autisme 
Ook bij andere autistische vormen kunnen autisten last hebben met drukte in het hoofd en ritalin kan daar ook zorgen voor rust in de kop zo maar gezegd. Zelf heb ik voorkeur voor de natuurlijke weg in plaats van ritalin plus een berg bijwerkingen net als concerta 
Ik kan me best voorstellen dat het bij dieren ook voorkomt.
Het is echter bij autisme wel zo dat wordt dit tijdig herkent en tijdig begeleid met betere/aangepaste structuur etc. het prima gaat terwijl als dit er niet is de signalen van autisme veel sterker naar voren komen, ik ben erg benieuwd of dit bij dieren ook zo werkt.
Dan, voor wie zich door dit topic gekwetst voelt omdat zij zelf autisme hebben, ik hoop dat je begrijpt dat dit absoluut niet de bedoeling is. Autisme is een serieus onderwerp. Ik ken binnen mijn kring meerdere mensen met autisme en weet dus wat het is. Het is hier niemands bedoeling om iemand te kwetsen lijkt mij.
Zoals ik eerder al aangaf wijst onderzoek uit dat autisme te maken heeft met de afwezigheid van zogenaamde spiegelneuronen. Betekend dus dat elk dier dat deze neuronen heeft ook autisme kan hebben door een afwezigheid van de spiegelneuronen. Volgens onderzoek wordt het MNS (spiegelneuronen systeem) actief wanneer iemand een actie waarneemt of uitvoert. Het MNS is geassocieerd met vele sociale gedragingen en stelt ons onder andere in staat de intenties van anderen te begrijpen en met elkaar te communiceren. Vermoeden bestaat dat andere dieren, waaronder apen, olifanten, dolfijnen en honden ook op zijn minst een rudimentair MNS hebben. Onderzoek hiervan is echter nog lastig, fMRI scans zijn pas net bij honden aangetoond mogelijk terwijl het dier wakker en dus actief is, een vereiste om activiteit van het MNS te kunnen zien.
Wij spreken misschien geen hondentaal, maar het is duidelijk dat honden onderling communiceren, dat honden communiceren met hun baasjes en dat honden kunnen imiteren (iets wat mensen met meerdere honden waarschijnlijk allemaal hebben kunnen zien). Dit soort gedragingen maakt het dus inderdaad zeer aannemelijk dat honden ook spiegelneuronen hebben. Betekend dus ook dat ze afwezig kunnen zijn, ofwel de hond kan autisme hebben.
Autisme bij honden mag nooit een excuus zijn. En helaas hoor ik opmerkingen als “mijn hond is druk want hij heeft ADHD” of “ik kan er niets aan doen dat mijn hond uitvalt, hij heeft autisme” maar al te vaak. Vragen naar de achtergrond van de hond en wat de baasjes zoal met de hond ondernemen of hebben geprobeerd om het gedrag te verbeteren maakt in de meeste gevallen duidelijk dat het hondje met ADHD gewoon zijn energie niet kwijt kan of nooit geleerd heeft dat rustig zijn gewenst is en beloond wordt en de hond met autisme is nooit opgevoed, heeft nooit geleerd dat uitvallen naar andere honden niet is toegestaan of het heeft een trauma dat niet goed is begeleid. In een enkel geval echter is er wel sprake van ADHD of autisme.
Dit betekend natuurlijk niet dat de hond “een verloren zaak” is en geen verdere training nodig heeft. Natuurlijk niet! Deze hond heeft juist extra begeleiding en training nodig om te leren hoe hij zijn omgeving kan begrijpen en met de verschillende prikkels en situaties om moet gaan. Na een lange periode van diagnosticeren zal dus een lange periode aanbreken waarin gezocht moet worden naar een training, opvoeding en begeleiding die past bij de hond en dat zal voor elke hond verschillen.
Tot slot ben ik erg benieuwd naar de reactie van Petra (de eerste reactie op mijn bericht). Ik ben blij dat je wat kon met mijn informatie, daar heb ik het tenslotte voor gedaan. Je gaf aan dat er over de eerste 7 maanden ongeveer niets bekend is van je hond. Dit is jammer want hierin maakt de hond zoveel ontwikkeling mee dat je een duidelijk beeld zou kunnen vormen. Het kan in jouw geval dus alle kanten op, slechte socialisatie, trauma, maar autisme is zeker ook mogelijk en natuurlijk is een combinatie ook altijd een mogelijkheid. Dit maakt het lastig de oorzaak te achterhalen. Wat heb je allemaal al geprobeerd en heb je al professionele hulp ingeschakeld? Je geeft aan dat het een hele uitdaging was om te komen waar je nu bent, heb je voor jouw gevoel je doel bereikt? "
Sorry quote werkt weer niet.
Ik heb ook autisme en ben van mening dat of het nou om mens of dier gaat het naamplaatje zo gezegd is geen excuus. Het is een wetenschap die je kunt gebruiken jezelf beter te leren kennen en zo goed mogelijk er mee om te leren gaan.
Als mens kun je er al dan niet met begeleiding zelf beter mee om leren gaan.
Een dier of kind kun je als mens een betere structuur, vastigheid bieden en af tasten wat het juist wel of niet nodig heeft om stabieler te worden.
Ook onze pup raakt snel overprikkeld Ik zie het daarom zeker niet gelijk als autisme maar als signaal we ze in een te drukke situatie gebracht is en haar rust nodig heeft om dit te verwerken die bieden wij haar dan ook en letter vervolgens beter op dat als we zoiets weer aangaan dit korter houden. Nog beter observeren en ervoor zorgen dat ze niet een reeks achter elkaar krijgt van ene dag dagje bussloo een dag erna rondje stad en de dag erna en dan nog een verjaardag. Maar dat dat op een veel langere termijn wel of niet kan hangt af hoe je je hond hierin begeleid de benodigde ruimte geeft en misschien kan ze dat ooit aan misschien ook niet.
Maar als Sadi gaat stuiteren door een vreemde omgeving en dan nog eens andere honden en kinderen is geen excuus om dan maar te zeggen ja het is een stuiterbal het is dan aan ons het zo goed mogelijk in banen te leiden en tijdig af te ronden.
Betreft forums en felheid, dat zie je in real life dus ook op internet, maar naast bepaalde felheid of gewoon interesante discussies waar mensen misschien soms te diep in duiken is er ook altijd een groep waar je die klik wel mee hebt en rustig mee kan communiceren. Het is aan ieder op zich te kijken op wie die wil reageren of niet. Ik reageer bewust ook niet op iedereen simpelweg omdat ik toch niet alles kan bijhouden en als een topic niet oke voelt blijf ik er weg. Een keus die je elke keer opnieuw voor jezelf kan maken, immers je bent niet verplicht te reageren als je lid bent van een topic
Betreft terugkomend op autisme ik neem aan dat hersenactiviteit net als bij mensen ook bij honden te meten is.
Hoofdpunt van autisme is dat het filter niet werkt en letterlijk alle informatie binnen komt of het nou belangrijke informatie is of niet. Er is dan dus een grotere hersenactiviteit te meten ik neem aan dat dat ook bij dieren te meten is.
Op zich vind ik het interessant, tegelijkertijd heb ik ook iets dat ik hoop dat het bij dieren niet voorkomt en het er alleen op lijkt.
Ik kan me best voorstellen dat het bij dieren ook voorkomt.
Het is echter bij autisme wel zo dat wordt dit tijdig herkent en tijdig begeleid met betere/aangepaste structuur etc. het prima gaat terwijl als dit er niet is de signalen van autisme veel sterker naar voren komen, ik ben erg benieuwd of dit bij dieren ook zo werkt.
"
Ik heb het alleen over de diagnose adhd aan de hand van de paradoxale reactie op amfetamine gehad.
Snap ik maar het is wel degelijk ook werkzaam bij andere autistische vormen (ADHD valt ook onder autisme)
Mijn zoon, zat aan de concert! met bijwerkingen helaas, at echt nauwelijks. Hij heeft add met trage verwerkingssnelheid, dochter ADHD. Ik ben gaan zoeken voor alternatieve therapieën, kwam terecht bij neurofeedback. Nu dochter is bijna klaar, helemaal zonder medicatie en het gaat heel erg goed! Bij mijn zoon ging het een stuk minder, de onrust in zijn hoofd is wel beter geworden, maar het concentreren blijft moeilijk. We gaan over een paar jaar weer met hem verder, misschien meer succes.
ik kan iedereen met o.a. ADHD deze therapie aanraden!
Deze therapie was voor het eerst toegepast op katten!
Hier ass. (het eerder genoemde variant PDD-nos) Ik gebruik een natuurlijk voedingssupplement LTO3 dat in Canada al jaren wordt gebruikt ter vervanging van Concerta en Ritalin. Geen bijwerkingen en gebruik het alleen nog voor voor mij spannende ondernemingen en moeilijke dagen. Voor mij is het een uitkomst die mijn leven een stuk leefbaarder maakt zonder bijwerkingen.
Zie deze link, ze zoekt mensen voor een onderzoekje over autisme bij honden! "
Ik heb inderdaad al contact met haar proberen te zoeken maar nog niets vernomen helaas :(
Ik heb ook autisme en ben van mening dat of het nou om mens of dier gaat het naamplaatje zo gezegd is geen excuus. Het is een wetenschap die je kunt gebruiken jezelf beter te leren kennen en zo goed mogelijk er mee om te leren gaan.
Als mens kun je er al dan niet met begeleiding zelf beter mee om leren gaan.
Een dier of kind kun je als mens een betere structuur, vastigheid bieden en af tasten wat het juist wel of niet nodig heeft om stabieler te worden.
Ook onze pup raakt snel overprikkeld Ik zie het daarom zeker niet gelijk als autisme maar als signaal we ze in een te drukke situatie gebracht is en haar rust nodig heeft om dit te verwerken die bieden wij haar dan ook en letter vervolgens beter op dat als we zoiets weer aangaan dit korter houden. Nog beter observeren en ervoor zorgen dat ze niet een reeks achter elkaar krijgt van ene dag dagje bussloo een dag erna rondje stad en de dag erna en dan nog een verjaardag. Maar dat dat op een veel langere termijn wel of niet kan hangt af hoe je je hond hierin begeleid de benodigde ruimte geeft en misschien kan ze dat ooit aan misschien ook niet.
Maar als Sadi gaat stuiteren door een vreemde omgeving en dan nog eens andere honden en kinderen is geen excuus om dan maar te zeggen ja het is een stuiterbal het is dan aan ons het zo goed mogelijk in banen te leiden en tijdig af te ronden.
Betreft forums en felheid, dat zie je in real life dus ook op internet, maar naast bepaalde felheid of gewoon interesante discussies waar mensen misschien soms te diep in duiken is er ook altijd een groep waar je die klik wel mee hebt en rustig mee kan communiceren. Het is aan ieder op zich te kijken op wie die wil reageren of niet. Ik reageer bewust ook niet op iedereen simpelweg omdat ik toch niet alles kan bijhouden en als een topic niet oke voelt blijf ik er weg. Een keus die je elke keer opnieuw voor jezelf kan maken, immers je bent niet verplicht te reageren als je lid bent van een topic
Betreft terugkomend op autisme ik neem aan dat hersenactiviteit net als bij mensen ook bij honden te meten is.
Hoofdpunt van autisme is dat het filter niet werkt en letterlijk alle informatie binnen komt of het nou belangrijke informatie is of niet. Er is dan dus een grotere hersenactiviteit te meten ik neem aan dat dat ook bij dieren te meten is.
Op zich vind ik het interessant, tegelijkertijd heb ik ook iets dat ik hoop dat het bij dieren niet voorkomt en het er alleen op lijkt. "
Het snel overprikkeld raken zie je bij veel honden, zeker jonge honden omdat ze nog zoveel nieuwe dingen tegen komen en alles nog interessant is. Als hondenbaas is het goed dit te herkennen en de hond goed te begeleiden hierin. Zowiezo is het verstandig je hond echt te leren lezen zodat je heel goed weet hoe hij/zij zich voelt en je daarop kunt inspelen.
Hersenactiviteit is ook bij dieren te meten, het probleem is alleen dat je een mens kunt uitleggen dat hij/zij even stil moet blijven liggen, bij een hond is dat lastiger. Er zijn nu de afgelopen 2 jaar ongeveer de eerste fMRI onderzoeken bij honden die niet onder narcose gebracht zijn uitgevoerd. Maar hiervoor moet de hond dus getraind worden en zo'n training vraagt nogal wat materiaal en voorbereiding wat gewoon erg lastig is daarom wordt dit nog niet gebruikt tenzij het echt een onderzoek betreft. Daarnaast worden dergelijke scans (welke heel duur zijn) niet vergoed voor dit doeleinde.
Gelukkig zijn er wel langzaam aan steeds meer mensen geïnteresseerd en begint er voorzichtig meer onderzoek te komen!
Mijn tante doet reiki voor dieren Beauty moest er niets van hebben maar mijn tante hoeft alleen maar in de buurt van sadi te komen en ze geeft zich helemaal over (beauty liep echt bij me tante weg dus duidelijk genoeg). Misschien zijn er op die manier bij honden (die autistische trekken hebben) die er voor open staat(reiki of de zogeheten trilling die uitgestraald wordt) ook wel makkelijker scans te doen.
Ik heb inderdaad al contact met haar proberen te zoeken maar nog niets vernomen helaas :( "
Dat is wel jammer!
Ik zou hier zeer graag even op terug komen, als brainstorm hopelijk, misschien loop ik een beetje achter, maar dan hoor ik het graag van geïnteresseerde personen …
(even voor de duidelijkheid ik heb het nu eerst even niet over honden maar algemeen)
Ik dacht dat het algemeen wetenschappelijk aanvaard standpunt er zo uit zag – autisme is gelinked aan een (uitzonderlijk) verhoogd niveau van testosteron in de baarmoeder -> effect een verhoogde waarde van de neurotransmitters , waarbij vooral verhoogde waarde neurotransmitter serotine een centrale rol speelt… dewelke dan tenslotte (met een aantal chemische tussenstappen eventueel het autisme veroorzaakt)
(in geval van interesse kan ik ook wel enkele referenties plaatsen hoor)
Het enige waar ze eerder wat mee blijken te sukkelen is de exacte reden/oorzaak van de verhoging van de testosteron gehalte in de baarmoeder (en deze blijkt alle vormen van autisme te verklaren zowel hoog intellegent als laag).
Er bestaan natuurlijk een aantal (extreem evidente?) oorzaken – zoals het toedingen van synthetische steriod hormonen DES/ progesteron (aangezien 1 type hermaphrodie enkel door dit wordt veroorzaakt – cascade reactie progesteron -> cortisol -> testosteron) en progesteron eveneens natuurlijk een booster is van serotine. (Steriod hormonen DES/ progesteron waarvan DES ondertussen verboden , maar progestine ondertussen blijkbaar nog niet werden in en verleden tot heden gebruikt ter voorkoming van miskraam, in vitro ? , …)
Maar nu blijken de wetenschappers wat verder te gaan en te sukkelen met de vraag of anti-conceptie zoals de pil dewelke progesteron in mindere hoeveelheden bevat ook reeds als voldoende oorzaak/trigger/risico zou kunnen aanschouwd worden.
Dus dacht ik zou indien het effectief zo is dat autisme extreem veel minder vaak voor komt bij honden als bij mensen wel dan zouden ze wel eens correct kunnen zijn. want de meeste honden nemen niet de pil dacht ik zo?
Autisme komt zowel voor vanuit erfelijkheid als bij problemen vanuit de zwangerschap. (dat laatste was bij mij t geval. In vrij vroeg stafium gescheurde placenta plus 10 weken te vroeg geboren)
Verder zijn nog steeds onderzoeken aan de gang wat precies t erfelijke deel is. Volgens mij is dat nog steeds niet 100% duidelijk)
Is echter de vraag of dat er wel echt toe doet. Wat er nu precies de oorzaak is.
Alles heeft voor en nadelen. Leuke en minder leuke dingen. Voor mij is t belangrijker te weten dat ik het heb en daar mee om heb leren gasn en mijn leefstijl op aan heb gepast. Of ik t nu heb door de problemen tijdens de zwangerschap of omdat t in de genen zit dat boeit me niet zo veel. Immers daar neem je t niet mee weg. En t leven gaat "gewoon" door.
(even voor de duidelijkheid ik heb het nu eerst even niet over honden maar algemeen)
Ik dacht dat het algemeen wetenschappelijk aanvaard standpunt er zo uit zag – autisme is gelinked aan een (uitzonderlijk) verhoogd niveau van testosteron in de baarmoeder -> effect een verhoogde waarde van de neurotransmitters , waarbij vooral verhoogde waarde neurotransmitter serotine een centrale rol speelt… dewelke dan tenslotte (met een aantal chemische tussenstappen eventueel het autisme veroorzaakt)
(in geval van interesse kan ik ook wel enkele referenties plaatsen hoor)
Het enige waar ze eerder wat mee blijken te sukkelen is de exacte reden/oorzaak van de verhoging van de testosteron gehalte in de baarmoeder (en deze blijkt alle vormen van autisme te verklaren zowel hoog intellegent als laag).
Er bestaan natuurlijk een aantal (extreem evidente?) oorzaken – zoals het toedingen van synthetische steriod hormonen DES/ progesteron (aangezien 1 type hermaphrodie enkel door dit wordt veroorzaakt – cascade reactie progesteron -> cortisol -> testosteron) en progesteron eveneens natuurlijk een booster is van serotine. (Steriod hormonen DES/ progesteron waarvan DES ondertussen verboden , maar progestine ondertussen blijkbaar nog niet werden in en verleden tot heden gebruikt ter voorkoming van miskraam, in vitro ? , …)
Maar nu blijken de wetenschappers wat verder te gaan en te sukkelen met de vraag of anti-conceptie zoals de pil dewelke progesteron in mindere hoeveelheden bevat ook reeds als voldoende oorzaak/trigger/risico zou kunnen aanschouwd worden.
Dus dacht ik zou indien het effectief zo is dat autisme extreem veel minder vaak voor komt bij honden als bij mensen wel dan zouden ze wel eens correct kunnen zijn. want de meeste honden nemen niet de pil dacht ik zo? "
Ook kunnen mensen Autisme krijgen door zuurstof gebrek tijdens de geboorte. Zelfs zouden er bewijzen zijn dat vaccinatie's een rol spelen..Kortom,er zijn meerdere dingen aan de hand.(Zou mij dus ook niet verbazen dat dit ook voor honden geld.)
Ik heb ook wel eens gedacht dat mij Labrador Autistisch was. Ik kon haar niet los laten want dan kon ze helemaal op gaan met dat wat er buiten haar om bezig hield.
Ze lette niet op wat ik deed of waar ik heen ging. Verder was het een enorme schat van een hond.
Ik heb ook wel eens gedacht dat mij Labrador Autistisch was. Ik kon haar niet los laten want dan kon ze helemaal op gaan met dat wat er buiten haar om bezig hield.
Ze lette niet op wat ik deed of waar ik heen ging. Verder was het een enorme schat van een hond. "
Dat doen veel honden toch , vooral als ze loslopen en ook nog een jonge leeftijd hebben...geen aandacht voor de baas, alleen wat er om hun heen gebeurd...zo interessant dat ze de baas niet meer horen als die de aandacht wilt hebben, dat heeft niets met autisme van doen.
Ja dit klopt bij jonge honden
Ik heb het hier niet over een jonge hond maar een volwassen labrador teef die ruim 1 jaar geleden is overleden.
Heb zelf Labradors gefokt en had dit gedrag nog nooit eerder gezien.
Ik heb het hier niet over een jonge hond maar een volwassen labrador teef die ruim 1 jaar geleden is overleden.
Heb zelf Labradors gefokt en had dit gedrag nog nooit eerder gezien. "
hier toch ook een hond die als ze buiten is zich van niemand wat aantrekt, lekker dr gangentje gaat, roepen heeft geen zin, ze is in haar eigen wereldje van.... snuffel gedrag , en heeft ook dan op dat moment geen aandacht voor iets anders, de mens. en deze hond is al in haar elfde jaar... een lieverd en een rustige hond, en echt ook zij is op dat moment in haar wereld. is dat niet zo dat veel honden dat hebben, juist die zich niet intereseren voor anderen honden en mensen wat voorbij trekt ? wil ik haar aandaccht dan ga ik naar haar toe, lijn haar aan en ze gaat dan pas mee, heel rustig.... zich van niets bewust, geen onwil dat ze niet op dat moment luisterd, nee haar wereldje.. terwijl ik met de jonge hond het heel anders beleefd, hoef maar uit zicht te gaan en als een speer draait die zich om en komt... ik denk wel eens dat stabiele honden zelfstandig zijn, zich heel goed kunnen redden, en jonge ook ouderen honden die wat onzeker zijn zich aan de baas optrekken en ze die in de gaten houden....... was jouw labrador, altijd zo triest om dan te lezen dat tie overleden is, een stabiele zelfstandige hond ?
Nu ja, verder wel heel stabiel. Ik weet niet 'zelfstandig' maar als je bedoeld te vergelijken met een kat, 'ja' .In ieder geval wel , 'in haar eigen wereld' De andere Labradors die ik in de jaren heb gehad die waren veel meer 'baas en omgeving gericht'.
Op zich klopt de omschrijving wel van jouw 11 jarige hond.( Misschien kan het ook dat ze wat New Foundlander eigenschappen heeft ).
Echt 'verzot op het water' was zij niet.
Misschien vind je dit wel bij meerdere honden doch dit is niet ras typisch voor een Labrador die juist vaak aandacht zoekend is.
Voor mij maakte het ook niets uit, wel of geen Autistische trekjes,ze was een lieve vrolijke rustige aparte Lab.
Ze is 15 1/2 geworden..
Ik dacht dat we dit toch wel een keertje te boven waren.
Op zich klopt de omschrijving wel van jouw 11 jarige hond.( Misschien kan het ook dat ze wat New Foundlander eigenschappen heeft  
.Echt 'verzot op het water' was zij niet.
Misschien vind je dit wel bij meerdere honden doch dit is niet ras typisch voor een Labrador die juist vaak aandacht zoekend is.
Voor mij maakte het ook niets uit, wel of geen Autistische trekjes,ze was een lieve vrolijke rustige aparte Lab.
Ze is 15 1/2 geworden.. "
Woh, een hele mooie leeftijd, altijd blijft het moeilijk om een zo gezien en gehechte hond daar afscheid van te moeten nemen....en eigenschappen van de newfoundlander ? De newfoundlander kwam voor op het eiland ..labrador...
Karin, offtopic, maar het is al een heel oud topic, misschien vind je dit wel leuk...... Provincie van Canada ...Newfoundland en Labrador is een provincie van Canada. Het is als tiende provincie sinds 1949 toegetreden tot de federale staat Canada. Voordien bestond het als het Dominion Newfoundland, een dominion van het Britse Rijk.
Karin....je schreef in je berichtje....dat je dacht dat je labrador eigenschappen had van de newfoundlander De geschiedenis van de Labrador Retriever De Labrador retriever komt oorspronkelijk niet, zoals de naam doet vermoeden, uit Labrador, maar uit Newfoundland. Dit koude, onherbergzame eiland ligt aan de oostkust van Canada, pal tegenover de Canadese streek Labrador. Tussen beide gebieden ligt slechts een zeestraat. De naamsverwarring is waarschijnlijk ontstaan doordat Labrador en Newfoundland zo dicht bij elkaar liggen. Het eiland Newfoundland werd pas vanaf de 17e eeuw bewoond door onder andere Britse kolonisten. Uit geïmporteerde honden ontwikkelde zich in de loop van de 18e eeuw een ras dat bestond uit twee verschillende typen. De grote, langharige honden werden door de kolonisten gebruikt om lasten te dragen en sleden te trekken. De kleinere, gladharige honden werden door vissers gebruikt bij het binnenhalen van de netten en voor het apporteren van vissen die door de mazen glipten. Beide typen noemde men gemakshalve Newfoundland-honden. In het boek 'The Popular Labrador Retriever' van Lorna, Countess Howe, lezen we dat kolonel Peter Hawker in 1814 voor het eerst een onderscheid maakte tussen de grotere en de kleinere soort. De grotere honden werden Newfoundlander genoemd en de kleine honden St. John's hond of Labrador.
Karin nog even terug komend op jouw berichtje.....over autisme, heb al meer dan 35 jaar newfoundlanders, de basis is er natuurlijk, maar allemaal anders.....heb nu twee newfoundlanders, Bams een hele zelfstandige beer, en Ogin een zeer gerichte newfoundlander op mij, dat heb ik ook nog niet vaak mee gemaakt, gefocust.. waar ik ben, loop enz, en Bams zo zelfstandig, ook zeer aanhankelijk maar toch haar eigen weg zoekend..
Ja de Labrador is ontstaan uit de "lesser New Foundlander" in ieder geval nauw verwant aan de New Foundlander. Ik heb al vanaf mijn 19e Labradors gehad en daarna een paar nestjes mee gefokt.
Ik ben het ook toen helemaal gaan uitzoeken hoe het ook weer zat met dit ras vandaar dat ik ook wel wat op de hoogte ben hiervan.
Leuk om er over te lezen, maar geen misverstand ze zijn niet met elkaar gekruisd, de labrador is geimporteerd naar newfoundland.......De labrador retriever of kortweg labrador is een hondenras dat afstamt van de St. Johns-hond. Dat ras is vanaf midden 19e eeuw in Engeland gekruist met een aantal andere rassen, zoals de Gordon setter, de Spaniël, de Flatcoated retriever en de Chesapeake Bayretriever.
Ja ik ken dit boek en heb dit gelezen.Ik wist echt alles van het ras, alle lijnen precies welke ziektes waar in voor kwamen, Ben ook best wel altijd heel serieus met dit ras bezig geweest.
Puck was mijn laatste labrador en ben nu zonder partner dus fokken zal er waarschijnlijk niet meer van komen.Qua karakter vind ik ze geweldig maar ik wil er dan ook weer gelijk dat doen waarvoor ze zijn gefokt..Jacht training of Jachthonden proeven doen, dit heb ik altijd met heel veel plezier gedaan. Dit gaat zonder auto, niet meer lukken.
Ik heb de labrador ook altijd een prachtig ras gevonden, maar mijn hart gaat uit naar de newfoundlander...heb wel gezegd als ik heeeeeel oud ben een wat kleinere hond...haha, nee dus.....enne Karin, gewoon op date gaan en een partner zoeken die van honden houdt.
Karin nog een stukje voor jou....wel offtopic maar het is een oud topic... St. Johnshond De Labrador Retriever komt van oorsprong uit de Canadese streken Labrador en Newfoundland. Een beschrijving van deze honden, die in 1822 aanwezig waren in deze streken, is terug te vinden in de door de reiziger W.E. Cormach geschreven stukken, die de honden die hij hier zag lopen "kleine waterhonden" noemde. In die periode kwam het handelsverkeer op tussen Engeland en de Canadese streken op gang. Hierdoor kwamen de eerste honden uit St. John (Newfoundland) naar de havenplaatsen in het Engelse graafschap. Er werden verschillende benamingen gebruikt voor deze honden, te weten "Newfoundlander, Lesser Newfoundlander en St. Johnshond"..... de verwarring met leken die vaak vertellen dat ze verwant zijn aan elkaar, komt omdat ze geimporteerd zijn op het eiland, newfoundland.
Oh je weet ook wel veel van de Labrador af!!
Neen ik wist dat ze niet met elkaar gekruist waren maar corrigeer mij als ik het fout heb maar ik dacht dat de St.Johns hond wel weer een soort voor vader is van de New Foundlander. Hoe zit dit ook al weer?
Oh hier is mijn antwoord geloof ik
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?