Voorpootje ten einde raad

Daar ben ik ook bang voor, maar de antibiotica zou de pijn moeten verlichten zodat hij er kan afblijven. Pas dan kunnen we kijken wat er mis is. Die foto is een goed idee, dat ga ik alvast proberen. De clavubactin heeft ook supergoed geholpen bij zijn kin, ik hoop dat het wat gaat verzachten, zodat hij 'behandelbaar' wordt. Narcose is bij hem echt geen optie meer (een roes dat weet ik niet, maar ik denk dat een volgende stap wordt, als het pootje ietsje beter is.) Ik zou hem liefst een verband aandoen, want het is de zwelling van het kussentje dat maakt dat hij moeilijk stapt, dat zou verlichting geven denk ik om er op te staan en dan kan hij er af blijven. Dat is wat ik nu de hele namiddag ga proberen, we zijn even bezig vrees ik.

" Maar niet naar bedoelt hoor, als er een gezwel of iets in zijn poot zit gaat antibiotica ook niet helpen. Dan zal het er toch uit moeten. Als de dierarts bij je thuis was, had hij hem beter iets kalmerends kunnen geven. Dan had je naar de praktijk gekund, zodat er onder een roesje naar gekeken had kunnen worden. "

*** Wienske & Djangie ***

Dan gaan er wat ontstekingscellen dood. Maar zolang de oorzaak er nog zit zal het na de kuur weer verder ontsteken, ook doordat de hond met zijn tong elke keer nieuwe bacteriën naar binnen schept. Moeilijk om daar tefenop te werken. Een kuur is daarom inderdaad waarschijnlijk niet meer dan een tijdelijk lapmiddel. Omdat het redelijk plotseling ontstaan is lijkt de kans mij het grootst dat er iets in zit. Een doorn misschien of glas, iets wat scherp is in ieder geval zodat het er door het gewicht van de hond er ver ingedrukt is ofzo.

Heeft de dierenarts je niet kunnen adviseren hoe jij je hond bij ze in de praktijk kunt krijgen als deze niet meewerkt? Dit zal niet de eerste keer zijn dat ze dit meemaken... En anders bel je de dierenambulance? Die weten daar echt wel raad mee. 

Ik heb iets heel simpel gevonden, wat toch even duidelijk wonderen doet om er af te blijven en een beetje te stappen....ik ben er in geslaagd een dik maandverband rond het pootje te doen en dat heb ik met een windel rond zijn hele poot gedraaid. Het maandverband zorgt dat hij op een soort van kussentje loopt en dat lukt wel goed. Hij liet het doen en ligt nu rustig te slapen, alsof hij het aanvaardt. Het zit er nu een half uur rond, hopelijk tukt hij een beetje, zodat het er een paar uur rond blijft. Dat ga ik voor de nacht opnieuw doen, zo kan het kussentje wat rusten. Goed dat ik er weer mag aankomen, dat is al heel veel! Voor mij duidelijk dat er iets moet inzitten, of een gezwel ofzo, want het kussentje maakt dat hij er op staat, dus het is niet zo maar jeuk het moet echt iets zijn dat hem ambeteert. Wat een stap vooruit, ik heb er terug moed in!

Dat is mooi sofie!

Toch begrijp ik niet dat die da je niet goed helpen kon.

Een goede da moet toch in staat worden geacht een tegenstribbelende hond veilig te immobiliseren.

Dat is standaard dieren EHBO.

Meestal doe je dit door de hond met trefzekere en snelle bewegingen in een groot badlaken te wikkelen. Zodanig dat alleen de kop nog uitsteekt.

Dan kun je hem(met z'n tweeën) een snuitje omdoen.

Dit is toch een tactiek die elke hondenbezitter eigenlijk zou moeten kennen, want wat als je hond aangereden wordt of zo, hij is gewond en laat uit angst en pijn niks toe.

Dan moet jij hem toch in de auto en bij een da zien te krijgen......

Wil niet heel lullig doen maar wat los je hier precies mee op? Je kunt de hond niet permanent op zo'n maandverband laten lopen. Bovendien is het ook belangrijk dat je het niet helemaal afsluit er moet lucht bij kunnen. En het meest cruciale; het maandverband haalt de oorzaak niet weg... Maar goed, nu hij je toestaat dat ding om z'n poot te doen, probeer de muilkorf ook nog eens zou ik zeggen. Wie weet kun je vanavond nog met hem naar de dierenarts.

Is helemaal niet lullig, ik ben jullie heel dankbaar voor alle tips en raad. De DA wil de kuur clavubactin even afwachten (is een weekje) omdat deze medicatie in het verleden ook alles meteen oploste. De DA blijft bij de diagnose van 'niet aantoonbare cushing' en dan helpt deze medicatie wel om zijn hormonen terug op peil te brengen. Als de zwelling dan wat afneemt, kan het veel beter bekeken worden, want narcose of zelfs een roesje vindt de da voor hem precair. Ik ga de kuur uitdoen en hopen dat het verband helpt om er af te blijven en dan bekijken we binnen enkele dagen het pootje in detail. Hij laat dat normaal allemaal toe, maar nu niet, dat is het probleem. En om hem niet op stang te jagen of in paniek te brengen moet het nu even rusten. Als hij dan terug wat rustiger is en de zwelling is minder, kunnen we hem eens goed op de rooster leggen...;-) daar kan ik wel mee leven en mijn hondje kennende is dit de beste oplossing...tenzij het natuurlijk in de komende dagen veregert, maar dat volg ik heel nauw op, ik wijk niet van zijn zijde. Hoe het er nu uitziet, heb ik er goede hoop op, het verband zit er nog rond, hij laat het toe, de clavubactin slaat aan en hij ligt op zijn gemakje te ronken. Dat was de afgelopen dagen even anders. Ik vrees dat het een gezwel zal zijn, als ik alles bij elkaar bekijk. Het zal dan toch moeten verwijderd worden, daar hou ik mijn hart voor vast. 

Ik heb je verhaal vanaf het begin gevolgd en wat een drama zeg.

Door zijn achterpootjes gezakt enkele weken geleden en nu dan ook problemen met zijn voorpootje, waar eigenlijk nog geen oplossing is.

Ik denk dat je hond misschien wel geen jeuk maar pijn heeft, ik zou daarom ook pijnstilling vragen aan de dierenarts.

Prednison of Dexametison zijn ook prima pijnstillers en dat zou ook het obsessieve gelik kunnen doorbreken.

Ik zou ook zeker een foto van het pootje laten maken.

En afhankelijk met de uitkomst van de foto en hopelijk een goed onderzoek (als hij het toestaat) zou ik toch in mijn achterhoofd houden dat hij, ondanks dat hij goed eet een vrolijk is dat te lang door dokteren misschien niet de oplossing is.

Ik wens je veel sterkte toe en een knuffel voor je hond. ( Hoe heet hij eigenlijk?)

Prednison en dexamethason zijn cortisonen, geen pijnstillers maar ontstekingsremmers . Grijpen in op een overactief immuunsysteem en als gevolg van mindere allergische reactie gaat de jeuk over. Geef je pred dan zal omdat de ontstekingen all reactie vermindert ook pijn minderen. Pijnstilling samen met pred is heel erg moeilijk, zijn er maar een of twee die samen met pred gegeven kunnen worden.

Wat je schrijft over pijnstilling en prednison tegelijk, daar heb je gelijk in hoor!

Dom van me.

Verschillende keren heb ik honden op de prednison of dexametison gehad ivm met pijnklachten.

Onder andere een Duitse Herder met ED waar hij op zijn vijfde jaar aan geopereerd is.

Daarna had hij soms toch af en toe een poosje last en mankte, ik mocht hem dan tijdelijk weer op de dexametison zetten van de specialist, waarna er weer een betere periode volgde.

Prednison remt daardoor ook heel erg de genezing van wonden. Omdat ja.. zoals hierboven ientje ook schrijft, het grip heeft op het immuunsysteem. Bij Obi genezen wondjes heel erg slecht, ben laatst zelfs een poos moeten stoppen met de prednison omdat er een wond niet dichtging. In de tussentijd verergerde zijn lupus klachten weer maar het kon even niet anders. 

Ik begrijp ook niet dat een dierenarts een narcose/roesje niet aandurft, mijn hond was 15 en heeft nog een narcose gehad, zijn bloed heb ik wel eerst laten onderzoeken en verder had mijn dierenarts er gewoon alle vertrouwen in, raar van je dierenarts, mijn dierenarts zei, het zijn de baasjes die het eng vinden, ik niet , tenzij er hartklachten zijn.

Als er wat in zit dan zal het er toch uit moeten, anders blijf je dit houden.

Mijn hondje noemt Stitch, zijn broertje Lilo overleed iets meer dan een jaar geleden. Ze zijn beide even oud, stitch heeft een heel zware ouderdomsklap gehad sinds de dood van zijn broertje. De windel zit er nog steeds rond! Hij wil het er zelfs niet af, ik denk dat het hem ook deugd doet dat het voetkussentje een beetje kan rusten na de afgelopen dagen. Ik ben mij er van bewust dat 13 een heel mooie leeftijd is, ik wil hem inderdaad niet een paar maanden langer laten leven met van ziekenhuis naar ziekenhuis of dokter te hollen, daar is hij het hondje niet voor, het is en blijft een 'kruidje-roer-me-niet'. Dat zou hem heel ongelukkig maken, daarvoor hou ik te veel van hem. Ik probeer het stap voor stap te bekijken nu, de zwelling moet wat afnemen, zodat we het beter kunnen bekijken en actie ondernemen. Voor mij is het van het allergrootste belang dat hij goed eet en drinkt, zijn behoeftes doet, vrolijk en speels is en het allerbelangrijkste, zijn wandelingen, want daar leeft hij voor. Dat maakt me nu zo verdrietig, als dat stappen terug lukt en we krijgen het opgelost, dan leven we zonder ver vooruit te kijken. Ik wijk niet van zijn zijde en we halen samen nog alles uit het leven wat er uit te halen valt. Zolang hij zijn vrolijkheid niet verliest, want dat was de afgelopen dagen wel heel confronterend. gelukkig vandaag terug heeeel vrolijk, hij is er zelfs in geslaagd een kussen van het bed te trekken en kousen te stelen...allemaal met zijn windeltje er rond. Mijn klein, klein krapuuletje...

Hij heeft iets aan zijn poot wat misschien wel makkelijk is op te lossen, daarom begrijp ik je hele verhaal niet.

Hij zou misschien onder narcose moeten of niet, maar dan kan hij misschien nog wel een aanta jaren mee, nu kan hij niet vrolijk wandelen, maar inslapen voor een poot lijkt me ook weer zo wat.

Of ik begrijp jou verhaal niet, dat kan ook nog natuurlijk.

hoi, ik ga sowieso foto's van de poot laten nemen, om te kijken wat er misschien inzit of een gezwel. ik weet het zelf ook niet meer, maar ik denk dat het heel goed zou kunnen dat er iets al superlang in zit dat altijd over het hoofd werd gezien. Hij heeft sinds vorig jaar iets of wat (echt heel weinig) problemen met het pootje. Elke DA die ik toen bezocht heb zei malassezia en ik moest hem de badjes met malaseb zeep geven. En het was als het tussen de kussentjes wat rood zag, meteen opgelost met de zeep. Hij likte er ook nooit aan ofzo, heeft nooit gemankt. Sinds een tiental dagen is het ineens erger geworden en begon hij af en toe te likken. Ik ben naar DA geweest en deze naam staaltjes van tussen zijn kussentjes en er was helemaal niets onder de microscoop te zien.  3 dagen later kan hij er niet meer op staan (en in combinatie met de verzwakte achterpoot van de misstap enkele maanden geleden strompelt hij), likt hij bij momenten bijna neurotisch, en is er 1 kussentje helemaal roze en gezwollen en ertussen donkkerrood. Terug DA, deze constateerde even geleden 'niet aantoonbare cushing', zijn alkalische fosfatasen zijn heel hoog. (die waarde al 4 jaar, maar nooit symptomen of klachten of ziek zijn, prachtige vacht, goede tanden, dus men ondernam verder niets, deze DA nu heeft het zo genoemd). Ik ben geen vetoryl gestart, want dat is onomkeerbaar en er is zo goed als niets dat er duidelijk op wijst. Ik begin dus te denken dat er al een hele tijd iets mis is met die poot dat over het hoofd is gezien en die al die tijd voor die ontstekingswaarde in het bloed zorgt...we hebben voor de rest alles getest en bekeken en heeft hij voor alles topresultaten (bloed, echo's van alle lichaamsdelen, behalve de pootjes, rontgen, uitwerpselen, eten...) ik sta dus al een hele tijd voor een raadsel, met een sportieve, verder gezonde hond, evenwel op leeftijd. En hij is heel moeilijk behandelbaar, het is geen gemakkelijk karakter...Dat is het hele verhaal. Vandaar dat ik heel blij ben met de tips van iedereen, want ik had nooit aan zoiets gedacht, en het lijkt een puzzel die in elkaar valt. Er moet iets al heel lange tijd (tussen 1 en 2 jaar) in dat pootje zitten, dat heel erg ontstoken moet zijn geraakt nu en ik kan het ook linken aan de vage klachten die hij ervoor had. Ik hoop dat we het kunnen vinden. Als het dat is natuurlijk...

Hoe gaat het nu? Hopelijk ga je nu echt doorzetten met de onderzoeken zodat de oorzaak eindelijk echt gevonden kan worden.

Heeft de hond misschien ooit ergens tussen gezeten, een deur ofzo? Dat hij zijn poot bezeerd had en er een botsplinter ergens is gaan zwerven in dat pootje? 

Hoi allemaal, ik ben vandaag met stitch naar een dieren kliniek geweest, de poot was deze ochtend verergerd en ik wou jullie tips ook meenemen, hij was wel heel vrolijk, dus kon ik vandaag alles doen met hem en we zijn dan een heel eind gaan rijden naar de kliniek. Zijn bloedwaarden zijn bekeken, er zijn rontgenfoto's gemaakt,...de conclusie hier is dat er geen sprake is van cushing. Wel zijn de kruisbanden van de achterpoot gescheurd, de lever is vergroot, die ene bloedwaarde blijft belachelijk hoog en het voorpootje is heel erg ontstoken. (maar er zit niets) Dat is al wat er scheelt, voor de rest is hij kerngezond. De kliniek vermoedt dus een atopie aan gras. (allergietest werd nog niet gedaan, maar voedselintolerantie kan uitgesloten worden, omdat ik al 2 maand rijst en verse vis geef) De lever is niet erg vergroot en vermits er totaal geen klachten of symptomen zijn, laten we dat rusten. We gaan nu eerst de voorpoot behandelen en dan moet ik beslissen of ik de kruisband laat opereren. (maar die operatie en revalidatie vind ik te zwaar voor hem) Nu moet hij dus kei-veel medicijnen nemen en ik die nog nooit echt iets gaf aan hem vind het beangstigend veel. 1) hij moet de clavubactin uitnemen (antibiotica voor de voorpoot), 2) tralieva (pijnstiller voor de voorpoot en de achterpoot), 3) prednoral (tegen het likken en de jeuk ivm atopie), 4) het pootje moet in een badje preparaat. Nou sta ik toch echt wel verrast, na al het zoeken en verschillende diagnoses dat hij nu toch aan de prednoral moet. Ik heb hem al zijn pillen gegeven en nu ligt hij hier heel suf (dokter had gezegd dat het paardenmiddel is omdat het heel erg nodig is voor de voorpoot) is dat nu toch wel goed, al die medicatie tegelijk? Ik hoop dat hij nu niet misselijk gaat worden of braken, want dat deed hij ervoor helemaal nooit. Ook heeft hij voor de eerste keer in zijn leven met lange tanden gegeten, normaal schrokt hij alles op. Ik hoop echt dat ik de juiste beslissing nam, want hoeveel pijn hij aan het voorpootje heeft, was niet meer om aan te kijken. Maar zo veel zware medicatie tesamen, kan die vergrote lever (en die alkalische fosfatasen die zo hoog zijn) dat dan wel aan? Gerustgesteld ben ik alleszins niet, maar de voorpoot zou wel moeten genezen omdat er niets zit en het puur over een ontsteking gaat. Al die medicatie nu en compleet verschillende diagnoses elke keer, ik weet soms echt niet meer wat nog te geloven. En nu zit hij toch aan de prednoral, iets wat al zo lang werd tegengehouden. Amai, wat een rollercoaster van emoties deze week...

Ik snap dat niet, hij kan ook nog een allergie voor rijst of vis hebben, mijn vorige hond kon alleen maar tegen paard en eend en zoete aardappel.

Ik snap niet dat er geen allergietest gemaakt word.

Ondertussen zijn de kosten wel torenhoog, ik hoop dat de medicatie werkt en dat de lever het aan kan, ik heb daar eigenlijk geen verstand van verder zeg ik eerlijk, maar j, die poot moet ook beter worden, dus hij mag er ook echt dan niet meer aanzitten, heb je daar nog advies over gekregen?

De ontsteking zit binnen in de voet begrijp ik, dus dan zou je de voet kunnen intapen?

hoi, de klachten zijn begonnen voor er met het dieet van vis en rijst begon, dus het had door dat dieet niet mogen verergeren. Ook zijn er totaal geen symptomen van een voedselintolerantie, kortom er zijn eigenlijk helemaal geen symptomen. De kruisband is gescheurd, dus het gaat niet over een spierzwakte, de voorpoot is ontstoken door hoe zij het zeggen een contactallergie (meest frequent bij de Beagle is blijkbaar gras en dat is iets dat idd altijd in zijn leven is geweest) en de lever is wat vergroot en de bloedwaarde die al drie jaar zo hoog is, maar waar helemaal niets van symptomen of last bij wordt gevonden. Ja, echt wel veel geld kwijt, maar dat heb ik er zeker voor over als hij nu eens eindelijk deftig, met een correcte diagnose wordt behandeld. Ik vind dit alleen heel veel medicatie voor een hond die nog nooit iets van pillen heeft geslikt. Blijkt om de zware ontsteking van de voorpoot te doorbreken, mij rest ook de vraag hoe het gras het plots zo erg heeft gemaakt, hij loopt al lang door dezelfde tuin...

ow ja, het zijn 2 voetkussentjes die helemaal rood opgezwollen zijn aan de voorpoot, maar het is geen open wonde. Door het overmatige likkentussen de kussentjes zijn daar wondjes ontstaan. Intapen werd afgeraden omdat de kleine wondjes moeten drogen, maar ik tape het wel lichtjes in voor de nacht, want na de eerste pillen is het likken nog niet gestopt helaas.

Ja slim van je, ik kocht kindersokken bij de action en maakte de sok met tape vast, zo kon er door de sok toch nog lucht.

Hèhè, wat fijn dat hij nu een keer goed nagekeken is en eindelijk pijnstilling heeft! Vreselijk dat hij zo lang met zoveel pijn heeft moeten lopen.

En of de lever al deze medicatie aankan? Kort gezegd: je hebt mijns inziens geen andere keus. Hoe het was kon echt niet meer, dat was gewoonweg lijden en alles wat je hiervoor geprobeerd hebt had ook niet het beoogde effect. Dus er blijft niets anders over dan hem eindelijk goede medicijnen te geven, hopen dat de rest van zijn lijf dat goed trekt en dat de medicatie goed aanslaat.

ik weet het toch niet hoor. Als ik de balans opmaak hebben er 4 DA cushing gezegd, 3 DA zeggen van niet. Als hij cushing heeft, gaat die prednolan alles erger maken, en als het een atopie is kan het wel, maar dan begrijp ik niet dat ik clavubactin en prednolan samen moet geven, die zijn beide ontstekingswerend, maar zijn toch te heftig en te zwaar om samen toe te dienen? Een atopie lijkt me toch ook maar sterk hoor, de drie andere pootjes zien er perfect uit en hij heeft nooit gekrabd of jeuk gehad. 1 x die kin die open lag, maar dat deed ook meer pijn, zag er een beetje zelfde wond als de poot uit, maar op 5 dagen was dat helemaal weg en terug haar begroeid, precies of het was er nooit geweest. Hij likt enkel aan die voorpoot omdat die zo veel pijn doet, van jeuk is totaal geen sprake. Ik heb nu 1 pil prednolan gegeven, maar ik weet niet of ik dat wil geven. Hij krijgt toch al het andere. Als hij hierdoor zijn eetlust verliest of zijn vrolijkheid dan kan dat toch niet goed zijn? En die lever dan?  langs de andere kant is er idd niet veel keuze, die voorpoot is hetgene me zorgen baart en dat moet opgelost geraken. Contactallergie, waarom dan enkel die ene poot? Hij heeft zo een mooie, glimmende vacht, nergens een kaal plekje. Nu ligt hij hier te hijgen alsof het 40 graden is en verschijnen er roze puntjes aan zijn lippen. Ik denk dat ik de prednolan niet ga geven, hopelijk richt dat 1 pilletje niet te veel schade aan, mocht het toch cushing zijn. Wat is dit toch allemaal? Iedereen en alle diagnoses spreken elkaar volledig tegen en toch zelfde testen elke keer met elke keer zelfde uitkomst. En ondertussen betert het voorpootje helemaal niet. Hij heeft wel heel veel deugd van het badje met het preparaat, hij steekt zijn pootje zelfs uit als ik met het badje afkom. Vanaf morgen krijgt hij weer vers vlees, dat gaat zijn moraal wel wat hoog houden.

Maar wat ik niet snap, als er 4 dierenartsen zeggen dat hij cushing heeft en de anderen niet, waarom ga je dan elke keer naar een andere? Dan had hij toch al lang behandeld moeten worden.... ik snap niet dat je zo vaak naar een andere da gaat dan. Met een goede test is cushing altijd aan te tonen! 

Munchausen by dogsy?

Hoe kom je daar nu bij? Clavubactin is helemaal niet 'ontstekingswerend', dat is een antibioticum (pakt dus bacteriën aan). Prednolan is een corticosteroïd (bijnierschorshormoon), echt totaal geen overeenkomst met een AB, het is een ontstekingsremmer en remt overgevoeligheidsreacties. 

En je weet helemaal niet of hij er geen jeuk aan heeft. Verder, je moet even aankijken hoe hij het op deze dosering van de prednolan doet, blijft hij er suf op dan overleg je met de DA of de dosis beter omlaag kan.

Dat is toch slechts tijdelijk? Tijdelijk minder eetlust en suf zijn vind ik nog altijd sterk te prefereren over dat lijden wat hij deed.

Ga nou gewoon eens starten met de behandeling en trek niet steeds alles in twijfel want zo blijf je maar door sukkelen.

En ik snap ook niet helemaal dat je je hondje die door zijn achterhand zakt, nu ook nog afgescheurde kruisbanden blijkt te hebben aan 1 pootje, vergrote lever en leverwaarden voor de rest helemaal gezond kan noemen.

Ik vind dit namelijk helemaal niet zo gezond.

En natuurlijk zijn die medicijnen een aanslag op de lever, maar wat dan?

Nou precies... 'voor de rest is hij helemaal gezond'. Het dier lijdt, heeft al maanden veel pijn, mankeert van alles maar is zogenaamd 'verder helemaal gezond'. Ik hoop voor het beestje dat het nu eindelijk eens goed aangepakt wordt en dat hij ook voor die pijnlijke achterhand pijnstilling blijft krijgen straks maar ik vrees ervoor.

Ik lees wel dat je heel veel om je hondje geeft TS, maar het doet me pijn te lezen dat je niet doorhebt hoe het daadwerkelijk met je hondje is en hoe je hem daardoor laat doorsukkelen met pijn.

Een vraagje: de tralieva die hij krijgt zegt me niks, ik kan het ook nergens terugvinden. Heb je het niet verkeerd geschreven?