Voorpootje ten einde raad

Wat ik ook wel belangrijk vind, is je hond op Leishmania getest?

Dat soort klachten passen er wel bij.

zou idd wel best kunnen, maar dan zit het er (sprietje, schelpje of wat dan ook) toch al heel lang, moet dan al meer dan een jaar zijn. Ik weet niet of dat kan. Hij heeft al een hele poos af en toe een ontsteking(etje) aan die poot, maar met de malaseb was dat meteen terug opgelost. Nu is het veel erger, maar als ik foto's van andere hondjes zie, dan ziet zijn pootje er zo erg niet uit, het is het neurotisch likken eraan dat het erger maakt. Morgen meteen DA om erger te voorkomen, hopelijk kan hij ervoor zorgen dat hij er niet meer aan kan zitten. Maar ik ga jullie tips wel vermelden, misschien zien we iets 'doms' over het hoofd en kan het zo opgelost raken. ik hou jullie op de hoogte, dank je wel voor al het meedenken, fijne avond.

Succes bij de dierenarts, laat je het weten? Want wij zijn natuurlijk ook benieuwd hoe het verder gaat.

ik heb net leishmania eens opgezocht, maar koorts heeft hij niet en hij is ook niet echt lusteloos. De DA komt in de late namiddag, dat wachten toch...Hij heeft een heel rustige nacht gehad, (ik niet) maar sinds vanmorgen likt hij weer onophoudelijk en ik krijg het niet gestopt. De DA zei aan de telefoon van hem te laten doen...vind ik nu wel weer niet echt een oplossing. Ik begin toch ook stilaan het ergste te denken, ik hoop echt dat het opgelost geraakt, maar het pootje ziet er alsmaar slechter uit en ik krijg het likken niet gestopt. Medicatie dringt zich toch wel dringend op. Het is hartverscheurend dit te zien, vanmorgen heeft hij goed gegeten, kwispel met zijn popje de tuin in en een heel goede kaka gedaan. En nu terug dat likken, en het is enkel dat dat het erger maakt. We tellen af, vanavond meer nieuws...

klinkt misschien naïef maar kan er niets om het pootje, zodat hij er niet bij kan?

Houd moed er komt gerust een oplossing

Min hond heeft dit ook gehad en kreeg toen een kuur antibiotica en prednoral. Het was toen met een paar dagen over, tenminste het dwangmatig likken aan zijn voorpoten en zo kon de huid genezen. Hij had regelmatig jeuk en krijgt daar al langere tijd Apoquel voor. Dat is niet goedkoop maar wel zeer effectief. Hij heeft nooit meer jeuk. Heeft je hond al eens Apoquel gehad?

Moos, ik mag er niet meer aankomen, er voor ging dat perfect...helaas. Ingrid, ik wil idd dringend medicatie voor hem, apoquel nog nooit gehad, maar ik ga dat vragen. Ja, het likken moet stoppen, dat is mijn grootste ongerustheid, ik onthou al deze namen en heb het er straks met de DA over...ik wil hem ook zo graag op prednoral of prednison ofzo zetten, maar met het vermoeden van cushing gaat dat zomaar niet...ik denk ook dat dit voor hem veel zou oplossen, zo lang het nog kan. Ik wacht op de DA, dat die nou maar snel komt...

Bij Leishmania is het niet zo dat er koorts moet zijn, ik zal zo een link zetten, maar wondjes die niet goed genezen is in ieder geval er 1 van.

Leishmania moet je echt snel bij zijn, volgens mij woon je in een warm land dus elk jaar testen vind ik wel verstandig. Het is een sluipmoordenaar, als je te laat bent met behandelen dan is het foute boel.

https://www.mirtos.nu/leishmania

Je mag er niet meer aankomen, maar misschien is het gewoon beter voor je hond en doe je hem een snuitje om zodat hij jou niet kan bijten, dat je zegt de poot stinkt  dat vind ik echt zorgelijk.

Ook ik vind dat je niet kunt accepteren dat je niet aan zijn pootje mag komen.

Een behandeling is noodzakelijk dus eerlijk gezegd móet je aan de poot kunnen komen. Als dat alleen kan als hij een snuifje of muilkorf om heeft, dan moet je die hulpmiddelen gebruiken. Daar is niets zieligs aan.....

Leuk is het even niet maar doormodderen is veel erger.

En ja, nogmaals, zorg dat je pijnstilling en zo mogelijk iets van prednoral krijgt tegen de jeuk en pijn.

Eerst symptomen wegnemen, dan uitgebreid oorzaken proberen te achterhalen

Het muilkorfje doet hij al heel zijn leven aan bij de DA of als we iets moeten doen dat hij niet graag heeft, ging altijd zonder problemen, hij kent dat. Probleem nu is dat ik het nog maar moet nemen of hij begint al te blaffen en zijn mond open te houden, ik krijg het dus niet meer aan. Nog altijd aan het wachten op de DA, hij is er tot daarnet afgebleven en het zag er wat beter uit, maar ik heb mijn rug gedraaid, hij is buiten geweest en nou heeft hij het weer open geknaagd. Voor mij ligt dé oplossing ook in het er af blijven, misschien kunnen we straks samen een band of kraag of iets omkrijgen, die dan zal moeten blijven zitten...ik heb nog nooit zo hard om medicatie geschreeuwd, ik hoop dat de DA meteen iets mee heeft tegen de jeuk of het knagen, want ik wil dit niet nog langer aan zien...voor de rest nog steeds geen symptomen van ziek ofzo zijn, hij waakt bij zijn leiband, hij wil zo graag wandelen, maar dat lukt nu effe echt niet...hij sprong daarstraks wel gezwind de zetel in, dat kan hij dus nog allemaal...zo stom, om gek van te worden.

Ik begrijp wel dat dierenartsen niks meer geven omdat hij het zelf stuk likt, jij moet toch een manier verzinnen om die snoet dicht te houden, bij zwerfhonden doen ze een riem of een touw om de snoet, dat werkt ook prima.

Ik heb met mijn vorige hond problemen gehad met tussenteenontstekingen, en dan likte hij ook alles stuk, soms mag je ook niet tapen omdat er lucht bij moet, dus dat zou je moeten overleggen, desnoods laat je dan de dierenarts het doen, en dan pas medicatie geven want dan helpt het.

Bij mijn vorige hond was het zo erg dat als het zo door ging dan moest zijn voet er af, omdat jou honds voetje stinkt kan dat al dood weefsel zijn, en dat kunnen ze niet goedmaken.

Bij mijn hond was het een voedselallegie, ik ben toen paard gaan geven. Kvv paard compleet.

Dat stuklikken is de eerste keer, vandaar dat ik er zo bezorgd om ben, hij deed dit ervoor niet. met een sokje en een badje ging het perfect, dat lukt dus sinds drie dagen niet meer. Nog steeds op de DA aan het wachten, de wanhoop nabij, ik had beter vanochtend naar een andere gegaan...die trekken hun dat precies niet aan, ik word er gek van.

Wat sneu voor de hond ook, jeuk is niet fijn en zeker niet als hij het helemaal kapot likt. Vreemd dat de dierenarts je al de hele dag laat wachten.

Ik zou vanavond naar een andere dierenarts gaan, veel praktijken hebben gewoon avond spreekuur. Even bellen meestal kun je meteen terecht, zeker als je zegt waarvoor.

Het kan ook door het elke keer stuk likken dat het is gaan onsteken, dat stinkt ook. Dan helpt een antibiotica kuur en apoguel prima, hoewel hij dan wel een kap of schoen aan zou moeten houden tot het over is. Volgens mij heeft ze dat nog helemaal niet gekregen van een dierenarts

Hoi, ik zit nog steeds te wachten op de DA...ik pik dit echt niet. Heb een andere DA gebeld, maar die komt niet aan huis en ik kan morgenochtend met hem naar daar, als ik hem ocharme nog de auto in krijg, ik ben in alle staten op dit moment. Ik heb zo een kap, heb hem daarnet even omgekregen, maar hij heeft zo lelijk gedaan dat de kap gescheurd is en hij er terug aankomt. Zo erg, een hele dag wachten en nog geen medicatie, ik zou het kunnen uitschreeuwen. Hij beseft wel dat hij er af moet blijven, maar ongeveer 4 x vandaag er terug aan gelikt tot bloedens toe, als ik hem afleid stopt hij meteen. Het is elke keer ik mijn rug even draai...mijn kleine ventje toch, nu op zoek moeten naar een andere DA vind ik echt verschrikkelijk...

Ik zou ook de dierenarts die zou komen bellen, waar hij blijft. Wie weet een spoed tussendoor gekomen en komt hij nog...

Ik vind mijn hondje ook een spoedgeval... Ik heb een andere gebeld en die komt sowieso morgenvroeg naar hier, dus dat kan zeker geen kwaad. Ik vind het echt niet kunnen, ik heb verleden week woensdag gebeld en dan zou de DA medicatie in de bus komen steken, niet gebeurd en deze ochtend gebeld dat het dit weekend zo veel verergerd is en er echt medicatie moet volgen, hij ging in de namiddag komen...je zit hier te wachten bij je hondje, en dan niets, ik vind dit echt niet kunnen. Het had al van vorige week kunnen bestreden worden, dan had het nooit zo erg geworden, denk ik. Alle hoop op morgen gericht....zucht

Je hebt geen keuze meer denk ik, je MOET bij een dierenarts zien te komen.  En in het allerlaatste geval ( ik weet niet hoe het in België zit); maar hier in NL had je wellicht nog de dierenambulance kunnen inschakelen om je te helpen. Die weten hoe ze een hond mee moeten nemen die niet meewerkt. Ja ze zullen een vergoeding vragen maar je moet wat, toch?

Allemaal geen manieren die normaal je voorkeur zouden hebben, maar gezien de medische situatie van je hond moet je iets. 

Wat een ellende zo een dierenarts. Heb je vandaag nog gebeld of hij of zij alsnog komt vandaag?

Ik weet niet hoeveel keer ik moet bellen, ik ben het beu. Het was gemakkelijk omdat de DA hier enkele huizen verder woont (niet de praktijk) en aan huis komt, want dat doen er blijkbaar echt niet veel...ik heb er 1 enkele gevonden van de 5 die ik gebeld heb. Ik kan dus maar heel moeilijk begrijpen dat we 'vergeten' zijn. Morgen met de moed der wanhoop de nieuwe dokter, dan kan alles nog eens van voor af aan beginnen, als het zo lang duurt verergert het natuurlijk...ach ik ga geen gal spuwen, daarvoor dient dit forum niet, maar ik kan mijn tranen niet bedwingen, hout vasthouden dat de nacht goed verloopt...

Er kan ook iets heel anders aan de hand zijn dan iets aan zijn poot.
Mijn koningspoedel ging een jaar geleden(toevallig toen ook 11jr.) Geleidelijk aan een achterpoot likken. Eerst een klein plekje onder de hak. Dit werd steeds fanatieker en resulteerde in de huid compleet kapot knagen, en ontstekingen. Ik ging dit verbinden, maar dan ging hij gewoon net boven het verband verder. Het ging steeds verder omhoog.
Bij de dermatoloog is alles onderzocht en zij kwam tot de conclusie dat er dermatologisch niets aan de hand was en zij zei letterlijk dat de hond automutileerde maar dat zij ook niet wist waarom.
Om een lang verhaal kort te maken: mijn hond bleek meerdere wortelontstekingen te hebben die niet te zien waren op het oog. Maar hij heeft hier zo veel pijn van gehad dat hij dit uitte door op zijn eigen poot te gaan knagen. Door het voortduren liggen/knagen maakt de hond endodorfines aan die de primaire pijn enigszins verlichten. Gelukkig is mijn hond geholpen aan zijn gebit en vanaf dat moment was het probleem met de poot ook over.
Elk geval is natuurlijk weer anders, maar ik wil wel even aangeven dat het probleem zich dus op een totaal andere plek kan bevinden. Tenzij er wel iets met de poot zelf aan de hand is natuurlijk.

Hoi allemaal, de DA is net geweest, oef...wel nog geen medicatie. Denkt dat er een gezwel op het voetzooltje zit, en dat dat het likken uitlokt. De wond op zich is schoon. Morgen wordt er medicatie gebracht en heb ik ook afspraak met nog een DA, kunnen we ook even kijken wat deze ervan zegt. De kap of band is geen optie, omdat hij zichzelf verwondt ermee, omdat de wond schoon is nog een nachtje doorbijten met hem af te leiden zodat hij zo weinig mogelijk likt. Wat een miserie toch

Beetje late reactie maar ik zie het nu pas. 

Ten eerste vind ik het enorm zielig en ondanks zijn leeftijd vind ik het onzin dat er geen allergietest gedaan wordt! 

Ik zal ons verhaal vertellen, misschien heb je er wat aan. 

Hummer is een Amerikaanse Buldog van 1 jaar en 2 maanden oud. Toen hij 6 maanden oud was kreeg hij huidproblemen, zijn kin, buik, liezen, ballen en poten gingen helemaal stuk, zo enorm dat hij open wonden kreeg en de pus eruit liep, heel erg vies en vooral pijnlijk. 

De dierenarts ging in eerste instantie uit van voedselallergie omdat hij een jonge hond is, dus moesten we eerst 3 maanden de Royal Canin Hypoallergenic gaan voeren. Dit direct gedaan maar echt verbetering kwam er niet. Hij heeft 3 keren een kuur prednison en antibiotica gekregen, dit hielp wel ten tijde van het geven maar zodra het stopte kwamen de klachten in alle hevigheid weer terug.

Uiteindelijk hebben we gepusht voor een allergietest omdat we echt ten einde raad waren, dit gedaan, uitslag was negatief, was voor de 24 dingen waarop hij getest was allemaal niet allergisch. Daar stonden we dan, wisten we nog steeds niks en Hummer had pijn. Uiteindelijk 1 week later biopten laten afnemen om te kijken welke bacterie/ infectie hij dan had en of het misschien toch een hevige vorm van puppyschurft was die niet te zien was onder de microscoop.

Biopten afnemen ging goed, 3 dagen later met spoed naar de dierenarts want alle plekken waar de biopten waren afgenomen waren hevig gaan ontsteken en hij had nóg meer pijn. Wéér prednison en antibiotica gekregen. Uitslag van de biopten kwam binnen, wéér alles negatief. 

De enige conclusie die daaruit kwam was dat het dus contactallergie was maar waarvoor, dat moesten we zelf dan maar uitzoeken. Nou daar stonden we dan, aan ons lot overgelaten met een hond die van zijn tepels tot zijn poten volledig ontstoken was en waar de pus en het bloed van in het rond vloog als hij bewoog.

Toen zijn we alles in huis gaan bekijken en nagegaan wat er veranderd is sinds dat hij 6 maanden oud was en het enige nieuwe was dat hij toentertijd een metalen bench heeft gekregen met metalen voerbakken omdat hij ons huis afbrak als wij eventjes weg waren. 

De dierenarts gevraagd of het een metaalallergie kon zijn, de dierenarts zei alleen maar dat dat vrijwel uitgesloten was want zij had het in de 30 jaar dat zij dierenarts was nog nooit meegemaakt. Toch hadden mijn man en ik het gevoel dat dat wel eens de oorzaak zou kunnen zijn dus zijn we de bench gaan bekleden, in elk geval zo dat zijn huid niet meer in aanraking kan komen met metaal en de metalen voerbakken zijn vervangen door kunststof voerbakken. 

We zijn nu ruim 1 maand verder en de huid van Hummer, zijn poten, kin, gewoon alles is volledig genezen! Het was dus overduidelijk wél een metaalallergie! 

Wat ik vooral wil zeggen, volg je gevoel! Dierenartsen weten ook niet altijd alles en jij kent jouw hond het beste, sta erop dat er een allergietest wordt afgenomen om in elk geval dingen (zoals gras) uit te sluiten. 

Je zegt dat hij een muilkorf gewend is. Ik weer niet wat voor een het is maar ik ga uit van een met gaten erin waarmee hij nog kan hijgen, blaffen en drinken en zo.

Waarom danniet gewoon de muilkorf om doen? Kan hij niet meer likken en hoeft er ook niets om de poot. Één keer ruzie en moeilijk doen om de korf om te krijgen en je bent tot de volgende voerbeurt klaar. En hij leert zo ook dat jij niet bij zijn poot hoeft en is hiermee minder beperkt dan met een kap of band.

Met muilkorf kan hij dan niet nog aan zijn  voorpoot zitten, ? lijkt mij. En anders wrijven met de korf over zijn poot, ook niet best denk ik?

Is da nr twee al geweest, ben zo benieuwd hoe het nu is?

En is er inmiddels al een dierenarts geweest, of medicatie gebracht?

Hoi iedereen, zo lief om al jullie reacties te lezen, dat doet me plezier. De Da is dus gisterenavond geweest, maar vermits stitch heel agressief is als we de poot willen bekijken, kunnen we niet veel zien. Hij heeft een muilkorfje in zwarte nylon, open vooraan, maar echt niet aan te krijgen. samen met de DA een half uur geprobeerd...Er wordt vermoedt dat er een gezwel zit of inderdaad een sprietje of schelpje of iets. De wond zelf is heel schoon, 1 voetkussentje is gezwollen en 's ochtends het ergste. Nu krijgt hij eerst antibiotica en hopen dat het wat beter gaat, zodat we dan deftig kunnen kijken. (want normaal laat hij dat allemaal wel toe, het muilkorfje kent hij, moet dus zijn dat hij echt pijn heeft) De DA denkt dat hij likt net omdat er iets zit dat hij niet wegkrijgt en niet zo zeer jeuk ofzo. Maar hem er af doen blijven is echt een keimoeilijke opdracht. Hij heeft net een eerste dosis antibiotica gehad. Het likken is ook op bepaalde tijdstippen, heel raar, 's nachts tussen 3 en 4u en dan slaapt hij verder, als hij opstaat, als hij de tuin in gaat en dan pas weer naar de avond toe. Het lijkt me inderdaad logisch dat het pijn is en geen jeuk ofzo. Hij houdt het pootje in de lucht, waardoor hij niet kan stappen. Ik heb sowieso ook rc hypoallergenic en de snackjes gekocht, kan geen kwaad. Maar ik moet echt een manier vinden hem er te doen afblijven en dat is zooooo moeilijk, hij laat niets toe, maar komt wel met zijn pootje in de lucht voor mij zitten. Voor de rest niet ziek, niets anders aan de hand. Ik probeer hem af te leiden met een koekje als hij begint te likken, maar nou eet ie wel veel te veel, dus dat is geen langetermijnoplossing...hopen dat de clavubactin snel gaat werken. Ow ja, de andere da belde me vanmiddag, ze vond geen parkingplaats en is dus niet geweest, ik moet naar haar...tja, ik krijg hem niet in een auto nu en zij gaat ook niet veel kunnen doen zolang hij zijn muilbandje niet wil. Alle hoop is dus gericht op de medicatie nu.

Kun je als hij slaapt niet een keer een goede foto maken? De poten steken toch meestal aan de zijkant onder zijn lijf uit. Beetje zoals ie ook ligt op je profielfoto. 

Met een camera met een beetje deftig aantal megapixel en een korte sluitertijd. Zou je dan niet iets beter kunnen "kijken" zonder hem aan te raken? Desnoods maak je er een aantal met sequence.  Wel overdag dan zodat er genoeg licht is. Foto dan openen op de computer en dan zoomen misschien zie je dan iets, Iets wat verraad waarom het zo ontzettend ontstoken is. 

Maar niet naar bedoelt hoor, als er een gezwel of iets in zijn poot zit gaat antibiotica ook niet helpen. Dan zal het er toch uit moeten. Als de dierarts bij je thuis was, had hij hem beter iets kalmerends kunnen geven. Dan had je naar de praktijk gekund, zodat er onder een roesje naar gekeken had kunnen worden.