Hoe gaan jullie om met afscheid nemen

.

Zeker niet Martin, ik beleef hetzelfde, je kan niet even praten over je verlies, behalve dan op het Forum,
Zelf ben ik ik ook alleenstaand, hoewel, ik heb Flippie natuurlijk nog...maar ook ik mis het gemis om over Simba te praten of over Flip haar ziekte

Sterkte, maar bovenal veel geluk met je mooie meid

Flippie en Yvon

hallo allemaal

vandaag is een van mijn ALASKAN-HOUNDS over leden TWIST had de leeftijd van 10 jaar,en was een ijzer sterke hond,het was een hond die alle wedstrijden met mij gelopen heeft het is een groot verlies hem te moeten missen,het was een van mijn beste en snelste honden die ik had,hij heeft tien jaar in mijn team van acht honden gelopen,en dit tot alle tevredenheid, twist was een van de gang makers en sterkste hond in mijn team, HIJ RUSTE IN VREDE, IK ZAL JE NOOIT VERGETEN

Heel veel sterkte met het verlies van Twist.

Hans, heel veel Sterkte verlies blijft elke keer weer een moeilijk iets.

Martin, hoe is het gisteren gegaan gezien je gister voor het eerst langer werkte?

Hans, veel sterkte gewenst! Ik hoop dat je het verlies beter kunt dragen dan ik, dankzij je andere honden!

Sterkte!

Fijn om te lezen dat jullie steeds dichter tot elkaar komen. En ik denk dat je het verlies goed draagt. Open staan voor een door een ander afgedankte hond en haar een thuis bieden vind ik lovenswaardig.
In deze materie is geen goed en slecht, alleen een beleving van verdriet. En een ieder doet dit op zijn eigen manier.

Ik wil iedereen die deze kerstdagen zijn of haar hond erg mist veel sterkte wensen langs deze weg.

Zoals altijd WD weer super goed gezegd! Bedankt daarvoor! Dit zullen veel lezers erg waarderen denk ik.

Het viel me vandaag op, dat ik steeds later de kaarsen voor Fleur brand. En dat ik het steeds minder belangrijk ga vinden! Dit was normaal het eerste wat ik deed bij thuiskomst! En ik dacht: dit moet ik delen op het forum! Op dat moment schoot ik vol, ik ben Fleur echt niet vergeten!!!

Ik voel me dan schuldig, een gevoel van verwaarlozing! Als ik dan de kaarsen aansteek, verontschuldig ik me ook aan haar.

Ondanks dat ik eerder afscheid heb moeten nemen, is het deze keer wel echt héél anders! Lois is nu alles voor me, we zijn goed gewend. Ik begin haar te begrijpen en zij mij. Da's mooi.

Nu moet ik leren los te laten en dat is zoooooooo moeilijk!!!!!!!!!!!!!

Kan ik me helemaal voorstellen, dat dubbel gevoel,

Voel je niet schuldig, maar gewoon dankbaar dat je een een meisje als Fleur eerder had, je hebt haar toch vaak geknuffeld en ze wist dondersgoed wie haar baas was

Ze wist ook vast dat je het beste met haar voor had, ook op het laatst, dat wist ze vast ook.

Twijfel niet aan jezelf, je deed het super, en soms een kaarsje niet branden, betekent niet dat je niet aan haar denkt...ze is toch in je hart.

Liefs Yvon

Je vergeet Fleur niet Martin dat zul je nooit doen, wat je wel doet is je Fleur langzaam aam wat los laat dat is positief zowel voor Fleur Jouw als Lois. In je hart en herinnering zal ze altijd blijven. Maar de pijn in je hart verzacht wat.

.

Dat denk ik ook Wendy. Ze was vandaag aardig actief! lekker op onderzoek uit, rommel maken waar ze kon, aan een bot kluiven.

Het lijkt wel of Lois actiever is als ik thuis ben. Volgens de camera beelden dan. Hoe dan ook, het gaat goed!

Vandaag heb ik echt een 'klote' dag! Ik weet niet waarom, de kaarsen branden, Lois voelt zich goed, al ligt ze nu weer onder de tafel omdat het hier regent.

Ik weet het niet. Wellicht omdat ik nog 2 dagen moet werken, zo voor de kerst. Heb geen idee. heb ook even nergens zin in.

Raar!

Hey Martin,

Maar jij hebt tenminste nog een maatje onder de tafel liggen. Ben daar best een beetje jaloers op. Ik wil ook weer een hond!!
En je moet maar denken: hoera, deze week 2 dagen vrij!

Groeten en grote aai voor Lois.
Bob

Bob.....Martin zat ook heel diep hoor in het begin van deze topic. Hij is eruit gekrabbeld dankzij Lois nu. Je moet ervoor durven gaan Bob, en een nieuwe hond is geen vervanger , helemaal niet. '

Ik volg Martin al lang hoor,z'n liefde voor Fleur, z'n voorkeur voor Chinese maaltijden , dat Lois in z'n leven kwam.
Tuurlijk is een nieuwe hond geen vervanger, daar weet ik alles van. Door ziekte kan ik helaas momenteel (?) geen nieuwe hond nemen. Ik heb bewondering hoe Martin het doet. Glas is half vol of half leeg. Twee dagen werken is misschien vervelend, twee dagen vrij is fijn. Tis maar hoe je er tegen aan kijkt. Ik probeer Martin een beetje op te beuren, dat is alles.

Dank je Bob! Wat jammer dat jij geen nieuwe hond kunt nemen door je ziekte. Ik stuur een PB tje.

Hey Martin,

Bedankt en PB tje terug hoor 

Hey Bob, hoop dat voor jou het tij in 2014 zal keren ' Ziek zijn is niks leuk. 
Mijn beste wensen alvast 

Hoi Anny en Lance,

Dank en jullie uiteraard ook de allerbeste wensen !!

Ik denk niet dat het raar is.
feestdagen komen om de hoek en dit zijn je eerste feestdagen zonder Fleur, al dan niet bewust of onbewust brengt dat haar gemis wat sterker, dat ervaren we nu zelf ook met Beauty onze eerste kerst zonder haar. 

Andere kant je eerste kerst met Lois en onze eerste met Sadi.
Het gemis is er das oke bedoel je bent zoveel jaren samen geweest, maar er is ook ruimte voor het nieuwe.
Toch is het even allemaal anders, maar ook dat gewend en Lois haar eerste kerst samen met jou is ook best bijzonder.. zo kijken wij ook naar onze eerste kerst met Sadi.

Wijzelf zijn vrij veel weg komende dagen plus deel van vandaag dus veel online zal ik niet zijn, maar wil je wel heel veel sterkte wensen voor vandaag en de komende dagen. En probeer als je kunt er ook een beetje van te genieten. Voor Lois voor jezelf en ook Fleur zij zou dat gewild hebben.

.

Nou, ik was vanmiddag al om half 3 thuis! En tussen de middag de boodschappen al gedaan, dus ik heb er zin in!

Fijne kerstdagen allemaal!

Daar sluit ik me bij aan : fijne dagen en vooral een gezond nieuwjaar, voor hond en baas /bazin.
Groet, Bob

Ik moet dit even kwijt!

Gisteren ben ik goed de eerste kerstdag doorgekomen, prima! Maar vandaag was héél anders! Ik moet steeds denken aan de laatste da met Fleur:

Hoe ik smorgens thuis kwam en zij daar op de vloer lag te wachten op mij, alsof ze wist wat er ging gebeuren! Ze wilde eerst helemaal niet opstaan en toen ze eenmaal stond, verdween ze onder de tafel, waar ze gelukkig toch vrij gemakkelijk weer onder vandaan kwam. De riem om en de trap af naar buiten, deed ze een plasje voor de voordeur! Iets wat ze nog nooit gedaan had! Eenmaal buiten ging ze nog op een stukje groen wat poepen en daarna de auto in. De rest weten jullie al.

Deze beelden blijven vandaag maar terug komen! Daar veranderd Lois niets aan!

Mensen wat doet dit immens veel pijn!

Sorry, maar ik moest dit even kwijt.

Waarom je kwellen met nare herinneringen ? Weiger ze toe te laten als je er nog maar aan begint. Lois is jouw hond nu, kijk vooruit.

Ik probeer dat ook Anny, maar soms lukt het gewoon niet. Het zal er wel bij horen.

Wat een dame!

En indachtig de recente fotos van Lois heeft ze ook direct het beste plaatske op jouw sofa gekozen   bedankt Fleur.

Ik begrijp het wel. Heb zelf ook regelmatig dat ik op bank zit en denk aan die dag dat ze werd ingeslapen, van begin tot eind zie ik het dan zo weer gebeuren. Hoe ze er lag en haar pootjes nog even bewoog toen de dierenarts haar het spuitje gaf. Zo erg is het niet dat je er regelmatig aan terug denkt, ik denk dat dat ook een stukje is wat bij het rouwen hoort. Fleur is in september overleden, dat is ook nog niet zo lang geleden hé. Vooral met dagen als dit is het nog moeilijker, mis mijn meisje ook verschrikkelijk erg! Hoop dat ik er ooit ook weer voor open sta om een nieuw maatje een mooi leven te mogen geven. Ondanks alles wil ik je fijne feestdagen wensen samen met Lois.