Dit moet je vooral niet doen

vanalles eigenlijk, juist weinig echt klein spul (wat ook logisch is). Ik heb zelf ook 1 grote hond, als je denkt dat size matters 

Ik vroeg het omdat grotere honden -als ze probleemgedrag vertonen-moeilijk hanteerbaar zijn dan kleintjes. Tuurlijk heeft het vaak te maken met opvoeding maar er zijn natuurlijk ook gewoon honden met zwaar probleemgedrag waar je zelf niks aan kan doen.

Ik vind die kleinere honden juist lastiger om weer terug op aarde te krijgen. Minder schade als het vanwege gedrag mis gaat, maar qua hanteerbaarheid als ze in een bepaalde state of mind zitten en jaren dit al gewend zijn vind ik ze lastiger hanteerbaar dan een gemiddeld wat grotere hond eerlijk gezegd.

Het ligt er natuurlijk aan over wat voor problemen je het hebt. Als het bijvoorbeeld over agressie gaat of problemen met aan de lijn lopen (enorm tekken) een hond van een kilo of 40 moeilijker hanteerbaar is. Maar ligt eraan over welke problemen je het hebt natuurlijk.

Want kleine honden hebben andere breintjes dan grote honden?

Timing, lichaamstaal en dingen concreet kunnen maken zijn enorm belangrijk in de opvoeding. Van die ongeleide projectielen die je tegenkomt doen niet zo omdat ze positief dan wel met correctie zijn opgevoed, maar omdat de eigenaar er gewoon geen gevoel voor heeft. Dan kun je wel van methode switchen (opeens meer gaan corrigeren bijvoorbeeld) maar eigenaar heeft nog steeds een slechte timing dus het zal geen bal uitmaken. Hond snapt er toch niks van.

Dit vind ik ook het lastige aan een forum. Soms hoor je mensen zeggen dat “niets werkt” en ze alles geprobeerd hebben. Maar eigenlijk is alles wat ze geprobeerd hebben op een onhandige manier uitgevoerd en dan werkt het inderdaad niet.. Maar zoiets kan je niet goed overbrengen via tekst. 

Met honden trainen is geen trucje van zoveel stappen vooruit, omkeren, koekje op deze hoogte, vijf keer complimenteren en één keer indringend in de ogen kijken. Wil je een fijne hond in huis hebben zal het veel meer holistisch en systemisch bekeken moeten worden. Het is niet een lineair iets.

Er zijn ook honden met gedragsproblemen die gewoonweg niet op te lossen zijn. Maar dat komt niet heel vaak voor gelukkig. 

Mee eens, maar die honden zijn niet in de meerderheid. 9 van de 10 keer is het gewoon een falende opvoeding.

Waarbij de grootste boosdoeners zijn:

1. het niet kunnen aanleren van hele basale, simpele dingen als een bijtrem, of niet opspringen, enzovoorts.

2. het niet kunnen interpreteren van hondengedrag en vervolgens zelf met een verklaring voor dat gedrag komen die eigenlijk nergens op slaat. Zoals "hij wil mij beschermen" of "hij is zo enthousiast". Of de welbekende "hij wil alleen maar spelen". En in het verlengde hiervan, dingen zielig vinden die helemaal niet zielig zijn, zoals je hond begrenzen, of bepaald gedrag corrigeren.

Even ook deze in de reactie meenemen "Want kleine honden hebben andere breintjes dan grote honden?"

Dat vind ik niet, een hond is een hond. De wat kleinere honden die in een bepaald patroon waren gekomen en daar mee weg kwamen of geen consequente structuur kregen, daarbij ervoer IK dat ze in aanvang meer weerstand gaven om het om te buigen tot soms uit frustratie bijten aan toe om toch te blijven doen omdat ze vaak hun zin daarin kregen.

En dat ging om kleine dingetjes.. als in alleen willen lopen of komen als er voer tegenover stond.. maar ook claimgedrag en daardoor lelijk gedrag naar andere honden al dan niet binnen een bekende groep. Dat laatste vond ik wel een ding destijds en daar ging ik tegenin omdat die hond bij mij kwam te wonen. 

Later draaiden we allebei bij, maar merkten mensen uit haar oude omgeving wel op dat ze toch meer aan mij ging hangen of bij mij kwam bij onzekerheid. Dat gaf wel aan dat ze zich uiteindelijk prettiger voelde bij meer structuur ipv haar eigen plan te trekken. Ze veranderde ook van een hond die regelmatig zich af afzonderde in huis naar een hondje dat zich wel bij ons en de andere hond ging voegen/gezellig erbij kwam liggen.

Bij haar hoefde ik ook niet met koekjes en trucjes aan te komen trouwens ze was geen hondje die graag zich liet commanderen, altijd zo gebleven en dat was goed. Ze kwam als je riep, en een zit als het echt moest maar daar bleef het wel bij whaha en dat was ok, haar gedrag was voor MIJ meer een issue omdat het niet prettig samenleven was in het begin. Haar baas begon dat op een bepaald moment ook in te zien, het gaf te veel spanning.

--

Wat je hierboven zegt kan ik me helemaal in vinden. Het is ook wel zo dat als je met meerdere personen een hond wil gaan opvoeden, dat stukje er ook bij komt.. Je moet wel met zijn allen min of meer dezelfde Ja en Nee hanteren.

Was in begin met mijn vriend dus wel grappig dat duidelijk het verschil was dat hij vooral zijn hele leven wat kleinere honden had gehad waarbij het niet zo nodig was om zo op die gehoorzaamheid te hameren, en ik juist heel veel gehoorzaamheid/controle  wenste te hebben omdat de herders nu eenmaal niet zo jofel ontvangen worden als ze niet geheel onder controle staan van een baas.

-

Maar ook daar moet je balans in vinden, ik heb veel van de verschillende type en karakters honden geleerd in ieder geval. Vooral hoe het NIET moest  maar wel hoe ik het anders kon gaan doen, met klein, middelmaat en wat groter.

En trouwens ook niet overal direct op corrigeren, dat werkt bij veel volwassen honden die vanuit een overleving of gewenning reageren absoluut niet. Je hoeft het niet te accepteren, maar verzin eerder maar iets om de hond uit de situatie te halen en een alternatief te bieden dan dat je dwingend of corrigerend gaat reageren. Leer ze eerst maar hoe het anders kan.