Gedichten over overleden huisdieren

Dit gedicht heb ik niet zelf bedacht, maar het sprak me wel heel erg aan, dat er mensen zijn die echt zo met een huisdier om kunnen gaan, lees het gedicht maar:

Het Hondje:

Vrolijk loopt het kleine hondje,
met zijn baasje mee.
Aan een heel lang touwtje,
alles leek oké.

Hij heeft zijn baasje lief,
wil ervoor vechten.
Desnoods er voor sterven,
die kleine hartendief.

Dan stopt het baasje in het bos,
bindt het hondje aan een grote paal.
En laat hem daar eenzaam en alleen achter,
wat een groot schandaal.

Het hondje zit daar maar te wachten,
op het baasje dat hem daar achterliet.
Hij kan het niet begrijpen,
het hondje heeft zoveel verdriet.

Vele lange, bange nachten,
ligt het hondje daar te wachten.
Maar het hondje is zo moe,
een aller laatste snik, zijn oogjes vallen toe.

De sneeuw bedekt het kleine lijfje,
het hondje is er niet meer.
Hij bleef nog zo graag bij zijn baasje,
maar die wilde hem niet meer.

Jhaa ik weet wa het is ;(

keb mijnn maltezer ook laten cremeren , dat is een deel van je gzin zo een hond ,

kheb zelfs zyn as in m'n ketting laten steken ;s

hij is voor altijd bij me !

& ps ; mooooi gedichtje echt woar!

x

ik heb er bij zitten want was erg mooi geschreven erg ontroerend...ik mis mijn hond ook ,is in 2007 gestorven aan kanker....

Wie hebben er nog meer mooie gedichten over hun overleden hond geschreven, zet hem dan hier maar bij?

Hallo. Ik heb na het overlijden van onze Max ook een gedichtje geschreven. De reacties daarop hielpen mij enorm.
Geen natte neuzen meer op het raam
Geen scheef koppie meer bij het horen van zijn naam
Geen vrolijk geblaf bij de komst van bezoek
Geen gebedel om een stukje koek.
Ook geen ogen die vragen waarom is deze pijn niet te verdragen
Een moeilijk besluit hebben wij genomen. Maar (een beetje troost) aan jouw pijn is een einde gekomen
Max van Worikben 12 april 1994- 23 oktober 2002

Mooi geschreven Marion, de rillingen lopen over mijn lijf.

Super mooie gedichten moet er spontaan bij wenen ..
Heeft er iemand een gedicht over een klein hondje dat op sterven ligt ?

Wat een prachtige gedichten allemaal..!

ik wou dat ik gedichten kan schrijven

bedankt voor jullie tekst en veel sterkte ermee

Hele mooie gedichten staan hiertussen! Allemaal nog veel sterkte met het verlies!

allemaal hele mooie gedichten.
Ik heb er ook één gemaakt.

.

Altijd kwispelend, vrolijk als je ons zag,
Je sprong tegen ons aan elke dag.
Maanden verstreken en het ging niet meer goed,
De buikecho die van je werd gemaakt, voorspelde niet iets goeds.
Medicijnen kreeg je mee, elke dag een paar.
Na een paar weken, ging het dan toch weer goed.
Me moeder die naar het crematorium ging,
Om te kijken hoe het daar was.
‘ik wil voorbereid zijn’ was alles wat ze tegen me zei.
Boos schudde ik me hoofd, tranen in me ogen.
‘hij zal nog lang bij ons wonen’ zei ik boos.
Een maand later ging het slechter, en slechter,
Ik zag hoe hij voor zijn leven vechtte.
Medicijnen was waar je van in leven bleef,
Met schuldgevoel keek ik hoe je het naar binnen eet.
Een paar dagen later at je niet meer,
Je deed niks meer, en keek versuft.
Je stond niet meer, en wou niks meer.
2 dagen later zat ik voor hem,En hij keek me aan.
Alsof hij wilde zeggen :
‘Me lichaam kan niet meer, maar ik zal blijven vechten’.
‘sharona kom snel’ was wat ik rond 6 uur hoorde.
Ik rende naar dr toe, en ze wees naar voren.
Daar lag hij, in de keuken, met bloed uit zijn mond.
Snel ging ik naar hem toe, en knielde op de grond.
Terwijl me moeder de dierenarts probeerde te bellen,
Keek boomer me aan.
Alsof hij wilde zeggen: ‘bedankt voor alles,
Maar ik kan niet meer’.
Huilend zaten we in de auto, op weg naar de dierenarts.
Hoop? Dat had ik niet meer, toen ik de schuim uit zijn neus zag.
‘het spijt me, zijn hartje klopt niet meer’ was alles wat ik nog hoorde,
Me leven stortte in, dit kon ik echt niet geloven.

Wat een mooi gedicht Sharona.

Speciaal voor Jordy

Afscheid doet zo,n pijn.
Om niet meer bij je hondje te zijn.
Alles heb je ze gegeven.
Het was voor de rest van zijn leven.

Maar nu is het voorbij.
Jij bent niet meer bij mij.
Ik moest toen voor jouw beslissen.
Schatje wat zal ik je missen.


Jordy voor altijd zal je in mijn hart blijven.
Jou vergeet ik niet en dat doet mijn zo,n verdriet.

Een hele dikke knuffel

In gedachten ben ik bij jou.
Om dat ik nog zoveel van je hou.
Jou vergeten kan ik niet.
Dat doet mij heel veel verdriet.

Jij was de zon in mijn leven.
Ik heb van jou zo veel liefde gekregen.
Als ik thuis kwam keek je mij altijd lachend aan.
Ik wou je dan ook nooit laten gaan.

Maar toch kwam die moeilijke dag.
Ik was totaal van slag.
Ik gaf je nog een laatste kus.
Daarna kreeg je voor altijd je rust.

Mooi geschreven Diana, echt mooi gedaan.
R.I.P Jordy, en alle hondjes die niet meer bij ons zijn.

dankje wel sonja de jouwe zijn ook zo mooi geschreven.

Bedankt, en wat een gevoelens maken ze los bij ons hé.

ja dat kun je wel zeggen he.en zijn toch ook je kinderen waar je jaren plezier van hebt gehad.en ineens is dat weg en wij moeten verder met ons leven.maar ik denk er altijd wel met een goed gevoel aan terug.ze zullen altijd in ons hart blijven bestaan.

Ja Diana, daar heb je helemaal gelijk in, voor mij zijn mijn hondjes ook mijn kinderen, mede ook omdat ik zelf geen kinderen heb, dus beteken ze alles voor mij en mijn partner.

Dankje Sonja, de jouwe zijn echt supermooi!

Dank je wel Sharona, het zijn allemaal mooie gedichten, zo zie je maar, dat er veel meer mensen gedichten schrijven over hun overleden huisdier.

Ja idd, heel veel raken je ook echt, in vele gedichten voel je zoveel verdriet.

Ja, dat is waar, ik schrijf ze door het te werken van het overlijden van ons meisje Iggy+.

Ja en ze zijn ook super mooi!
Bij sommige heb ik gewoon echt tranen in me ogen.

Dank je wel Sharona, ik leg dan ook mijn hele hart en ziel in mijn gedichten.

Als ik oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan....
de laatste goede daad.

Beslis voor mij en wees niet laf,
past eigenliefde bij de vriendschap die ik je gaf?
of uitstel....tot het beter past bij een verloren strijd
Ik ben niet bang tijdens de laatste gang,
Je loopt niet weg, je kijkt me aan
Je noemt me bij m'n naam en houdt me stevig vast.

Vsndaag voor het laatst groet ik jou met mijn hondenstaart,
wat jij liet doen, deed jij voor mij.
Je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
Nee, huil nu niet.

Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond,
Jij bent mijn baasje, en ik jouw hond.

(deze heb ik ooit eens overgeschreven, en bewaard, omdat ik 'm zelf zo mooi vond toen onze vorige teckel overleden was)

Mooi Héleen.

oor mijn lieve schat.je blijft voor altijd in mijn hart.

Waarom moest dit gebeuren.
waarom moest ik je laten gaan.
Van binnen voel ik mijn hart scheuren.
Nooit meer zal ik je zien staan.

Zonder jou verder gaan doet zo,n pijn.
Gewoon dat je nooit meer bij me zal zijn.
Hoe moet ik hier mee door.
Als ik nooit meer je blafje hoor.

Ik ben stuk van verdriet.
En niemand die dat ziet.
Jij was gewoon alles in mijn leven.
Daarom heb ik dit gedicht voor jou geschreven.

Jordy ik mis je zo.

Mooi geschreven over Jordy Diana, echt mooi gedaan.

hoi sonja

dit is gewoon mijn gevoel he.de ene dag gaat het wel heel goed. dan denk ik wel aan hem maar niet echt met verdriet.vandaag mis ik hem weer veel meer.ik zie dan zijn foto op de kast staan en daar kijkt die zo lief op en dat doet pijn.het besef dat die nooit meer terug komt wordt nu groter.en het gaat ook niet zo goed met lady dus het komt gewoon harder aan nu.

groetjes diana