Het gaat steeds slechter met Sara...

Wat erg Iris, krijg tranen in me ogen hoe je dit net hebt opgeschreven.. Heel veel sterkte..

Ik zit hier nu zelf ook mijn ogen uit m'n kop te janken, terwijl het nog niet eens zeker is.
Maar ik voel het, dit is het einde. Zo kan het niet meer.
Ze is er nog, maar toch mis ik haar al. Het is alsof ik al afscheid van haar heb moeten nemen, maar haar lichaam nog hier is.

Je hondje is er altijd voor je geweest en het vooruitzicht voor je hondje is niet echt een prettig iets. Als jullie echt van haar houden (daar twijfel ik niet aan), dan is het jullie liefde die de moeilijk keus moet maken (ik kan nu wel zeggen met verstand, maar dat is nu even heel ver weg).

Wees eerlijk tegen je hondje en laat haar niet lnager lijden omdat jullie haar niet willen missen. Als ik het zo een beetje lees, dan denk ik dat je het hondje moet laten gaan, hoe moeilijk het ook is

Heel veel sterkte en wijsheid

Ik kan me het zo goed voorstellen, al heb ik er nog geen ervaring mee. Probeer aan alle mooie dingen te denken en geniet nog van haar nu ze er nog is! Maak nog wat mooie foto's bijvoorbeeld? Knuffel van ons!!

Dank jullie wel allebei.

Ik heb dit keer veel meer dan de vorige keer het gevoel dat dit het einde is. Het is een soort gevoel van binnen, kan het niet verklaren.
Ik heb al plukjes vacht van haar die ik heel goed ga bewaren en foto's zal ik zeker nog heel veel gaan maken. Ze zal er dan niet op haar mooist uitzien, want je kunt nu duidelijk zien dat ze oud is en ze is ontzettend mager... Maar dat geeft niet. Voor ons blijft ze altijd onze mooie, lieve meid.

Ik heb die keuze al zo vaak moeten maken, maar er aan wennen doe je nooit ( en dat is maar goed ook). Wel weet ik dat honden het langer willen proberen vol te houden, maar dat is meer voor de baas dan voor hunzelf. Ik zeg eigenlijk altijd, je hond verteld het je wel als ze echt niet meer kunnen!

Het kinkt raar, maar ik weet wat je voelt.
We denken aan jullie.

heb ook net dit topic zitten lezen en wat is dit moeilijk voor jullie
ik hen zelf mijn tervuerense herder met 15 jaar laten inslapen omdat ze ook niet meer kon,dus ik weet hoe het voelt.ik wens je heel veel sterkte meis

Lieve Iris,

Wat verschrikkelijk voor je om toch al afscheid te moeten nemen van jullie lieve meid, hou goed vast dat ze het niet beter had kunnen treffen dan met jullie en dat ze hele goede en liefdevolle jaren heeft gehad, maar het neemt niet weg dat het verschrikkelijk veel pijn doet,

hoe gaat het met kobusje, hoe reageert hij hierop dat Sara niet meer zo actief is ?

heel veel sterkte meid en een dikke knuffel van ons, denk aan je,

Marian

Iris,

ik leef ontzettend met je mee en wens je heel veel sterkte.

Ik ben nu zelfs een beetje jaloers ben op mensen met honden van 12 en ouder die nog op en top fit zijn. Klinkt dat heel stom?
Ik baal gewoon dat Saar 'al' op haar 10 en een half op haar einde is en dat anderen nog vrolijk ronddartelende honden hebben die ouder zijn dan Sara. Waarom moet dit dan juist Sara (en ons) overkomen?
Ach ja, ik weet dat dat onredelijk en niet erg aardig is. Maar ik kan er niets aan doen dat ik dat op dit moment even denk... Ik baal gewoon.

Met Kobus gaat het prima, hij is er al aan gewend dat Saar zich een beetje afzondert (ja, dat doet ze sinds kort) en niet meer alles goed kan.
Ik weet niet hoe hij zal reageren als ze er niet meer zal zijn, denk niet dat hij zoveel verandering zal merken. Sara is altijd al wel afstandelijk tegenover hem geweest en de laatste maanden steeds meer. Hij heeft dat al lang geaccepteerd en bemoeit zich nu ook niet meer met haar.
De vorige keer dat we bij de DA waren, had hij niets in de gaten, ondanks dat wij heel verdrietig waren. Hij kwam kwispelend binnen en snapte er niks van.

Iris het is logisch dat je baalt maar bedenk eventjes dat je die lieve Saar toch niet langer wil laten strijden,ze is op ze heeft dan wel niet de leeftijd om te`gaan`maar ze kan niet meer.

Heel veel sterkte Iris ik leef met je mee

Ik roep altijd "houden van is ook loslaten wanneer dat nodig is". Het feit dat jullie haar rust gunnen is wat mij betreft het ultieme bewijs van hoeverl jullie van haar houden.

Lieve Iris, ik lees dit topic al een tijdje mee, en nu lees ik dat de kans groot is dat jullie volgende week afscheid gaan nemen van Sara.
Zoals Lisette al zo mooi zegt; Houden van is ook loslaten wanneer dat nodig is. Sara blijft altijd bij je, daar moet je niet aan twijfelen, alleen zal het op een andere manier zijn.

Ik kan alleen maar zeggen; Geniet de komende dagen!! Maak foto's van jullie samen, maak een pootafdruk in gips, doe alles wat je nog wilt doen met haar.

Ik wens je heel veel sterkte toe, houd in gedachten dat de keus om haar te laten gaan puur uit liefde is.

Veel succes en hopelijk is ze snel beter!

Lieve iris,

ik had lange tijd dit topic niet gezien en nu kwam ik het weer tegen en lees dat je nog steeds erg aan het tobben bent met Sara.
ik weet hoe moeilijk het is om een beslissing te nemen en dat het nooit de juiste tijd is maar lees dit eens.



eens komt de tijd dat ik broos en teer zal zijn,
en s,nachts niet kan slapen van de pijn.
weet dan wat je te doen staat tegen die tijd
je wilt vast niet dat ik lijd.
Natuurlijk weet ik hoe moeilijk dit voor je is
laat je niet leiden door jou verdriet en angst voor het gemis
juist op die dag,meer dan op alle andere dagen
Zal jouw liefde voor mij je moeten dragen
na al die mooie jaren samen ben jij het die mij kan bevrijden
opdat ik niet langer hoef te strijden
breng me dan ook daar waar ze mij kunnen helpen
blijf bij me die laatste momenten samen die moet je me gunnen
houdt me stevig vast en streel me zacht wil je dat beloven?
Totdat de lichtjes in mijn ogen voor altijd doven
Hoe moeilijk het nu ook voor je is,heus er komt een dag
dat je begrijpt dat je me je onvoorwaardelijke liefde gaf
bedenk als je mijn warmte en liefde mist,het is goed
immers je hebt me voor nog meer ellende behoedt.
vraag je niet af waarom jou dit is overkomen
vraag je zeker niet af of je de juiste beslissing hebt genomen
onze liefdevolle band was zo hecht bewaar die in je hart en je dromen
het is goed zo kom laat je hart spreken en je tranen stromen.

Ik vind dit zo,n mooi gedicht en wilde je dit niet onthouden,ik weet dat ik geen beslissing voor je mag nemen maar misschien zegt dit gedicht meer dan genoeg. Dit is een gedicht van een hond voor zijn geliefde baas.Sterkte

Iris,

We leven ontzettend met je mee, want we weten hoe het voelt.

Jullie zien Sara en jullie zullen er het best een idee van hebben of dit doenbaar voor haar is of niet. Jullie DA kan ook laten weten hoe hij/zij het ziet, op een iets meer objectieve manier als jullie dat willen weten.

Voor jou is het inderdaad heel moeilijk als je met Sara opgegroeid bent. Maar ik denk dat je ouders ook met heel hun hart van Sara houden ? Als dat zo is dan kun je ook op hun mening voortgaan.

Geef Sara maar al je liefde zolang ze er nog is en laat haar gaan als je ziet dat het te moeilijk, te pijnlijk voor haar is. Ze heeft geen recordleeftijd gehaald, maar 12 jaar is toch ook niet niks... Een aantal wordt ouder, maar ook zoveel hondjes halen die leeftijd niet.

Heel veel sterkte gewenst in de komende dagen.. weken... jaren. Heel veel liefs voor Sara ook.

Hallo Iris

Iris, houden van is inderdaad ook loslaten, hoe moeilijk ook lieve Iris.

Het is niet makkelijk je lieve Sarah te gaan moeten loslaten, je hebt, heel begrijpelijk nu al verdriet, het is je maatje, je alles, Sarah heeft je getroost in goede en slechte tijden, je bent ermee opgegroeid Iris.

Zelf voel je het heel goed aan Iris, je weet en merkt dat de dag eraan gaat komen, hoe triest, pijnlijk, en hoe verdrietig ook.

Zoals ook al eerder geschreven maak nog foto,s, ook al is Sarah nu niet meer op z,n mooist, maar maak er zoveel als mogelijk is.

Je lieve Sarah loslaten, op het moment dat het daar gekomen is, betuigt het bewijs van echte dierenliefde, hoe moeilijk nu ook Iris.

Lieve Iris ik wil je heel veel sterkte wensen, en je familie natuurlijk ook, de komende tijd, periode

Knuffel van Chicka

Hey Iris,

wat verschrikkelijk te lezen dat het niet goed gaat met Sara.. Je weet dat ze oud(er) wordt en dat je ooit afscheid van haar moet nemen, maar wanneer het moment er is, dan is en blijft het moeilijk en het is altijd te vroeg.. En natuurlijk is het frustrerend te lezen dat er oudere honden zijn die fitter zijn, maar je moet niet vergeten dat Sara een grote rashond is en die worden vaak niet zo oud als kleinere hondjes. Het liefst wil je haar natuurlijk voor altijd bij je hebben, maar wat er ook gebeurd, ze zal altijd bij je zijn!
En je schrijft:
Samen opgegroeid, ik ben door haar getroost.... En wanneer ik haar het hardst nodig heb, op haar laatste dag... Kan ze mij niet meer troosten
Ze is er altijd voor jou geweest en die laatste dag (wanneer dat ook zal zijn) moet je er voor haar zijn, hoe moeilijk en hard dat ook is. Ik weet zeker dat zij ook niet van jullie weg wil, maar als het lichaam niet meer kan, dan houdt het op. Het is een hele moeilijke beslissing, maar jullie weten wanneer het tijd is haar te laten gaan. Verwen haar nog maar lekker en geniet nog heel veel van haar, zolang ze er nog is!
Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd.

Als de tijd er rijp voor is, weet je echt wel het beste voor je lieveling te beslissen.
Tot die tijd kan je alleen maar genieten van de momenten en afscheid nemen met je hart !

Ik wens je heel veel sterkte toe.

Hey Iris, veel wat je schreef herken ik van de laatste loodjes van mijn DH Wat opstaan betreft, als ik zag dat het hem niet lukte hielp ik hem vaak, armen onder buik door en op achterhand zetten. Ik weet niet of jullie een gladde vloer hebben, maar dat helpt ook niet echt. Misschien kun je dan een oud stuk vloerbedekking of kleed neer leggen.
Wel merkte ik altijd dat het na een rustige korte wandeling wat beter ging.
Wens jullie heel veel succes en sterkte!

eh dat moest zijn wijsheid en sterkte..

Iris,
ik weet precies hoe je je voelt. Sara zou nog kwispelen als ze kon; zij is graag bij jou, jij graag bij haar.
Je hebt hier uitgesproken dat je denkt dat het tijd is, je weet dat je erdoorheen moet.
Liefhebben is kunnen loslaten, maar dit vooruitzicht is natuurlijk ingrijpender dan dat. Het is jezelf pijn doen, om haar te laten gaan.
Als ik andere kwieke honden zag van 13+ dan werd ik vanbinnen ook wel nijdig-waarom mijn hond niet-al gun ik natuurlijk iedereen een hond van 100, mezelf incluis.

Waarschijnlijk heb je ook al aan Sara's blik iets gemerkt.
De dagen staan nu volledig in het teken van haar, en je wilt nog zoveel mogelijk meegeven, knuffelen, foto's maken...
Je weet vanbinnen dat het nooit genoeg zal zijn...

veel sterkte
deze dagen zijn enorm zwaar, maar vergeten doe je haar natuurlijk nooit!
knuf voor jullie allebei

Iris, ik heb je topic weer even bijgelezen en wens je heel veel sterkte met het naderende afscheid.
Als je zolang maatjes bent geweest is het zo moeilijk om los te laten. Je verstand weet dat het moet, maar je gevoel hè. Ik kan me heel goed voorstellen dat je jaloers naar fitte honden kijkt die nog jaren voor de boeg hebben. Vorig jaar had ik dat soms ook.

Helene, wat heb je een prachtig gedicht geplaatst.

Jullie zijn zo lief, ik krijg tranen in mijn ogen.
Het lucht echt heel erg op om hier over te praten, met mensen die meeleven en misschien wel hetzelfde hebben meegemaakt.
Dank jullie wel.

Als je 'life' over Sara wilt praten kunnen we zelfs een keertje afspreken langs het kanaal. Dat waren al eens van plan, maar er kwam tot nu toe niets van. Laat maar weten als je het ziet zitten en zo ja wanneer.
Toen ik vanmiddag het gedicht van Helene las moest ik ook huilen. Vriendschap met dieren gaat zo diep.

Lieve Iris, ik ken jou en je Saartje niet, maar weet dat je de goede beslissing zal nemen. Jij kent je hond het beste. Veel sterkte meid... Ik weet hoe moeilijk het is

Beste Iris

Praat, schrijf er alsjeblieft over hier op hp, of met je vrienden/vriendinnen die de dierenliefde snappen/begrijpen, krop het alsjeblieft niet op beste Iris

Vele, echt vele leden van hp hebben hiervoor gestaan, en weten wat je nu doormaakt in deze situatie, en dat is een verre van leuke situatie .

Het kunnen delen met mensen die je snappen/begrijpen, neemt niet je verdriet weg, maar je kunt het wel delen Iris.


@ Willy, lief aanbod Willy

Wederom sterkte lieve Iris, groetjes Chicka