Ik weet het niet meer met J.J.

Hoi Gerdine, bedankt voor je reactie!
Waarschijnlijk heeft JJ echt wel signalen gegeven, maar hebben wij (of eigenlijk Willem) die gemist. Onze fout inderdaad, maar als JJ signalen geeft zijn die echt minimaal (bij het wandelen buiten trouwens niet hoor, daar is het wel duidelijk). Bijvoorbeeld gromt hij weleens naar de kat, maar dat hoor je niet! Je voelt alleen zijn lijfje heel even trillen en je ziet hem dan wel fixeren, maar zelfs dat doet hij best wel subtiel. En zo laat hij dan ook niet duidelijk zien wat hij bedoelt zeg maar.
Ik denk dat hij hier vroeger voor gestraft is, voor het grommen zeg maar...wij hebben dit in elk geval nooit bestraft ('vroeger' corrigeerden we wel het happen zelf zoals gezegd maar dat werkte inderdaad averechts en lost helemaal niets op).

Ben het helemaal met Hetty eens, die hond mag op de bank, en bijt dan ook nog eens, nou die vloog er bij mij zo af, en kwam er ook nooit meer op.

Het komt nog zo ver dat we straks alles schriftelijk en in drievoud bij de hond moeten gaan indienen als we iets van hem willen of juist niet willen, sorry, de hond is toch niet de baas, dat ben jij, en de baas bijten kan echt niet.

Waarom van het negatieve uitgaan en ervan uitgaan dat een hond gewoon uit het niets zijn baas gaat bijten?

Wat nu als vroeger echt zijn communicatiepogingen helemaal niet begrepen zijn en hij dus geleerd heeft maar helemaal niet meer te communiceren, of niet meer precies weet hoe hij situaties moet aanpakken. Wat zou dan beter zijn, de hond weer vertrouwen geven of de hond streng corrigeren voor dingen die mensen vroeger fout gedaan hebben en de hond nog onzekerder maken. Als hij indertijd geleerd heeft dat hij niet meer mag grommen, slaat hij dus dat middel tot communiceren over en valt meteen aan.

Helemaal eens met dobry! Ik ben ervan overtuigd dat het bijten helemaal niks met het op de bank liggen te maken had . En al helemaal niet dat jj zich de baas voelde ofzo...hij is juist heel onzeker.

Nee inderdaad je bereikt er niet zo veel mee als je zogenaamd laat zien dat je de baas bent. Ik denk als je je hond zou corrigeren je alleen maar je frustratie op hem afreageert en dat heeft niets te maken met de baas. zijn. en je hond? die zal geen vertrouwen meer in je hebben en nog meer pogingen doen om te bijten.

Tja...stel je voor dat je eens iets moest doen voor het dier dat je willens en wetens uit z'n gezin hebt gestolen. En dat het nog lastig is ook...Nee, moeten we niet hebben.

Daar schiet je gelijk van in een dip bregje, dat is wat ik lees. Geef jezelf ook de tijd om weer even te ordenen. Het is zeker niet leuk zo'n incident. Maar je schrijft ook dat het niet de eerste keer is.

Goed dat je het hier deelt. In de eerste plaats om van je af te schrijven. Het kan ook mee helpen om een aanleidende oorzaak te vinden.

Als eerste is het denk ik zeker van belang dat JJ door DA onderzocht wordt op pijn locaties op zijn lijf. Poten, schouders, wervelkolom. Tevens ook ook spanningspunten op zijn lijf, spierknopen etc. Ook deze kunnen pijnklachten geven. Een hersenscan... zou eerst met de DA bespreken of daar aanwijzingen voor zijn.

Zoals je misschien weet is Jip net als JJ een hond met veel stress/spanning in zijn lijf. Dit veroorzaakt een chronische hoge spierspanning, maar maakt hem ook overgevoelig voor aanraking. In hoeverre is JJ in staat binnenkomende prikkels te integreren? Zo'n aanraking kan net de druppel zijn. Of JJ schrok toch en reageerde in een reflex?

Wij weten het niet, hebben de totale context niet meegekregen. Niet de signalen die eraan vooraf gingen en niet de moment situatie van aanraking en beet/hap.

Heeft JJ ook een hoge lichaamsspanning, trilt hij. Merk je dat hij stijve spieren heeft? Gewoon uit nieuwsgierigheid. Heeft hij de neiging 'op hoge stijve' poten te lopen? Als hij ligt, is hij dan ontspannen, ook zijn spieren?

Jip raak ik ook niet onverwacht aan, maar ook als hij weet dat het gaat komen is hij gespannen. Jip zal niet grommen en niet bijten. Maar zijn spanning is overduidelijk. Bij hem is het to much om hem aan te halen of te kriebelen als er te hoge spanning in zijn lijf zit. Vaak wil hij het wel, maar het is stressvol voor hem. En darin is hij niet de enige.

Het is belangrijk dat je JJ gaat begrijpen. Dat je vriend JJ gaat begrijpen. En dat jullie een manier van omgang vinden die de minste spanning oplevert voor beide partijen.

Geef je zelf de tijd om even alles op een rijtje te zetten. Leg er niet teveel druk op. Het is al lastig genoeg voor jou en je vriend.

Waarmee ik overigens niet hiermee een diagnose op JJ plak hoor. Meer mijn eigen ervaring delen als aandachtspunt. Pas als je weet wat er gebeurde en waarom kun je ook pas gerichter handelen hierin.

Even een leuk stukje over de 'baas' zijn

http://moniquebladder.com/2011/04/28/de-baas-of-de-leider-is-er-een-verschil/

Klopt Petra dat ik daarvan nu meteen in een dipje schiet. Ben wat dat betreft een beetje een control freak hoor Nou het was gewoon ook even een heel grote teleurstelling, vooral omdat we nu zo positief waren en het juist al heel lang niet meer gebeurd was.
En inderdaad heel fijn dat het ik het hier op het forum kwijt kan.

Ik ga zo snel mogelijk JJ helemaal laten onderzoeken bij de DA. Ik ben wel al 2 keer bij de DA geweest omdat ik dacht dat JJ misschien ook pijn kon hebben. Niet dat ik echt dacht dat hij pijn had, maar vond dat we dat sowieso eerst uit moesten sluiten. DA heeft toen wel wat getrokken, gevoeld en gekeken, maar zag geen aanwijzingen om foto’s oid te laten maken, maar daar ga ik nu toch op aandringen.
Ik heb van Caitlin ook een heel interessante link gekregen…ben ik nu helemaal aan het uitpluizen. Wat je schrijft over die lichaamsspanning, dat herken ik heel erg! JJ loopt heel vaak op ‘hoge stijve poten’…het ziet er dan uit of hij heel chagrijnig is. Soms wil hij dan ook niet mee wandelen. Hij heeft ook heel harde spieren. Heb ooit een workshop Ttouch gevolgd en die mevrouw die dat gaf vond zijn spieren (vooral bij de nek) ook erg hard. Hij ligt inderdaad zelden helemaal ontspannen…of in elk geval zijn spieren niet, want hij ligt zelf tegenwoordig hard te snurken…maar nooit zo lekker relaxt als ik van onze honden vroeger ken.

Oja, het happen was niet uit een reflex omdat hij schrok. Hij was gewoon klaarwakker en mijn vriend zei eerst nog zijn naam voordat hij wilde aaien.

Bedankt voor het meedenken!

Iedereen bedankt trouwens!
Heb het gevoel dat ik een puzzel aan het oplossen ben…met jullie hulp kom ik er wel uit hoor!

Bregje,ik snap dat je enigsinds moe wordt van het politie agentje spelen.

De afgelopen jaren heb je alleen wel (voor mijn gevoel)veel verkeerde opvoedmethodes(ik weet niet precies wat,maar iets wat niet werkte i.i.g) gebruikt,verschillende dingen geprobeerd,misschien te veel veschillende dingen te snel op elkaar,niet consequent genoeg,niet weten wat je precies doet of om moet gaanmet de situatie's.
De hond is net als jullie op veel onbegrip gestuit.Jullie hebben lang door gemodderd.
Nu met de hulp van Nelis en Natalya zijn jullie toch echt op de goede weg,dat wijst wel uit wat je omschrijft.

Ik zou zeggen,geef het niet op,want je hebt nu al heel veel bereikt in korte tijd wat je voor NV niet had bereikt met JJ en andere opvoedmethodes..in 2,5 jaar tijd,en dat is best een lange tijd als je bedenkt dat jullie(mens versus hond )elkaar totaal niet begrepen hebben.
Dat moet ook nog hersteld worden.

Dat bijten nu zou ik heel erg honds bekijken,je vriend gaf hem aandacht,omdat hij dat graag wilde.
(ik weet niet hoe jullie het al die tijd hebben gedaan,maar misschien gaan jullie wel al 3 jaar over JJ grens??)Maar wilde JJ dat ook? Ik vind het zelf héél belangrijk bij honden die bijten en onzeker zijn,ze zelf bij joute laten komen,i.p.v. de beweging naar de hond toe te maken,dat is toch iets wat zulke honden niet goed verdragen.(je kan ook naar jezelf kijken als mens,als jij op een bepaald moment niet aangeraakt wilt worden en iemand doet dat toch,dan zeg je daar wat van,of je wend je af,en voelt het zeer opdringerig dan zou ik zelf een klap uitdelen)
Voor de hond is dat niet anders,die kan niet veel meer dan honds reageren.
Je weet niet wat hij heeft meegemaakt voordat hij bij jullie kwam.Als daar veel over zijn grenzen is gegaan,en hij heeft toen gegromd en/of zijn tanden laten zien,wie weet is hij daar voor flink afgestraft,het resultaat is dan een hond die direct bijt.

Als je hem liefde wilt geven,probeer hem dan zelf bij jou te laten komen i.p.v in zijn persoonlijke grens te gaan rondhangen met het risico dat hij zich bedreigd voelt en uithaalt.
Voorkom deze situatie.
Als de hond bij jou komt,dan komt hij omdat hij zelf wilt komen,dan pas heb je ook de motivatie van de hond te pakken die ook die aandacht wilt op dat moment.Je gaat geen grens over op dat moment.

Dat het einde van de dag was wil ook veel duidelijk maken,iedereen is moe aan het einde van de dag en kan prikkelbaarder zijn.

Het risico van een herplaatshondje kan zijn dat hij volledig is verpest in het verleden en een flinke rugzak heeft,daar moet je mee leren leven als je voor dit hondje wilt gaan/bent gegaan.

Een chronisch hoge spierspanning kan ook pijnklachten geven. Zo geeft jip op meerdere plekken ook pijn reactie. Vergelijk het met iemand die stijve nek en schouderklachten heeft door (hoge spier)spanning. Spierkrampen zijn pijnlijk. Het hoeft dus niet eens iets in de gewrichten te zijn. Wel zou er bv een wervelscheefstand kunnen zijn. Maar dan zou je naar een orthomanueel arts moeten http://www.kreupeldier.nl/ op de volgende pagina staan ervaringen van honden met gedragsproblemen http://www.kreupeldier.nl/nl/ervaringen/22/gedrag.html

Op een gegeven moment kom je op een punt dat je op meerdere fronten je horizon moet verbreden. Nu ben je natuurlijk in het traject via Nelis en ik denk dat je er goed aan doet dit voor te zetten in je proces. Mijn ervaring is dat het een proces in stappen is. Iedere input gaat door een filter en filter je datgene uit wat bij je past, maar ook klopt bij jouw eigen intuitie. Er is niet een quickfix oplossing. Stap voor stap vind je je weg. Probeer daarbij trouw te blijven aan jezelf en je eigen intuitie.

Ik vind het er niet om gaan of je bij eigen hond in drievoud moet aanvragen of hij iets wel of niet wilt.

Wat ik maar net te vaak lees is dat mensen snel vergeten dat een hond een hond is,het is en blijft een dier!Het is niet geboren om de mens te dienen,het heeft een eigen leven,die deelt hij met ons,maar alleen omdat WIJ het in huis halen,een beetje inlevingsvermogen kan geen kwaad. Het kan zich zó goed aanpassen met de juiste tools.Je kan een dier van alles laten doen,als je maar geduld hebt en inzicht.
De mens wil een hond-een dier.Dan vind ik dat jij als mens je moet verdiepen in wat in huis haalt en hoe je het beste uit deze relatie kan halen.
Mijn hond is geen apparaat!!Een hond is niet geboren met een bijsluiter met hoe-om-te-gaan-met-de-mens.Hoe meer liefde je erin stopt ,hoemeer eruit komt.Maar vergeet hierbij gewoon niet de persoonlijkheid van het dier.Waarom zou een dier niet zijn grenzen mogen aangeven,omdat wij mensen zijn??Superieur??De hond moet maar kunnen ruiken wat wij van hem willen,hij mag zelf niks aangeven?Dan wil je eigenlijk een hersendood hondje....eentje zonder wil.Zo'n hondje hoef ik niet.Ik wilde een hond en dan werk ik net zolang aan onze band tot alle puzzelstukjes op zijn plek vallen.

Ik kan echt geen begrip voor opbrengen als mensen zich niet goed verdiepen in hondentaal,keer op keer een grens overscheiden en dan de hond de schuld zouden geven.Het dier kan alleen dierlijk reageren.Doe jij iets verkeerd dan kun je bij honden die een verleden hebben pijnlijk(maar zeer dierlijk) op je vingers getikt worden.Als je geen grenzen overgaat ,wordt je ook niet gebeten,zo simpel is het.
Zorg voor een samenwerkingsverband en niet voor een strenge-en-harde-leermeester en slaafse-leerling-band.

Je hebt helemaal gelijk! Het was Willems fout inderdaad, die wilde aandacht en ging daarbij dus over een grens. In zoverre wel fijn om te weten dat JJ niet ‘zomaar’ uithaalt. Aan de andere kant betekent dit dat we nog veel voorzichtiger met JJ om moeten gaan en nog veel beter zijn grenzen moeten respecteren. En ik dus nog meer politieagentje moet spelen

We gaan ook gewoon door…ik ga niet weer iets omgooien en ik ben er ook van overtuigd dat dit de goede weg is hoor. Alleen heeft het even tijd nodig om het vertrouwen tussen Willem en JJ weer te herstellen. En Willem zal toch iets meer moeten investeren, want JJ hangt gewoon heel erg aan mij, te erg. Willem kan inderdaad niet verwachten dat JJ het maar ‘goed moet vinden’ dat hij niet zoveel met hem onderneemt en dan wel willen dat hij hem zomaar kan aaien. Dat weet Willem zelf ook wel, maar denk dat we toch nog maar even een gesprekje aan moeten gaan over JJ

We hebben inderdaad teveel geprobeerd en te lang aangemodderd. Dat corrigeren hebben we overigens niet lang toegepast hoor, want we hadden al snel door dat dat niet werkte. Maar helemaal niet corrigeren (dus ook geen ‘nee’ of ‘foei) was wel nieuw voor ons.
Begrijpelijk ook dat JJ de kluts kwijt is, voel me daar ook wel schuldig over. Maar wil het ook gewoon zo graag goed doen, dat ik daardoor misschien teveel probeer en als iets dan niet werkt ik te snel weer iets anders probeer. We moeten inderdaad deze weg gewoon voortzetten en dat gaan we ook doen.

Had gewoon even een inzinking door het gebeuren gisteren en was even ontmoedigd, maar dat komt wel weer goed hoor

O ondertussen alweer veel nieuwe reacties zie ik...deze was voor soraya bedoeld

Wauw Soraya, wat heb je dit ongelooflijk passend (voor hoe ik het be'leef') geschreven. Mooi verwoord.

Jemig meid, wat naar, nu zit je dus in een soort van spagaat tussen je vriend en je hond. Hoop dat het niet zo ver komt dat je moet gaan kiezen...

Hmm.. best tegenstrijdige reacties en ben het deels met beide kanten eens. Ik vind ook dat wat voor reden de hond ook heeft voor het bijten, het mag en kan echt niet. Misschien al eerder voorbij gekomen op het forum, maar ik ben zelf als kind gebeten door een hond en dat zie je nog steeds in mijn gezicht. Deze hond was verder altijd heel lief, maar was wat 'chagrijnig'. Later bleek dat hij ook een ander kind had gebeten, ook uit reactie. Ik ben in mijn jeugd twee keer er aan geopereerd, nou, dat was geen pretje...

Hierom heb ik écht de mening dat bijten NIET kan. Nu is het de baas, maar de volgende keer misschien iemand anders en meid, je wilt die ellende echt niet... Al helemaal niet als je uit gaat van het 'ergste' wat er dan kan gebeuren.

Maarja, het beestje bijt nu eenmaal en jij weet als de beste wat bij hem wel en niet werkt. Als straffen niet werkt, dan werkt het niet. Bijt hij ook naar andere vreemden? Ziet hij je vriend misschien als concurrentie, maakt dat hem onzeker?

Ik zou trouwens zeker niet de 'schuld' bij je vriend leggen, want hij doet ook alleen maar zijn best. Hij heeft misschien de situatie iets minder handig aangepakt, maar vind het zeer zeker niet zijn schuld. Vindt dat eerlijk gezegd nogal raar zeggen...

Ik denk dat het woord 'schuld' ook niet passend is. Er zijn waarschijnlijk signalen niet opgemerkt, onvoldoende inzicht in/kennis van...wat dan ook waardoor dit heeft kunnen gebeuren. Daarom is het ook zo belangrijk inzicht te krijgen in de triggers van JJ.

Ik ben het met iedereen eens dat bijten niet wenselijk is. Maar het is geen robot en dus is het onze verantwoording om te tackelen wat er gebeurt en passende maatregelen te nemen. Een hond met een rugzakje is een zoektocht, een proces. Daar kom je dingen in tegen waarvan je niet 123 de oorsprong van het gedrag tackelt. Straffen werkt in die gevallen vaak averechts en kan als een rode lap op een stier werken. Het is de verantwoording van de mens en dat klinkt wellicht iets vriendelijker dan 'schuld'.

Hoi Yoni, bedankt voor je reactie! Ik geef mijn vriend ook niet letterlijk de schuld hoor. Op zijn manier doet hij echt zijn best. Ik bedoel, ik wilde een hond en mijn vriend stond er wel achter maar heeft er gewoon niet zoveel mee. Nu heeft onze hond toevallig problemen en daar zat Willem niet echt op te wachten natuurlijk (ik ook niet trouwens). Maar hij gaat wel mee naar de GT’s en werkt wel mee aan de aanpak. Dat vind ik wel super. Maar hij heeft gewoon niet het gevoel dat ik bij honden heb. Hij vond het wel leuk om te apporteren met JJ, maar dat mag nu ook al niet meer en dan blijft er voor hem niet zoveel over
Ik heb mijn vriend niks verweten, heb hem wel uitgelegd waarom JJ zo reageerde, maar dat wist hij stiekem zelf ook al.

En nee, ik vind ook dat een hond niet hoort te bijten, maar ja hij doet het nu eenmaal, dus ja wat dan? Ik snap dat het voor jou nog heftigere emoties oproept, omdat je zelf gebeten bent. Ik weet ook wat dat met je kan doen, aangezien mijn zus vroeger ook in het gezicht is gebeten door een hond! Ik vind het heel knap dat je zelf een hond hebt…mijn zusje vertrouwt honden echt niet meer. En ja, JJ doet het ook naar vreemden helaas, vandaar dat ik altijd politieagent loop te spelen en met vreemden dan ook echt niks riskeer. Wil het niet op mijn geweten hebben dat mijn hond iemand anders iets aandoet. Maar ik heb liever ook niet dat hij mijn vriend iets aandoet natuurlijk Dus ipv JJ te straffen, moet ik mijn vriend nog beter opvoeden...op een positieve manier

Inderdaad Petra...helemaal eens!

Uiteraard is bijten iets wat niet mag, maar sommige honden zijn zo verpest door ons ''de mens'', dat een dier soms geen andere uitweg ziet (Bregje, hiermee bedoel ik niet jou, maar de vorige eigenaren die hem waarschijnlijk verkeerd hebben behandeld).
Geen enkele hond bijt voor zijn of haar lol, daar is altijd een reden voor. Zie het zo zwart/wit als dat de hond dan ''de baas'' is over jou, of zie het via verschillende oogpunten, want de vraag blijft; Wáárom beet JJ op dat moment?
En dat is een vraag die je niet gelijk kan beantwoorden, maar waar je gaande weg achter zult komen.

Pfff... echt rot voor jullie hoor :(. Vooral omdat ik me goed kan voorstellen dat het best vermoeiend is, maarja, een hond doe je ook niet zomaar weg als het niet mee zit. Het is geen voorwerp wat je niet leuk meer vindt na een tijdje.

Ik heb nog geen hond hoor, we zijn momenteel nog op zoek. Maar ben gek op honden, ik realiseer me dat de ene hond de andere niet is. Mensen hebben mij ook wel eens nare dingen aan gedaan, terwijl ik ook heel fijne mensen om me heen heb. Zo probeer ik het maar te zien. Maar weet nog hoe moeilijk ik het vond toen die hond moest worden ingeslapen en ik was niet eens het baasje. Ik wens dat geen enkel baasje toe, vandaar dat ik daar ook bij stilsta en misschien te snel gelijk aan 'het ergste' denk.

Goed van jullie dat jullie er zo mee bezig zijn. Wat er ook gebeurt, jullie hebben er alles aan gedaan, dat telt ook vind ik!

Caitlin, dat mag je best zeggen hoor Ik heb wel degelijk bijgedragen aan het "verpesten" van JJ, daar ben ik van overtuigd en dat durf ik best te erkennen. Waarschijnlijk is er wel iets gebeurd bij de vorige eigenaars, maar ik heb ook ongelofelijk veel fouten gemaakt, zeker in het begin. In het begin wist ik 'niks'...ja ik wist wel iets over hondentaal want had al boekjes over hondengedrag gelezen, maar nul komma nul ervaring met 'probleemhonden', nog nooit gehoord van kalmerende signalen, maar wel over straffen en belonen...het ouderwetse zeg maar (hoewel ik daar heeel erg snel van afgestapt ben). Onze honden thuis vroeger waren altijd braaf en lief, maar waarschijnlijk gewoon super tolerant, want als ik aan sommige dingen terugdenk
Bovendien waren wij waarschijnlijk niet de beste baasjes die JJ kon treffen op dat moment...jong, nog studerend, allebei nogal onzeker (en nog)...we zagen een schattig klein hondje en waren verkocht. Signalen die er toen ook al waren pikten we niet op. De eerste keer dat ik JJ zag kwam hij keihard blaffend op me afgerend, stopte niet met blaffen om vervolgens keihard naar een andere hond te rennen om daar op een lompe manier mee te spelen. En ik? Ik lachte erom...wist ik veel
Maar ik heb ook al zo veel geleerd de afgelopen jaren, wat dat betreft mag ik JJ ook wel dankbaar zijn

Jij mag JJ dankbaar zijn, en hij mag jou/jullie dankbaar zijn dat jullie zo in hem investeren. Je bent misschien 'fout' begonnen, maar gelukkig kwam je er snel achter dat het ook anders kan..En dat telt. JJ is niet voor niets op jullie pad gekomen

Haha...wat dat betreft moet ik 'hij -die-niet-genoemd-mag-worden' ergens wel een punt geven...je krijgt de hond die je verdient

Dankjewel yoni
Succes met het zoeken naar een geschikt hondje!

Ik vind het zo makkelijk in een hokje gestopt, bijten. Je hebt happen, wat JJ waarschijnlijk deed, en je hebt bijten. Het verschil heb je echt wel door.

Als baasje heb jij de plicht om bijtincidenten te voorkomen door je hond te begrijpen en niet in situaties te zetten waardoor dit kan gebeuren!
Het is extreem spijtig dat dit nog steeds gebeurd en zeer tragisch als het met kinderen gebeurd.

Zo werk ik in een supermarkt en heb een ontzettende haat naar mensen die hun hond in de winkel achter laten om even een boodschapje te halen. Gelukkig heb ik nu mijn baas overtuigt om de honden niet meer binnen te laten, ook niet om vast te zetten.
Dit heb ik kunnen doen door een bijtincident in de winkel, er stond een hondje vast aan een tafel en er stonden verder op 2 kindjes om onze plaatjes te sparen. Niets aan de hand.
Tot een meisje dacht, kom laat ik dat lieve hondje eens aaien. Ik zag het meteen fout gaan! Meisje loopt op de hond af, hond draait meteen weg. Meisje gaat op haar knieen zitten en begint met aaien, hond leunt van haar weg en draait zijn kop weg.
Meisje blijft aaien en HAP de hond beet in haar arm. Gelukkig zat er een dikke winterjas tussen en is het meisje alleen erg geschrokken(jas was ook niet kapot)
Dit is een hap, na een paar waarschuwingen die het meisje niet kende. Als ze nog verder was gegaan daarna had de hond echt gebeten.

Wiens fout is dit nu? De hond, het meisje of toch de baas die de hond achter liet.
Ik denk toch echt het laatste, haar is ook vriendelijk verzocht om de hond niet meer mee te nemen als die dit niet aankan. Excuus van de baas, ja hij is wat blind dus hij hapt als hij wat vaags voor zijn ogen ziet, nou dit was duidelijk niet het geval..

Waar was ik vroeg je je af? Ik vroeg het meisje om te stoppen, maar dat deed ze niet. Aangezien ik op me werk was en aan de regels moet houden ging het verder fout, was ik klant geweest dan had ik haar fysiek gestopt.

toevallig kan ik deze situatie goed uitleggen omdat ik weet wat ik zie, ik lees hondengedrag erg goed en daarom weet ik dit. Maar de doorsnee mens weet dit niet, en daarom is het zo belangrijk om hen dit te leren. Vooral kinderen..

En mijn motto als trainer, Denk bij alles wat je doet, hoe zou ik het vinden, als iemand dit bij mij deed!

Goed voorbeeld gerdine! Ik voel het ook echt zo, jj is mijn verantwoordelijkheid. Als hij hapt dan voelt het voor mij alsof ik gefaald heb.
Het was overigens happen wat hij deed inderdaad...mijn vriend heeft een blauw plekje.

Er werd eerder aan mij gevraagd wat dan de consequenties voor mijn hond zouden zijn. Nou die consequentie was wel degelijk dat ik hem van de bank af zou sturen, op dat moment zou ik hem gewoon even niet in mijn buurt dulden. Verder zou ik hem negeren voor een kwartier of net zo lang tot het weer rustig was en dan zou ik hem weer bij me roepen. Nee ik ging hem zeker niet schoppen, slaan of naar hem schreeuwen. Dat heeft totaal geen effect maar een ferme "Hey of Foei" zou er toch zeker wel als reactie uitkomen.

Overigens vind ik het wel een heel groot verschil met hoe dit topic begon, en nu de gemoederen weer bedaard zijn ... het blijkt dus over happen te gaan. En happen of bijten zie ik veel verschil in.

En nog even op Gerdine, ik ben zelf nog nooit gebeten door de honden die ik nu heb, ook niet dat er een naar me gehapt heeft. Dus zo verkeerd doe ik het nog niet. En nee ik werk niet met een methode van enkel belonen en niet corrigeren. Ik blijf de mening toegedaan dat een hond duidelijk gemaakt moet worden wat wel en niet mag. En je hebt ook nog altijd zoiets als positieve straf. Daar komt geen geweld bij, geen foei, geen nee ... enkel en alleen dat de hond niet dat krijgt wat hij graag wil. Namelijk die beloning. Die blijft uit als het nodig is in mijn ogen. Ik zeg ook niet dat ik 'de baas' ben, dat vind ik zelf heel negatief klinken. Maar ik zeg wel, er moet iemand de LEIDER zijn, en dat is toch echt niet de hond.

Duidelijk Hetty. Maar ook dit hebben we geprobeerd vroeger (want dit is dus niet het eerste incident)...precies op de manier die jij nu beschrijft. En dat hielp niks uiteindelijk, want anders had hij het nu niet meer gedaan! Volgens mij betekent het ook gewoon echt dat Willem een grens over is gegaan...dus ik ga het ook niet bestraffen. Als Willem 'normaal' had gedaan, had JJ ook niet gehapt. Wat niet wegneemt dat het geen wenselijk gedrag is natuurlijk!