Hij wilt niet naar het asiel

Flex heeft een paar weken geleden besloten weer een machtstrijd aan te gaan. Het begon allemaal heel subtiel met een drolletje voor de slaapkamerdeur.

Het kon onmogelijk zijn dat hij nodig moest, het was er echt uitgeperst zo te zien en ik vroeg me af hoever dit komen ging. Van het drolletje gingen we naar heel vervelend doen buiten. Helaas voor hem heb ik daar altijd het laatste woord in want dan gaat hij niet meer los.

Dat plannetje was dus mislukt dus verzon Flex want anders. Continu in de weg staan en doen alsof ik lucht ben. Ook dat mislukte want wat hij kan kan ik ook en dus liep ik gewoon tegen hem aan.

Op een gegeven moment werd het wat minder subtiel, geen succes behaald en je moet toch wat. Dus ging hij mij uitdagen, keer op keer. Zijn balletje brengen en dan staan grommen wanneer ik niet op zijn "speelse uitdaging" inging. Dit beeindigde ik dan door de bal die op mijn schoot gelegd werd te pakken, op te staan en hem weg te leggen. Jij vervelend jij geen bal, denk maar niet dat ik van je onder de indruk ben.

Alles ging in alle rust tot net, toen hij me niet meer naar binnen wilde laten gaan. Hij stond me daar een partijtje te dreigen.

Voor het eerst in Flex z'n leven bleef ik ook hier rustig om. Ik heb me breed gemaakt en dacht, wat jij kan kan ik ook. Ik heb hem dus niet zo vriendelijk toegezegd dat als hij nog even doorging hij naar het asiel kon vertrekken voor een paar maanden. Geen lekker vlees meer, niet de hele dag naar buiten, niet in je lekkere mand liggen met schapenvacht, niet knuffelen helemaal NIETS.

Hij heeft het vast niet verstaan maar waarschijnlijk mijn houding en dat ik me niet van de wijs liet brengen waren voldoende. Hij nam een paar stappen achteruit en ging me toen aan staan staren af en toe grommend. Ik heb teruggekeken en weer gezegd: Denk er om hé, je bent zo vertrokken! Toen ging hij liggen en was het klaar.

Waarschijnlijk is het nu weer klaar voor een hele tijd, hij komt niet verder en accepteerd dan weer waar mijn grenzen liggen. Dit soort strijden hebben we al vaker gehad en eigenlijk werd ik altijd op het einde superkwaad. Nu niet, ik heb "gewonnen" in alle rust. Sja, je zal maar niet naar het asiel willen natuurlijk.

Ik schrijf dit overigens wel met twee redenen. Zo is het om een echte dominante hond in huis te hebben. Het is toch altijd even opletten welke handelingen je wel en niet verricht en met bepaalde punten zal je altijd rekening moeten houden. Het is geen ongehoorzame hond, het is een hond die twijfelt aan je capiciteiten en wanneer hij dat doet ook test hoe de vork in de steel zit. Of je wel goed genoeg bent de verantwoordig te hebben.

Je zult ze niet vaak tegenkomen, ze zijn verder heel normaal maar ze zijn er wel. Dominantie is hier vaak een vies woord omdat andere mensen het vaak onterecht gebruiken. Dat betekent niet dat het niet bestaat. Het ontkennen vind ik persoonlijk ook zeer gevaarlijk.

Gelukkig voor ons kennen wij elkaar en maakt dit Flex tot wie hij is. En wie hij is dat vind ik super.

Goed gedaan hoor.
Je geloofde echt in jezelf anders had Flex niet in jou geloofd. Nu maar hopen dat deze keer nog meer indruk op meneer heeft gemaakt als anders dan duurt het nog weer even voor dat hij het opnieuw probeerd.

suc6

goed gedaan, ik denk dat ik wel onder de indruk zou zijn hoor....

Ik vind dat je dit fantastisch hebt opgelost !
Wat is die flex een drolletje

Herkenbaar!!
Dyos kan ook zo lekker uitproberen, blijft hij ook doen ( en flex begint nu ook volwassen te worden hè.. kan heel erg veranderen! )

Ayla begint nu ook volwassen te worden, en dat merken we!..

Zelfs Whis is een uitdager, ach lang leven de AB!! Dat mensen mogen weten waar ze aan beginnen

Go Sammy, laat je niet kisten, jij bent de baas

Goed opgelost, je bleef rustig en vol (zelf)vertrouwen.Dat is wat Flex op dat moment nodig had.

En ja zelfverzekerde honden bestaan wel degelijk. Inderdaad gevaarlijk om dat te ontkennen.

Hahaha heerlijk beschreven. Gelukkig ga je er goed mee om, anders viel er vrij weinig te lachen. Ik herken er veel in van Karel. Die kan dat ook zo. Hij gaat nog net niet zo ver dat hij me niet binnen laat, maar me de weg blokkeren en doen alsof ik lucht ben en tegen me grommen omdat ik iets niet doe wat hij wel wilt... ja dat ken ik.

Daarnaast is hij ook enorm onzeker en hij durft dus net niet dat stapje verder te gaan, maar ik moet daar wel voor waken en blijven laten zien dat ík het voor het zeggen heb en niet die stronteigenwijze knakworst.

Ben zelf altijd toch wel blij dat hij maar 10 kilo weegt en ik hem zo aan de kant zet. Weet niet of ik er net zo goed mee om zou kunnen gaan als ik jouw Flex had gehad... Dus een pluim voor jou!

Dit heb ik ook meegemaakt met een van mijn kuvaszreuen!
Het enige wat ik deed was negeren. Naar buiten voor plas en poep en dat was het! Geen spelletjes gesprekjes ,geen goed zo's , helemaal niks meer werd er gezegd! We waren lucht voor elkaar... wie heeft de langste adem..... Dit negeren kon dagen duren, en was wederzijds, tot ze het licht kregen en weer naar mij toe kwamen voor meer! Dan konden we weer door één deur! Je hebt goed gehandeld!
Er zijn inderdaad honden die je op zo'n manier testen... en het is te hopen voor baas of vrouwtje dat hij of zij hier op de juiste manier mee om weet te gaan! Kalm blijven is hier een eerste gebod!
Vaak was het na periodes waar teveel toegegeven werd, te veel door de vingers werd gezien, te veel ruimte voor de hond! Voor ons wat makkelijker voor de hond een stiekeme machtstrijd die hij of zij lijkt te winnen. Inzicht in de situatie is hier erg belangrijk!

Goed gedaan! Nu kan hij er weer een tijdje tegen en loopt hij weer in het gareel!

@Angelie: Laten we het hopen, deze keer ging het allemaal heel subtiel. Ik heb ook wel eens gehad dat hij me zo ineens aaviel. In gevecht met je eigen hond, altijd leuk.

@Ayla: Dat is het hem juist, als het je wat doet heeft hij zijn punt gemaakt.

@Annemiek: Haha ja bijna 3 hé.. De laatste keer was toch een ruime tijd terug. Dit duurde alleen veel langer omdat hij het heel rustig aan deed.

@Wilma: Zeker, daarom plaats ik het ook. Ze bestaan en het ontkennen daarvan (en daardoor verkeerd anticiperen op het gedrag) heeft grote gevolgen.

De rest bedankt voor jullie reacties.

Wat heb je dat mooi neergezet Sammy...
nou bedoel ik natuurlijk niet in de zin van dat de situatie mooi is ofzo, nee, maar je legt het mooi en duidelijk uit..en ik, die pas begint in het hondenwereldje vind dit wel interessant om te lezen...

maar klinkt wel heavy zeg, op zo'n manier getest worden door je hond...gelukkig maar ken je flex door en door en weet je zelf heel mooi in te schatten hoe het zit en nog knapper, wat je moet doen....

ik had, long time ago, ook de AB op mn lijstje van een hond die ik zou willen...toen ik steeds eerlijker naar mezelf werd viel deze dan ook snel af...ik ben geen bulldog opvoeder, mede om de de dingen die jij zo mooi beschrijft...ik zou ook maar snel door de mand vallen

anyway, gelukkig maar is Flex nog steeds lekker bij je en niet in het asiel

Knap hoor!
Ik ben persoonlijk ook niet gauw onder de indruk van een grom en een blaf.
Maar genoeg mensen die dit niet zo opgelost hadden.
Dus een dikke pluim voor jouw!

Ik zie het al helemaal voor me, die conversaties tussen jullie!
Goed dat je rustig en consequent bent gebleven!
Maar als er met het asiel gedreigd wordt, zou ik me ook wel gedeisd houden! Haha!
Goed gedaan!

vind het wel ...mag het niet zeggen natuurlijk..wel leuk dat ze zo iets doen, en kijken hoever ze kunnen gaan, dat zie je toch vaak genoeg bij honden, tot hoe ver ? is dat niet zo bij kinderen ook ? en als je dan gaat staan tieren en schreeuwen wordt het alleen maar erger.

goed gedaan, mooi rustig gebleven...een dreigement maar geuit. ophouden, anders een enkeltje naar het asiel, mooi ingebonden. nog net op tijd dan, anders had je hem zeker op de bus gezet.

maar ik begrijp het heel goed hoor, ik lach er even om, maar het is niet altijd makkelijk om conseqwent te zijn en te blijven, de hond die we als huishond hebben, is bij ons in huis, hoort bij de roedel. en ja af en toe zijn ze dan lekker eigenwijs. of is er een ander beter woord voor ?

@Annelies: Helemaal waar. Dit is ook gekomen na een periode teveel toegeven. Hij was de laatste tijd zeer gemakkelijk dus kleine subtiele dingen ga je dan toch door de vingers zien. En dat uit zich dan in een strijd zoals hij ging.

@Jeroen: Haha ja het zijn af en toe vervelende jongens die Amerikanen. Je moet ook wel eerlijk naar jezelf zijn wil je er aan beginnen. Ze zijn lang niet allemaal zo maar er zitten er een hoop tussen die toch wel zo zijn. Annemiek en Lisanne hebben ze ook zo, een vriend van mij ook. Wie weet in de toekomst...

@Willemijn: Grappig.. Naja bij anderen misschien wel haha. Een beetje uitproberen en testen tot daar aan toe maar dit gaat wel wat verder.

Sammy kun je miss iets meer zeggen over het buiten vervelend gedrag vertonen en het aanvallen van jou?

Wat ik ook wel eens gedaan heb als ze het te bont maakte, ze duidelijk laten merken dat ze van mij afhankelijk waren. Niet alleen negeren maar "eeuwig" laten wachten op hun eten... met de hand voeren.... jij bepaald het tempo... de hoeveelheid en wanneer ze wat krijgen. Bak half leeg... op het aanrecht... even kop koffie en sigaret met een smachtende hond naast je ... niks zeggen... dan weer bij je roepen en verder voeren. Wil allemaal wel eens helpen..... Klinkt heel gemeen , maar maakt de hond wel wat duidelijk!

Haha, nou Sammy, misschien wil Flex inderdaad toch wel bij jou blijven wonen.

Flex gedraag je een beetje he

@May: Buiten vervelend gedrag vertonen.. Dan stopt hij zijn bananen in zijn oren en gaat hij zich uitsloven. Ik loop bijvoorbeeld los met hem en roep hem terug. Uit reactie daarop valt hij een boom aan en doet hij alsof ik niet besta. Ik weet dat het allemaal opgezet is want als ik wegloop dan wacht hij nog even en dan rent hij toch maar achter me aan. Onbereikbaar is hij dus niet. Zelf denk ik dat dit is om mij te imponeren. Anders doet hij het namelijk nooit of trekt hij speels een tak weg. Dit gedrag vertoond hij ook alleen in dit soort fases.

Mij aanvallen heeft hij maar 1 keer gedaan (toen was hij 9 maanden), was ook buiten en mijn eerste aanvaring met hem. Er was helemaal niets aan de hand, ik liet hem los en hij gaat snuffelen. Ineens draait hij zich om en gaat grommend tegenover mij staan. Echt z'n tanden laten zien. Mijn reactie daarop was stom maar op dat moment niet zo gek omdat ik me rotschrok haha. Ik schreeuwde tegen hem: Wattt flik jij mij nou?! Kom dan!! Met mijn armen wijde gebaren te maken. En ja, toen kwam hij ook.

Dat laatste is eigenlijk nooit meer gebeurd. Wel nog eens dreigen maar inmiddels los ik dergelijke dingen heel anders op. Door rustig te blijven en op kalme, strenge toon te dreigen met het asiel bijvoorbeeld.

@Annelies: Het klinkt inderdaad gemeen maar het zijn hele subtiele dingen die ze wel bepaalde dingen duidelijk maken.

Zo doe ik het eigenlijk altijd met alles op zo'n moment. Je wacht maar want uiteindelijk ben ik degeen die alles voor je moet regelen wil je wat kunnen.

Het werkt inderdaad wel.

Buddha vertoont ook lastige kuren, zoals ik die laatst omschreef met als een gek om mij heen racen, happen naar mijn handen, het stopt even plotseling als het begint, en ja gedreigd met het asiel heb ik al maar dat maakte geen enkele indruk, en nu ben ik vanmiddag tijdens de wandeling naar een zogenaam Cruyffcourt geweest, dat is een klein omheind voetbalveldje, en daar mocht hij los, alles ging prima, na een halfuurtje stiefelen we weer richting huis en toen ontplofte er opeens weer zomaar een bom, deze keer droeg hij zijn tuig, en uiteindelijk heb ik n flinke ruk aan de riem gegeven en toen viel hij hard op zijn zijtje, en toen ben ik doorgelopen met de hond aan de voet.
Weet het even niet meer.

Hahaa moest wel lachen hoor toen ik las: hij wilt niet naar het asiel

En ook helemaal eens met bovenstaanden, netjes opgelost. Super gehanteerd. Toppie!!!

Zo'n 20 jaar geleden had mijn toenmalig vriend (we woonden samen) een boxer die ons alle 3 maanden zo ongeveer even uitprobeerde. Pffffff als ik nog terugdenk aan die tijd.... een geweldige hond..... maar we moesten wel sterk in onze schoenen staan. Moet zeggen dat ik niet zo cool was als jouw hoor. Daarom neem ik echt mijn petje voor je af.

@May: Sja ik ken Buddha niet, ik weet niet waarom hij doet wat hij doet. Flex doet bijvoorbeeld nooit wild om me heen en hapt ook niet naar mijn handen. De enige honden die dat deden die ik ken waren niet zo zelfverzekerd als Flex.

Als ik jou was zou ik er een goede GT naar laten kijken. Het liefst twee verschillende die dus op verschillende manieren naar je hond kijken. Dan heb je ook een eerlijker beeld.

Volgens mij zitten we aardig op dezelfde golflengte!
Ook heel normaal dat behoorlijk zelfstandige( wil het woord dominant niet gebruiken)op een leeftijd van complete volwassenheid, nog wel eens wat willen proberen. Even duidelijkheid willen hebben!
Flex heeft de laatste maanden veel meegemaakt want voor hem was het gewoon om duidelijkheid vragen, denk ik, zoals je het beschrijft!
Zou zeker weer terug gaan naar eenvoudige opdrachtjes, belonen, ...... even op herhaling!

@Annelies: Zeker! Maar gek genoeg lijkt er ook wel maar één manier te zijn goed met dit soort honden om te kunnen gaan. De mensen die ik spreek die dergelijke honden hebben doen het ook allemaal ongeveer zo.

Inderdaad even terug naar af en we zien wel weer verder. Maar goed dat hij nog steeds een druiloor is voor de rest haha

Jeetje wat goed gedaan!
You go girl!

Heftig Sammy, maar ik denk goed opgelost. Het dreigen van het asiel zal hij vast niet verstaan hebben, maar de manier waar op je het zei, overtuigd van je eigen kunnen, zal voldoende geweest zijn om voor hem te stoppen met zijn gedrag.

Ik vind het best bijzonder dat je er zo op kan reageren, dat komt ongetwijfeld ook omdat je Flex al vanaf pup af aan kent. Maar als ik zo'n formaat hond tegenover me had die tegen me zou grommen en me niet binnen zou laten, ik denk dat ik direct een boom in zou klimmen van angst, hahahaha Ik bedoel, stel nou dat Flex je ineens had aangevlogen, volgens mij kan je daar aardig slecht vanaf komen.

Alle honden , groot en klein, maar zeker de zelfstandige eigengereide, ondernemingslustige honden bereik je het beste door een kalme overtuigende houding en gedrag. Zeker jongens zoals Flex laten je de hakken zien, en doen hun eigen ding, als het er echt op aan komt. Deze bereik je niet met lieve woorden betutteling en lekkere hapjes, .... het enigste wat ze van je vragen is leiderschap! Zoniet nemen ze zelf de touwtjes in handen! Dit wil niet zeggen dat je niet positief opvoedt!

Ook Ixy hier , een kleine opdonder, probeert af en toe. Waar ik dan hetzelfde reageer als bij mijn grote witten die ik gehad heb. Mijn man vindt dan dat ik hard ben , ik vind dat ik alleen maar duidelijk ben. Ze luistert perfect.... wel met jeugdig enthousiasme!

komt mij wel bekend voor hoor
en als ik dan terug kijk naar de dagen er voor weet ik ook waar ik in de fout ben gegaan
gewoon... langzaam te toegefelijk
of hij had zo braaf gespeurd
of... of .... of........
ik was te vaak naar hem gestapt ipv de hond bij me te roepen

ik begin wel steeds sneller de 1e signalen te herkennen
en dan kunnen we direct terugstappen

Gorby kan een sport maken van afblokken, wat ook een leuke is, is buiten zo pal voor je langs kruisen, heel onverwachts dat je over die 73cm hooget bijna heen tuimelt..... en dan die staart............ onze trainster zei datn "je krijgt de staart van hem, dat betekent opletten'


Flex test je wel, en dat is positief, maar dat weet je natuurlijk
zolang hij "praat" is er communicatie en een conflict mogelijk
wij hebben lang gehad dat Gorby zelfs daar niet aan begon, kan je leuk bezig zijn, komt het puntje bij paaltje ben je helemaal niks, en andere mensen maar denken dat hij "zo makkelijk is" haha, hij ziet ze helemaal niet staan, dan lijkt alles wel makkelijk.

is niet meer zo hoor, net als bij Flex leer je ook met deze honden omgaan
ik vind het wel mooi omdat Gorby het zo geweldloos doet
maar op dat punt wil je ook niet bij hem aanlanden, verlies je toch

je hebt het super gedaan
en dan weer terugstappen in de oefeningen he
vooral het aanhalen/betasten zoals ons is uitgelegd (conform roedelmethode) geeft ons enorme grip op Gorby, omdat hij de lichamelijke overheersing leert accepteren (en ook dat dat niet erg is trouwens, want hij heeft veel geweld ontmoet in zijn leven). en zo hebben we nog meer handreikingen gehad hoe we terug moeten praten, op een manier die hij begrijpt, zonder dat er geweld aan te pas komt.

prachtige honden zijn het, honden als Flex
maar gelukkig dat hij bij jou zit