Kind komt...hond eruit!

ja linneke....en zo hoort het ook
bij mij zijn de meiden al wat groter nu, maar ik zie het samen opgroeien als een meerwaarde hoor...

Tranen hebben gevloeid om het verhaal: hoe kon je.

Ik ben altijd opgegroeid met honden, onze eerste hond een rottweiler, dag en nacht samen, in 1 mand liggen en ik pikte brokjes uit haar bak terwijl ze aan het eten was (waarom vond ik dat lekker?) Alles kon k doen. Helaas doodgereden.

Later honden kon ik ook alles mee, samen in de mand slapen etc etc. Onze Kat (was ouderd an ik) sliep altijd bij mij in de box.

Toen mijn zusje geboren werd hadden wij een witte herder, mijn moeder beviel thuis. D ehond heeft de placenta opgegeten en later de eerste poepluier besnuffeld. 1 uur na de bevalling zat mijn moeder beneden, mijn zujse in haar armen en de hond naast haar op de bank, even kennis laten maken. De verpleegster was in rep en roer, want al die bacterien. Mijn moeder heeft gelijk gezegd daar went het kind maar aan..

Wij hebben vele honden gehad, nooit geen agressieproblemen. Wel heb ik geleerd dat het kind vaak beter in de gaten gehouden moet worden dan de hond. Kinderen en honden zijn beide niet te vertrouwen en je moet ze nooit alleen laten! Maar als ze samen opgroeien is het prachtig , en jaloers gedrag van de hond ontstaat niet zomaar.

Toen ik zwanger was van ons eerste kindje....en op het eind liep.
Heb ik de hond mee naar boven genomen(hij mocht normaal niet boven komen)hij heeft aan alle bybykleertjes mogen ruiken, en heeft z'n snuit in de wieg gestopt,en aan alle knuffels mogen ruiken.
En toen onze dochter was geboren heb ik hem het kindje laten zien...hij gaf haar een dikke lik over haar gezichtje...misschien niet zo fris...maar het was wel een teken van acceptatie.

Ik liet hem niet alleen bij haar..dat risico wou ik niet uitlokken...het blijft een dier.

Ook later toen ik nog een zoon, en dochter kreeg heb ik dit weer zo gedaan...inmiddels waren er al andere honden.

Wannneer je de hond in dingen betrekt en hem hiervoor ook de kans geeft...dan is het in onze situatie altijd goed gegaan.
De kinderen kregen de volle aandacht maar de honden ook....daar moet je even een balans in zoeken..maar eigenlijk ging het hier vanzelf.

Ik begrijp ook niet dat mensen hun hond weg doen als er een kind komt. Maar goed, die mensen hebben duidelijk niet voldoende vertrouwen in hun hond, en de band met de hond is niet sterk genoeg. Dus uiteindelijk is het dan toch ook gewoon beter dat de hond ergens anders naartoe gaat.

Bij mij mogen de honden niet in de babykamer wat voorheen de logeerkamer was.
Toen mochten ze er ook al niet in dus blijven keurig op de drempel staan.
Joy merkte hier als eerste dat ik zwanger was voordat ik het wist zelfs.
Ze liggen hier elke avond tegen me aan en Jackie ligt altijd met haar oor op mijn buik haha.
De box komt pas in het nieuwe jaar en die gaan ze niet bijzonder vinden dat weet ik nu al.
Speeltjes daarin tegen gaat nog een crime worden want we geven hun ook altijd babyknuffels haha maar ach ik ben er nog altijd bij (speen vinden ze niks aan en ruiken ze alleen aan dat hebben we al getest)

Zodra de kleine er is gaan ze gelijk kennis maken en krijgen idd een speeltje waar de geur van de kleine aanzit.
Verder ben ik niet van plan om anders te doen met kind dan zonder kind, ik denk juist dat mijn honden de kleine gaan beschermen met hun leven zoals Joy dat nu al doet bij mij sinds ik zwanger ben.

ik kan dit ook nog steeds niet snappen en zal dat waarschijnlijk ook nooit gaan/willen snappen!

toen ik geboren werd was onze vorige hond 2 jaar.
als ik nu terug kijk, ik zou niet weten wat ik zonder hem zou hebben gemoeten!
het was echt mijn maatje!
ik kon alles met hem doen!
als baby lag ik altijd met hem op de grond hij zou mij geen vlieg kwaad doen!
integendeel hij zou mij beschermen met zijn leven en liet dat merken ook naar vreemde, aan mijn baby kom je niet!
Ik mis hem nog steeds!

snap dan ook werkelijk niet dat je zo'n band niet gunt aan je kinderen!

Ik heb altijd honden (en katten) gehad.
Mijn zoon is inmiddels 13 jaar en weet ook niet beter dat de dieren een deel van ons gezin zijn, hij zou geen van de beestjes willen missen.

Toen ik zo'n 14 jaar geleden zwanger van hem was, had ik net een herplaatser.
Dit was een rode cocker spaniel uit het asiel.
Tijdens een DA controle in het asiel werdt mij verteld dat de informatie over deze hond niet klopte, mij was verteld dat hij was afgestaan omdat zijn baas naar een verzorgingstehuis moest.
Het bleek dat dit hondje via omwegen in het asiel was beland omdat hij niet met kleine kinderen kon en de oude eigenaars een baby hadden gekregen.
Vervolgens kwam de vraag "heeft u kinderen?"
Ik antwoordde dat ik zwanger was, waarop de dierenarts zei "dan lijkt het me wijs dat we hem meteen in laten slapen!!"
Heb hem gevraagd of hij niet helemaal lekker was, dat het mijn hond was en dat hij gewoon lekker met mij mee naar huis ging!

Om een lang verhaal kort te maken
Ik heb nooit geen problemen met hond en zoon ervaren!
Natuurlijk heb ik ze nooit alleen gelaten, wel heb ik de hond mijn vertrouwen geschonken.
Het bleek, nadat ik de oude eigenaar had gesproken, dat de hond preventief was gemuilkorft omdat men had gehoord dat rode cockers nooit met een kind te vertrouwen waren!
Hierdoor was de hond extreem nerveus gaan reageren, want zodra het kind er was kwam de muilkorf.
Het "normaal" behandelen van de hond waa al voldoende in dit geval.

Buiten het feit dat je je hond op moet opvoeden, moet je ook je kind opvoeden hoe met dieren om te gaan

Graag wil ik iedereen bedanken voor de mooie en soms ook droevige verhalen!

Ik begrijp het ook niet...
Als ik op Marktplaats kijk, zie ik zo vaak dergelijke advertenties, waarop zelfs hele jonge honden aangeboden worden. Dan denk ik echt, "had je dat niet eerder kunnen bedenken?".
Mensen schaffen vaak veel te ondoordacht een hond aan en op het moment dat deze niet meer zo makkelijk in hun leefwijze past, dan moet 'ie maar weer weg. Het is niet zeldzaam dat ik met tranen in m'n ogen zit als ik zoiets dergelijks lees.

Zelf heb ik 2 Newfoundlanders, een ras wat erom bekend staat lomp, maar ontzettend lief voor kinderen te zijn.
In de toekomst zou ik er heel graag een Rottweiler bij hebben, om intensief mee te kunnen werken en trainen; maar geen van mijn honden zullen zomaar 'ingeruild' worden voor een kind. Als ik zwanger raak, zal ik mijn honden zoveel mogelijk in het proces betrekken en wanneer het kindje geboren is, de honden laten merken dat ze er een nieuw gezinslid bij hebben. Ik ben van mening dat kinderen en honden, van welk ras dan ook, prima samen kunnen, zolang de begeleiding maar op de juiste wijze gebeurt.

Is met alle dieren... Bij konijnen en knaagdieren is het nog een gradatie erger. Die moeten ook opzouten als er een hond in de familie komt. Zelfs ook als er een baby komt, terwijl konijnen/knaagdieren echt veel minder aandacht vragen dan een hond. Of allergie natuurlijk. Is ook een hele populaire reden...

Het is net als met het broertje/zusje dat er al is,de hond overal bij betrekken om jaloezie te voorkomen.Krijgt de baby een cadeautje geef de hond iets lekkers (klein). Leuk om zo samen op te groeien.

je hoort het helaas wel heel erg veel toen ik nog in het asiel werkte kwamen er regelmatig mensen die van hun hond af moesten omdat er een baby kwam

ik vind dat het ook anders kan je kan heus je hond houden en een kindje opvoeden. Ik was bijna 9 maanden zwanger toen ik een pup in huis nam iedereen verklaarde me voor gek maar het is helemaal goed gekomen en me zoontje en de hond zijn beste maatjes geworden

Er bedtaat voor mj geen reden om mijn honden weg te doen, gelukkig ben ik niet allergisch. Dat zou ik wel een reden vinden.

Mijn zus had 2 honden toen ze een kindje kreeg. Mijn neefje groeide en begon te kruipen. De oudste hond, een hollandse herder, werd te beschermerig over de baby. Dat kon problemen geven die ze niet zomaar konden oplossen. Zij hebben toen gevraagd of ik hem over kon nemen, nou met alle liefde. Voor de jongste hond hadden ze de hoop dat zij nog wel zou wennen aan mijn lieve neefje. Helaas dus niet, ze beet hem vol in het gezicht. Zij vond kinderen zo eng dat ze maar 1 reactie kon geven en dat was bijten.
Mijn zus vroeg toen of ik haar ook in huis wilde nemen. Ik heb nog jarenlang van mijn hondjes mogen genieten. En zij bleven toch in de familie. Toen mijn neefje, gevolgd door zijn zusje, iets ouder waren ging het eens stuk beter. De jongste ond, kruising duitse staande, bleef argwanend maar niet meer bijterig.

Ik vond dit wel een reden om de honden een ander onderdak te geven. Ik praat nu over 17 jaar geleden, toen waren de opvoedtechnieken heel anders dan nu.

hoe snoezig !! :O

Kijk, jij snapt nog hoe het moet! Vind ik ook hoor, en dat positieve opvoeding crap, tuurlijk moet je niet schoppen en slaan , maar een keer een tik over de vingers word zo'n kind echt niet anders van hoor! Ik heb vroeger ook wel de nodige opvoedende tikken gehad, en echt niet zachtjes en ik ben prima terecht gekomen! Zie je zo'n krijskind in de supermarkt, janken omdat hij/zij geen snoepje mag... Mams: Oke, je krijgt het snoepje, maar dan hou je wel op met huilen he? PFFFF, had ík vroeger moeten doen, had ik wat te janken gekrégen van mn moeder.. Als ik vroeger straf kreeg omdat ik strontvervelend was, hoefde ik het niet in mn kop te halen om je gaan lopen janken, kon ik zo nog een tik krijgen ... nu klinkt het wel alsof mn moeder me mishandelde ofzo, hahaha.. is helemaal niet zo natuurlijk, mn moeder was altijd heel lief, maar echt niet zo soft als tegenwoordig hoor.. Hard, maar wel rechtvaardig.. Zo hoort het ook vind ik..

En inderdaad, die belachelijke hygiene van tegenwoordig, vind je het gek dat kinderen constant ziek zijn en voor alles allergisch worden... MEt hun Dettol no-touch.. Stel je voor dat je nog wat bacterieen aan je handen krijgt voordat je ze gaat wassen!.. my god...
Ik was mn handen als ik naar de wc ben geweest en thats it.. En ik ben NOOIT ziek .. en ik gebruik gewoon een normale zeeppomp!!

Zo, ff wat opgehoopte irritaties kwijt, hihi

Net zo goed als honden, kun je ook je kinderen positief opvoeden

ja achterlijke mensen zijn er helaas te veel, de meeste zouden geen dieren mogen hebben!!!!!

Kan je zomaar je geadopteerde kind wegdoen??
Dan moeten ze hun biologische kind ook afnemen. Zulke mensen zouden geen kinderen mogen krijgen.

Wil tocch even reagen op het wegdoen.
Wij hadden 2 labradors die ongeveer 6 jaar waren toen mijn zoon geboren werd. Ik had toen al een dochtertje van 2 jaar.
Alleen was mijn zoon een huilbaby. Hij was op een hele dag ruim een uur stil en dit heeft hij 9 maanden volgehouden.. Toen hij 6 maanden was hebben we de honden toch maar naar een ander gezin gedaan.
Er was gewoon te weinig tijd om de honden gewoon eens lekker uit te laten of om ze genoeg aandacht te geven.
4 jaar en nog een dochter later hebben we een hond uit het asiel gehaald.

Ik vind dit altijd zo erg om te lezen.

Denk toch eens goed na als je later kinderen wilt.

Yep, vertel mij wat!
Kijk maar even naar de foto's op mijn profiel (wij runnen een opvang)

Tuurlijk, maar niet zo soft als wat ik soms in de supermarkt zie: "Niet gaan huilen hoor! Dat vind mama niet leuk!" juist ja.....

Ze vinden een hondje leuk... En dan past het niet meer bij hun gezin... bij hun leefwijze...

Ik denk dat zoiets eerder een karaktertrek is... Op een ander moment past hun baby... hun kind of hun tiener niet meer in hun leven... Op een ander moment lopen ze elkaar in de weg. Het is niet iets wat je enkel met een huisdier hebt...

snoezig het filmpje he !! het verhaal zeer pijnlijk zou het nooit over mijn hart krijgen wil dan ook wel geen kinderen !! maar dan nog is nooit een oplossing !!

ik zie dat ook als meerwaarde. ik krijg vaak reactie van mensen dat ze verbaast dat mijn dochtertje van 2,5 jaar zo rustig en goed omgaat met andere honden. ik vind het heel belangrijk dat ze al van jonge leeftijd leert hoe ze met dieren moet omgaan en hoe ze alle dieren moet respecteren. ik heb het niet alleen op honden. wij hebben ook luipaardgekkos, baardagamen en kippen en daar leer ik ze ook goed mee omgaan.

Ik vind het echt belachelijk!
Onze hond was al 13 toen ons zoontje werd geboren dus die ga ik toch niet wegdoen???
We hebben hem gewoon dezelfde aandacht gegeven als voor de geboorte en er is nooit een probleem geweest.
Tuurlijk, je moet altijd opletten met kinderen en dieren.
Als een dier ( niet alleen een hond) bijt, doet hij dat niet zomaar. De baasjes moeten zorgen dat het dier er geen gelegenheid/rede voor heeft.
We hebben ons zoontje vanaf het begin af aan geleerd wat wel en niet mag bij de hond.
Helaas hebben we onze hond in augustus wegens ouderdom in moeten laten slapen...:(
Maar inmiddels hebben wij een nieuwe hond, een witte herder pup.
Ons zoontje weet heeeeeeeel goed wat wel en niet mag, nee=nee..net als bij de hond.
Dus ligt Odin te slapen of is hij aan het eten, dan mag ons zoontje er niet heen, hij moet zachtjes lopen en aaien en rustig praten.
En natuurlijk komt er een big smile op zijn gezicht als Odin op hem afkomt!!
Ze leren eigenlijk allebei door positieve ervaringen met elkaar op te doen

Weet je...

Hier even een dikke proficiat voor iedereen die honden en kleine kninderen op een goede, respectvolle en zo veilig mogelijke manier allebei in huis heeft. Het is een grote rijkdom voor iedereen.

Even in de bloemetjes zetten allemaal

Even iets heel anders, maar iedere keer als ik de titel van dit topic lees krijg ik het beeld voor me van iemand die verwacht van een kind te bevallen maar waar plots een hond uit komt. De titel klopt wel hoor, maar op de één of andere manier moet ik hem steeds twee keer lezen. Mensen die niet in plaatjes denken vinden me nu vast heel raar, maar ik kan er echt niets aan doen...

hahaha....dat had ik ook! dus het ligt niet aan jou...
alsof er als "verrassing" een hond komt ipv een kind...

Dit is vast niet het eerste en enige topic dat je je wenkbrauwen doet fronsen