Faro update slecht nieuws pagina 28

De ene dierenarts heeft de ervaring dat ze wegglijden ,de andere dierenarts heeft de benauwdheid meegemaakt ,dus vandaar dat er verschillende dingen gezegd worden .

Als faro vanmorgen bibberde dan weet je voor jezelf dat hij zich op dat moment niet fijn voelt ,het ligt er ook aan hoe groot de scheur is ,Bij mijn engelse bulldog ging het onverwachts ,en binnen no time zag ze bleek en stond haar buik vol ,daarna begon het beven en de benauwdheid dus ze is gelijk in slaap gespoten toen .

Uiteraard zijn er ook gevallen waarbij het minder snel gaat ,dan raken ze langzaam in een soort coma en zakken verder weg ,maar de gevallen die ik gezien heb daarbij hadden ze het op het einde erg benauwd en dat is niet prettig voor de hond en voor jezelf om te zien .

Veel sterkte met je beslissing .

Wat een slecht nieuws. Ik wens jullie veel wijsheid en intuïtie om Faro een lijdensweg te besparen. Honden zijn bikkels, laten pijn pas zeer laat zien en gaan zelf door tot het bittere einde.

Heel veel kracht om de moeilijke beslissing op tijd te nemen.

Pff ik blijf er maar aan denken.

Betreft die klysmas is dat lijkt mij afhankelijk van je keus over zijn laatste dag. 

Als je de gok neemt en wacht tot hij zelf gaat zul je toch nog wel klysmas moeten geven anders is de buikpijn niet te overzien. 

Moeilijk Yo voor jullie beide , het ' wat als' zal nu constant maar boven komen. 

Beslissingen die je niet maken wilt.

Mooi faro met die vreselijk gave oren en die big smile.  

Hij zal onmetelijk gemist worden. 

Veel kracht en wijsheid gewenst voor beide. 

Ik kom nooit in dit topic maar zag de nare titel.. Heel veel sterkte Yo wat een verschrikkelijk nieuws 

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik niet beter weet dan dat een scheur in de milt ongelovelijk veel pijn doet en zelf zou ik mijn hond al hebben laten inslapen denk ik. Maar ik begrijp absoluut dat het een onverteerbare harde bedlissing is die je moet nemen vooral het feit dat hij nogwel snoepjes aan neemt en dergelijke pfff lastig. Nogmaals heel veel sterkte <3

Oh Yo wat vreselijk !

Ik kan alleen maar zeggen "geniet van elke secondes luister naar je gevoel over wel of niet inslapen  Doe niets waarvan je achteraf spijt krijgt dus ga naar je gevoel en laat al het andere varen".

Heel veel sterkte! 

Volg je hart en je gevoel Yo.

Je liefde voor Faro en je verdriet om zijn overlijden zal niet anders zijn of die dag nu morgen, overmorgen of volgende week is

Maar als je bang bent dat hij pijn gaat krijgen of zich heel onprettig gaat voelen bestaat het niet dat je 'te vroeg' voor zijn heengaan kiest

Dat kan en mag je hem en jullie zelf gelukkig besparen.

Je bent een gevoelsmens Yo.... vertrouw op jezelf, je weet echt wanneer het goed is voor je kanjer.

Oh Yo, ik weet niet wat ik zeggen moet

Ik heb vandaag een vreselijke dag gehad met en rond Henk.

Nu lees ik dit over Faro

Ik blijf huilen.......wat verschrikkelijk.

Zoals al gezegd.....volg je gevoel

Wens je heel veel kracht en sterkte

Dikke knuffel voor Faro en voor jou.

Ik denk aan jullie

Meid je hart weet het al ,voor je beslist

volg jullie gevoel..geniet nog even van de kleine dingen

Faro heeft echt altijd alles gekregen wat hij nodig had, en nog een flinke schep meer dan dat

hij heeft leren genieten en zichzelf leren zijn

Nu zijn er geen foute beslissingen meer..

hou je taai

xxxx ik denk aan jullie

Yo ik heb de hier na volgende reacties niet gelezen.

Ik snap je heel veel sterkte met je beslissing.

Ik heb een bouvier gehad met een gesprongen tumor in zijn buik,ik vond hem in zijn eigen uitwerpselen ,in een deken samen met mijn zoon hebben we hem dragend in en uit de auto naar de da gebracht.

Had ik het maar geweten dan had hij nooit geleden. Een dag eerder liep hij nog rustig buiten.

Beter 1 week te vroeg dan 1 dag te laat. Dat is de laatste daad uit liefde die we kunnen doen en dat verdienen ze.

Maar wat is dat toch iedere keer verrekte moeilijk om een hond die je zo lief is los te laten.

(heb al een paar keer mijn reactie gewijzigd omdat ik niet de goede woorden kan vinden)

Ja moniqeu, we waren er al uit, gaat net mijn man zijn laatste rondje doen, en ze bleven lang weg, dus ik zag in mijn hoofd mijn man met Faro sjouwen, eindelijk hoor ik de deur en zit schtap voor het slechte wat ik ga zien.

Komt Faro helemaal vrolijk binnenrennen, hallooow vrouwtje, krijg ik nou een snoepie, nou echt..als vandaag niet gebeurd was dan zou je denken, alles is goed.

Nu twijfelen we beide zo erg om het morgen te doen, zelf mijn nuchtere man.

Morgen ga ik alsnog de dierenarts bellen, om te vragen hoe het gaat met thuis inslapen, en dan overleg ik nog eens goed, ik twijfel nu zelfs aan de diagnose, maar ja ik heb het bloed uit zijn buik gezien.

Ik ben nu niet blij of zo hoor, maar ik wil niet te vroeg en wil niet te laat, man man, wat een achtbaan zitten we in.

Het is bijna niet te doen, ik had zo gehoopt dat het zo niet zou gaan, zo moeilijk, wat zit een lichaam toch raar in elkaar.

Ik word gek in mijn hoofd..

Ik begrijp je zo goed Yo,die twijfel die verscheurt je.

 Je wilt niet te vlug. Wij hadden het met Tosca ze zou op een gegeven moment stikken,maar ze liep nog korte rondjes mee,ze vond het zonnetje zo lekker maar de ervaring met mijn boef heeft ons doen besluiten. Niet in 1 dag.

De maandag beslisten we,de dinsdag toch weer naar de da geweest om nog eens de prognose te horen. 

De vrijdag zou ze ingeslapen worden,ik vond het een hel die dagen. De laatste keer wandelen, eten .....

Maar achteraf weet ik dat het goed was,mijn mooie trotse hond is gegaan zoals ze geleefd heeft op een waardige manier.

Weet je ik vind alsmaar niet de goede woorden omdat ze er niet zijn.

Maar mijn hart gaat enorm naar jullie uit wat een verdriet.

Daar sluit ik me bij aan.

Zolang faro nog zichtbaar vrolijk en ontspannen lijkt, dan mag hij zijn tijd nemen toch.....

Maar die laatste dagen blijven een achtbaan. Je emoties schieten van totale paniek naar groot verdriet naar intens genieten van mooie momenten.

het leven met faro ligt nu onder een vergrootglas.....

Maar geloof me, hoe hellig deze dagen ook voelen voor jullie nu, later zul je met dankbaarheid terugkijken op deze periode en blij zijn dat je het zo mooi voor hem hebt kunnen doen, die laatste reis samen......

Ja Monique, de goede woorden zijn er niet of juist altijd, als het maar oprecht is.

Het is zo moeilijk, mijn man denkt, hij kan nog wel een maandje mee, maar dat moest ik hem echt uit zijn hoofd praten.

Maar nu hebben we een volkomen gezonde hond rondlopen, die eigenwijs staat te trappelen om snoepjes, en hij krijgt ze.

Hij geniet van het kroelen, wat ik vanavond wat minder vond, nu duwt hij zijn nek tegen mijn hand aan en gaat op zijn rug liggen.

Morgen ga ik toch bellen hoe het inslapen in zijn werk gaat, ik heb ook van Roos een link gekregen, dus die hou ik achter de hand ook.

Ik kan er beter een nachtje nog over gaan nadenken, slapen doe ik toch niet. En de dierenarts zal ook wel duidelijkheid geven, zo'n opleving en ineens een super vrolijk hondje nu zien is echt slopend voor je beslissing, mijn hoofd knalt bijna uit elkaar, ik zit te bibberen dat gaat gewoon vanzelf.

Morgen, dan weten we vast meer.

Ik schrijf wel, ik verwacht ook van niemand die mij een oplossing kan geven, mijn man en ik moeten het samen eens zijn, en 100% achter de beslissing staan, als ik er niet 100% achter zit, dan gaat het me achtervolgen.

Faro zou Faro niet zijn om het een beetje makkelijk van een leien dakje te laten gaan, het blijft een eigenwijze kerel.

Dat is al 1 grote reden om zoveel van hem te houden, pff Faro kan je het nu niet gewoon duidelijk maken?

Sorry dat ik zo van me af aan het schrijven ben.

Ja dat is wat mijn man zegt, ik ben alleen maar bang dat we net te laat zijn, ik wil hem niet benauwd zien.

Schrijf maar van je af Yo,het kan enorm helpen bij het nemen van een beslissing als je ,wat je geschreven hebt terug kan lezen.

Vind ik ook.

Schrijft het maar van je af.

En wees niet te bang wat er i neens mis zou kunnen gaan met faro. Want ja, dat kan. Maar dan ben je ook binnen een half uur bij een da toch...zelfs in de nacht.

Geniet van deze opleving. 

Leef per uur. Morgen is immers onzeker

Yo... ga op je gevoel af ,  al zal dat nu heel dubbel zijn , net als met je kop erbij blijven.

Heb het van dichtbij meegemaakt met zijn lotgenoot , alles gewoon in goed overleg met de dierenarts.... bekijk het nu van dag tot dag, uur tot uur. Jij kent Farootje door en door en je voelt hem aan... je weet wanneer genoeg genoeg is. Op dat moment zijn gelijk je twijfels weg en handel je daarna.

Veel sterkte met overleg en met jullie ontzettend moeilijke beslissing 

Dikke knuffel voor jullie allen

De juiste woorden kan ik ook niet voor je opschrijven Yooop.....mijn Femme heb ik op afspraak de dierenarts thuis gevraagd, een goed gesprek en koffie gezet, klinkt raar maar het was heel gemoedelijk, de arts heeft de hond geobserveerd en bekeken, in zijn eigen omgeving, heb de hond op schoot genomen, niet gekeken, En de arts zijn gang laten gaan, echt het is wel zo humaan, op een gegeven moment snurkte Femme en heel zachtjes doofde het vuur uit, mocht horen of het zo was, ik geloofde het even niet, heel humaan is mijn Femme gegaan, zonder problemen, voor jezelf is het heel erg, maar voor je hond niet, slapen in je armen naar de overkant....

Heel veel sterkte Yooop, voor jou en je man.

Het blijft altijd moeilijk om het "juiste moment" te kiezen.

Ook wij hebben helaas een hele nare ervaring met een hond met gescheurde milttumor. Zaterdag 's middags nog een vrolijke hond waar nergens uit bleek dat ze wat mankeerde, gewoon gegeten, gewandeld etc. 's Avonds begon ze in enen heel raar te doen, met spoed naar DA, doorgestuurd naar Utrecht. Ze bleek in shock door een gescheurde milttumor.  

Hadden we het maar geweten....

Ik wens jullie veel wijsheid met jullie beslissing. Nogmaals heel veel sterkte voor nu en de komende tijd.

Ook ik lees hier niet mee.

Nu de titel iets anders zegt wil ik zeggen dat ik met jullie mee leef.

Wat zwaar moet het zijn.

Veel sterkte..

Veel sterkte met deze moeilijke beslissing.

Nog heel veel sterkte lieve yo ik heb queenie bij mij thuis laten inslapen in hun vertrouwde omgeving ze was aan stikken moest wel ze lag op mijn schoot en zachtjes ingeslapen het neemt de pijn niet weg ook niet de troostende woorden maar ze zijn bij hun lieve baasjes ik wens je van harte heel veel sterkte verder leef erg mee met jullie had het ook niet zo verwacht sterkte knuffel ván óns xxx

Gewoon afschrijven als jij daar behoefte aan hebt. 

Verder geen idee wat t zeggen volg je gevoel. 

Sterkte Yo!

Ik kan hier wel uitgebreid gaan schrijven hoe het bij Senna ging, maar daar heb je niks aan..het is voor iedere hond en ieder baasje anders.

Het enige dat ik je op het hart kan drukken: geniet en koester iedere minuut die je nog hebt met Faro!

Ook gewoon van je afschrijven kan helpen dingen op een rij te krijgen voor je zelf.

Maar ook is het verwerken.

Want t rouwproces is al gestart.

Praat, schrijf, bel, wat je maar goed dunkt.  

Yooop, heel, heel veel sterkte. 

Geniet nog van Faro en verwen hem nog maar flink.

En wat je ook besluit, wat je ook doet, je doet het in het belang van Faro.

Een half jaar geleden ben ik Rocky verloren, ook aan een gescheurde milttumor.

Het is een sluipmoordenaar. De rillingen liepen over mijn rug toen ik je bericht las en ik dacht weer een.

Het geeft zo veel verdriet.

Nogmaals heel, heel sterkte.

Yooop, wat een vreselijk bericht, ik wil jullie alle sterkte toewensen bij het nemen van deze moeilijke beslissing.

Wat een vreselijk moeilijke situatie Yooop. Het is zo moeilijk om te weten wat juist is. De strijd tussen hart en verstand, tussen vasthouden en loslaten. De pijn van het weten dat het de laatste dagen zijn die jullie met Faro hebben en opzien tegen het grote verdriet als hij er straks niet meer is.

Volg je hart en kijk naar zijn ogen. Op een gegeven moment weet je dat het moment gekomen is. 

Heel veel sterkte voor jou en je man.

Eenmaal is genoeg. 

Nogmaals heel veel sterkte.

Ik heb net de dierenarts gebeld en het crematorium, de dierenarts belt me terug, ik kreeg niet ter plekke antwoorden, ook niet hoe het gaat met inslapen.

Dus nu moet ik wachten op het telefoontje, het crematorium wil ook eerst een afspraak, en zelf brengen hangt van de tijd af, na 4 uur kan het niet, dus het moet allemaal snel snel als we morgen besluiten om het te doen, vandaag zal al niet kunnen want dan moeten we een nacht met een dode hond zitten, en dat wil ik niet.

Met Faro lijkt het gewoon goed te gaan.

Het ene moment is hij super vrolijk, maar net keek hij me wel erg aan, maar dat doet hij wel meer.

Je word echt heen en weer geslingerd van emoties, mijn lijf voelt aan alsof het -20 is en ik zonder jas buiten ben zo bibber ik, dat komt omdat ik nu nog steeds niet weet hoe en wat.

Mijn man zei gisteren, nee hij heeft een bloeding aan zijn tumor, en ik dacht echt milt, dat maakt nogal een verschil, maar ook weer niet, alleen het beslissen van het wanneer heeft daar wel erg mee te maken.

Nu denk ik dat ik gelijk heb hoor, maar het maakt het allemaal zo verwarrend.

Ik baal echt dat ik nu geen antwoord heb van de dierenarts, ik denk wel dat we faro de bloeding die dan het einde is voor hem gaan besparen, dat is wat ik steeds denk, maar als hij dan zo vrolijk doet dan raak je in de war.