Update Calming Signs; Lady

 Ik kan me voorstellen dat het als beginpunt handig kan zijn om meer rust te hebben. Maar je stelt wel uit wat uiteindelijk onvermijdelijk is. Je zal andere honden tegen gaan komen en je hond zal moeten leren daar mee om te gaan. Vluchten of vechten zijn beide niet aan de orde, want er is geen gevaar. Dat moet de hond wel leren, dat gebeurt met ervaring. Veel goede situaties meemaken. Daar ben je als baas dan verantwoordelijk voor. De band met je hond goed opbouwen dat hij volledig op jou kan vertrouwen.

Vraagje over dit stukje:
Verder raad ik altijd aan: hond aankijken = een beloning (kan een koekje zijn of alleen een stembeloning). Vaak komen wij pas in actie als de hond uitvalt of ander naar gedrag laat zien.
Bedoel je dat als je eigen hond een andere hond aankijkt, je je eigen hond beloont?

Zelfvertrouwen krijgen is natuurlijk heel erg goed en nodig om moeilijke momenten door te komen. Maar hoe krijg je zelfvertrouwen? Naar mijn mening ook door moeilijke momenten te overwinnen. En je begint zo prikkelarm mogelijk, dat ben ik met je ook met je eens.

Kennelsyndroom is ook wel een van de moeilijkste problemen die je kan hebben. Kennelsyndroom betekend dat er gewoon geen socialisatie is geweest met mensen of honden of beide. En die socialisatie kun je nooit meer over doen.

ik vraag me af of je oogcontact moet belonen
want waarom maakt de hond oogcontact (ik neem dus aan met zijn baas)
als honden oogcontact maken is het lang niet altijd een voorbode van iets goeds
vaak is het een uitdaging

dus als de hond oogcontazt zoekt...... is dat dan wel iets om te belonen
ik begrijp wel waarom (de hond fixeert niet op de ander de hond maar kijkt naar jou)
maar wt ik veel zie is honden die even oogcontact met hun baas maken en daarna pas echt goed uitvallen

ik zou oogcontact zoeken negeren.
oogcontact is volgens mij alleen ontspannen in een zeer ontspannen situatie
waarin je ook ziet dat de hele mimiek van de hond ontspannen is

maar goed, das mijn interpretatie, ik lees hier vaak dat "oogcontact beloond wordt"
zelf heb ik daar dus niet zulke goede ervaringen mee

wat betreft het mijden van andere honden
das bijna niet te doen, en ik denk hoe harder je het probeert hoe meer frustratrie je oploopt als het mislukt. ik ontloop ook dingen hoor, ik zal niet met opzet over 1,5mtr breedte een hond langs lopen waarvan ik weet dat dat niet goed zal gaan, maar de insteek "ik moet ontlopen" lijkt mij erg stressvol, blijven staan is in mijn optie altijd het meest foute

loop dan door met een kort aangelijnde hond, naast je, je zegt niks, je doet niks, je loopt gewoon door "welke andere hond??".
dat is niet makkelijk, want je neiging is toch wat te willen doen
maar bij mijn vorige hond werkte het fantastisch, uiteraard werk je daarom heen met alle andere adviezen hoewel bij mij vooral het weinig wandelen heel onlogisch lijkt

want wat is er fijner dan flink op pad zijn met de baas?
maar, dan wel gewoon lekker doorstappen met een aangelijnde hond
geen gedoe met ballen of stokken, zeker niet met andere honden
gewoon lekker samen stevig op stap, dat bouwt band en vertrouwen
hier zou er 1 tegen de muur opvliegen als hij niet volop kon lopen, snuffelen, buiten zijn
ondanks dat hij veel speurt, wordt er minimaal 2uur gewandeld elke dag
maar wel echt 1 op 1, geen gedoe

Dank voor je antwoord ik weet dat je gt bent en heb respect voor je inbreng
Ik denk dus dat afwisseling de truc doet en de baas moet zich zelf goed kennen...
Het gaat om succesvol situaties aangaan...en dat doe je op momenten dat je jezelf goed voelt.
En ondertussen bouw je extra  het zelfvertrouwen en de lol op... bij nacht en ontij...


De kennel syndroom is bevestigd door gt trouwens die zegt dat ik het super goed doe...Waldo kon niks toen ik hem kreeg en was angstig voor mensen..
Hij heeft 4 vrienden en kan loslopen in het groen en is blij om naar buiten te gaan..hij kan veel maar vind nog steeds veel dingen moeilijk
Ik merk aan mezelf heel erg dat ik mijn rust momenten en geniet momenten moet pakken...en dat geld voor waldo ook..daardoor bouwen we  meer weerstand  op voor al die andere momenten.
Ken uw zelf en uw hond en schipper daar tussen...
Dus op een slechte dag van jou...niks moeilijks doen met je hond!
Ik heb tevens veel steun aan mijn andere hond.
Maar geloof zeker dat ik door mijn ervaring met waldo als hond andere honden bezitters kan helpen

Het is ook zeker niet mijn bedoeling om iets te ontkennen of af te doen aan wat je zegt.
Kennelsyndroom is een heel ingewikkeld probleem, dus ik vind het super dat je al zover bent gekomen.
En ik respecteer zeker je verhaal en je inbreng, daar wil ik met mijn verhaal echt niets aan afdoen.
En ik weet zeker dat er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden, dus jouw aanpak zou zo maar eens ook heel goed voor de hond van dit topic kunnen werken!

Dank je Margje...want ik heb er echt stinkend mijn best voor gedaan om zover te komen.
Ik heb inmiddels de complimenten gekregen van de adoptie ouders van een andere "onmogelijke hond "in de straat..Ze hadden nooit verwacht dat ik zo ver zou komen met dat" ding", dat alleen de muur in wilde kruipen..
Ik denk ook dat alle suggesties welkom zijn en dat de ts dan zelf kan doen wat goed voelt.

Nogmaals ik ben het met jou eens dat de confrontatie opzoeken het aller belangrijkst is ...maar dan wel timen qua heftigheid en omstandigheden van het moment

Jeetje, schrik me dood. Mag het wel nog een hond blijven of moet ze vanaf nu konijnenoortjes op?

Vind je het gek dat je op die manier minder problemen hebt met je hond...je maakt het dier toch helemaal levenloos zo? Of zie ik dat helemaal verkeerd?

Maar is dit nou die positieve opvoeding...want dat is geen opvoeden, dat is alles ontlopen.

Ja, ik beloon dan het kijken. Maar er is wel een verschil tussen kijken en kijken. Wat ik bedoel is neutraal/relax kijken. Een hond krijgt vaak een reactie van ons als het fout gaat maar vaak nooit als het goed gaat. Vandaar deze oplossing.

Is iets met de quote niet helemaal goed gegaan. Want wat er staat, heb ik niet geschreven.
Maar ik zal wel even reageren

De gedachtegang is dat alle indrukken tijdens wandelingen stress voor de hond opleveren en dat het daarom belangrijk is minder te wandelen, zodat je dus minder prikkels hebt die de hond moet verwerken. Thuis doe je dan speur- en denkspelletjes waardoor de hond wel zijn energie kwijt kan.
Het ontlopen van het probleem is deel van de rust terug brengen bij de hond (en baas).
Dat is in ieder geval mijn interpretatie van wat er bedoeld wordt.

Het is niet geheel mijn methode omdat ik denk dat meestal het probleem niet zozeer bij de hond ligt, maar bij de eigenaar of in ieder geval de combinatie hond en eigenaar. En dat de hond meestal niet teveel prikkels ervaart, maar met die ene prikkel niet goed weet om te gaan.

Oke, dat begrijp ik.
Het lijkt me als eigenaar wel heel moeilijk om dat relaxt kijken te herkennen en te belonen.
Maar ik doe dat zelf ook, ontspannen zijn belonen en opgefokt zijn negeren of onderbreken.

Tuurlijk mag het nog wel een hond blijven, alleen het probleem is dat ze te gestresst is..en spellen waarbij het jachtinstinct aangewakkerd word, zullen de stress niet doen afnemen, maar eerder aanwakkeren. De max 20 minuten per keer is om de stress in de woonwijk hier te minimaliseren, in het weekend of op andere locaties zonder andere honden lopen we langer.. Dat een hond minder lang per keer wandelt en niet meer achter balletjes aan gaat.. betekent toch niet dat een hond geen hond meer is..

Sowieso.. is balletjes achterna rennen niet echt honds van nature.. 
Daarnaast is het idee van desensibiliseren..dat je de hond eerst prikkels die negatief zijn ontneemt.. en langzaam positief contact met andere honden toevoegd.. Dit is niet perse de bedoeling voor de rest van haar leven hoor..die 20 min. per keer wandelen.. maar voorlopig wel. Tot ze meer aan kan..

Voorheen liep ik met haar uren hier door de woonwijk, en had ik wel zeker een keer of 5 een uitval waar je u tegen zegt.. Dat is toch ook geen leven voor een hond..  Als ze steeds gestresst is..

Daarnaast kan mentale uitdaging een hoop goed maken voor minder fysieke beweging..en mag ze gewoon ook nog lopen op de loopband, als ze daar zin in heeft..ook lekker in de tuin scharrelen mag, eigenlijk mag er een heleboel..zolang het haar maar geen stress geeft..

Goja, een hond mag leren relaxed de wereld in te kijken. Vaak is hond te allert naar andere honden of teveel op de baas gericht. Een hond mag leren dus dat de wereld oké is en mijn ervaring is als je dit juist doet dan de wereld weer oké gaat worden.

Het is heel iets anders dan het fixeren. Bij fixeren wordt de spanning opgebouwd bij kijken wordt de spanning afgebouwd.

En als je een zeer gestesste hond op straat hebt dan wil het helpen om de hond wat relaxter te krijgen om tijdelijk minder te gaan lopen. Het klinkt gek maar het werkt wel. Een opgefokte hond die te weinig rust krijgt en die steeds over de grens heen gaat wordt nog opgefokter en gaat nog sneller uitvallen.

Als je het weer goed opbouwd dan wordt wandelen weer leuk. En dat is het nu niet.

Daarom moet er ook iemand meekijken met de ontmoetingen. Hier doe ik dat met 1 van mijn eigen honden en dan coach ik de eigenaar. Chantal weet heel goed wat ze moet doen en dan heb ik ruimte en tijd om de eigenaar er doorheen te loodsen. Soms neem ik hond ook over en ga het voordoen en als de hond weer bij de eigenaar is en de eigenaar het zelf weer mag gaan doen, zie je ook een terugval maar dat is niet erg, de eigenaar mag het leren en uit zijn automatisme gaan en een nieuw gedrag aanleren.

Hardstikke goed dat je Nelis hebt ingeschakeld. Je kunt nooit echt voorkomen dat je in bepaalde situaties terechtkomt, al doe je nog zo je best. Ik vind dat je het prima hebt gedaan. Ik ben er ookvan overtuigd dat het steeds beter zal gaan. Heel veel succes voor de komende tijd !

Uiteindelijk is het natuurlijk ook allemaal een leerproces en van fouten maken leer je alleen maar. Ook de hond natuurlijk.

Goed man!
Ik wil jou als baasje! Iemand die zo zijn best voor me doet. Zo zorgvuldig uitzoekt wat waarom werkt!
helemaal top!

gaat vast tijd inzitten maarrrrrrr het zou me niets verbazen als jullie er allebei gelukkiger van worden!

pip is echt mijn spiegel geweest: ik was een basset gewend...deed veel te veel in mijn leven...prikkels prikkels prikkels....kies ik pip uit!
geweldig ik moest wel kalmer worden!
ik moest de rust en weidsheid wel opzoeken....
en nou glimmen we beiden

(in ieder geval tijdens de wandeling want op mijn werk had ik het zlef nog niet doorgevoerd en ....dat kwam even op mijn rug hangen:-( dus wat ik voor pippa deed...doe ik nu voor mijzelf...niet meer jagen maar terug nemen die prikkels! en gnieten van andere dingen

toi toi toi

ik kan me niet voorstellen, dat als een hond geneigd is tot uitvallen, maar dan na een geluidje naar de baas kijkt, dat hij dan zo ontspannen is

ik snap wel wat je wilt bereiken, maar bij mij voelt het ergens gewoon niet goed
ik heb ook wel oogcontact met mn hond, in heel relaxte situaties, waarbij hij heerlijk zn ogen een beetje dichtknijpt en je heel close bent


en dat van dat weinig wandelen....... daar kan ik niets mee
een hond is een lopend dier, een goed bewegende hond moet bewegen
dat je niet uren door een drukke woonwijk slentert......
maar dat versta ik ook niet onder samen op pad gaan
dat doet me meer denken (in het algemeen hoor, niet tegen TS) aan mensen die boodschappen gaan doen en dan de hond meenemen en dan zeggen dat tie zo leuk "uit" is geweest

met alle respect voor de training (want wie ben ik om te zeggen dat er niet meer wegen naar rome leiden, gelukkig wel zou ik denken) ik vind dit een beetje "de hond op nul" zetten taktiek
en dan vraag ik me af, wat een hond er van leert

een hond komt (in mijn optiek) pas tot rust (en ook daarin liggen begrenzingen een hond is geen robotje wat je kan programmeren) als hij zn baas echt gaat vertrouwen, ook buiten.
en dan verloopt ook niet altijd alles vlekkeloos, zoals Margje ergens zegt, je hebt de wereld niet in de hand, en de hond is levend dier met eigen mogelijkheden en onmogelijkheden.

maar de basis buiten is, het vertrouwen dat waar de baas je leidt... het veilig is
het totaal inperken van prikkels, zou bij mij zelf geen optie zijn

evengoed bewonder ik TS, en hoe ze serieus met Lady aan de slag is
want het leest niet alsof dat een eenvoudige taak is, en dus : heel veel succes !!!

Tsja..op een gegeven moment is het gewoon keuzes maken. Of je nou de strenge aanpak kiest, de roedelmethode, CM-stijl of weer iets anders kiest.. Bij elke methode kunnen mensen wel voor en nadelen noemen en sommigen zullen voorstanders zijn..en sommigen tegenstanders..Ik heb de strenge no-nonsense aanpak geprobeerd (geen fysiek geweld o.i.d hoor, don't worry ), de CM-methode.. en nergens reageert ze goed op, of in ieder geval niet goed genoeg.. Terwijl voor iemand anders deze methode(s) juist weer een roeping zijn misschien. 

Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat een methode die gebaseerd is op kalmerende signalen..een goede methode zou kunnen zijn voor mijn overprikkelde hond.

Vandaar de keuze voor Calming Signs. Ook ik ben wel verbaasd geweest over het minderen wandelen..maar door de manier waarop Nelis het uit heeft gelegd..ben ik overtuigd.
Sowieso ben ik van mening dat als je een GT inschakeld voor een bepaalde methode..je ook hier voor de volle 100% voor moet gaan.

Ik ken mn hond, ik weet hoe ze is..en persoonlijk denk ik echt, dat deze methode goed aansluit bij haar karakter. Vandaar mijn keuze En ik waardeer de diverse meningen, ben niet vies van een beetje discussie, maar wat de beste methode is..is per hond en per persoon verschillend.

..met Lady komt het wel goed dus!

goja, jij hebt een andere achtergrond dan ik heb en die ts nu gekregen heeft. Ik snap je twijfels, dat had ik eerst ook maar nu weet ik beter.

Met kijken dan bedoel kijken op een afstand naar een andere hond, dan zeg jij als baas dat je dat goedvindt. Daarna kun je een keuze maken de afstand verkleinen of de afstand groter maken en het later weer proberen.

Heb je een hond die geneigd is tot uitvallen dan is je afstand te klein. Dit mag je eerst trainen op een grote afstand. Afstand schept vertrouwen en honden kunnen signalen al op grote afstand lezen.

Wat de hond leert is rust nemen. veel honden en mensen denderen maar door met alle gevolgen van dien. Is de hond rustiger dan ga je de prikkels weer opvoeren en dan kom je tot een balans tussen lichamelijke beweging, geestelijke beweging en rust. Er is nu een onbalans en vaak is dat te weinig rust.

Vanmorgen ook weer ervaren met een cursist. Pup draaft door en reageert niet meer normaal veelvuldig vernielen, bijten en springen. De pup slaapt te weinig na navraag bij de eigenaar en hier gaat ze aan werken. Ook bij honden die snel geprikkeld zijn op de wandelingen hebben meer rust nodig dan normaal en die zul je tot rust moeten gaan "dwingen".

Het baasje hoopt er in ieder geval wel op, ik wil dat het wandelen voor mij en mijn vriend fijner word..maar in de eerste plaats wil ik het voor haar, dat ze eindelijk wat rust in dat schattige hoofdje gaat vinden. Dat ze iedere nieuwe hond kan benaderen zoals ze Buddha van Mandy afgelopen weekend heeft benaderd. Ze hoeft echt niet dikke vrienden te worden met elke hond, maar ik wil het uitvallen naar elke hond wel beperken tot een minimum. 
En dat ze gewoon een gelukkige kwispelend hond is buiten en niet een over-alerte/nerveuze hond..

Daarom zal ik er verder ook weinig over zeggen. Want dan kom je inderdaad uit op diverse methoden en wat daar wel en niet aan werkt, maar allemaal naar mijn mening en mijn ervaring.
Jij kent jouw hond en jezelf en als jij je het beste voelt bij deze methode en je gelooft dat het gaat werken, dan heb je in ieder geval al de helft gewonnen.

Super instelling  en gaat het ook goedkomen met jullie.

iets gaan doen wat niet bij je past werkt in ieder geval nooit
dus dat is duidelijk, dat geldt net zo goed voor mij trouwens
daardoor ben ik geen 100% volger van wat dan ook

maar ik blijf er bij, dat wandelen, gewoon echt doorstappen, samen met je hond
(niet in een drukke woonwijk) echt samen op pad gaan
misschien tussendoor ff ergens zitten, samen wat eten (delen dus)
dat dat een prachtige basis kan geven tussen baas en hond
een hond met 20 minuten weer naar huis na hetzelfde rondje met dezelfde indrukken
dat zal best een bepaalde rust geven, dat begrijp ik ook wel
maar of de hond er dan echt iets van leert, daar heb ik wel twijfels bij

maar nogmaals: ik bewonder je inzet, en ik hoop van harte dat jullie samen het goed hebben !

Hondentaal is ook voor ervaren hondenmensen al niet altijd helemaal goed te lezen. Dus een eigenaar zou zich makkelijk kunnen vergissen in de houding van de hond. En de vraag is dan wat je eigenlijk beloond.
Dat is heel lastig, maar dat is met belonen (en straffen) altijd erg lastig, wat beloon je nu eigenlijk precies?

Er zijn honden die uitvallen omdat ze teveel prikkels krijgen en er zijn honden die uitvallen omdat ze te weinig beweging krijgen en daardoor reageren op iedere prikkel.

Persoonlijk vind ik beweging voor iedere uitvallende hond een must. En dan bedoel ik wandelen in de polder of in het bos (weinig prikkels dus) in hoog tempo, of in diezelfde rustige omgeving naast de fiets. Tijdens die wandelingen kun je heel goed oefeningen doen die de band nog meer versterken, zoals over boomstammen klimmen, wat speurwerk, door je benen 'weaven' enzovoorts.
Nu las ik dat Lady beschikt over een loopband? Dat is dus wel een vorm van beweging die je kan gebruiken. Want ik las geloof ik ook dat er geen rijbewijs is (nog) om naar een rustig stuk te rijden.
Beweging is niet alleen goed voor het lichaam, maar ook voor de geest. Voorwaarde is dan wel de rust natuurlijk.

Of het nu uitvallen vanuit te weinig beweging is vanuit teveel beweging dat is pas te zeggen na een goed gesprek en dit is nu gelukkig gebeurd.

Ik zou bezig gaan met de adviezen en daarna observeren wat er nu in ts haar geval goed is.

Ik moet wel zeggen dat ik het niet helemaal eens ben met Nelis wat betreft lichaamsbeweging, ik merkte bv bij Janouk, mijn vorige husky, dat het hem heel goed deed veel te kunnen rennen. Er zijn ook wel studies die aantonen dat rennen bij honden (vooral ook langere stukken draven) zorgen voor de aanmaak van endorfines, net als bij mensen. Maar wandelen aan de lijn zit eigenlijk voor een hond ook wel vol frustraties: mee moeten komen, net niet daar kunnen snuffelen, niet naar een andere hond toe of om een andere hond heen kunnnen... en dan snap ik minder wandelen weer wel.

Het attentie signaaltje heeft bij ook de waarde dat ik hem uit de situatie haal dat de spanning zich opbouwt, je ziet hem bijna denken "oh ja, er was hier nog iemand" en dan is ook het staren doorbroken. Ik gebruik het ook bij Spot als hij aan het fixeren is op wild.

En gewoon stevig doorstappen is leuk maar als je dat fysiek niet lukt omdat ze je balans verstoren is dat geen optie.... Ik heb wel mijn man opdracht gegeven zijn mond te houden. Ook ik heb de neiging te veel te gaan praten in de situatie dat er een andere hond aankomt. Mijn man begint dan al "Nee Shadow" en dat werkt heerlijk averechts..

Mireille

PS weet je wat de meeste indruk op mij heeft gemaakt: hoe totaal knock out Shadow was na zijn eerste ' sociale wandeling" waarbij we voor mijn gevoel alleen maar zo'n beetje stil gestaan hadden op een veld met drie andere honden (het was wel wat meer dan dat hoor) maar toen snapte ik pas wat een lawine een gewone les voor hem moet zijn geweest....

Hier ben ik het helemaal mee eens.

Wat me vooral opvalt in de beginpost is dat er PRECIES dezelfde tips van NV in staan als die wij destijds voor Kyra hebben gekregen. Kyra valt ook uit naar andere honden, maar geen enkele hond en ook geen enkel probleem is hetzelfde. Vind het dus erg raar dat NV bij verschillende mensen/verschillende honden/verschillende problemen dezelfde tips geeft.

Ik ken de frustratie die je voelt als je in één wandeling tig honden tegenkomt maar al te goed. En vaak hebben die honden baasjes bij die het niet snappen of niet willen snappen. Heb ik hier helaas ook.

Wellicht kun je de uitlaatttijden wat aanpassen? Ik probeer met Kyra zoveel mogelijk op rustige tijdstippen te gaan wandelen. Dan kom je af en toe nog wel een hond tegen, maar je bent er in ieder geval niet in de topdrukte.

Zelf heb ik Kyra 2 weken intern bij Margje geplaatst. Daar heb ik tot nu toe nog het meeste aan gehad.

Ik wil je heel veel succes wensen! Houd altijd moed!

Ik zit met het zelfde probleem, maar dan met een chihuahua pup, ook erg ( nu al) uitvallen en blaffen naar honden.

Ik heb een boekje van turid rugaas, blafgedrag van honden, en ook daar wordt jou manier van trainen aangeraden.

Ik ontloop nu ook honden, dwz met een boog eromheen, en is dat niet mogelijk dan keer ik om.

Mensen kijken me aan alsof ik gek ben als ik met een boog
Om hen heen loop. Alsof ze denken, ik ben niet bang voor dat kleine hondje. Maar ik wil dat het blaffen geen gewoonte wordt. Ik erger me aan het gekef, dus probeer het nu direct af te leren. Maar dan dmv lichaamstaal ipv schreeuwen.

Veel succes!

Lastig he, dat uitvallen. Ik heb ook dat boekje..en het boekje 'help, mijn hond trekt'. Dat is ook van Turid Rugaas..en daar staan ook tips in m.b.t uitvallen aan de lijn, ook echt een aanrader..zelfs als je een hond hebt die niet aan de lijn trekt (Lady trekt amper aan de lijn, tenzij ze uitvalt).
Wij houden ons daar ook aan, niet al teveel praten.. woorden voegen vaak niks toe.. je kan inderdaad beter gebaren gebruiken en lichaamstaal