Reactiviteit overwinnen

Mijn hond is bijna 22 maanden en al 10 maanden werken wij aan reactiviteit naar andere honden. Reactiviteit aan de lijn maar ook al incidenten gehad wanneer hij los was, nl honden opjagen en intimideren. Elke keer als het de goede richting uitgaat en ik denk dat het ons gelukt is + de teugels vier en hem meer contact laat hebben met andere honden, lijkt het terug mis te gaan. 
Soms begin ik te twijfelen of reactiviteit te overwinnen is. Zijn er hier succesverhalen? 

Laatst kwam ik dit artikel tegen, misschien vind je het interessant om te lezen? https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/honden-die-conflicten-opzoeken/?fbclid=IwAR19fuDpCewguTqAjEIDbYjvo3QBSCdFt64LiyXvtwi6JvRi8Hzl0uEzcdg

Ik vond het wel een goed informatief stukje, al weet ik niet of ik het zelf onder pestgedrag zou verwoorden. Honden bouwen spanning op (spanning kan zowel positief als negatief zijn) en hoewel wij mensen spanning vast (kunnen) houden in het lichaam, is het voor honden de normaalste zaak om spanning gelijk uit hun systeem te werken. Ik weet natuurlijk niet wat jullie allemaal geprobeerd hebben, of er trainers zijn die jullie assisteren... Maar om te leren signalen te herkennen van hoe en wanneer je eigen hond spanning opbouwt, en te leren hoe daarbij te handelen, is het in mijn ervaring erg leerzaam om met je hond te gaan praktijkspeuren. Zodra je de signalen/communicatie van je hond eenmaal herkent en weet hoe je daarop in moet spelen, zal je hond op den duur minder spanning opbouwen in dergelijke situaties en heb je minder last van uitval gedrag. 

Ik kan het trouwens niet goed opmaken uit je stukje of jullie een reutje of een teefje hebben, maar reuen in de puberteit hebben als ik het goed onthouden heb een testosteron level dat 7x hoger is dan een volwassen reu. Dat maakt dus dat reuen in de puberteit heel veel last hebben van hun hormonen, en dus sneller spanning kunnen opbouwen. Een beetje extra sturing/leiderschap hebben ze in die periode wel nodig. Daarmee bedoel ik niet zozeer een hardhandige aanpak, maar dat leer je wel als je gaat praktijkspeuren. 

wat een goed artikel

ik sluit me helemaal aan bij jouw reactie

Jenna is ook reactief, bij haar eerder doordat ze angst heeft voor andere honden, en dat komt denk ik door slechte ervaringen in het verleden en het feit dat haar ogen heel slecht zijn. Zij blijft dus altijd aan de lijn, ik maak bogen, hou afstand, of als dat niet kan loopt ze kort naast me, riem in 2 handen zodat ze niet voor me uit kan schieten, en we lopen stevig ritmisch door. Bij haar is het dus niet over gegaan, wel hebben we hier onze weg in gevonden. Het is ook een heel andere situatie.

Lola mijn vorige hond was ook wel een hond die een paar honden had die ze graag opjaagde

zij was wel een hond die ik op zesjarige leeftijd kreeg en dus al "verstandig" was en toen we elkaar eenmaal goed kenden, begreep dat als ik haar bij me riep, ze dan de hond met rust moest laten.

Spelen met andere honden is iets waar wij als begeleiders van genieten. En iets waarvan veel begeleiders denken dat het een primaire behoefte is van de hond. Spelen en dan ook met andere, onbekende honden. In die veronderstelling en aanname ligt voor heel veel uitvallende honden het startpunt van hun gedrag ten opzichte van onbekende honden. De aanname dat ze alle andere onbekende honden leuk vinden en daar mee moeten kunnen spelen.

Om je kwetsbaar op te kunnen stellen, is het nodig om vertrouwen te hebben in de andere partij. Spel is daarnaast intiem, met veelvuldig fysiek contact. De kans dat je dergelijk vertrouwen met intensief fysiek contact hebt in een onbekende, is niet zo heel erg groot. De kans dat jij een potje "Twister" speelt met onbekenden die je van de straat afplukt, is niet zo heel erg groot. En zo is de kans dat jouw hond intiem en intensief spel met een onbekende hond prettig vindt, ook erg klein.

Betekent dat nu dat je je hond nooit meer met andere honden moet laten spelen?
Nee!
Dat is zeer zeker niet mijn boodschap.
Maar... laat je hond bij voorkeur contact maken en spelen met honden die hij al kent. Zodat beide partijen zich vertrouwd genoeg voelen om zich kwetsbaar op te stellen.
En hou in je achterhoofd dat je hond niet met andere honden hoéft te spelen.
Honden hebben aan sociaal contact met jou of met andere bekende honden meer dan voldoende!

Bron: Monique Bladder

Dan mijn eigen verhaal, want ik ben inmiddels toe aan reactieve hond #3.

Mijn eerste reactieve hond had angstagressie (ontwikkeld in zijn puppyfase in Roemenië).
Die is altijd reactief gebleven naar bepaalde honden en mensen. Ik heb met hem BAT getraind, maar wel met als doel dat hij met vreemde honden kon spelen. Ik heb hem ook nooit weggehouden uit sociale interacties. Daar heb ik nu spijt van, maar al doende leert men.

Mijn tweede reactieve hond was een intacte reu, die uiteindelijk in zijn volwassen leven alleen reageerde op andere intacte reuen die een ''stoere'' houding aannamen naar hem toe. Natuurlijk helemaal niet stoer bedoeld, maar wel waar hij op triggerde. Hij liep dus nooit in losloopgebieden, en áls we er liepen had hij een muilkorf om en stond hij onder appèl.
Met hem ben ik gaan oefenen met keuzes maken. Hij mag zelf de keuze maken, en wanneer hij een goede keuze maakte, werd hij daar rijkelijk voor beloond (biefstuk of frikandel waren voor hem geweldig). Met een ''verkeerde'' keuze, werkte ik afstandsvergrotend en kreeg hij alsnog een beloning voor het verbreken van contact met de vreemde hond.
Maar hij heeft jarenlang geen contact gehad met vreemde honden.

Mijn nu reactieve hond is onzeker meisje.
Met haar heb ik wel meteen getraind op andere honden negeren. Zij maakt dus ook geen contact met vreemde honden. Nooit. Ze heeft een handvol hondenvriendjes en is wel heel lief naar katten en grootvee.
Ze is nu 3 jaar en haar reactiviteit is veel milder dan in haar puberteit. Ze kijkt eigenlijk meteen mij aan wanneer ze een andere hond ziet.
Ik merk aan haar dat ze dat contact met vreemde honden ook helemaal niet wil. Ze wordt daar onzeker van, weet zich geen houding te geven en dáár komt haar reactiviteit vandaan.

Dus eigenlijk heb ik maar 1 tip (die voor ons werkt) en dat is contact met vreemde honden uit je boekje schrappen.

Reactiviteit is een zeer ruim begrip. Het gedrag dat daaronder gezet wordt, kan heel uiteenlopend zijn en dus ook heel verschillende oorzaken hebben.

Ik denk dat het kan helpen om eerst meer duidelijkheid te scheppen over wat je hond precies doet, wat de aanleiding is, wat er in het verleden heeft gespeeld, hoe dat voorheen is begeleid, enz.

Pas dan kan je bekijken of zijn gedrag iets is wat om te buigen valt, of wat andere aanpassingen zal vragen. 

Wat Alaska's Finest zegt, wat bedoel je precies met reactief.

Uitvallen of trekken aan de lijn richting andere honden

Reageren als hijzelf benaderd wordt of sprint hij op actief op iedere hond af die hij ziet en gebeurd er dan iets als een hond angstig reageert

Raakt hij opgewonden als andere honden al samen spelen en rennen en gaat hij dan direct achter een van de kleinere honden aan..

Is het bij alle honden, of bij angstige honden, probeert hij het ook bij stevige reuen die al wat ouder zijn en zich niet het kaas van de brood laten eten of ontwijkt hij die zelf wel..

Hangt inderdaad van het soort reactiviteit af. Mijn oudste is reactief uit angst, ze vindt andere honden echt heel erg eng. Verder zit reactiviteit ook wel een beetje in haar genen, ben ik bang. Dat helemaal overwinnen is ons in elk geval in bijna zes jaar nog niet gelukt.

Mijn jongste is reactief uit onzekerheid en reageert daarin ook heel erg op hoe ik me voel (als ik rustig ben, kan zij ook vanuit rust reageren), bovendien is ze ook gewoon op een reactieve leeftijd en gaat dat op dit moment gewoon, zoals het bij pubers gaat, met ups en downs. Toch is er bij haar zeker al een verbetering van 70% tegenover hoe het eerst was. Er is nog ruimte voor (veel) groei, maar ze doet het super goed. Ze zal altijd wel het type blijven om ergens op te reageren met een blafje hier of een woefje daar (daar is het gewoon de kruising voor), maar echt uitvallen is allang niet meer aan de orde van de dag (ze kan op een goede dag zelfs bij honden die naar haar uitvallen netjes in contact blijven met mij) en ik zie dat ze het met andere honden steeds beter doet. Gewoon een kwestie van leeftijd, oefening en vertrouwen krijgen in zichzelf en in mij.

Er woont hier in de wijk een hondje dat reactief is uit enthousiasme en frustratie. Hij wil naar de andere hond toe, maar de lijn zit hem in de weg en dat frustreert hem, dus valt hij uit. Bij hen heb ik ook gezien dat ze echt grote stappen hebben gezet, dus ook daar kun je op trainen. Ik denk dat de belangrijkste vraag dus inderdaad is, met wat voor reactiviteit heb je te maken?

Dank je, inderdaad informatief en herkenbaar. Maar steeds ook de vraag wat doe je er concreet mee … 

Het is heel divers. 

Vooraf hij is inderdaad reu, jong en veel emoties (het is altijd heel, nl. heel blij, heel enthousiast, heel bang, heel ongeduldig, heel …) 

Lijn - lijn, vaak heel moeilijk. Bij sommige honden valt hij zelf actief uit in hun richting als we te dichtbij passeren. Bij andere is het soms OK en wil hij graag kennismaken. Als ze dan snuffelen wordt het soms wat te spannend maar als hij dan aan de lijn zijn spel/ontwijking  sprong wil maken, gaat dat moeilijk en valt hij idd alsnog uit. 
Lijn (hij) - los (andere hond die op ons afkomt), echt niet tof, gegarandeerd valt hij dan uit, ik laat hem tegenwoordig dan ook los, stevig de pas erin en dan komt hij wel mee. 
Los - los gewoon op wandeling, wij wandelen ene richting uit, andere hond andere. Lukt. Hij volgt mij, met sommige tegenkomende honden geen contact, met andere positief contact, met andere soms een blaf maar niet meer 
Los - los stilstaand op de open plek in ons eigen park. Met andere onbekende  jonge ‘heftige’ reuen best direct  inpakken en wegwezen.
Met zijn vrienden of ook soms onbekende honden veel plezier - vnl lopen. Als hij uitgelopen is, vertrek ik in geval van onbekende honden meestal direct met hem. Met zijn vrienden laat ik hem nog even zijn. 
Met jongere/zachtere honden die hij niet kent eerst wat lopen maar evolueert soms in opjagen en blaffen/bang maken. Echt brutaal, neigt soms best echt richting agressie.  

Maar ook met bevriende honden steeds opletten als er speelgoed boven komt (wegwezen) of ook als andere honden voertjes bij mij proberen te pakken te krijgen door naar mij op te springen (tja …)

Behalve dat, eens hij een andere hond op een positieve manier heeft leren kennen, is het voor altijd goed. 

Tenslotte, kinderen die luid zijn en joggers worden in 99% van de gevallen gepasseerd, maar uitzonderlijk fixeren en er willen naar springen en blaffen 

Met andere woorden, steeds opletten en vaak beperken in zijn vrijheid 

Noot: Wij wonen in de stad - dus als ik hem wil laten lopen/rennen waar hij mijn inziens als jonge hond (nog) veel behoefte aan heeft, riskeer je steeds andere honden tegen te komen. Daarom zou ik hier zo graag uit geraken. 

Reactiviteit overwinnen lukt alleen als je zelf meer gaat managen. Dus helaas is dat ook minder los laten lopen en niet met vreemde honden laten spelen. Tenminste tot de hond wat meer volwassen en stabiel is. Voor jouw hond is dit gedrag namelijk hartstikke succesvol. Het wegblaffen of honden opjagen is voor jouw hond wel een fijne manier om met de situatie om te gaan. Dus waarom zou jouw hond dat uit zichzelf gaan veranderen. Sterker nog, hoe vaker dit werkt hoe sterker dit gedrag gaat toenemen. Dus vermijden werkt echt. Gewoon voorkomen dat het gebeurt. En in een drukke omgeving is dat dus gewoon aanlijnen en andere manieren zoeken voor jouw hond om de energie kwijt te kunnen. Speuren, mantrailen, detectie bijvoorbeeld. Of langer lopen op rustige tijden. Eventueel alleen los laten bij stabiele bekende honden die fysiek gelijkwaardig zijn en dat najagen niet laten gebeuren. Hoe meer jij voorkomt, hoe minder dit gedrag een succesvolle gewoonte wordt. 

Ik zou zelf direct dat aan de lijn toestaan contact maken schrappen. 

Je maakt dat je hond dan als hij bepaalt dat hij contact wil met iedere hond contact wil gaan maken ongeacht of hij zelf aan de lijn zit, een ander aan de lijn zit etc. Het geeft ook soms veel te veel spanning, niet meer toestaan dus.

Voor wat je schrijft denk ik dat je hem veel meer moet gaan sturen. Jij bepaald. 

Ik woon ook in de randstad, en het is hier best druk soms. Ik heb 2 honden die redelijk open staan voor vreemde honden en snel in kunnen gaan op gewoon spel.

Maar ook 1 hond die daar geen behoefte aan heeft, hij kent de honden niet en het spelelement voor hem is echt vaak gebaseerd op wederzijds respect en vertrouwen. Van jong af aan heb ik hem dus teruggeroepen bij vreemde honden omdat ik al voorzag dat hij min of meer dit karakter zou gaan krijgen.

Idem voorkomen dat hij zich zou kunnen bemoeien met honden die druk in spel waren, puur omdat dit ras bekend staat om opjagen en dat wil je niet in de hand werken door die ervaring op te laten doen.

Mocht hij nooit spelen of contact met andere honden.. dat niet maar ik koos wel bewust honden uit met eigenaren waar ik van op aan kon om die contacten ook te maken. En nog vinden mensen het raar als ik hem terug bij me roep, hij heeft nog nooit echt vervelend gedaan, maar ik ga het gewoon niet opzoeken of aankijken.

Hij loopt veel los, en dat kan omdat hij domweg goed luistert als we hem even bij ons roepen en omdat hij niet zomaar op vreemde honden af rent. Daar hebben we veel tijd aan besteed.

Idem trouwens met onze huidige dames, eerst gewerkt aan gehoorzaamheid daarna bekeken hoe ze op vreemde honden los reageerden (angstige honden, honden die confrontatie zochten, groepen spelende honden) en de dames staan veel meer open voor vreemd, maar nog bepalen wij of ze zomaar los op alles af mogen gaan of niet en dat lukt negen van de tien keer door er op te oefenen en te trainen.

Je vroeg ook wat je er concreet mee moet doen.

Mijn eerste hond, een DH reu van 4 jaar was neutraal met vreemde honden. Kon benaderd worden maar ging niet tot nauwelijks over tot spel, sporadisch bij leuke teven was er een klik en bleek hij echt leuk te kunnen spelen.

Na een paar vervelende ervaringen waarbij hij aangevallen werd namen zijn en mijn vertrouwen af. Hij werd reactiever in de zin dat hij (en ik) gespannen raakten als er een vreemde hond op ons af kwam zetten. Nu was hij tegen de 40 kg en als hij dus defensief werd, was het ook direct een vrij pittige tegenreactie als er teveel spanning tussen de honden was.

Ik wilde weer vrij en ontspannen kunnen lopen, want ik had het idee dat hij continue iedere willekeurige hond die kwam buurten tegen de grond wilde gaan drukken. Dus zocht ik hulp.

Die wilde me adviseren, maar toen ze met me meeliep was datgene wat ze me wilde adviseren al datgene wat ik deed. En ook de hond deed, bij twijfel keek hij al terug naar mij bijvoorbeeld en ik riep hem terug omdat ik een andere hond al niet vertrouwde.

-- 

De teef die ik vlak erna erbij kreeg was sociaal, maar door haar grootte en uiterlijk waren diverse mensen én honden vrij snel onder de indruk van haar, en zij op haar beurt vond dat toch een trigger om dan lekker erachter aan te gaan rennen... Idem trouwens met wild.. (hazen, konijnen, katten, herten) dat was in begin geen doen, ik kon haar niet bereiken. 

Loslopen voor een hond vind ik daarom een privilege.. zij ging dan dus ook vaak aan de lijn, we gingen oefenen op gehoorzaamheid waarbij zij leerde wat ik niet accepteerde en welk gedrag ik heel fijn vond.

Zij was overigens 2,5 jaar toen ik haar kreeg. Maar dat opjagen van wild en of angstige honden was gewoon NO GO, dus dan maar aan de lijn en tijdig aan de lijn.

Heeft ongeveer een jaar geduurd dat ik het opjagen van wild onder controle kreeg, gedoe met honden iets eerder omdat je daar zelf de hand ik kunt hebben door goed op te letten wat er aan komt zetten in je omgeving, en bij twijfel altijd aanlijnen was dus mijn motto, dan kunnen ze ook niet 'de fout' in gaan.

Andere loslopende honden nam ik dan maar even voor lief, ik had de focus op mijn hond(en) en de focus op gedrag wat ik graag wilde zien. En hoe, afleiding met voer of met bal en spel, en zodra het weer kon los van de lijn.

Ik had wel baasgerichte honden, en nu eigenlijk ook weer dus dat maakt het wel wat makkelijker om ze aan te leren de focus wat meer op jou te leggen. 

Maar onze huidige jongste wilde ook op alles en iedereen afvliegen, en daar ben ik dus echt terughoudend in geweest. En we zijn naar school gegaan met haar voor even die een op een connectie en wat meer focus op baas aanleren ipv de honden in haar omgeving.

Veel dank voor jullie ervaringen te delen (want soms voel je je er wat alleen in staan) en zeker ook voor jullie concrete aanpak uit te leggen.

Mijn conclusie is dat ik te snel gegaan ben.

Wij gaan sinds de lente op regelmatige basis bij een hondentrainer. Gehoorzaamheid en focus op de baas, staan hoog op de agenda. Alsook in een gecontroleerde omgeving positieve honden contacten opdoen. De trainer heeft zelf meerdere honden en vaak logees. 

Omdat het zo goed ging en mijn vertrouwen in hem was hersteld gaf ik hem sinds 2 weken meer vrijheid. Waarna we toch snel terug wat regressie maakten.

Ik ga nog een keer goed door jullie tips door om bij te sturen. 

Ontwikkeling van het karakter van een (ongecorrigeerde) Labradoodle reu (van 6 tot 22 maanden)


27-6-22 (6 maanden)

Zodra hij een andere hond ziet gaat hij liggen en springt er dan als een gek op af (spannend dus). Lopen aan de lijn gaat ook ontzettend slecht, hij trekt alleen maar. Jaagt achter katten, vogels aan ...


7-9-22 (9 maanden)

Waar ik niet goed uitraak is of je je hond ook kan leren luisteren zonder vaste trainingsmomenten. Kan je uiteindelijk ook je hond leren luisteren door gewoon samen te leven en steeds hetzelfde te herhalen in dezelfde situatie + waardering te laten blijken als het goed gaat of corrigeren als het niet goed gaat? Of overschat ik dan de begripsmogelijkheden van een hond? Ik merk dat ik het bevelen aanleren zelf niet zo fijn vind

11-10-22 (10 maanden)

Er zijn op het forum veel onderwerpen over het trekken aan de lijn ... maar trekken aan de lijn kan hardnekkig zijn. Wij hebben er een tijd enorm tegen aangelopen. Wandelen was niet leuk meer. Omdat de hond zo hard trok aan de lijn was ik bezorgd over het effect op zijn nek en wisselde ik van halsband naar tuig. Mijn hond gaat ook vaak liggen als we andere honden kruisen voor dan een verrassingsaanval te doen. Die aanval is niet agressief, maar wel wild en inclusief een blaf. Dus niet leuk voor andere honden die dan soms terecht sterk reageren. Terugdraaien doen wij meestal niet meer. Direct kruisen op de stoep doen we echter ook zelden. Ofwel steken we over, ofwel nemen we zoveel mogelijk afstand. Op een deftige afstand beperkt hij zich tot stilstaan en wachten tot de andere hond gepasseerd is. Ik heb hem nu ook een harnas gekocht met een handvat op de rug. Als hij aanstalten maakt om alsnog te gaan liggen. Doe ik mijn hand onder zijn borst en hou het handvat vast zodat hij op de benen blijft staan.

12-11-22 (11 maanden)

Hij markeert de hele buurt, verschrikkelijk. Hij plaste zelfs al een aantal keer tegen mensen met wie ik stond te praten tegen hun benen. Vertoonde meerdere keren brutaal/intimiderend gedrag tegenover een andere/onbekende hond. Komt niet bij het roepen en loopt te ver weg, doet bruut tegen andere hond. Hij is ook waaks geworden. Reageert fel aan de lijn als we onbekende honden tegenkomen,


25-10-23 (22 maanden)

Al 10 maanden werken wij aan reactiviteit naar andere honden. Reactiviteit aan de lijn maar ook al incidenten gehad wanneer hij los was, honden opjagen en intimideren. Elke keer als het de goede richting uitgaat en ik denk dat het ons gelukt gaat het weer mis. Bij sommige honden valt hij zelf actief uit als we te dichtbij passeren. Kinderen die luid zijn en joggers worden in 99% van de gevallen gepasseerd, maar uitzonderlijk fixeren en er willen naar springen en blaffen. Steeds opletten en vaak beperken in zijn vrijheid

Wij wonen in de stad - dus als ik hem wil laten lopen/rennen waar hij mijn inziens als jonge hond (nog) veel behoefte aan heeft, riskeer je steeds andere honden tegen te komen.

Daarom zou ik hier zo graag uit geraken.

@ Pluto: wat is het nut van het knippen en plakken van Angèles eigen teksten en verder niets...?

Mensen komen op het forum voor hulp of steun, niet om zichzelf te herlezen, hoor. 

Ja haha idd, het weerspiegelt wel goed de mood waarin ik zit

.

Veel tips heb ik ook niet voor je. Oefenen aan de lange lijn, geen kans geven om op andere honden af te stormen. Vaak wordt het wel beter als ze wat ouder worden.

En ik mag het hier eigenlijk niet zeggen maar soms kan castreren ook een oplossing zijn, afhankelijk van de reden van zijn gedrag.