Sara sukkelt al een tijdje met haar gezondheid. Ze is in een halfjaar tijd ineens heel oud geworden.
Sindsdien gaat het alleen nog maar bergafwaarts. In het begin heel langzaam, maar de laatste twee weken lijkt het heel snel steeds slechter te gaan. Af en toe heeft ze wat betere dagen, waarop ze nog redelijk goed kan lopen, maar ze heeft soms ook hele slechte dagen, waarop ze amper kan bewegen.
Sinds 2 weken heeft ze heel erg moeite met opstaan. De spieren in haar achterhand zijn zo verzwakt dat ze zichzelf optilt met haar voorpoten. Soms kruisen haar achterpoten en dan zwabbert ze helemaal... Draaien lukt ook niet meer zo goed; ze maakt kleine huppelsprongetjes om te draaien. Soms zakt er daarbij een poot in, of zakt haar hele achterhand even in. Dit is pas sinds 2 weken...
Ze lijkt geen pijn te hebben (ze krijgt ook anderhalve pijnstiller per dag) en is nog heel vrolijk (gelukkig!!). Ze kwispelt en ze zwemt nog heel graag.
We weten allemaal dat het einde nadert en daar baal ik verschrikkelijk veel van... Het zal een kwestie van maanden of misschien zelfs weken zijn, zei de DA. En eigenlijk weten we dat zelf ook wel, gezien het tempo dat ze achteruit gaat.
Maar ik vind het gewoon zo ontzettend moeilijk om afscheid van haar te moeten nemen 10,5 jaar lang heb ik van haar mogen genieten, en nog steeds geniet ik elke dag van haar. We zijn samen opgegroeid.
Ik heb het er al wel met mijn ouders over gehad, maar we weten allemaal niet zo goed waar de grens voor ons ligt... Als ze pijn lijdt, zeiden we. Maar wanneer is dat? Sara laat dat helemaal niet zo snel merken. Bovendien krijgt ze pijnstillers. En als de pijn dan iets erger wordt, dan kunnen we toch ook 2 pijnstiller op een dag geven? Of is dat weer te veel?
Ik vind het aan de ene kant heel fijn dat ze zo vrolijk nog is. Het is een fijn idee dat ze een gelukkig einde zal hebben. Maar aan de andere kant vind ik de keuze die we moeten maken zo nóg moeilijker. Wij moeten voor haar beslissen dat haar leven voorbij is, terwijl zij nog zo vol met vreugde zit...
Ik denk dat we maar gewoon moeten afwachten. Ik denk dat we het diep van binnen wel weten, wanneer het tijd is om haar te laten gaan.
Sara zal het ons vertellen.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het gaat steeds slechter met Sara..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Hallo Iris, wat heb je alles mooi geschreven. En wat je zegt is zo waar:wanneer neem je de beslissing? Ik wil je veel wijsheid en sterkte wensen!xxx
Erg vervelend zeg........ik hoop dat ie nog even mag genieten bij jullie. En wat ik weet is,van onze vorige hond, dat ie altijd vrolijk bleef en geen pijn liet zien. Ook toen zij helemaal op was. Iedergeval veel wijsheid toegewenst.
Ja dit is inderdaad heel moeilijk wanneer is het klaar, helaas staat iedereen ooit voor die beslissing als ze een huisdier hebben. Persoonlijk vind ik dat uiteraard het dier geen pijn moet hebben en nog een zinvol bestaan, zelf eten, zelf drinken, zelf lopen en ook de urine en ontlasting op kunnen houden, zolang dit niet kunstmatig gebeurt vind ik het nog geen tijd. Gaat dit allemaal niet meer dan denk ik dat het het eerlijkst is om de beslissing te nemen.
Mijn ervaring is ook dat je gevoel op een gegeven ogenblik je verteld dat het klaar is zeg maar.
Dus luister naar jullie gevoel en veel sterkte.
Of Sara het jullie wel of niet laat weten, uiteindelijk zul je de juiste beslissing nemen op de juiste tijd. Geniet voorlopig nog van haar gelukkige dagen en heel veel sterkte gewenst!
Heel veel sterkte en wijsheid meiske. Geniet nog lekker van Sara en luister goed naar je gevoel!
Misschien zou in het geval van Sara pred of dexamethason nog iets helpen, maar dat moet je met de DA bespreken.
Dank jullie wel voor de lieve reacties!
Ja das balen, maar nogmaals geniet elke minuut van Sara.
En geloof me je weet het als je de beslissing voor je meisje moet maken. Ik duim voor jullie en hoop dat er nog een hele hoop mooie momenten mogen komen!
Dankjewel Syl!
Genieten doe ik ook zeker van haar, zoveel mogelijk.
Heel veel sterkte!! Ik zou zeggen probeer nog zoveel mogelijk van je hondje haar gezelschap te genieten, lekker verwennen enzo.
Als ze echt heel veel pijn begint te hebben zou ik haar wel uit haar lijden verlossen.
Groetjes.
Jeetje. Heel veel sterkte en geniet nog van haar zolang het kan.
Hallo Iris,
Weet dat een hond niet zo snel laat blijken dat hij/zij pijn heeft.
Ooit heeft een dierenarts eens gezegd ,als een dier geen kwaliteit van leven meer heeft is het tijd om hem/haar te laten gaan.
Wanneer dat voor jou is dat kan ik je niet vertellen maar het lijkt me dat als je hond niet meer overeind komt of niet overeind kan komen je jezelf moet afvragen is het nu?
Ik weet hoe verschrikkelijk een afscheid van je maatje is maar je mag op zo,n moment niet egoïstisch zijn.Maar nu is het misschien nog niet zo ver dus geniet van elk uur dat je hond nog bij jullie is.
Ik vind het heel erg moeilijk om te zeggen wanneer het goed is om haar te laten gaan.
Geniet van haar zolang het nog kan.
Praat gewoon eens evn met de dierenarts en die zal je wel zeggen wat je het beste kunt doen.
Zo heb ik het ook met een paar honden gedaan.En het gaf mij de rust dat het goed was geweest.
Heel veel sterkte.
Iris, hoe moeilijk het ook is, liefde is ook kunnen loslaten als de tijd gekomen is. Ze hoeft tenslotte geen pijn of ander ongemak te hebben he?
De pijnstillers kun je in overleg met de DA opvoeren tot de maximale dosis.
Maar kijk goed naar haar. Zodra je zelf gaat twijfelen, is het tijd.
Veel sterkte, het is het allermoeilijkste, een geliefde kameraad laten gaan.........
Wat heb je die gevoelens mooi bewoord, ik denk ook dat je het moment zult weten als het zover is.
En tot die tijd, haar lekker nog verwennen en van haar genieten,
moeilijk hoor,
sterkte!!
Iris, gelukkig dat de pijnstillers hun werk doen en je zo nog van Sara kan genieten .Maar houdt het goed in de gaten ,als je hond zich moet voortslepen wordt leven lijden en ik denk niet dat je dat wil voor een hond die je zo dierbaar is.
Maar ik denk dat je dat heel goed kan inschatten.Sterkte meid.
Sorry was al uitgelogd.
Sinds 3 dagen wil Sara niet of nauwelijks meer eten... Ze had al wel langer dat ze 's ochtends (bijna) niks wilde eten, maar 's avonds wel. Zelfs Renske, wat ze superlekker vindt, hoefde ze dan niet. Nu hoeft ze dus ook 's avonds niks meer. Ze wil gewoon niet. Het komt waarschijnlijk door de diarree, die ze ook al 3 dagen heeft. Sinds gisteravond heeft ze gelukkig geen diarree meer gehad, toen heeft ze ook een klein beetje gegeten. Maar vanochtend heeft ze alweer drie keer gekotst. Volgens de DA komt het door een combinatie van plotselinge warmte (heeft ze altijd al heel slecht tegen gekunt) en de pijnstillers. Van de pijnstillers werd ze wel vaker een beetje misselijk, maar nog nooit zo erg... Ik merk aan haar dat ze wel wil eten, maar het gewoon niet doet omdat ze dus misselijk is. Arme Saar De DA zegt dat ze dan maar even moet vasten, zolang ze goed drink maakt dat niet zo heel veel uit. Af en toe een beschuitje of iets anders lichtverteerbaars aanbieden. Ben benieuwd.
Wat verschrikkelijk, meis... maar wat heb je je gevoelens mooi verwoord.
Ik denk dat je zelf ook wel weet wanneer het tijd is om haar te laten gaan. Maar tot die tijd kunnen jullie nog van elkaar genieten! Heel veel sterkte de komende tijd, ik denk aan jullie.
Ohw jeetje Saartje! Iris je hebt het idd heel mooi verwoord! Jullie kennen Saar het beste en ook jullie zullen dus voor haar moeten beslissen wanneer ze het niet leuk meer vind. En JA dat is moeilijk, en JA de keus maak je (in mijn geval en naar mijn idee) eigenlijk altijd te laat. Achteraf denk je dan: Het had dan en dan moeten gebeuren. Ik zeg altijd: Ik wilde dat ze het ook voor mensen hadden. Geen gezeur meer, ik wil stoppen! Helaas is dat voor ons mensen niet zo. En gelukkig kunnen wij wel beslissen wanneer ons vriendje/vriendinnetje geen goed leven meer heeft. Het blijft moeilijk dat zoiezo!!!
Kijk idd naar haar en neem dan een beslissing. Kijk idd goed naar haar ogen... die blik... die zegt ALLES!
Heel veel wijsheid toegewenst! En geef haar gewoon wat lekkers .
Dankjewel nogmaals, voor de lieve reacties.
We hebben haar al van alles aangeboden, maar zelfs de lekkerste dingen hoeft ze niet... Ben nu rijst voor haar aan het koken, vindt ze heerlijk én is lichtverteerbaar. Hopelijk wil ze dat wel.
Toenet even 5 minuutjes naar boven geweest, kom ik beneden, ligt er een cadeautje op me te wachten; diarree in de garage. Gelukkig poept Sara áls ze binnen poept, altijd op een handige plek; op de tegels in de garage. Ze zal het nooit zomaar in de huiskamer of zo doen. Toch wel makkelijk hoor
Helaas, ook rijst wil ze niet. Kobus (brutaaltje!) schrokte zo voor haar neus een deel op Dus ook hij begint te merken dat ze zwakker wordt, want Sara stond altijd overduidelijk hoger in rang dan hij. Hij heeft twee keer geprobeerd om haar eten af te pakken (in het begin). Alle 2 de keren viel Sara heel erg naar hem uit, maar de 2e keer was het raak: een bloedend oor waarvan hij nu nog steeds een litteken heeft. Sindsdien had ie het nooit meer gedaan, tot nu dus. Ook de Bullepees die ik haar had gegeven, heeft hij van haar afgepakt nadat zij haar neus ervoor ophaalde...
Iris, bedenk alsjeblieft eens goed hoe lang je nog verder gaat met Sara.
weet dat het niet aan mij is maar niets meer willen eten,zelfs dingen die ze heel erg lekker vond
aan de diarree en waarschijnlijk ligt ze maar.......denk echt dat je meisje op is.
ik vind dit hartverscheurend,is dit nog kwaliteit van leven???????????
Hoe dan ook wens jullie heel veel sterkte.
Och wat vervelend voor jullie..
Een moeilijke tijd, het is altijd te vroeg..
Ik wens jullie heel veel sterkte..
Goed nieuws!
Vanochtend weer wat rijst gegeven en het ging er zowaar meteen in! Daarna heeft ze nog 10 minuten haar bak uit staan likken (kan ik me wel iets bij voorstellen als je 3 dagen lang nauwelijks iets gegeten hebt )
Dus ze eet weer
En nog iets: Kobus probeerde weer om haar eten af te pakken terwijl zij nog bezig was, en hij kreeg me toch een snauw!! Zo ken ik Saar weer haha
Ook lukt het opstaan haar al weer wat beter, ze gebruikt haar achterhand wat meer nu en ze is er ook al een aantal dagen niet meer doorheen gezakt.
Nou gelukkig dan maar weer.
Heeft ze misschien in een dip gezeten.
Houdt het in de gaten.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het gaat steeds slechter met Sara..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?