Gedichten over overleden huisdieren

Hoi Bianca,

Kijk anders even op mijn eigen page, daar staan linken op, naar verschillende gedichten site´s, misschien vind je daar iets tussen.
Verder houdt ik ook van katten, heb ze zelf ook gehad, maar omdat mijn vriend er allergisch voor is, hebben we voor een hond gekozen, maar dat maakt het verdriet er niet minder om, als je je geliefde huisdier verliest, heb het zelf ook ervaren met mijn eigen kat die ik vroeger thuis had, die hebben we moeten laten inslapen, en ook dat doet me nog veel pijn, ook al is dit al meer dan 20 jaar geleden, een hond, een kat, een vogel of wat voor een dier iemand ook voor gekozen heeft, je kunt er net zo veel van houden, ook zij zijn dieren met gevoelens.
Verder wens ik je heel veel sterkte met het verlies van je kat.

Groetjes Sonja, Iggy+, Chelsea en Amy.

Hoi Bianca,

Deze is speciaal voor jou:

Dank je wel voor de tijd,
dank je wel lieve meid...
Voor de tijd je met mij hebt doorgebracht,
voor iedere dag en bijzondere nacht.

Dank je wel dat je er altijd voor me was.
Dank je wel voor je aanwezigheid,
ook al kwam dat niet altijd van pas
Nu pas is dat besef het grootst, maar helaas te laat...
geen moment meer dat je heerlijk in de weg staat.

Dank je wel voor jouw houden van,
zo onvoorwaardelijk zoals alleen jij dat kan.
Nooit meer jouw pootjes om mij heen,
geen lieve kusjes en kopjes tegen mijn been

Dank je wel lief kattenkind...
dankbaar ben ik dat ik jou heb bemind.
In mijn hart zal jouw liefde en koppie altijd aanwezig zijn,
maar helaas doet jouw afwezigheid zo'n vreselijke pijn.

Groetjes Sonja, Iggy+, Chelsea en Amy.

Hallo allemaal.
Afgelopen woensdag hebben wij onze beste maatje verloren.
Hij werd afgelopen 27 juli erg ziek, en na allerlei onderzoeken werd geconstateerd dat hij een vorm van acute leukemie had, geen oplossing voor. Alleen tijd rekken was een optie dmv van prednison en of chemo.
Met de prednison zou het weken duren eer het niet meer werkte en hij heel erg last zou hebben van de complicaties, andere optie zou zijn chemo, wat ook een levens velenging zou zijn.
Wij naar huis met een knoop in de maag, want wat moesten we doen?
Ik dacht ik slaap er een nacht over, mischien is Ug morgen wel beter.
Maar de volgende dag was hij er erger aan toe, toen heb ik het moeilijkste gedaan wat ik mij voor kan stellen.

Afgelopen woensdag hebben wij thuis na een dag verdriet, en leuke dingen doen met Ug, afscheid genomen van hem, hier in huis, met zijn famillie.

Ug ik krijg je niet uit mijn gedachten, elke keer als ik thuis kom, verwacht ik je daar,als ik een boterham smeer, sta je niet meer te kijken of er misschien iets op de grond valt, of je wel een stukje kaas krijgt. Kom ik in de ochtend beneden, en je ligt niet voor de deur op mij te wachten met een blik van (he, he luilak, heb je eindelijk weer tijd voor mij. Ik kom warempel thuis, en alles is nog schoon, geen poot afrukken meer op het aanrecht van jou om te kijken wie er allemaal voor het huis langs loopt.
Ik mis je vrien, het spijt mij dat ik niet meer voor je heb kunnen doen maatje.

Tot we elkaar weer zien!!
Love you to the moon and back moonie!



Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben.
Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen,
omdat je me niet kan voelen met je handen of me
in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je
hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een
andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze
scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.

Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben
en dat je er nu maar overheen moet zijn?
Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen
voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen
dat het normaal is? Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid
bent te accepteren dat ik dood ben.
Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.

Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de
dag dat je me mee naar huis nam.
Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt?
Keek ik niet naar je met totale liefde,
zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen?
Dit wilde ik ook!

Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was,
en de dingen die we allemaal samen deden?
Je was zo trots op me!
Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde,
boos was of verdrietig.

En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had,
wachtte ik geduldig op je.
Ik was er altijd voor je.
Ik keek naar je met acceptatie, liefde en geduld dat
je je soms een beetje onwaardig voelde.

Je was in mijn ogen nooit onwaardig.
Weet je nog toen ik ouder werd?
Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer.
Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis.
We zijn zo lang samen geweest.

Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei.
Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde.
Ik kon niet genoeg van je krijgen.
Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen.

Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde.
Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld.
Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde,
en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden.
Je beloofde me dat je altijd van me zou houden.

Ik geloofde je.

Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta?
Herinner je de diepte in mijn ogen,
al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld,vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt?

Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur.
Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben.
Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet
gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.

Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief.
Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn?
Hoe had je van me kunnen houden als ik geen
geestelijke diepgang had gehad?

We zijn allemaal gemaakt van energie dat diep in ons zit.
Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht.
Het is energie dat leven is.
Het heeft geen begin en geen eind.
Het is er gewoon en zal er altijd zijn.
Zonder dat zou er geen leven zijn.

Je kan het niet zien of vasthouden.
Je kan alleen maar weten dat het er is.
Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond.
Die liefde kon je niet vasthouden of zien,
je kon alleen weten dat het er was.

Ze zeggen dat je me maar moet vergeten,
dat je me nooit meer zal zien omdat dieren niet naar de hemel gaan.

Ik ben hier om je iets anders te vertellen.

Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was.

Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was?
Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen?
Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel,
geen energie, geen liefdevol licht had?
En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?

Als mijn wezen niet van de energie van het leven was,
hoe had ik dan kunnen leven?

Jij weet beter.

Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook.
Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden.

Maar het leven gaat door na deze
geweldige waardevolle fysieke omgeving.
Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden.
Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets
beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen.

Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren.
Net zoals ik jou eerde.
Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven.
Energie kan niet sterven.

We krijgen tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien.
Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan.
Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel.
Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.
Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn,
en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.

Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar.

Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter.
Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor.

Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter.

Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven.
Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten,
omdat herinneringen vervagen.

Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen.
Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.

Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij,
en ik voel me vereerd en nederig.

Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden.
Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij.
En als je me nodig hebt zal ik er zijn.

Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest.

Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af.

Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op
trots op mij te zijn, ik ben een vriend waar je trots op kunt zijn.

Ik ben nog steeds je vriend

Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven.

Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.

Tot wederzien!

erg mooi jerry. ..heel veel sterkte. gr. nina

Een hond om trots op te zijn, een baasje om trots op te zijn. Delen van één geheel, samengevoegd en nooit meer te scheiden. Sterkte met het verwerken.

Aller eerst heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van Ug Jerry en Paula, verder mooi geschreven, echt heel erg mooi.

op 24 okt 2011 is mijn hondje cindy verdronken in de vijver ze is 18 jaar gworden maar oooh wat voel ik mij schuldig ben er zo kapot van ze was zo lief cindy lieve schat rust maar zacht ooit komen we weer bij elkaar dikke kus je vrouwtje

Sterkte Sabrina.

Deze kwam ik ooit ergens tegen en vind ik erg mooi omdat het gezien wordt vanuit de hond:

Als ik eens broos en zwak zal zijn
en niet meer slapen kan van pijn
Doe dan wat nodig is want och
Die laatste slag verliest men toch
Ik weet dat het je droef zal maken
Dwing toch jezelf niet te verzaken
Dan meer dan andere dag
Blijkt wat je liefde echt vermag

We hadden het jarenlang zo goed
Dan geef ons ook die laatste moed
Jij wilt toch ook niet dat ik lijdt?
Laat mij dus gaan te rechter tijd
En breng mij waar men hulp mij biedt
Een bede slechts: verlaat mij niet!

Hou mij zacht pratend tegen je aan
totdat mijn ogen breken gaan
Je weet, al is het later pas
Dat dit heus voor mijn bestwil was
Al gaf mijn staart zijn laatste groet
Ik lijdt niet meer dan dat is goed

Treur niet omdat het lot bewerkt
Dat jij, juist jij,mijn tijd beperkt
Wij waren toch elkaar zo na
Laat dat je troost zijn als ik ga....

Dit gedicht schreef ik zelf voor mijn overleden dieren:

Ga maar lieverd,
Je leven is niet fijn meer
Ga maar schat,
Nog even
En je hebt geen pijn meer

Ik hou je vast en blijf bij je
Doe je ogen maar toe
Blijf niet langer lijden
Je bent het leven moe

Ga maar naar het licht
De hemel wacht op jou
Dank je voor je vriendschap
Je was onvoorwaarlijk trouw

Ik laat je gaan uit liefde
Jouw tijd is voorbij
Nu moet ik verder zonder je
Maar in mijn hart
Blijf je altijd bij mij

Mooi geschreven Patries, Pebbles en Pumba.

Mooi geschreven

Echt waar, echt hele mooie gedichten om te lezen.

Bengel 08-05-2003 - 05-01-2011


Lieve Bengel,

Er is bijna een jaar verstreken, wat een tijd,
dat jij bent gestorven lieve vent.
Ik staar naar je foto, je urn met as,
en dan denk ik eraan, hoe mooi het was.
Er is geen hond op de wereld die jou kan vervangen,
toch kwam met de dag meer het verlangen,
om opnieuw weer een hondje aan te schaffen,
want ik mis de vriendschap...het wandelen...het blaffen!
Met jouw karakter en jou lieve kop ben ik op zoek gegaan,
op marktplaats zag ik haar foto staan en sprak me erg aan.
Het was een ontzettend aardige mevrouw,
en haar hondje leek niet op jou maar haar karakter wel!
Eindelijk had ik gevonden wat ik zocht,
en ik heb bij haar een lieve klein malamutje gekocht.
Op 3 juli is ze geboren, ze gaat Una heten,
maar denk niet lieve jongen, dat ik je ben vergeten.
In augustus werd ons huis haar nieuwe stekkie,
maar in mijn hart heb jij je eigen plekkie.
Het roept gemengde gevoelens bij me op,
heel veel vragen spelen door mijn kop.
"Een half jaar na jou.....is het niet te vlug?"
Anderzijds besef ik: "Jij komt nooit terug!"
Ik hoop dat je vrede zult hebben met mijn besluit,
ik moest het kwijt , het moest er even uit.
Una geeft me weer vreugde aan het leven,
en ik zal haar al mijn liefde geven. Bo en Una
zijn de toekomst.... jij bent het verleden,
en als je kijkt vanaf je wolkje naar beneden,
geef me dan een teken dat het goed zo is,
ondanks het feit dat ik je nog steeds mis.

Lieve Bengel ik hoop dat je samen met
Tinus en Kanjer het goed hebben achter
die mooie regenboog en groene weides.


Je blijft altijd in me hart!

Je allerliefste vrouwtje

Mooi geschreven Renate.

mijn hondje hat een droge lever en een nier probleem aan haar 2 nieren en ze
moest veel mediecatie pakken maar de dieren arts zij da ze heel ziek was en dat ze moest ingeslaapen worden maar ik moest het niet zien ik was kei veel aant wenen ik wil haar terug
ze betekent super veel voor mij ik wil haar terug i love jou forever xxxxx

Lang verwacht,veel te snel, maar het moment is nu onherroepelijk daar,
Het moment van afscheidnemen, afscheid nemen van elkaar.
Natuurlijk wist ik, dat ik jullie weer af zou moeten staan,
maar heb het voor mij uitgeschoven, wist er niet mee om te gaan.
Het was onbetaalbaar, 3 mnd. met een glimlach ontwaken,hoelang hiervoor was de laatste keer?
Dagen, weken, maanden, hoelang precies weet ik zelfs niet meer.
Met alle zorgen om de puppies, het bezig blijven, verdrong ik mijn groot verdriet,
Had er nu 8 om voor te zorgen, en soms mistte ik je wel enkele uren niet.
Met de pijn van het scheiden, is nu ook de pijn van het missen weer daar,
zonder de vlijmscherpe randjes, maar nog altijd aanwezig, en niks minder zwaar.
Nu echter, zie ik weer een lichtje, dankzij de poepsels, heerlijke slopers,lekker stel,
Want jullie waren mijn redding, dat zie ik nu wel.
Nieuwe baasjes, zorgvuldig gekozen, nemen nu de zorgen waar,
Maar weet altijd, nu en later,
in jullie ouderlijk huis staat altijd een mandje klaar!!

Mooi geschreven Bee.

hey ik ben een meisje van 12 en mijn bff haar hamster is net dood gegaan . Dus ik besloot om een gedichtje op te zoeken van een overleden hamster , maar dat vind je niet zo snel dus besloot ik om er zelf een te maken . 

Hey ik ben een meisje van 12 en mijn bff haar hamster is net dood gegaan . Dus ik besloot om een mooi gedicht op te zoeken  , maar over een hamster vind je niet snel dus besloot ik om er zelf een te maken .   

 
tranen vloeien
tranen stromen 
ik wou dat er een eind aan zou komen 
ik wou dat je bij mij kon zijn 
maar dat is niet en dat doet me zo veel pijn 

maar het leven bestaat uit komen en gaan 
van de zon naar de maan 
en verder waar levens bestaan 

ik weet nog dat jij voelde aan zijn vacht 
en de hele tijd aan hem dacht
met zijn kleine oogjes op jou gericht 
zag ik de glimlach op jou gezicht .

Toen hij in dat hok zat dacht jij hij voeld zoch vast alleen 
maar nu zit hij niet in zijn hok en heeft hij duizend vrienden om zich heen.
daar boven heel hoog 
verder dan de sterren en het blote oog 
maar nu ben je ook blij 
ook al ben je niet bij mij . xxx

xxxxx
Danté

toen mijn bff dit hoorde moest ze zo hard wenen maar dat was omdat ze blij was en het heel mooi vond dat verast me eigenlijk wel heel hard xxx .

mijn hond is gestorven en ik vind het niet leuk max ik hoop dat je het hoort en hier al vast een gedicht voor jou

een traan in mijn ogen een traan om jouw hoeveel ik van je houw
p.s. ik zal je nooit vergeten en je blijft leven voor mij in mijn hart

Mooi geschreven Kaat, kort maar krachtig.

ik kreeg tranen toen ik hoorde dat mijn hondood was

jeetje wat mooi ik zit hier gewoon te snikken.weet dat mijn hond geen jaren meer heeft misschien een maand of 6 en dan raakt dit je hoor.
erg mooi kan niet anders zeggen.
groetjes greet

Jeetje...
Ik heb gelukkig nog niet meegemaakt dat een hond van mij is overleden, maar het lijkt me zo verschrikkelijk!
Ik was 6 toen Kelly bij ons kwam wonen als een pupje van 8 weken. Nu ben ik 16 en Kelly is 10. Langzaam maar zeker begin ik er wel steeds meer aan te denken hoe vreselijk het is om haar kwijt te raken. Als ik mijn neus in haar vacht duw en haar vacht ruik (oké, het klinkt een beetje raar) dan springen de tranen mij in de ogen bij de gedachte dat ik ooit die vacht niet meer kan aanraken...
Ik ga genieten van de tijd die Kelly ons nog samen geeft. Ze is tenslotte geen grote hond en ze is nog kerngezond dus ik ga er van uit dat ze nog minstens 5 jaar (hoop ik) mee gaat. Ik kan me gewoon geen leven voorstellen zonder mijn lieve, ondeugende Kelly

Sterkte voor iedereen die een hond is verloren!

heel erg knap gedaan

Mijn lieve maatje is 3 augustus 2012 in moeten laten slapen, 14 jaar was die bij me, ben zelf 16. Nooit afscheid kunnen nemen, ik was op vakantie.. En hoorde ineens dat me lieve maatje er niet meer was.. Nog nooit zo kut vakantie gehad. Mijn lieve maatje waar k 14 jaar mee was, is er niet meer? Kon t niet geloven, hoe kon ik 14 jaar met m zijn geweest en niet eens afscheid hebben kunnen nemen bij ze laatste adem.. Ik heb dit na bijna 7 maanden nog steeds geen plekje kunnen geven.. Ben er nog steeds stuk van.. Elke keer gaat maar door me hoofd, ik had afscheid moeten nemen, waarom toen, toen k er niet was.. Ookal is t beter zo voor m, het maakt me gek.. Sorry voor dit dramatische gedoe, het lucht voor mij weer even wat op.. 
Liefs 

Hoi Anonieme Gast,
Ik weet precies hoe jij je voelt, ik heb in 2009 ook geen afscheid van mijn hondje kunnen nemen, ze is 10 jaar en 5 maanden geworden, ze is aan 15 zware epileptische aanvallen in drie dagen tijd overleden bij de dierenarts, die het niet nodig vond om ons te bellen, toen het slechter met ons hondje ging, wij moesten zelf bellen, en op dat moment, dat wij belden, blies ze net haar laatste adem uit, helemaal alleen, zonder iemand om haar heen in een hokje bij de dierenarts.( Niet onze eigen dierenarts).

wat ontzettend mooi geschreven :(