Voorpootje ten einde raad

Hoi iedereen,

Ik ben ten einde raad met mijn Beagletje van 13jaar. Hij leeft voor zijn wandeling, hij is enkele maanden geleden door zijn achterpootjes gezakt en stappen gaat niet zo goed meer. Sinds 2 weken is zijn voorpootje ontstoken, het wordt alleen maar erger, ik heb alles geprobeerd, heb 4 verschillende DA gezien, maar hij kan bijna niet meer stappen vandaag. Hartverscheurend. Morgen ga ik een 5de opinie vragen, maar vermits het zondag is, had ik graag wat tips gekregen om de dag door te komen. Het doet zo veel pijn dat hij er wat agressief van wordt, en ik mag er niet meer aankomen. Ik heb badjes gegeven met malaseb, biotex...heb honingzalf en zinkzalf geprobeerd, cortavence, kousje verdraagt hij niet meer en een kap om het lekken tegen te gaan is geen optie. (hij slaat zijn hoofd tegen de muur, de koppigheid van een beagle) alle DA zeggen van er niets aan te doen, maar het wordt alleen maar erger. Het kan toch niet dat ik niets kan doen en lijdzaam moet toekijken hoe hij niet meer kan stappen. Voor de rest is hij vrolijk (hij komt nog met speelgoed af, hij eet goed, drinkt goed, hoort heel goed, ziet heel goed,...), maar wil niet meer in het gras in de tuin en strompelt maar wat op het terras. Voor de rest krijg ik het likken niet gestopt, hij doet dit tot het bloedt en het ruikt onfris. Sinds 2 maanden krijgt hij als eten enkel rijst met vette vis om een voedselallergie uit te sluiten, maar echt niets helpt. De andere testen bij de DA wijzen op een gezond hondje, onder de microscoop wijst er niets op schimmels of gisten, wat is dit toch en hoe kan ik het stoppen? Ik vraag me af of hij niet allergisch is aan gras? Alle tips zijn welkom, ik ben ten einde raad. Alvast bedankt, ook van Stitch, de kleine Beagle.

Jeetje wat erg, maar ik zou ten eerste zorgen dat hij toch een kap om moet, liever hoofd tegen de muur dan voet er af.

Heb je antibiotica gehad? prednison erbij, dat het niet fris ruikt is toch echt wel erg.

Vis zou ik nou juist niet geven bij een vermoeden van een allergie, eerder paard, dat kan je krijgen in kvv alle merken bijna, blikvoer Herrmanss, en brokken wolfsblut.

Heeft hij een middel gehad tegen allergie?

Wat hebben de dierenartsen allemaal gedaan?

Hoi Sofie,

Misschien een optie om naar De dierenkliniek in Utrecht te gaan.

Alle specialisten bij elkaar..

Sterkte!!!

Dank je voor je reactie. Hij verwondt zichzelf echt wel met de kap om, en omdoen is erg moeilijk omdat hij er agressief van wordt. Hij had bij de testen verhoogde ontstekingswaarden in het bloed, waardoor er gedacht werd aan cushing, maar uit de pipi-testen en andere specifieke testen blijkt dit helemaal niet het geval...de echo's zijn allemaal normaal. Omdat er een vermoeden is van cushing, maar niet aantoonbaar, willen de DA geen prednison geven. Ik ga het eten dat je aanraadt zo spoedig mogelijk starten, want ik vind die vis met rijst toch ook maar onsmakelijk om elke dag te eten. Bedankt. Op allergieen is niet getest, daar beginnen ze niet meer aan met een oude hond, (tot 4x toe gehoord) er wordt eerder aan een intolerantie gedacht die spontaan optreedt op oudere leeftijd, maar daar ben ik dus niets mee. Bij de 4de DA is er met een plakkertje tussen de teentjes van het pootje gegaan en onder de microscoop was helemaal niets te zien. Afblijven is hetgeen ik altijd hoor. Tot over 2 dagen ging het kousje perfect, maar dat verdraagt hij nu niet meer. Hij heeft in de afgelopen maanden 2 x een kuur clavubactin gehad en dat hielp wel, maar als deze pillen op zijn, herbegint weer. Hij mag dit helaas niet blijven doornemen. De DA ging verleden week clavubactin brengen om nog een derde keer op te starten, maar 5 dagen later is deze nog steeds niet langsgekomen. Ik ga morgen met hem naar nog een andere DA, maar ik ben bang weer hetzelfde te horen. Ik denk ook dat het best met medicatie op te lossen is, vermits ik niet in de buurt van zijn pootje meer mag komen...

Ik heb geen tips voor je wat betreft het pootje.

Maar misschien dat het je hond helpt om met hem te gaan wandelen als hij in een kar zit? Dan hoeft hij niet te lopen maar kan wel kijken, ruiken, buiten zijn.

Dank je Vera. Nou die heb ik, een hele chique kar, maar daar wil hij helemaal niet in, dat foltertuig...hihi. Hij ligt nu aan de voordeur, want hij wil zo graag gaan wandelen, maar dat lukt echt niet, hij kan de tuin nog niet in. Ik ben bang dat hij weer door zijn achterpootjes gaat gaan, omdat hij geen steun meer heeft op zijn voorpoten, dat ging nou net zo veel beter. Voor de rest is hij helemaal niet ziek, maakt geen koorts ofzo, dus de ontsteking valt wel te bestrijden, maar wachten op een DA kan zo lang duren...morgen weer naar een andere, nieuwe, maar deze kent hem niet, dus dan begint alles wat we al weten weer van voor af aan...zucht

Als je voedselallergie wilt uitsliiten zou ik gaan voor royal canin hypoallergenic. Daari  zijn de dierlijke iwitten zo klein gemaakt dat het hondenlijf ze niet meer herkent als eiwit en er dus niet op reageert. Gaat dit beter, dan kan je kiezen of je je hondhoerop houdt of dat je gaat elimineren met bv paard of struisvogel of ancere niet veel voorkomende dierlijke eiwitten.

Ik gaf mijn 11 jarige hond, na maandelang experimenteren met dan dit vlees dan dat vlees, met of rijst of aardappels, onder begeleiding van een holistiche dierenarts. Op een gegeven moment was hij zo ziek dat ik hem op de rc hypoallergenic heb gezet.  Ik kreeg bij de da de volledige voorraad proefzakjes mee, na het eerste proefzakje (2dagen) zag ik al zo,n verbetering. Binnen een week was hij opgeknapt. Ik ben niet meer gaan elimineren, hij is ruim 13 georden op dit voer. Had ik dit maar jaren eerder gevonden.

Overigens heedt ook trovet en sanimed deze voeding met gehydroliiseerd eiwit als je geen rc wilt voeren. Waarschijnlijk ook wel meer fabrikanten die het maken. Mijne deed het het beste op rc.

Ik zeg niet dat het gaat helpen, maar om voedselallergie uit te sluiten is het een snel werkend middel.

In plaats van een kap kun je ook een kraag proberen. Dan kan hij tenminste wel om zich heen kijken. 

Ook bestaan er zachte kappen:

Dank je wel iedereen voor de berichten. Ik ga de RC proberen, top, dank je. De reden dat ik zo twijfel met cushing, hij vertoont heeeeel licht enkele symptomen, is dat het nu het derde jaar achtereen is dat hij met de verhoogde alkalische fosfatasen worstelt, maar alle andere waarden zijn perfect. Zijn behoeften zijn goed, het gaat enkel over huidontstekingen die hij krijgt en die ook snel verdwijnen na een kuur clavubactin. (het heeft aan de kin gezeten, aan zijn bil en nu zijn voorpoot) De zachte kap hierboven afgebeeld heb ik net nog proberen aandoen, maar gebeten in mijn hand. Ook de buggy, hij verstopt zich als hij de kar ziet aankomen en bibbert enorm. Hij is nu naar voor in de tuin gestrompeld, maar staat al kwispelend te blaffen naar voorbijgangers op straat...dat vind ik net zo zielig, hij is zo alert en speels en levendig. En nou komt ie afgelopen, al mankend weliswaar, maar dat doet hij allemaal...en nu ligt hij weer te likken aan de poot...ik ben geen dokter, maar als ik de afgelopen 3 jaar bekijk, zie ik maar 1 overeenkomst waarin een allergie zou kunnen spelen en dat is gras. Ik denk echt dat het iets dom is dat hij niet meer verdraagt, maar niet meer kunnen wandelen moet voor mijn ventje zo erg zijn...(en voor mij ook) 

Gras kan, dan zal rc niet helpen! En dat gras is weer aan het groeien met dat warme weer. Is het mogelijk gras te ontwijken?

Was tijdens de wintermaanden ook (aan zijn kin) Hij gaat zelf niet echt meer het gras op, maar het valt me op als hij van uit de tuin komt dat hij begint te likken. En dat dit het enige is wat bleef. Ik heb zelfs al mijn meubels veranderd omdat ik aan huisstofmijt ofzo dacht...De DA denkt zelf niet in die richting, degene die hem al het langst opvolgt blijft bij cushing (maar dan overleeft ie al 3 jaar heel goed met deze waarden in het bloed, dat lijkt me en ook de dokter toch sterk hoor) en de andere DA denken dan weer voedselintolerantie. Hij krijgt nu enkel vis en rijst (en qua snackjes zalm of eend en ook wat paard) en het blijft terugkeren, dit sinds begin december. Een ontstoken voetzooltje duidt natuurlijk wel op voedselintolerantie, maar ik kan hem naast zijn wandelingen toch ook zijn voeding niet afnemen, dan gaat ie depressief worden. Ik ga de RC wel proberen, of de kvv, want hoe dan ook geeft de rijst en de vis geen beterschap. Aftellen naar morgenochtend, dan bel ik meteen alle beschikbare DA en hopen dat hij een rustige nacht heeft. (tussen 4 en 5 's nachts ligt hij te likken, ik zet mijn wekker om bij hem te zitten om hem af te leiden tot hij weer gaat slapen, daarna snurkt hij verder tot de middag) Allemaal enorm bedankt met jullie reacties, daarmee is die verdomde zondag voorbij. Ik leer alvast dat ik blijkbaar echt wel alles geprobeerd heb en alles in huis heb om het hem comfortabel te maken, maar een Beagle kan heel koppig zijn. Alle hoop gericht op toch medicatie krijgen, want dat begrijp ik echt niet dat al die DA zeggen er gewoon af te blijven, dat is geen optie meer. Mijn kleine ventje toch...

Wat een nare situatie.

Maar het belangrijkste punt nu is te voorkomen dat hij aan zijn poot likt. Want daarmee houd hij de infectie Helaas in stand.....

Dus zorg dat je daar iets op vind; die kap wil hij niet. Oke.

 Maar er zijn ook goede nekkragen te koop, waar Hilde ook al mee kwam.. die zijn veel minder hinderlijk voor je hond. En er zijn diverse modellen te koop.

Eventueel kun je de poot ook ( laten) inpakken met goede zalf en niet plakkend verband. Daaroverheen een speciale zwachtel( vraag je da er naar)die hij er niet vanaf kan knagen.  Om de dag verband verwisselen.

En zorg dat je hond pijnstilling krijgt tot het ergste voorbij is.

Het likken is een teken van ongemak. Je kunt wel een kraag om doen, maar dat neemt de oorzaak niet weg. 

Ik vind het ook echt wat zeggen dat hij er tot bloedens toe aan likt... Dat betekent dat hij er ECHT veel last van heeft. Daarnaast is hij al 13 jaar oud en hij strompelt nu alleen nog maar. Dat is geen kwaliteit van leven, als je het mij vraagt...

Wees voorzichtig met dokteren. Helemaal als iets onverwacht gebeurt ben je als baasje geneigd om alle wegen, paden en jungles te bewandelen om de hond er maar weer bovenop te halen. Maar het feit is dat je hondje oud is. En dat het lichaam oud is. En dat er zomaar iets kan gebeuren waardoor het mis is en je hondje plotseling de kwaliteit van leven kwijtraakt... 

Je moet je ten allen tijde afvragen of wat je doet ook echt beter is voor je hondje. Op het moment dat er wel degelijk iets mis is, maar de dierenartsen komen er niet achter, dan moet je je realiseren dat dit misschien het einde is. 

Jeuk is verschrikkelijk... Het is soms nog erger dan pijn. M.i. is jeuk ook wel degelijk een reden om over te gaan op inslapen. Ik heb het bij mijn eigen hond gezien, hoe verschrikkelijk het is. Daar was ik op een gegeven moment blij mee als ze een kwartier niet likte of aan het krabben was. Maar dat is natuurlijk belachelijk, dat je blij kunt zijn met zoiets. 

Begin vorig jaar speelde de jeuk ook weer heel erg op. Ik heb toen besloten om nog 1 middel te proberen (Apoquel). Als dat niet werkte, dan zou ik haar in laten slapen. Want jeuk an sich is niet levensbedreigend, maar het maakt het leven wel tot een hel zonder rust. Gelukkig hielp het middel en is ze nu eigenlijk jeukvrij. Maar als het terug komt en ik kan het niet weg krijgen? Dan moet ik haar in laten slapen vanwege een niet levensbedreigend iets. 

Kwaliteit gaat boven kwantiteit... Maak niet te fout om te lang door te dokteren. Je gunt je hondje een goed leven, maar gun 'm dan ook een goede dood. Alle dokters aflopen en het hondje ondertussen door te laten zeulen met pijnlijke poten en een bats jeuk, dat is geen kwaliteit voor het beestje... En soms moet je dan beslissen dat dit het einde is, zonder dat je er achter komt wat er nu aan de hand is. Met zo'n oud hondje moet je niet te lang willen dokteren. Een goede dood is belangrijker dan een langer, maar pijnlijk en ongelukkig laatste eindje leven...

Ja, de kraag, heb ik ook aan gedacht. Ik begin wel meer en meer te constateren, hoe meer ik met hem bezig ben, hoe meer hij likt. Hij heeft wel altijd een tikkeltje aandacht nodig gehad...hmhm. Natuurlijk heeft hij er last van, maar we zijn nog wel even van het punt verwijderd dat er over inslapen moet gepraat worden. Meneertje is nog heel alert en heel speels...net gegeten als een wolf en ik naar de keuken, heeft hij de handdoeken gaan stelen in de badkamer en het hele huis vol speelgoed gegooid. Dat kan hij nog wel hoor. En maar kwispelen, zolang hij zich zo amuseert speel ik mee. Hij is nog nooit ziek geweest ofzo, niet overgeven, geen koorts en onder de microscoop is niets te zien. Het is alleen heel zielig dat hij nu niet kan wandelen en dat hij zichzelf verwondt met er aan te likken. Heel raar dat ik het woord 'koekje' nog maar half gezegd heb en het likken meteen stopt...Ik weet dat ik geen dokter ben, maar volgens mij gaat het over een domme allergie of intolerantie en dat kan perfect bestreden worden. Ik ga sowieso morgen overschakelen op kvv voer en hij gaat een schoentje aandoen (als ik dat aankrijg). Voor de rest likt of krabt hij nergens, het is altijd 1 bepaald plekje, maar de kin bv. is even snel genezen dan het kwam. Neen, ik ben ook van mening een hond van 13 jaar niet van kliniek naar kliniek te brengen, ik wil hem een comfortabele oude dag geven. We hebben de nodige testen gedaan meermaals en ik krijg enkel te horen, kerngezond, maar de blijvende verhoogde leverwaarden roepen vraagtekens op en wat artrose in de achterpoten. Dus de 'kwaaltjes' wegwerken, want beginnen met een leverbiopsie enzo doe ik hem niet aan. En hij loopt er al drie jaar zonder meer mee rond. Wij blijven samen tot de laatste dag, maar echt lijden is ie nu nog niet aan het doen hoor. Daarvoor hou ik te veel van hem. Bedankt voor jullie reacties, morgen bel ik de DA op en mss is een verband dat hij er niet afkrijgt wel de goede oplossing! Laat ons hopen dat hij snel terug kan wandelen, dat is het allerbelangrijkste. 

Obi had vorig jaar ook een wond aan zijn poot waar hij alleen maar aan bleef likken en wat maar niet wilde genezen. Ook van alles geprobeerd; uiteindelijk bij de da malaseb shampoo voor hond en kat meegekregen. En daarmee moest ik het meerdere keren per dag goed wassen. En inderdaad toen ging het weg, het is nu weer gewoon helemaal dicht. De dierenarts hier was bang dat door het gelik de haarzakjes ook nog eens zouden gaan ingroeien en ontsteken wat het nog erger zou maken. Ja echt alles escaleert door wat honden zelf doen... moedeloos wordt je er van.

Ergens moet je het patroon zien te doorbreken, Obi heeft geloof ik toen zelfs een poos pijnstillers meegekregen zodat hij het niet zo zou voelen en eraf zou blijven en dat lukte hier om het te doorbreken, want na een paar dagen was het verder genezen en bleef hij er af. De dierenarts had het toen nog over aangeleerd gedrag en dat Obi het gelik zichzelf mogelijk zou hebben aangeleerd en zichzelf ermee kalmeerde. Is dat iets wat jij misschien vermoed bij jouw hond? Ik geloofde daar zelf niet in bij onze Obi (ken hem toch het beste) maar anders had ik zelfs een soort kalmeringsmiddel meegekregen. Het is hier dus gelukt zonder. Maar wellicht iets om in je achterhoofd te houden voor jouw hond.  Als je het niet gaat lukken om te doorbreken gaat het van kwaad tot erger en krijg je straks misschien ook  nog eens bloedvergiftiging door zo'n wond.

Ben je uit België? Ik weet niet of je in de buurt van de NL grens woont? Anders kan ik je het adres van deze dierenarts eventueel doorgeven. Er werkt daar een Belgische arts die Obi al zo vaak "gered" heeft, niet alleen met zijn wond.  

Malaseb gebruik ik idd al een tijdje, maar ik mag er niet meer aankomen nu, dat is een beetje het probleem. Hij heeft altijd al heel lichtjes last gehad van kleine ontstekingen tussen de voetzooltjes, maar met de malaseb was dat zo weg. Nu ik er niet mag aankomen escaleert het inderdaad. Als hij er af blijft is het, zoals bij zijn kin, binnen de week genezen. Dat is mijn uitgangspunt ook, met medicatie de jeuk wegnemen dat hij er niet meer aan denkt en dan geraakt het wel opgelost, want er zit geen schimmel of gist of niets. Exact wat er moet gebeuren...het is een oude hond en zijn goede jaren zijn voorbij, dat is zo, maar comfortabel kunnen oud worden is hetgeen wij mensen ook najagen, dus daar gaan we voor. ja wij wonen in belgie aan de nederlandse grens met sluis. Je mag het zeker laten weten, jouw DA heeft precies toch een correcte actie ondernomen...fijn dat Obi beter is!

Misschien domme vraag, maar er zit toch geen kruiper van een grasaar, of els, of hazelaar in?

Even een gekke vraag... zijn er foto’s van zijn rug/skelet gemaakt?

Mijn hond heeft zich een klein jaartje gelden verstapt, liep mank, likken aan poot maar voor de rest wel fit.
Arts kon helemaal niks vinden.

Uiteindelijk was ik ten einde raad want ik zag toch duidelijk daf het mis was. Toen heb ik gevraagd of ze een foto wilde maken van zijn rug, het bleek dat zijn mankementen (waaronder het over matig likken aan zijn poot en het mank lopen) daarvandaan kwam...

Hoeft natuurlijk helemaal niet zo bij jou te zijn maar wilde mijn verhaal met je delen, hoop dat je er iets aan hebt.

dank je, daar heb ik nog niet aan gedacht. Bij mij heeft hij zich ook domweg verstapt op het strand en sinds loopt hij wat mank. (hij is ook gezond rond, dus dat is ook niet optimaal) Nu kan spierzwakte ook wel door de cushing komen, als het dat is, want tot vorige week ging de leiband aan, ging de neus tegen de grond en trekken maar! Hij had er dus niet veel last van. Met het voorpootje nu heeft hij natuurlijk geen stabiliteit meer en dat is net het erge. De DA zou verleden week langskomen met medicatie ( zoals hij ervoor al kreeg) en dan zou het snel weer opgelost zijn. Het is omdat de DA op zich laat wachten dat het escaleert. Maar een foto van zijn rug kan nog wel, dat kunnen we zeker eens vragen. Ik denk niet dat er een sprietje zit (ik mag er niet aankomen of nog maar in de buurt komen sinds gisteren) omdat hij het nog al had, maar 10x minder erg, geraakte meteen opgelost met malaseb. Genezen zal hij niet meer, maar het moet aangenaam blijven voor hem, vandaar dat ik mij zorgen maak over het pootje. Als de medicatie had kunnen gestart worden voor het weekend, denk ik en ik zeg wel denk ik, had het niet zo erg geworden dit weekend. En ja, dat het einde nadert, daar ben ik me van bewust, maar er is voor de rest helemaal niets aan de hand, dat maakt het moeilijk. Morgenvroeg meteen bellen naar DA en anders direct een andere. We kunnen niet veel meer doen, aftellen naar morgenvroeg.

Tja, die kruiper, ook ervaringsverhaal. Hond wekenlang last, kreupel, bijten, likken in voorpoot. Bleek uiteindelijk een kruiper tussen de tenen naar binnen gegaan.... dierenarts zei, oh je, en dat is iets wat ik het eerste leerde..... en een sprietje zie he dan ook niet, is helemaal naar binnen gekropen en loopt dan vast en gaat ontsteken.

Ientje, ik ga dat zeker laten bekijken door de DA, want ik mag er zelf niet meer aankomen. Zou best wel goed kunnen, omdat hij er voor altijd naar het strand ging in de duinen...en het is de laatste weken meer terugkomen sinds hij minder wandelt. Laat ons hopen dat het zoiets is, want dan zijn er veel vragen beantwoord. Dank je wel.

Hoi Sofie, die van mij had zich toen ook flink verstapt. Hij ging in volle vaart achter een fazant aan en viel toen in een konijn hol.

daarna toen dat genezen was heel erg veel jeuk en toch nog mank lopen en ben ik uiteindelijk op die beslissing gekomen.

super, ik laat dat ook weten aan da, een foto nemen wil ik met hem zeker wel doorstaan, er zijn ergere dingen...wat hebben ze dan eigenlijk gedaan nadat ze het constateerden?  Zoals met Obi gaat er een cirkel moeten doorbroken worden, vrees ik. Hij is meteen afgeleid van het likken met koekje of speelgoed. Hij begint eraan te likken als hij zich rustig neerlegt en niets anders meer te doen heeft. Ik vraag me af of het zo snel een gewoonte kan worden...ik hou jullie op de hoogte wat de da zal zeggen.

Ik heb je even een PM gestuurd, al denk ik dat jij toch nog een eindje weg woont. Maar als je hond zo agressief doet (wat begrijpelijk is wanneer het hem zo'n pijn doet). Waarom haal je dan niet zo'n snuitje/muilkorf bij de dierenwinkel, zodat je hem eventueel thuis kunt behandelen? En leer je hem dat om te doen met wat lekkers. Bij onze vorige hond die wel eens flinke oorontsteking had was dat standaard want die liet echt helemaal niets toe anders. En meestal moet je een hond wel behandelen... 

Ik nam toen voor een hondje van 7,5 kg mijn vriend wel eens mee naar de da. Met z'n tweeën die hond in bedwang houden zodat de dierenarts daar geen omkijken meer naar had en ze behandelt kon worden. Pff ja sommige honden zijn niet makkelijk nee. En sterk dat ze dan zijn... 

laat eens een echo maken.

Stuk schelp in mijn voet gehad, was goed te zien, maar wel in de diepte.

Met t oog niet waarneembaar ook niet op de röntgenfoto!

beterschap

superhard bedankt allemaal. heb zijn pootje net nog maar eens in een badje malaseb gezet, hij likt even hard aan de handdoek en de mat als aan zijn poot, maar het is gelukt. Is toch niet normaal hoor, het is psychologisch geworden precies, de poot ziet er ook niet echt lelijk uit, kussentje ziet roze en de haren zijn weggelikt en tussen 1 teentje is het donkerder. Maar zeker niet zo erg als de foto's die ik zag op internet...Hij is wel rustig nu, zit gefixeerd naar het zakje koekjes te kijken en is nu selectief doof...Ja mijn hondje is ook heeeeel erg moeilijk te behandelen, en zijn muilkorfje lukt recent ook niet meer, vroeger altijd, maar nu haalt hij meteen uit. Ik heb al dikwijls gedacht, die krijgt een hartaanval bij de da...dan zijn ze beresterk, absoluut! 

Ik vind de tip van moos ook wel een hele goede! Wellicht ook het proberen waard?
Hoop dat hij snel opknapt!

Ik heb het over een echo, niet over een röntgenfoto 

daar was een stukje schelp niet te zien

sorry, stukje schelp is verwijderd