Ik weet het niet meer met J.J.

Niet leuk om te lezen maar wel iets om echt te laten onderzoeken...
Ik geloof trouwens dat Rewana ook ruzie met haar vriend had om de hond....

http://www.hondenpage.com/hondenforum/97525/stavros..php

http://www.hondenpage.com/hondenforum/97311/rust-zacht-lieve-spyro.php

Je zet er wel bij dat het niet leuk is om te lezen, maar ben je niet een heel kleine beetje te vroeg met je conclusie?

Ik ben deze week vrij, (de parktijk is dicht vanwege de feestdagen) maar ga morgen toch voor Bregje aan de gang met J.J.
Zeker nu ik lees wat leden hier gaan posten.

Sorry, maar ik vind dit werkelijk over de scheef gaan Cabasja.

Pardon??!!
Ik heb al in het begin aangehaald dat ze JJ moet laten onderzoeken.
En praktijk dicht..??
Nou een goede praktijk is 24/7 open en alle dagen,dus ook vandaag.
Ik snap heel goed dat je niet op kesrt voor dit bij ene da zit.
Maar il alleen aanhalen dat het zeker niet onbelangrijk is om het te laten onderzoeken.
En zeker niet dat je moet denken dat het wel allemaal mee zal vallen.
Tja soms kan het best hard zijn en dat zei ik er ook bij!!

Nogmaals ik haal dit aan om zo duidelijk te maken dat het wel degelijk belangrijk is om JJ te laten onderzoeken.
En niet meteen alle schuld op haar vriend bv te uiten.miss kunnen beide(vriend en hond) en helemaal niks aan doen.

@cabasja: niet leuk om te lezen is zacht uitgedrukt! toch bedankt voor het meedenken, want we moeten alle opties openhouden. Maar ik denk niet aan een hersentumor, want het gedrag komt niet uit het niets. Hij geeft wel signalen, alleen niet duidelijk. Het lichamelijke gaat iig onderzocht worden.

@angela: dankjewel

In alles komt terug dat JJ veel stressproblemen heeft. Hij leeft dus onder voortdurende hoogspanning. Alles in zijn lijf in staat van paraatheid. Ik kan niet in JJ kijken, maar vind het wel logisch dat een hond die zo in zijn vel zit sneller 'knapt'. Het is daarom belangrijk om de stressbronnen 1 voor 1 te tackelen en een manier te vinden om ze van zijn schouders te nemen.

Lichamelijk onderzoek is daar 1 van. Een hond met pijn of niet welbevinden wordt daar gestresst van, maar ook meer onzeker. En zo ga je dingen afstrepen. Ga je kijken hoe je JJ's stress niveau omlaag kan brengen. Dat zit 'm indien mogelijk in weghalen van stressbronnen en JJ ondersteunen in het laten afvloeien/dalen van zijn stresshormoon. JJ nog beter leren kennen in wat hij nodig heeft en niet nodig heeft.

Klopt Petra! JJ is zo snel gestrest, om piepkleine dingen. Zo wordt hij bijv al blafferig als er ergens een raampje op een kier staat, zodat hij net ietsiepietsie meer geluid hoort dan normaal. En bij mijn ouders blijven is echt teveel van het goede, maar kon echt even niet anders helaas.

Hij wordt waarschijnlijk niet gestresst van een raampje op een kier of van geluiden, maar door de in hem aanwezige stress komen de prikkels veel intenser binnen. Als je zelf in het donker in een luguber steegje loopt schrik je ook veel sneller dan wanneer je langs het strand slentert omdat alles in je lichaam op hyperalert staat. Als je de stresshormoon huishouding van JJ omlaag weet te brengen dan zal JJ veel minder geprikkeld reageren op allerlei binnenkomende prikkels. Dan is hij ook weerbaarder. Ik weet als geen ander hoe lastig het is om die chronische stress te doorbreken en in aanvaardbaar balans te houden. Ook weet ik dat er situaties zijn warin het nu eenmaal niet anders is. Je weet dat het niet goed is, maar er is geen aanvaardbaar ander alternatief.

Het is een zoektocht die je in jezelf en in je relatie met JJ moet gaan. Soms stuit je 'bij toeval' op dingen en soms is het een kwestie van uit proberen. Jip bijt/hapt niet, maar regaeert wel hypergevoelig op aanrakingen. Hij kan ook erg slecht ontspannen.

Hey Bregje,

Wat fijn dat Willem toch wat in de band met J.J. wil investeren!

@ Cabasja: ik heb die topics ook gevolgd, maar denk bij J.J. niet direct aan een hersentumor. Volgens mij uit zich dat heel anders. Ben het er indd wel mee eens dat een hond lichamelijk laten onderzoeken altijd verstandig is.

@ DJ: mag ik vragen wat je precies doet? Ben wel benieuwd nl. omdat wij met Kyra een soortgelijk probleem hebben..

@Cabasje: ja, ik heb even een weekje vakantie. Als dat niet mag, hm.......
Als je niet in de gaten hebt wat voor een praktijk ik heb (ik heb het verteld ergens in een topic, maar kan begrijpen dat je niet alles kan weten of onthouden of leest) dan kan je mijn profiel lezen. Daar staat in het kort wat ik doe, en er staat een verwijzing naar mijn website. Maar je had daarom ook kunnen vragen wat ik doe en had je niet zo hoeven te reageren. Aangezien ik denk dat je dacht dat ik een dierenarts praktijk heb?

@Bregje, graag gedaan!

@Annika, in mijn profiel staat in het kort wat ik mag doen.

Sorry maar ik vind het allemaal prima wat je doet.
Ik heb het inderdaad over een da praktijk....alleen zij kunnen uitsluiten of de hond wel of niet ern hersentumor heefy.
En aangezien ik van begin af aan over eventuele hersentumor had kwam.ik met mijn bericht.
Ik zou namelijk al lang bij een da hebben gezeten.

Als dit een excuus is, dan aanvaard ik hem uiteraard.

Toch vind ik dat je te snel een conclusie trekt.
Zoals je zelf al zegt, kan alleen een DA dit uitsluiten middels een MRI of CT scan. Maar je zegt ook dat je al in een eerder stadium van deze topic met een hersentumor aan kwam zetten. En dus daarom vind ik je conclusie te snel. Want alleen de DA kan dat uitsluiten.

Je maakt dat de mensen van streek raken en dat is juist wat we niet moeten doen. Je kan wel iets opperen, maar doe dat dan op een subtiele wijze of helemaal niet.

Je hebt er niets aan als leden overstuur raken of misschien wel een verkeerd besluit gaan nemen. Zou jij dat op je geweten willen hebben? Nee, dat dacht ik ook niet.

Ik hoop dat J.J mij wat wilt vertellen, Bregje gaat sowieso naar een dierenarts heb ik begrepen om het een en ander uit te sluiten.
laten we daar dan maar even op wachten.

Ik snap je reactie gewoon niet.
Ik concludeer niets ik zeg allen zo snel mogelijk dingen uitsluiten.
Dus ik snap heel je verhaal niet sorry...

Als ik op 23ste zo in mijn rats zou zitten en iemand zegt mij een hersentumor,ik van niet want hij is nog zo jong.
Worden er verhalen bij gehaald van een jaar....ga ik.me ff achter me oor krabben...
Zou flink in de stress zitten maar op de 24ste bij de da zitten voor een kopfoto.
Het hoeft echt geen mri scan te zijn hoor

Natuurlijk hoop ik van harte dat JJ dat niet heeft,maar ik zou dat toch als eerste uitgesloten willen hebben

Laten we niet te ver afwijken van het topic..In iedergeval heb ik ook contact gehad met Bregje, en die scan komt er sowieso vanwege meerdere eventuele oorzaken. Laten we met elkaar hopen dat hier niets op te zien is, en dan kan de gedragstherapie gewoon voort gezet worden.
Is er wel wat op te zien, dan zal dit in iedergeval verheldering geven en weer meer informatie.

Precies Caitlin, Bregje laat sowieso de scan doen, dus inderdaad. Even afwachten allemaal en met zijn allen duimen dat er niets aan de hand is.

Sorry Cabasja, maar ik krijg gewoon niet zo’n heel fijn gevoel van jouw reactie. Vind het fijn dat je mee denkt maar nu komt het op mij over alsof je vindt dat ik niet genoeg voor mijn hond over heb…
Als ik ook maar 1 seconde het idee zou hebben dat JJ een hersentumor heeft, dan zat ik binnen 5 minuten bij de dierenarts! Zoals ik zei ben ik al 2 keer eerder speciaal hiervoor naar een DA geweest (naast de jaarlijkse check up), maar die zag echt geen aanleiding om verder onderzoek te plegen. Dat ik hier nu wel voor kies (omdat ik dus inderdaad een scan ga laten maken) is omdat ik inderdaad dingen uit wil sluiten. Maar een hersentumor is echt het laatste waar ik aan denk. En ik heb het niet over dat hij nog zo jong is, dat heeft er niks mee te maken. Ik zeg alleen dat hij deze problemen al vanaf het moment dat wij hem hadden vertoont en dat is nu ruim 2,5 jaar. Als het een hersentumor zou zijn, zou ik waarschijnlijk nog wel andere dingen merken dan alleen af en toe uitvallen….of zou het uitvallen waarschijnlijk heel onvoorspelbaar zijn.
Zou het wel een hersentumor zijn, dan zal ik mezelf inderdaad heel hard voor mijn kop slaan, maar gezien de aanwijzingen is de kans daarop nihil, dus laten we hopen van niet…
En ik heb alles voor JJ over….als ik het geld dat ik aan hem uitgegeven heb zou optellen, dan had ik wel 4 MRI-scans kunnen maken

Hoi BRegje,

Mooi dat je de kerst hebt overleeft!! En goed dat Willem er achter staat. Logisch dat er weer even meer stress zit in zijn koppie. soms kan het even niet anders, goed dat je hem naar je moeder hebt gebracht, want waar had hij anders naar toe gemoeten? Nu nog even oud en nieuw en dan hebben we weer normale dagen. Ook voor JJ goed lijkt me. Ik vind dat je geweldig goed bezig bent. Voordat ik op dit forum kwam heb ik vaak je teksten gelezen en dacht toen al, goh wat is zij heerlijk bezig. Ga lekker door zo ik blijf lezen en schrijven als het nodig is.

Dankjewel voor je lieve berichtje Mimi!
Maar als we het allemaal zo goed zouden, doen dan had jj nu geen problemen meer, dus zo goed doen we het blijkbaar nog niet
Maar ja, meer dan je stinkende best kan je eigenlijk ook niet doen toch? Als ik nu ook nog maar eens precies wist wat we fout doen...

Het is helemaal niet de bedoeling jou dit gevoel te geven.
Maar ik wilde gewoon nog eens duidelijk aanhalen dat het belangrijk is om het uit te sluiten.
Jij gaf ook aan bij de da te zijn geweest omdat je miss dacht dat jj pijn had.
En nee de baasjes van de 2 honden hierboven dachten ook niet aan een tumor.
Er is zelfs ook een gt ingeschakeld.
Daarom.vond het belangrijk om het nog een aan te halen....
Zeker omdat zij ook niet verwachten dat er dit uit kwam.....
Maar het was zeker niet om jou een rot gevoel aan te praten...

Hee Bregje, ik heb ook lang en veel aan mezelf getwijfeld bij periodes. Het gevoel dat ik niet de capaciteiten had om een hond als Jip te begeleiden.

Ik zou wensen dat het je lukt om los te laten in termen te denken als 'fout' en 'schuld'. Er is altijd sprake van een wisselwerking, een proces waarin je samen op weg gaat. Jullie nemen je eigenheid mee JJ neemt in jullie relatie ook zijn eigenheid mee en daarin ben je nu jullie weg aan het vinden.

Dank je Cabasja, had ook niet het idee dat dat je intentie was, maar wilde toch even reageren om duidelijk te maken dat dingen "op papier" nu eenmaal heel anders over kunnen komen dan woorden . Ik vind het echt fijn hoor dat iedereen zo meedenkt!
En er komt iig een scan/lichamelijk onderzoek mede door jouw reactie (en die van anderen)...dus: missie geslaagd!

Precies Petra, dat gevoel heb ik ook heel erg bij vlagen dat wij niet geschikt zijn voor jj. Aan de andere kant denk ik dat de kans ook groot was geweest dat jj bij een baas zou zijn gekomen die het allang eerder op zou hebben gegeven...en dat hij mss wel van hot naar her gesleept zou zijn.

Moeilijk vind ik het hoor. Vooral omdat het mss toch ook iets lichamelijks kan zijn. Als dat zo is, dan heb ik pas echt een schuldgevoel

Schuldgevoel is in alle situatie niet nodig!! Zet dat maar gelijk uit je hoofd. We kunnen nu eenmaal niets voor zijn en we kunnen soms de dingen niet weten.

Bregje, maak je niet sappel, jij doet het goed, Willem wil ook mee werken, dus JJ heeft een goed tehuis bij jullie. Wat je zelf al zegt, als hij bij een ander was geweest, zat hij waarschijnlijk al in het asiel.

Soms gebeuren de dingen omdat ze moeten gebeuren, alles gebeurd namelijk met een reden!

Kom op meid, het komt vast allemaal goed!

Dankje angela lief dat je het zegt!
En tja, als er dan een reden moet zijn waarom dit gebeurt...dan moet het wel een verdomd goede reden zijn!

Als ik zou twijfelen of 1 van mijn honden pijn zou hebben, en de DA kon niets vinden, zou ik een paar dagen pijnstilling proberen om te kijken of er dan iets verandert. Stel dat jij (ik roep maar iets) chronische pijn in je rug of je hoofd zou hebben, word je daar op z'n minst ook prikkelbaar van.

Maar ervan uitgaand dat J.J. niets mankeert, krijg ik wel de indruk dat jullie je al heel lang in allerlei bochten wringen, dat je heel veel van jezelf en je vriend vraagt om het probleem op te lossen, maar dat er weinig van J.J. wordt gevraagd. Je stelt bijvoorbeeld dat je vriend iets fout deed door J.J. over zijn kop te aaien, en zo de reactie uitlokte. Maar draai het eens om: stel dat J.J. tegen je vriend opspringt, en je vriend geeft hem direct een kleng tegen zijn kop. En je vriend zegt dan 'Hij lokte het uit.'

Dat zou een nog achterlijke overtrokken reactie zijn, ik denk dat iedereen het daarover eens is. Zo ga je niet met je dieren om. En ik denk dat J.J. niet helemaal doorheeft dat je zo ook niet met je mensen omgaat. Als hij in een hondenroedel zou leven en hij reageerde op een vriendelijke toenaderingspoging van een andere hond door meteen te happen (en dus niet eerst te waarschuwen dat hij daar geen zin in had), haalde hij zich waarschijnlijk dikke problemen op de hals...

Jouw relatie met J.J. zit wel goed, hij is de prins en jij de prinses. Maar ik denk dat je best van hem mag vragen om een stapje terug te doen. Jullie hebben van alles geprobeerd om je aan te passen, maar J.J. moet zich ook aanpassen. En dan hoef je helemaal niet te gaan lopen corrigeren of meppen, maar gewoon wat regels instellen waaraan J.J. zich moet houden.

Ik zou bijvoorbeeld mijn vriend voortaan het eten laten geven, en dan pas die bak op de grond als J.J. netjes op commando gaat zitten en blijft zitten tot je vriend zegt dat hij mag eten. Dat is maar iets heel kleins en simpels, maar je kan het uitbouwen, verder blijven zitten, iets langer blijven zitten, oefenen met hele lekkere hapjes tussendoor, zitten en afliggen of mooi zitten of poot geven, verzin maar iets, en je vriend wordt daar in J.J.'s ogen iemand van waar je toch wel rekening mee moet houden want je vriend is voortaan De Baas over het Eten. En met de rest gewoon verder gaan zoals je het al deed.

Voor mijn gevoel kan je in dit soort moeilijke situaties altijd het beste 1 dingetje aanpakken, en dan dus iets simpels, en iets positiefs, iets wat voor zowel baas als hond leerzaam en leuk is. De kans van slagen van dat ene dingetje is vrij groot, en als er dan na een week of wat oefenen 1 dingetje helemaal prima gaat, dan kan je de rest van het probleem anders bekijken en kan je daar met veel meer zelfvertrouwen en enthousiasme mee aan de slag. Echt.

Sterkte en succes met jullie monstertje!

Wat betreft stress is het misschien ook geen gek idee om iets te proberen met stressmedicatie of homeopathie. Niet meteen op de forse kalmerende middelen, want dat zou nog verkeerd uit kunnen pakken bij een angsthapperd. Maar beginnen met valeriaan of bachbloesem bijvoorbeeld, en een kijken of dat iets van effect heeft.

Mijn Lilo was extreem angstig voor van alles toen ik haar kreeg, zat toen zelfs nog op antidepressiva, en na het afbouwen daarvan heb ik haar een jaar of zo Valdispert Forte gegeven. En daarmee bleef ze alsmaar stappen en stapjes vooruit doen. Inmiddels zijn we jaren verder en is het een vrolijke kroelkont, maar ik heb wel de indruk dat die Valdispert (de kinderdosering zeg maar) destijds het proces ondersteund heeft.

Hoi Hanneke,
Dankjewel voor je zeer uitgebreide reactie!
Ik zal even wat dingen toelichten en ons verhaal in het kort proberen te vertellen.

Het klopt dat wij ons allang in allerlei bochten wringen, maar het is misschien anders dan het hier lijkt. Volgens mij krijgen mensen hier het idee dat wij ‘elke week wat nieuws proberen’, maar dit is echt niet zo. Wel hebben we al vaker een GT ingeschakeld, maar wel elke keer minimaal een half jaar tot een jaar de adviezen volgehouden. Klopt dus dat we wel vaker ‘omgeschakeld’zijn, maar de adviezen van alle GT’s lagen redelijk dicht bij elkaar, dus het was niet steeds iets nieuws wat compleet tegen het voorgaande inging.

Ook de ‘roedelregels’ hebben wij volgehouden tot Nelis Verhoeven een maand of 2 geleden bij ons is geweest, toen hebben wij dit laten varen. Dus eigenlijk ook een beetje wat jij beschrijft als ‘voor wat hoort wat’ (mbt eten enzo…dit hebben wij ook altijd zo gedaan als jij zegt). Mbt het loslaten van de roedelregels en het niet meer corrigeren, hebben wij geen verschil gemerkt in gedrag van JJ…het is niet erger geworden, maar ook niet beter. Wat er wel is gebeurd, is dat JJ veel rustiger is geworden in huis.

Het klopt inderdaad dat JJ onaangepast gedrag vertoont en de grenzen niet weet, maar ook toen wij wel die heel duidelijke regels hadden vertoonde hij dit gedrag. En ook bij andere honden vertoont hij hetzelfde gedrag. Wij hebben een jaar lang meegelopen met een hondenuitlaatservice en daar vertoonde hij dit asociale gedrag ook naar alle honden en dit verbeterde ook niet. Als hij een correctie kreeg van een andere hond zette hij het op een gillen om daarna ‘vrolijk’ zijn gedrag voort te zetten. Hier leid ik uit af dat hij nooit gesocialiseerd is, omdat hij het dus echt niet snapt. Wat ik eigenlijk wil zeggen: of je (of een andere hond) nou corrigeert of niet, JJ blijft zich hetzelfde gedragen

Ik zie wel iets in je tip over het eten geven hoor. Maar dan niet van dat mijn vriend de Baas is over het Eten, maar meer dat er van mijn vriend iets geweldigs te verwachten is

Het probleem is eigenlijk dat niet JJ de kluts kwijt is door alle GT’s, maar vooral mijn vriend! Hij kan niet meer spontaan reageren op JJ door alle adviezen en hij is steeds bang om het fout te doen, dus doet hij maar niks meer. Maar inderdaad beginnen met simpele dingen als eten geven, daar zien wij wel wat in.

Oja, Bachbloesem hebben wij geprobeerd, evenals Valeriaan en ook nog iets dat Zylkene ofzo heette, maar dit heeft allemaal geen effect gehad helaas.
Super bedankt voor het meedenken in elk geval!

Zo, vandaag ging het goed met jj! (even de nieuwe smileys uitproberen he
Met uitlaten 2 grote honden tegengekomen en jj blafte niet!
Vanmiddag kregen we bezoek, waarvan 1 iemand helemaal gek is van jj (helaas niet andersom hihi) en die denkt dat negeren betekent "niet aaien, maar wel veel praten"
Dus voor de zekerheid jj maar in de keuken gezet met een paar puzzels, gevulde kong en snackbottle (nog steeds bedankt annika, jj vindt deze nog steeds geweldig) en gegeven door WILLEM .
Nou, de bel ging en jj ging een paar keer blaffen maar had het daarna weer druk met spelen. Na 3 kwartier iedereen nog maar eens duidelijk gemaakt dat jj absoluut genegeerd moet worden en de deur van de keuken opengezet. Nou, jj vond het niet eens de moeite waard om te komen kijken, zo druk had hij het! Na een half uur kwam hij toch even kijken...samen met de snackbottle...en keurde het bezoek geen blik waardig, maar ging gewoon gezellig aan onze voeten proberen de snoepjes eruit te peuteren.
Zo, weer even een positieve ervaring in the pocket!

waauw das een snelle vooruitgang, echt te gek.

Haha het is natuurlijk niet alleen maar kommer en kwel hoor...er zit zo af en toe ook weleens een goede dag tussen

helemaal top deze dag dus voor jullie Lekker hoor,dat geeft de mens weer moed... Lees ook iets over een snackbottle en dat JJ er lang mee bezig is,ga gelijk op internet kijken of ik er 1 kan vinden(of is het een eigen verzinsel van Annika??)

Ik heb de laatste dagen ook erg veel stress met en om Gino en zoals jij ook schrijft,dat ik niet geschikt ben voor Gino,we snappen elkaar echt even niet meer en het wandelen is niet echt leuk meer. En ook doordat mensen in het park tegen me zeggen dat ik veel te lief en te zacht ben voor hem,word ik daar ook weer onzeker over,en ik heb besloten om ook niet meer alle problemen met kalmerende signalen te doen.

Ik denk dat je heel veel gaat hebben aan DJ-Sophie-Angela(haha,wat is eigenlijk je echte naam)ik geloof daar heel sterk in en ik hoop dat ze je heel veel over JJ kan vertellen waar je mee aan de slag kan.