Heel veel mensen hier zeggen dat jij helemaal niet onkundig bent en een ingewikkelde hond hebt met bagage, lees ik hier regelmatig. Waar ben je dan bang voor?
Ik weet ook zeker wel waar ik mee bezig ben. Maar dat ene stukje dat dan niet lukt, dat frustreert mij. Want ik ben al zo ver, en waarom kan ik dan niet dat laatste stukje aan mezelf veranderen om van mijn hond een stabielere en veiligere hond te maken?
Het is ook geen onwil dat ik het niet kan, ik zit gewoon ergens met mezelf in de knoop, en Odi heeft daar geen profijt van.
Ik quote alleen even het laatste stukje, anders heb staat het verhaal er twee keer.
Maar dankjewel Iris, echt. Tranen in mijn ogen.
Als je hier iets mee wilt doen, een stukje ontwikkeling voor jezelf zou je eens naar een psycholoog kunnen gaan. Ik denk dat er voor een forum te weinig informatie is om jou persoonlijk te kunnen steunen zoals we en jij dit graag zouden willen. Je kunt gewoon zonder huisart een afspraak maken en dan eens je verhaal doen en kijken hoe je er met zo iemand uit zou kunnen komen. Vaak kom je er veel sterker uit dan dat je erin gaat en ik hoop van harte dat je tot inzichten gaat komen. Dit is niet respectloos bedoeld. Ik vind het heel bijzonder dat zo'n bijzondere hond als Odi een enorme ontwikkeling bij jou stimuleert. Wat zijn onze viervoeters toch helden!
Suzanne, ik ben het, het gros van de tijd roerend met je eens, maar nu
Wat ben jij aan het drammen en zeuren op jou manier en dat die voor Luca heeft geholpen. Super! Voor Odi niet!
Serieus wat is het hier een gedram en schijnheilig gedoe, ik geloof er niks van dat jullie nooit boos worden, zelfs een gevoel is al genoeg om het te merken! Ik wordt ook wel eens boos op de honden, en die stemcorrectie verteld ze dat het nu echt meenis is. Goh wat ben ik een dierenmishandelaar
Tamara, ik heb ooit als tip gekregen om even snel aan een andere situatie te denken waar ik verdrietig (dat was mijn probleem) van werd en me daarin te wanen en daar de reactie naar te geven. Verder wil ik je veel succes wensen en zeggen dat ik respect heb hoe je het aanpakt! Ik weet niet of ik dit zou kunnen En ik zou zeker niet zo netjes kunnen reageren!
Hele reactie getyped, is 'ie weg..
Oke, nog een keer dan maar.
Tip die ik kreeg; kies een commando dat ze lading dekt. Wij mensen zijn heel talig en veel van onze emoties zijn daarmee verbonden. Bij mij was het omgekeerd; mijn Los klinkt als snel negatief en bij puppy Shad die met van alles rond liep te sjouwen wilde ik juist een positief woord voor ruilen. Dat werd 'Heb je wat moois gevonden' een zinnetje waarvan manlief en ik altijd gingen lachen. En Shad vrolijk op ons af kwam.
Als ik boos wordt, gebruik ik niet 'nee' (dat betekent bij ons 'pak dat niet') maar 'en Nu is het KLAAR'. Aanloopje met een duidelijke blaf. Ik gebruik dat mn als ik te heftig spel wil onderbreken, soms ondersteund door een korte handklap. Of als Spot in zijn debiele spring naar het einde van de lijn want ik heb wild geroken gesnok (da's echt van een andere orde dan gewoon aan een lijn trekken, hij is dan echt heel moeiijk bereikbaar) . Grappig genoeg volgtbdan inderdaad vaak een ontspanning voor baas en hond,
Vergeet verder ook niet om ook jezelf positief op te voeden; geef jezelf een schouderklopje voor alles dat goed gaat en als het niet goed gaat heb je een verbeterpunt.
Bij mij heeft Gorja heel veel geholpen om het juiste perspectief te blijven zien en de goede punten te benadrukken. Lijkt mij dat Iris dat bij jou ook kan, als ik haar post zo lees.
(Iris, wat fijn dat je dit zo toelicht) Tamara, hou vol, komt vast goed !
Je klinkt anders zelf ook aardig boos nu ;)
Wat voor de een niet werkt, werkt voor de ander wel. Jij "weet"/"vindt" dat boos worden niet werkt, een ander "weet"/"vindt" van wel. Daarbij interpreteert de helft van de mensen "boos worden" hier volgens mij verkeerd maar goed.
Uhm, bij mij werkt af en toe boos worden wel. Mits goed getimed, goed uitgevoerd en duidelijk gecommuniceerd en niet uit frustratie maar uit oprecht 'ik vind dit NIET goed'. Overigens is daar wel een goede band met je hond voor nodig, een van wederzijds vertrouwen.
Eens!
mijn boosheid zit enkel in een hele ferme vocale nee, niet met stemverhoging, enkel intonatie en eventueel blik naar het alternatief.
en het werkt niet? Ik heb het 1x gedaan toen ze uit de kattenbak at, en dat laat ze nu wel link uit haar hoofd, ook als ik er niet ben! Van negeren of alternatief vond ze dat het dus oké was, of in ieder geval maakte het geen indruk.
bij die van mij helpt het, JUIST omdat het zelden voorkomt
wat een reakties lees ik hier, bijv. naar Suzanne die haar uiterste best doet om e.a. duidelijk te maken, dit is toch geen drammen. Iedereen wil toch het beste voor Tamara en Odi. Waarom er niet op ingaan en bespreken dan kom je misschien tot meer duidelijkheid en een goed gesprek?
Zeker weten is houding ook heel belangrijk hierbij, waarom niet bespreken dat als de houding bijv. bij het afstand vergroten al zelfverzekerd rustig moet zijn en niet paniekerig.
Hoe kan afstand vergroten trouwens niet werken bij een uitvallende hond vraag ik me af. Volgens mij kan het niet anders dan dat dat moet werken, ooit is de afstand zo groot al is het 50 meter dat de hond rustiger is en niet meer uitvalt.
We zien inderdaad niet alles, maar er wordt beschreven dat Odi uitvalt en ze daar logiserwijs iets aan wil doen.
Inderdaad als je angstig wordt dat je hond misschien gaat uitvallen en je hem angstig weghaalt als er een "gevaar" opduikt, zal hij dit misschien niet op de juiste manier opvatten. Je houding zou dan idd zelfverzekerd rustig, positief moeten zijn. Zoals in alle situaties eigenlijk. Dat is lijkt me een leider zijn voor je hond.
Natuurlijk wordt iemand soms boos maar toch niet in als je zelf veroorzaakt hebt dat de hond uitvalt, ...eerder boos naar jezelf dan..
Ik weet zelf dat dit met een uitvallende hond niet altijd makkelijk is, je moet op alles voorbereid zijn en blijven. Ik denk dat het niet realistisch is te verwachten dat Odi met zijn achtergrond, ooit een in alle situaties ontspannen hond is, maar dat je zelf heel creatief moet blijven in het voorkomen. Op de duur wordt dat ook een tweede natuur en je hond zal je er dankbaar voor zijn.
Als je: nu is het klaar zegt, om wild spel te onderbreken, wat doe je daarna? Of als hij springt aan de lijn, wat doe je zelf erna?
Het kan misschien, bvb dat je na nu is het klaar, zelf wegloopt, wat een duidelijk signaal is dat het spel stopt. Dus niet alleen door de woorden.
Honden reageren niet alleen op stem, maar op je hele gemoeds toestand, je houding en gebaren.
Een woord is maar een woord. Honden communiceren met meer dan alleen dat.
Als ik wegga boodschappen te doen, blijft Luca slapen, maar als ik er alleen al aan denk naar het park te gaan, gaat ze piepen.
Mooi hè, honden!
Je hebt inderdaad een blokade in je stem.
Durf je in de wereld je eigen stem goed te gebruiken?
Maar je bent niet de enige die in sommige situatie's ineens hun stem verliezen en niet kunnen gebruiken, terwijl 10 seconde later die het wel ineens doet.
Je kan nu wel overduidelijke lichaamstaal gebruiken.
Odie is een grote hond, dus kan je je benen gebruiken voor comunicatie.
Zet in je lichaamstaal echt vast dat je het nu beu bent.
Ga voor je hond staan en duw met je hele been Odie een stukje naar achter.
Niet schoppen, niet slaan maar van zijn plek afduwen met je been.
(Dit klinkt erger dan het is)
Jij zet je energie in je benen (waar honden gevoelig voor zijn) en zet odie dan een stapje of 2 naar achter.
En blijf duidelijk je standpunt in je benen en hele lichaamshouding houden.
Wij mensen zijn gewend om te comuniseren met andere mensen met grotendeels onze handen.
Een hond in een normale toestand zal ook naar je handen kijken voor comunicatie.
Maar op het moment dat een hond in een bepaalde stand schiet, ziet die je handen niet meer.
Maar de mensenbenen staan wel direct in het gezichtveld van je hond.
Daarom is het gebruik van je benen in je comunicatie gelijk duidelijk.
EN op ooghoogte van je hond, zowel groot als klein.
Ik spreek hier niet in je benen gebruiken ala seaser milan stijl, maar naar je eigen gevoel.
Als je wilt dat je hond iets niet doet, geef je wel eens een stamp op de grond.
Hiermee raak je je hond niet, maar de boodschap is wel duidelijk.
Odie is inderdaad een krachtige hond.
Je bent de perfecte baas voor Odie.
Je hebt Odie al enorm geholpen en nu is Odie op jou pad op JOU verder te helpen.
Het engelengedult het hem was zeer goed in het begin, maar Odie is ook gegroeid.
En nu is die op een moment dat jou emotie's veel sterker en duidelijker naar voren mogen komen.
Maar wees ook bewust van je benen in je comunicatie.
Vaak doen we het onbewust al.
Als er een koekje op de grond licht en de hond kan het niet vinden, willen we al snel met onze voet op de plek tappen waar het koekje licht.
Dit is ook al comunicatie met je benen,
Offtopic: Suzanne en Bassie, zijn jullie soms getrouwd? Ik kom jullie vaak samen tegen en jullie hebben dezelfde standpunten
Weet je wat leerzaam is
Een hond hebben die doof is ....
Dat is nog eens een uitdaging, en dan loop je pas tegen beperkingen op die veel trainigsmethodes hebben, want er wordt wat af gebabbeld tegen honden.
Vaak totaal nutteloos of zelfs contra productief
Wat ik wel weet is dat de hond je niet altijd hoeft te zien om te weten wat je doet of welk gebaar je maakt, wat ik geleerd heb is dat alles afhangt van wat je uitstraalt, of de hond je een betrouwbare baas vindt, mijn hond (en dan gaat het dus nu even om de mijne en zoals ik het ervaar) geeft geen moer om brokjes als beloning en ook aaien bewaren wij voor onze hele intense kroelmomenten, waar hij op reageert is op duidelijkheid, en dat is ook weleens negatief.
En wat ik ook weet is dat ik al een tijd geleden ben gestopt om ieder stukje gedrag van mijn hond te analyseren, wij werken elke 2 weken een dagdeel met een trainer en die heeft ons ook een stuk ontspanning daarover bij gebracht en dat werkt enorm bevrijdend.
Ik vroeg eens over bepaald gedrag van Gorby "waarom doet tie dan nou eigenlijk" waarop het laconieke antwoord was 'omdat tie het kan" ...
Uiteraard is het niet altijd zo simpel en zit ook achter dit antwoord een hele redenatie, maar het bracht het voor mij terug naar de essentie: mijn hond doet dingen omdat hij dingen kan ...
Een andere trainer zei tegen ons, "vergeet niet van hem te genieten, kroel met hem, haal hem bij je, want hij wil zo graag bij jullie horen"
Al het andere viel even weg, even terug naar de essentie waarom we een hond hebben ....
Ik hou er wel van, even back too basic, even dingen nemen zoals ze zijn, even genieten van wat je hebt, en dan verder gaan zoals jij denkt dat het goed is.
ja ik moest ook aan dove honden denken dat gebaren en houding soms veel meer zeggen dan een woord.
Lola reaggeert op: dai wapke, geef pootje, of gib pfot, ze spreekt alle talen, ongelooflijk knap eigenlijk dat een hond zich zo aan ons mensen aangepast heeft.
Ik zie het zo: mijn hond doet de dingen die bij haar passen, maar vooral afhankelijk van mij in welke situatie ik haar breng.
Een voorbeeldje bij haar was toen ze in het asiel was en zo blij was dat ze mee mocht maar de volgende dag in een transportbox moest. Alle honden lieten dat gewoon toe. Zij niet, zij beet mensen en moest met muilkorf getransporteerd.
Eenmaal hier dacht ik dat ze het heerlijk zou vinden om lekker te gaan wandelen, niets was minder waar, ze sprong tegen mijn enkels, liet zich voor dood neervallen, viel uit naar echt alles inclusief ons in bepaalde situaties. Haar manier van laten weten dat ik het niet goed zag. En dan moet je bij de basis beginnen.
Net als Tamara bij Odi gedaan heeft en zij al ontzettend veel bereikt heeft. Naar mijn mening is het simpel, al is Odi, Lola niet maar het lijkt me dat er gewoon iets te snel gegaan wordt en er even een stapje terug gegaan moet worden. Dat is nu eenmaal helaas vaak zo, er spelen ook veel factoren mee.
Ik herinner me een pb met Goja waarin we het erover hadden hoe lastig en moeilijk ook, het eigenlijk goed is als een hond zich nog durft te uiten en niet alle communicatiemogelijkheden verloren heeft. Aan ons dan met onze beperkte menselijke vermogens zo goed mogelijk ervoor te zorgen dat de hond zich fijn voelt. En te realiseren hoe dapper ze zijn eigenlijk. Samen, ieder met zijn eigen persoonlijkheid, maak je er het beste van, je leert van je hond en hij of zij van jou.
Sorry was net niet ingelogd en mijn smiley is ook nog eens weggevallen Maar dat was ik.
Maar, Bassie, ik zie jullie vaak in topics die ik lees reageren, geen specifiek voorbeeld even voor je.
Suzanne, ik snap niet helemaal wat je bedoeld met je reactie, mijn vraag over getrouwd zijn ging niet inhoudelijk over de antwoorden in dit geval hoor. Maar ik zat te lezen en het viel me ineens op. Bedankt voor de boekentip
Maar goed dit hoort hier niet, dus weer ontopic.
In Nederland bepaalt het Burgerlijk Wetboek : "Een persoon kan tegelijkertijd slechts met één andere persoon door het huwelijk verbonden zijn." (Boek 1, artikel 33).[4] Het Wetboek van Strafrecht (artikel 237)[
http://www.lindanieuws.nl/nieuws/waarom-wij-zo-onbeschoft-zijn-op-social-media/#.U3xfgxbOAtM.facebook
Ik lees graag mee met: Frank, Joop, Dobry, Landseer, Willemijn, Anny, Soraya, Manuela, Judith, Wendy, vooral op medisch gebeid heeft zij super tips, Mellow, Wichtia, Erika, Kiki en nog een paar. Ben niet met ze getrouwd
Heel leerzaam om reacties van anderen te lezen.
Ik lees met niemand meer graag mee want de meeste kunnen toch niet meer normaal reageren.
Tamara je bent super bezig met odi :)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?