenlijk de lastigste honden, in sommige opzichten. Dit zijn bv ook vaak de honden die uitvallen aan de lijn. Want echt zelfverzekerde honden hebben dat meestal niet nodig. Of die ook in hond-hond interacties conflicterende signalen afgeven en soms ook agressie op kunnen roepen. 

Dit zijn ook honden die gebaat zijn bij duidelijkheid, ,dus weten waar de grenzen liggen. Maar juist weer niet erbij gebaat zijn als ze zich steeds gedwongen voelen het conflict aan te gaan. Want juist daarin weten ze geen raad. 

Ik geef je even een voorbeeld van mezelf, gisteravond. Spot is niet een van de meest zelfverzekerde honden (ok, mijn man noemt hem gewoon een zeikerdje ;-) ). Gister had hij een teek bij zijn oog. Ik wilde die snel even weghalen maar meneer had besloten dat de tekentang eng was. Ik was eigenlijk een beetje geïrriteerd, het was laat, ik wilde naar bed en Spot schoot onder de tafel. Aansteller. Ik had eigenlijk al mijn hand uitgestoken om hem er onderuit te trekken (kan makkelijk, hij zal niet grommen oid en zeker niet bijten) en toen bedacht ik, hmm. Hij zit mij hier op alle manieren duidelijk te maken dat hij het niet fijn vind. Terwijl ik alles bij hem mag / kan doen. Als ik hem nu onder de tafel vandaan trek, in de houdgreep neem en die teek eruit wurm is de teek eruit. Maar kan ik elke volgende keer als ik dit moet doen een wedstrijdje "vang de husky" gaan spelen. 

Dus ben ik naar de garage gewandeld, heb een handvol brokjes gepakt, ben op de grond gaan zitten, heb hem bij me geroepen. Met wat brokjes en kroelen languit naast me laten liggen. De teek wou er niet uit, minuten zitten frotten. Spot bleef netjes liggen. Minimale dwang. Vanmorgen vond ik weer een teek, tang gepakt, mocht hem zo weghalen. Dit heet dus een win-win situatie.

Nou weet ik dat ik geen issues met Spot heb in huis over wie wat bepaalt. Hij is geen dwingerd. Bv hij bedelt wel maar houdt er ook mee op als ik dat zeg, 

Terwijl Chenak echt kon dwingen en eisen. Als die wegliep bij het kammen bv, haalde ik hem acuut terug. We stopten pas met dat soort zaken als ik dat zei. 

Als Rupert zo goed reageert op een niet confronterende benadering (zoals je op de vorige bladzijde schrijf) dan is dat mooi. Houdt dat vol en bewaak jouw grenzen erin. Maar ga er geen strijd van maken. 

Ik kan je echt het boek van Suzanna Clothier aanraden. Bones would rain from the sky. Dat geeft hele mooie handvaten over "Leading the dance" . Leiderschap zonder de confrontatie aan te gaan. 

En een welgemeend advies : verergert het gedrag, haal er iemand bij die meekijkt. Want zowel jij als Rupert verdienen het niet om in een soort gewapende vrede door het leven te gaan. Het moet ook wel relaxed zijn in huis ;-). 

Succes!

... Dubbel...

Ik heb bij Tobias gebruik gemaakt van "kalmerende Signalen"En die beet echt, zo zelfs dat er moest worden gehecht. Ik bedoel ook bij zijn baas.

Een hond geeft signalen, en ziet/begrijpt jouw ook als hond. Het geeft echt vertrouwen. Probeer het eens, 

Ook bij pijn.

Wegkijken, doe hetzelfde.

Tongelen doe hetzelfde.

Ik heb er erg veel aan gehad, en hij heeft nooit meer gebeten. Koste wel tijd.

Communiceer, zoals honden het met elkaar doen...zover wij weten, en zover jij kan, als mens. 

Het is naar mijn mening juist heel intressant om naar de nieuwste ontwikkelingen te  kijken op het gebied van hondengedrag. Bijvoorbeeld de lichaamstaal van een hond,  dat dit zo uitgebreid is, wie had dat ooit kunnen denken. Ik vind dat een reuzegrote stap in de goede richting om honden te leren begrijpen. En als je je hond begrijpt, dan is het ook veel simpeler om daar als mens op te reageren op een manier die een hond begrijpt.

Ik ben ook iemand die heel makkelijk is, waarom een strijd aangaan en denken dat je niet gerespecteerd wordt, terwijl een hond hoogstwaarschijnlijk helemaal niet zo denkt.

Adviezen op een forum, daar moet je inderdaad uithalen wat jou aanspreekt, kijk hoe de adviezen onderbouwd worden, en heel belangrijk: of ze veilig zijn voor mens en hond. Doorgaan terwijl een hond je probeert duidelijk te maken dat je al te ver gegaan bent, kan heel gevaarlijk zijn want wat rest hem dan anders nog in zijn ogen?

De meeste bijtincidenten schijnen toch in het gezin te zijn van de hond zelf. En waardoor? Toch de miscommunicatie tussen mens en dier.

Even gauw tussendoor, moet zo de deur uit.

Natuurlijk heb ik nog verder nagedacht en er schoot mij nog iets te binnen.

Mijn ouders hebben een klein hondje (7 jr) vorig jaar uit een asiel gehaald en dat hondje valt nogal uit tegen mijn hond. Als dat hondje hier op bezoek is, gaat hij altijd aan de riem. Omdat hij zo uitvalt tegen Rupert als hij langs loopt (Rupert los, hondje aan de riem) durft Rupert er amper langs te lopen en haal ik hem bij mij zodat hij bij mij kan liggen enz.

Bij hen thuis zit dat hondje op zijn eigen stoel (ook aan de riem) en Rupert naast mij op de bank. (los) Als Rupert mee naar huis moet, durft hij er niet langs. Dan neem ik hem mee aan de riem aan de andere kant van de bank/tafel. Dat kleine hondje gaat dan toch tekeer. Twee keer heeft het hondje kans gehad Rupert aan te vallen (geen verwondigen, wel een bange Rupert)

Doordat ik Rupert aan de riem van de bank afhaalde, hij bang was en desondanks het hondje niet bij hem kon komen, maar wel als een blik en emmer te keer ging, Rupert dit als bedreigend is gaan ervaren?

Een theorie hoor. Wat vinden jullie?

 Ik vind het zelf totaal verkeerd honden met wolven te vergelijken. Jij begon over dat een wolf......., dus ik gaf aan dat bij wolfen niet de alpa eerst eet.

Onze honden stammen niet af van de huidige wolven, onze honden zijn gedomesticeerd, kunnen een relatie aangaan met anderen soorten dan zij zelf, wolven niet. Wolven leven kn familie verband, bij  honden hoeft dit niet perse zo te zijn. Daarom kunnen zijn zo goed met ons mensen leven.

De roedel honden is niet het zelfde opgebouwd als wolven.

Ja er zijn overeenkomsten met de wolf maar ook heel veel niet.

Er zijn in het wild levende honden oa de paria honden. Ook daarbij was een hele andere samenstelling. De honden leven meer naast elkaar dan samen, komen vaak alleen samen op te paren. Ze jagen alleen, heeft ook met de grootte van de prooi te maken, dus in dat op zich zijn het geen tamme wolven.

Een hond is totaal niet bezig met het leiderschap.

Als een hond jou een signaal wilt laten zien en je jaagt hem de bank af, dan heb je dus niet begrepen dat je hond met het grommen en lip optrekken je iets wilt duidelijk maken. 

Met hem van de bank jagen, los je de oorzaak niet op, je bestrijd alleen het probleem. 

In het geval van ts: laat de hond zien, wat je wel wilt, wees duidelijk. Als hij gromt (door onzekere baas die niet duidelijk is, hond zelf onzeker) laat je door je hond bij je te roepen en een voertje (of andere beloning) te geven, zien dat jij zijn gevoel respecteert. Je gaat niet zijn zone in, maar roep hem bij je. Hierdoor leert je hond gelijk van jou niets te vrezen te hebben en zal het grommen van zelf afnemen.

 Je bent geen moeder, maar honden zijn heel goed relaties aan te gaan met soorten anders dan ze zelf. Een hond ziet jou als ervaren, de begeleider (als het goed is) dat vergelijk ik met de moeder rol.

Zelfs als je geen biologische moeder bent, kun je toch moeder zijn van een adoptie kind.

Wat ik zelf denk over rangen en standen en hierargie, iedere hond heeft iets wat hij belangrijk vind en waar hij goed in is. De ene wilt perse naast de baas liggen, de ander doet een moord voor t lekkerste stuk vlees, de 3e gaat voor de bal, de ander voor voertjes, voor een spelletje met een andere hond, voor het opvoeden van pups enzo. 

Als je vind dat een hond boven een ander staat, omdat hij perse de bal wilt, kan de rol in een andere situatie zijn omgedraaid. Eigenlijk is een hond nooit in alle gebieden „de baas" 

Als baas, heb je zorg te dragen voor de veiligheid van je hond, regelmaat en zorgen dat je hond weet waar gij aan toe is. Door een goede band met je hond (en je kinderen) accepteer hij jou als begeleider, vanzelf.

Niet om te vergelijken, maar bij wolfenroedels net zo. De alpa paar, zijn de ouders, de meest ervaren die de rol hebben zorg te dragen voor de leden, voor de welpjes en de veiligheid. Een andere wolf, kan de leiding hebben met de jacht, een ander met het opvoeden van de kleintjes. Eentje vind het eten het belangrijkst en de ander zorgt voor de veiligheid. Samen zorgen ze dat alles loopt en iedereen een functie heeft. Er is zeker spraken van een bepaalde hierargie, maar meer als rolverdeling, dan van rangen en standen.

Een kleintje kan het lekkerste stuk vlees zich toe eigenen, de rest vind dit misschien minder belangrijk.

Zeker in tijde van schaarste eten de welpjes eerst, zij zijn de zwakste en kwetsbaarste in de groep. 

Een hond is totaal niet bezig met het leiderschap.

Zolang er duidelijkheid heerst in zijn roedel misschien niet ,maar als jij onzeker bent en geen leiding/duidelijkheid  geeft zet ik mijn vraagtekens bij deze zin van je .

Je zegt honden hebben ieder hun eigen ding (of meerdere )waar ze de baas over willen zijn ,waarom verergert hun  gedrag dan (en wordt   het steeds meer )als je niet ingrijpt en krijg je een zeer vervelende hond !

Een hond kan in mijn ogen niet leven zonder leiderschap (of je hebt heel veel conflicten )

Nu vervullen wij als baasje de rol van roedelleider(dus kunnen ze zich ook gelijkwaardig opstellen ) ,maar vraag me af of de honden nog zo gelijkwaardig zijn als ze ons mensen niet hadden .

Je ziet zelf al als onze leiderschap nalaat ontstaan er problemen.

ik heb dit getypt nav je opening, maar zag niet dat we al 4 pagina's ver waren :)

Als hij zijn lip optrekt wil zeggen dat je al een stap te ver bent gegaan. . recht op hem afkomen, over hem buigen of aanraken op plaatsen waar ie het liever niet heeft (vb. halsband)... allerhande dingen kunnen de trigger zijn. 

over die halsband, vele honden kunnen dit niet verdragen, bouw dit op met wat lekkers

Het duidelijkste signaal van een hond is zijn tanden laten zien. als je dit signaal negeert dan maak je heel veel kans dat ie gaat bijten. Dit is eigenlijk geen kans maar een zekerheid.

Werk met je hond (eventueel samen met een GT) aan jullie band. zodat hij jullie leert vertrouwen en vermijd in tussentijd situaties waar hij denk dat hij zichzelf moet verdedigen.

Een goede stap in de richting is een boek over lichaamstaal, dan leer je die van je hond herkennen en kan je werken aan situaties waarin hij je niet vertrouwd. dit lukt alleen maar in kleine stapjes door rekening te houden met de triggers. Laat hem eerst even ontspannen en roep hem desnoods met een snoepje.

boekentips: hondentaal is lichaamstaal (M Gaus) en nog veel beter: kalmerende signalen (T Rugaas)

Ik denk dat je een heel erg onzekere hond hebt, wees duidelijk (consequent en rechtvaardig), maar met een hele zachte hand.

 De hele sfeer in de woonkamer is al niet goed ,veels te veel spanning (gestreste) hond aan de riem ,paniekerige baasje  dit alleen al is al zeer bedreigend voor  een onzekere hond

Jou moeder moet haar hond beter corrigeren (is niet gemakkelijk want dit gedrag is niet tijdig gecorrigeerd )Denk dat je moeder wel wat hulp hierbij kan gebruiken van een gedragsdeskundige . Zoniet  dan zou ik je hond niet meer meenemen naar je moeder (voor beiden honden geen gezonde situatie ) of zolang in aparte ruimtes zetten .

paniekerige baasje(s) dat niet. Mijn ouders kennende zullen ze niet zo gauw naar een gedragsdeskundige gaan. Mede omdat hun hondje al 7 of 8 jaar is, uit asiel komt en er geen voor-informatie is.

een leider is iemand die ervoor kan zorgen dat de hond zich veilig en begrepen voelt, een hond in huis halen betekend dus dat je als mens daar de volle verantwoording voor hebt en ook moet nemen. Als je niet duidelijk bent en bedreigend overkomt, zodat de hond zich onveilig en onbegrepen voelt, kan dat heel gevaarlijke situaties veroorzaken. Honden zijn juist van zichzelf heel conflictvermijdend, dus als ze al een confrontatie hebben ze al heel duidelijk (voor henzelf dan) aangegeven dat ze een situatie niet fijn vinden, wegkijken, kop wegdraaien, oortjes naar achteren, staart heen en weer bewegen, tongelen. Als dat over het hoofd gezien wordt, moet hij in zijn gevoel een stapje verder gaan, lip optrekken, grommen. Als je dan nog doorgaat zou het kunnen dat een hond zijn communicatiemiddelen voortaan achterwege laat (wat heel slecht is want dan heb je een tikkende tijdbom, bovendie is dat ook heel slecht voor de gezondheid en het welzijn van de hond) of de hond heeft het gevoel dat hij gedwongen wordt tot uitvallen of zelfs bijten.

http://www.youtube.com/watch?v=bstvG_SUzMo

Hieronder zie je hoe een hond aangeeft dat hij zich niet gemakkelijk voelt

http://www.youtube.com/watch?v=2oPoEwsU0sA

 Als een baas niet duidelijk is naar zijn hond, onzeker is, als een hond niet weet waar hij aan toe is, zal hij noodgedwongen zelf initiatieven gaan nemen, heeft niets met leiderschap te maken, maar het genoodzaakt zijn zelf te handelen. Een hond wilt die rol helemaal niet.

Je krijgt alleen een vervelende hond als je niet duidelijk naar hem toe bent, als je je hond niet leert dat er grenzen zijn.

Een hond wilt graag met mij als baas samen werken en is bereid tot samenwerken. Naar mij te luisteren als ik hem motiveer. Ik behoed hem voor gevaar en vervelende situaties. Ik ben zijn begeleider en niet een soort autoritaire leider. 

De paria honden, of andere honden die in het wild leven, hebben geen vaste leider en toch leven die vreedzaam naast elkaar.

Honden zijn conflict vermijdend, vandaar kalmerende signalen. Ze proberen alles om conflicten te vermijden. Zelf zonder leider.

Een roedel bestaat alleen uit gelijk waardige soorten, als baas kun je nooit de roedelleider zijn. 

"  Als een baas niet duidelijk is naar zijn hond, onzeker is, als een hond niet weet waar hij aan toe is, zal hij noodgedwongen zelf initiatieven gaan nemen, heeft niets met leiderschap te maken, maar het genoodzaakt zijn zelf te handelen. Een hond wilt die rol helemaal niet.
 
Je krijgt alleen een vervelende hond als je niet duidelijk naar hem toe bent, als je je hond niet leert dat er grenzen zijn.
Een hond wilt graag met mij als baas samen werken en is bereid tot samenwerken. Naar mij te luisteren als ik hem motiveer. Ik behoed hem voor gevaar en vervelende situaties. Ik ben zijn begeleider en niet een soort autoritaire leider. 
 
De paria honden, of andere honden die in het wild leven, hebben geen vaste leider en toch leven die vreedzaam naast elkaar.
 
Honden zijn conflict vermijdend, vandaar kalmerende signalen. Ze proberen alles om conflicten te vermijden. Zelf zonder leider.
 
Een roedel bestaat alleen uit gelijk waardige soorten, als baas kun je nooit de roedelleider zijn. 
  "

Suzanne en Luca

 Met sommige uitspraken ben ik het met je eens. Dat een baas duidelijk moet zijn naar zijn/haar hond, daar ben ik het zeker mee eens.

Dat je alleen een vervelende hond krijgt als je niet duidelijk bent, ben ik het weer niet mee eens. Je kan toch ook echt een lastig exemplaar hebben wat in de genen zit.

Jij trekt vaak de vergelijking met kinderen. Als je nou een ADHD-kind neemt, wat eerlijk gezegd regelmatig strontvervelend is, zeg je dan ook dat dit kind lastig is omdat de ouders niet duidelijk zijn? Denk dat je menig ouder daar flink mee op de tenen trapt.

En honden zijn niet conflict-vermijdend. Ik heb hier een reu, als het om aandacht of eten gaat, altijd het conflict opzoekt met het teefje. En wij steken hier als hoogste in rang (wat volgens jou dus ook niet bestaat) een stokje voor en accepteren dit gedrag absoluut niet van hem. En wat is volgens jou het verschil tussen een baas die duidelijkheid moet scheppen voor de hond en een roedelleider? In mijn opzicht is dit precies hetzelfde.

geheel eens met bulleke..

mooi verwoord...

 Als je een „lastig exemplaar" hebt, wat in de genen zit en je daar in je opvoeding rekening mee houd, hoeft het geen probleem te zijn. Iedere hond is anders, heeft een eigen aanpak nodig. Als je kijkt wat je hond nodig heeft, duidelijk bent en goed zijn lichaamstaal begrijpt, moet het toch goed gaan.

Ik heb een kind met add en een met adhd. Wij accepteren hoe ze zijn en vinden het geen probleem. Ze zijn zoals ze zijn en een probleem heet pas zo als je het een probleem noemt.

Honden zijn echt conflict vermijdend. Kijk naar de hond van ts, die doet er alles aan om te laten zien dat hij de situatie niet prettig vind, welke rede dat ook mag zijn.

Kijk op straat of losloopgebied, naar honden onderling, wegkijken, weg lopen, gapen, tongelen, grommen enzo. Niet altijd, vaak is het ook gelijk spelen, of gewoon langs lopen, even snuffelen enzo, maar ik bedoel situaties waar een hond zich niet prettig voelt.

Dat laten ze zien om het maar niet tot een confrontatie te laten komen. Als dit genegeerd wordt, of als een hond zo in het nauw zit, als hij niet anders kan,pas dan zal hij uithalen. Het is wel zo, dat als een hond een maal de grens over is van uithalen en heeft gezien dat dit wel tot een succes lijd, hij sneller weer zal uithalen.

Ook is het zo dat bij pitbullachtigen, deze signalen heel moeilijk te zien zijn. Daardoor lijkt het als of ze vanuit het niets aanvallen. Heb eens een vertraagd filmpje gezien voor een aanval. Pas toen zag je eerst kleine signalen.

Bij mij heeft het woord roedelleider een negatieve betekenis, denk altijd aan de methode van CM. Ik zelf noem het de begeleider in de zin van ouder. Ik leer mijn hond hoe zich te gedragen in deze maatschappij. Ik leer haar trucjes, sport met haar en verzorg haar. Zorg voor dat ze zich prettig en veilig voelt. Ze mag, net als de rest van mij gezin, op de bank en ze hoeft niet voor mij op te staan, plek genoeg. Net zo als ik bij mijn kids doe, hou ik rekening met haar gevoelens en mag ze mij laten zien als ze iets niet prettig vind ( lang wandelen in de regen bvb) , mits het veilig en verantwoord is. 

"  

Eens, dat is ook wat ik mis in sommige 'methodes' ook een hond heeft een persoonlijkheid en een eigen wil. Ik weet dat ik bij de MG school te horen kreeg dat ongeacht ras je alle honden op dezelfe manier dingen kon leren. En de instructeur stomverbaasd was dat wij zo'n moeite hadden om het trekken aan de lijn af te leren bij onze husky's . Er werd ook nooit gesproken over de motivatie voor bepaald gedrag. Gedrag is gedrag en dat kun je omvormen. Maar met verschillende motivatie kan de aanpak wel eens heel verschillend moeten zijn... "

Wakkere husky

 Ik heb wel vaker gehoord bij MG school dat ze te weinig kijken naar de individuele verschillen.

Hangt misschien ook van de trainer af? Jammer is dat. 

Ik heb super veel geluk mijn mijn honden school, elke hond is daar een eigen individu. Wat bij ons fijn is, dat er heel veel wordt uitgelegd, de motivatie van honden. We bespreken soms een hond met zijn „problemen" leerzaam voor iedereen.

Mijn schotse collie, loopt tegen me aangeplakt, kan je van een jachthond niet verwachten, zei ze. Zo leerzaam en leuk. 

Honden zijn echt conflict vermijdend. Kijk naar de hond van ts, die doet er alles aan om te laten zien dat hij de situatie niet prettig vind, welke rede dat ook mag zijn.
Kijk op straat of losloopgebied, naar honden onderling, wegkijken, weg lopen, gapen, tongelen, grommen enzo. Niet altijd, vaak is het ook gelijk spelen, of gewoon langs lopen, even snuffelen enzo, maar ik bedoel situaties waar een hond zich niet prettig voelt.

Suzanne en Luca

Niet alle honden zijn in alle situaties conflictmijdend. Dat het vaak niet met gevechten gepaard gaat dat is gelukkig wel zo. Voor zover ik me kan herinneren heeft Chenak nooit echt gevochten met een andere hond. Maar hij was beslist niet conflictmijdend. Hij was alleen zo zelfverzekerd dat hij het niet nodig had om verder te gaan dan een blik of een enkele grom. 

Een echte dominante hond is prettig, juist omdat hij zoveel situaties beheerst dat hij het niet nodig heeft om te vechten. Dat wil niet meteen zeggen dat hij conflictmijdend is. Althans in mijn ogen niet. 

Hij speelde ook niet met onbekende honden. Hij tastte even af, wist waar hij stond en liep door. Veel van wat wij spelen noemen is in feite even grenzen aftasten. Omdat honden elkaar zo goed verstaan, zal dat gelukkig niet zo vaak leiden tot een vechtpartij. Maar ik denk dat er heel wat ' conflicten'  uitgepraat worden in 'spel". 

"  

Eens, dat is ook wat ik mis in sommige 'methodes' ook een hond heeft een persoonlijkheid en een eigen wil. Ik weet dat ik bij de MG school te horen kreeg dat ongeacht ras je alle honden op dezelfe manier dingen kon leren. En de instructeur stomverbaasd was dat wij zo'n moeite hadden om het trekken aan de lijn af te leren bij onze husky's . Er werd ook nooit gesproken over de motivatie voor bepaald gedrag. Gedrag is gedrag en dat kun je omvormen. Maar met verschillende motivatie kan de aanpak wel eens heel verschillend moeten zijn... "

Wakkere husky

Ik quote even mezelf, want ik merk dat ik er nog wat aan toe te voegen heb. Wat ik bv een waardevolle toevoeging van de Roedelmethode vond, is dat er gedrag van de Hond ook gezien kan worden als Communicatie naar de Baas. Dus dat niet alles wat een hond doet gemotiveerd is door zijn belang op dat moment, maar dat honden wel degelijk iets kunnen doen om te zien hoe de baas daarop reageert om zo duidelijkheid te creëren in hun eigen wereld. Ik vind dan soms dat de Roedel daar weer in doorslaat, omgekeerd vind ik dat andere methodes, zoals de CS/MG het weer onterecht helemaal buiten beschouwing laten. 

Waarom je nooit roedelleider kunt zijn, als mens ben je geen hond en een roedel bestaat uit dezelfde soorten. Je kan dus geen onderdeel van een roedel zijn. Je bent de begeleider van je roedel, de baas van je honden.

" Waarom je nooit roedelleider kunt zijn, als mens ben je geen hond en een roedel bestaat uit dezelfde soorten. Je kan dus geen onderdeel van een roedel zijn. Je bent de begeleider van je roedel, de baas van je honden.
  "

Suzanne en Luca

En geen mama, een geen baas (want ze hebben geen dienstverband tenslotte) , en geen vrouwtje (want sommigen onder ons zijn een mannetje) . 

Hmmm, apen (en mensen) leven in groepen, dus als primaat zou ik een groepsleider zijn. Klinkt ook wel aardig, hoewel ik er een  beetje geitewollensokken gevoel bij heb. 

Tsjeetje, ik beland spontaan in een identiteitscrisis 

Ik vind die van Suzannan Clothier wel mooi "Leading the dance" 

het is een hele discussie geworden, is ook prima en intressant

Nog even over dit stukje:

Nu sinds hij voor de tweede keer aangevallen is, heeft hij het ook al op de mat bij de voordeur. Ik pak hem niet meer bij zijn halsband, maar ga wel naar hem toe en geef het commando (die hij goed kent) dat hij moet komen. Zijn oren gaan in zijn nek, lip optrekken, grommen en gister beet hij mij zelfs. (niet door, maar toch)

Bedoel je dat je dan met hem wil gaan wandelen of wil je hem van de mat weghebben?

Lola vindt het gaan wandelen altijd heel spannend en kan soms ook happen van opwinding. Ik maak daarom altijd heel rustig haar riem aan, laat haar eerst naar mij komen en zitten (dan komt ze meestal haar kop tussen mijn knieen verstoppen), ik aai en masseer haar dan een beetje, en dan spreek ik haar of sussend of vrolijk en beslist  toe(hangt af van hoe ik denk dat op dat moment het beste is), ik zorg dat ik niet over haar heen hang en mijn handen niet over haar kop komen. Als de riem dan om is, (volgt er om de spanning te ontladen toch vaak nog een hapje) en dan lopen we rustig de deur uit. Zodat de wandeling al rustig en redelijk ontspannen begint. Verder doe ik er tijdens de wandeling alles aan dat de wandeling leuk is en succesvol en zo ontspannen mogelijk verloopt. Honden aan de lijn gaan we altijd uit de weg en verder bepaal ik of ze met een andere hond in contact mag komen of niet. Vaak laat ik haar ook zelf haar route bepalen, dat is ook fijn dan ben je zeker dat ze het naar de zin heeft

Nouja een heel verhaal, maar misschien helemaal niet voor jou belangrijk of van toepassing

" Waarom je nooit roedelleider kunt zijn, als mens ben je geen hond en een roedel bestaat uit dezelfde soorten. Je kan dus geen onderdeel van een roedel zijn. Je bent de begeleider van je roedel, de baas van je honden.
  "

Suzanne en Luca

Als je de hond aan de riem hebt op straat ben je dan een begeleider?

Nee je bent verantwoordelijk, zonder dat de hond je hierom vraagt.

Ik bedoel, waarom spreken we niet in woorden als "samen". 

Ook de hond geeft aan. 

Een hond is geen mens en een mens is geen hond. Dus samen moeten we het doen.

 Dat is heel mooi: samen. Hier ben ik het helemaal mee eens. Zo voelt het ook. 

 Baas bedoelt als de eigenaar, je bent de eigenaar van je hond. Baas betekend ook de eigenaar. 

Mensen leven in familie verband. De ouders zijn de begeleiders. Bij mensen heb je dit dus ook.

In het dagelijkse leven, zijn ook leiding gevende, wat dacht je van een directeur van een school, een afdelingen hoofd, een sport leraar, allemaal leiders.

Mensen zeggen ik ben de roedelleider, dat kan niet, je kan nooit zelf onderdeel van een roedel worden, je kunt van je roedel de begeleider zijn. 

De roeldelleiders van wolven is het alpha paar, zelfde soort, als mens kun je (ook al zijn de wolven met de hand groot gebracht) nooit hun roedelleider worden, wel de begeleider van de roedel.

Er zijn ook diersoorten die helemaal geen leiders hebben. Sommige wilde honden, leven naast elkaar, zonder een enkele leider, maar als individuen. Alleen om te paren zoeken ze elkaar echt op.

 Een blik of een enkele grom is conflict vermijdend.