In liefde heb ik losgelaten mijn bijzondere Bams.

Jij ook heel erg bedankt...de arm om me heen heb ik nodig, dankje wel.

jeetje,wat een naar bericht om te lezen,14 jaar wat een leeftijd,heel veel sterkte

Willemijn, heel veel sterkte gewenst. 

Verder weet ik even geen woorden te vinden want ik schrik me rot. 

Al is het een prachtige leeftijd, het komt altijd onverwacht. 

Bamse, je blijft op dit forum een hele grote held en onsterfelijk want je bent hier voor alle honden een lieve tante. 

" jeetje,wat een naar bericht om te lezen,14 jaar wat een leeftijd,heel veel sterkte "

Liesbeth/Skinny

Bijna 14....dertien jaar...1 mei zou ze 14 worden...maakt niets uit, Bams is verdrietig heen gegaan, verdrietig vooor mij...

Gabber, jee wat ontzettend mooi, ik dankje wel hiervoor.

Absoluut.

Heel veel sterkte Willemijn. Bamse heeft een mooi leven gehad en een mooie leeftijd bereikt, al zegt dat zo weinig in woorden, hopelijk is het toch een beetje een troost voor je.

Neen, dit kan niet waar zijn. Ik lees dit nu pas. De rots van HP is er niet meer, Sterke lieve Bams is naar de regenboog. Bams meid het gaat je goed daar bij alle overleden HP hondjes. Je bent een ster aan de hemel nu.

Lieve Willemijn, ik heb geen woorden nu op dit moment. Ik wens je alle kracht om hier mee om te kunnen gaan. Ze is ook een beetje mijn Bams! Ik kon haar 11 jaar van hier. Sterkte Willemijn 

Ik dacht ook meteen, ik zit 10,5 jaar op het forum en altijd was daar Bamse. De berendame is niet meer.

Ik kwam deze nog tegen in mijn verzameling. Ik zou je verdriet zo graag wat verzachten, maar dat gaat niet. Sterkte maandag. 

Echt heel veel sterkte toegewenst. 

Ach Willemijn dat meen je niet! Wat erg voor je. Gecondoleerd. Knuffel Ogin maar lekker..

Lieve Willemijn en Ogin, ik heb geen woorden alleen tranen.

Ik lees dat nu pas..........ben er stil van.

Bel je binnenkort.

Dikke knuffel voor jullie allebei

Els, Pierke, Rvs,Bente, Wilma, Kees, bedankt jullie....er is een leegte ontstaan die zoveel tranen geeft, toch met een groot besef dat Bams zo geliefd was.

Brigitte je wist het toch niet, ik riep het niet van de daken dat het einde naderde voor Bams, zo,n grote lieve en nog steeds zorgzame beer laat je niet node gaan, tot de dag kwam dat ik haar niet meer helpen kon is alles in versnelling gegaan, en Bams is bij mij op schoot lekker in slaap gevallen in het bijzijn van haar Ogin en haar eigen arts...

      Ook dit beeld zal me bij blijven, de kleine bengel die haar voorbeeld opzocht en lekker tegen dr aan ging liggen, geborgenheid...die ik haar nu zal geven.

"       Ook dit beeld zal me bij blijven, de kleine bengel die haar voorbeeld opzocht en lekker tegen dr aan ging liggen, geborgenheid...die ik haar nu zal geven. "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin ( Ozjin .

Een lieve foto maar ook zo verdrietig. 

lieve Willemijn ik wens je nog heel veel sterkte je bamse voor altijd in je hart 

Wezen wandelen met Ogin en Loes, koffie gedronken in bet restaurant waar Bams iedere week kwam, haar tonijn voor geschoteld kreeg en de eigenaar en medewerkers altijd een goed woord voor dr hadden, zelf hebben ze ook honden, vroegen waar we waren afgelopen vrijdag, dat was Bams haar verwenmiddagje, en dan komen de tranen weer, niet erg, ze hebben het ook meegemaakt.......en dan op de klok maar kijken van....naar huis, wat niet meer nodig is er is niemand thuis...Ogin is ook toch wel wat van slag, dat merk ik...haar veel aandacht geven en even niet haar te veel alleen laten nu....denk erover om de hele week met haar weg te gaan naar onbekend terrein zodat ze weer de oude Ogin wordt.    Ook snachts is ze nog even niet alleen, ze komt vaak in  de nacht bij me zitten terwijl ze altijd slaapt...

Ach...heel veel sterkte Willemijn.

Damper, dankje wel.

Dapper dat je naar een plek ging waar Bams bijna aanwezig was in gedachten.

Ik heb heel lang niet bij de rivier kunnen lopen, ook niet met Sam, maar nu gaan we er weer regelmatig heen, zonder sterk verdriet, Sam is gelukkig zo grappig als hij los is, (het is losloopgebied) dat je eerder hard moet lachen dan huilen.

Het was Faro zijn favoriete plek..

Fijn dat je zus je mee heeft genomen, ik zou zo graag iets troostend willen zeggen, maar ik weet, woorden zeggen niks met zulk verdriet.

wat lief van je zus dat ze je zo steunt

En ja wat was ze geliefd, dat zie je ook aan het personeel van het restaurant waar je altijd met haar kwam. 

Loes heeft me meegesleurd....ik heb a.s. Week alles afgezegd, dan ga ik met Ogin naar gebieden waar ze nooit geweest is, ik zie dat ze van slag is heb ik nog niet opgemerkt......ik loop doelloos met haar.....en steun krijg ik hier, elders lukt dat niet, hier ziet niemand je tranen en vind niemand het raar als je niet praat.....doelloos ben ik thuis wat aan het doen, en er komt niets uit je handen....de wereld staat niet stil heb ik gemerkt. Die draait gewoon door en aanpassen zal je moeten, is het niet voor jezelf dan voor Ogin en Loes die om de haverklap belt....en als ik niet opneem denkt ze....en staat ze zo voor me neus, ik ken haar....

Ik ben niet iemand die veel met mensen hier omgaat, waar ik woon, gisteren en vandaag, hartjes bloemen en hyacinten komen ze brengen, de cres is gesloten en toch komen ze gisteren een prachtig hart met bloemen brengen....ook hier is en was Bams zeer geliefd....de auto van arts en dier en de crematiewagen hebben hier voor de deur gestaan en ja een en een is twee....en in het newfoundlanderforum staat er wat er met dr aan de hand is, mensen komen om toch een arm om je heen te slaan, en je laat ze niet voor de deur staan, en vele wisten dat Bams het moeilijk kreeg....    Loes sleurt me volgende week mee naar KAAP HOORN in Groningen, wandelen met Ogin daar, ze mogen daar los en dan in het restaurant koffie en een lunch, eruit, niet thuis blijven......Bams en Ogin worden geplaatst als mij wat overkomt, ze gaan naar de Foundation, nu Bams overleden is werd ik gisteren direct benaderd, terug storting van het bedrag van Bams, zonder dat ik daar over wat hoef te vragen, het was afgesproken....en ook nog een geruststelling over Ogin, als ik eerder ga dan haar gaat ze naar degene die er over gaat en blijft ze daar, en wordt niet herplaatst, hebben ook newfoundlanders van zich zelf.....een hele geruststelling....maar ik ben gezond alleen heb ik toch geregeld zwart op wit dat mijn honden nooit naar een asiel gaan.     En ik zie dat Ogin van slag is en ik haar niet de aandacht kan geven ...dat komt wel.

Jeetje Willemijn wat heftig allemaal. Maar fijn dat je toch opeens meer mensen om je heen hebt dan je dacht. Wat ontzettend lief. 

Een tijdje geleden is een oom van mij overleden, en op de begrafenis las mijn zus dit gedicht van Toon Hermans voor. Het gaat over een vriend die hij verloren had. Maar hoewel het gedicht duidelijk over een mens gaat vind ik het toch ook van toepassing bij een geliefd huisdier:

Voor een vriend

Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten
nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten

en telkens weer zal ik je tegenkomen
we zeggen al veel te gauw: het is voorbij
hij heeft alleen je lichaam weggenomen
niet wie je was en ook niet wat je zei

ik zal nog altijd grapjes met je maken
we zullen samen door het stille landschap gaan
nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
raak je mijn hart nog duidelijker aan

heel lief ook die hartjesbloemen en hyacinthen, en Loes die jullie onder haar hoede heeft, hartverwarmend.

En wat netjes van die Foundation! Een hele geruststelling ook dat je dit als back up hebt. 

Hilde....wat een mooie gedicht en wat ben ik daar blij mee, zit de hele dag al met....morgen komt ze terug in as, het is een iets wat niet uit mijn hoofd gaat, nu lees ik jouw prachtige gedicht zo waar, alleen haar Lichaam is weg, ze zal ook altijd aanwezig zijn, en wat mij heel erg begroot is dat er geen lijfelijk contact meer is....en ik weet ook dat ik zo niet moet denken, ben heel blij met je gedicht, heel erg bedankt.