Cesars Aanpak, het boek

Het ging hier over de hond op zijn rug leggen.
Is een discussie daarover dan ook toegestaan?
Ik dacht namelijk van niet..

Het idee dat honden in de westerse wereld ongelukkig zouden zijn ben ik het niet mee eens, maar dat er toch vaak dingen niet lekker lopen lees je hier ook op het forum, als mensen raad vragen over het gedrag van hun
hond, dus dat is eigenlijk niet nieuw.

En verder begrijp ik van hem dat je honden die dominant zijn en alle ruimte opeisen beter niet op bed kunt laten, maar voor de rest is dat vlgs mij (van CM uit)geen punt.
Hij gaat natuurlijk altijd met moeilijke honden aan de slag en van daaruit begrijp ik wel dat een hond weer bij "hond zijn" moet beginnen.

Doe eens normaal zeg!! niet besproken mogen worden. Op een goed forum moet alles bespreekbaar zijn we hebben het niet over mishandeling van de hond.
Op deze manier lijkt het er steeds meer op dat HP alleen maar zijn wil en visie wil opleggen. ER zijn meerdere wegen die naar Rome leiden

Als je de KK1 en KK2 opleiding doorleest komen veel van zijn methodes terug.. "
Dennis

Alles kan besproken worden, iets anders is als men deze dingen gaat promoten, we willen wel de veiligheid voor onze leden en hun honden voorop stellen hier .

Een discussie wat wel of niet goed is voor onze honden is zolang het goed onderbouwd is alleen maar leerzaam.

Dat filmpje van die husky (of was het een hybride?) is toch dezelfde waar hij hem zo ophangt? Dat vind ik zelf ook echt niet kunnen. Dat is geen overgave, dat is met een blauwe tong happen naar lucht.
Ook Biko had de aanval tegen hem ingezet en terecht.. naar mijn mening.

Een hond opzettelijk de fout in laten gaan vind ik niet altijd verkeerd, ten eerste om te zien wat de hond nou eigenlijk doet. En op de tweede plaats om heel duidelijk aan te geven wat je NIET wilt. En daarna te kunnen laten zien wat je wel wilt en dat uitgebreid te belonen.

Zoals Dobry zegt...een goede discussie kan altijd.... en tot nu toe is dit een goede discussie...

ja het was geloof ik een hybride, een stukje daarvan zie je in het filmpje terug.


zelf zou ik dus liever vanuit de hond uitgaan en niet wat ik wil, dus dat de hond eerst rust en vertrouwen krijgt, in zichzelf, in zijn mensen, zijn omgeving etc. en dan langzaam aan pas meer afleidingen inbouwen. Dan heeft de hond een vaste basis en vertoont het ongewenste gedrag niet meer omdat hij het zelf niet meer nodig vindt, en niet omdat ik het niet nodig vind.

Oke, mijn fout dan!
Ik zat nog teveel met mijn hoofd bij vroeger!
Iets wat honden niet doen, volgens Cesar dan he

Ligt voor mij aan wat voor type hond het is.
Je hebt een types waarbij je dat rustig aan moet pakken, maar je moet dan ook de ruimte hebben om dat die rust in te bouwen.
Als je hond uitvalt en je woont in een straat vol honden.. dan wordt dat heel lastig.

Een ander type hond heeft die confrontatie nodig en leert daar heel snel van. Daar zie je haast het kwartje vallen: 'ohhhh jij vindt dit NIET oke! had je wel wat eerder mogen zeggen.. '
Net als mensen verschillend leren eigenlijk.

Ik ben ondertussen weer verder aan het lezen, maar er zijn toch een aantal dingen die mij dwars zitten.

Hij geeft bijvoorbeeld aan in het deel "hoe weet ik wie de roedelleider thuis is" dat als jij thuis komt en de hond springt tegen je aan dat dan een teken is dat zij zich de baas voelt en jij dus niet.

Ik ben het hier eerlijk gezegd niet mee eens, tuurlijk zullen er situatie's zijn waarin dat zo is maar volgens mij echt niet altijd.

Het zelfde als dat honden achter je moeten lopen, ik heb liever dat ze voor me loopt want ik wil zien wat ze doet en waar ze is, dit maakt haar toch niet de leider?

En dan een ander punt, hij schrijft ook dat je ALTIJD de leider moet zijn, nu loopt Suus bij ons altijd los en die loopt dus vaak voor ons maar ook vaak genoeg achter ons, als zij ergens staat te snuffelen ofzo laat ik haar gewoon lekker, maar als het nodig is luisterd ze naar ons. Dan zit het toch goed? Of doe ik het toch fout?

Nee in mijn ogen denkt een hond nooit dat hij de baas is over een mens

Of jouw Suus voor je loopt of achter je loopt of snuffelt of niet, daaruit is geen conclusie te treffen dat zij jou anders ziet als anders.

De baas zijn zou moeten betekenen je hond een veilig gevoel geven, dat jij iemand bent waarop hij kan rekenen, iemand die hem snapt en hem zo aardgerecht mogelijk behandeld. In dat geval ben ik het eens met dat je als hondeneigenaar altijd iemand moet zijn die duidelijk, en consequent is en vooral rust uitstraalt. Mensen die positief opvoeden doen dit op een liefdevolle en respectvolle manier, dat is het verschil.

En een hond die tegen je opspringt, die is gewoon nog niet goed opgevoed dat heeft niets met de baas zijn te maken.

Heee Judith....Wanneer was jij er???
Ik ben ook geweest.... op 8 mei, de avondshow....

Ik vind Cesar meestal wel heel goed....
De aflevering van "Gavin" vind ik geweldig....

Dobry, klein vraagje; wat denkt een hond dan die bepaald wie wel of wie niet op de bank mag zitten? een hond die ook echt durft door te bijten wanneer degene toch wel gaat zitten.

Ik denk toch dat het met 't soort hond te maken heeft. Volgens mij zijn het allemaal richtlijnen waar je naar kunt kijken als je je hond niet meer kunt hanteren. Bij mij gaat het ook zoals hierboven beschreven staat, maar wat ik bv wel van CM's manieren opgepikt heb is als er een vreemde hond op mijn honden afstormt, ik (als leider)die hond weg kan sturen door de ruimte om ons heen te claimen

Sommige dingen zijn goed van CM:

- Hij maakt mensen ervan bewust dat beweging noodzakelijk zijn. Er zijn zo veel honden waarbij het 'probleemgedrag' voortkomt uit pure verveling door te weinig beweging.

- Hij wijst mensen erop dat je eigen gevoel/houding invloed heeft op de reactie van de hond. Daar ben ik het ook mee eens. Eigenaren die bijv de lijn een beetje inhalen als hun hond blaft tegen andere honden. Die beweging is vaak een reden tot reactie van de hond.

Maar er zijn ook veel dingen FOUT van CM:

- Tsss of Tikje worden 'aangeleerd' dmv stroombanden. Er zijn maar weinig honden die submissief reageren op een tsss. Heb je een beetje enthousiaste hond dan zal hij waarschijnlijk alleen maar vrolijk omhoog springen

- Hij voert correcties uit die mijnsinziens onnodig of zelfs gevaarlijk zijn; zoals het op de grond drukken van een hond. In de natuur zal de onderdanige hond GAAN liggen ipv dat hij in die positie gedwongen wordt. Heb je een beetje zelfverzekerde hond dan zal die als verzoeningsgebaar alleen wegkijken. De kans dat deze als een boemerang terugkomt als je deze op de grond drukt is groot.

Ik ben dus geen grote fan van hem, maar ben wel blij dat hij op sommige punten de discussie aangaat.

Ik heb twee boeken van CM:
* The Pack Leader
* How to raise the perfect pup

En om op de vraag terug te komen van 'is mijn hond wel gelukkig'
Ik denk dat CM wijst op het feit dat in Amerika veel honden niet worden uitgelaten. Veel honden lopen daar alleen in huis of in de tuin en krijgen te weinig beweging. Daarnaast zijn veel baasjes die in de shows komen, niet consequent en niet duidelijk naar wat ze van de hond verwachten. De hond weet dan niet waar hij/zij aan toe is. En ik denk dat dat de hond ongelukkig maakt. Tenslotte, als honden in groepen leven, weten ze ook wie de baas is en wat er van hen verwacht wordt.

In veel discussies over CM wordt er gewezen op prikbanden, stroom/schokbanden etc. Maar CM geeft aan dat hij werkt met de middelen die de baasjes zelf gebruiken. Tenslotte moeten zij het werk straks zelf voortzetten. Deze middelen zijn niet altijd zijn eerste keus.
Daarnaast vind ik het geen probleem als je een schokband gebruikt (lage frequentie) om een hond te leren om bij slangen uit de buurt te blijven of om niet voor/achter de wielen van de traktor te lopen. Want die situaties zijn levensgevaarlijk. Door op de juiste momenten een klein schokje te geven wisten de honden dat ze uit de buurt van de slang/traktor moesten blijven. Misschien dat anderen dit niks vinden, maar ik zou blij zijn als mijn hond dat leert. Tenslotte wil ik geen traktor rijden als ik weet dat mijn hond steeds voor en om de traktor rent als ik aan het rijden ben. Hij zal er maar onder de wielen komen. In dit geval ging het om Daddy bij de slangen, en een Australian Cattle Dog bij de traktor.
Let op: ik ben wel tegen het gebruik van schokbanden in alle overige situaties. Daarnaast zijn deze banden bij deze honden maar eenmalig gebruikt, en vervolgens niet meer nodig geweest. Veelvuldig gebruik van schokbanden, daar ben ik wel op tegen.

Wat ik ook een goed vind is dat CM mensen leert hoe je 'niet leuke dingen' leuk kunt maken voor de hond. Bijv. medicijnen geven. Waarschijnlijk zijn die medicijnen niet echt lekker, en het geven was dus een nachtmerrie. CM gaf het hondje een massage, daarna medicijnen, en weer massage. Zo ging het hondje de medicijnen met lekkere aandacht associeren. De medicijnen waren dus niet alleen maar vies, maar ook aandacht. Het hoeft dus niet altijd met geweld.

Wat ik vooral geleerd heb (en soms al wist) is dat een hond naar achteren trekken niet helpt. De hond probeert dan tegen te hangen. Dit werkt trouwens met paarden ook zo.
En onze honden liepen sowieso nooit voor ons uit. Ze leerden als pup al het commando 'naast'.

Voor de rest denk ik dat je bij elke 'hondenkenner' eruit moet halen waar jij achter staat. Zomaar zeggen 'ik ben voor/tegen' werkt niet. De een zal wat meer hebben met de methode van CM dan de ander.

Velen hier (waaronder de mods) vallen over de drang & dwang, plus de fysieke correcties.
Ook stelt deze dat het roedel-princiepe achterhaald is.

Eerlijk gezegd vind ik deze zaken nooit zo domineren in zijn uitzendingen en vind ik zijn basis-pricipes veel nadrukkelijker en leerzamer voor de ondeskundige honden-eigenaren (want de kenners vinden doorgaans hun eigen wel met hun hond(en) ).
Ook het roedelconcept (pack-leader) lijkt mij niet zo heel erg kwalijk, want hoe geweldig positieve pedagogiek ook is: als de hond je niet als baas accepteert of ziet, dan heb je mijns inziens toch een probleem, of zul je die kunnen gaan krijgen.
En het concept van CM benadrukt volgens mij vooral dat je de hond niet als menselijk en dus gelijkwaardig moet zien en behandelen, maar als dier die van jou afhankelijk is om dier te kunnen zijn en blijven.
En daarmee heeft hij vind ik een bijzonder sterk punt (zeker als je je bedenkt dat hij zijn programma's en concepten vooral voor het amerikaanse publiek heeft gemaakt).

Ik vraag me dan ook af in hoeverre dat voor zijn boeken geldt?
Gaat dat veel over (fysieke) correcties, of valt dat wel mee?

Bovengenoemde tekst kwam niet mee dus hier het vervolg;
Iemand anders kan er weer iets anders uit oppikken om een problleem op te lossen.
Ik ben het met een heleboel dingen van hem ook niet eens, dus die laat ik liggen.Ik zou mijn honden bv nooit op een agressieve manier aanraken,maar met even een kriebeltje op 'n oor krijg ik de aandacht die ik wil dus het stukje aanraken was weer wel leerzaam

Ik bedoel onderstaande tekst

@ Maarten:
In How To Raise The Perfect Dog: Through Puppyhood And Beyondgaat het vooral om basisprincipes.
Dus wat voor hond wil ik. Hij geeft de Amerikaanse indeling aan. Hij zegt daarbij ook, dat als je een werkhond hebt (herder, border collie, husky) dat je ervan bewust moet zijn dat deze honden veel energie hebben, en je echt met ze aan het werk moet. Daarnaast dat een hond echt een hond is. Hij heeft het boekje geschreven aan de hand van vijf verschillende pups, die hij tegelijk heeft opgevoed. Zodat je kunt zien dat welk ras je ook hebt, een hond gewoon een hond is. Wel heeft hij extra moeten oefenen met de Engelse Buldog op zijn reukvermogen. Door zoekspelletjes te doen.
In dit boekje wordt ook behandeld hoe je een keuze maakt voor de fokker, hoe je een pup uitzoekt die bij jou of de andere honden past (altijd een pup nemen die rustiger is dan de hond die je al hebt), wat voor spullen je in huis moet nemen en waar je op moet letten met bewegen etc. Natuurlijk staat er veel meer in, maar dan ben ik wel ff bezig.

In dit boekje gaat het dus echt om de basisprincipes van CM.

Een gedragsdeskundige vertelde mij dat een groep gedragsdeskundigen video's van CM
hadden bekeken, waaronder een clip waarbij een hond op zijn rug op de grond lag en
zogenaamd ontspannen oogde en relaxed.
Toen ze de ogen van de hond bekeken en vergroten zagen ze dat de hond pure angst had.
Dus wat er verteld werd, klopte niet.
Ook zagen ze een hond met angsten, die volgens CM over de drempel geholpen werd om
de trap op te kunnen.
De hond werd in feite meegesleurd en er werd dwang gebruikt.
Ik ben ervan overtuigd dat een hond die zo behandeld wordt, zijn angsten niet kwijtraakt,
gegarandeerd meer angsten krijgt.
Of honden met een electrische halsband, die een stroomstootje geeft als de hond iets verkeerd doet. Dat is voor mij niet te bevatten, al heeft hij natuurlijk veel honden wel geholpen,
de amerikanen gaan toch anders met hun honden om dan wij.
Je ziet op tv alleen fragmenten van honden die allemaal weer in het gareel lopen,
de baasjes opnieuw "opgevoed" worden, maar je ziet nooit de zaken die niet goed gaan,
bv. al die honden van hem, die nooit knokken, maar alleen maar met een geluid vanuit de mondhoeken
gecorrigeerd hoeven worden.
Deze gedragsdeskundige die me dit vertelde heeft zelf jarenlange ervaring met honden die
niet meer te helpen waren, zoals ze zeggen, zelfs op de nominatie stonden om gedood te worden.
Hij werkt met kalmerende signalen en dat is toch meer mijn ding.

Toch leuk dat deze discussie steeds weer terugkeert.

Tja, en als hij dan vervolgens vertelt dat mensen een half uur per dag!!! met de hond moeten gaan lopen? Dat is geen beweging! Dan is een hond nog niet eens opgewarmd. En daarnaast is het bewegen alleen niet het belangrijkste. Samen iets ondernemen is veel belangrijker. Samenwerken!

MAAR het gene wat mij het meest tegenstaat en wat ook gewoon niet waar is is dat hij nu nog steeds loopt te vertellen dat je ongewenst gedrag alleen maar kunt oplossen door het te corrigeren. En op dat punt loopt hij dus gewoon 25 jaar achter. Dat levert alleen maar stress op! Waarom niet gewoon je hond leren wat je wel zou willen dat hij doet in die situatie. Dat werkt echt veel beter en is voor je hond ook veel minder stressvol.


Ik ben niet Dobry, maar deze hond heeft dan dus gewoon geleerd dat het inzetten van agressie werkt. Agressie is namelijk alleen maar een middel om een bepaald doel te bereiken. En als het werkt dan is dat een mooi leermoment voor de hond. En bijten doet een hond niet de eerste keer meteen. Daar zijn heel veel dingen aan vooraf gegaan. En als je weet dat je hond agressie inzet dan zijn er een heleboel manieren om er voor te zorgen dat je hem zonder gevaar daar van af kunt houden. Al was het alleen maar een riem in huis om laten zodat je hem ergens weg kunt leiden. Dit alles heeft dus niets met leiderschap te maken, maar meer met leerervaringen.

Een hond die bij je opspringt, wat wil die hond? Je weet namelijk niet wat die hond wil, wij mensen kunnen heel veel dingen bedenken wat de hond misschien zou bedoelen of willen zoals;
- Hij is blij dat we weer thuis zijn.
- Hij begroet mij.
- Hij vind mij zo lief.
- Enz
Dit zijn conclusies die niet op hondengedrag zijn gebaseerd maar gewoon conclusies die door ons inlevingsvermogen zijn ontstaan. Kijk je naar hondengedrag dan hebben de meeste honden er gigantisch veel moeite mee dat er bij hun op wordt gesprongen en hier volgt dan ook vaak een correctie op door de andere hond. Honden zien heus wel dat wij mensen zijn, en geen honden, en gaan op ten duur hun gedrag ook wel aanpassen op ons.
Persoonlijk vind ik het niet zulk leuk gedrag en de meeste visite vind het ook niet zo leuk. In de hondenwereld is ‘opspringen’ gewoon dominant gedrag en dat is ook de reden dat dit over het algemeen afgestraft wordt door de besprongen hond.



Wij mensen vinden het prettig dat de hond gewoon naast loopt zonder trekken aan de riem en dan zijn we tevreden, we krijgen er wel moeite mee als de hond erg loopt te trekken dan moet het ineens worden afgeleerd, of de hond is los en wil niet meer komen ook dat heeft te maken met het lopen aan de riem.
Honden onder elkaar, en laten we een jonge hond en een volwassen hond nemen, de volwassen hond is meestal degene die bepaald, en wat je dan heel vaak ziet is dat de jonge hond op de volwassen hond let(hij heeft dus aandacht) en loopt dan ook geregeld achter de volwassen hond, die jonge hond kan namelijk niet op de volwassen hond letten als hij naast of voor loopt, doet de jonge hond dit wel dan heeft hij geen oog voor de volwassen hond, maar oog voor andere dingen.
In onze praktijk zien we, dat honden die probleemgedrag vertonen naar de omgeving, eigenlijk altijd voorop lopen en dat kan best zonder spanning op de riem zijn.



Wij hebben een mensen in de praktijk die had een hond die deed precies hetzelfde overal snuffelen en de baas had er geen moeite mee, maar de baas bleef ook niet wachten, dit was uitgegroeid naar steeds meer ruimte tussen baas en hond, ik weet niet of de baas hem wel eens riep of zo hoor hij heeft daar in ieder geval niet naar geluisterd, toen de hond al wat ouder was geworden liep de baas het dorp in ging op een bankje zitten voor huis, en rustig een kwartier half uur later kwam de hond nog eens thuis…Dit hoeft natuurlijk helemaal geen probleem te zijn, in een dorp met weinig verkeer en een hond die altijd langs de kant van de weg loopt enz, het kan hoogstens een beetje lastig zijn. Maar ja het feit blijft, de hond bepaald en de baas niet, en op de meeste plekken hier in Nederland kan dit ook niet.
Als jij er geen moeite mee hebt is het natuurlijk ook niet een probleem, maar zodra het wel een probleem gaat worden voor jullie dan zul je toch terug moeten naar basic.

Lees alles wat los en vast zit over honden en heb Ceaser's Way dus ook gelezen.

Hij doet dingen waar ik het niet mee eens bent. Hij doet ook veel dingen goed, en heeft ook inzichten waar je echt wel iets van kan opsteken. Als je zijn boeken leest zie je trouwens hoe hij van werken op pure intuitie steeds meer ook richting een ander houding met veel meer invloed uit kennisopbouw. Hij groeit dus wel.

Het is als met alles eigenlijk, gezond verstand. Weet dat hij met name met probleem gevallen werkt en dat lang niet alles wat hij doet van toepassing is op de meeste honden en haal eruit wat nuttig is voor jou. Maar ja, dit geld eigenlijk voor heel veel boeken of niet?

Hoe de hond dit geleerd heeft is niet belangrijk, belangrijk is waarom?
Wat is het doel dan wat de hond wilde bereiken toen hij voor het eerst deze agressie ging inzetten.

Het gaat hier meestal wel over honden die nu niet uit huis komen.
Ze komen in de tuin voor hun behoeften en dat is het. Een half uur de deur uit of naar het hondenpark is dat voor die honden al een wereld van verschil en voor de eigenaren op te brengen.
Hij kan zeggen: je moet vier keer een half uur naar buiten, maar hoe groot is dan de kans op succes?
Dat zijn hele lastige dingen waar je als trainer rekening mee moet houden, de hond is vaak het probleem niet, maar hoe gaat die eigenaar van mij aannemen wat hij moet doen?

Straffen als de hond niet begrijpt waarvoor hij gestraft wordt is heel erg stressvol.
Dat is al heel lang geleden bewezen. Bijvoorbeeld met muizen die ineens een stroomschokjes kregen. Die gaan in een hoekje zitten en bewegen niet meer. Het cortisolgehalte in hun bloed was enorm hoog.
Muizen die echter op de precieze timing van het ongewenste gedrag de 'straf' kregen gingen hun gedrag aanpassen en hadden wel verhoogde cortisolgehalten, maar niet sky high.
Ook het aanleren van nieuw gedrag levert stress op en dus een verhoogd cortisolgehalte in het bloed.
Als het nieuwe gedrag met goede timing beloont wordt, valt de stress weer mee. Is het heel onduidelijk wat verwacht wordt aan nieuw gedrag loopt de stress ook heel hoog op.

Het ligt er dus heel erg aan op wat voor manier je het nieuwe gedrag aanleert.

Persoonlijk geloof ik heel erg in de combinatie: duidelijk aanleren wat je WEL wil, maar ook duidelijk laten weten wat je NIET wilt.
Als een hond een fout maakt, geeft niet, kan gebeuren, maar dan 'bestraf' je dat door hem daar uit te halen en meteen te laten zien wat je wel wilt.

Kyra valt heel erg uit naar andere honden (pure bluf) dat betekend van mij een verbale correctie: 'nee/genoeg!', inkorten van de lijn, aankijken. Zodra ze stopt en op mij let (niet veel keus, daar zorg ik voor) gaat de druk van de lijn, haal ik mijn druk weg en komt er een vriendelijke stem, zo ben je braaf, dit is goed. En gaan we samen kijken, samen ontdekken. Snuffelen, waarbij ze weer geprezen wordt.

(Het uitvallen bestaat uit: blaffen, naar voren springen, rondjes draaien om de eigen as, grommen, trekken aan de lijn en dat afwisselend maar achter elkaar door. Oren omhoog naar voren gericht, staart hoog in een krul over de rug, rechte rug, rechte poten, wel tongelen, soms pootje heffen)

Ik ben het eens , dat honden die onstabiel zijn, minder gelukkig zijn.
Dit is natuurlijk makkelijk gezegd, want wanneer is een hond onstabiel.

Ik kan me in sommige dingen goed vinden die CM zegt, maar andere dingen heb ik ook mijn eigen mening over. Vind de hondenpsychologie erg interessant..

Ik vind de manier waarop hij de gedachtes van honden kan doorbreken erg goed, de verschillende soorten halsbanden die hij gebruikt, ben ik minder fan van. Ook ben ik het er mee eens, dat als je zelfverzekerdheid uitstraald, en kalm bent, je meer over je roedel te zeggen hebt.

En natuurlijk zijn niet alle honden in de westerse wereld ongelukkig, maar sommige mensen behandelen hun honden echt als kinderen, (zag er laatst eentje in een kinderwagen , die een eigen bord eten kreeg op een terras) Deze honden/ hondjes, zijn vaak een stuk aggressiever, en nerveuzer dan honden die hun grenzen en regels weten. Je ziet vaak dat mensen vergeten dat ze niet alleen een deel van de roedel uitmaken, maar dat ze bovenal ook de roedelleider moeten zijn.

Maar jouw vraag is natuurlijk niet helemaal eerlijk. De context ontbreekt in het geheel, en eigenlijk stel je de vraag al vanuit je eigen conclusie...krijg ik zo de indruk.

ik hem wel goed...maarja ik heb hier niet zoveel verstand van...

Juist om die 'paar puntjes' ben ik tegen hem. Ik vind dat je die paar puntjes, niet zomaar kan afdoen omdat hij veel andere goede dingen doet.
Het feit van het gbruik van die paar puntjes, zegt voor mij iets over deze man, die de paar puntjes gebruikt.

Voor mij, ga je niet zo met je hond om.
En verder houd in niet van zijn show...alsof het een artiest/idool is. Heeft hij ook niet nodig, vind ik.

Volgens mij is dit ook de beste manier.

Hoe je het beste beloont e/o straft,of stimuleert e/o corrigeert hangt mijns inziens sterk van de hond, de eigenaar(en) en hun (on)mogelijkheden.
Ik geloof in unieke honden, unieke mensen en unieke situaties: geen enkele opvoeding / omgang is als enigste de beste in elk geval.
Maar voor elke aanpak geldt: wees je allereerst bewust van wat je wel en niet wilt met/van de hond.
En dat begint eigenlijk als het goed is al voor de aanschaf van de hond(en)...