Gedichten over overleden huisdieren

Hallo Allemaal, ik ben Sonja, ik heb dit gedicht geschreven, toen onze Iggy 26-11-2009 was overleden, het gaat als volgt:

26 November 2009,

26 November 2009, we stonden in de kou,
we dachten alleen nog aan jou.
Aan die tijd, toen je nog bij ons was,
onze harten zijn gebroken, net als een gebroken glas.

Alleen nog een fotoalbum, vol foto´s, waar we je nog kunnen bekijken,
maar we kunnen jou nooit meer bereiken.
Je bent op 27-11-2009 gecremeerd, maar je zal voor altijd bij ons zijn,
want we houden ons groot, maar van binnen voelen we ons klein.

Tranen die nog stiekem glijden,
als we denken aan die droevige tijden.
Alleen die tranen, die jij kunt voelen,
jij weet wat wij daarmee bedoelen.

We houden nog steeds van jou, maar dat zul je wel weten.
Want we zullen onze IGGY nooit meer vergeten.
Nooit meer uit onze harten, of uit onze gedachten.
Al helemaal niet, hoe jij elke keer naar ons lachte.

Je was altijd vrolijk, jij maakte ons blij.
Je was altijd druk met spelen, als een echte bezige bij.
We waren gelukkig met onze jaren.
Maar dat is nu zo raar, als we naar je urntje staren.

We wilden dat je nog altijd bij ons was.
Ook toen de dierenartsen dachten, dat jij wel genas.
Dat we je nog konden knuffelen, en jij nog op ons bouwden.
Dat we je nog konden zeggen, hoeveel we nog altijd van je houden.

Toen je nog leefde, konden we je duizend kussen geven.
Nu waren we te laat, nu zul jij eeuwig in onze harten verder leven.
We waren bang, dat je deze keer teveel pijn zou leiden.
Maar je wist jezelf daar uit te bevrijden.

Je hebt een plaatsje in onze harten, om daar eeuwig te blijven,
want onze liefde voor IGGY, is niet te beschrijven.
We kunnen je nu geen liefde meer schenken,
maar we blijven eeuwig en altijd aan je denken.

Dit gedicht heb ik kort naar het overlijden van onze Iggy geschreven, dit help mij bij het verwerken van haar verlies.


Groetjes Sonja Vissers.

Super mooi gedicht.. heel knap gedaan

hoi sonja
heb net het gedicht gelezen
heel erg mooi het heeft me geraakt
goed van je dat je het op deze manier verwerkt
groetjs rooie_29

Hallo Lisa,

Dank je wel.

groetjes Sonja.

heel erg mooi dat gedicht

Hallo rooie_29,

Dank je wel voor je reactie,
toen ik het voor het eerst aan mijn vriend liet lezen, begon hij meteen te huilen, zo goed vond ook hij het gedicht.
Ik heb er in middels wel 25 geschreven, alleen maar over Iggy +,
en ook over Chelsea natuurlijk.
Dit doet me zo goed dat ik gedichten zal blijven schrijven.

Groetjes Sonja.

Hallo Lisa & doggs,

Dank je wel voor je reactie, dit doet me goed.

Groetjes Sonja.

Heel mooi!

Hallo Angela & Raki+ & Bodhi,

Dank je wel voor je reactie, het doet me goed dat andere mensen het ook een mooi gedicht vinden.

Groetjes Sonja.

Hoi Allemaal,

Weet iemand nog een mooi en gevoelig gedicht over een overleden huisdier?

Groetjes Sonja.

Ik las dit gedichtje namens arme Laika, het russische ruimtevaarthondje dat de dood ingejaagd is:

Daar vlieg ik in mijn ruimtetuigje
gewichtloos sneller dan t geluid
door elke barriere heen
om naar de maan te gaan

jullie zijn een stelletje Kozakken
die altijd weer de zwakke pakken
zoals ik, een kleine jonge hond
trillende van kop tot kont

het zal niet lang meer duren
dan is het voor mij voorbij en afgelopen
binnen een paar uren
zal ik eeuwig dolen in dit ruimtegraf

Laika

Zo oneindig treurig. Haar blaffen stond op een magneetband in 1958 gevonden op de brusselse expo in het russisch paviljoen in de tentoongestelde Spoetnik. De vindster Rena Wams vertaalde Laikas blaffen in bovenstaand gedichtje.

Hoi Dobry,

Dat is een heel mooi gedicht.

Groetjes Sonja.

Ja Sonja, ik was in een online spel en daar is een wand met fotoos en verhaaltjes over de overleden honden van medespelers. Daarbij staat ook een foto van Laika en haar verhaal, daarom ging ik nog even verder googlen over haar.

Op de filmpjes die destijds vrijgegeven zijn,zie je een hondje dat vrolijk de spoetnik ingaat en later zie je een hondje dat met een parachutje weer land en daarna vrolijk verder huppelt.

In werkelijkheid is Laika al snel overleden, waarschijnlijk door stress of oververhitting.
Wat zal ze bang geweest zijn.


Arme lieve hond, ook zij had vertrouwen in mensen maar ze had niemand die het voor haar op nam en haar in bescherming nam.

Hoi Dobry,

Wat erg toch, dat sommige mensen niet om dieren geven, arm hondje. ,wat erg.

Groetjes Sonja.

Dit is ook nog een gedichtje, van mij aan onze Iggy:

Een trapje

Gisteren toverde ik een trapje,
van hier tot aan de regenboogbrug.
Dan kan elk dier s´nachts om twaalf uur,
even naar hun baasjes terug.

Kijk dan John, kijk toch mee.
Daar komt tussen al die hondjes,
ook onze Iggy naar benee.

Zie je haar komen,
want ze rent heel hard.
Ze weet dat wij op haar wachten,
met al onze liefde in ons hart.

Zij springt in je armen,
jij kust haar, ze likt je terug.
Ze laat jou met haar Iggy grom weten,
het is fijn, maar ik mis jullie achter
de regenboogbrug.

Jeetje wat een mooie gedichten
Liefs joke

Hoi Joke en Taat,

Dank je wel.

Groetjes Sonja en Chelsea.

Hier heb ik er nog eentje:

Tranen.

Je spullen kunnen we nog niet opruimen,
met tranen in onze ogen.
Het valt ons nog vreselijk zwaar,
zullen onze tranen ooit nog drogen?

We hebben nog steeds verdriet om jou,
onze allerliefste kamerraad.
We kijken steeds weer naar die plek,
waar jou mand nog altijd staat

Zal dit minder worden,
zal het ooit weer beter gaan?
Zal het verdriet ooit slijten,
kunnen wij het zonder jou wel aan?

Men zegt dat het inderdaad,
wat minder pijn gaat doen.
Maar het gemis zal eeuwig blijven,
daar kunnen wij niks aan doen.

We zullen je nooit vergeten,
jij maakte ons vrolijk en blij.
Dat neemt niemand ons ooit nog af,
want jij, jij hoorde er altijd bij!

Of deze:

Afscheid.

Eerst nog lang en rustig afscheid genomen.
Voordat we naar het crematorium zijn gegaan.
Na een moeizame rit daar aangekomen.
Waren wij emotioneel aangeslagen en ontdaan.

We wilden je ook nu niet alleen achter laten.
Verhalen verteld en over jou streken praten.
We hebben huilend, elkaar steunend gewacht.
Tot jij in de door ons gekozen urntje werd gebracht.

Nu sta je hier in de woonkamer bij ons.
Heel anders dan het altijd is geweest.
Geen begroeting, geen rare bekken of gefrons.
Niet meer dat hele lieve, gekke beest.

Een gapend gat heb je in ons hart geslagen.
We zullen je nooit vergeten, hebben jou echt heel lief gehad.
Voor jou een langer leven, hadden wij graag willen vragen.
Maar het mocht niet zo zijn, onze allerliefste schat.

Rust zacht, en weet dat wij je nooit zullen vergeten.
We denken het wel, maar hopen toch maar echt.
Dat jij dit wel van ons zult hebben geweten.
Onze liefde voor jou was diep en o zo oprecht.

Dit is nog een gedichtje voor Iggy van mij:

Een dag als zovele.

Een dag als zovele.
Sinds gisteren er weer eentje bij.
Het kan mij niks meer schelen.
Want jij bent niet meer bij mij.

Nooit zal ik je vacht meer voelen.
Nooit sta jij meer aan mijn zij.
Niemand weet wat wij bedoelen.
Maar al jouw leed is nu voorbij.

Tien en half jaar oud, het meeste daarvan gezond.
Vriendelijk en superzacht en erg lief.
Wat kan je toch houden van je hond.
Want ze was een echte hartedief.

Dit vond ik ook een mooi gedicht:

The gate of Heaven

I got to the gate of Heaven yesterday,
afther we said goodbye.
I began to miss you terrible,
because I heard you cry.

Suddenly there was an Angel,
and she asked me to enter Heavens gate.
I asked her if I could stay outside and wait,
for someone who´d be late.

I wouldn´t make much noise you see,
I wouldn´t bark or howl.
I´d only wait here patiently,
and play with my tennisball.

The Angel said I could stay right here,
and wait for you to come.
Because Heaven just wouldn´t be Heaven,
If I went alone.

So I'll wait here, you take your time,
but keep me in your heart.
Because Heaven just wouldn´t be Heaven,
without you to warm my heart.

Deze gedichtjes heb ik ook nog geschreven, ze gaan als volgt:

Ineens,

Vandaag moesten wij ineens aan je denken,
toen wij een foto van jou in de kast vonden.
Jij met je lieve kleine kopje,
en de andere op de achtergrond stonden.

Vandaag moesten wij ineens aan je denken,
toen wij je riem en tuigje zagen.
Even een enorme steek van pijn,
we missen je alle dagen.

Vandaag moesten we ineens aan je denken,
toen wij je geblaf dachten te horen.
Hoewel je verlies een klein beetje begint te slijten,
gaan onze herrinneringen aan jouw nooit verloren.

Vandaag moesten we ineens aan je denken,
zelfs naar zo´n lange tijd en nog vele jaren.
Want in onze harten leef je voort,
de belangrijkste plek waar wij je voor altijd bewaren.

Of deze:

Haar foto,

Het is nog niet zo lang geleden,
dat ons hondje Iggy is overleden.
Ze was bijna 10,5 jaar oud,
wij konden haar nog niet missen, voor geen goud.

Toen ik alleen thuis was, was het met Iggy gedaan,
Iggy is savond´s 26-11-2009 voorgoed naar de hemel gegaan.
We hebben lang gehuild van verdriet en gemis,
nu Iggy er niet meer is.

Als we haar missen,
kijken we naar haar foto die op de schouw staat.
Dan denken we<
als het nu daar boven maar goed met Iggy gaat.

Anderen zeiden dat we weer een ander hondje moesten nemen,
maar alleen al die gedachten maakt ons triest.
Want we zijn bang om ons toch weer flink te hechten,
aan een hondje die je uit eindelijk ook weer verliest.

Of deze:

Ons dierbare hondje,

Men zegt: Een hondje is een beest,
maar voor ons is ze veel meer geweest.
Wat een ander daar ook van vindt,
Iggy was voor ons, gewoon ons kind.

Wij ondervonden dat aan den lijve,
het is niet te omschrijven.
Haar liefde en haar trouw,
die vergeten wij niet meer zo gauw.

Iggy lag ziek en erg slecht,
toen hebben we meteen gezegt:
Is er geen kans meer, dat Iggy beter wordt?
Zeg het ons dan, maar houdt het kort.

Iggy is van ons heengegaan op 26-11-2009,
Iggy was voor ons een heel groot zegen.
Iggy was haar naam,
wij wilden geen sectie verrichten op haar lichaam.

Iggy was geen proefkonijn,
dat zouden wij ook niet willen zijn.
Daar hoeven jullie niks van te leren,
Iggy hebben we op 27-11-2009 laten cremeren.

Of deze:

Ons hondje,

Een witte zachte vacht,
een kwispelende staart.
Een paar bruine ogen,
je bent ons zoveel waard.

In je comfortable mandje,
lik jij je pootjes schoon.
Je kijkt ons zo onschuldig aan,
je blijft bij ons gewoon.

Maar nu is ineens de tijd gekomen,
dat wij je mee moeten nemen.
Je bent zo ziek, je merkt het zelf niet eens meer,
maar John en Sonja en Chelsea moeten nu wenen.

Je houdt je flink en sterk,
maar slaapt dan gestaag in.
We zeggen je voor de laatste keer vaarwel,
we hebben nergens meer zin in.

Ons lieve hondje Iggy is nu voorgoed bij ons vandaan,
we zijn erg verwart.
Voor eeuwig en altijd,
heeft ze een plaatsje in ons hart.

Ik wilde jullie nog even een gedichtje laten lezen, die ik geschreven heb voor Iggy, dat staat ook bij haar foto en urntje, op de schouw in de woonkamer.
Het gaat zo:

Lieve Iggy,

Het is koud en stil om ons heen,
als ik onze tranen wegveeg.
Het plekje waar je altijd lag,
is nu voor altijd leeg.

Wij missen je,
dat klinkt misschien heel erg raar.
Nu je er niet meer bent,
voelt alles o zo zwaar.

Ze zullen ons wel uitlachen,
omdat we huilen om onze hond.
Maar echt,
we wilden dat je nog bestond.

Je was,
en bent nog steeds onze beste vriend.
We houden van jou,
en misschien tot ziens.

Graag wil ik jullie reactie, wat jullie er van vonden.

Groetjes Sonja, Iggy+ en Chelsea

Hoi Hoi,

Ik wil nog een gedichtje plaatsen, het gaat zo:

Wij kunnen je maar niet vergeten,
waarom doet het nog zoveel pijn.
Waarom ben je van de wereld weggenomen,
om ergens anders te zijn.
Wij hadden je nog graag hier gehad,
dat leek ons toch nog zo fijn.
Wij konden het maar niet geloven,
dat het zo heeft moeten zijn.

Of deze:

Je naam (Iggy) staat in onze harten geschreven,
het einde kwam veel te gauw.
Maar in gedachten blijf je eeuwig leven,
je liefdevolle manier van spelen,je liefde en je trouw.

Met je eigen lichaam in gevecht,
je geest zover verheven.
Is je strijd ten nadele beslecht,
en kon je niet blijven leven.

Of deze:

Duizend woorden zijn te weinig,
om te zeggen hoe je was.
Duizend woorden zijn te weinig,
voor de omvang van de wanhoop,
toen je niet meer genas.
Duizend woorden zijn te weinig,
voor de grote van jouw moed.
Duizend woorden zijn te weinig,
vanaf het begin, tot aan je afscheidsgroet.


Groetjes Sonja, Iggy+ en Chelsea.

Prachtig gedicht!!

Prachtig Sonja, wat kan je je gevoelens mooi uiten zo!

hoi Sonja
bij deze gedichten komen de tranen weer
voor mijn Donja
zal weer heel lang duren voor ik er aan gewend ben net als bij Layka
maar die gedichten zijn prachtig
wou dat ik zulke mooie gedichten kon schrijven

groetjes en een pootje van Sascha

Dank jullie wel, voor jullie reacties.

Groetjes Sonja, Iggy+ en Chelsea.

Ik spaar mooie, vooral Engelstalige gedichten voor bij het overlijden van huisdieren. Er zijn zoveel mooie te vinden. Dit is er eentje van:

And so, I am glad

Not that she is gone

But that the earth she lived and walked upon

Was my earth too

and that her I'd known

and love I'd shown.

Tears? Oh, yes,

but then a smile

That I had walked with her a little while.

- - Anonymous

Nog een hele mooie die voor tranen, maar ook voor een glimlach zorgt:

HEAVEN'S DOGGY-DOOR

My best friend closed his eyes last night,
As his head was in my hand.
The Doctors said he was in pain,
And it was hard for him to stand.

The thoughts that scurried through my head,
As I cradled him in my arms.
Were of his younger, puppy years,
And OH...his many charms.

Today, there was no gentle nudge
With an intense "I love you gaze",
Only a heart thats filled with tears
Remembering our joy filled days.

But an Angel just appeared to me,
And he said, "You should cry no more,
GOD also loves our canine friends,
HE's installed a 'doggy-door"!

jan cooper '95