Het gaat steeds slechter met Sara...

Wat een prachtige foto's!
Heerlijk dat ze weer wat eet. Wat kun je dan blij zijn hè!
Duimen dat het goed blijft gaan.

Het kan dus he... beteren Hopelijk nog heel wat. 't Is misschien zoals bij de mensen... een moeilijke, gevaarlijke periode in de overgang (zo tussen 45 en 55 jaar) en dan weer een aantal "rustige" jaren

In ieder geval : Genieten van het goede en Sara niet het gevoel geven dat alles kommer en kwel is. Doe het goed met deze medicatie Sara-tje flinke meid!

Fijn om te lezen dat het wat beter met haar gaat.

Ze is inderdaad wel erg afgevalen maar dat komt er wel weer aan.

Fijn dat de medicijnen werken ,
hopen dat je nog een tijdje samen mag genieten ,
dikke knuffel voor jullie beide!!!

Fijn dat het beter gaat! Jullie mogen nog een tijdje genieten!

Wat fijn dat het toch weer beter gaat met Sara!
Zo kunnen jullie nog lekker van elkaar genieten!
En mooie foto's heb je gemaakt, vooral die vierde vind ik supermooi en lief en schattig!
Maar ze is wel mager geworden, wat je zegt. Hopelijk sterkt ze gauw aan met de tabletten die ze nu heeft. We blijven hopen en duimen voor jullie!

wat goed nieuws dat ze weer eet en dat je da nog een poging wilt doen is een super da.
geniet lekker van dr, we duimen dat het nog een lange tijd goed zal blijven gaan.

dikke knuffel van tank aan sara

Het is weer helemaal mis

Ze kan bijna niet opstaan. Lopen lukt amper, ze wil zelf ook niet...
Toenet heb ik haar "uitgelaten": 3 meter hebben we gelopen, toen bleef ze stil staan en kreeg ik haar niet meer mee. Over die 3 meter hebben we meer dan 10 minuten gedaan, ze kwam gewoon bijna niet vooruit
Ik heb haar nog nooit zó slecht gezien. Nog nooit.
En ik snap het niet, want de pillen leken juist te werken... En dan dit!
We hebben haar al 1 extra pil gegeven, maar het werkt niet. Zometeen ga ik weg, dus mijn ouders regelen het verder. Waarschijnlijk gaan ze de DA bellen.

Ahh nee he Iris

Zit je stukje zelf ook met traantjes te lezen.

Beste Iris, ik ga je wederom sterkte wensen met Sara, vind het verschrikkelijk voor julllie

ah nee he! Het leek net goed te gaan! Maar als het haar tijd is... Laten we hopen van niet. Kop op!

Wat jammer dat ze nu weer zo'n terugval heeft. Je gevoelens worden in zo'n situatie echt door elkaar geschud tussen hoop en verdriet.
Ik wens je opnieuw heel veel sterkte toe.
Van Brando een knuffel voor jou en voor Sara een knuffel van mij.

Oh Iris, wat verschrikkelijk...
Wat moeilijk zeg, veel sterkte

O meisie, ik zit hier met tranen in mijn ogen .
Heel veel sterkte komende tijd en ik denk aan jullie.

verdorie zeg. Sterkte meis.

heb je verhaal van Saar vanaf het begin meegelezen,maar nog niet gereageerd,maar nu ik je verhaal van vanmiddag lees is het nu toch wel weer heel slecht met haar. Iris het is vreselijk moeilijk om de keus te maken maar als Sara aangeeft dat ze niet meer kan,en ik geloof dat het bij een hond heel lang duurt voordat ze aangeven dat ze niet meer kunnen,handel daar dan naar....

Vind het heel erg voor je(en je ouders)want dit zijn de momenten die je als honden eigenaar nooit wilt meemaken...Liefde is ook loslaten

Heel veel sterkte voor jullie en een dikke knuffel voor Sara

Hoe gaat het nu met der?

Hallo Iris, ik zit met tranen je laatste update te lezen, en ik ben even terug gegaan en zie dat ik al reageer vanaf 24 juni.Ik denk dat ik nu heel wat lezers over me heen krijg maar toch wil ik even kwijt, hoelang gaan jullie nog door, is het niet genoeg geweest voor een dier waarvan je zoveel houd?Is het leven van Sara nog de moeite waard?Mag je een dier die zich zo moet voortslepen zo laten lijden?......................................

Wat erg ik wens jullie allemaal heel veel sterkte toe.

ach nee dit had ik ook niet verwacht, we duimen voor je zo hard we kunnen.
heel veel sterkte gewenst.

Hallo Iris. Hoe is het nu met Sara. Heeft ze pijn ? Wat zei de DA. Sterkte meid.. We zullen blijven duimen dat het goed komt.

@Helene: ik waardeer je eerlijkheid.
Echter, Sara kon sinds het eerste DA-bezoek nog wel even mee. Het was niet ideaal, maar het ging.
De één neemt zo'n beslissing nu eenmaal wat eerder dan de ander.

Woensdag om 18.45 uur hebben we een afspraak gemaakt...

Jullie weten wanneer het moment daar is, daar kan niemand (en al helemaal niet via het internet) een oordeel over geven. Natuurlijk is Helene heel eerlijk, maar jullie weten het zelf waarschijnlijk ook. Het is gewoon een heel moeilijke beslissing.
Ik zie dat een afspraak is gemaakt (ik neem aan dé afspraak), heel veel sterkte. Het zal ongetwijfeld hartstikke moeilijk zijn. We denken aan je/jullie! *hug*

Bedankt Ellun.

Inderdaad, dé afspraak. Ze eet nog steeds niet, maar "helaas" kon de DA niet eerder, hij was veel te druk.
Stom dat ie daar geen tijd vrij voor kan maken, maar we willen wel gewoon bij onze eigen DA blijven...
De tranen zijn op, ik denk dat ik al een beetje gewend was aan het idee, omdat ik er al 2x eerder vanuit ben gegaan. Het verdriet vanbinnen blijft wel en ik kan me maar moeilijk concentreren op school.

Komt de dierenarts woensdag dan bij jullie thuis? Of gaan jullie naar de praktijk toe?

Hallo Iris ,ik volg dit topic ook al een tijdje en vind het heel erg voor je dat het nu toch zo ver is en wil je alvast heel veel sterkte wensen met deze moeilijke beslissing!!!!

He meis, ik voel met je mee en ik denk wij allemaal. Ook wordt ik qua gevoel teruggezet in de tijd en ook hier denk ik dat er meerdere zijn bij wie het kl.....gevoel weer omhoog komt

Heel veel sterkte komende dagen, neem tijd voor jezelf om echt afscheid te kunnen nemen van je meisie

Ik wilde heel graag dat Sara gewoon thuis, op een veilige en vertrouwde plek, werd ingeslapen.
Mijn ouders daarentegen, en met name mijn moeder, vinden dat geen prettig idee. Ik heb van alles geprobeerd om ze te overtuigen, maar niets hielp.
Dus nu gaan we naar hem toe. Sara vindt de DA leuk, dus dat is het probleem gelukkig niet. Het enige enge vindt ze de tafel, maar daar hoeft ze dan niet op van ons.

Dat begrijp ik, dat je het liever thuis hebt. Ik weet niet hoe het bij jullie dierenarts geregeld is, maar hier bij het dierenziekenhuis waar ik altijd met Bijou kwam hadden ze een speciale afscheidskamer.
Dat is heel mooi ingericht, heel rustig en vredig. Zo kan je zonder pottenkijkers of de volgende patiënt die aan de beurt is afscheid nemen, zo lang als je wilt.
Ik hoop dat er zoiets ook bij jullie dierenarts is, afscheid nemen is heel belangrijk dat dit op een prettige manier gebeurd, want dit blijft je altijd bij.

Ik wens je héél veel sterkte toe, ik zal aan jullie denken.

Hallo Iris,

ik lees al n hele tijd mee in dit topic, en wat verschrikkelijk moet dit zijn voor jullie...
Ik denk dat het feit dat ze zo achteruit gaat een 'hulp' en een verschrikking is tegelijk..

Ook hier laaien de emoties weer hoog op, mijn border collie heb ik van de ene dag op de andere moeten laten inslapen. z'n hart wilde niet meer mee.
Haar zien aftakelen is verschrikkelijk, maar tegelijk helpt het ook om het een plekje te geven...

Ik wil je heel veel sterkte wensen voor woensdag..

he, wil je heel veel sterkte wensen voor woensdag. Het is altijd naar, maar het is wel het beste. Heel veel sterkte voor jullie.