Hoe gaan jullie om met afscheid nemen

Martin ging je nu dit we niet kijken naar dat ene asiel of ben ik verkeerd ?

Ik heb vandaag toch even een mail gestuurd naar Tiel. Ik heb het er in een PB tje  ook al met één van jullie over gehad, maar ik heb ook graag jullie mening. Het gaat om Puck.

http://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/asiel-dieren/hond/52124/dierenasiel-tiel

Ze zit er al héél lang, té lang vind ik, maar ik ben bang dat ik alleen de leegte wil vullen. Dat zal overigens niet zo zijn, want het moet wel "klikken" tussen ons, immers ze is bijna 3 jaar! Dus nog 11 of meer te gaan!

Ik ben benieuwd naar jullie reacties!

Sorry Martin ik heb nog niet gekeken, want ik kan geen hond beoordelen n.a.v een verhaaltje of een foto.
Zelf nooit geen gebruik gemaakt van internet voor het uitzoeken van een herplaatser.
Ik ga naar de asiels toe en oordeel zelf of zoals ook één die op mijn pad kwam en waar ook een klik mee was.
Bij het uitlaten van de hond en het langs gaan meer dan 1 keer, kom ik pas tot oordeel en wil dan pas weten wat het eventuele verhaal is wat er achter steekt. 
Dus ik waag me niet aan een reactie.
Ik zeg hiermee niet dat het niet jouw weg moet zijn, maar ik waag me er niet aan.
Succes, misschien kunnen anderen je wel op weg helpen.

Puck kan uit een gevoel van onzekerheid en angst gaan bijten. Ze weet soms niet goed om te gaan met bepaalde prikkels.Puck is geboren op 20 december 2010 en is erg aanhankelijk voor de mensen die ze kent en vertrouwt. Ze kan niet overweg met katten en kinderen,wel met sommige andere honden. Vertoont uitvalgedrag naar passerende (brom)fietsers en kan tevens fel reageren op vreemden aan de voordeur. Voor haar zoeken we dan ook een nieuw adres dat bestaat uit 1 of hooguit 2 personen en waarbij er sprake is van weinig prikkels en veel rust. Ze is gesteriliseerd. Leuke en energieke hond.

Even gekeken naar de tekst van het asiel en wat voor mijn belangrijk zou zijn: 1 persoons huishouden veel rust en weinig prikkels : volgens mijn is dit wat aansluit, je werkt bent alleen ect...
Onzekerheid, angst bijten en uitvallen aan de riem: dit zou voor mijn wel minder zijn. Heb je genoeg kennis om hier mee om te gaan? Heb je genoeg tijd om samen met de hond dit te trainen. Dit zouden voor mijn wel hele essentiële vragen zijn... Ik zou eerst met de hond willen wandelen ect. 


Meer "advies" kan ik je niet geven. Maar waarom denk jij dat deze hond je nieuwe beste vriend zou kunnen zijn?

Ik denk dat M artin vooral een nieuw maatje zoekt om niet alleen te zijn. En ik versta hem volledig.
Denk dat dat uitvalsgedrag van die Puck te maken kan hebben met vroegere eigenaar ? Aan iedere asielhond zal een rugzakje zitten. Het valt te zien of hij er kan mee omgaan, en tijd wilt insteken. Allemaal heel belangrijk. Maar de klik is het belangrijkste. 
Toch begrijp ik dat hij al eerst "sorteert" op internet want zijn nieuwe hond moet ook aan bepaalde eisen van hem voldoen en of er zo een hond zit , dat weet je pas als je de site bezoekt  . Ook waar he. 
Ik hoop voor hem dat zijn nieuwe vriend geen teleurstelling zal zijn, het spreekwoord indachtig
Qui cherche, qui trouve   ik duim dus mee.

Ja, mensen, ik weet het ook niet. En ja, ik zal eerst moeten wandelen, en ze is bijna 3 jaar, dus kan ze nog veel leren! Dat heb ik met Fleur ook mee gemaakt, al had zij deze eigenschappen niet. En rust, ja die heeft ze hier genoeg.

Het is nog niet beslist, nog even afwachten.

Ik denk dat ik gewoon zou gaan kijken, met 'r wandelen, goed over praten bij het asiel qua wat ze heeft meegekregen.
Te verwachten gedrag als ze alleen is.

Je bent alleen en zoekt een maatje, dit is een hond die begeleiding nodig heeft om wat stabieler te worden. Ik schat in dat je dat wel kan en juist kan juist een onderlinge band versterken.
Ik zou als het in de mogelijkheden ligt eerst eens een paar keer daarheen gaan contact met r zoeken met r lopen inschatten hoe ze op jou reageert of ze jou ziet zitten een kans wil geven en jij kan inschatten of je het gevoel hebt deze klus met haar te kunnen klaren. Neem daar de tijd. 
Als het voor haar jou en het asiel goed voelt zou je misschien kunnen overleggen of ze bijvoorbeeld eerst een weekend mag komen, dan ben je iets langer bij elkaar en in een normale omgeving. 
Ik denk dat je er een prima maatje aan zou kunnen hebben.
En dat als jij vertrouwen en rust geeft en uitstraalt en voorzichtig wanneer ze er aan toe is met dingetjes samen aan het werk gaat er best nog het een en ander te verbeteren is.

In tweevoud is niet nodig...

Vroeger in asiel Blauw Kruis mocht je geen hond even uitproberen voor een weekend. Weet ook niet of dat de goeie manier is. Telkens een nieuw huis leren kennen, als de hond het wel prachtig vindt, baasje niet....whoeps terug naar asiel ? Neen , wandelen terplaatse, praten , knuffelen, merken of de hond blij is als je er aan komt....dat is vgs mijn ondervinding beter. 
Natuurlijk is dat ook een manier om het erdoor te drukken in enkele gevallen. 
Zo was het met mijn moeder ook. Hondje dood na 17 jaar, vreselijk en mams kwam niet meer uit ochtendjas...wou niet meer verder leven. Dus ik poeske uit asiel daar gaan brengen. Mams woedend ! Poes moest direct weg ! Maar asiel was toen al terg gesloten voor t weekend '
S avonds belde ik en poes lag al op schoot te spinnen.......
S maandag mocht poeske niet meer buiten en mams terug opgewekt .

Snap ik maar er zijn ook asiels die het wel doen, een hond kan beter na een weekend terug als het niet blijkt te werken dan na 2 maand dan is de schade  voor de hond veel groter

Mijn mening is dat je pas in huiselijke omgeving de beste inschatting kan maken.

Tja.....een hond die in een nieuwe omgeving komt zal altijd eerst zich moeten aanpassen, en ik denk dat dit langer dan twee dagen nodig heeft. Ik zou niet voortgaan op die eerste dagen, ik zou voortgaan of je kontakt hebt en of je mekaar aanvoelt vóór je hem binnenhaalt. Maar bij mij is zoiets altijd vlot verlopen dus misschien ben ik daarom niet de geschikte persoon om hierin raad te geven. 
Heb ook één asielhond gehad .

Hoi,
Wij hebben BAS, een zwarte lab van 3 uit het asiel gehaald. Hem daar bezocht, samen daar gewandeld, lang op een bankje gezeten en de klik was daar toen hij bij het bankje tegen je been bleef leunen en z'n kop op je schoot legde. We konden hem na een paar dagen ophalen, hij moest eerst nog door de da onderzocht worden.
Een heerlijke hond eraan gehad!
Bij onze volgende hond, Truus, ze zat bij een opvangadres, moesten wij eerst gekeurd worden, of we wel een hondvriendelijke indruk maakten. We werden de volgende dag gebeld dat het OK was. We waren tijdens dat bezoek al snel overtuigd dat Truus en wij klikten.
Dus 2x een hond opgehaald, niet thuis geprobeerd, 2x de ervaring dat je tijdens zo'n 1e ontmoeting, inclusief wandeling, wel merkt of de klik er is.
Veel succes met je beslissing en hartelijke groet,
Bob

Wat een reacties zeg! Allemaal dank!

Vandaag kreeg ik bericht van het dierenasiel in Tiel en weet nu haar schofthoogte: 42cm! Dat is ongeveer zo groot als Fleur was. Vind ik toch prettig om te weten. Voor meer informatie moest ik maar bellen. Aangezien ik vanavond moet thuiswerken, maar daar door ben ik dan vrijdag al om 12uur klaar, zal ik er morgen een telefoontje aan wagen.

Wellicht dat ik dan vrijdag om 12uur direct vertrek naar Tiel om haar te bezoeken. Dan weet ik in ieder geval waar we het over hebben. En ja, wie weet klikt het wel bij de eerste wandeling! (als het al zover komt natuurlijk, maar ja, als ik niet ga kijken, gebeurt er niets!)

Jullie horen het wel als ik ze gesproken heb en of ik ga.

Klinkt als een goed plan, en ik hoop dat je vrijdag langs kan gaan. Fleur is ook op je pad gekomen en zo zal een ander dat ook zeker doen, en inderdaad ga met open vizier kijken  en zie wat er gebeurd.

En ik blijf meelezen.
Toi Toi

En ik lees zeker ook mee....'

Uiteraard blijf ik ook meelezen.

Ik ben hier nog niet zo lang ... maar ik wil toch ook even zeggen dat ik mee lees.  

Nog geen nieuws mensen. Het blijkt, dat de persoon die ik moet spreken alleen op woensdag en vrijdag werkt! Op de vraag: wanneer hij me dus kon bellen, heb ik geantwoord: morgen rond 10 uur.

Nu weer even afwachten en anders bel ik morgenmiddag zelf, als ik weer thuis ben.

Wordt wél spannend hoor......'

Succes.

Ik denk aan je, hoop dta je inderdaad vandaag vanochtend ook netjes gebeld word.

Martin, ik ben benieuwd of je al iets meer weet..

Beste mensen,

Vanmiddag toch gebeld door het asiel. Puck blijkt toch zéér lastig! Als bij de buren de wasmachine aanslaat begint ze al te blaffen! (Dat noem ik niet: kan alleen thuisblijven) Zij zoeken dan ook iemand in en vrijstaand huis zonder buren. Na het één en ander gehoord te hebben, hebben we beide besloten was dat Puck bij mij niet op haar plaats zou zijn.

Jammer! Maar ik kijk gewoon verder en ben geduldig!

Gelukkig weet je dit nu al en niet na of tijdens het zien van Puck.
Het is inderdaad jammer ... succes met je verdere zoektocht en sterkte ...

Gelukkig zijn ze vanuit het asiel voor zover zij het kunnen inschatten heel eerlijk en heb je gezien het verhaal een wijs besluit genomen.
Hopelijk komt er snel een ander hondje op je pad.
Iets meer tijd om te rouwen, lijkt heel naar, maar kan ook positief zijn voor een nieuw begin.

Ja, Puck lijkt me een trauma te hebben van hier tot gunder. Zij heeft fulltime begeleiding nodig met evt professionele hulp. Beide kan ik haar nu niet bieden, helaas. Als het in mijn vermogen lag, had ik het graag geprobeerd.

Maar ja, het is niet anders. En wat langer rouwen, kan mij ook sterker maken. Ik treur niet, vind het alleen jammer.

Wat betreft de verwerking van Fleur, gaat het steeds beter, ik brand nog steeds dagelijks 2 kaarsen en denk aan haar. Als ik naar mijn werk ga en thuis kom blijf ik Fleur begroeten! Ik kan me zelfs voorstellen dat wanneer ik weer een maatje heb, ik het in meervoud doe! En die stilte, tja het begint zelfs te wennen, al heb ik wel altijd de radio aan, zoals altijd.

Maar ok, het is goed zo. Ik ga door met zoeken.

Goed zo martin je klinkt in ieder geval al beter.  Niks overhaast,  en goed van het asiel inderdaad.

Op dit moment denk ik weer aan haar, schuldgevoelens zoals had ik maar..... Die bank is wel héél erg leeg! Geen waterbak bijvullen, geen etenstijd....

Het rouwen om Fleur gaat door....

En het zou raar zijn als je haar nu al niet meer zou missen.
Schuldgevoelens overvallen je en ook dat hoort erbij, ook al zijn ze vaak helemaal niet terecht.
Maar laat je er niet door verteren dat helpt niet ook al is het soms moeilijk te voorkomen.