In liefde heb ik losgelaten mijn bijzondere Bams.

Dat is ook tegen mij gezegd, twee weken later kreeg ik bezoek, en ja dan als ze vragen, huilje, werd er gezegd neem gewoon een ander.....dat helpt ook als je op den duur een nieuw huisgenootje er bij neemt, maar maakt het niet minder erg, je wordt alleen afgeleid door voor een ander te moeten zorgen, daar is Ogin voor mij, ze is de laatste tijd best te kort gekomen, wandelen en dan altijd op de klok kijken we moeten naar Bams, waren we thuis, dan alle aandacht voor Bams, en tuurlijk betrok ik Ogin er bij maar ze kwam toch op het tweede plekje, Loes heeft me gezegd, ik sleur je er wel doorheen, jij en Ogin gaan eruit, thuis zitten voelt naar eenzaamheid, het komt wel weer dat je thuis fijn gaat vinden......Ogin gaat haar gangentje hier in huis, zoekt de plekjes van Bams waar ze dan pardoes te vinden is, even dan, maar dat zet ik van me af, Ogin is Ogin en geen Bams, maar als het dan donker is en er niet veel licht brand, en Ogin op haar plekje ligt.....heb wel eens hier op hp aangegeven dat Ogin en Bams lichamelijk zo op elkaar lijken, zeker nu Ogin volwassen aan het worden is....newfoundlanders zijn laat uitgegroeid....

     Gisterenmiddag is de auto weer in oude staat gebracht...

Goedemorgen Willemijn,hopelijk toch een paar uurtjes kunnen slapen.Lukt het een beetje,ik weet wat je meemaakt en ik leef zo met jullie mee.Lieve groetjes

Ik hou me voor, de klok tikt alsmaar verder, wezen wandelen en dan kijk je op de klok, niet nodig, thuis wacht er niemand....we maken nog een ronde en komen dan de baasjes tegen van de chow,s, en de wandeling gaat gewoon als vanouds, je wil dat niet, even de wereld stil laten staan, dat gaat niet, en ik weet het..

Bij mij hadden ze gezegd huil je nu nog het is maar 1 hond wat komt het hard aan  en huilen dan nog meer nee het maakt deel uit van het gezin en verdriet en gemis is er je mag zoveel mogelijk afschrijven van je hier begrijpen we elkaar 

Goedemorgen. Soms wil je dat, dat de wereld stilstaat. Maar dat gebeurt dus inderdaad niet. Je hebt het nog zo moeilijk. Ga je er nog uit met Loes?

                   Zomaaar  !!!              Thuis van de wandeling en....zit met een kop koffie voor me, Ogin is onrustig, gaat hier liggen en daar liggen en....springt pardoes Zomaar op de bank, Ogin is een hond die zelden op de bank komt, ze mogen overal liggen, Bams en Ogin maar niet op de bank, Bams was wel een hond die graag op de bank lag maar sinds Ogin groot is gebeurde dat nog maar zelden, wel altijd bij me tegen de bank aan, vandaar toch wat bescherming met een woonkleed, newfoundlanders hebben een zeer vette huid...Ogin heeft er maar even gelegen, ze ligt alweer op de grond, de bank is taboe voor de honden, ze hebben de grond en hun bedden....heb het even toegelaten, merk dat Ogin toch van slag is.. 

" Ik hou me voor, de klok tikt alsmaar verder, wezen wandelen en dan kijk je op de klok, niet nodig, thuis wacht er niemand....we maken nog een ronde en komen dan de baasjes tegen van de chow,s, en de wandeling gaat gewoon als vanouds, je wil dat niet, even de wereld stil laten staan, dat gaat niet, en ik weet het.. "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin ( Ozjin .

Begrijp ik Willemijn je moet verder maar het gaat nog niet erg goed het is maar pas maar het heeft veel tijd nodig heel veel  veel sterkte meisje ook lieve ogin maar in je hart zo dichtbij je lieverd 

    Op Bams dr plekje, ik denk dat ze de geur van Bams ruikt, ondanks dat ik twee kleden en een droogloopmat al weggedaan heb....op de bank is echt taboe voor dr, mijn honden zijn te groot, en er moet ruimte zijn voor bezoek, streng ben ik niet, ze mogen overal in huis liggen.

Nadine, Ientje, ik weet dat het tijd nodig heeft en moet ook proberen om goed door te gaan....

Ach Willemijn, Ik zit op mijn kamertje achter de pc te werken en zie voor me al die foto,s van mijn hondjes hangen die allang zijn overleden. Sommigen uit zichzelf en anderen door dat bewuste prikje. Elke foto heeft zijn herinneringen en elke foto bezorgt me nog tranen. Nog steeds. De scherpe kantjes gaan er vanaf, maar toch mis je hun aanwezigheid. Hun gedragingen, hun blafjes, hun gewoontes en hun liefde op hun eigen manier.

Er is geen klok die zegt dat je moet stoppen met rouwen. Mensen maken niet uit hoe lang je verdriet moet hebben. Het is iets tussen jou en Bams. Als ik zo die twee honden naast elkaar zie lopen............ , in de auto zie zitten.... Wat val je dan in een diep gat. Ja, het leven gaat door zoals je schreef. Natuurlijk gaat het leven door, maar het is anders..... Mensen kunnen nu eenmaal heel ongenuanceerd reageren en als olifanten door een porseleinkast raggen. Mensen weten vaak niet hoe ze met gevoelens van anderen moeten omgaan. Ach, het zijn maar mensen. Vaak is de liefde van en voor dieren anders. Intenser en onvoorwaardelijk. 

Neem je tijd, Willemijn. Jij bepaalt.... Wandel de route.... 

dankje wel Hans......het breekt me.

Wat mooi Hans....

Wat een mooie foto's en herinneringen 

wat mensen zeggen kan soms,misschien goed bedoeld heel dom zijn en helpt niet om jou beter te laten voelen. Ieder rouwt op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo, het is ook allemaal nog maar net geleden gebeurd. 

Ik kreeg gelukkig wel veel begrip hier, toen Lola overleed heb ik een week niet kunnen werken, zo ellendig en energieloos voelde ik me, ook de dokter die me een ziekmelding moest geven heeft het helemaal begrepen en op mijn werk ook. Scheelt dat bijna iedereen daar zelf een hond heeft en weet wat het betekend om een geliefd dier te verliezen.

Ah Ogin op de bank

Ik ben momenteel wat minder op HP, maar ik wil je even laten weten dat ik veel aan je denk Willemijn. De onvermijdelijke, loodzware tijd is nu werkelijkheid geworden helaas. Neem de tijd om te rouwen, laat de tranen lopen als ze er zijn. Mensen die daar bot of zonder begrip op reageren hebben een hart van steen, en hebben waarschijnlijk nooit de intense band met een geliefd dier mogen ervaren.

Dikke knuffel voor jou en Ogin

Wat fijn Dobry dat er rekening met je gehouden wordt, hier gaan de mensen het beseffen dat Bams er niet meer is, vind het heel moeilijk om het te vertellen, tranen zitten dan zo hoog, Bams was toch ook graag gezien in de buurt...even niets gezegd, Dobry, dat de kleine op de bank klauterde, nu even alert zijn...en naar haar bed verwijzen, Ogin is geen hond die graag op de bank zit, zomaar even, het heeft ook niet lang geduurd.....Karin dankje wel jij..

Lang weggeweest met Ogin naar Kaaphoorn, zoveel honden daar, ben dan ook van plan om zeker dit meer te gaan doen met Ogin....welslikken als mensen een praatje willen maken met je....ook naar bet restaurant geweest, en Ogin haar verwenmomentje toch gegeven een heerlijk broodje gehad, wat ik altijd deed net Bams, ik weet het het is niet goed maar het is een restaurant vol met honden en kijken daar niet van op.....mijn tweelingzus was mee, fotoos gemaakt , dat ze boven tafel keek, net Bams.....en dan kom je thuis dat is dan even moeilijk.

Lieve Willemijn,

Ik begrijp precies hoe jij je nu voelt. Gelukkig heb je Ogin.

Ik ben echt in een diep dal gevallen toen mijn jack russel, Dirk, overleed. Het is dat mijn moeder contact had opgenomen met de fokker waar ik eigenlijk een pup van zou krijgen begin 2020.. Hij zou zelf Max aanhouden, maar hij vond hem heel goed bij mij passen en zonder dek voorwaarden mocht ik hem halen. Max zorgde ervoor dat ik weer adem kon halen..

Ik hoop dat jij ook weer je dingen kan doen zonder Bamse, met een gevoel van trots inplv verdriet.. ik moest huilen als ik Max uit ging laten, want daar liep Dirk altijd, nu denk ik.. zo Max ga is poepen haha en Dirk blijft altijd in mijn hart

Het blijft altijd ellendig als je een hond/kat of wat voor dier dan ook in moet laten slapen. Ik heb er al meerdere moeten laten gaan. Het verlies blijft, maar ik kan er wel met een goed en weemoedig aan terug denken. Het verlies slijt, maar het heeft gewoon even wat tijd nodig en die mag je ook nemen

max, het is even niet te bevatten, ik wist dat ik afscheid moest nemen van Bams, koesteren en verwennen en helpen , op een ogenblik helpt niets meer, en moet je ze laten gaan, niemand wil dat, en straks achterom kijken met weemoed en mooie herinneringen komen zeker, voor een newfoundlander heeft ze en mooie leeftijd behaald maar dan nog, je wil haar niet missen Bams was wel zo,n fijne hond die je altijd bij je wil houden....maar dan komt toch die dag dat bet afscheid aanbreekt, en dan staat de wereld even stil voor je, en tuurlijk is Ogin daar, ik heb haar bewust erbij genomen, met haar miet ik rekening houden , ze is er, ze verdiend het op nu op de eerste plaats te staan bij mij...daar werk ik aan.....Max bedankt voor je lieve bericht.

Jeannet, Bams is niet mijn eerste hond van alle veel gehouden, maar met Bams had ik toch een andere band, samen al die jaren voor elkaar geweest, 24 uur en bijna 14 jaar dat we samen waren, en daar kwam Ogin bij omdat ik wist dat Bams toch op een gegeven moment zou gaan, en ik dan niet alleen zou zijn en Ogin lijkt lichamelijk veel op Bams, karakter is ze anders en toch heeft ze veel van Bams meegekregen wat karakter betreft...aan de ene kant heel moeilijk maar aan de kant wat is niet mooier...kijk het zal nimmer meer het zelfde zijn zo zonder Bams, maar ook Ogin is een heerlijke hond.

Wil toch nog even dit zeggen, buiten hp krijg ik zeker steun van anderen maar niet zoals hier, hier beseffen en begrijpen ze hoe het is om van een geliefd dier afscheid te moeten nemen....jullie hier allemaal zo bedankt voor jullie steun.

"     Bams, na het inslapen, kon ik nog maar even.....ik fluister zacht je naam... "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin ( Ozjin .

hier lijkt het net of ze een hartjes neusje heeft. een echt beren neusje
nogmaals sterkte. altijd lastig

Willemijn je mag me altijd een berichtje sturen,ik zit ook in een rouwproces en weet hoe moeilijk het is.Hou je sterk.

Willemijn, hoop dat je een beetje kan slapen. 

Bedankt jullie.     Heeft mij en Ogin goed gedaan om uit huis te gaan en lang weg tegaan, met anderen gepraat, mensen die ons niet kennen, een vreemde omgeving....thuis is even geen thuis meer, de kleine Ogin gaat haar gangentje elders en thuis loopt ze wat te zoeken, ook voor haar is het toch anders, waar is Bams...Ogin ia een slaper , nu even anders, veel meer de aandacht bij me zoeken , en niet willen slapen maar bij me zitten, dicht bij me verblijven, slapen doen we voorlopig samen ik wacht er nog mee om naar mijn eigen bed te gaan.

Dag Willemijn, Ondanks een slechte nachtrust hoop ik toch dat je een beetje bent uitgerust. Het is een moeilijke tijd, vooral als het donker wordt. Dan wordt de wereld zo klein. Heb je nog plannen voor vandaag? Even met Ogin wandelen? Ergens een praatje maken? Een stukje afleiding zoeken? Niets moet, he? Het is goed om dicht bij Ogin te blijven. Samen verdriet delen. Ieder op een eigen manier. Ik ken Bams niet, maar hoe jij over haar praat..... Ik lees al het verdriet uit je woorden en het is goed te delen. Tegelijkertijd voel ik iets van machteloosheid. Ik denk dat al je naasten dat gevoel kennen. Je staat met je handen op de rug gebonden en hoor je woorden aan. Wat geeft dat een naar gevoel, Willemijn. Wat kan ik voor je doen?

Ik kan alleen maar luisteren en meeleven. Oplossingen bedenken kan niet.... Voor een rouwproces is geen oplossing. Het is een weg die je moet gaan en wachten tot die scherpe kantjes er weer af gaan. Dat duurt .... Dat duurt lang.... Misschien wel een mensenleven lang. Over een paar maanden gaat de zon weer schijnen en de dagen worden langer. Alles wordt weer anders en vrolijker. Nu heb je er nog niets aan, maar het komt wel. Het klinkt misschien vreemd, maar door dit krijg je wel een heel sterke band met Ogin. Ogin rouwt ook en weet waarom jij verdriet hebt. Samen dat nare gevoel delen is wat jullie doen. Dicht bij elkaar en elkaars tranen zien. 

Willemijn. Hetgeen ik schreef komt misschien allemaal erg zwaar over, maar ik wil je niet verder in de put trekken. Ik wil alleen zeggen dat ik je begrijp, je verdriet voelt en opensta om het te delen. Ik blijf je berichten lezen en hoop dat je  kracht vindt om toch wat afleiding te zoeken. Heel veel sterkte.

HANS....Ik ontvlucht het huis op de dag, met Ogin, daarnet naar blauwe stad geweest, even kop koffie en we gaan naar Kaaphoorn , boven groningen is daar een heel groot gebied, honden welkom en ook een restaurant waar speciaal met honden rekening wordt gehouden, ik besef dat Ogin op de tweede plek stond bij mij en Bams, dat is nuet heel erg, maar moet nu wennen aan de aandacht die ze vraagt en waar ik aan miet wennen ze is een slaaphond, dat wist ik wel dat was Bams totaal niet, altijd alert zelfs snachts, en altijd in je nabijheid, een hele makkelijke vriendelijke goedmoedige beer, dat is Ogin ook hoor......ik heb al aangegeven dat Ogin lichamelijk op Bams lijkt, dat miet ik van me afzetten, Ogin is een andere hond die kan Bams nimmer vervangen, moet met haar door en dat doe ik zeker....dat het tijd duurt daar weet iedereen van.....

Ik heb altijd met andere ogen naar Ogin gekeken, gisteren veel mensen ontmoet die dan met verbazing naar Ogin kijken en dat doet toch pijn, Bams was daar zo leek het, soms als Ogin wat verder weg is vergis ik me wel eens en roep perongeluk...Bams, Ogin komt dan aangerend...verspreken zullen mensen zich zeker in herkennen die meerderen honden hebben.....Kaaphoorn, daar is Bams nimmer geweest, blauwe stad daar liep Bams dagelijks...tranen gebeuren, in de auto, thuis en tijdens wandelen, toch probeer ik Ogin wat te ontzien, zodra de tranen komen zit ze met haar hoofdbij me, en dan moet ik me voor haar toch beheersen.......echt treuren doet Ogin niet, ze geniet van iedere wandeling van alle aandacht die ze krijgt...ook buiten, het is geen wegloper die ver bij mij vandaan loopt, toch hou ik rekening met dr, verwerken daar zal Ogin mij toch bij helpen, je moet verder.....ik heb bewust Ogin erbij genomen voor als........

Jeetje Willemijn....wat schrik ik hier van. Heel veel sterkte gewenst. Ik zit niet zoveel meer op hp omdat ik het te druk heb met mijn kleindochters en Isa, maar hou altijd nog de diertjes in de gaten van hp. Lieve Bams, grote beer, wat heb ik genoten van de verhalen en de Foto's van haar. Echt een hp boegbeeld....een mooie grote dame. Wat een gemis....gelukkig is ogin er voor je. Ik wens je heel veel sterkte en mijn dag heeft vandaag een zwart randje.... het is voor zo'n grote hond een mooie leeftijd maar voor jouw hond veels te jong.... Heel veel sterkte Willemijn en een dikke knuffel van ons....